Engineer

Είναι γεγονός ότι η πλειοψηφία των ελληνικών κατοικιών είναι παλιά κτίρια κατασκευασμένα πριν το 1990, που έχουν φθαρεί από το χρόνο και χρειάζονται άμεσα ανακαίνιση. Όμως η πλειονότητα των ιδιοκτητών δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για να τα επισκευάσει και προσπαθεί να βρει τρόπους για να επιδοτηθεί για τις απαιτούμενες εργασίες. Αυτό μάλιστα δείχνει και το αυξημένο ενδιαφέρον των πολιτών για τα προγράμματά ανακαίνισης και «Εξ οικονομώ». Η πολιτεία στα πλαίσια αυτά δίνει τη δυνατότητα σήμερα στους ιδιοκτήτες ακινήτων να επιδοτηθούν με διάφορους τρόπους για τις κατάλληλες εργασίες ενεργειακής αναβάθμισης των κατοικιών τους. Ποιοι είναι οι τρόποι επιδότησης κατοικίας για ανακαίνιση; Οι τρόποι για να πετύχουμε ανακαίνιση με επιδότηση όπως ισχύουν σήμερα είναι οι εξής: Α. Ένταξη στο πρόγραμμα «Eξ’Οικονομώ2025» για ανακαίνιση και εξοικονόμηση ενέργειας μέσω ενεργειακής αναβάθμισης Β. Ένταξη στο πρόγραμμα «Αλλάζω Σύστημα Θέρμανσης και Θερμοσίφωνα» Γ. «Ανακαινίζω – Νοικιάζω» Δ. «Αναβαθμίζω το σπίτι μου» Ε. Ενεργειακή αναβάθμιση και έκπτωση του προστίμου από τακτοποιήσεις για κτίσματα, τα οποία είναι αυθαίρετα ή έχουν αυθαίρετες προσθήκες. Ποιες θεωρούνται ενεργειακές επεμβάσεις που επιδοτούνται; Μόνωση της ταράτσας Αν το νερό απειλεί εξωτερικούς χώρους του ακινήτου σας, όπως η ταράτσα, τότε πρέπει να γίνει μόνωση για να σταματήσετε την εισβολή της υγρασίας στις οροφές της κατοικίας. Αν δεν αντιμετωπίσετε την υγρασία στην πηγή της, δεν μπορείτε να προχωρήσετε σε καμία εργασία ανακαίνισης στο εσωτερικό του σπιτιού. Η μόνωση της ταράτσας εξασφαλίζει όχι μόνο την υγρομόνωση, αλλά και την θερμομόνωση, για να έχετε περισσότερη ζέστη το χειμώνα και περισσότερη δροσιά το καλοκαίρι. Θερμομόνωση των εξωτερικών τοίχων Η ολοκληρωμένη θερμομόνωση των τοίχων, των κολόνων και των τοιχίων συμβάλλει στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και επιπρόσθετα, απαλείφει τις ζημιές από υγρασίες και μούχλες προστατεύοντας τόσο το κτίριο, αλλά και βελτιώνοντας τις συνθήκες θερμικής άνεσης των κατοίκων του κτιρίου. Η μόνωση εξασφαλίζει σταθερή θερμοκρασία στο εσωτερικό του σπιτιού, στα κρύα του χειμώνα και στις ζέστες του καλοκαιριού, με σημαντική μείωση των εξόδων για θέρμανση και ψύξη. Αντικατάσταση κουφωμάτων Αλλάξτε τα εξωτερικά κουφώματα και τοποθετήστε σύγχρονα θερμοδιακοπτόμενα κουφώματα αλουμινίου ή pvc. Η αντικατάσταση παλαιών κουφωμάτων από σύγχρονα κουφώματα μπορεί να φέρει μια εξοικονόμηση ενέργειας της τάξης του 30%. Τα σύγχρονα κουφώματα έχουν διπλά τζάμια και προσφέρουν ασφάλεια και ηχομόνωση. Εγκατάσταση αντλίας θερμότητας Προχωρήστε στην εγκατάσταση αντλίας θερμότητας και αποδεσμευτείτε από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Κλιματισμός Εγκαταστήστε νέο ή αντικαταστήστε το παλιό σύστημα ψύξης με ένα σύστημα υψηλότερης απόδοσης (π.χ. κλιματιστικά inverter). Σκίαση με τέντες Η σκίαση με τέντες των όψεων του κτιρίου είναι σημαντικός παράγοντας βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης του κτιρίου, διότι μπορούν να μειώσουν σημαντικά το κόστος ενέργειας, που απαιτεί ένας χώρος δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα ευχάριστο περιβάλλον, με συνθήκες πολύ ικανοποιητικού φωτισμού όπως και επαρκούς αερισμού. Η χρήση συστημάτων σκίασης στα κτήρια επιβάλλεται όταν τα επίπεδα ηλιοφάνειας στην περιοχή είναι υψηλά. Εγκατάσταση ηλιακού θερμοσίφωνα Οι ηλιακοί θερμοσίφωνες αποτελούν βασικό συμπλήρωμα της ενεργειακής κατοικίας και προσφέρουν άφθονο και δωρεάν ζεστό νερό όλον τον χρόνο. Με την χρήση του ηλιακού θερμοσίφωνα πετυχαίνουμε εξοικονόμηση ενέργειας από 40% έως 80%, άρα και μεγάλη εξοικονόμηση χρημάτων. Είναι φιλικοί προς το περιβάλλον μιας και χρησιμοποιούν την ηλιακή ενέργεια που είναι ΑΠΕ. Α. «Eξ Οικονομώ 2025» Το πρόγραμμα επιδοτεί την ενεργειακή αναβάθμιση σε κατοικίες. Δηλαδή ένα διαμέρισμα – κατοικία.Αναλόγως της κατηγορίας που εμπίπτει ο δικαιούχος, το ποσοστό της οικονομικής ενίσχυσης ξεκινά από 50%, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις καλύπτεται ακόμα και το 100% του κόστους της επένδυσης, για εργασίες που αφορούν: την θερμομόνωση, την αναβάθμιση του συστήματος θέρμανσης, την αντικατάσταση κουφωμάτων και συστημάτων σκίασης την τοποθέτηση τέντας την εγκατάσταση ηλιακού θερμοσίφωνα. Προσοχή όμως γιατί, για να επιλεγεί μια κατοικία από το πρόγραμμα θα πρέπει να ισχύουν τα εξής: Να χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία. Να υφίσταται νόμιμα και να μην έχει αυθαιρεσίες. Να έχει καταταγεί βάσει του Πρώτου Πιστοποιητικού Ενεργειακής Απόδοσης (Α’ Π.Ε.Α.) σε κατηγορία χαμηλότερη ή ίση της Γ. Β. «Αλλάζω Σύστημα Θέρμανσης και Θερμοσίφωνα» Το πρόγραμμα καλύπτει: -Την αγορά νέου ηλιακού θερμοσίφωνα σύγχρονης τεχνολογίας, σε ποσοστό 50% ή 60%. Το ακριβές ποσοστό διαμορφώνεται βάσει εισοδηματικών κριτηρίων. -Την αγορά νέου συστήματος αντλίας θερμότητας, σε ποσοστό 50%. Την εκτέλεση αναγκαίων συμπληρωματικών εργασιών τοποθέτησης επιλέξιμου εξοπλισμού (π.χ. κόστος μεταφοράς, κόστος τοποθέτησης, αναλώσιμα και εξαρτήματα κ.λπ.), σε ποσοστό 50% ή 60% (αναλόγως των εισοδηματικών κριτηρίων και αν πρόκειται για θερμοσίφωνα ή αντλία θερμότητας). Απευθύνεται σε νοικοκυριά που επιθυμούν να τοποθετήσουν τον παραπάνω εξοπλισμό στην οικία τους (κύρια ή δευτερεύουσα κατοικία, ενοικιαζόμενη ή παραχωρούμενη). Γ. «Ανακαινίζω – Νοικιάζω» Το «Ανακαινίζω – Νοικιάζω» απευθύνεται σε ιδιοκτήτες κενών κατοικιών έως 100 τ.μ., προσφέροντας επιδότηση έως 60% για δαπάνες ανακαίνισης, με μέγιστο ποσό επιδότησης τις 8.000 ευρώ. Οι δικαιούχοι πρέπει να έχουν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα έως 40.000 ευρώ και ακίνητη περιουσία έως 300.000 ευρώ. Το ακίνητο πρέπει να είναι κενό, να δηλώνεται ως τέτοιο στις φορολογικές δηλώσεις των τριών τελευταίων ετών και να διατεθεί για ενοικίαση με τριετές μισθωτήριο συμβόλαιο, εξασφαλίζοντας φοροαπαλλαγή. Η ανακαίνιση πρέπει να ολοκληρωθεί σε έξι μήνες, με προβλεπόμενες κυρώσεις σε περίπτωση μη ενοικίασης. Δ. «Αναβαθμίζω το σπίτι μου» Αντικείμενο του προγράμματος είναι η παροχή δανείου ύψους 5.000 έως 25.000 €, με πλήρη επιδότηση επιτοκίου, για την ενεργειακή βελτίωση υφιστάμενων κατοικιών, μέσω της υλοποίησης επιλέξιμων ενεργειακών παρεμβάσεων. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν φυσικά πρόσωπα με εμπράγματο δικαίωμα (πλήρη κυριότητα/επικαρπία/ψιλή κυριότητα) σε κύρια ή μη εκμισθωμένη δευτερεύουσα κατοικία. Χρηματοδοτείται κατά 75% από το Ταμείο Ανάκαμψης και καλύπτει δαπάνες ενεργειακής αναβάθμισης όπως θερμομόνωση, αντικατάσταση κουφωμάτων, εγκατάσταση φωτοβολταϊκών και πράσινων τεχνολογιών. Ε. «Ενεργειακή αναβάθμιση και έκπτωση 50% στο πρόστιμο αυθαιρέτου» Σε όσους ιδιοκτήτες δηλώσουν το αυθαίρετο τους, δίνεται η δυνατότητα απομείωσης του προστίμου που έχει προκύψει, εάν γίνουν ταυτόχρονα και εργασίες ενεργειακής αναβάθμισης του ακινήτου. Παράδειγμα, έστω ο ιδιοκτήτης ενός ακινήτου έχει να καταβάλει πρόστιμο 10.000€ για τις οποιεσδήποτε παραβάσεις που είχαν καταγραφεί και μετά την υπαγωγή του στο νόμο περί αυθαιρέτων. Τώρα έχει την δυνατότητα να αναβαθμίσει ενεργειακά το ακίνητο κατ’ ελάχιστον μια ενεργειακή κατηγορία και να έχει έκπτωση στο πρόστιμο. Δηλαδή αν βάλει για παράδειγμα έναν ατομικό λέβητα φυσικού αερίου, έναν ηλιακό θερμοσίφωνα και μια τέντα, τότε είναι σαν να μην πληρώνει καθόλου για την εγκατάσταση μιας και αυτή θα εκπίπτει εξολοκλήρου από το πρόστιμο. Αντίστοιχα μπορούν να γίνουν και εργασίες στατικής ενίσχυσης σε κατοικίες όπου αυτό είναι απαραίτητο. Πως ξεκινάω για να κάνω ενεργειακή αναβάθμιση στην κατοικία μου; Καταρχήν απευθυνόμαστε σε έναν Μηχανικό – Ενεργειακό Επιθεωρητή που κάνει τα εξής: Αποτύπωση κτηρίου που πρόκειται να αναβαθμιστεί ενεργειακά. Ενεργειακή μελέτη του κτιρίου. Παρουσίαση των απαιτούμενων επεμβάσεων σύμφωνα με την ενεργειακή μελέτη. Κοστολόγηση των ενεργειακών επεμβάσεων Υλοποίηση ενεργειακής αναβάθμισης Έκδοση ενεργειακού πιστοποιητικού για το κτίριο. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected] View full είδηση

Με την Εγκύκλιο 8 (Α.Π. 9234 08.02.2025) το Υπουργείο Εσωτερικών ενημερώνει για τις διαδικασίες σχετικά με το Ειδικό Πρόγραμμα Φυσικών Καταστροφών και ειδικότερα το Υπο-πρόγραμμα Υποδομών ΟΤΑ. Με την αριθμ. 43903/27.04.2022 (Β΄ 2112) κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Εσωτερικών όπως τροποποιήθηκε με την 2335/08.07.2024 (Β΄ 937) όμοια απόφαση, εγκρίνεται η υλοποίηση Ειδικού Προγράμματος Φυσικών Καταστροφών 2021-2025. Στόχος του Προγράμματος είναι η έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση έκτακτων και απρόβλεπτων αναγκών που προκύπτουν από θεομηνίες, όπως σεισμοί, χιονοστιβάδες, κατολισθήσεις, πλημμύρες, ανεμοστρόβιλοι, τυφώνες, εκρήξεις ηφαιστείων, πυρκαγιές δασών, καθώς και ανεξέλεγκτες πυρκαγιές από φυσικά αίτια. Περιλαμβάνει τρία Υπο-Προγράμματα: Υπο-Πρόγραμμα Υποδομών ΟΤΑ Υπο-Πρόγραμμα Κρατικής Αρωγής και Αποκατάστασης Επιπτώσεων Φυσικών Καταστροφών Υπο-Πρόγραμμα Περιβάλλοντος Δικαιούχοι και Φορείς Διαχείρισης Το Υπουργείο Εσωτερικών και οι Περιφέρειες είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση του Υπο-προγράμματος Υποδομών ΟΤΑ. Δικαιούχοι είναι: Περιφέρειες Δήμοι Σύνδεσμοι Δήμων Νομικά Πρόσωπα των ΟΤΑ Οι χρηματοδοτήσεις αφορούν έργα υποδομών που ανήκουν στην αρμοδιότητά τους. Επιλέξιμες Δαπάνες Τα έργα που μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το Υπο-Πρόγραμμα Υποδομών ΟΤΑ καλύπτουν τρεις βασικές κατηγορίες: Αποκατάσταση πληγεισών υποδομών: Εργασίες αποκατάστασης δημόσιων υποδομών που υπέστησαν ζημιές λόγω φυσικών καταστροφών. Βελτίωση ανθεκτικότητας υφιστάμενων υποδομών: Παρεμβάσεις που ενισχύουν την ανθεκτικότητα σε περιοχές υψηλού κινδύνου. Προληπτικά μέτρα μείωσης κινδύνων: Έργα που συμβάλλουν στη μείωση των επιπτώσεων μελλοντικών φυσικών καταστροφών. Τα έργα χρηματοδοτούνται από το Υπουργείο Εσωτερικών μόνο εάν δεν υπάρχει δυνατότητα συγχρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Διαδικασία Υποβολής Προτάσεων Για την υποβολή πρότασης των δυνητικών δικαιούχων για χρηματοδότηση από το Υπο-Πρόγραμμα Υποδομών ΟΤΑ απαιτείται: Α. Η κήρυξη της περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή η οριοθέτησή της ως πληγείσας από θεομηνία. Β. Η σύσταση και συγκρότηση Επιτροπής Καταγραφής Ζημιών σε Υποδομές ΟΤΑ με απόφαση του Αντιδημάρχου θεμάτων Πολιτικής Προστασίας για ΟΤΑ Α΄ βαθμού και του αρμόδιου Αντιπεριφερειάρχη για ΟΤΑ Β΄ βαθμού με τις κάτωθι αρμοδιότητες: • Την καταγραφή ζημιών σε υποδομές αρμοδιότητας των ΟΤΑ με εκτίμηση κόστους επαναφοράς των πληγεισών υποδομών σε λειτουργική κατάσταση. • Τη συγκέντρωση απαραίτητων δικαιολογητικών και προετοιμασία φακέλου έργου (εκθέσειςαυτοψίες-χάρτης-φωτογραφική τεκμηρίωση-αναλυτική εκτίμηση του κόστους). • Την προετοιμασία ΠΙΝΑΚΑ Ι, «ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΖΗΜΙΩΝ ΣΕ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΟΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΓΕΙ ΑΠΟ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΖΗΜΙΩΝ». (όπου καταγράφεται η πληγείσα υποδομή- χωροθέτηση- φορέας αρμοδιότητας του έργου, περιγραφή των ζημιών και εκτίμηση του κόστους επαναφοράς των κατεστραμμένων υποδομών) • Την υποβολή ΠΙΝΑΚΑ Ι στον αρμόδιο Αντιδήμαρχο ή Αντιπεριφερειάρχη για την περεταίρω διαβίβασή του στις τεχνικές υπηρεσίες των ΟΤΑ. Γ. Η προετοιμασία από τις τεχνικές υπηρεσίες των ΟΤΑ, του ΠΙΝΑΚΑ ΙΙ «ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΥΠΟ-ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΟΤΑ» ως εξής: • Αποδοχή ή τροποποίηση στοιχείων έργου που περιλαμβάνεται στον ΠΙΝΑΚΑ Ι που έχει υποβληθεί από την Επιτροπή Καταγραφής Ζημιών σε Υποδομές ΟΤΑ. (στην περίπτωση τροποποίησης συνυποβάλλεται τεκμηριωμένη αιτιολόγηση και φάκελος του προτεινόμενου έργου). • Πρόταση νέου έργου που δεν καταγράφεται στον ΠΙΝΑΚΑ Ι, με τεκμηρίωση της αναγκαιότητας προσθήκης του έργου, οστολόγηση της πρότασης και προετοιμασία φακέλου έργου. • Πρόταση έργου που αφορά στην εφαρμογή κατάλληλων μέτρων πρόληψης νέων κινδύνων καταστροφών (στην περίπτωση αυτή συνυποβάλλεται τεκμηριωμένη αιτιολόγηση). Δ. Η έγκριση του ΠΙΝΑΚΑ ΙΙ από τη Δημοτική ή την Περιφερειακή Επιτροπή. Ε. Η υποβολή του ΠΙΝΑΚΑ ΙΙ από τον Δήμαρχο με διαβιβαστικό έγγραφο, στο οποίο θα αναφέρεται ο αριθμός της σχετικής εγκριτικής απόφασης της Δημοτικής Επιτροπής, στη Διεύθυνση Οικονομικής και Αναπτυξιακής Πολιτικής του Υπουργείου Εσωτερικών, ηλεκτρονικά α) στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected] και β) σε μορφή excel στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected]. Επισημαίνεται ότι για τις Περιφέρειες, οι οποίες αναλαμβάνουν αρμοδιότητες διαχείρισης στο πλαίσιο του Υπο-προγράμματος Υποδομών ΟΤΑ, ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ δεν υποβάλλεται στη Διεύθυνση Οικονομικής και Αναπτυξιακής Πολιτικής του Υπουργείου Εσωτερικών. Δείτε αναλυτικά την Εγκύκλιο 8 (Α.Π. 9234 08.02.2025) View full είδηση

Άρθρο 29 ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΥ ΑΕΡΙΣΜΟΥ 1. ΓΕΝΙΚΑ 1.1. Εγκατάσταση κλιματισμού ενός κτιρίου ή χώρου είναι το σύνολο των συσκευών, κατασκευών, μηχανισμών κ.λπ., που απαιτούνται για τη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών περιβάλλοντος (θερμοκρασία, υγρασία, ποιότητα και κίνηση αέρα). Τούτο επιτυγχάνεται με επεξεργασία και ανανέωση του αέρα του χώρου. 1.2. Η εγκατάσταση κλιματισμού υπολογίζεται και κατασκευάζεται με τρόπο, ώστε να εξασφαλίζει τις επιθυμητές συνθήκες άνεσης, ευεξίας και υγιεινής στους διάφορους χώρους του κτιρίου, την ασφάλεια των χρηστών και την αθόρυβη, οικονομική και αυτοματοποιημένη λειτουργία της εγκατάστασης. 1.3. Ο τρόπος κατασκευής της εγκατάστασης και η ποιότητα των χρησιμοποιουμένων υλικών καθορίζονται από την 2425/1986 ΤΟΤΕΕ κλιματισμού (Β’ 177/1988) και τις λοιπές εγκεκριμένες τεχνικές οδηγίες. 1.4. Η ενσωμάτωση στοιχείων της εγκατάστασης κλιματισμού στον φέροντα οργανισμό απαγορεύεται. Επιτρέπονται μόνο τοπικές διελεύσεις των παραπάνω στοιχείων με έγγραφη άδεια του επιβλέποντα μηχανικού, επιπλέον δε και με την απαραίτητη προϋπόθεση ότι δεν επηρεάζεται η στατική επάρκεια του κτιρίου. Ενσωμάτωση στοιχείων της εγκατάστασης κλιματισμού στα λοιπά οικοδομικά στοιχεία του κτιρίου επιτρέπεται, εφόσον: α. Δεν δημιουργούνται κακοτεχνίες. β. Εξασφαλίζεται η ελεύθερη συστολή διαστολή σωληνώσεων. γ. Εξασφαλίζονται έντεχνα τελειώματα σύμφωνα με τους παραδεκτούς κανόνες τεχνικής. δ. Τα ενσωματούμενα υλικά δεν αλληλεπιδρούν με οποιοδήποτε τρόπο μεταξύ τους. ε. Τα ενσωματούμενα υλικά πρέπει να είναι κατάλληλα για το σκοπό αυτό. 1.5. Εφόσον οι κλιματολογικές συνθήκες το απαιτούν,η εγκατάσταση κλιματισμού πρέπει να κατασκευάζεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται επαρκής προστασία από τον παγετό σε όλα τα τμήματα της εγκατάστασης. 1.6. Η εγκατάσταση πρέπει να είναι υπολογισμένη και κατασκευασμένη κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μη δημιουργείται θόρυβος πάνω από τα ανεκτά όρια κατά τη λειτουργία της ούτε να διευκολύνεται η μετάδοση του θορύβου. Σε χώρους με ειδικές απαιτήσεις στάθμης θορύβου, πρέπει να λαμβάνονται ειδικά μέτρα. Επίσης μέτρα πρέπει να λαμβάνονται και σε χώρους με πηγές θορύβου, ώστε να μη δημιουργείται ενόχληση σε παράπλευρους χώρους ούτε να μπορεί να μεταφέρεται ο θόρυβος μέσα από τα στοιχεία της εγκατάστασης. 2. ΜΗΧΑΝΟΣΤΑΣΙΑ ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΥ 2.1. Μηχανοστάσιο κλιματισμού είναι ο χώρος στον οποίο τοποθετούνται συσκευές επεξεργασίας, καθαρισμού, ανανέωσης ή και παροχής αέρα (πχ. ανεμιστήρες,κλιματιστικές συσκευές) ή συσκευές επεξεργασίας και διανομής νερού, ψυκτικού υγρού ή ψυκτικού μέσου (ψύκτες, αντλίες, κυκλοφορητές, συμπυκνωτές, εναλλάκτες θερμότητας κ.λπ.). 2.2. Το μέγεθος του μηχανοστασίου προσδιορίζεται σε συνάρτηση με τον αριθμό και τις διαστάσεις των συσκευών και μηχανημάτων που θα εγκατασταθούν σε αυτό. Κατά τον προσδιορισμό του μεγέθους του μηχανοστασίου, πρέπει να λαμβάνεται πρόνοια ώστε να υπάρχει και ο αναγκαίος ελεύθερος χώρος για τη λειτουργία και τη συντήρηση των μηχανημάτων και συσκευών, χωρίς απαίτηση ανακατασκευής τοίχων ή ανοιγμάτων. Η διάταξη των μηχανημάτων και συσκευών μέσα στο μηχανοστάσιο πρέπει να είναι τέτοια, ώστε για κάθε συσκευή να εξασφαλίζεται οριζόντια απόσταση από τους τοίχους του μηχανοστασίου ή από άλλες συσκευές 0.60 m. 2.3. Το ελεύθερο ύψος του μηχανοστασίου προσδιορίζεται από το είδος και το μέγεθος των διαφόρων συσκευών, μηχανημάτων και αεραγωγών. Όταν δεν υπάρχουν αεραγωγοί εντός του μηχανοστασίου, το ελεύθερο ύψος (μεταξύ δαπέδου και οροφής ή κάτω παρειάς τυχόν υπάρχουσας δοκού) πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο με το ύψος του υψηλότερου μηχανήματος συν 0.80 μ. Όταν υπάρχουν αεραγωγοί, τόσο τούτο είναι ίσο με την απόσταση της επάνω πλευράς του υψηλότερου αεραγωγού από το δάπεδο 0.50 μ. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπάρχει μηχανοστάσιο με ελεύθερο ύψος, όπως τούτο καθορίζεται παραπάνω, κάτω των 2.20 μ. 2.4. Για τον αερισμό, την ύδρευση, την αποχέτευση, τα ανοίγματα, τον τρόπο κατασκευής δαπέδων, ορόφων και τοίχων, ισχύουν όσα αναφέρονται στις παρ. 2.4.4.6 και 2.4.4.7 του άρθρου 28. 2.5. Ειδικά το δάπεδο του μηχανοστασίου πρέπει να υπολογίζεται στις στατικές και δυναμικές φορτίσεις που προκαλούν τα μηχανήματα κλιματισμού. 3. ΣΩΛΗΝΩΣΕΙΣ ΑΕΡΑΓΩΓΟΙ 3.1. Για τις σωληνώσεις νερού, ψυκτικού υγρού ή ψυκτικού μέσου, καθώς και για τους αεραγωγούς, ισχύουν τα αναφερόμενα στις παρ. 2.5.1. και 2.5.2. του άρθρου 28. 3.2. Προκειμένου για αεραγωγούς υψηλής ταχύτητας και ψηλής πίεσης, πρέπει να λαμβάνονται μέτρα καταστολής του θορύβου, εφόσον αυτός υπερβαίνει τα ανεκτά όρια, κατά τις διαδρομές τους μέσα από κατοικημένους χώρους. 4. ΘΟΡΥΒΟΣ ΚΡΑΔΑΣΜΟΙ Ειδική πρόνοια πρέπει να λαμβάνεται για την απόσβεση ήχων και κραδασμών που προέρχονται από τη λειτουργία των μηχανημάτων και συσκευών της εγκατάστασης κλιματισμού.

Ο χάρτης κάλυψης τον Μάρτιο του 2025 Δείτε αναλυτικά εδώ: https://www.starlink.com/map

Χιλιάδες είναι οι πολίτες, που καθυστερημένα διαπιστώνουν ότι η ιδιοκτησία τους φαίνεται στο δασικό χάρτη, ως δασική και διεκδικείται από το Ελληνικό Δημόσιο. Αυτό συμβαίνει συνήθως κατά τη διαδικασία της ανάρτησης των δικαιωμάτων στο κτηματολόγιο και κατά τη διαδικασία σύνταξης συμβολαίου, όπου διαπιστώνουν ότι ο κυρωμένος δασικός χάρτης στην περιοχή τους δείχνει η ιδιοκτησίας τους είναι δασικοί. Σε αυτήν την περίπτωση οι ιδιοκτήτες δεν πρέπει να τρομοκρατούνται, γιατί έχουν ακόμα μία ευκαιρία να διορθώσουν τα λάθη στους δασικούς χάρτες, εφόσον αντιλήφθηκαν, έστω και καθυστερημένα, ότι λανθασμένα τα αγροτεμάχιά τους εμφανίζονται ως δασικές εκτάσεις στους κυρωμένους δασικούς χάρτες. Η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν δεν είναι αυτή της αντίρρησης, αλλά της αίτησης διόρθωσης του δασικού χάρτη. Οι αιτήσεις υποβάλλονται ηλεκτρονικά στην τοπική Διεύθυνση Δασών, για να μπορέσει η υπηρεσία να προβεί στη διόρθωσή τους. Θα πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι, η αίτηση διόρθωσης δεν αφορά στις περιπτώσεις που φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι εκτάσεις είναι δασικές ή ξεχερσωμένες ή δασωμένοι αγροί, αλλά ότι πρόκειται για περιπτώσεις λάθους, ανακρίβειας και ασάφειας του δασικού χάρτη. Σε αυτήν την περίπτωση το κράτος αναγνωρίζει ότι, είναι αναγκαία η αποκατάσταση των σφαλμάτων, δεδομένου ότι μετά την κύρωση του δασικού χάρτη οι πολίτες έχουν μόνο το δικαίωμα να κινηθούν νομικά. Μέχρι στιγμής, δεκάδες χιλιάδες ιδιοκτητών βρίσκονται εγκλωβισμένοι, γιατί ενώ έχουν δικαιωθεί από τις Δ/νσεις Δασών, λόγω γραφειοκρατίας και υποστελέχωσης των υπηρεσιών, δεν έχει αλλάξει ο Δασικός Χάρτης και δεν μπορούν να αξιοποιήσουν το ακίνητο τους και για αυτό θα πρέπει να γίνει επιτάχυνση της διαδικασίας.. Ποιους αφορά η αίτηση διόρθωσης; Αφορά αποκλειστικά τους ιδιοκτήτες εκτάσεων γης εκτός σχεδίου πόλης στις περιοχές όπου έγινε μερική κύρωση του του δασικού χάρτη. Που μπορώ να ενημερωθώ; Ο Κυρωμένος Δασικός Χάρτης είναι διαθέσιμος στις ιστοσελίδες www. Ktimatologio.gr. και στις Δ/νσεις Δασών. Επίσης αν δεν ξέρετε την ακριβή θέση του χωραφιού σας, μπορείτε να απευθυνθείτε σε τοπογράφο μηχανικό για να εντοπίσει το ακίνητό σας και να σας συμβουλέψει αν όντως εμφανίζεται το ακίνητο ως δασικό στον δασικό χάρτη και τι πρέπει γίνει ώστε να διορθωθεί. Ποια δικαιολογητικά καταθέτω για να διορθωθεί ο χάρτης λόγω προδήλου σφάλματος; Ο ενδιαφερόμενος πρέπει να καταθέσει τα εξής: Σχετική αίτηση προς τη Δ/νση Δασών Συμβόλαιο της ιδιοκτησίας του Το Ε9 Φωτοτυπία Ταυτότητας Συντεταγμένες της έκτασης σε ΕΓΣΑ 87 Έγγραφα της Διοίκησης ( π.χ. παραχωρητήριο, Πράξη χαρακτηρισμού, βεβαίωση μηχανικού για κτίσμα προ του 1955, κλπ) Ποια είναι τα λάθη που διορθώνονται; Τα λάθη διαχωρίζονται στις εξής κατηγορίες : Σφάλματα που οφείλονται στα χαρτογραφικά υπόβαθρα. Ελέγχεται γενικά η ακρίβεια του χάρτη, που δημιουργήθηκε από τη σύνθεση δύο διαφορετικών εικόνων του 1945 και 2007, γιατί σ΄ αυτό το διάστημα έγιναν μεγάλες αλλαγές στο τοπίο. Σφάλματα που οφείλονται σε λάθος τοποθέτηση των θεματικών οριογραμμών. Να μη περάστηκε δηλαδή σωστά η γραμμή που χωρίζει μια δασική έκταση, από ένα κτήμα. Αυτό συμβαίνει κυρίως στις άκρες των χωραφιών που συνορεύουν με δασική έκταση, όπου το φούντωμα της φυλλωσιάς βρίσκεται εντός ιδιωτικής αγροτικής έκτασης. Σφάλματα που οφείλονται σε παράλειψη ή λάθος απεικόνισης θεματικών εκτάσεων (αφορούν μορφή ή χαρακτήρα). Για παράδειγμα να εμφανίζεται ως δασική έκταση μια δενδροκαλλιέργεια ή ένας παλιός ελαιώνας, που λόγω της έντονης κλίσης του εδάφους κατά τη φωτοερμηνεία των αεροφωτογραφιών ερμηνεύτηκε ως δάσος. Σφάλματα που οφείλονται σε παράλειψη ή λάθος εγγραφών στοιχείων (αντιστοίχισης). Π.χ. δεν γράφει μέσα στο πολύγωνο τι χαρακτήρα έχει η έκταση (ΔΔ, ΑΔ, ΔΑ, ΑΝ ΔΧ, κλπ). Σφάλματα που οφείλονται σε τροποποιημένα στοιχεία κατόπιν επεξεργασίας εικόνας λόγω διαβαθμισμένων περιοχών. Ως διαβαθμισμένες περιοχές εννοούμε τις εκτάσεις που για λόγους εθνικής ασφάλειας παρουσιάζονται επεξεργασμένες στο χάρτη και αυτό μπορεί να επηρέασε και την γύρω περιοχή. Σφάλματα λόγω συμπερίληψης πεδινών χορτολιβαδικών, βραχωδών ή πετρωδών εκτάσεων. Ως «πεδινές» θεωρούνται οι εκτάσεις που βρίσκονται σε υψόμετρο μικρότερο των 100 μέτρων με μέση κλίση μικρότερη του 8% και μέγιστη κλίση μικρότερη του 12%, οι οποίες φέρουν χορτολιβαδική βλάστηση ή είναι βραχώδεις και οι οποίες θα πρέπει να φαίνονται ως «άλλης μορφής/κάλυψης» (ΑΑ) στο δασικό χάρτη. Σφάλματα λόγω συμπερίληψης χορτολιβαδικών, βραχωδών ή πετρωδών εκτάσεων αναγνωρισμένων ως ιδιωτικών. Σε αυτή την κατηγορία υπάγονται τα κληροτεμάχια που δόθηκαν με παραχωρητήρια σε ιδιώτες. Σφάλματα λόγω συμπερίληψης τεχνητών δασικών φυτειών ως δασικών εκτάσεων. Πρόκειται για φυτείες (π.χ. λευκώνες, χριστουγεννιάτικα δένδρα, δασικές φυτείες), που δημιουργούνται επί ιδιωτικών γεωργικών εκτάσεων, με σκοπό την υλοτομία, τη διακίνηση και εμπορία δασικών προϊόντων. Ειδικά σφάλματα που οφείλονται σε παράλειψη απεικόνισης πράξεων της διοίκησης πριν την κύρωση του δασικού χάρτη. Αυτή η κατηγορία καλύπτει περιπτώσεις όπως: να μην περάστηκε σωστά η πράξη χαρακτηρισμού του δασαρχείου, ή το όριο του σχεδίου πόλης, τα όρια του αναδασμού κλπ. Ποιος εξετάζει την αίτηση διόρθωσης του χάρτη; Οι αιτήσεις διόρθωσης προδήλου σφάλματος εξετάζεται από την Δ/νση Δασών και δεν πηγαίνουν στις Επιτροπές Αντιρρήσεων. Εφόσον υπάρχει συμφωνία και αποδοχή για το πρόδηλο του σφάλματος γίνεται η σχετική διόρθωση Πότε αλλάζει ο δασικός χάρτης; Οι κυρωμένοι δασικοί χάρτες αναμορφώνονται με την προσθήκη ή διαγραφή των εκτάσεων που θα υπαχθούν ή θα πάψουν να υπάγονται στον δασικό νόμο, που έπρεπε να συμπεριληφθούν στον δασικό χάρτη και δεν απεικονίζονται σε αυτόν ή εσφαλμένα αποτυπώθηκαν κατά την κύρωση. Η αναμόρφωση του δασικού χάρτη κυρώνεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δασών, που εκδίδεται ιεραρχικά μετά από εισήγηση της οικείας Διεύθυνσης Δασών και έγκρισή της από τη Γενική Διεύθυνση Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Τι ισχύει με την κυριότητα των εκτάσεων μετά την αναμόρφωση; Για τις εκτάσεις του δασικού χάρτη, που προστίθενται ως Α/Α και δεν υπάγονταν στο δασικό νόμο κατά τον χρόνο κύρωσης αυτού, δεν διεκδικούνται δικαιώματα από το Ελληνικό Δημόσιο κατά τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας. Επίσης το Ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλλει και δεν διεκδικεί δικαιώματα κυριότητας σε εκτάσεις, που, σύμφωνα με τον δασικό χάρτη, διέπονται από τις διατάξεις τής δασικής νομοθεσίας και αφορούν σε πολύγωνα ή λωρίδες, που δημιουργούνται από την εφαρμογή των Κτηματολογικών διαγραμμάτων επί των δασικών χαρτών, των οποίων αντιστοίχως το εμβαδόν δεν υπερβαίνει τα 100 τ.μ. ή βρίσκονται εντός της ζώνης συμβατότητας σχήματος των γεωτεμαχίων, σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές κατάρτισης του Εθνικού Κτηματολογίου. Υπάρχει συγκεκριμένο περιθώριο για να γίνει η αναμόρφωση του δασικού χάρτη; Η νομοθεσία δεν προβλέπει συγκεκριμένο χρόνο για να γίνει η διόρθωση. Θεωρητικά κάθε φορά που εξετάζεται ένα αίτημα διόρθωσης και προκύπτει διόρθωση, πρέπει η οικεία Διεύθυνση Δασών να στείλει σχετική εισήγηση στην Γενική Διεύθυνση Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας η οποία θα πρέπει κι αυτή να την εγκρίνει και στη συνέχεια να κυρωθεί με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δασών. Πρακτικά όμως, είναι δύσκολο να βγαίνουν συνεχώς αποφάσεις αναμόρφωσης του χάρτη, γι’ αυτό και το αρμόδιο Υπουργείο θεωρεί ότι θα πρέπει να συγκεντρώνονται οι υποθέσεις και σε ετήσια βάση να γίνεται η αναμόρφωση του χάρτη. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected] View full είδηση

Την ανακύκλωση πελατών ανάμεσα στους εναλλακτικούς παρόχους σε μια κατά γενική ομολογία «παγωμένη» αγορά με το μεγάλο μέρος των καταναλωτών να μένει στο «απυρόβλητο» και «στεγαζόμενο» στη ΔΕΗ αποτυπώνει η σύγκριση των στοιχείων για την αγορά προμήθειας ανάμεσα στον Ιανουάριο του 2024 με τον Ιανουάριο του 2025. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ, το μερίδιο της ΔΕΗ διαμορφώθηκε στο 51,45% τον Ιανουάριο του 2025, καταγράφοντας μια μικρή υποχώρηση σε σχέση με ένα χρόνο πριν που ήταν στο 52,77% τον Ιανουάριο του 2024. Η περιορισμένη μεταβολή του μεριδίου της ΔΕΗ εξηγεί και την περιορισμένη διαφοροποίηση στα μερίδια των υπόλοιπων παρόχων όπου, όπως έχει γράψει το energypress, με «αμετακίνηση» την μεγάλη μάζα καταναλωτών, η «κινητικότητα» στην αγορά προμήθειας εξαντλείται στην ανακύκλωση μήνα προς μήνα της ίδιας πελατειακής βάσης μεταξύ των εναλλακτικών παρόχων. Σε αντίθετη τροχιά κινήθηκε το μερίδιο της METLEN με την εταιρεία να καταγράφει αύξηση του ποσοστού της από χρόνο σε χρόνο, από 14,76% σε 16,84% σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία του Διαχειριστή. Σε αυτό το ποσοστό μάλιστα πρέπει να προστεθεί το 1,16% της Volterra η οποία, ως γνωστόν, εξαγοράστηκε από τοβ πρώην όμιλο Μυτιληναίου. Ανοδική εικόνα παρουσιάζουν οι εταιρείες ZENIΘ, ΗΡΩΝ, Φυσικό Αέριο και Elpedison με σημειακές ωστόσο αυξήσεις σε σχέση με την περίπτωση της METLEN. Ειδικότερα, η εικόνα της αγοράς προμήθειας από χρόνο σε χρόνο, συγκρίνοντας μερίδια του Ιανουαρίου 2025 με τα μερίδια Ιανουαρίου 2024 διαμορφώνεται ως εξής: ΔΕΗ: 51,45% τον Ιανουάριο του 2025 από 52,77% τον Ιανουάριο του 2024 METLEN: 16,84% τον Ιανουάριο του 2025 από 14,76% τον Ιανουάριο του 2024 ΗΡΩΝ: 10,95% τον Ιανουάριο του 2025 από 10,70% τον Ιανουάριο του 2024 ELPEDISON: 5,86% τον Ιανουάριο του 2025 από 5,85% τον Ιανουάριο του 2024 NRG: 4,45% τον Ιανουάριο του 2025 από 5,38% τον Ιανουάριο του 2024 Φυσικό Αέριο Ελληνική Εταιρεία Ενέργειας: 3,36% από 3,25% ΖΕΝΙΘ: 3,01% τον Ιανουάριο του 2025 από 2,71% τον Ιανουάριο του 2024 Volterra: 1,16% τον Ιανουάριο του 2025 από 1,66% τον Ιανουάριο του 2024 Volton: 1,24% τον Ιανουάριο του 2025 από 1,24% τον Ιανουάριο του 2024 Μερίδια Εκπροσώπων Φορτίου, Ιανουάριος 2025, ΑΔΜΗΕ Μερίδια Εκπροσώπων Φορτίου, Ιανουάριος 2024, ΑΔΜΗΕ Κίνηση σε Χαμηλή και Μέση Τάση Ως γνωστόν, η «κινητικότητα» των καταναλωτών αφορά κύρια σε Χαμηλή και Μέση Τάση με την εταιρεία Metlen να εμφανίζεται περισσότερο κερδισμένη στην κατηγορία της Χαμηλής Τάσης και την Elpedison στη Μέση Τάση, με την κύρια ωστόσο εικόνα στην τελευταία κατηγορία να αφορά περισσότερο σε «αμοιβαία» αυξομείωση των μεριδίων χωρίς να καταγράφεται κάποια ιδιαίτερη αλλαγή. Παρατίθενται αναλυτικά οι σχετικοί πίνακες με τα μερίδια των προμηθευτών ανά Τάση για τον Ιανουάριο του 2024 και τον Ιανουάριο του 2025. Μερίδια Εκπροσώπων φορτίου ανά επίπεδο τάσης, Ιανουάριος 2025, ΑΔΜΗΕ Μερίδια Εκπροσώπων φορτίου ανά επίπεδο τάσης, Ιανουάριος 2024, ΑΔΜΗΕ View full είδηση

Άρθρο 28 ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ 1. ΓΕΝΙΚΑ 1.1. Εγκατάσταση θέρμανσης ενός κτιρίου είναι το σύνολο των συσκευών, κατασκευών, μηχανισμών κ.λπ., που απαιτούνται για την πρόσδοση θερμικής ενέργειας στους διάφορους χώρους του κτιρίου, με σκοπό να καλύψει τις θερμικές απώλειες προς το περιβάλλον και επίπεδα άνεσης. 1.2. Οι εγκαταστάσεις θέρμανσης κατατάσσονται σε κατηγορίες, ανάλογα με διάφορα κριτήρια. Με κριτήριο: - Τη θέση της πηγής παροχής θερμικής ενέργειας μέσα σε ένα κτίριο, έχουμε: α. Τοπικές θερμάνσεις β. Κεντρικές θερμάνσεις γ. Περιφερειακές θερμάνσεις πόλης (τηλεθερμάνσεις) - Την πηγή παροχής θερμικής ενέργειας, έχουμε: α. Θερμάνσεις με στερεά καύσιμα β. Θερμάνσεις με υγρά καύσιμα γ. Θερμάνσεις με αέρια καύσιμα δ. Θερμάνσεις με ηλιακή ενέργεια ε. Θερμάνσεις με αντλία θερμότητας ζ. Θερμάνσεις με ηλιακή ενέργεια - Το φορέα της θερμικής ενέργειας έχουμε: α. Θερμάνσεις με νερό (θερμό και υπέρθερμο) β. Θερμάνσεις με ατμό (χαμηλής και ψηλής πίεσης) γ. Θερμάνσεις με αέρια - Τον τρόπο μετάδοσης της θερμικής ενέργειας στο χώρο, έχουμε: α. Θερμάνσεις με ακτινοβολία θερμότητας β. Θερμάνσεις με μεταβίβαση θερμότητας γ. Συνδυασμό των δύο παραπάνω. 1.3. Ανεξάρτητα από το σύστημα θέρμανσης που θα επιλεγεί για να καλύψει τις ανάγκες των χώρων κτιρίου, η όλη εγκατάσταση θέρμανσης θα πρέπει να υπολογίζεται, κατασκευάζεται και λειτουργεί με τρόπο, ώστε: α. Να εξασφαλίζεται, η ασφάλεια των ατόμων που τη χρησιμοποιούν, καθώς και η ασφάλεια του κτιρίου και των γειτονικών ιδιοκτησιών, όπου είναι εγκατεστημένη. β. Να εξασφαλίζεται η άνεση των χρηστών της εγκατάστασης. γ. Να εξασφαλίζεται η επάρκεια και η ορθή και απρόσκοπτη λειτουργία της εγκατάστασης, σε συνδυασμό με την ελαχιστοποίηση του κόστους λειτουργίας της. δ. Να εξασφαλίζεται, κατά το δυνατό, η αυτόματη λειτουργία της και να λαμβάνονται τα απαραίτητα κάθε φορά μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας. Το σύστημα παροχής θερμότητας υπολογίζεται με βάση τις ολικές θερμικές απώλειες του κτιρίου. Ο υπολογισμός των θερμικών απωλειών του κτιρίου γίνεται με τα εναρμονισμένα διεθνή πρότυπα και τις λοιπές εγκεκριμένες τεχνικές οδηγίες ΤΟΤΕΕ. 1.4. Τα υλικά, οι συσκευές ή εξαρτήματα και οι αυτοματισμοί που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή της εγκατάστασης της θέρμανσης θα πρέπει να είναι κατάλληλα για τη χρήση που προορίζονται, άριστης ποιότητας και εφοδιασμένα με αντίστοιχη έγκριση καταλληλότητας. Ο τρόπος κατασκευής των εγκαταστάσεων και η ποιότητα των υλικών, καθώς και συστάσεις και οδηγίες καθορίζονται από τις εγκεκριμένες τεχνικές οδηγίες. 1.5. Η ενσωμάτωση στοιχείων της εγκατάστασης θέρμανσης στο φέροντα οργανισμό απαγορεύεται. Ενσωμάτωση αυτών στα μη φέροντα μέρη της οικοδομής πρέπει να αποφεύγεται, στις περιπτώσεις όμως που είναι αναπόφευκτη, επιτρέπεται εφόσον: α. Πιθανή βλάβη του κτιρίου ή της εγκατάστασης θέρμανσης από σεισμό ή άλλη αιτία δεν θα επιφέρει αχρηστία στην εγκατάσταση θέρμανσης ή βλάβη στην οικοδομή και γενικά η αποκατάσταση των βλαβών να είναι σχετικά εύκολη, σύντομη και οικονομική. β. Δεν δημιουργούνται κακοτεχνίες και αντιαισθητικές κατασκευές. γ. Εξασφαλίζονται ελεύθερη συστολή διαστολή των σωληνώσεων και έντεχνα τελειώματα. δ. Τα ενσωματωμένα υλικά είναι κατάλληλα σύμφωνα με τις σχετικές προδιαγραφές και την τεχνική εμπειρία και δεν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η στήριξη και η διέλευση των στοιχείων των εγκαταστάσεων θέρμανσης επιτρέπεται στα φέροντα και μη τμήματα της οικοδομής εφόσον: Έχει γίνει σχετική πρόβλεψη από τη στατική και αντισεισμική μελέτη και εφαρμόζονται οι παραπάνω διατάξεις α, β, γ, δ της παρούσας παραγράφου. Εάν δεν έχει γίνει σχετική πρόβλεψη στη στατική και αντισεισμική μελέτη είναι δυνατόν να επιτραπούν διελεύσεις και στηρίξεις σε φέροντα ή μη τμήματα της οικοδομής εάν δεν ελαττώνεται κάτω από τα επιτρεπτά όρια η φέρουσα ικανότητα και αντοχή αυτών, μετά από εγγραφή βεβαίωση του επιβλέποντα των στατικών εργασιών μηχανικού, εφαρμοζόμενων και πάλι των διατάξεων α’, β’, γ’, δ’ της παρούσας παραγράφου. 1.6. Εφόσον οι κλιματολογικές συνθήκες το απαιτούν, η εγκατάσταση θέρμανσης πρέπει να κατασκευάζεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται επαρκής προστασία από τον παγετό, για όλα τα τμήματα της εγκατάστασης. 1.7. Η εγκατάσταση πρέπει να είναι υπολογισμένη και κατασκευασμένη κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μην δημιουργείται θόρυβος κατά τη λειτουργία ούτε να διευκολύνεται η μετάδοση του θορύβου. Σε χώρους με ειδικές απαιτήσεις στάθμης θορύβου, πρέπει να λαμβάνονται ειδικά μέτρα. Επίσης μέτρα πρέπει να λαμβάνονται και σε χώρους με πηγές θορύβου (πχ. λεβητοστάσια), ώστε να μη δημιουργείται ενόχληση σε παρακείμενους χώρους. 2. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ 2.1. Εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης ενός κτιρίου ή τμήματός του είναι το σύνολο των συσκευών κατασκευών, μηχανισμών κ.λπ. Που περιλαμβάνει θερμική επιφάνεια από μια πηγή μέσω ενός φορέα μεταφοράς θερμότητας (θερμαντικού μέσου) και την κατανέμει στους διάφορους χώρους του κτιρίου ή τμήματός του, προκειμένου να καλύψει τις θερμικές απώλειες αυτών και να διατηρήσει τη θερμοκρασία τους σε επιθυμητά επίπεδα. 2.2. Η εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης περιλαμβάνει το σύστημα παραγωγής του θερμαντικού τύπου, το σύστημα διανομής και μεταφοράς του θερμαντικού μέσου, το σύστημα μετάδοσης της θερμότητας στο χώρο και το σύστημα ελέγχου και αυτοματισμού της εγκατάστασης. Η εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης υπολογίζεται και κατασκευάζεται με τρόπο, ώστε να εξασφαλίζει την επιθυμητή θερμοκρασιακή άνεση στους επιμέρους χώρους του κτιρίου, την ασφάλεια των χρηστών και την οικονομική και απρόσκοπτη λειτουργία της. Για τον υπολογισμό της εγκατάστασης κεντρικής θέρμανσης των κτιρίων εφαρμόζονται τα αναφερόμενα στα γενικά περί εγκαταστάσεων θέρμανσης. 2.3. Οι εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης πρέπει να πληρούν τα αναφερόμενα στις παρ. 1.3, 1.4, 1.5, 1.6 και 1.7 του παρόντος άρθρου. Ειδικότερα για τις κεντρικές θερμάνσεις εφαρμόζονται οι διατάξεις της ΤΟΤΕΕ 412/1986, μέρος 1 δίκτυα (Β’ 67/1988) και μέρος 2 λεβητοστάσια (Β’ 177/1988), τα πρότυπα: ΕΛΟΤ 234 (βαθμός απόδοσης λεβήτων) ΕΛΟΤ 352 (εξοπλισμός ασφάλειας) ΕΛΟΤ 810 (εγκατάσταση ασφάλειας), η απόφαση 30322/1170/1983 (Β’ 364) του Yπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος "Σύσταση κλιμακίων Ελέγχου Ποιότητας Περιβάλλοντος ΚΕΠΠΕ Κεντρικής Θέρμανσης", καθώς και η υπ’ αρ. 189533/2011 (Β’ 2654) απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής "Ρύθμιση θεμάτων σχετικών με τη λειτουργία των σταθερών εστιών καύσης για τη θέρμανση κτιρίων και νερού" ή άλλες διατάξεις που τροποποιούν τα παραπάνω. 2.4. Το σύστημα παραγωγής του θερμαντικού μέσου μιας εγκατάστασης κεντρικής θέρμανσης περιλαμβάνει όλες τις απαραίτητες συσκευές, διατάξεις, κατασκευές, μηχανισμούς κ.λπ. Που είναι απαραίτητες για την ανύψωση της θερμοκρασίας του θερμαντικού μέσου (θέρμανσή του). Η θέρμανση του μέσου μπορεί να γίνει είτε με άμεσο τρόπο με απευθείας πρόσδοση ενέργειας στο θερμαντικό μέσο, που προέρχεται από καύση σε εστία μιας καύσιμης ύλης από ηλεκτρική ενέργεια κ.λπ., είτε με έμμεσο τρόπο, δηλαδή τη θέρμανσή του με ένα άλλο θερμαντικό μέσο ψηλότερης θερμοκρασίας (νερό, ατμό κ.λπ.). 2.4.1.1. Εάν σε ένα κτίριο ή χώρο υπάρχει εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης με συνολική θερμική ισχύ 45 KW και άνω και το θερμαντικό μέσο θερμαίνεται απευθείας (άμεσα), τότε το συγκρότημα παραγωγής του θερμαντικού μέσου πρέπει να τοποθετείται σε ιδιαίτερο χώρο, καλούμενο λεβητοστάσιο. Στο λεβητοστάσιο τοποθετούνται ένας ή περισσότεροι λέβητες παραγωγής θερμού νερού (θερμοκρασίας μέχρι 110οC) ή ατμού πίεσης μέχρι 0.5 BAR ή θερμού αέρα (αερολέβητες) ή ατμογεννήτριες συνολικής θερμικής ισχύος 25 KW και άνω και τα στοιχεία διανομής (προσαγωγής και επιστροφής) του θερμαντικού μέσου, το σύστημα προσαγωγής καυσίμου ή παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και το σύστημα απαγωγής των καυσαερίων. 2.4.1.2. Η θέση του λεβητοστασίου στο κτίριο προσδιορίζεται σε συνάρτηση με τη θέση της καπνοδόχου, με τη δυνατότητα προσαγωγής των καυσίμων, τη δυνατότητα αερισμού του χώρου του λεβητοστασίου και με την κατάλληλη διάταξη των θορύβους που προκαλούνται στο χώρο λεβητοστασίου. Απαγορεύεται το λεβητοστάσιο να έχει οποιοδήποτε άνοιγμα προς κλιμακοστάσιο (άνοιγμα κουφώματος, αεραγωγό, γρίλιες κ.λπ.). Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται πόρτα, που είναι αναγκαία για την πρόσβαση προς αυτό, εφόσον έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: α. Είναι στο σύνολο της σιδερένια και όπου έχει λαμαρίνα το πάχος της είναι 1.5 m. β. Δεν έχει γρίλιες ή οποιοδήποτε άλλο άνοιγμα. γ. Εφάπτεται σε πατούρες της κάσας σε πλάτος τουλάχιστο 25mm. δ. Έχει μηχανισμό επαναφοράς στην κλειστή θέση. Εναλλακτικά, η πόρτα αυτή αρκεί να έχει δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστο μισής ώρας, όπως προκύπτει από πιστοποιητικό αναγνωρισμένου εργαστηρίου. 2.4.1.3. Το μέγεθος του λεβητοστασίου προσδιορίζεται σε συνάρτηση με τον αριθμό και τις διαστάσεις των λεβήτων που θα εγκατασταθούν σ’ αυτό. Κατά τον προσδιορισμό του μεγέθους του λεβητοστασίου, πρέπει να λαμβάνεται πρόνοια, ώστε να υπάρχει και ο αναγκαίος ελεύθερος χώρος για τη λειτουργία και τη συντήρηση των λεβήτων, χωρίς απαίτηση ανακατασκευής τοίχων ή ανοιγμάτων. Η διάταξη των λεβήτων μέσα στο λεβητοστάσιο πρέπει να είναι τέτοια, ώστε για κάθε λέβητα να εξασφαλίζονται τα εξής: α. Η οριζόντια απόσταση μεταξύ της πλευράς του λέβητα που είναι το άνοιγμα της εστίας και του απέναντι τοίχου του λεβητοστασίου πρέπει να είναι ίση με το μήκος του λέβητα συν 1 m (αλλά τουλάχιστο 1.5 m στο σύνολο, για λέβητες μέχρι 300 KW, και τουλάχιστο 2.0 m, για λέβητες πάνω από 300 KW). β. Η οριζόντια απόσταση μεταξύ της πλευράς του λέβητα που βρίσκεται η έξοδος των καυσαερίων και του απέναντι τοίχου του λεβητοστασίου ή της απέναντι πλευράς της καπνοδόχου πρέπει να είναι ίση με το μισό της απόστασης, όπως αυτή ορίζεται προηγουμένως στο εδάφιο (α) της παραγράφου αυτής. Εφόσον υπάρχουν δύο ή περισσότεροι αγωγοί καυσαερίων, η απόσταση αυτή αυξάνει ανάλογα με τον αριθμό τους. Σε περίπτωση που παρεμβάλλεται κάποια συσκευή μεταξύ της εξόδου των καυσαερίων από το λέβητα και της καπνοδόχου (πχ. καπνοσυλλέκτης), θα πρέπει να υπάρχει ελεύθερη απόσταση γύρω από αυτή τουλάχιστο 0.6 m). γ. Η οριζόντια απόσταση μεταξύ των άλλων πλευρών του λέβητα και των τοίχων του λεβητοστασίου πρέπει να είναι τουλάχιστο 0.6m. Το ίδιο μέγεθος (0.6 m) ισχύει και για την μεταξύ δύο λεβήτων απόσταση. δ. Το ελεύθερο ύψος του λεβητοστασίου (μεταξύ δαπέδου και οροφής ή μεταξύ δαπέδου και κάτω παρειάς τυχόν υπάρχουσας δοκού) πρέπει να είναι τουλάχιστον: (i) 2.20 m για λέβητες ολικής εγκατεστημένης θερμικής ισχύος μέχρι 70 KW. (ii) 2.40m -για λέβητες θερμικής ισχύος από 70KW έως 230KW. (iii) 3.00 m για λέβητες θερμικής ισχύος άνω των 230 KW. Τα ανωτέρω ελάχιστα όρια προκειμένου περί αερολεβήτων προσαυξάνονται κατά 50 cm. ε. Τα ελάχιστα απαιτούμενα ελεύθερα ύψη της περίπτωσης (δ) αυξάνονται για να εξασφαλίσουν ελεύθερο ύψος μεταξύ του λέβητα και της οροφής 0,80 m ή μεταξύ απαραίτητων σωληνώσεων και οροφής 0.50 m. 2.4.1.4. Το λεβητοστάσιο πρέπει κατά το δυνατόν, να εξαερίζεται ομοιόμορφα. Απαγορεύεται η ύπαρξη τεχνητού αερισμού του λεβητοστασίου. - Για τον αερισμό λεβητοστασίου πρέπει να υπάρχουν δύο ανοίγματα επικοινωνίας με το ύπαιθρο, κατευθείαν ή μέσω σηράγγων: το ένα για την προσαγωγή του αέρα (αερισμός) και το άλλο για την απαγωγή του αέρα (εξαερισμός). - Το άνοιγμα προσαγωγής αέρα πρέπει να βρίσκεται κοντά στο δάπεδο του λεβητοστασίου. Η ελεύθερη διατομή του, στην περίπτωση που χρησιμοποιούνται υγρά ή στερεά καύσιμα, πρέπει να είναι τουλάχιστο ίση με το 50% της ελεύθερης διατομής της καπνοδόχου του λεβητοστασίου. - Στην περίπτωση χρήσης αερίων καυσίμων, η ελεύθερη διατομή του ανοίγματος υπολογίζεται σε 6 cm2 ανά 1 KW εγκατάστασης θερμικής ισχύος, αλλά όχι μικρότερη από 300 cm2. Το άνοιγμα απαγωγής, ανεξάρτητα από το είδος του καυσίμου, πρέπει να έχει ελεύθερη διατομή τουλάχιστο ίση με το 25% της ελεύθερης διατομής της καπνοδόχου του λεβητοστασίου και όχι μικρότερη από 200 cm2. Για την περίπτωση χρήσης αερίων καυσίμων, τα ανοίγματα προσαγωγής και απαγωγής πρέπει να βρίσκονται στην ίδια πλευρά και σε εξωτερικό τοίχο. - Η έξοδος των ανοιγμάτων αερισμού, εξαερισμού ή των σηράγγων πρέπει να απέχει τουλάχιστο 50 cm από οποιοδήποτε άνοιγμα άλλων χώρων παραμονής κοινού. - Όταν χρησιμοποιούνται σήραγγες, πρέπει να έχουν διατομή κατά 150% μεγαλύτερη της διατομής ανοίγματος και στάθμη πυθμένα 30 cm κάτω από το άνοιγμα αερισμού, ώστε να είναι δυνατός ο καθαρισμός της σήραγγας. - Ανοίγματα παρά το ύπαιθρο που βρίσκονται κοντά σε χώρους με κυκλοφορία και χαμηλότερα από 2 m από το κατάστρωμα πρέπει να προστατεύονται με ανθεκτικά κιγκλιδώματα. Για την περίπτωση χώρων που υπάρχουν λέβητες συνολικής ισχύος κάτω των 25 KW, τα παραπάνω δεν είναι μεν υποχρεωτικά, συνιστάται όμως να εφαρμόζονται κατά το δυνατό. 2.4.1.5. Τα λεβητοστάσια και οι χώροι που συνδέονται με την εγκατάσταση θέρμανσης πρέπει να αποτελούν σαφώς ξεχωριστό χώρο εντός ή εκτός του υπόλοιπου οικοδομικού όγκου και να περιβάλλονται από τοίχους. - Η επικοινωνία του λεβητοστασίου με το κτίριο πρέπει να γίνεται με διάδρομο ή άλλο χώρο μικρής κυκλοφορίας ατόμων μη κατοικήσιμο. - Το λεβητοστάσιο δεν πρέπει να επικοινωνεί άμεσα με χώρους διαρκούς παραμονής ανθρώπων. - Οι πλευρικοί τοίχοι, το δάπεδο και η οροφή του λεβητοστασίου πρέπει να κατασκευάζονται από υλικά άκαυστα και ανθεκτικά σε ψηλές θερμοκρασίες. Κατά την επίχριση των τοίχων αυτών, λαμβάνεται μέριμνα για το κλείσιμο των πόρων, ώστε να εξασφαλίζουν αεροστεγανότητα. - Η χρήση υλικών για διάφορες συμπληρωματικές εργασίες, πχ. ηχομόνωση, επιτρέπεται εφόσον τα υλικά αυτά είναι άκαυστα. - Το δάπεδο του λεβητοστασίου πρέπει να έχει λεία "μη απορροφητική" επιφάνεια. Οι δίοδοι των σωληνώσεων από το λεβητοστάσιο διαμέσου τοίχων, οροφής ή δαπέδων πρέπει να είναι αεροστεγώς κατασκευασμένες, ώστε να μην υπάρχει διαρροή αερίων σε άλλους χώρους. - Στο λεβητοστάσιο πρέπει να υπάρχει παροχή ψυχρού νερού. - Το λεβητοστάσιο πρέπει να έχει αποχέτευση δαπέδου. Η σύνδεση του συστήματος αποχέτευσης του λεβητοστασίου με τον κεντρικό αποχετευτικό αγωγό πρέπει να γίνει σύμφωνα με τους ισχύοντες σχετικούς κανονισμούς και με τρόπο, ώστε να αποκλείεται διαρροή καυσίμου στο δίκτυο αποχέτευσης του κτιρίου. - Το λεβητοστάσιο πρέπει να είναι εφοδιασμένο με όλα τα απαραίτητα μέσα πυρανίχνευσης και πυροπροστασίας, όπως ορίζεται από τις σχετικές διατάξεις. 2.4.1.6. Οι πόρτες του λεβητοστασίου πρέπει να είναι μεταλλικές, να ανοίγουν προς τα έξω, να έχουν μηχανισμό επαναφοράς στην κλειστή θέση και να κλειδώνουν ασφαλώς. Κλειδί της πόρτας του λεβητοστασίου θα βρίσκεται μόνιμα κοντά στην πόρτα. Το λεβητοστάσιο πρέπει να έχει τουλάχιστο ένα άνοιγμα που να βλέπει κατευθείαν ή μέσω σήραγγας στον περιβάλλοντα χώρο. Η καθαρή επιφάνεια του ανοίγματος πρέπει να είναι ίση με το 1/12 της επιφάνειας του χώρου του λεβητοστασίου. Λεβητοστάσια συνολικής θερμικής ισχύος πάνω από 300 KW πρέπει να έχουν δύο εξόδους και, αν είναι δυνατό, η μία απέναντι στην άλλη. Η μία εκ των εξόδων πρέπει να οδηγεί στον περιβάλλοντα χώρο κατευθείαν ή μέσω σήραγγας ικανών διαστάσεων, για την εύκολη και ασφαλή διέλευση ανθρώπων. Σαν έξοδος μπορεί να θεωρηθεί και το παραπάνω άνοιγμα, αν έχει κατάλληλες διαστάσεις και φέρει μέσα και έξω κατάλληλη μόνιμη εγκατάσταση (πχ. μεταλλικές βαθμίδες) για τη διέλευση ανθρώπων. 2.4.2. Καπνοδόχος. 2.4.2.1. Θεωρείται το σύνολο των δομικών ή άλλων στοιχείων που εξασφαλίζουν την απαγωγή των καυσαερίων στον αέρα. 2.4.2.2. Κάθε λέβητας πρέπει να έχει ιδιαίτερη καπνοδόχο. Επιτρέπεται η σύνδεση περισσότερων λεβήτων στην ίδια καπνοδόχο, εάν η απαγωγή των καυσαερίων γίνεται με μηχανικά μέσα. Στην περίπτωση χρήσης αερίων καυσίμων, επιτρέπεται η σύνδεση δύο ή περισσότερων λεβήτων στην ίδια καπνοδόχο. Η καπνοδόχος πρέπει να κατασκευάζεται από ανθεκτικά και άκαυστα υλικά και να έχει δείκτη πυραντίστασης όχι μικρότερο από δύο ώρες. Η καπνοδόχος πρέπει να στηρίζεται ασφαλώς σε όλη τη διαδρομή της προς τα πάνω σε τοίχο, δάπεδο ή στο έδαφος. 2.4.2.3. Η κατασκευή της καπνοδόχου πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να εξασφαλίζεται: α. Η ομαλή ροή καυσαερίων σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας. β. Η στεγανότητα των τοιχωμάτων, ώστε να μη διαφεύγουν αέρια. γ. Η αντοχή στα φορτία που δέχεται. δ. Η αντοχή σε συνθήκες που δημιουργούνται από τυχόν ανάφλεξη αποθέσεων στο εσωτερικό των καπνοδόχων. ε. Η αντοχή τους σε χημικές προσβολές που προκαλούνται από τα προϊόντα της καύσης. ζ. Η θερμική μόνωση, ώστε η θερμοκρασία εξωτερικής επιφάνειας να είναι κάτω των 50οC στη βάση της καπνοδόχου, ανεξάρτητα αν αυτή είναι προσιτή ή όχι. 2.4.2.4. Τα εσωτερικά τοιχώματα της καπνοδόχου πρέπει να είναι λεία χωρίς ρωγμές και διαβρώσεις. Σε εσωτερικές καπνοδόχους πρέπει να εξασφαλίζεται η ελεύθερη διαστολή αυτής. Η καπνοδόχος πρέπει να βρίσκεται κατά το δυνατό στο εσωτερικό του κτιρίου και να εξέρχεται στο ψηλότερο σημείο αυτού. Στη διαδρομή της καπνοδόχου πρέπει να αποφεύγονται οι καμπές. Η σύνδεση του οριζόντιου τμήματος της καπνοδόχου με το κατακόρυφο τμήμα της πρέπει να γίνεται υπό γωνία τουλάχιστο 100ο. Η ελεύθερη διατομή της καπνοδόχου πρέπει να είναι κατά το δυνατό ή κυκλική ή ορθογωνική και να διατηρείται σταθερή καθ’ όλη τη διαδρομή της. Απαγορεύεται για οποιοδήποτε λόγο μεταβολή της διατομής της καπνοδόχου. Σε ορθογωνικές διατομές καπνοδόχων η σχέση πλευρών πρέπει να είναι το πολύ 1:1.5. Ο υπολογισμός της διατομής καπνοδόχου γίνεται σύμφωνα με το αντίστοιχο πρότυπο ΕΛΟΤ 447. 2.4.2.5. Η καπνοδόχος πρέπει να καταλήγει τουλάχιστο 1 m πάνω από το σημείο εξόδου της 0.7 m από οποιαδήποτε ακμή κτιρίου που βρίσκεται σε ακτίνα μικρότερη των 3.0 m από αυτή και 1.5 m από καυστά υλικά. Σε περίπτωση που υπάρχουν ανοίγματα που βρίσκονται ψηλότερα από την απόληξη της καπνοδόχου και σε οριζόντια απόσταση μικρότερη 10m από αυτήν και η αρμόδια αρχή διαπιστώνει ενόχληση από την εκπομπή καυσαερίων, μπορεί να επιβάλλει την ανύψωση της καπνοδόχου ή να διατάξει άλλα μέτρα για τον περιορισμό της ενόχλησης σε ανεκτά όρια. 2.4.2.6. Για κάθε καπνοδόχο προβλέπεται άνοιγμα καθαρισμού στη βάση της, που να κλείνει ερμητικά. Προ του ανοίγματος αυτού πρέπει να υπάρχει ελεύθερος χώρος τουλάχιστο 1 m2. Σε περίπτωση που υπάρχει οριζόντιο τμήμα της καπνοδόχου κάτω από το έδαφος, πρέπει να ληφθεί ειδική πρόνοια, ώστε να παραμένει τούτο ξηρό και απρόσβλητο από τυχόν διαρροές υπόγειων ή βρόχινων νερών. Στο τμήμα αυτό της καπνοδόχου πρέπει να υπάρχουν ειδικά ανοίγματα επιθεώρησης και καθαρισμού, που να κλείνουν στεγανά με χυτοσιδηρά καλύμματα. 2.4.2.7. Καπναγωγός είναι η διάταξη που συνδέει το λέβητα με την καπνοδόχο. Ο καπναγωγός πρέπει να είναι θερμικά μονωμένος. Μπορεί να κατασκευαστεί από τούβλα κτιστός, από τσιμέντο ή από χαλυβδοελάσματα (πάχους τουλάχιστο 3 mm για καπναγωγό διατομής μεγαλύτερης των 50m2. Εάν μεταξύ του λέβητα και της καπνοδόχου δεν παρεμβάλλεται καπνοσυλλέκτης πρέπει: α. Να ανέρχεται με κλίση 15% τουλάχιστο, εάν είναι μεταλλικός. β. Να έχει διατομή κατά 20% μεγαλύτερης της διατομής της αντίστοιχης καπνοδόχου και να ανέρχεται με κλίση 1% τουλάχιστο, αν είναι κτιστός. Σε περίπτωση χρήσης ελαφρού πετρελαίου (DIESEL) στις εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης, απαγορεύεται η εγκατάσταση ειδικών συσκευών συγκράτησης αιθάλης (καπνοσυλλέκτες). 2.4.2.8. Για λέβητες θερμικής ισχύος κάτω των 25 KW, όταν τοποθετούνται μέσα στις κατοικίες, εφαρμόζονται οι διατάξεις της ΤΟΤΕΕ 2421/86 μέρος 2ο. Για την περίπτωση χρήσης μεταλλικών σωλήνων (μπουριά) για την απαγωγή των καυσαερίων, η κατασκευαστική διαμόρφωση του τελικού τμήματος της καπνοδόχου που βρίσκεται έξω από το κτίριο πρέπει να είναι τέτοια, ώστε: α. Να υπάρχει κατάλληλη υψομετρική διαφορά για να εξασφαλίζεται ο απαιτούμενος ελκυσμός (ελάχιστη απόσταση του σημείου εξόδου των καυσαερίων από το λέβητα 1.5 m). β. Το εξωτερικό οριζόντιο τμήμα έχει το κατά το δυνατό ελάχιστο μήκος και σταματά από εξωτερικό τοίχο σε απόσταση μικρότερη από το τριπλάσιο της διαμέτρου του σωλήνα. γ. Το τελικό σημείο εξόδου των καυσαερίων είναι προστατευμένο με ειδικό εξάρτημα. Σε περίπτωση που υπάρχουν ανοίγματα που βρίσκονται ψηλότερα από την απόληξη της καπνοδόχου και σε οριζόντια απόσταση μικρότερη των 6 m από αυτήν και η αρμόδια αρχή διαπιστώσει ενόχληση από την εκπομπή καυσαερίων, μπορεί να επιβάλει την ανύψωση ή να διατάξει άλλα μέτρα για τον περιορισμό της ενόχλησης σε ανεκτά όρια. 2.4.3. Αποθήκευση καυσίμων. 2.4.3.1. Για την αποθήκευση υγρών ή στερεών καυσίμων και για συνολική εγκατεστημένη θερμική ισχύ πάνω από 150 KW, απαιτείται η κατασκευή ιδιαίτερου χώρου αποθήκευσης καυσίμων στο κτίριο. Ο χώρος αποθήκευσης καυσίμων πρέπει να χωρίζεται από το λεβητοστάσιο ή άλλο διπλανό χώρο με τοίχο από άκαυστα υλικά. Ειδικά για την περίπτωση αποθήκευσης πετρελαίου, ο τοίχος αυτός πρέπει να είναι στεγανός και ανθεκτικός στη φωτιά. Ο τοίχος αυτός αρκεί να είναι κατασκευασμένος είτε από οπλισμένο σκυρόδεμα είτε από δρομική πλινθοδομή εκατέρωθεν επιχρισμένη είτε από μπατική πλινθοδομή χωρίς διαμπερείς οπές. Εναλλακτικά μπορεί ο τοίχος αυτός να είναι οποιασδήποτε άλλης κατασκευής, εφόσον αποδεδειγμένα έχει δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστο μιας ώρας. Ο χώρος αποθήκευσης πρέπει να επικοινωνεί με τους άλλους χώρους μέσω μεταλλικής πόρτας. Ο τεχνητός φωτισμός του χώρου επιτρέπεται μόνο με ηλεκτρικούς λαμπτήρες. Ο χώρος αποθήκευσης καυσίμων πρέπει να αερίζεται μέσω μόνιμου ανοίγματος προς το ύπαιθρο (κατευθείαν ή μέσω σήραγγας). Η καθαρή επιφάνεια του ανοίγματος πρέπει να είναι ίση τουλάχιστο με το (1/12) της επιφάνειας του χώρου της αποθήκης. 2.4.3.2. Σε περίπτωση αποθήκευσης μαζί στερεών και υγρών καυσίμων, πρέπει να λαμβάνεται πρόνοια, ώστε το τυχόν διαρρέον πετρέλαιο να μην έρχεται σε επαφή με τα στερεά καύσιμα. 2.4.3.3. Απαγορεύεται η αποθήκευση καυσίμων σε διαδρόμους, εισόδους, κλιμακοστάσια και κάτω από αυτά, κατοικούμενους ορόφους, χώρους εργασίας και εργαστήρια, καθώς και όπου, κατά την κρίση των αρμόδιων αρχών, είναι ενδεχόμενο να δημιουργηθεί συγκέντρωση ατόμων σε περίπτωση έκρηξης πυρκαγιάς. Γενικά, οπουδήποτε στο παρόν άρθρο αναφέρεται η έννοια του αερίου καυσίμου, νοείται αέριο με συνεχή παροχή από δίκτυο φωταερίου ή φυσικού αερίου πόλης.

Ύστατο «παράθυρο» ευκαιρίας ανοίγει το ΥΠΕΝ στους Δήμους, ώστε αυτοί να δρομολογήσουν τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα «Απόλλων», με την αποστολή των στοιχείων σχετικά με τους αριθμούς παροχών των εγκαταστάσεών τους και τις καταναλώσεις αυτών των εγκαταστάσεων. Πιο συγκεκριμένα, το υπουργείο προχωρά σε τελευταία παράταση, κατά 45 ημέρες, της προθεσμίας για την αποστολή των στοιχείων. Τα δεδομένα αυτά είναι απαραίτητα για να διαστασιολογηθεί το χαρτοφυλάκιο ΑΠΕ, το οποίο θα απαιτηθεί για να καλυφθεί το προβλεπόμενο ποσοστό αυτών των καταναλώσεων. Επομένως, όσοι Δήμοι δεν τα αποστείλουν εγκαίρως, εκ των πραγμάτων θα βρεθούν εκτός του προγράμματος, χάνοντας την ευκαιρία να μειώσουν το ενεργειακό τους κόστος. Η παράταση δόθηκε με Υπουργική Απόφαση, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες του energypress βρίσκεται ήδη προς δημοσίευση σε ΦΕΚ. Με την Απόφαση, η νέα (και τελική) προθεσμία ορίζεται για τις 14 Απριλίου. Υπενθυμίζεται ότι η αξιοποίηση της παραγωγής ΑΠΕ, για μείωση του ενεργειακού κόστους υποδομών των ΟΤΑ Α΄ και Β΄ Βαθμού (καθώς και ΓΟΕΒ-ΤΟΕΒ), θα αποτελέσει τη δεύτερη φάση του «Απόλλων». Παρόλο που το ΥΠΕΝ έχει επικεντρωθεί στην προετοιμασία της πρώτης φάσης (για τους ΚΟΤ Α), ήδη έχει ξεκινήσει την προεργασία για το σχήμα με το οποίο θα «τρέξει» το επόμενο σκέλος του προγράμματος. Στο πλαίσιο του δεύτερου σκέλους, έχουν επίσης συσταθεί οι 13 Ενεργειακές Κοινότητες (μία για κάθε Περιφέρεια) που είναι απαραίτητες ώστε να υλοποιηθεί. Για τη δρομολόγηση των απαιτούμενων ΑΠΕ, θα διεξαχθούν 13 διαγωνισμοί – ένας για κάθε Περιφέρεια. Εκτιμάται ότι η δεύτερη φάση θα είναι έτοιμη να «τρέξει» προς το καλοκαίρι. Όσον αφορά τη φόρμουλα μείωσης του ενεργειακού κόστους, μελετώνται δύο σενάρια. Το πρώτο είναι να ακολουθηθεί η «συνταγή» της πρώτης φάσης (για τους ΚΟΤ Α), η οποία θα υλοποιηθεί με σύναψη virtual PPAs. Σε αυτή την περίπτωση, οι εγκαταστάσεις που θα υπαχθούν θα τιμολογούνται με μία σταθερή και χαμηλή χρέωση για τις κιλοβατώρες που καταναλώνουν. Το δεύτερο σενάριο είναι να ακολουθηθεί η αρχική προσέγγιση, με τον συμψηφισμό μέρος τους καταναλώσεων με «πράσινη» παραγωγή, μέσω virtual net-billing. Σε αυτή την περίπτωση, επί της ουσίας ένα μέρος της κατανάλωσης θα έχει μηδενική χρέωση. Την ίδια στιγμή, έτοιμη είναι η Υπουργική Απόφαση για την «ενεργοποίηση» της πρώτης φάσης του προγράμματος – με την έκδοσή της να αναμένεται ακόμη και μέσα στην επόμενη εβδομάδα. Παράλληλα, η ΡΑΑΕΥ έχει ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζει την προκήρυξη για τον διαγωνισμό που θα «ξεκλειδώσει» την υλοποίηση του απαραίτητου χαρτοφυλακίου ΑΠΕ, με την κατακύρωση λειτουργικής ενίσχυσης. Όπως έχει δηλώσει η Υφυπουργός ΠΕΝ, Αλεξάνδρα Σδούκου, για την κάλυψη των περίπου 137.000 δικαιούχων του ΚΟΤ Α, σε όλη τη χώρα, θα απαιτηθούν έργα ΑΠΕ συνολικής ισχύος περί τα 400 Μεγαβάτ, με χωρητικότητα συστημάτων αποθήκευσης (μπαταρίες) στις 650 μεγαβατώρες. Τα συστήματα αποθήκευσης θα επιδοτηθούν με 100 εκατ ευρώ από το RRF, επομένως τα έργα θα πρέπει να υλοποιηθούν το αργότερο μέχρι τον Ιούνιο του 2026. Όπως έχει γράψει το energypress, χάρις στην παραγωγή ΑΠΕ, θα «κλειδώσει» μία μόνιμη και χαμηλή χρέωση για το τιμολόγιο των δικαιούχων του ΚΟΤ Α. Η τιμή αυτή θα ανέρχεται σε 3 – 3,5 λεπτά του ευρώ ανά κιλοβατώρα. Όσον αφορά τους διαγωνισμούς, θα προβλέπουν τη συμμετοχή τόσο αιολικών όσο και φωτοβολταϊκών, με ποσόστωση συμμετοχής τουλάχιστον 30% ανά τεχνολογία. Ωστόσο, με δεδομένα τους «σφιχτούς» χρόνους υλοποίησης των έργων, λόγω RRF, εκτιμάται πως στην περίπτωση των αιολικών, δυνατότητα συμμετοχής θα έχουν πρακτικά μόνο έργα τα οποία βρίσκονται ήδη υπό κατασκευή. View full είδηση

Ο χρόνος για την ανανέωση της ασφαλιστικής ικανότητας πλησιάζει και αφορά την περίοδο από την 1η Μαρτίου 2025 μέχρι και την 28η Φεβρουαρίου 2026. Για τον λόγο αυτόν, ο ΕΦΚΑ εξέδωσε νέες και αναλυτικές οδηγίες για τη διαδικασία ανανέωσης της ασφαλιστικής ικανότητας, οι οποίες αφορούν τόσο τους μισθωτούς όσο και τους επαγγελματίες. Στο πλαίσιο αυτών των οδηγιών, η διοίκηση του ΕΦΚΑ υπενθυμίζει τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την ομαλή χορήγηση της ασφαλιστικής ικανότητας, ενώ επισημαίνει την ιδιαίτερη σημασία της έγκαιρης ενημέρωσης των ασφαλισμένων, προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν προβλήματα ή καθυστερήσεις. Όσον αφορά τους μισθωτούς, για τη θεμελίωση της ασφαλιστικής ικανότητας απαιτείται η συμπλήρωση τουλάχιστον 50 ημερών ασφάλισης. Αυτές οι 50 ημέρες ασφάλισης μπορούν να προκύψουν είτε κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, δηλαδή το 2024, είτε κατά τη διάρκεια των τελευταίων δώδεκα μηνών πριν από την ημερομηνία ανανέωσης. Από την άλλη πλευρά, οι μη μισθωτοί ασφαλισμένοι, δηλαδή οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι αγρότες, θα πρέπει να έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον δύο μήνες ασφάλισης, είτε το προηγούμενο έτος είτε κατά τη διάρκεια του τελευταίου δωδεκάμηνου πριν από την ημερομηνία προσέλευσης για την ανανέωση ή την επέλευση του ασφαλιστικού κινδύνου. Βασική προϋπόθεση για την ανανέωση της ασφαλιστικής ικανότητας είναι η καταβολή των απαιτούμενων ασφαλιστικών εισφορών, σύμφωνα με τη νομοθεσία που είναι σε ισχύ. Επιπλέον, ο ΕΦΚΑ παρέχει ειδικές ρυθμίσεις για τους μη μισθωτούς ασφαλισμένους. Σύμφωνα με αυτές, η ετήσια ασφαλιστική ικανότητα θα χορηγείται μόνο εφόσον οι συνολικές οφειλές προς τον e-ΕΦΚΑ και το ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών) για την περίοδο 2017-2024 δεν ξεπερνούν το ποσό των 100 ευρώ. Οι ασφαλισμένοι που έχουν ενεργή ρύθμιση οφειλών και τηρούν αυτήν την ρύθμιση κανονικά διατηρούν το δικαίωμα για μηνιαία ανανέωση της ασφαλιστικής τους ικανότητας, χωρίς προβλήματα ή καθυστερήσεις. Η παρακολούθηση της κατάστασης της ασφαλιστικής ικανότητας Για την παρακολούθηση της κατάστασης της ασφαλιστικής ικανότητας, οι ασφαλισμένοι μπορούν να χρησιμοποιούν την ηλεκτρονική υπηρεσία «Ασφαλιστική Ικανότητα», η οποία είναι διαθέσιμη στον ιστότοπο του e-ΕΦΚΑ (www.efka.gov.gr). Η υπηρεσία αυτή παρέχει τη δυνατότητα να ελέγχουν εύκολα και γρήγορα αν πληρούν τις προϋποθέσεις ανανέωσης. Ειδικότερα για τον μήνα Μάρτιο, αν κάποιος ασφαλισμένος αντιμετωπίσει οποιοδήποτε ζήτημα ή πρόβλημα σχετικά με την ασφαλιστική του ικανότητα, θα έχει τη δυνατότητα να το επιλύσει μέσω οποιασδήποτε Τοπικής Διεύθυνσης του e-ΕΦΚΑ, ανεξαρτήτως του φορέα στον οποίο είναι ασφαλισμένος. Πρέπει να σημειωθεί ότι η απώλεια της ασφαλιστικής ικανότητας δεν σημαίνει αυτομάτως απώλεια του δικαιώματος δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Όλοι οι πολίτες που διαμένουν νόμιμα στη χώρα και διαθέτουν ενεργό ΑΜΚΑ διατηρούν πλήρη πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας, το οποίο περιλαμβάνει τόσο τα δημόσια νοσοκομεία όσο και τα Κέντρα Υγείας, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Παράλληλα, οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως οι ανήλικοι, τα άτομα με αναπηρία και οι χρονίως πάσχοντες, δικαιούνται ιατρική κάλυψη και από ιδιώτες γιατρούς, με τη δυνατότητα να συνταγογραφούνται φάρμακα, θεραπείες και διαγνωστικές εξετάσεις χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Κείμενο: Θανάσης Παπαδής View full είδηση

Μια πολύ σημαντική απόφαση, η οποία μπορεί να βοηθήσει στη διάσωση πολλών αξιόλογων κτιρίων, εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Όπως όρισε, ο χαρακτηρισμός ενός κτιρίου ως διατηρητέου δεν πρέπει να εξαρτάται από την κατάστασή του –αν, για παράδειγμα, έχουν καταστραφεί κάποια από τα αξιόλογα αρχιτεκτονικά ή μορφολογικά στοιχεία του–, εφόσον μπορεί η σημασία του να τεκμηριωθεί επιστημονικά και το κτίριο να αποκατασταθεί. Περαιτέρω όρισε ότι διατηρητέο μπορεί να κηρυχθεί και ένα μεμονωμένο κτίριο, δηλαδή όχι απαραίτητα ένα σύνολο κτιρίων, καθώς και ένα κτίριο το οποίο αποτελεί συνδυασμό αρχιτεκτονικών στυλ, διευρύνοντας την έως σήμερα αυστηρή θεώρηση της πολιτείας. Με την απόφαση γλίτωσε από κατεδάφιση ένα κτίριο του Μεσοπολέμου στην πλατεία Κολιάτσου. Η περίπτωση αφορά το κτίριο που βρίσκεται στην οδό Καλλινίκου 3, στο κέντρο της Αθήνας. Τόσο η οργάνωση Monumenta όσο και η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) είχαν τα τελευταία δύο χρόνια αγωνιστεί ώστε να κηρυχθεί το κτίριο διατηρητέο, από κοινού με το γειτονικό του στην οδό Καλλινίκου 1. Ο ιδιοκτήτης του κτιρίου είχε ζητήσει να το κατεδαφίσει και, λόγω της ηλικίας του κτίσματος, η υπόθεση είχε οδηγηθεί στο Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής. Το ΚΕΣΑ γνωμοδότησε δύο φορές υπέρ του χαρακτηρισμού του κτιρίου ως διατηρητέου. Όμως την τρίτη φορά που η υπόθεση αναπέμφθηκε αποφάσισε να επιτρέψει την κατεδάφιση, παρά την περί του αντιθέτου εισήγηση της Διεύθυνσης Αρχιτεκτονικής, Οικοδομικών Κανονισμών και Αδειοδοτήσεων (ΔΑΟΚΑ) του ΥΠΕΝ. Η Monumenta και η ΕΛΛΕΤ προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά της απόφασης και χθες το ΣτΕ δημοσιοποίησε την απόφαση 320/2025, με την οποία η προσφυγή γίνεται δεκτή. Όπως όρισε το ΣτΕ, αν ένα κτίριο εξακολουθεί να υπάρχει ως «υλική μαρτυρία» και η σημασία του μπορεί να τεκμηριωθεί επιστημονικά (με σκοπό να προστατευθεί), τότε το κτίσμα μπορεί να χαρακτηριστεί διατηρητέο ακόμη κι αν έχει καταστραφεί ολοσχερώς, ή έχουν φθαρεί ή καταστραφεί τα αξιόλογα αρχιτεκτονικά ή μορφολογικά στοιχεία του, υπό την προϋπόθεση ότι τα στοιχεία αυτά μπορούν να αποκατασταθούν. Αν μάλιστα κάποιος –ιδιώτης ή η αρμόδια υπηρεσία– έχει τεκμηριώσει επιστημονικά τη σημασία ενός κτιρίου, η απόρριψη του αιτήματος χαρακτηρισμού του ως διατηρητέου θα πρέπει να έχει ειδική αιτιολογία. Η απόφαση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς είναι κοινός τόπος ότι εάν ένας ιδιοκτήτης τέτοιου κτιρίου επιθυμεί να το «ξεφορτωθεί», τότε σταδιακά αρχίζει να ξηλώνει κάθε αρχιτεκτονικό ή μορφολογικό στοιχείο που το καθιστούσε ιδιαίτερο, ώστε να απομείνει στο τέλος ένα «κουτί». Το ανώτατο δικαστήριο διευρύνει την αυστηρή θεώρηση της πολιτείας για τον χαρακτηρισμό ενός κτίσματος ως διατηρητέου – Αν είναι σε κακή στατική κατάσταση, προϋπόθεση είναι να μπορεί να αποκατασταθεί. Περαιτέρω, η κακή στατική κατάσταση ενός κτιρίου δεν αποτελεί από μόνη της αιτία να μη χαρακτηριστεί ένα κτίριο διατηρητέο, επισημαίνει το ΣτΕ, πάντα βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι το κτίριο μπορεί να αποκατασταθεί. Η απόφαση του ΣτΕ «απογυμνώνει» τη στάση που κράτησε το ΚΕΣΑ (τη δεύτερη φορά που το θέμα επανήλθε), χαρακτηρίζοντάς την «ελλιπή και αντιφατική». «Η όλως γενική εκτίμηση του ΚΕΣΑ ότι “δεν προκύπτουν κατά τρόπο ειδικό και συγκεκριμένο ποια είναι εκείνα τα αξιόλογα μορφολογικά και τα ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά που δηλώνουν το ύφος μιας εποχής και η διατήρηση των οποίων θα συνέβαλλε στην αναγνώριση της εξέλιξης της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας της περιοχής” δεν αρκεί για να αντικρούσει την ειδική τεκμηρίωση της ΔΑΟΚΑ, η οποία στα έγγραφά της (εισήγηση και αιτιολογική έκθεση) περιγράφει αναλυτικά τα μορφολογικά στοιχεία και ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του εν λόγω κτιρίου», αναφέρει η απόφαση. Σημειώνει, δε, ότι «επιλεκτική υιοθέτηση μορφολογικών χαρακτηριστικών ποικίλων αρχιτεκτονικών ρευμάτων και στυλ» δεν αποκλείει τον χαρακτηρισμό κτιρίου ως διατηρητέου, δοθέντος ότι δεν τίθεται από τον νόμο ως προϋπόθεση η ύπαρξη ενός μόνο αρχιτεκτονικού στυλ, ούτε αποκλείεται ο συνδυασμός, στο ίδιο κτίριο, περισσότερων στοιχείων διαφορετικών ρευμάτων, εφόσον αυτά είναι αξιόλογα και πρέπει να διατηρηθούν. «Λειτουργούν διδακτικά» Η Monumenta και η ΕΛΛΕΤ χαιρέτισαν την απόφαση του ΣτΕ. «Κτίρια εκλεκτικιστικά, μοντέρνα της περιόδου του Μεσοπολέμου, αλλά και απλά λαϊκά, συγκροτούν ένα μεγάλο τμήμα της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και την πολεοδομική φυσιογνωμία της πόλης, αναδεικνύουν την ιστορική συνέχειά της και εικονογραφούν την εξέλιξη της τυπολογίας της κατοικίας και τις κοινωνικές συνθήκες της εποχής τους», αναφέρουν σε κοινή τους ανακοίνωση. «Πρόκειται για κτίρια που διατηρούν με τα χαμηλά τους ύψη, τις αυλές και τους κήπους τους μια ανθρώπινη κλίμακα και με την παρουσία τους στις γειτονιές της Αθήνας συμβάλλουν στην ποιότητα του δημόσιου χώρου και παράλληλα λειτουργούν διδακτικά, καθώς εικονογραφούν τις αρχιτεκτονικές απόψεις της εποχής τους». Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με έρευνα της «Κ» («Ο διαρκής θάνατος της μονοκατοικίας», 26.1.2025), μόνο την περασμένη χρονιά κατεδαφίστηκαν στην Αττική 1.266 μονοκατοικίες, ενώ από το 2019 έως και το 2024 εκδόθηκαν στην Αττική 5.582 άδειες ολικής κατεδάφισης κτιρίων. Ενα σημαντικό μέρος αυτών των κτιρίων (περισσότερο από το ένα τρίτο) είναι των πρώτων δεκαετιών του προηγούμενου αιώνα. _____________________________________________________________________ Κεντρική φωτό: Κτίριο του Μεσοπολέμου στην οδό Καλλινίκου 3 στο κέντρο της Αθήνας γλίτωσε από την κατεδάφιση με την απόφαση που δημοσιοποίησε χθες το Συμβούλιο της Επικρατείας. Η οργάνωση Monumenta και η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού είχαν τα τελευταία δύο χρόνια αγωνιστεί ώστε να κηρυχθεί το κτίσμα διατηρητέο, όταν ο ιδιοκτήτης του κτιρίου είχε ζητήσει να το κατεδαφίσει. View full είδηση

Η ανάπτυξη που έχουν οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) στην Ελλάδα αποτελεί μία από τις καλύτερες εξελίξεις –και μάλλον την πιο θεαματική– που μπορεί να επιδείξει γενικά η ελληνική οικονομία τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται, σίγουρα, για ένα από τα πιο σημαντικά παραδείγματα επενδύσεων σε νέο πάγιο και παραγωγικό κεφάλαιο που πραγματοποιούνται στην ελληνική επικράτεια, με τις εκτιμήσεις για το ύψος τους τα τελευταία 5 έτη να φτάνουν περίπου στα €9,5 δισεκ. σε έργα δημιουργίας μονάδων ΑΠΕ, συνοδευτικά έργα και έργα υποδομών και δικτύων.1 Και οι επενδύσεις αυτές έχουν ήδη αποδώσει απτά αποτελέσματα στο μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ για το διασυνδεδεμένο σύστημα, το 2024 παρήχθησαν συνολικά 25,2 TWh ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, εξαιρουμένων των μεγάλων υδροηλεκτρικών («ΑΠΕ εξ. Υ/Η», εφεξής),2 ένα επίπεδο παραγωγής υπερδιπλάσιο αυτού που είχαμε το 2019 (12,2 TWh), που υποδηλώνει έναν μέσο ετήσιο ρυθμό μεγέθυνσης της τάξεως του 15,6%. Η ραγδαία αυτή επαύξηση των παραγωγικών δυνατοτήτων των ΑΠΕ, σε συνδυασμό με την υιοθέτηση της πολιτικής της πλήρους απολιγνιτοποίησης έως το 2028 –παρά την αναπροσαρμογή της εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης και του πολέμου στην Ουκρανία–, είχαν σαν αποτέλεσμα μια ριζική αλλαγή στο μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής. Όπως φαίνεται και στο Γράφημα, η πλειονότητα (55,3%) της ζητούμενης ηλεκτρικής ενέργειας στο διασυνδεδεμένο σύστημα το 2024 καλύφθηκε από ΑΠΕ (συμπεριλαμβανομένων και των υδροηλεκτρικών), κάτι το οποίο επιτεύχθηκε για πρώτη φορά το 2023 (51,4%), με το μερίδιο κάλυψης να βαίνει διαρκώς και ταχέως αυξανόμενο. Αντίθετα, πέραν από –και παρά– τη δραστική μείωση στη χρησιμοποίηση του λιγνίτη, φαίνεται ότι πετύχαμε το 2024 και τον ουσιαστικό εκμηδενισμό των καθαρών εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας, με τη χώρα μας να μετατρέπεται οριακά σε καθαρό εξαγωγέα, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί μετά το 2000.3 Η συνολική καθαρή παραγωγή ξεπέρασε τη ζήτηση κατά 307 MWh, οι οποίες αντιστοιχούν σε ένα ποσοστό 0,6% της ζήτησης. Η παραπάνω εικόνα δεν διαφοροποιείται σημαντικά, αν συνυπολογίσουμε και τα μη-διασυνδεδεμένα νησιά, τα οποία ηλεκτροδοτούνται κατά κύριο λόγο από μονάδες καύσης πετρελαίου και φυσικού αερίου,4 με τη σχετική συμμετοχή των ΑΠΕ να είναι πολύ μικρότερη. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία του The Green Tank για το σύνολο του 2024,5 οι ΑΠΕ καταγράφουν μια ελαφρά μικρότερη σχετική συμμετοχή στην κάλυψη της ζήτησης στο συνολικό ηλεκτρικό σύστημα, αλλά διατηρούν την απόλυτη πλειονότητα, με μερίδιο 50,8%. Ο ραγδαίος ρυθμός επαύξησης της εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ αλλά και η επίτευξη μεριδίων ρεκόρ στη συμμετοχή τους στην ηλεκτροπαραγωγή έχουν, αναμφίβολα, ιδιαίτερα θετικές συνέπειες στην απεξάρτηση της ελληνικής οικονομίας τόσο από την καύση άνθρακα –τουλάχιστον όσον αφορά στις ενεργειακές ανάγκες που καλύπτονται μέσω του ηλεκτρισμού–, και τις ακόλουθες εκπομπές Αερίων του Θερμοκηπίου (ΑτΘ), όσο και από τις εισαγωγές ενεργειακών αγαθών από το εξωτερικό. Συνεπάγονται, όμως, και μια σειρά νέων τεχνικών προκλήσεων, που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά και εγκαίρως προκειμένου να μην αποτελέσουν ανασταλτικούς παράγοντες στην περαιτέρω διείσδυση των ΑΠΕ ή και εστίες σημαντικών προβλημάτων. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την ανάλυση, εδώ: ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗΣ ΤΩΝ ΑΠΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΠΑΡΑΓΩΓΗ (PDF) Παραπομπές 1. Βλ. σχετικά τις δηλώσεις του κ. Ιωάννη Γιαρέντη, Διευθύνοντα Συμβούλου του Διαχειριστή ΑΠΕ & Εγγυήσεων Προέλευσης (ΔΑΠΕΕΠ), στο 6ο Renewable & Storage Forum, την 31η Οκτωβρίου 2024, η οποία είναι διαθέσιμη στο https://renewablestorageforum.gr/videos-31-10-1 (Ενότητα 2, Πάνελ 1, Συζήτηση). 2. Τα υδροηλεκτρικά φράγματα εμπίπτουν απολύτως στον ορισμό της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Όμως, διατηρούν μεγάλη ευχέρεια κατά βούληση προσαρμογής της ισχύος τους, υπό τον περιορισμό μόνο της διατήρησης μιας ελάχιστης και μέγιστης στάθμης νερού, εν αντιθέσει με ό,τι συμβαίνει με τις υπόλοιπες τεχνολογίες ΑΠΕ, όπως εξηγείται στη συνέχεια του κειμένου. Αυτό δημιουργεί σημαντική διαφοροποίηση στη συμπεριφορά και στη διαχείριση των υδροηλεκτρικών, που προσομοιάζουν περισσότερο με των θερμικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρισμού (καύσης λιγνίτη, φυσικού αερίου ή ντίζελ) παρά με των υπόλοιπων ΑΠΕ. Έτσι, καθίσταται πιο χρήσιμη η ξεχωριστή καταγραφή τους, στον βαθμό που είναι αυτή δυνατή βάσει των διαθέσιμων στοιχείων. 3. Για την ακρίβεια, βάσει των στοιχείων της Eurostat, στο διάστημα 1990-2023 η Ελλάδα είχε μη-αρνητικό ισοζύγιο ηλεκτρικής ενέργειας μόνο το 2000, με καθαρές εξαγωγές περί τις 11 GWh. Πολύ κοντά στον ισοσκελισμό του ισοζυγίου ήταν η χώρα μας και το 1999, με καθαρές εισαγωγές 164 GWh. Σε όλα τα υπόλοιπα έτη του διαστήματος αυτού, η Ελλάδα χρειάστηκε σημαντικές ποσότητες καθαρών εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας. 4. Με μια αναλογία περίπου 3/4 - 1/5. 5. The Green Tank (2024). Τάσεις στην ηλεκτροπαραγωγή – Δεκέμβριος 2024. View full είδηση

Άρθρο 27 ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΥΔΡΑΥΛΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ 1. ΓΕΝΙΚΑ 1.1. Οι εσωτερικές υδραυλικές εγκαταστάσεις του κτιρίου περιλαμβάνουν τις εγκαταστάσεις ύδρευσης (δηλαδή τις εγκαταστάσεις διανομής και αποθήκευσης νερού χρήσης, τις εγκαταστάσεις παραγωγής, διανομής με νερό ή αφρό χαμηλής διόγκωσης, τις εγκαταστάσεις αποχέτευσης λυμάτων, απόβλητων και όμβριων ή άλλων καθαρών νερών, καθώς και τις διάφορες συνδέσεις μέσα ή έξω από το κτίριο, που σκοπό έχουν την τροφοδοσία του με νερό ή την απομάκρυνση λυμάτων, απόβλητων και όμβριων. 1.2. Οι εσωτερικές υδραυλικές εγκαταστάσεις κατασκευάζονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζονται συνθήκες υγιεινής, ασφάλειας και άνεσης των ατόμων που χρησιμοποιούν (κατοικούν, εργάζονται ή παρευρίσκονται) τα κτίρια, καθώς και η ορθή και απρόσκοπτη λειτουργία αυτών. Να λαμβάνεται πρόνοια ώστε η δικλείδα γενικής παροχής να είναι προσιτή και σε άτομα με ειδικές ανάγκες χρήστες αμαξιδίων. 1.3. Ο τρόπος κατασκευής των εγκαταστάσεων και η ποιότητα των χρησιμοποιούμενων υλικών, καθώς και συστάσεις και οδηγίες καθορίζονται από τους σχετικούς κανονισμούς ή και τις εγκεκριμένες τεχνικές οδηγίες ή εμπειρικά, αν δεν υπάρχουν τα πιο πάνω. Ειδικότερα, για τις εγκαταστάσεις ύδρευσης εφαρμόζονται οι διατάξεις της τεχνικής οδηγίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας (ΤΕΕ) (ΤΟΤΕΕ) 2411/86, για τις εγκαταστάσεις αποχέτευσης λυμάτων και όμβριων εφαρμόζονται οι διατάξεις της ΤΟΤΕΕ 2412/86 και για τις εγκαταστάσεις πυρόσβεσης με νερό οι διατάξεις της ΤΟΤΕΕ 2451/1986 (Β’ 632/1987). 1.4. Οι όροι διάθεσης των λυμάτων ή των αποβλήτων καθορίζονται σύμφωνα με την υγειονομική διάταξη ΕΙΒ/221/65 (Β’ 138) ή των τροποποιήσεών της που κάθε φορά ισχύουν και των διοικητικών πράξεων που εκδίδονται σύμφωνα με αυτήν. 1.5. Η ενσωμάτωση στοιχείων της υδραυλικής εγκατάστασης στον φέροντα οργανισμό απαγορεύεται. Ενσωμάτωση αυτών στα μη φέροντα μέρη της οικοδομής πρέπει να αποφεύγεται, στις περιπτώσεις όμως που είναι αναπόφευκτη, επιτρέπεται, εφόσον: α. Πιθανή βλάβη του κτιρίου ή της υδραυλικής εγκατάστασης από σεισμό ή άλλη αιτία δεν θα επιφέρει αχρησία στην υδραυλική εγκατάσταση ή βλάβη στην οικοδομική και γενικά η αποκατάσταση των βλαβών να είναι σχετικά εύκολη, σύντομη και οικονομική. β. Δεν δημιουργούνται κακοτεχνίες και αντιαισθητικές κατασκευές. γ. Εξασφαλίζονται ελεύθερη συστολή διαστολή των σωληνώσεων και έντεχνα τελειώματα. δ. Τα ενσωματωμένα υλικά είναι κατάλληλα σύμφωνα με τις σχετικές προδιαγραφές και την τεχνική εμπειρία και δεν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η στήριξη και η διέλευση των στοιχείων των υδραυλικών εγκαταστάσεων επιτρέπεται στα φέροντα και μη τμήματα της οικοδομής εφ’ όσον έχει γίνει σχετική πρόβλεψη από τη στατική και αντισεισμική μελέτη και εφαρμόζονται οι παραπάνω διατάξεις α’, β’, γ’, δ’, της παρούσης παραγράφου. Εάν δεν έχει γίνει σχετική πρόβλεψη, στη στατική και αντισεισμική μελέτη είναι δυνατό να επιτραπούν διελεύσεις και στηρίξεις σε φέροντα ή μη τμήματα της οικοδομής εάν δεν ελαττώνεται κάτω από τα επιτρεπτά όρια η φέρουσα ικανότητα και αντοχή αυτών μετά από έγγραφη βεβαίωση του επιβλέποντα των στατικών εργασιών μηχανικού, εφαρμοζόμενων και πάλι των διατάξεων α’, β’, γ’, δ’, της παρούσης παραγράφου. 1.6. Εφόσον οι κλιματολογικές συνθήκες το απαιτούν, οι εσωτερικές υδραυλικές εγκαταστάσεις πρέπει να κατασκευάζονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται επαρκής προστασία από τον παγετό, σε όλα τα τμήματα των εγκαταστάσεων. 1.7. Οι εσωτερικές υδραυλικές εγκαταστάσεις πρέπει να είναι υπολογισμένες και κατασκευασμένες κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μη δημιουργείται θόρυβος κατά τη λειτουργία τους ούτε να διευκολύνεται η μετάδοση του θορύβου. Σε χώρους με ειδικές απαιτήσεις στάθμης θορύβου, πρέπει να λαμβάνονται ειδικά μέτρα (π.χ. στήριξη των σωληνώσεων στην εξωτερική παρειά των τοίχων που περιβάλλουν τους χώρους με παρεμβολή ηχομονωτικού υλικού κ.λπ.). 2. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΥΔΡΕΥΣΗΣ 2.1. Σε κάθε νέο κτίριο ή αυτοτελές τμήμα κτιρίου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί έστω και πρόσκαιρα από ανθρώπους, πρέπει να υπάρχει τουλάχιστο ένα σημείο υδροληψίας με καθαρό, δροσερό και πόσιμο νερό, σε επαρκή ποσότητα. 2.2. Οι εγκαταστάσεις ύδρευσης πρέπει να πληρούν τα αναφερόμενα στις παραγράφους 1.2, 1.3, 1.5 και 1.7 του παρόντος άρθρου. 2.3. Για κάθε νεοαναγειρόμενο ή υφιστάμενο κτίριο ή τμήμα κτιρίου, εφόσον η απαιτούμενη ποσότητα νερού μπορεί να διατεθεί από δημοτικό ή δημόσιο αγωγό ύδρευσης, τότε η σύνδεση με το δημοτικό ή δημόσιο δίκτυο ή αγωγό ύδρευσης είναι υποχρεωτική. 2.4. Όταν δεν υπάρχει δημοτικό ή δημόσιο δίκτυο ύδρευσης ή όταν υπάρχει μεν αλλά οι διατιθέμενες ποσότητες του δικτύου είναι ανεπαρκείς για τις ανάγκες του κτιρίου ή του χώρου, μπορεί να χρησιμοποιηθούν ιδιωτικές πηγές νερού, οι οποίες ελέγχονται περιοδικά για την καταλληλότητα του νερού από την αρμόδια υπηρεσία. 2.5. Οποιαδήποτε σύνδεση της εγκατάστασης ύδρευσης κτιρίου, το οποίο τροφοδοτείται από δημόσιο ή δημοτικό αγωγό ύδρευσης, με άλλες πηγές νερού απαγορεύεται. Απαγορεύεται επίσης η διασύνδεση της εγκατάστασης ύδρευσης με οποιαδήποτε άλλη εγκατάσταση νερού (πχ. πυρόσβεσης). 2.6. Η σύνδεση της εγκατάστασης ύδρευσης με τους υδραυλικούς υποδοχείς ή τις συσκευές που τροφοδοτεί πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποκλείεται η ρύπανση ή η μόλυνση του νερού από τα λύματα ή απόβλητα. 2.7. Εάν σε ένα κτίριο υπάρχουν, εκτός από την εγκατάσταση ύδρευσης που τροφοδοτείται από δημόσιο ή ιδιωτικό αγωγό και άλλες εγκαταστάσεις νερού, όπως πχ. πυρόσβεσης ή βιομηχανικής επεξεργασίας, οι οποίες τροφοδοτούνται από άλλες πηγές ύδρευσης, τότε όλες οι σωληνώσεις και οι λήψεις πόσιμου νερού πρέπει να χαρακτηρίζονται με χρώματα και επιγραφές και οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις να φέρουν σε όλες τις λήψεις τους επιγραφές ακαταλληλότητας του νερού για πόσιμη χρήση. 2.8. Εάν για την τροφοδότηση ενός κτιρίου απαιτείται η χρήση αντλιών, οι αντλίες απαγορεύεται να συνδεθούν απευθείας επί των σωληνώσεως του δημοτικού ή δημόσιου αγωγού ύδρευσης, αλλά θα αναρροφούν από ανοικτή δεξαμενή, η οποία θα τροφοδοτείται από το δίκτυο ή αγωγό ύδρευσης. 2.9. Οι εγκαταστάσεις ύδρευσης πρέπει να κατασκευάζονται από υλικά που εξασφαλίζουν απόλυτα συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας για τα άτομα που τις χρησιμοποιούν, κατάλληλης αντοχής, στεγανότητας και αντοχής σε διάβρωση, όπως προβλέπουν οι ισχύουσες διατάξεις (κανονισμοί, τεχνικές οδηγίες κ.λπ.). 3. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΛΥΜΑΤΩΝ ’Η ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ 3.1. Σε κάθε νέα κατοικία πρέπει να υπάρχει ένας τουλάχιστο χώρος υγιεινής και ένας χώρος ή τμήμα χώρου παρασκευής τροφής (κουζίνα), καθώς και εγκατάσταση ύδρευσης και εγκατάσταση αποχέτευσης λυμάτων. Οι κατ’ ελάχιστον απαιτούμενοι υποδοχείς σε κάθε κατοικία είναι: λεκάνη αποχωρητηρίου, νιπτήρας και υποδοχέας γενικής καθαριότητας (λουτήρας ή λεκάνη καταιονιστήρα) σε ενιαίο ή χωριστούς χώρους υγιεινής και ένας νεροχύτης στο χώρο παρασκευής φαγητού. 3.2. Σε κάθε κτίριο ή χώρο, νέο ή υφιστάμενο, οποιασδήποτε χρήσης, όπου προβλέπεται παραμονή, εργασία ή παρουσία ατόμων, επιβάλλεται η ύπαρξη κατάλληλου πλήθους αποχωρητηρίων και νιπτήρων, καθώς και λοιπών υδραυλικών αποδοχέων, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις. Εφόσον από τον προορισμό του κτιρίου ή του χώρου προβλέπεται, σε μη σπάνιες περιπτώσεις, η παραμονή των αυτών προσώπων πέραν του 12ωρου ή υπάρχει πιθανότητα τα άτομα του χώρου να εκτεθούν σε υπερβολική θερμότητα ή να μολυνθεί το δέρμα τους από δηλητηριώδεις, βλαπτικές ή ερεθιστικές ουσίες, πρέπει να υπάρχουν και υποδοχείς γενικής σωματικής καθαριότητας (λουτήρας ή λεκάνη καταιονιστήρα), σε κατάλληλο πλήθος και διάταξη. 3.3. Σε κάθε κτίριο ή χώρο, όπου προβλέπεται η ύπαρξη σημείου υδροληψίας ή υδραυλικού αποδοχέα οποιουδήποτε είδους, πρέπει να υπάρχει εγκατάσταση αποχέτευσης λυμάτων ή απόβλητων. Κατ’ εξαίρεση τούτο δεν ισχύει, προκειμένου για πυροσβεστικά σημεία υδροληψίας, για σημεία υδροληψίας δεξαμενής ή δοχείων που χρησιμοποιούνται για αποθήκευση νερού και σε σημεία υδροληψίας που δε βρίσκονται στο εσωτερικό του κτιρίου, εφόσον ο φυσικός αποδέκτης μπορεί να παραλάβει τις σχετικές ποσότητες νερού και η χρήση του σημείου υδροληψίας δε δημιουργεί προβλήματα καθαριότητας. 3.4. Η εγκατάσταση αποχέτευσης λυμάτων ή απόβλητων ενός κτιρίου ή ενός χώρου περιλαμβάνει τους υδραυλικούς υποδοχείς (εφόσον υπάρχουν), τα δίκτυα σωληνώσεων, τις οσμοπαγίδες, τα σημεία καθαρισμού, τις διατάξεις αερισμού, δηλαδή εισόδου και κυκλοφορίας αέρα στο σύστημα, τόσο για την προστασία των παγίδων από σιφωνισμό, όσο και για την απομάκρυνση των οσμών και αερίων και τη σύνδεση με το σύστημα διάθεσης λυμάτων ή απόβλητων μέσω γενικής παγίδας (μηχανοσίφωνα). 3.5. Οι εγκαταστάσεις αποχέτευσης λυμάτων ή απόβλητων πρέπει να πληρούν τα αναφερόμενα στις παρ. 1.2, 1.3(β), 1.4, 1.5, 1.6 και 1.7 του παρόντος άρθρου. 3.6. Οι εγκαταστάσεις αποχέτευσης πρέπει σε όλη τους την έκταση να είναι στεγανές στις παρουσιαζόμενες εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις ρευστών (υγρών ή αερίων). 3.7. Απαγορεύεται η σύνδεση των εγκαταστάσεων αποχέτευσης λυμάτων ή αποβλήτων με εγκαταστάσεις αποχέτευσης όμβριων σε οποιοδήποτε σημείο, πλην του παντορροϊκού δημόσιου ή δημοτικού αγωγού αποχέτευσης. 3.8. Όλοι οι υδραυλικοί υποδοχείς ή τα σημεία αποχέτευσης πρέπει να συνδέονται με το δίκτυο σωληνώσεων μέσω οσμοπαγίδας, χωριστά ή ομαδικά. Κατά τη σχεδίαση και κατασκευή της εγκατάστασης αποχέτευσης πρέπει να ληφθεί μέριμνα, ώστε η υδάτινη σφραγίδα των οσμοπα-γίδων να διατηρείται κανονικά κατά τη λειτουργία της εγκατάστασης. Επίσης, πρέπει να ληφθεί μέριμνα, ώστε οι σωληνώσεις και οι οσμοπαγίδες να μπορούν να καθαριστούν εύκολα μέσω ανοιγμάτων ή σημείων καθαρισμού (πχ.τάπες,φρεάτια κ.λπ.) και να μην έχουν τυφλά σημεία. 3.9. Εγκαταστάσεις αποχέτευσης λυμάτων ή αποβλήτων ή τμήματά τους, που βρίσκονται χαμηλότερα από τη στάθμη υπερύψωσης, πρέπει να προστατεύονται με τρόπο που να αποκλείεται η εισροή των υγρών της στάθμης στην εγκατάσταση. 3.10. Οι απολήξεις των κατακόρυφων στηλών ακάθαρτων ή αερισμού πρέπει να είναι σε τέτοιες θέσεις, ώστε να μην αποτελούν κίνδυνο για την υγεία ή ενόχληση και πάντως να μην είναι χαμηλότερα από 1,5 m από δάπεδο που βρίσκεται στην ίδια στάθμη με δάπεδο χώρου κύριας χρήσης του ίδιου κτιρίου. 3.11. Απαγορεύεται η σύνδεση του συστήματος αερισμού της εγκατάστασης αποχέτευσης με οποιοδήποτε σύστημα εξαερισμού χώρων. 3.12. Η εγκατάσταση αποχέτευσης λυμάτων πρέπει να είναι κατασκευασμένη κατά τέτοιο τρόπο, ώστε μεταξύ εξαρτήματος ή συσκευής σημείου υδροληψίας και του σημείου υπερχείλισης υδραυλικών υποδοχέων ή σημείου ή οπής απορροής, να υπάρχει κατάλληλο διάκενο αέρα, όπως ορίζουν οι οικείοι κανονισμοί, και να αποκλείεται η μόλυνση της εγκατάστασης ύδρευσης. Για τον ίδιο λόγο απαγορεύεται η σύνδεση του υδραυλικού αποδοχέα με απολήξεις σωληνώσεων άλλων πλην αποχέτευσης, αερισμού και έκπλυσης. Η στερέωση κρουνών ή σωληνώσεων ύδρευσης επί του υποδοχέα δε θεωρείται απόληξη σωληνώσεων. 3.13. Η σύνδεση της εγκατάστασης αποχέτευσης νέου ή υφιστάμενου κτιρίου ή χώρου με δημοτικό ή δημόσιο υπόνομο που να δέχεται ακάθαρτα (λύματα ή απόβλητα) είναι υποχρεωτική, εφόσον ο υπόνομος διέρχεται από τον δρόμο που έχει πρόσβαση το κτίριο. 3.14. Η ποιότητα των λυμάτων, ή αποβλήτων που μπορεί να συνδεθούν με υπόνομο καθορίζεται από τις ισχύουσες διατάξεις ή τους κανονισμούς της αρχής που διαχειρίζεται τον υπόνομο. Στην περίπτωση αυτή και μόνο οι διατάξεις ή η εγκατάσταση επεξεργασίας λυμάτων αποτελεί μέρος της εγκατάστασης αποχέτευσης υπό την έννοια του παρόντος άρθρου. 3.15. Σε περίπτωση που υφιστάμενη εγκατάσταση αποχέτευσης συνδεθεί με νέο κατασκευασμένο υπόνομο, οι υφιστάμενοι στεγανοί και απορροφητικοί βόθροι, καθώς και τα μη αναγκαιούντα τμήματα του δικτύου αποχέτευσης πρέπει να αχρηστεύονται ή αποξηλώνονται. Η αχρήστευση γίνεται με πλήρες άδειασμα των βόθρων και με πλήρωσή τους με καθαρές γαίες ή λιθορριπή, σε κάθε όμως περίπτωση θα πρέπει να υπάρχει μια σφραγιστική στρώση από οπλισμένο σκυρόδεμα που θα εντοπίζει τη θέση των βόθρων. Μελλοντική έδραση κτιρίων επ’ αυτών πρέπει να αντιμετωπίζει τους πιθανούς κινδύνους από την ύπαρξη αυτών. 3.16. Όπου δεν είναι δυνατή η αποχέτευση προς υπόνομο ή όπου ο ειδικός κανονισμός λειτουργίας υπονόμων απαιτεί επιβάλλεται η κατασκευή στεγανού βόθρου (σηπτικής δεξαμενής). Οι στεγανοί βόθροι ή άλλες κατάλληλες για την καθίζηση των λυμάτων διατάξεις πρέπει: - Να έχουν επαρκή χωρητικότητα και κατάλληλες διαστάσεις, ώστε να είναι κατάλληλοι για τη χρήση που προορίζονται. - Να έχουν στεγανά τοιχώματα, αποκλείοντας διαρροές λυμάτων προς το χώμα και εισροές υπογείων ή όμβριων υδάτων. - Να έχουν στόμια καθαρισμού και επίσκεψης αεροστεγανά. - Να αερίζονται. - Να απέχουν τουλάχιστο 15 m από κάθε πηγή νερού και τουλάχιστον 1,00 m από όλα τα όρια του οικοπέδου και τα θεμέλια κτιρίου. 3.17. Υπό την επιφύλαξη της παρ. 3.16 του παρόντος επιτρέπεται η διάθεση των λυμάτων στο φυσικό αποδέκτη με σύστημα απορροφητικού βόθρου ή τάφρου, με τις εξής προϋποθέσεις: - Να έχουν υποστεί καθίζηση σε κατάλληλη διάταξη (πχ. Σηπτικός βόθρος). - Οι απορροφητικοί βόθροι ή τάφροι να απέχουν τουλάχιστο 15m από υδραγωγεία και 30 m από φρέατα ή πηγές νερού ή τη θάλασσα. - Να απέχουν απόσταση από τα θεμέλια ανάλογα με τη σύσταση του εδάφους τέτοια, ώστε να μην προκαλεί τη διάβρωση του εδάφους θεμελίωσης. Πάντως, η απόσταση αυτή δεν μπορεί να είναι μικρότερη των 2 m. Διάθεση απόβλητων προς το φυσικό αποδέκτη επιτρέπεται με τις παραπάνω προϋποθέσεις, μόνο εφόσον η ποιότητά τους είναι σύμφωνη με γενικές ή ειδικές υγειονομικές ή άλλες διατάξεις. 3.18. Όλα τα εξαρτήματα, συσκευές, κατασκευές επιτόπου του έργου κ.λπ. της εγκατάστασης αποχέτευσης λυμάτων ή αποβλήτων πρέπει να είναι από υλικά κατάλληλα για το σκοπό που προορίζονται, με κατάλληλη αντοχή, στεγανότητα, απορροφητικότητα σε νερό, επιφανειακή ταχύτητα και αντοχή σε διάβρωση. 4. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΟΜΒΡΙΩΝ 4.1. Όλες οι επιφάνειες απορροής όμβριων ή οι επιφάνειες στέγης κτιρίου ή χώρου νέου ή υφισταμένου ή οικοπέδου ή ανοικτού χώρου, εφόσον προκαλούν ή είναι δυνατόν να προκαλέσουν ενόχληση ή συνιστούν κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια των γειτονικών ιδιοκτησιών ή κοινόχρηστων ή δημόσιων χώρων (όπως πχ. πεζοδρομίων) με την κατάκλυσή τους με όμβρια νερά πρέπει να διαθέτουν εγκατάσταση αποχέτευσης όμβριων. Απαγορεύεται η ελεύθερη απορροή όμβριων από τα δώματα και τους εξώστες. 4.2. Η εγκατάσταση αποχέτευσης όμβριων περιλαμβάνει τις διαμορφώσεις και τα στοιχεία συλλογής όμβριων νερών των κτιρίων, το δίκτυο των οριζοντίων ή κατακόρυφων υδροροών, τα απαραίτητα σημεία καθαρισμού, τις αμμοπαγίδες και τη σύνδεση με το δημοτικό ή δημόσιο αγωγό όμβριων ή ακάθαρτων, εφόσον υπάρχει παντορροϊκό σύστημα. Σε περίπτωση παντορροϊκού αγωγού, στο δίκτυο υδρορροών πρέπει να προβλεφθούν οσμοπαγίδες σε κατάλληλες θέσεις, που να μην ευνοούν τη γρήγορη εξάτμιση του νερού της παγίδας. 4.3. Εάν δεν υπάρχουν αγωγοί κατάλληλοι για τη διάθεση των oμβρίων, τότε αυτή μπορεί να γίνεται στα ρείθρα των πεζοδρομίων. Σε περίπτωση αδυναμίας διάθεσης των όμβριων και εκεί, είναι δυνατή η διάθεση των όμβριων σε απορροφητικό φρέαρ, με τις εξής προϋποθέσεις: - Το φρέαρ να απέχει τουλάχιστο 5 m από θεμέλια κτιρίων ή τα όρια του οικοπέδου. - Το φρέαρ να απέχει τουλάχιστο 5m από υδραγωγεία και 10m από φρεάτια ή πηγές νερού. - Τα όμβρια να μην έχουν μολυνθεί με λύματα ή απόβλητα, όπως επίσης να έχουν υποστεί καθίζηση φερτών υλών σε κατάλληλες οσμοπαγίδες. 4.4. Σε κάθε περίπτωση, επιτρέπεται η συλλογή όμβριων σε στεγανή δεξαμενή, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις. Η δεξαμενή πρέπει: - Να έχει επαρκή χωρητικότητα σύμφωνα με τις τοπικές συνθήκες. - Να έχει στεγανά τοιχώματα που να αποκλείουν τόσο τη διαρροή των όμβριων, όσο και κυρίως την εισροή υπόγειων ή άλλων νερών. - Να έχει επαρκή αερισμό και στόμια καθαρισμού και επίσκεψης. - Να απέχει τουλάχιστο 1,00 m από τα όρια του οικοπέδου ή τα θεμέλια κτιρίων και 5,00 m από κάθε πηγή νερού. 5. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΗΣ ΜΕ ΝΕΡΟ 5.1. Εγκαταστάσεις πυρόσβεσης με νερό νοούνται το σύνολο των διατάξεων και συστημάτων που εγκαθίστανται σε νέο ή υφιστάμενο κτίριο ή χώρο, ώστε να εξασφαλίζονται τα προβλεπόμενα κατασβεστικά μέσα από τις ισχύουσες διατάξεις σύμφωνα με την παρ. 1,3 του παρόντος άρθρου και χρησιμοποιούν ως κατασβεστικό μέσο είτε νερό είτε υδατικό διάλυμα διαφόρων ουσιών (πχ. εγκατάσταση υδροδοτικού δικτύου, εγκατάσταση αυτόματων κεφαλών καταιονισμού SPRINKLERS), εγκατάσταση αφρού χαμηλής διόγκωσης. 5.2. Οι εγκαταστάσεις πυρόσβεσης με νερό πρέπει να πληρούν τα αναφερόμενα στις παρ. 1.2, 1.3, 1.5 και 1.6 του παρόντος άρθρου. 5.3. Η εγκατάσταση πυρόσβεσης είναι ανεξάρτητη από κάθε άλλη εγκατάσταση ύδρευσης και απαγορεύεται η σύνδεση σωληνώσεων της εγκατάστασης πυρόσβεσης με οποιαδήποτε άλλη εγκατάσταση. 5.4. Εάν στην περιοχή του κτιρίου υπάρχει δημόσιο ή δημοτικό πυροσβεστικό δίκτυο, που μπορεί να εξασφαλίζει επαρκείς σύμφωνα με τις διατάξεις ποσότητες νερού και με την κατάλληλη πίεση, τότε η εγκατάσταση πυρόσβεσης μπορεί με την έγκριση της πυροσβεστικής υπηρεσίας να συνδεθεί με το πυροσβεστικό δίκτυο απευθείας. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η εγκατάσταση πυρόσβεσης τροφοδοτείται από δεξαμενή κατάλληλου όγκου, μέσω αντλιών και ειδικών διατάξεων, που να εξασφαλίζουν απόλυτα την επάρκεια ποσότητας και πίεσης του κατασχετικού μέσου στα σημεία λήψης. 5.5. Επιτρέπεται η χρησιμοποίηση της δεξαμενής ως αποθήκης νερού και για άλλες εγκαταστάσεις εφόσον: α. Πληρούνται οι προϋποθέσεις των παρ. 2.4 και 2.5 του παρόντος άρθρου. β. Εξασφαλίζεται απόλυτα ανά πάσα στιγμή και υπό όλες τις προϋποθέσεις η ύπαρξη επαρκούς ποσότητας νερού στα πυροσβεστικά σημεία, όπως προβλέπουν οι ισχύουσες διατάξεις. γ. Εξασφαλίζεται η υγιεινή ποιότητα του νερού της δεξαμενής. 5.6. Η εγκατάσταση πυρόσβεσης πρέπει να κατασκευάζεται, τουλάχιστο κατά το τμήμα της εντός του κτιρίου, από υλικά αφενός πυράντοχα (τουλάχιστο 1h φωτιάς) και αφετέρου ανθεκτικά στην ποιότητα του νερού που χρησιμοποιεί η εγκατάσταση.

Την προσπάθεια της Ελλάδας να «γυρίσει σελίδα» στη διαχείριση των απορριμμάτων αντικατοπτρίζει η Ολοκληρωμένη Δέσμη Μέτρων για τη διασφάλιση της επιχειρησιακής λειτουργίας των Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦοΔΣΑ) που έθεσε χθες σε δημόσια διαβούλευση η Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ). Με τα ποσοστά ανακύκλωσης να παραμένουν κολλημένα γύρω στο 20% και μόλις 8 από τους 14 ΦΟΔΣΑ να έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία πιστοποίησης, ενώ οι υπόλοιποι 6 βρίσκονται ακόμη σε αναμονή, η ΡΑΑΕΥ έχει μπροστά της πολύ δρόμο. Την ίδια στιγμή, οι καθυστερήσεις στην αναθεώρηση των Περιφερειακών Σχεδίων Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) επιβραδύνουν κρίσιμα έργα στη διαχείριση απορριμμάτων, ενώ παράλληλα πρέπει να επιταχυνθεί η μετατροπή των υφιστάμενων Μονάδων Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΜΕΑ) σε Μονάδες Ανακύκλωσης και Ανάκτησης (ΜΑΑ). Η ΡΑΑΕΥ στοχεύει στον εκσυγχρονισμό του συστήματος διαχείρισης αποβλήτων στην Ελλάδα, μέσα από ένα φάσμα μέτρων που καλύπτουν τη διοίκηση, την τεχνολογία, την οικονομική βιωσιμότητα και το ρυθμιστικό πλαίσιο. Διοικητική αναδιοργάνωση των ΦοΔΣΑ Η ΡΑΑΕΥ προτείνει μια βαθιά αναδιάρθρωση στη διοικητική λειτουργία των ΦοΔΣΑ, με στόχο την αύξηση της διαφάνειας και της αποτελεσματικότητας. Σήμερα, η διαχείριση των αποβλήτων στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από κατακερματισμό αρμοδιοτήτων, αλληλοεπικαλύψεις ρόλων και ανομοιογενή επίπεδα τεχνογνωσίας μεταξύ των ΦοΔΣΑ, γεγονός που δημιουργεί σημαντικές δυσλειτουργίες στο σύστημα. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι φορείς στερούνται των απαραίτητων υποδομών και πόρων, ενώ οι οικονομικές τους αδυναμίες οδηγούν σε αδυναμία ολοκληρωμένης διαχείρισης των αποβλήτων. Για τον λόγο αυτό, κάθε ΦοΔΣΑ θα υποχρεούται να καταρτίζει ένα Στρατηγικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων έως το 2030, το οποίο θα περιλαμβάνει συγκεκριμένους στόχους, προϋπολογισμό και δείκτες απόδοσης. Ο σχεδιασμός αυτός θα λειτουργεί ως εργαλείο αξιολόγησης και θα επιτρέπει στη ΡΑΑΕΥ να παρακολουθεί τη συμμόρφωση των φορέων με τους εθνικούς και ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς στόχους. Παράλληλα, εισάγεται η υποχρεωτική χρήση του Ηλεκτρονικού Μητρώου Αποβλήτων (ΗΜΑ), το οποίο θα παρέχει σε πραγματικό χρόνο δεδομένα για τη ροή των αποβλήτων, τη διάθεσή τους και την ανακύκλωση. Αυτό το σύστημα, που παραμένει μέχρι σήμερα ελλιπώς αξιοποιημένο, αναμένεται να συμβάλει σημαντικά στη μείωση της παράνομης διάθεσης απορριμμάτων, στην αποφυγή καταστρατήγησης των περιβαλλοντικών κανόνων, καθώς και στην ορθολογική κατανομή των πόρων των ΦοΔΣΑ. Προβλέπεται, επίσης, η ενίσχυση της στελέχωσης των ΦοΔΣΑ με εξειδικευμένο προσωπικό, καθώς σήμερα πολλοί φορείς λειτουργούν με ελάχιστους ή καθόλου εξειδικευμένους επιστήμονες, μηχανικούς περιβάλλοντος και οικονομικούς αναλυτές. Στόχος είναι η βελτίωση της διαχειριστικής επάρκειας και η δυνατότητα ανάπτυξης επενδυτικών προγραμμάτων για υποδομές και σύγχρονες μεθόδους επεξεργασίας αποβλήτων. Επιπλέον, το σχέδιο περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός αυστηρότερου πλαισίου ελέγχου, με τακτικές επιθεωρήσεις και αξιολογήσεις της απόδοσης των ΦοΔΣΑ, καθώς και νέες κυρώσεις για φορείς που δεν συμμορφώνονται με τις προδιαγραφές διαχείρισης. Η ΡΑΑΕΥ θα έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει σε περιπτώσεις σοβαρών παραλείψεων, να επιβάλει χρηματικές ποινές ή ακόμα και να αναθέτει αρμοδιότητες σε άλλους φορείς εάν διαπιστωθεί αδυναμία διαχείρισης. Απορρίμματα: Μπορεί η Ελλάδα να καλύψει το χαμένο έδαφος; Ο σχεδιασμός της ΡΑΑΕΥ προβλέπει τη δημιουργία και αναβάθμιση κρίσιμων υποδομών με σκοπό να μειωθεί η εξάρτηση της χώρας από τη διάθεση αποβλήτων σε ΧΥΤΑ. Παρότι η Ελλάδα ακολουθεί εδώ και χρόνια μια πολιτική χωματερής, με ποσοστά ταφής που ξεπερνούν το 80%, το νέο σχέδιο προβλέπει την ανάπτυξη ενός σύγχρονου δικτύου Μονάδων Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΜΕΑ), Μονάδων Επεξεργασίας Βιοαποβλήτων (ΜΕΒΑ) και Μονάδων Ανάκτησης Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΜΑΑ). Σύμφωνα με το προσχέδιο, μέχρι το 2027 αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί τουλάχιστον 30 νέες εγκαταστάσεις, που θα καλύψουν τις αυξανόμενες ανάγκες επεξεργασίας απορριμμάτων. Ένας από τους κεντρικούς άξονες της στρατηγικής είναι η υποχρεωτική εφαρμογή του συστήματος «Διαλογή στην Πηγή» (ΔσΠ) μέχρι το 2027, με στόχο το 60% του πληθυσμού να συμμετέχει σε αυτό το μοντέλο διαχείρισης. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι τα απορρίμματα θα διαχωρίζονται σε οργανικά, ανακυκλώσιμα και μη, ήδη από το σημείο απόρριψης, κάτι που εφαρμόζεται ήδη με επιτυχία σε χώρες όπως η Γερμανία και η Ολλανδία. Ωστόσο, το ερώτημα που παραμένει είναι κατά πόσο οι ελληνικοί δήμοι έχουν την ετοιμότητα να υποστηρίξουν αυτό το νέο σύστημα, καθώς πολλοί εξακολουθούν να μην διαθέτουν επαρκείς υποδομές και εξοπλισμό για τη συλλογή και επεξεργασία διαχωρισμένων αποβλήτων. Έξυπνοι Κάδοι: Καινοτομία ή πολυτέλεια; Η ΡΑΑΕΥ προωθεί επίσης τη χρήση «Έξυπνων Κάδων» με τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ), οι οποίοι θα μπορούν να παρακολουθούν και να αναλύουν τη σύνθεση των αποβλήτων, αναγνωρίζοντας αυτόματα το περιεχόμενο τους. Οι κάδοι αυτοί θα είναι συνδεδεμένοι με ηλεκτρονικά συστήματα και θα επιτρέπουν την άμεση ειδοποίηση των υπηρεσιών καθαριότητας όταν γεμίζουν, μειώνοντας το κόστος συλλογής και βελτιώνοντας τη διαχείριση απορριμμάτων σε πραγματικό χρόνο. Η τεχνολογία αυτή έχει ήδη υιοθετηθεί σε μεγάλες πόλεις του εξωτερικού, όπως η Στοκχόλμη και η Βαρκελώνη, ωστόσο στην Ελλάδα, η εφαρμογή της σε μικρότερους δήμους ενδέχεται να αποδειχθεί ακριβή και δύσκολη στην υλοποίηση λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης και τεχνογνωσίας. Στροφή στο Waste-to-Energy Ένα ακόμη κομβικό σημείο του σχεδιασμού είναι η ενεργειακή αξιοποίηση των απορριμμάτων μέσω της τεχνολογίας Waste-to-Energy (WtE). Στόχος είναι μέχρι το 2030, τουλάχιστον το 10% των αποβλήτων να μετατρέπεται σε ενέργεια, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση της εξάρτησης από τις χωματερές και στη μετάβαση προς την κυκλική οικονομία. Στην Ευρώπη, χώρες όπως η Σουηδία, η Δανία και η Ολλανδία αξιοποιούν τα απορρίμματά τους ήδη πάνω από το 40% για παραγωγή ενέργειας, μειώνοντας δραστικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Ωστόσο, η Ελλάδα ξεκινά από μια εντελώς διαφορετική αφετηρία, καθώς σήμερα δεν διαθέτει καμία μονάδα μεγάλης κλίμακας για την ενεργειακή αξιοποίηση αποβλήτων. Οικονομική βιωσιμότητα και χρηματοδότηση Η ΡΑΑΕΥ προτείνει μια νέα χρηματοδοτική στρατηγική που περιλαμβάνει μέτρα για τη διασφάλιση της οικονομικής ανεξαρτησίας των ΦοΔΣΑ. Το μέτρο «Πληρώνω όσο Πετάω» (PAYT), το οποίο θα εφαρμοστεί σε όλους τους δήμους έως το 2026, εισάγει ένα νέο μοντέλο υπολογισμού των δημοτικών τελών, στο οποίο οι πολίτες θα πληρώνουν ανάλογα με την ποσότητα απορριμμάτων που παράγουν. Αυτό σημαίνει ότι όσοι ανακυκλώνουν περισσότερο και μειώνουν τα σκουπίδια τους, θα πληρώνουν χαμηλότερα τέλη, ενώ οι μεγαλύτεροι παραγωγοί αποβλήτων θα επωμιστούν υψηλότερο κόστος. Το μοντέλο PAYT εφαρμόζεται ήδη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τη Γερμανία, την Ολλανδία και τη Σουηδία, όπου η ανακύκλωση έχει φτάσει σε ποσοστά άνω του 50%. Οι πολίτες αυτών των χωρών έχουν προσαρμοστεί σε ένα σύστημα όπου πληρώνουν λιγότερα δημοτικά τέλη αν ανακυκλώνουν και κομποστοποιούν περισσότερα απόβλητα. Παράλληλα, το τέλος ταφής θα αυξηθεί σταδιακά από 35 ευρώ/τόνο το 2025 σε 55 ευρώ/τόνο το 2027, ώστε να γίνει οικονομικά ασύμφορη η υγειονομική ταφή αποβλήτων. Το ζήτημα που τίθεται, όμως, είναι αν οι δήμοι και οι ΦοΔΣΑ θα μπορέσουν να προσαρμοστούν έγκαιρα στο νέο πλαίσιο. Πολλές τοπικές αρχές έχουν ήδη εκφράσει την ανησυχία τους ότι δεν διαθέτουν τις απαραίτητες υποδομές ανακύκλωσης, με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να μετακυλήσουν το αυξημένο κόστος στους δημότες. Θεσμικές ρυθμίσεις και κυρώσεις Όπως έχει γράψει το energygame.gr, η ΡΑΑΕΥ σχεδιάζει να δημιουργήσει μια Εθνική Ψηφιακή Πλατφόρμα Διαχείρισης Απορριμμάτων, ένα σύστημα που θα επιτρέπει τη διαφανή παρακολούθηση της προόδου των δήμων και των ΦοΔΣΑ. Η πλατφόρμα αυτή θα διασυνδεθεί με το Ηλεκτρονικό Μητρώο Αποβλήτων (ΗΜΑ) και θα επιτρέπει σε πραγματικό χρόνο την καταγραφή της ποσότητας απορριμμάτων, του ποσοστού ανακύκλωσης και της διάθεσής τους. Παράλληλα, θα δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες να βλέπουν τις επιδόσεις του δήμου τους, ενώ οι ελεγκτικές αρχές θα μπορούν να εντοπίζουν γρήγορα προβλήματα και αστοχίες. Το μεγάλο στοίχημα για την Ελλάδα Η στρατηγική της ΡΑΑΕΥ ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις ευρωπαϊκές επιταγές για τη βιώσιμη διαχείριση των αποβλήτων και την προώθηση της κυκλικής οικονομίας. Ωστόσο, το ερώτημα που παραμένει είναι κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί να εφαρμόσει αποτελεσματικά τα προτεινόμενα μέτρα και να ξεπεράσει τις διαχρονικές παθογένειες στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων. Τα επόμενα χρόνια θα είναι κρίσιμα, καθώς η χώρα καλείται να μεταβεί από τη θεωρία στην πράξη, αποδεικνύοντας ότι η κυκλική οικονομία δεν αποτελεί απλά έναν στόχο, αλλά μια αναπόφευκτη αναγκαιότητα. Παρότι το σχέδιο της ΡΑΑΕΥ περιγράφει ένα φιλόδοξο πλάνο για τις υποδομές, οι μεγάλες προκλήσεις παραμένουν. Η καθυστέρηση στην απορρόφηση ευρωπαϊκών πόρων από το ΕΣΠΑ 2021-2027 αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους, καθώς πολλά από τα έργα υποδομών εξαρτώνται άμεσα από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και ιδιωτικά κεφάλαια μέσω ΣΔΙΤ. Επιπλέον, το νομικό και γραφειοκρατικό πλαίσιο δημιουργεί εμπόδια στις επενδύσεις, καθώς πολλές φορές τα έργα μπλοκάρονται από διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης και αντιδράσεις τοπικών φορέων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι καθυστερήσεις στην κατασκευή νέων μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη, οι οποίες είχαν δρομολογηθεί πριν από χρόνια αλλά ακόμα δεν έχουν προχωρήσει λόγω τοπικών αντιδράσεων και νομικών προσφυγών. Το στοίχημα των νέων υποδομών είναι τεράστιο, καθώς από αυτές εξαρτάται αν η χώρα θα καταφέρει να μειώσει δραστικά την ταφή και να περάσει σε ένα πιο βιώσιμο μοντέλο για τα απορρίμματα. Οι επόμενες κινήσεις θα είναι καθοριστικές: αν τα έργα προχωρήσουν με γρήγορο ρυθμό και η χρηματοδότηση εξασφαλιστεί, η Ελλάδα μπορεί να κάνει ένα μεγάλο βήμα προς την κυκλική οικονομία. Αν όχι, οι στόχοι του 2030 θα παραμείνουν μόνο σε επίπεδο σχεδιασμού. View full είδηση

Σε λειτουργία τέθηκε η πλατφόρμα συμμετοχής στις ηλεκτρονικές δημοπρασίες παραχώρησης απλής χρήσης 550 τμημάτων αιγιαλού και παραλίας για το έτος 2025. Υπενθυμίζεται πως με τον νέο νόμο που ψηφίστηκε και εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το προηγούμενο έτος, οι δημοπρασίες για παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και παραλίας γίνονται πλέον αποκλειστικά ψηφιακά μέσω της ειδικής πλατφόρμας (https://eauctions.gsis.gr). Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται η διαφάνεια, η ταχύτητα και το αδιάβλητο της διαδικασίας. Η καταληκτική ημερομηνία διενέργειας των ηλεκτρονικών δημοπρασιών είναι η 31η Μαρτίου 2025. Η πλατφόρμα συμμετοχής στις ηλεκτρονικές δημοπρασίες είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με την Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και Δημόσιας Διοίκησης του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Η διαδικασία συμμετοχής είναι πλέον απλοποιημένη και δίνει την δυνατότητα σε όποιον επιθυμεί και πληροί τις προϋποθέσεις συμμετοχής να το κάνει χωρίς εμπόδια και καθυστερήσεις. Στόχος είναι η μέγιστη δυνατή συμμετοχή και η απρόσκοπτη πρόσβαση των ενδιαφερομένων στον διαγωνισμό, θέτοντας παράλληλα αυστηρούς κανόνες που διασφαλίζουν την ορθολογική διαχείριση των κοινοχρήστων χώρων αιγιαλού και παραλίας και αποσκοπώντας στη βέλτιστη απόδοση των εσόδων στο Ελληνικό Δημόσιο. View full είδηση

Η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης εξαρτάται από την ύπαρξη ενός ευέλικτου ενεργειακού συστήματος, τονίζει με ανάρτησή του στο LinkedIn το SolarPower Europe, ο σύνδεσμος για τη βιομηχανία ηλιακής ενέργειας στην Ευρώπη. Η ευρωπαϊκή ατζέντα για ανταγωνιστικότητα πρέπει να ενισχύσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την ευελιξία και τον εξηλεκτρισμό, διασφαλίζοντας προσιτή ενέργεια και μια ισχυρή βιομηχανική βάση, επισημαίνει. Παράλληλα, υπογραμμίζει πως η ενίσχυση της ηλιακής ενέργειας, ο εξηλεκτρισμός και οι λύσεις ευελιξίας, όπως η αποθήκευση ενέργειας με μπαταρίες, η απόκριση της ζήτησης και ο εκσυγχρονισμός των δικτύων μπορούν να μειώσουν τις τιμές ηλεκτρικές ενέργειας κατά 25% έως το 2030 και κατά 33% έως το 2040. Αυτές οι πολιτικές θα οδηγούσαν σε χαμηλότερο κόστος παραγωγής για τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες, λόγω του χαμηλότερου ενεργειακού κόστους, σε προσέλκυση βιομηχανικής ανάπτυξης με μια σταθερή και προσιτή ενεργειακή αγορά, καθώς και σε μειωμένη εξάρτηση από εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα, κάτι που θα ενισχύσει την ανθεκτικότητα και την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. «Η βιομηχανική ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης βρίσκεται σε κίνδυνο. Οι υψηλές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας δυσκολεύουν τις επιχειρήσεις να ανταγωνιστούν σε παγκόσμιο επίπεδο. Την ίδια στιγμή, εταιρείες στις ΗΠΑ και την Κίνα επωφελούνται από χαμηλότερο ενεργειακό κόστος, ενώ οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες αντιμετωπίζουν ασταθείς τιμές και υπερβολική εξάρτηση από ενεργειακές εισαγωγές», αναφέρει η ανάρτηση. Το SolarPower Europe προειδοποιεί πως χωρίς άμεση δράση η Ευρώπη θα μείνει ακόμη πιο πίσω σε σχέση με τον παγκόσμιο βιομηχανικό ανταγωνισμό. Τα παλιά ηλεκτρικά δίκτυα, η έλλειψη λύσεων αποθήκευσης και τα εμπόδια της αγοράς δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη μεγαλύτερης ευελιξίας, συμπλήρωσε. Η ηλιακή βιομηχανία στην Ευρώπη βασίζεται στο σχέδιο της Κομισιόν για την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα Σε λιγότερο από μια εβδομάδα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόκειται να δημοσιεύσει το πολυαναμενόμενο “Clean Industrial Deal”, το σχέδιό της για να διασώσει την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας της Ευρώπης. Μέρος αυτού του σχεδίου θα είναι και ένα επιμέρους Σχέδιο Δράσης για την αντιμετώπιση του υψηλού ενεργειακού κόστους (Affordable Energy Action Plan). Σε αυτό το πλαίσιο, αρκετοί σύνδεσμοι της ευρωπαϊκής βιομηχανίας εκθέτουν αυτές τις ημέρες τις απόψεις τους για το μέλλον της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας. Όσον αφορά στην ηλιακή βιομηχανία συγκεκριμένα, πέραν του SolarPower Europe, τις απόψεις του εξέθεσε και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κατασκευαστών Ηλιακής Ενέργειας (ESMC). Ο Γενικός Γραμματέας του ESMC, Christoph Podewils, δήλωσε πως «η ΕΕ πρέπει να θεσπίσει σαφή κριτήρια ‘Made in Europe’». Καλωσόρισε, δε, την πρόταση που διέρρευσε από την Κομισιόν για την εισαγωγή τόσο «ελάχιστων απαιτήσεων εγχώριου περιεχομένου» όσο και «κριτηρίων ανθεκτικότητας και βιωσιμότητας» στις δημόσιες συμβάσεις για τεχνολογίες μηδενικών εκπομπών, όπως τα φωτοβολταϊκά. Η ηλιακή βιομηχανία στην Ευρώπη αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας λόγω των Κινέζων ανταγωνιστών. Συνεπώς, το Clean Industrial Deal θα κρίνει πολλά για το μέλλον της. View full είδηση