Engineer

Η αναθεώρηση της Οδηγίας για τις Δημόσιες Προμήθειες αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής οικονομίας, της ποιότητας των έργων και της κοινωνικής συνοχής σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Κατασκευαστών – European Builders Confederation (EBC). Όπως επισημαίνει η ομοσπονδία η ουσιαστική ενσωμάτωση των ΜΜΕ και μικροεπιχειρήσεων στις δημόσιες συμβάσεις δεν είναι μόνο ζήτημα ισότητας, αλλά και βασικός παράγοντας για τη βιώσιμη ανάπτυξη, την απασχόληση και την ενδυνάμωση των τοπικών κοινοτήτων σε όλη την ΕΕ. Η EBC τονίζει ότι η πολυπλοκότητα, η ετερογένεια μεταξύ κρατών-μελών και οι δυσανάλογες απαιτήσεις επιβαρύνουν τις μικρές επιχειρήσεις. Προτείνεται υποχρεωτική απλοποίηση των διαδικασιών, αποφυγή ζητήσεων για έγγραφα που διαθέτουν ήδη οι αρχές, ψηφιοποίηση με πραγματικό όφελος για τις επιχειρήσεις και σημαντικός περιορισμός ή αναθεώρηση του ESPD, το οποίο συχνά αυξάνει, αντί να μειώνει, τη γραφειοκρατία. Επιπλέον, ζητείται ενίσχυση της εποπτείας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και δημιουργία ψηφιακών εθνικών πλατφορμών με πλήρη και εύχρηστη πρόσβαση σε όλα τα δημόσια έργα. Υποχρεωτική κατάτμηση των δημοσίων συμβάσεων σε επιμέρους τμήματα Η μη συστηματική εφαρμογή της διάσπασης των έργων σε μικρότερα «lots» αποτελεί ένα από τα κύρια εμπόδια εισόδου των μικρών επιχειρήσεων. Η EBC υποστηρίζει ότι η κατάτμηση πρέπει να καθιερωθεί ως υποχρεωτική και να απαιτείται αιτιολόγηση σε κάθε περίπτωση που δεν εφαρμόζεται. Παράλληλα, χρειάζεται προώθηση κλαδικών – εξειδικευμένων τμημάτων, ώστε τα έργα να μπορούν να υλοποιηθούν από επιχειρήσεις με συγκεκριμένες δεξιότητες, καθώς και ενθάρρυνση σχηματισμού κοινοπραξιών μικρών εταιρειών χωρίς κοινή ευθύνη. Διασφάλιση ελάχιστου ποσοστού άμεσης συμμετοχής ΜΜΕ Η EBC προτείνει την υιοθέτηση δεσμευτικών στόχων συμμετοχής μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων – τουλάχιστον 30% της αξίας των δημοσίων συμβάσεων – εξαιρουμένης της υπεργολαβίας. Παράλληλα, προτείνει την υποχρεωτική δημοσίευση ετήσιων στοιχείων σχετικά με τη συμμετοχή ΜΜΕ, ώστε να διασφαλίζεται διαφάνεια και δυνατότητα αξιολόγησης. Πλαίσιο για την υπεργολαβία που προστατεύει τις μικρές επιχειρήσεις Η EBC αναδεικνύει τα προβλήματα που σχετίζονται με τις υπερβολικά μακρές αλυσίδες υπεργολαβίας: κοινωνικό ντάμπινγκ, αθέμιτο ανταγωνισμό, χαμηλή ποιότητα έργων και υποτιμημένες αμοιβές. Προτείνεται διατήρηση της κύριας ευθύνης στον βασικό ανάδοχο, απαγόρευση καθαρά χρηματοοικονομικής υπεργολαβίας, αυστηρά κριτήρια απόδοσης και υποχρεωτική διαφάνεια στους υπεργολάβους κάθε έργου. Ενίσχυση ικανοτήτων των δημόσιων λειτουργών Η απουσία τεχνικής κατάρτισης πολλών δημοσίων υπαλλήλων οδηγεί σε κακοσχεδιασμένους διαγωνισμούς, λανθασμένη αξιολόγηση ασυνήθιστα χαμηλών προσφορών και περιορισμό της πρόσβασης των μικρών εταιρειών. Η EBC προτείνει εκτεταμένη κατάρτιση, οδηγούς καλών πρακτικών της Επιτροπής και δημιουργία εθνικών help desks για υποστήριξη τοπικών αρχών και μικρών εργολάβων. Κριτήρια περιβαλλοντικής και κοινωνικής βιωσιμότητας προσαρμοσμένα στις ΜΜΕ Η εισαγωγή πράσινων και κοινωνικών κριτηρίων είναι αναγκαία, αλλά πρέπει να εφαρμόζεται με τρόπο που δεν αποκλείει τις μικρές επιχειρήσεις. Η EBC τονίζει ότι η τοπικότητα, η μικρή περιβαλλοντική επιβάρυνση, η απασχόληση τοπικού εργατικού δυναμικού και οι επενδύσεις στην ασφάλεια και την κατάρτιση πρέπει να αναγνωρίζονται ως ουσιαστικά στοιχεία βιωσιμότητας. Εξισορρόπηση σχέσης ποιότητας – τιμής Η εμμονή στη χαμηλότερη τιμή οδηγεί σε κακή ποιότητα έργων, αθέμιτο ανταγωνισμό και υποβάθμιση επαγγελματικών και εργασιακών προτύπων. Η EBC ζητεί σαφείς κατευθυντήριες γραμμές για τον εντοπισμό και απόρριψη ασυνήθιστα χαμηλών προσφορών, χρηματοδότηση για ενίσχυση της τεχνικής ικανότητας των αναθετουσών αρχών και απλούστερα κριτήρια αξιολόγησης για να μπορούν οι ΜΜΕ να ανταγωνιστούν χωρίς ανάγκη εξωτερικών συμβούλων. Μεγαλύτερη ευελιξία σε περιόδους κρίσεων Οι κρίσεις των τελευταίων ετών (COVID-19, ενεργειακή κρίση, πόλεμος στην Ουκρανία) ανέδειξαν την ανάγκη για ευέλικτα συμβόλαια. Η EBC προτείνει δυνατότητα άμεσης αναθεώρησης τιμών, υποχρεωτικές ρήτρες προσαρμογής σε συνθήκες force majeure, δυνατότητα επέκτασης προθεσμιών και αναστολής ποινών, καθώς και κοινοτικούς μηχανισμούς για την εξασφάλιση υλικών σε περιόδους αστάθειας. Έγκαιρες πληρωμές προς τις ΜΜΕ Οι καθυστερήσεις πληρωμών αποτελούν σοβαρό πρόβλημα για τις μικρές επιχειρήσεις, ειδικά σε μακρές αλυσίδες υπεργολαβίας. Η EBC ζητεί διατήρηση και επέκταση των μηχανισμών άμεσης πληρωμής προς υπεργολάβους, υποχρεωτική αναφορά από τα κράτη-μέλη για την εφαρμογή αυτών των ρυθμίσεων, προκαταβολικές πληρωμές για την εκκίνηση των έργων και τιμωρία των αναδόχων που καθυστερούν συστηματικά. View full είδηση

Στην κλήρωση είχαμε 109 συμμετοχές εκ των οποίων ήταν έγκυρες ήταν οι 107. Κατόπιν κλήρωσης τις δύο (2) άδειες χρήσης του προγράμματος SDBox Diamond κερδίζουν οι: Το μέλος @angel1976 με την δημοσίευση: και την 2η άδεια Το μέλος @Elounda με την δημοσίευση: Μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου ως την Πέμπτη 18/12/2025 με π.μ. ή e-mail για να ενημερωθούν για την διαδικασία παραλαβής του δώρου τους.

Τις οικονομικές, πολιτιστικές και τεχνολογικές δυνάμεις που αναδιαμορφώνουν το τοπίο στον τουρισμό για το 2026 αποκαλύπτει η έρευνα "2026 Leisure Travel Trends Study" του TravelBoom , κορυφαίου παρόχου λύσεων μάρκετινγκ στον τομέα των ξενοδοχειακών και τουριστικών υπηρεσιών. Η έρευνα που έγινε σε 500 Αμερικανούς ταξιδιώτες, επισημαίνει αρκετές σημαντικές αλλαγές στον τουριστικό κλάδο για το 2026. Οπως αναφέρει η ευελιξία είναι πλέον βασική απαίτηση των ταξιδιωτών. Σχεδόν το ήμισυ των ταξιδιωτών (48,8%) αναμένει πλήρη ελευθερία για ακύρωση ή αλλαγή των σχεδίων τους, με μόλις το 5,8% να δηλώνει ότι είναι διατεθειμένο να κλείσει διακοπές με μη επιστρέψιμη τιμή. Παράλληλα, η εμπιστοσύνη στις παραδοσιακές μάρκες αντικαθίσταται από τη δύναμη των κριτικών. Το 65% των ταξιδιωτών αναφέρει πως δεν θα κλείσει μια διαμονή χωρίς πρώτα να διαβάσει τις κριτικές, με περισσότερους από τους μισούς να υπογραμμίζουν πως οι κριτικές είναι ο βασικός παράγοντας στην επιλογή καταλύματος. Η Γαστρονομία ευεξία και πολιτισμός καθορίζουν τον προορισμό Σύμφωνα με την έρευνα οι γαστρονομικές και πολιτιστικές εμπειρίες είναι καθοριστικοί παράγοντες στην επιλογή του προορισμού. Σχεδόν το 80% των ταξιδιωτών θεωρούν τη γεύση ως σημαντικό ή πολύ σημαντικό παράγοντα στην επιλογή του προορισμού, με το street food και τις μοναδικές τοπικές προσφορές να κατατάσσονται στις κορυφαίες επιλογές. Την ίδια ώρα ο τουρισμός γύρω από την μουσική συνεχίζει να κινείται ανοδικά. Περισσότεροι από το 72% των ταξιδιωτών έχουν ταξιδέψει ή είναι διατεθειμένοι να ταξιδέψουν για συναυλίες ή φεστιβάλ, υπογραμμίζοντας τη σημαντικότητα του μουσικού τουρισμού. Ωστόσο, και η ευεξία με τις υπηρεσίες ομορφιάς, όπως σπα, διαλογισμός και γυμναστική, αναδεικνύονται ως καίρια χαρακτηριστικά των τουριστικών προτιμήσεων. Το 55% των ταξιδιωτών δηλώνουν ότι είναι ανοιχτοί να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους θεραπείες κάνοντάς τα έναν βασικό πυλώνα της ταξιδιωτικής εμπειρίας. Επιταχύνεται η Χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης Η χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης για τον σχεδιασμό ταξιδιών αυξάνεται ραγδαία. Το 83% των ταξιδιωτών δηλώνουν ότι έχουν χρησιμοποιήσει ή ενδιαφέρονται να χρησιμοποιήσουν εργαλεία AI για τον σχεδιασμό του ταξιδιού τους, κάτι που υπογραμμίζει την αλλαγή στον τρόπο ανακάλυψης και απόφασης των ταξιδιωτικών επιλογών. Επίσης, οι αυξανόμενες τιμές των ταξιδιών ωθούν τους ταξιδιώτες να μειώσουν τη διάρκεια των ταξιδιών τους, να περιορίσουν τα έξοδα σε φαγητό και δραστηριότητες, ενώ αναζητούν διαφάνεια στην αξία των προσφορών. Η προσιτότητα παραμένει καθοριστικός παράγοντας στην επιλογή του ταξιδιού. Οι ταξιδιώτες συνεχίζουν να προτιμούν τις απευθείας κρατήσεις μέσω των ιστοσελίδων των ξενοδοχείων και των καναλιών των brands. Η άμεση κράτηση κερδίζει έδαφος, καθώς οι ταξιδιώτες αναζητούν μεγαλύτερη αξία, εξατομικευμένες εμπειρίες και αξιόπιστες πληροφορίες για τις διαμονές τους. Δείτε αναλυτικά την έρευνα εδώ: https://www.travelboommarketing.com/research/2026-leisure-travel-trends-study View full είδηση

Το αρχιτεκτονικό γραφείο BIG – Bjarke Ingels Group κέρδισε τον διαγωνισμό για τον σχεδιασμό της νέας έδρας της Κρατικής Όπερας του Αμβούργου, η οποία θα στεγάζει την Κρατική Όπερα και το Μπαλέτο του Αμβούργου. Το νέο συγκρότημα θα βρίσκεται στη νότια όχθη του ποταμού Έλβα, στη χερσόνησο Baakenhöft στο HafenCity, δημιουργώντας παράλληλα νέους δημόσιους χώρους κατά μήκος της προκυμαίας. Η νέα όπερα εντάσσεται στο εξελισσόμενο παραλιακό μέτωπο του Αμβούργου – μια πόλη όπου η κουλτούρα και η λιμενική ζωή συνδέονται εδώ και δεκαετίες, από τις αποθήκες της Speicherstadt μέχρι την Elbphilharmonie – συνεχίζοντας τον διάλογο ανάμεσα στη δημόσια αρχιτεκτονική και την επαφή της με το νερό. Το νέο θέατρο, σχεδιασμένο από τη BIG – Bjarke Ingels Group, θα έχει επιφάνεια 45.000 m² και θα αντικαταστήσει το παλιό κτίριο της Κρατικής Όπερας στην οδό Dammtorstraße, το οποίο είχε ανεγερθεί τη δεκαετία του 1950. Οι νέες εγκαταστάσεις θα προσφέρουν έναν σύγχρονο χώρο που ανταποκρίνεται στα σημερινά ακουστικά, χωρικά και τεχνικά πρότυπα. «Η νέα Κρατική Όπερα του Αμβούργου καταλαμβάνει ένα νησί στην καρδιά του HafenCity, ανάμεσα στα κατακόρυφα τοπόσημα Elbturm και Elbphilharmonie. Η όπερα θα μοιάζει με ένα τοπίο ομόκεντρων αναβαθμίδων – που ακτινοβολούν σαν ηχητικά κύματα από μια κεντρική καρδιά μουσικής και απλώνονται στο λιμάνι σαν ρυτιδώσεις στην επιφάνεια της θάλασσας. Το αποτέλεσμα είναι ένα τρισδιάστατο δημόσιο πάρκο, ανοιχτό και προσβάσιμο από όλες τις πλευρές, με πανοραμικές θέες προς κάθε κατεύθυνση – προς την παλιά και τη νέα πόλη, προς το Lohse Park και το βιομηχανικό λιμάνι. Η όπερα, σχεδιασμένη ως δημόσιο κτίριο μέσα σε πάρκο, αναπτύσσεται σε μια σειρά από αναβαθμίδες που υψώνονται από την άκρη του νερού. Από ψηλά, η στέγη σχηματίζει μια συνεχόμενη κυκλική σπείρα που ανοίγεται προς το λιμάνι. Αυτή η γλυπτή τοπογραφία προσφέρει διαδρομές που διατρέχουν κάθετα το κτίριο, από την προκυμαία έως τους υπερυψωμένους κήπους, δημιουργώντας υπαίθριους χώρους συνάντησης και έναν νέο δημόσιο σύνδεσμο ανάμεσα στην πόλη και το ποτάμι. Οι επισκέπτες μπορούν να προσεγγίσουν την όπερα από διάφορες κατευθύνσεις με τα πόδια, ταξί ή λεωφορείο: μέσα από το πάρκο, από την προκυμαία ή απευθείας από την «Οδό της Όπερας» δίπλα στη γέφυρα Baakenhafenbrücke. Η λιθόστρωτη επιφάνεια του πάρκου συνεχίζεται στο κεντρικό φουαγέ, το οποίο λειτουργεί ως αστικό καθιστικό, όπου δύο κεντρικές ξύλινες σκάλες καθοδηγούν τους επισκέπτες μέσα στο κτίριο. Όλοι οι κύριοι όροφοι έχουν άμεση πρόσβαση σε εξωτερικές ταράτσες, οι οποίες μπορούν να μετατραπούν σε σημεία άφιξης, χώρους εκδηλώσεων και τόπους συνάντησης για καλλιτέχνες, επισκέπτες και κοινό. Στην καρδιά του κτιρίου, η κεντρική αίθουσα συγκεντρώνει το κοινό και τους ερμηνευτές σε έναν χώρο με απαλά καμπυλωμένα θεωρεία. Ζώνες από οριζόντια στρώματα ξύλου επενδύουν το εσωτερικό, δημιουργώντας μια συνεχόμενη επιφάνεια που μεταφέρει ομοιόμορφα τον ήχο στον χώρο. «Η κεντρική αίθουσα είναι η καρδιά του έργου – ένας χώρος με κορυφαία ακουστική και ιδανική ορατότητα προς τη σκηνή. Ομόκεντροι ξύλινοι δακτύλιοι διαμορφώνουν την αίθουσα και τα θεωρεία της, διαλύοντας τα σύνορα μεταξύ κοινού και καλλιτεχνών, μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.» Πίσω από την κεντρική αίθουσα, μια μικρότερη σκηνή στούντιο, αίθουσες δοκιμών και βοηθητικοί χώροι οργανώνονται με άμεση σύνδεση με τη σκηνή, επιτρέποντας την ομαλή μετάβαση των καλλιτεχνών από την πρόβα στην παράσταση και εξασφαλίζοντας αποτελεσματική ροή λειτουργιών σε όλο το κτίριο. Διαμορφωμένο από την κίνηση του νερού, το περιβάλλον πάρκο σχεδιάστηκε από την BIG Landscape και προστατεύει από καταιγίδες μέσω κεκλιμένων αναβαθμίδων, φυτεμένων αμμοθινών και υγροτοπικών κήπων που επιβραδύνουν και απορροφούν τη ροή. Λεκάνες συλλέγουν και συγκρατούν το νερό της βροχής, δημιουργώντας βιότοπους για αμφίβια, υδρόβια φυτά και τοπικά είδη. Ο συνδυασμός παλιρροϊκών ζωνών, ανθεκτικής βλάστησης και διαπερατών επιφανειών ενισχύει τη βιοποικιλότητα και διαμορφώνει ένα ζωντανό τοπίο που προσαρμόζεται στους μεταβαλλόμενους ρυθμούς του Έλβα. Απεικονίσεις από τον Yanis Amasri Sierra, Μαδρίτη, Ισπανία. View full είδηση

Ερευνητές στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM) παρουσίασαν το GlobalBuildingAtlas, τον πρώτο τρισδιάστατο χάρτη υψηλής ανάλυσης όλων των κατασκευών του κόσμου. Ερευνητές στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM) παρουσίασαν το GlobalBuildingAtlas, τον πρώτο τρισδιάστατο χάρτη υψηλής ανάλυσης όλων των κατασκευών του κόσμου. Ο άτλαντας χαρτογραφεί 2,75 δισεκατομμύρια κτίρια σε 3D μορφή, προσφέροντας ανάλυση τριάντα φορές πιο λεπτομερή από προηγούμενες προσπάθειες. Συντεταγμένος από δορυφορικές εικόνες που χρονολογούνται από το 2019, ο χάρτης αποτυπώνει ακριβώς πού ζουν οι άνθρωποι και πώς τα κτίριά τους υψώνονται και απλώνονται σε όλες τις ηπείρους. Κάθε κτίριο εμφανίζεται ως μοντέλο 3 επί 3 μέτρων, αρκετά λεπτομερές για να εκτιμηθεί το ύψος, ο όγκος και η χωρική σχέση του με τους γείτονές του. «Με τα τρισδιάστατα μοντέλα, βλέπουμε όχι μόνο το αποτύπωμα αλλά και τον όγκο κάθε κτιρίου, επιτρέποντας πολύ πιο ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης», δήλωσε ο καθηγητής Xiaoxiang Zhu που διευθύνει την Έδρα Επιστήμης Δεδομένων στην Παρατήρηση της Γης στο TUM και ηγήθηκε του έργου. Η κλίμακα του εγχειρήματος είναι εκπληκτική. Προηγούμενοι παγκόσμιοι χάρτες κτιρίων κατέγραψαν περίπου 1,7 δισεκατομμύριο κατασκευές. Το νέο σύνολο δεδομένων ανεβάζει αυτόν τον αριθμό στα 2,75 δισεκατομμύρια. Ενενήντα επτά τοις εκατό των κτιρίων αναπαρίστανται ως μοντέλα Level of Detail 1 (LoD1) – απλοποιημένες τρισδιάστατες μορφές που αποτυπώνουν τη γεωμετρία και το υψόμετρο κάθε κατασκευής. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Earth System Science Data την 1η Δεκεμβρίου, είναι το αποκορύφωμα ετών εργασίας συνδυάζοντας δεδομένα από πολλαπλούς δορυφόρους. Τα δεδομένα επεξεργάστηκαν μέσω αλγορίθμων εκπαιδευμένων να διακρίνουν στέγες από δρόμους, δέντρα και έδαφος. Εμφάνιση κτιρίων στη Νέα Υόρκη (Μεγέθυνση) Το έργο είναι ανοιχτό στο κοινό. Οποιοσδήποτε μπορεί να το εξερευνήσει online, κάνοντας zoom από μια προοπτική σε επίπεδο ηπείρου μέχρι μια μεμονωμένη γειτονιά, ακόμη και απομακρυσμένα χωριά. Οι χρήστες μπορούν να εισάγουν μια συγκεκριμένη διεύθυνση για να δουν την τοποθεσία και το υψόμετρο ενός κτιρίου στον διαδραστικό χάρτη. «Οι τρισδιάστατες πληροφορίες κτιρίων παρέχουν μια πολύ πιο ακριβή εικόνα της αστικοποίησης και της φτώχειας από τους παραδοσιακούς δισδιάστατους χάρτες», δήλωσε ο Zhu. Η ομάδα εισάγει έναν νέο παγκόσμιο δείκτη: τον όγκο κτιρίων ανά κάτοικο, τη συνολική μάζα κτιρίων σε σχέση με τον πληθυσμό. Το μέτρο αυτό στέγασης και υποδομών αποκαλύπτει κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες. Ο δείκτης θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει τον τρόπο παρακολούθησης των ανισοτήτων. Οι πιο εύπορες περιοχές τείνουν να έχουν μεγαλύτερους όγκους κτιρίων ανά άτομο – ευρύχωρα σπίτια, φαρδύτερους δρόμους, ψηλότερες κατασκευές. Πυκνοκατοικημένες περιοχές χαμηλού εισοδήματος συχνά δείχνουν το αντίθετο. Κυβερνήσεις και ανθρωπιστικές οργανώσεις μπορούν να εντοπίσουν πού οι ελλείψεις στέγασης είναι πιο έντονες, πού οι δημόσιες υπηρεσίες βρίσκονται υπο πίεση, ή πού οι άτυποι οικισμοί επεκτείνονται ταχύτερα. «Τα τρισδιάστατα δεδομένα κτιρίων παρέχουν μια ακριβή βάση για τον σχεδιασμό και την παρακολούθηση της αστικής ανάπτυξης», δήλωσε ο Zhu. «Επιτρέπει στις πόλεις να λάβουν στοχευμένα μέτρα για τη δημιουργία συμπεριληπτικών και δίκαιων συνθηκών διαβίωσης». Για δεκαετίες, τα παγκόσμια σύνολα δεδομένων κτιρίων έδιναν μεγάλη έμφαση στα πλούσια έθνη. Οι δορυφορικές εικόνες από την Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Ανατολική Ασία ήταν άφθονες, ενώ τα δεδομένα από την Αφρική, τη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία παρέμειναν αραιά. Η ομάδα του TUM έδωσε προτεραιότητα στην ένταξη. Οι αλγόριθμοί τους γέμισαν κενά σε αγροτικές και προηγουμένως υποχαρτογραφημένες περιοχές, διορθώνοντας προκαταλήψεις που μαστίζουν εδώ και καιρό τα δεδομένα παρατήρησης της Γης. Το αποτέλεσμα είναι μια πραγματικά παγκόσμια εικόνα – από τους πύργους του Μανχάταν μέχρι τα αγροτόσπιτα της Κένυας. Πέρα από τις αστικές μελέτες, το σύνολο δεδομένων έχει άμεσες επιπτώσεις για το μεταβαλλόμενο κλίμα του πλανήτη. Τα κτίρια ευθύνονται για σχεδόν το 40% των παγκόσμιων εκπομπών CO₂. Η γνώση του ύψους, της πυκνότητας και της κατανομής τους μπορεί να βελτιώσει τα μοντέλα ενεργειακής ζήτησης και παραγωγής αερίων του θερμοκηπίου. Το GlobalBuildingAtlas έρχεται τη στιγμή που το αποτύπωμα της ανθρωπότητας επεκτείνεται ταχύτερα από ποτέ. Μέχρι το 2050, σχεδόν επτά στους δέκα ανθρώπους θα ζουν σε πόλεις. Ο άτλαντας ενδυναμώνει την ανοιχτή επιστήμη – οποιοσδήποτε μπορεί να κατεβάσει τα δεδομένα και τον κώδικα από το GitHub, να εξερευνήσει τη δική του γειτονιά, ή να χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες για να μελετήσει πώς εξελίσσονται οι πόλεις. Για τον Zhu, η δουλειά μόλις ξεκινά. Τα επόμενα βήματα περιλαμβάνουν την ενσωμάτωση χρονικών δεδομένων για να δείξουν πώς το δομημένο περιβάλλον αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. View full είδηση

Η Κίνα έχει αποκτήσει τη μεγαλύτερη καθαρή δασική έκταση στον κόσμο την τελευταία δεκαετία Τα δάση απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και απελευθερώνουν οξυγόνο, λειτουργώντας ως οι πνεύμονες του κόσμου. Οι μεταβολές στα δάση Ταυτόχρονα, τα δάση περιέχουν ξεχωριστά καιρικά συστήματα και ροές νερού, επηρεάζοντας εκτάσεις γης χιλιάδες μίλια μακριά. Ενώ εκατομμύρια εκτάρια (ha) έχουν χαθεί σε όλο τον Αμαζόνιο τις τελευταίες δεκαετίες, αρκετές χώρες επιδιώκουν ενεργά προσπάθειες αναδάσωσης. O παρακάτω πίνακας δείχνει τις χώρες με την υψηλότερη αύξηση δασικής έκτασης από το 2015, με βάση στοιχεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών. Αύξηση Δασικής Έκτασης ανά Χώρα (2015-2025) Κατάταξη Χώρα Καθαρό κέρδος 2015-2025 Μέση ετήσια καθαρή μεταβολή 1 Κίνα 1.686.000 0,8 2 Ρωσία 942.000 0,1 3 Ινδία 191.000 0,3 4 Τουρκία 118.000 0,5 5 Αυστραλία 105.000 0,1 6 Γαλλία 95.900 0,6 7 Ινδονησία 94.100 0,1 8 Νότια Αφρική 87.600 0,4 9 Καναδάς 82.500 0,0 10 Βιετνάμ 72.800 0,5 Η κατάταξη των χωρών Η Κίνα έχει αποκτήσει τη μεγαλύτερη καθαρή δασική έκταση στον κόσμο την τελευταία δεκαετία. Από τη δεκαετία του 1970, η Κίνα έχει φυτέψει χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, δέντρα στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της «Μεγάλου Πράσινου Τείχους». Η πρωτοβουλία αυτή έχει σχεδιαστεί για να αποτρέψει την εισχώρηση άμμου στις ερήμους Γκόμπι και Τακλαμακάν στις πόλεις. Το έργο, που είχε ως στόχο να ολοκληρωθεί έως το 2050, είχε ανάμεικτα αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένων χαμηλών ποσοστών επιβίωσης δέντρων σε ορισμένες περιπτώσεις. Ωστόσο, παρά ταύτα, 1,7 εκατομμύρια καθαρά εκτάρια δασών έχουν φυτευτεί στη χώρα από το 2015. Η Ρωσία κατατάσσεται δεύτερη παγκοσμίως, με 942.000 εκτάρια να έχουν κερδηθεί κατά τη διάρκεια της δεκαετίας. Αυτή η τάση υποστηρίζεται από εθνικές πολιτικές που αποσκοπούν στην επιτάχυνση της ανάπτυξης των δασικών εκτάσεων από το 2018. Ομοίως, η Ινδία έχει θεσπίσει φιλόδοξους εθνικούς πολιτικούς στόχους για την αναδάσωση. Μέχρι το 2030, σχεδιάζει να αποκαταστήσει 26 εκατομμύρια εκτάρια δάσους στο πλαίσιο των κλιματικών στόχων της. Από το 2015, έχει δει καθαρή αύξηση 191.000 εκταρίων δάσους, η τρίτη υψηλότερη παγκοσμίως. View full είδηση

Παρόλο που η χώρα μας έχει γίνει πλέον καθαρός εξαγωγέας στο ηλεκτρικό ρεύμα στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και προγραμματίζονται αρκετές νέες διασυνδέσεις, κινδυνεύει να χάσει τον ευρωπαϊκό στόχο συνδεσιμότητας για το 2030. Να σημειώσουμε ότι η ΕΕ έχει ζητήσει από τα κράτη-μέλη να διαθέτουν διασυνδέσεις ίσες με το 15% της παραγωγικής τους ισχύος ως τα τέλη της δεκαετίας. Ο στόχος έχει τεθεί προκειμένου να προχωρήσει η ενοποίηση της αγοράς της Ευρώπης και να απομακρυνθούν τα εμπόδια που προκαλούν διαφορετικές τιμές στο ηλεκτρικό ρεύμα από περιοχή σε περιοχή. Πρόκειται για έναν πήχη που αποδεικνύεται δύσκολος στην πράξη, καθώς 11 χώρες αναμένεται να μην τον πετύχουν. Σύμφωνα με σχετική ανάλυση που πραγματοποίησε το Ember, πρόκειται για τις Ελλάδα, Ρουμανία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Γαλλία, Φινλανδία, Γερμανία, Πολωνία, Ισπανία, Ιταλία και Ιρλανδία. Αθροιστικά τα κράτη αυτά αντιστοιχούν στο 80% της ηλεκτροπαραγωγής της Ευρώπης. Όσον αφορά συγκεκριμένα την Ελλάδα, εντός της επόμενης πενταετίας προγραμματίζεται η αναβάθμιση της διασύνδεσης με τη Βουλγαρία, όπως και το καλώδιο με την Κύπρο, Great Sea Interconnector. Τα δύο αυτά έργα θα ανεβάσουν τον βαθμό συνδεσιμότητας από το 6% στο 9%, δηλαδή και πάλι η Ελλάδα θα υπολείπεται κατά 6 μονάδες από το στόχο. Πολύ διαφορετικά θα είναι τα πράγματα στην περίπτωση που υλοποιηθεί η μεγάλη διασύνδεση GREGY με την Αίγυπτο, αφού τότε θα βρεθούμε στο 22% ξεπερνώντας όσα ζητάει η ΕΕ. Πάντως, η εικόνα αυτή τη στιγμή είναι ότι ο Great Sea Interconnector δύσκολα θα ολοκληρωθεί πριν το 2030, δεδομένης της παράτασης που αποφάσισαν Αθήνα και Λευκωσία ώστε να προσελκύσουν νέους επενδυτές. Αντίστοιχα, ο GREGY έχει θέσει ως ημερομηνία ολοκλήρωσης το 2030 – 2031, άρα επίσης θεωρείται δύσκολο να είναι έτοιμος νωρίτερα. View full είδηση

Στην πλέον δυσμενή θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά στη δυναμική της παραγωγής νέων κατοικιών βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, με συνέπεια να αντιμετωπίζει ως χώρα μια από τις πιο οξυμένες στεγαστικές κρίσεις της τελευταίας δεκαετίας. Παρά την έντονη ζήτηση στην αγορά κατοικίας, ο τομέας της κατασκευής καινούργιων κατοικιών παραμένει υποτονικός, μικρός και βαθιά υποχρηματοδοτούμενος, αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας. Η εικόνα αποτυπώνεται ξεκάθαρα στα επίσημα στοιχεία της Eurostat που αναφέρει ότι το 2024 η συμβολή των κατασκευαστικού τομέα στην Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία έφτασε μόλις το 2,2% στην Ελλάδα, ποσοστό που είναι το χαμηλότερο σχεδόν σε όλη την Ευρώπη και πολύ κάτω από τον μέσο όρο του 5,5%. Σε χώρες όπως η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Κροατία, ο κλάδος αποτελεί ισχυρό μοχλό ανάπτυξης, προσεγγίζοντας ποσοστά από 7% έως 9%, γεγονός που δείχνει έναν εντελώς διαφορετικό βαθμό επενδυτικής και οικοδομικής δραστηριότητας. Εξίσου αποκαλυπτική είναι η υστέρηση στις επενδύσεις στην κατοικία, όπου η Ελλάδα κινείται στο 2,6% του ΑΕΠ, έναντι ευρωπαϊκού μέσου όρου 5,3%. Αντίθετα, χώρες όπως η Κύπρος, η Γερμανία και η Ιταλία υπερβαίνουν το 6%, ενισχύοντας σταθερά την παραγωγή νέων ακινήτων και τη διαρκή ανανέωση του οικιστικού τους αποθέματος. Η υποτονικότητα των επενδύσεων αποτυπώνεται και στην παραγωγή νέων κατοικιών. Η Ελλάδα καταγράφει μόλις μία νέα κατοικία ανά 1.000 κατοίκους, το χαμηλότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε μια περίοδο όπου η ζήτηση έχει ενταθεί από εγχώριους αγοραστές, επαγγελματίες των βραχυχρόνιων μισθώσεων και ξένα επενδυτικά κεφάλαια. Η έλλειψη νέας παραγωγής ωθεί τις τιμές και τα ενοίκια σε διαρκή άνοδο. Στην Αθήνα, οι τιμές μίσθωσης έχουν αυξηθεί κατά 45% από το 2018, την ώρα που περισσότερες από 700.000 κατοικίες παραμένουν κενές ή αδρανείς και δεν συμβάλλουν στην ενίσχυση της προσφοράς. Η στεγαστική κρίση πλέον δεν περιορίζεται στα χαμηλά εισοδήματα και στους νέους, αλλά πλήττει ευθέως και τη μεσαία τάξη. Από το κακό στο χειρότερο Το 2025 η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω, καθώς η οικοδομική δραστηριότητα υποχώρησε αισθητά. Το πρώτο εξάμηνο του έτους οι άδειες νέων κατοικιών μειώθηκαν κατά 14%, η συνολική επιφάνεια κατά 24% και ο όγκος κατά 18% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2024. Στο κινούμενο δωδεκάμηνο Ιουλίου 2024 – Ιουνίου 2025, οι άδειες περιορίστηκαν σε 28.800, σημειώνοντας πτώση 3,3%. Η υποχώρηση αυτή συνδέεται με το αυξημένο κόστος υλικών, την κατάργηση των bonus δόμησης του ΝΟΚ, την επιδείνωση του επενδυτικού κλίματος και τη μείωση της ζήτησης από ξένους αγοραστές, που τα προηγούμενα χρόνια είχαν λειτουργήσει ως βασική πηγή ρευστότητας για την ελληνική αγορά. Την ίδια στιγμή, η εικόνα στην Ευρώπη παραμένει σαφώς πιο ισχυρή. Το 2024 εκδόθηκαν 1,5 εκατομμύριο οικοδομικές άδειες για κατοικίες στην ΕΕ, αριθμός μειωμένος από τα επίπεδα ρεκόρ του 2021, αλλά πολλαπλάσιος σε σύγκριση με τα ελληνικά μεγέθη. Σε βάθος δεκαετίας οι άδειες στην Ευρώπη αυξήθηκαν κατά 5%, με εντυπωσιακές επιδόσεις σε χώρες όπως η Βουλγαρία που κατέγραψε άνοδο 211%, η Μάλτα και η Ισπανία όπου η οικοδομική δραστηριότητα σχεδόν διπλασιάστηκε. Παράλληλα, το χωρικό αποτύπωμα της κατοικίας στην ΕΕ δείχνει ότι μόλις το 3% της ευρωπαϊκής γης χρησιμοποιείται για οικιστική ανάπτυξη, σε αντίθεση με το 74% που παραμένει σε γεωργική ή δασική χρήση. Τη μεγαλύτερη πυκνότητα κατοικίας παρουσιάζουν μητροπολιτικά κέντρα όπως η Βρέμη, το Αμβούργο και οι Βρυξέλλες, ενώ σε αγροτικές περιοχές όπως στην Αραγωνία της Ισπανίας το ποσοστό οικιστικής γης δεν ξεπερνά το 0,3%. Όλα τα παραπάνω συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα παραμένει σταθερά ουραγός στον κατασκευαστικό τομέα και αυτή η υστέρηση αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες της στεγαστικής κρίσης. Η περιορισμένη παραγωγή νέων κατοικιών, οι χαμηλές επενδύσεις, η γήρανση του οικιστικού αποθέματος και η απουσία συνεκτικής στεγαστικής πολιτικής δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου η προσφορά δεν μπορεί να ανταποκριθεί στη ζήτηση. Η ανάγκη για στοχευμένες μεταρρυθμίσεις, ενίσχυση της οικοδομικής δραστηριότητας και συστηματικές παρεμβάσεις προσιτής στέγης δεν ήταν ποτέ πιο επιτακτική. View full είδηση