Οι λίγες ιδιομορφές για την επίλυση, θεωρώ ότι προκύπτουν μόνο με "κατανομή μάζας στα διαφράγματα". Με την ομολογουμένως περιορισμένη εμπειρία που έχω στο θέμα, έχω δει ότι οι απαιτούμενες ιδιομορφές αυξάνονται πάρα πολύ, ακόμα και σε μικρά κτίρια, όταν επιλέγεις επίλυση με "κατανομή μάζας στις ράβδους".
Πέρα από τα τυπικά κριτήρια (κανονικό κτίριο->διαφράγματα) και (μη κανονικό κτίριο, φυτευτά, έμμεσες στηρίξεις, σημειακά, πλάκες χωρίς διαφραγματική λειτουργία->ράβδους), θα είχε την καλοσύνη κάποιος έμπειρος συνάδελφος να μας κατατοπίσει περισσότερο επί του συγκεκριμένου ζητήματος; Οι περιπτώσεις του ενός κριτηρίου, είναι απαγορευτικό να λυθούν με το άλλο; Πόσες ιδιομορφές είναι "πολλές" και σε σχέση με τι (σε συνήθεις κατασκευές Ο.Σ.);