Engineer

Προχωρούν οι εργασίες στον Πύργο του Πειραιά (Piraeus Tower), όπως δείχνει και το νέο video που δημοσιοποίησε η Dimand Real Estate. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη οι προεργασίες για τη νέα όψη του Πύργου. Το νέος Πύργος του Πειραιά, που θα μετονομαστεί σε Piraeus Tower, αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί τον Ιούνιο του 2023. Ο Πύργος του Πειραιά με 22 ορόφους και ύψος 88μ. θα είναι ο πρώτος ψηφιακός και βιοκλιματικός ουρανοξύστης της Ελλάδας που θα λάβει την ανώτατη πιστοποίηση Platinum, κατά το διεθνές πρότυπο αειφόρου ανάπτυξης LEED (Leadership in Energy and Environmental Design). Το έργο προορίζεται για χρήση γραφείων, εμπορικών καταστημάτων και χώρων εστίασης σε συνολική δομημένη επιφάνεια 34.623,74 τ.μ.. View full είδηση

Έξι στρατηγικούς στόχους έχουν οι δράσεις που προωθεί το επιχειρησιακό πρόγραμμα του ΕΣΠΑ «Περιβάλλον και Κλιματική Αλλαγή» της περιόδου 2021-2027. Το πρόγραμμα, το οποίο εγκρίθηκε από την Κομισιόν, είναι συνολικού προύπολογισμού 3,6 δισ. ευρώ και σχεδιάστηκε στο πλαίσιο του Στόχου Πολιτικής 2 του ΕΣΠΑ 2021-2027. Οι στρατηγικοί στόχοι Οι στρατηγικοί στόχοι, όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο Ανάπτυξης, συνοψίζονται ως εξής: Προώθηση της ενεργειακής μετάβασης σε καθαρές μορφές ενέργειας και χρήση ΑΠΕ για ελαχιστοποίηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, την πρόληψη και τη διαχείριση κινδύνων που συνδέονται τόσο με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αλλά και με τις ανθρώπινες παρεμβάσεις στα οικοσυστήματα Αστική αναζωογόνηση με έμφαση στο δομημένο και φυσικό αστικό περιβάλλον Βιώσιμη πολυτροπική αστική κινητικότητα-μικροκινητικότητα Ικανοποίηση των απαιτήσεων του περιβαλλοντικού κεκτημένου της ΕΕ στην διαχείριση των στερεών αποβλήτων και υδάτων, ενσωματώνοντας τις παραμέτρους της κυκλικής οικονομίας Διατήρηση της βιοποικιλότητας και την αειφόρο χρήση των φυσικών πόρων. Το πρόγραμμα συμβάλλει με πόρους του σε ποσοστό 85,2% μέσω δράσεων ΕΤΠΑ και 19,4% μέσω δράσεων του Ταμείου Συνοχής στην επίτευξη των στόχων της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, ενώ σε ποσοστό 18% μέσω δράσεων ΕΤΠΑ συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων διατήρησης και προστασίας της βιοποικιλότητας. Πώς κατανέμεται ο προϋπολογισμός Αναλυτικά ο προϋπολογισμός κατανέμεται ως εξής: 320 εκατ. ευρώ για αστική αναζωογόνηση και βιώσιμη κινητικότητα 445 εκατ. ευρώ για προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή 640 εκατ. ευρώ για διαχείριση υδάτινων πόρων 440 εκατ. ευρώ για μετάβαση σε καθαρές πηγές ενέργειας και ανάπτυξη έξυπνων ενεργειακών συστημάτων 75 εκατ. ευρώ για προστασία φυσικού περιβάλλοντος και βιοποικιλότητας 860 εκατ. για βελτίωση ενεργειακής απόδοσης κατοικιών και επιχειρήσεων 800 εκατ. για διαχείριση στερών αποβλήτων και μετάβαση στην κυκλική οικονομία View full είδηση

Πράσινο φως για τη μεγάλη τουριστική επένδυση Costa Nopia στη “νέα Μύκονο” της Κρήτης. Ο λόγος για τον κόλπο της Κισσάμου στα Χανιά που αποτελεί θέρετρο αρκετών πολυτελών επενδύσεων, ανάμεσα στις οποίες δεσπόζει η Στρατηγική Επένδυση του Ομίλου Λεπτού με την ονομασία “Costa Nopia”. Η δημόσια διαβούλευση ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο και πριν από μερικές εβδομάδες, τον Αύγουστο, η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για το Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικής Επένδυσης (ΕΣΧΑΣΕ) του Costa Nopia “πέρασε” και από το Δήμο Πλατανιά και από το Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης. Αμφότερα όργανα γνωμοδότησαν θετικά (με παρατηρήσεις) για την ΣΜΠΕ και πλέον ανοίγει ο δρόμος για την υπόλοιπη αδειοδοτική διαδικασία. Το συγκεκριμένο project έχει ήδη ενταχθεί από το 2019 στο καθεστώς των Στρατηγικών Επενδύσεων. Τι περιλαμβάνει το Costa Nopia Το μεγάλο τουριστικό πρότζεκτ Costa Nopia αφορά τη δημιουργία υψηλού επιπέδου, ολοκληρωμένου παραθεριστικού και τουριστικού θερέτρου. Θα αναπτυχθεί σε έκταση περίπου 1.130 στρεμμάτων στην περιοχή Νοπήγια, στον κόλπο της Κισσάμου και θα περιλαμβάνει την ανάπτυξη: –Δύο ξενοδοχειακών μονάδων συνολικής δυναμικότητας 300 δωματίων και 600 κλινών –Δεκατριών γειτονιών με κατοικίες (830 περίπου) στις οποίες χωροθετούνται και εμπορικά καταστήματα για την εξυπηρέτηση των κατοίκων και επισκεπτών -Ενός Ιατρείου (Α βαθμίδας) και ενός φαρμακείου για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων και των επισκεπτών –Ενός μικρού γκολφ (9 οπών) και λοιπών αθλητικών εγκαταστάσεων και υποδομών φιλοξενίας (ξενοδοχειακά / τουριστικά καταλύματα) -Εστιατορίων -Πολιτιστικών εγκαταστάσεων (π.χ. μουσείο ελιάς ή και άλλων τοπικών προϊόντων) -Πλατειών – χώρων πρασίνου -Δικτύων πράσινων και παράκτιων διαδρομών (π.χ. ρέματα, παράκτιος πεζόδρομος κ.λπ.) -Εγκαταστάσεων ερευνητικού/εκπαιδευτικού/επιμορφωτικού κέντρου στον πρωτογενή τομέα και καινοτόμων δράσεων καλλιεργειών Costa Nopia – Πηγή: Cretan Sea & Sun Development Σύμφωνα με τη ΣΜΠΕ, θα περιλαμβάνει χρήσεις γης για ‘’Ζώνη τουρισμού – αναψυχής’’ σε έκταση 156,8 στρεμμάτων στο ανατολικό τμήμα της περιοχής, και ‘’Ζώνη παραθεριστικού – τουριστικού χωριού’’ σε έκταση 973,5 στρεμμάτων στο δυτικό τμήμα της περιοχής προς την ακτογραμμή στον κόλπο Κισσάμου. Επίσης, θα δημιουργηθούν υποδομές για τη χρήση μέσων μεταφοράς όπως μαρίνα για έως 100 τουριστικά σκάφη, χώρος απογείωσης / προσγείωσης ελικοπτέρων, καθώς και υδάτινο πεδίο για να υποδέχεται υδροπλάνα. Costa Nopia – Πηγή: Cretan Sea & Sun Development Σημειώνεται ότι στην επένδυση περιλαμβάνεται και η δημιουργία γηπέδου golf 9 οπών καθώς και Golf Club, ενισχύοντας περαιτέρω την εικόνα της Κρήτης ως προορισμού για αθλητικό τουρισμό. Η επένδυση υπολογίζεται να αγγίξει τα 300 εκατ. ευρώ και έχει ήδη ενταχθεί στο καθεστώς fast track των στρατηγικών επενδύσεων. Το έργο υλοποιεί η εταιρεία Cretan Sun & Sea Developments, του ομίλου Λεπτού. View full είδηση

Έχοντας χαρακτηριστεί ως ακατάλληλη εδώ και 20 χρόνια η γέφυρα του Ευρώτα στη Λακωνία θα αποκτήσει έναν ασφαλή «διάδοχο», αναλαμβάνοντας παράλληλα νέο ρόλο. Μια πονεμένη ιστορία για την περιοχή και τους κατοίκους της, η ιστορική μεταλλική γέφυρα Ευρώτα που βρίσκεται στη Σκάλα Λακωνίας βάζει σε κίνδυνο καθημερινά όσους τη χρησιμοποιούν και έχει κριθεί επίσημα ως ακατάλληλη εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες, μιας και φέρει ιδιαίτερα επικίνδυνες φθορές. Η επικίνδυνη γέφυρα του Ευρώτα Η αποκατάστασή της, αλλά και η δημιουργία μιας νέας οδικής γέφυρας που θα βάλει τέλος στον κίνδυνο, με τον οποίο έρχονται καθημερινά οι διερχόμενοι, φαίνεται πως παίρνει τελικά το δρόμο της για ένα από τα πιο σημαντικά και αναμενόμενα έργα της περιοχής. Το πράσινο φως από την Περιφέρεια Πελοποννήσου δόθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο όταν η Οικονομική Επιτροπή της προχώρησε στην έγκριση σχετικής πίστωσης που φτάνει στα 4,75 εκατ. ευρώ, έπειτα και από την έγκριση της σχετικής μελέτης. Με αυτό το ποσό θα κατασκευαστεί νέα γέφυρα κοντά στην υπάρχουσα και τους επόμενους μήνες αναμένεται να γίνει και η δημοπράτηση του έργου για να βρεθεί ο ανάδοχος μέχρι το τέλος της χρονιάς. Η νέα οδική γέφυρα θα κατασκευαστεί ακριβώς δίπλα στην υπάρχουσα μεταλλική αντικαθιστώντας την παλαιά κατασκευή. Μετρώντας περισσότερο από έναν αιώνα ζωής, η παλιά μεταλλική γέφυρα, που αποτελεί πλέον κομμάτι της ιστορίας του τόπου, θα αποκατασταθεί και θα αξιοποιηθεί ως πεζογέφυρα. Αν και δεν έχει γίνει ακόμη η δημοπράτηση της νέας γέφυρας, κάποιες από τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν για την κατασκευή της βρίσκονται σε εξέλιξη. Τελευταία από αυτές τις ενέργειες ήταν η έγκριση της μελέτης για την κατασκευή της γέφυρας από το Υπουργείο Πολιτισμού και συγκεκριμένα από τη Διεύθυνση Αναστήλωσης, Μουσείων και Τεχνικών Έργων ύστερα και από το πράσινο φως που έδωσε το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων. Παράλληλα, πριν από μερικές εβδομάδες βρίσκονταν σε εξέλιξη στην περιοχή τοπογραφικές εργασίες πεδίου μέρος των οποίων αφορούσε την αποκατάσταση της παλιάς γέφυρας, η οποία βρίσκεται στη βόρεια είσοδο της πόλης. Έπειτα από αυτές τις εργασίες θα βρεθεί ο ανάδοχος που θα αναλάβει να βάψει τη γέφυρα ώστε να σταματήσει η περαιτέρω διάβρωσή της. Πώς κατασκευάστηκε η γέφυρα του Ευρώτα Η γέφυρα άρχισε να κατασκευάζεται το 1896, με τους σχεδιαστές και τους κατασκευαστές της να είναι Γερμανοί και Ιταλοί αντίστοιχα. Για τη δημιουργία της επιστρατεύτηκαν δύο τεχνικές, με την πρώτη να είναι αυτή του σωλήνα (μιας και στην πραγματικότητα είναι ένας σωλήνας). Δεδομένου, όμως, ότι το μήκος της είναι περίπου 100 μέτρα και οι ταλαντώσεις θα ήταν σφοδρές, ακολουθήθηκε και η τεχνική στήριξης στο κέντρο με βάση, το βάθος των θεμελίων της οποίας φτάνει τα 30 μέτρα περίπου. Σήμερα και έχοντας περάσει πάνω από ένας αιώνας από τη θεμελίωσή της, είναι επιτακτική ανάγκη το νέο έργο να ξεκινήσει όσο πιο σύντομα γίνεται, ώστε να σταματήσει να χρησιμοποιείται τουλάχιστον από τα οχήματα η επικίνδυνη αυτή γέφυρα. View full είδηση

Αποτυχία της χώρας μας να εφαρμόσει τις προβλέψεις του νόμου για τα πλαστικά μιας χρήσης προκύπτει μέσα από την πρώτη έκθεση για την πορεία εφαρμογής του νόμου, την οποία δίνει σήμερα στη δημοσιότητα το WWF Ελλάς. Σχεδόν 21 μήνες μετά τη ψήφιση της σχετικής νομοθεσίας, η οποία κινούνταν σε θετική κατεύθυνση, φαίνεται πως η κυβέρνηση αδυνατεί να εφαρμόσει ορθά το νόμο που η ίδια ψήφισε για τον περιορισμό της κατανάλωσης πλαστικών μιας χρήσης και άρα τον περιορισμό της πλαστικής ρύπανσης. Η πλαστική ρύπανση αποτελεί μια μεγάλη παγκόσμια απειλή για το θαλάσσιο και το χερσαίο περιβάλλον. Συγκεκριμένα, κάθε χρόνο διαρρέουν στους ωκεανούς 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών. Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι μόνο στις ελληνικές θάλασσες καταλήγουν ετησίως 11.500 τόνοι πλαστικών. Η κατανάλωση των πλαστικών μιας χρήσης αυξάνεται όλο και περισσότερο, πράγμα που οδήγησε την ΕΕ να εκδώσει το 2019 οδηγία για τη μείωση των επιπτώσεων από την πλαστική ρύπανση (ΕΕ 2019/904). Με νόμο που εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2020 (ν. 4736/2020), η Ελλάδα έγινε μια από τις πρώτες χώρες της ΕΕ που ενσωμάτωσε στο εθνικό δίκαιο την εν λόγω οδηγία, εκπλήσσοντας θετικά. Ο νόμος, έχοντας ως βασικό στόχο τη σταδιακή μείωση της πλαστικής ρύπανσης, προβλέπει μια σειρά από ρυθμίσεις για την κατάργηση ορισμένων προβληματικών πλαστικών μιας χρήσης, τον περιορισμό σειράς άλλων πλαστικών προϊόντων και την ορθολογική διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων που προκύπτουν. (AP Photo/Darko Vojinovic) Ωστόσο, μέχρι σήμερα, οι επιδόσεις της χώρας μας στην εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου βρίσκονται επιεικώς κάτω από τη βάση, όπως επισημαίνειτο WWF Ελλάς. Σε μια προσπάθεια να ενημερώσει τους πολίτες αλλά και να ενθαρρύνει την κυβέρνηση να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, παρουσιάζει την πρώτη έκθεση αξιολόγησης της πορείας εφαρμογής του νόμου 4736/2020 για τον περιορισμό της ρύπανσης από πλαστικά είδη μιας χρήσης. Η περιβαλλοντική οργάνωση κατέγραψε την υφιστάμενη κατάσταση σε σχέση με τις προβλέψεις του νόμου και καταλήγει στο συμπέρασμα πως η πολιτική της κυβέρνησης για τα πλαστικά μιας χρήσης μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «δεσμεύσεις χωρίς εφαρμογή». Το μόνο θετικό σημείο που καταγράφει η έκθεση είναι η εφαρμογή κάποιων ρυθμίσεων του νόμου για τα πλαστικά μπουκάλια. Πολλές επιχειρήσεις έχουν κινητοποιηθεί και ήδη διαθέτουν στην αγορά πλαστικές φιάλες από PET που περιέχουν ανακυκλωμένο πλαστικό πάνω από 25%, αλλά και μπουκάλια με προσαρτημένα καπάκια, παρότι δίνεται περιθώριο εφαρμογής των μέτρων αυτών μέχρι τον Ιανουάριο του 2025 και τον Ιούλιο του 2024, αντίστοιχα. Παρακάτω ακολουθούν κάποια από τα πλέον προβληματικά σημεία στην εφαρμογή του νόμου: Α. Τα πλαστικά καλαμάκια εξακολουθούν να κατακλύζουν την αγορά. Βάσει του νόμου, 9 πλαστικά είδη μιας χρήσης (μπατονέτες, μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, αναδευτήρες ποτών, στηρίγματα μπαλονιών, περιέκτες τροφίμων και ποτών από φελιζόλ) θα έπρεπε να τεθούν εκτός αγοράς από 3/7/2021 και το αργότερο έως 3/5/2022. Στην πράξη όμως εξακολουθούμε να παρατηρούμε υπερβολική κατανάλωση σε πλαστικά καλαμάκια, μιας και όπως φαίνεται, ελλείψει ελέγχων, έχει δημιουργηθεί ένα παρακύκλωμα παράνομης διάθεσης αυτών των ειδών. Β. Κακή εφαρμογή των ρυθμίσεων για πλαστικά κύπελλα και φαγητοδοχεία. Ο νόμος επιβάλλει από 1/1/2022 εισφορά 5 λεπτών για κάθε κύπελλο ή φαγητοδοχείο μιας χρήσης και 5 λεπτά για το καπάκι τους. Προβλέπει επίσης να ενημερώνονται οι πολίτες για τη δυνατότητα να ψωνίζουν με δικό τους σκεύος τρόφιμα και ποτά από λιανεμπόριο και καταστήματα εστίασης και να κερδίζουν έκπτωση. Στην πράξη όμως, τα καταστήματα στη συντριπτική τους πλειονότητα δεν ενημερώνουν τους πολίτες για τη δυνατότητα αγορών με δικά τους σκεύη, ενώ καταγγελίες από φορείς της αγοράς αναφέρουν πως σε αρκετές περιπτώσεις η εισφορά έχει ενσωματωθεί στην τελική τιμή πώλησης των προϊόντων και δεν αποδίδεται το περιβαλλοντικό τέλος στην Πολιτεία, πράγμα που οδηγεί σε απώλεια εσόδων για το κράτος της τάξης των πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Γ. Δημόσιες βρύσες μόνο στα χαρτιά. Ο νόμος περιλαμβάνει διάταξη βάσει της οποίας οι δήμοι υποχρεώνονται από 1/7/2021 να διαθέτουν κοινόχρηστες βρύσες προς δωρεάν διάθεση πόσιμου νερού σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και σε δημοτικές παιδικές χαρές, καθώς και να επεκτείνουν το δίκτυο με κοινόχρηστες βρύσες σε χώρους συνάθροισης κοινού εντός των ορίων της αρμοδιότητάς τους. Στην πράξη, οι δημόσιες βρύσες εξακολουθούν να αποτελούν είδος προς εξαφάνιση σχεδόν στο σύνολο των μεγάλων αστικών κέντρων και δεν έχει προχωρήσει επαρκώς η επέκτασή τους. Δ. Άκρως προβληματικές μεθοδεύσεις στη δημιουργία συστήματος επιστροφής εγγύησης για πλαστικά μπουκάλια. Με τον νόμο προβλεπόταν να λειτουργεί από τις 5/1/2023 -δηλαδή σε λιγότερο από 5 μήνες από σήμερα- ένα πανελλαδικό σύστημα επιστροφής εγγύησης για τα πλαστικά μπουκάλια (αλλά και για μπουκάλια γυαλιού και αλουμινίου). Βάσει αυτού, ο καταναλωτής κατά την αγορά ενός προϊόντος σε πλαστικό μπουκάλι καταβάλλει ένα έξτρα τίμημα, το οποίο θα λαμβάνει πίσω όταν επιστρέφει το άδειο μπουκάλι σε σημεία επιστροφής. Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως αυτό το σύστημα είναι το πλέον κατάλληλο για να καταφέρει η χώρα να συλλέγει και να οδηγεί στην ανακύκλωση σχεδόν το σύνολο των 2-2,5 δισεκατομμυρίων πλαστικών μπουκαλιών που καταναλώνονται στην Ελλάδα σε ετήσια βάση. Όμως, στην πράξη παρατηρούμε δυσοίωνες εξελίξεις γύρω από την εφαρμογή του. Ο νόμος 4736/2020 προέβλεπε την ύπαρξη ενός ενιαίου πανελλαδικού συστήματος, όμως με νόμο του Ιουλίου 2021 (ν. 4819/2021) καταργήθηκε αυτή η πρόβλεψη και δίνεται το πράσινο φως για δημιουργία πολλών συστημάτων επιστροφής εγγύησης. Αυτό είναι κάτι που πολλοί φορείς της αγοράς, αλλά και το WWF Ελλάς, θεωρούν καταστροφικό, μιας και είναι πολύ πιθανό να παρατηρηθούν παλινωδίες και φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των συστημάτων. Επιπρόσθετα, ενώ ο νόμος του 2020 (ν. 4736/2020) όριζε την 5η Ιανουαρίου 2023 ως ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του συστήματος επιστροφής εγγύησης, με πρόσφατο νόμο που εκδόθηκε πριν λίγες μέρες (ν. 4964/2022), η έναρξη λειτουργίας μετατίθεται για τις 3 Ιουλίου 2023. Παράλληλα, ο νόμος του 2020 προέβλεπε πως έως τις 3/7/2021 θα έπρεπε να είχε εκδοθεί κοινή υπουργική απόφαση σχετικά με το πεδίο και πλαίσιο εφαρμογής του συστήματος επιστροφής εγγύησης. Όμως τελικά αυτή η απόφαση εκδόθηκε με ένα χρόνο καθυστέρηση (στις 21/7/2022) και τα περιεχόμενά της περισσότερο συσκοτίζουν παρά δίνουν ένα σαφές στίγμα για την εφαρμογή του συστήματος. Η υπουργική απόφαση μάλιστα ορίζει με σχεδόν αυθαίρετο τρόπο ένα εγγυοδοτικό αντίτιμο της τάξης των 0,10-0,15€ για κάθε φιάλη, τιμή πολύ χαμηλή σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν εμπειρία στην εφαρμογή συστήματος εγγυοδοσίας (πχ. Γερμανία και Ολλανδία 0,25€). Βάσει της εμπειρίας από άλλες χώρες της ΕΕ, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένα σύστημα επιστροφής εγγύησης θα πρέπει όλες οι λεπτομέρειες λειτουργίας του να έχουν οριστεί τουλάχιστον 12-18 μήνες πριν την έναρξη λειτουργίας και να έχει λάβει χώρα εκτενής διάλογος και κατάρτιση όλων των εμπλεκομένων. Παρά την παράταση που δόθηκε για την έναρξη λειτουργίας της εγγυοδοσίας, είναι πολύ πιθανό να προκύψουν νέες καθυστερήσεις ή η εφαρμογή να ξεκινήσει με κακό τρόπο. Οδηγός αντικατάστασης και ανακύκλωσης πλαστικών Παράλληλα με την παραπάνω έκθεση, το WWF Ελλάς δίνει σήμερα στη δημοσιότητα και τη νέα ανανεωμένη έκδοση του «Οδηγού αντικατάστασης και ανακύκλωσης πλαστικών». Μέσω του Οδηγού, οι πολίτες μπορούν να ενημερωθούν για την ανακυκλωσιμότητα ή μη των πλαστικών μιας χρήσης που κατακλύζουν την αγορά, καθώς και να μάθουν περισσότερα για την αντικατάσταση αυτών των ειδών με άλλες εναλλακτικές λύσεις ή προϊόντα. «Οι νόμοι από μόνοι τους δεν επαρκούν για να περιοριστεί η πλαστική ρύπανση. Εάν δεν συνοδευτούν από καλή εφαρμογή και ουσιαστικούς και συστημικούς ελέγχους, οι νόμοι αποτελούν κενό γράμμα. Αν η κυβέρνηση εξακολουθεί να θεωρεί πως η πλαστική ρύπανση είναι πρόβλημα, τότε ήρθε η ώρα να εφαρμόσει σωστά τον νόμο που η ίδια θέσπισε και να κάνει σαφές πως δεν θα υπάρξουν άλλες εκπτώσεις», δηλώνει ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος προγραμμάτων μείωσης αποτυπώματος του WWF Ελλάς. «Η πλαστική ρύπανση δεν είναι ένα αόριστο ζήτημα, αλλά μια υπαρκτή απειλή που καταστρέφει το περιβάλλον, θέτει σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα και τον άνθρωπο και υποβαθμίζει το τουριστικό προϊόν της χώρας μας. Η μείωση της πλαστικής ρύπανσης απαιτεί τη συνδρομή όλων: Πολιτείας, επιχειρήσεων και πολιτών. Τη στιγμή που δεν γίνεται καμία ουσιαστική ενημέρωση από τη μεριά της Πολιτείας προς τους πολίτες για τις ενέργειες που μπορούν να κάνουν, ώστε να περιοριστεί η υπερκατανάλωση πλαστικών μιας χρήσης, είναι υποχρέωσή μας να καλύψουμε αυτό το κενό και να προσφέρουμε πρακτική πληροφόρηση σε όλους». Δείτε την έκθεση εδώ: https://wwfeu.awsassets.panda.org/downloads/ekthesi_axiologisis_nomos_plastika_mias_xrisis.pdf View full είδηση

Με ηλεκτρονικά διόδια θα κινούνται στους ελληνικούς αυτοκινητόδρομους οι οδηγοί από το 2025. Το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών έχει σκοπό την προώθηση και λειτουργία ενός προηγμένου συστήματος ηλεκτρονικών διοδίων μέσα από ένα διαγωνισμό ΣΔΙΤ. Το κόστος του διαγωνισμού όπως έχει καταγραφεί αγγίζει τα 300 εκατ. ευρώ και στόχος είναι να χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης. Στόχος είναι ο διαγωνισμός για το έργο αυτό να προχωρήσει το επόμενο διάστημα και να ολοκληρωθεί το πρώτο εξάμηνο του 2023. Η ολοκλήρωση των σχετικών εργασιών θα πρέπει να έχουν γίνει μέχρι το τέλος του 2025, στο τέλος της περιόδου που έχει θέσει δηλαδή το Ταμείο Ανάκαμψης. Πρόκειται για έργο που περιλαμβάνει την εγκατάσταση, λειτουργία και συντήρηση του αναγκαίου τεχνολογικού εξοπλισμού για τη σταδιακή μετάβαση στο σύστημα ελεύθερης ροής (free flow) στους κλειστούς αυτοκινητοδρόμους της χώρας. Το έργο αυτό θα αποτελέσει βελτίωση του μηχανισμού χρέωσης των οδηγών αλλά και βελτίωση της εξυπηρέτησης των χρηστών των ελληνικών αυτοκινητοδρόμων. Με τη χρήση του εκτιμάται ότι θα σταματήσει το φαινόμενο με τις ουρές στους σταθμούς διοδίων σε ημέρες με αυξημένη ροή, πράγμα που κοστίζει σε χρόνο αναμονής. Το φαινόμενο αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο σε περιόδους εορτών όπως το Πάσχα, το καλοκαίρι και επαναλαμβάνεται σε κάθε σταθμό διοδίων ενώ είναι πιο έντονο σε κεντρικούς σταθμούς όπως στις Αφίδνες και στα Μάλγαρα. Στο σύστημα θα ενταχθούν όλοι οι κλειστοί αυτοκινητόδρομοι που λειτουργούν σήμερα, δηλαδή ο Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου, Ολυμπία Οδός, Ιόνια Οδός, Αυτοκινητόδρομος Μορέας, Κεντρική Οδός Ε65, Εγνατία Οδός. Πως θα γίνεται η χρέωση Η χρέωση θα είναι αναλογική των χιλιομέτρων που θα διανύει κάθε οδηγός και δεν θα χρειάζεται η επαναλαμβανόμενη στάση για πληρωμή σε σταθμούς διοδίων. Ένα τέτοιο σύστημα εφαρμόζει από τις αρχές του έτους η Ολυμπία Οδός, σε όσους διαθέτουν τον πομποδέκτη της εταιρείας. Για τα επαγγελματικά οχήματα θα προβλέπεται η εγκατάσταση δέκτη όπου θα μπορεί να καταγράφεται η θέση τους. Για τα ι.χ. οχήματα θα γίνεται καταγραφή της πινακίδας κατά την είσοδο και την έξοδο τους από τον αυτοκινητόδρομο και θα επιβάλλεται επι τόπου η αντίστοιχη χρέωση βάσει πάντα χιλιομέτρων. Για τη λειτουργία του συστήματος θα υπάρξουν δυο κέντρα διαχείρισης και ελέγχου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Σε κάθε περίπτωση το έργο αυτό αναμένεται να αναβαθμίσει την ποιότητα και τον τρόπο λειτουργίας των διοδίων καθώς οι χρήστες πλέον θα χρεώνονται ανάλογα με την απόσταση που διανύουν με δυνατή την αυτόματη ηλεκτρονική είσπραξη διοδίων. Επίσης σκοπός του Υπουργείου Μεταφορών είναι η ανάπτυξη ενός πιο φιλικού προς τον οδηγό, συστήματος διοδίων και κυρίως ενός πιο διαφανή τρόπου χρεώσεων. Σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση είναι η αναλογική χρέωση του οδηγού και όχι η προκαταβολική χρέωση στον σταθμό των διοδίων που ισχύει σήμερα. View full είδηση

Τα ηλεκτρονικά σκούτερ, τα ηλεκτρονικά ποδήλατα και άλλες μορφές μικροκινητικότητας έχουν τη δυνατότητα να μειώσουν τη συμφόρηση, τις εκπομπές ρύπων και την ηχορύπανση που μαστίζουν τις πόλεις μας. Αντιπροσωπεύουν επίσης μια πραγματική, απτή λύση στο κενό που υπάρχει κατά τις μεταφορές πρώτου και τελευταίου μιλίου. Στην διαρκώς εξελισσόμενη συζήτηση της δημιουργίας βιώσιμων πόλεων μέχρι το 2050, τα κτήρια και οι υποδομές δεν είναι ο μόνος υπαίτιος για την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου. Οι μετακινήσεις σχετίζονται και με σημαντικό ποσοστό εκπομπών, με χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το 2021 ήταν υπεύθυνες για το 72% όλων των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στις εγχώριες και διεθνείς μεταφορές της ΕΕ. Επομένως, η μικροκινητικότητα δεν αποτελεί απλώς ένα διασκεδαστικό τρόπο μετακίνησης, αλλά σημαντικό παράγοντα της επίτευξης καθαρών μηδενικών εκπομπών, σε επίπεδο πόλης. Πρόσφατα, η BCG (Boston Consulting Group) σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του St. Gallen διεξήγαγαν έρευνα με συμμετέχοντες 11.400 καταναλωτές από 23 μητροπολιτικές περιοχές στην Ευρώπη, την Κίνα, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ. Τα ευρήματα έδειξαν ότι το 42% των σημερινών χρηστών βασίζεται στη μικροκινητικότητα για δραστηριότητες αναψυχής, το 39% για μετακινήσεις και το 36% για τη δουλεία τους. Επιπλέον, περισσότερο από το 30% όλων των ερωτηθέντων χρησιμοποιεί ποδήλατο πολλές φορές την εβδομάδα, αν όχι καθημερινά, ενώ ένα 20% το χρησιμοποιεί πολλές φορές μέσα στο μήνα. Οι κύριοι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι επέλεξαν τη μικροκινητικότητα ήταν σχεδόν εξίσου σημαντικοί μεταξύ τους: η ευελιξία, η αξιοπιστία, η τιμή, ο καλός καιρός, η ασφάλεια και η ευκαιρία να μειωθεί ο χρόνος ταξιδιού. Το ποδήλατο εξακολουθεί να είναι, μακράν, η προτιμώμενη μορφή μικροκινητικότητας μεταξύ των κατοίκων της πόλης. Στην Κίνα, η χρήση του επισκιάζεται μόνο από το ηλεκτρονικό μοτοποδήλατο. Οι κάτοικοι των πόλεων εκεί χρησιμοποιούν όλους τους τρόπους λειτουργίας πιο συχνά από τις υπόλοιπες περιοχές της έρευνας, σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Η Γαλλία ηγείται των ευρωπαϊκών χωρών στη χρήση ηλεκτρονικών σκούτερ, ενώ τα ηλεκτρονικά ποδήλατα κερδίζουν έδαφος παντού. Η έμφαση στη μικροκινητικότητα ενισχύθηκε σημαντικά από τα δύο και πλέον χρόνια πανδημίας, τα οποία οδήγησαν, μεταξύ άλλων, στον επαναπροσανατολισμό προς την προσωπική ασφάλεια και υγεία. Αν και τα συνολικά ταξίδια μετά την πανδημία παραμένουν 10% χαμηλότερα από πριν, το αυξανόμενο κόστος των καυσίμων και το ολοένα και πιο φιλικό προς το περιβάλλον κοινό σημαίνει ότι η μικροκινητικότητα εγκαθιδρύεται ως μια ελκυστική επιλογή. Είναι, όμως, η μικροκινητικότητα στο σωστό δρόμο; Η ιστορία φαίνεται να επαναλαμβάνεται, υπενθυμίζοντας πως οι καλές προθέσεις μπορούν, στην πραγματικότητα, να έχουν ανεπιθύμητες συνέπειες. Ο λόγος για το αυτοκίνητο, το οποίο ήρθε το 19ο αιώνα για να αντικαταστήσει τα άλογα στις μεγαλουπόλεις της εποχής. Το αυτοκίνητο, πιο οικονομικό και εύκολο στη συντήρηση από ένα άλογο, χαρακτηρίστηκε κατά την εποχή του ως «περιβαλλοντικός σωτήρας», καθώς λέγεται ότι έλυσε το πρόβλημα των βουνών κοπριάς που γέμιζαν τους δρόμους των πόλεων. Πλέον είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι η ανωτέρω συλλογιστική είχε σαθρό επιστημονικό υπόβαθρο. Αλλά η θέση των αλόγων στα αστικά κέντρα έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Πως συνδέεται, λοιπόν, η μικροκινητικότητα με την ανωτέρω ιστορία; Παρόλο που η έρευνα κατέγραψε ότι το 32% των χρηστών μικροκινητικότητας την επιλέγουν συχνά ή πολύ συχνά έναντι ενός ιδιωτικού αυτοκινήτου, ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό της τάξεως του 55% χρησιμοποιεί οχήματα μικροκινητικότητας αντί να περπατάει ή να χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Με άλλα λόγια, η χρήση μικροκινητικότητας σήμερα είναι στην καλύτερη περίπτωση ουδέτερη. Δεν αντικαθιστά ακόμη αρκετά ιδιωτικά αυτοκίνητα, ενώ παράλληλα αντικαθιστά τους δύο πιο πράσινους τρόπους μετακίνησης: το περπάτημα και τη δημόσια συγκοινωνία. Ωστόσο, τα ηλεκτροκίνητα οχήματα μικροκινητικότητας παράγουν εκπομπές σε όλο τον κύκλο ζωής του προϊόντος, από την προμήθεια και την κατασκευή έως την απόρριψή τους, και η κλιμάκωσή τους μπορεί να δημιουργήσει έναν διαφορετικό τύπο συμφόρησης με ένα ανάλογο σύνολο προβλημάτων. Και, ενώ τα οχήματα μαζικής μεταφοράς δημιουργούν εκπομπές σε ορισμένα στάδια του κύκλου ζωής τους, ο αντίκτυπος αντισταθμίζεται σημαντικά από τη μεγάλη διάρκεια χρήσης και την αποδοτικότητά τους σε κλίμακα. Επί της ουσίας, όσο περισσότερους χρήστες προσελκύουν, τόσο πιο πράσινα γίνονται. Επομένως, καταλήγουμε στο ότι η πιο αποτελεσματική οδός για τη μείωση της συμφόρησης και των εκπομπών από οχήματα βρίσκεται στην ενσωμάτωση οχημάτων μικροκινητικότητας με τις υπηρεσίες δημόσιας συγκοινωνίας, προσφέροντας ολοκληρωμένη, οικονομική και γρήγορη μετακίνηση για το μεγαλύτερο ποσοστό χρηστών. Και, σύμφωνα με την έρευνα, για να συμβεί αυτό, είναι σημαντικό οι δημόσιες συγκοινωνίες να παρέχουν προσιτές τιμές, διευκολύνοντας παράλληλα τους χρήστες τις συνδυάσουν με μορφές μικροκινητικότητας κατά το πρώτο και το τελευταίο μίλι. View full είδηση

Αρχισε η «μάχη» της αναγνώρισης των ιδιωτικών δασικών εκτάσεων απέναντι στις διεκδικήσεις του Δημοσίου. Χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων κατά την ανάρτηση και προανάρτηση του κτηματολογίου ενημερώθηκαν ότι τα ακίνητα που δήλωσαν ή τμήμα αυτών δεν υπολογίστηκαν στην ιδιοκτησία τους, αλλά καταχωρήθηκε το Ελληνικό Δημόσιο ως ιδιοκτήτης λόγω του δασικού τους χαρακτήρα. Ετσι χιλιάδες ενστάσεις έχουν κατατεθεί από τους ιδιοκτήτες ακινήτων. Προκειμένου λοιπόν να κερδηθούν οι υποβληθείσες ενστάσεις, θα πρέπει να συνοδεύονται με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά έγγραφα, που να αποδεικνύουν ότι η έκταση περιήλθε στον ιδιώτη με νόμιμο τρόπο. Από την άλλη πλευρά το κράτος ψήφισε πρόσφατα τον νόμο 4915/2022 στον οποίο ορίζεται ρητά ότι το Ελληνικό Δημόσιο σε αγρούς που δασώθηκαν δεν προβάλλει δικαίωμα κυριότητος, εκτός εάν υπάρχει τίτλος, βάσει του οποίου θεμελιώνεται δικαιώματα κυριότητας. Όσοι όμως αγροί σήμερα φέρουν μορφή δάσους θα υπάγονται στη δασική νομοθεσία και θα προστατεύονται, ενώ όσοι αγροί σήμερα φέρουν μορφή δασικής έκτασης θα εξαιρούνται της δασικής νομοθεσίας. Το κτηματολόγιο ενημέρωσε τους αναδόχους μελετητές σε ποιες περιπτώσεις δεν θα προβάλει δικαίωμα κυριότητας το δημόσιο, προκειμένου να διορθώσουν οίκοθεν τους κτηματολογικούς πίνακες και να γίνουν δεκτές οι ενστάσεις των ιδιωτών. Επίσης ξεκαθάρισε ότι στις περιπτώσεις των δασωθέντων αγρών το δικαίωμα κυριότητας ανήκει σ’ αυτόν που μπορεί να τεκμηριώσει εμπράγματο δικαίωμα, χωρίς να απαιτείται πλέον η ύπαρξη συμβολαιογραφικών τίτλων που έχουν συνταχθεί πριν τις 23-2-1946 και εφόσον το δημόσιο δεν θεμελιώνει δικαίωμα βάσει τίτλου. Ακόμη όμως ακόμα και σήμερα είναι «μπλεγμένο» τι θεωρείται ιδιωτικό δάσος ή δασική έκταση και τι ανήκει στο δημόσιο, καθώς επίσης και σε ποιες περιπτώσεις εκτός της αναγνώρισης της κυριότητας από το Κτηματολόγιο είναι δυνατή από τον ιδιώτη η μεταβίβαση δασωμένου αγρού μόνο με τη χορήγηση της βεβαίωσης από το Δασαρχείο περί μη θεμελίωσης δικαιωμάτων του Δημοσίου, χωρίς να γίνει εκ των προτέρων η κατάταξη της υπό κρίση έκτασης ως δάσος ή δασικής έκτασης από την Επιτροπή Δασολογίου. Τι θεωρείται ιδιωτικό δάσος; Σύμφωνα με το Βασιλικό Διάταγμα της 17-29ης Νοεμβρίου 1836, ιδιωτικά δάση είναι μόνον εκείνα που μεταβιβάστηκαν κατά τους νόμιμους οθωμανικούς τύπους και αποδεικνύεται ότι υφίσταντο ως ιδιόκτητα πριν την έναρξη του υπέρ της Ανεξαρτησίας Αγώνα. Επίσης ιδιωτικά δάση είναι και αυτά που βρίσκονται εντός μεγάλων ιδιωτικών κτημάτων – χωρίων (τσιφλίκια), ακόμη και αν αυτά δεν αναγράφονται ρητά στους τίτλους ιδιοκτησίας των κτημάτων, εφόσον προκύπτει ότι περιέχονται εντός των ορίων τους. Τι σημαίνει διακατεχόμενο δάσος, που αναφέρουν πολλά συμβόλαια; Η κατηγορία αυτή δασών αποτελεί μία ιδιαίτερη κατηγορία των διακατεχόμενων από ιδιώτες δασικών εκτάσεων, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των οποίων για διάφορους λόγους δεν έχει επιλυθεί. Με τις διατάξεις του Ν. 3208/2003 καθορίζονται τόσο τα δικαιώματα του Δημοσίου επί αμφισβητούμενων δασικών εκτάσεων όσο και τα δικαιώματα νομής, χρήσης και κάρπωσης των ιδιωτών επ’ αυτών, οι οποίοι ασκούσαν επί σειρά ετών πράξεις νομής και κατοχής χωρίς ενόχληση από κανέναν. Ποια η διαφορά δάσους και δασικής έκτασης; Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικόπεριβάλλον (δασογενές). Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά. Πότε ένας ιδιώτης αναγνωρίζεται από το κτηματολόγιο ως κύριος δάσους ή δασικής έκτασης; Ενας ιδιώτης μπορεί να είναι κύριος δασικών ακινήτων στις περιπτώσεις που: 1. Αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικά α) Με τη διαδικασία του νόμου από 17/29 Νοεμβρίου 136 "Περί ιδιωτικών δασών". β) Με τις διατάξεις Νόμου του 1888 "Περί διακρίσεως και οροθεσίας των δασών", εφόσον συντάχθηκαν πρωτόκολλα αποτερματισμού. γ) Με αμετάκλητες αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων, στις οποίες διάδικος, αρχικός ή κατά παρέμβαση, ήταν το Ελληνικό Δημόσιο. δ) Με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας, που εκδόθηκαν μετά από γνωμοδοτήσεις των Συμβουλίων επί ιδιοκτησιακών θεμάτων, καθώς και με αποφάσεις των Γενικών Διοικητών και του Επιτρόπου Διοίκησης, με τις οποίες κρίθηκαν ιδιοκτησιακές υποθέσεις. ε) Με αποφάσεις του Διοικητικού Δικαστηρίου του Υπουργείου Γεωργίας του Ν. 2201/1920 και του Ν.Δ. 21 Σεπτεμβρίου 1926. στ) Με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας κατά τις διατάξεις του Ν.Δ. 841/1941 "περί λήψεως εκτάκτων μέτρων διά την εκμετάλλευσιν και διαχείρισιν των δασών, λόγω των εκ του πολέμου δημιουργηθεισών συνθηκών, του Ν.Δ. 2501/1953 "περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως ενίων διατάξεων των περί δασών νόμων) και του Δασικού Κώδικα (Ν.Δ. 86/1969). ζ) Με τις διατάξεις του διατάγματος 2468/1917 και του Ν. 1072/1917. η) Με αποφάσεις νομαρχών κατά τις διατάξεις του Ν. 998/1979. θ) Με τις διατάξεις του ν. 248/1976 και με τη διαδικασία των άρθρων 12 του ιδίου σύμφωνα με τα οποία δεν αποτελούν δάσος ή δασική έκταση και αν ακόμη απέκτησαν μεταγενεστέρως δασικό χαρακτήρα, εφόσον έχουν εκδοθεί για τις εκτάσεις αυτές ή για τμήματα τους μέχρι τις 31.3.2011 από τις αρμόδιες δασικές αρχές διοικητικές πράξεις. ι) Με τις διατάξεις του Αγροτικού Κώδικα. κ) Με τις διατάξεις του ν. δ. 2185/1952 «περί αναγκαστικής απαλλοτριώσεως κτημάτων προς αποκατάστασιν ακτημόνων καλλιεργητών και κτηνοτρόφων», που αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικές με τις αποφάσεις των Επιτροπών Απαλλοτριώσεων. λ) Με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 11 του ν. 3147/ 2003. μ) Σύμφωνα με τις καταχωρήσεις στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογίου Ρόδου και Κω - Λέρου. 2. Παραχωρήθηκαν κατά κυριότητα: α) Με τις διατάξεις των νόμων με τους οποίους εκποιήθηκαν ή παραχωρήθηκαν από το Υπουργείο Οικονομικών ή την Αεροπορική Άμυνα δημόσια κτήματα, ανεξαρτήτως του χρόνου εκποίησης ή παραχώρησης και της μορφής των κτημάτων. β) Με τις διατάξεις των προϊσχυσάντων δασικών κωδίκων των νόμων 2636/1924, 3077/1924, 3542/1928, του Ν. 4173/1929, του Α.Ν. 857/1937 "περί παραχωρήσεως δημοσίων και κοινοτικών δασικών εκτάσεων διά σκοπούς γεωργικούς και δενδροκομικής εκμεταλλεύσεως" και του Ν.Δ. 86/1969. γ) Με τις διατάξεις του Ν. 4108/1929 "περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων τινών της νομοθεσίας περί δήμων και κοινοτήτων". δ) Με το Ν.Δ. από 17/18.10.1923 "περί παραχωρήσεως κυριότητας δασών ρητινευομένων υπό ιδιωτών και το Ν.Δ. 2501/1953. ε) Με τις διατάξεις του Ν. 998/1979, του Ν. 1734/1987, καθώς και άλλων διατάξεων της δασικής νομοθεσίας. 3. Περιήλθαν «κατά κυριότητα» στις παρακάτω περιπτώσεις: α) Στους υπερθεματιστές β) Σε τρίτους, βάσει συμβιβαστικών πράξεων με το Ελληνικό Δημόσιο γ) Από διαχωρισμό υπέρ των Ταμείων Εφέδρων Πολεμιστών Κρήτης και των Μονών δ) Σε τρίτους από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος , με την προϋπόθεση ότι τα κτήματα αυτά είχαν παραδοθεί στην Ε. Τ .Ε. με πρωτόκολλο παραδόσεως και παραλαβής ε) Στην εγχώρια περιουσία των Νήσων Κυθήρων και Αντικυθήρων στ) Με τις διατάξεις του Ν.3208/2003 περί διακατεχόμενων δασών και κατασκηνώσεις - παιδικές εξοχές ζ) Κατόπιν αδείας του Υπουργού Γεωργίας. 4. Για τις περιπτώσεις των δασωμένων αγρών Το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε εκτάσεις που εμφανίζονται στις αεροφωτογραφίες του 1945, ή, εφόσον αυτές δεν είναι ευκρινείς, του 1960, με αγροτική μορφή που δασώθηκαν μεταγενέστερα, ανεξάρτητα από τη μορφή που απέκτησαν αργότερα, επί των οποίων το Δημόσιο δεν θεμελιώνει δικαιώματα κυριότητας βάσει τίτλου. Υπάρχουν έγραφα (συμβόλαια προ του έτους 1885) που αποδεικνύουν έκτακτη χρησικτησία, για την οποία θα έχει συμπληρωθεί ο χρόνος της τριακονταετούς νομής με καλή πίστη έως την 11-9-1915. Εκτάσεις που έχασαν τον δασικό τους χαρακτήρα πριν τις 11.6.1975, λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με βάση σχετική διοικητική πράξη, η οποία καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας. Σύμφωνα με τη διάταξη του ν.998/1979, όπως αυτός τροποποιήθηκε ζητούνται τα ακόλουθα: Α) για οικοδομικές άδειες που εκδόθηκαν πριν την 11-6-1975 να προσκομισθεί: Βεβαίωση της οικείας Υπηρεσίας Δόμησης ή Υπεύθυνη δήλωση αρμόδιου μηχ/κου περί μη ανάκλησης ή ακύρωσης της οικοδομικής άδειας. Εξαρτημένο τοπογραφικό διάγραμμα που να βεβαιώνει ο μηχανικός για τα όρια αρτιότητας που ίσχυαν κατά το χρόνο έκδοσης της εν λόγω οικοδομικής άδειας, βασιζόμενος στο θεωρημένο τοπογραφικό διάγραμμα που τη συνοδεύει. Ομοίως, τα ανωτέρω υπό το Α, ισχύουν και στις περιπτώσεις οικοδομικών αδειών που έχουν εκδοθεί πριν την ισχύ του ν.4030/2011, δηλαδή από το 1975 έως 2011, για μη ανακληθείσες ή μη ακυρωθείσες επί εκτάσεων ή τμημάτων αυτών που πληρούν τους όρους αρτιότητας σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς κατά το χρόνο έκδοσής τους. Γ) Τα κτίρια προϋφιστάμενα του 1955 θεωρούνται νομίμως υφιστάμενα και η ως άνω διάταξη εφαρμόζεται για την έκταση του ακινήτου που αντιστοιχεί στην κάτοψη του κτιρίου. Στη περίπτωση αυτή προσκομίζεται εξαρτημένο τοπογραφικό διάγραμμα όπου θα προσδιορίζονται τα όρια της έκτασης του υφιστάμενου κτίσματος και θα βεβαιώνεται από τον μηχανικό ότι το κτίσμα είναι προϋφιστάμενο της ισχύος του Β.Δ/τος 09-08/30-9-1955. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου - πολεοδόμου μηχανικού, [email protected] View full είδηση

Η αύξηση του πληθωρισμού μπορεί να έχει οδηγήσει σε αυξήσεις τιμών σχεδόν στα πάντα, όμως δεν λείπουν και οι -ελάχιστες- εξαιρέσεις. Συγκεκριμένα η Starlink, η υπηρεσία παροχής internet από το διάστημα του Elon Musk που παρέχεται από την SpaceX, απέστειλε μήνυμα στους πελάτες της με καλά νέα, ότι το κόστος της μηνιαίας τους συνδρομής μειώνεται εξαιτίας «τοπικών συνθηκών της αγοράς». Το ίδιο ισχύει και στη χώρα μας, με μια αναζήτηση να φανερώνει ότι το μηνιαίο κόστος πέφτει πλέον στα 60 ευρώ από τα 99 ευρώ που ίσχυε με το λανσάρισμα της υπηρεσίας, μια τεράστια δηλαδή μείωση ύψους περίπου 50%. Αντίστοιχου ύψους πτώση τιμής παρατηρούμε στη Χιλή και τη Βραζιλία. Τα πράγματα είναι λιγότερο εντυπωσιακά σε άλλες χώρες όπως στην Ολλανδία, με τη Starlink να μειώνει τη συνδρομή της από τα €124 στα €105. Επιπλέον όπως διαβάζουμε στο reddit, στο Ηνωμένο Βασίλειο χρήστες της Starlink αναφέρουν μειώσεις του μηνιαίου τέλος στις 75 από τις 89 λίρες ενώ στη Γερμανία η νέα τιμή έχει οριστεί στα €80 από τα €100. «Η μείωση των τιμών λαμβάνει υπόψη τις συνθήκες της τοπικής σας αγοράς και έχει ως στόχο να αντικατοπτρίζει την ισοτιμία στην αγοραστική δύναμη των πελατών μας», αναφέρεται στην ανακοίνωση της εταιρείας. Η κατάσταση στις ΗΠΑ, όπου το δολάριο σημειώνει ραγδαία άνοδο έναντι των ξένων νομισμάτων, είναι λιγότερο σαφής. Χρήστης από την πολιτεία της Νεβάδα αναφέρει ότι η Starlink μείωσε την τιμή της συνδρομής του στα 85 από τα 110 δολάρια όμως άλλοι χρήστες από την ίδια χώρα εξακολουθούν να αναφέρουν το ίδιο κόστος χωρίς να έχουν ενημερωθεί από την εταιρεία για κάποια μείωση. Μειωμένο και μάλιστα αρκετά είναι και το κόστος αποστολής του εξοπλισμού το οποίο όπως βλέπουμε στη σελίδα της Starlink έχει οριστεί στα €400 για την Ελλάδα χωρίς κάποια έξοδα αποστολής. Με βάση την τιμή που ίσχυε μόλις λανσαρίστηκε η υπηρεσία στη χώρα μας τον περασμένο Μάιο (πριν 3 μόλις μήνες δηλαδή), η Starlink χρέωνε τον εξοπλισμό €654 και επιπλέον €84 για έξοδα αποστολής του στην Ελλάδα. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία αναφορά για μείωση της ταχύτητας ή την προσθήκη αυστηρών ανώτατων ορίων δεδομένων μετά τις μειωμένες συνδρομές αλλά ούτε αν το νέο τιμολόγιο έχει ημερομηνία λήξης. View full είδηση

Πέντε σχήματα πέρασαν στη Β' φάση του διαγωνισμού που αφορά στην κατασκευή τεσσάρων νέων Δικαστικών Μεγάρων σε Έδεσσα, Σέρρες, και Κιλκίς καθώς και την ανακατασκευή του Δικαστικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης μέσω Σύμπραξης Δημοσίου και Ιδιωτών (ΣΔΙΤ). Συγκεκριμένα η Επιτροπή Διενέργειας Διαγωνισμού ομόφωνα αποφάσισε ότι οι Φάκελοι Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος των Υποψηφίων: • ΑΒΑΞ Α.Ε. • ΑΚΤΩΡ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ Α.Ε. • ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ Α.Ε. • ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ Α.Ε.-Α.Τ.Ε.Σ.Ε. Α.Ε. • ΕΝΩΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΙΝΤΡΑΚΑΤ– REDEX Α.Ε. είναι πλήρεις και οι υποψήφιοι πληρούν τα κριτήρια για τη συμμετοχή στο Διαγωνισμό και την ανάθεση της Σύμβασης Σύμπραξης Αντιθέτως, έκρινε ότι οι Φάκελοι Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος των Υποψηφίων: • ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΕ • ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΕΚΑΛ ΑΕ - AL JIHAD FOR COMMERCE & CONTRANCTING (JCC) S.A.L. δεν είναι πλήρεις, και αποκλείστηκαν από την επόμενη φάση του διαγωνισμού Υπενθυμίζεται ότι ο διαγωνισμός αφορά στην ανακατασκευή του υφιστάμενου Δικαστικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης και την ανέγερση τριών νέων Δικαστικών Μεγάρων στο Κιλκίς, την Έδεσσα και τις Σέρρες, με τον απαραίτητο εξοπλισμό τους καθώς και τη διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου τριών νέων κτιριακών εγκαταστάσεων. Οι ανάδοχοι θα αναλάβουν την κατασκευή των νέων κτιρίων ή την αναβάθμιση των υφιστάμενων, αλλά και τη συντήρηση και λειτουργία τους για χρονικό διάστημα 27 ετών, εκ των οποίων στα πρώτα δύο-τρία χρόνια θα υλοποιηθούν τα απαραίτητα έργα. Το κόστος του έργου ανέρχεται σε ποσό €120 εκατ.+ ΦΠΑ Η Β’ Φάση διακρίνεται σε δύο επιμέρους στάδια: Το στάδιο Β.Ι του ανταγωνιστικού διαλόγου και το στάδιο Β.ΙΙ που είναι η υποβολή δεσμευτικών προσφορών. View full είδηση

Βρισκόμαστε το κάστρο Γκεντελόν το 1253 μΧ και ο ανήλικος ευγενής, Γκίλμπερτ Κουρτενέι, έχει φύγει για να πολεμήσει στις Σταυροφορίες, αφήνοντας τη σύζυγό του υπεύθυνη για τους εργάτες που χτίζουν το νέο σπίτι της οικογένειας: έναν ταπεινό πύργο που αρμόζει στην κοινωνική του θέση ως απλός ιππότης στην υπηρεσία του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΧ. Πίσω στον χρόνο, σήμερα, σε ένα δασικό ξέφωτο στη βόρεια Βουργουνδία, η ιστορία ξαναδημιουργείται υπό τον ήχο της σμίλης πάνω στην πέτρα και του τσεκουριού πάνω στο ξύλο, καθώς οι τεχνίτες του 21ου αιώνα μαθαίνουν και τελειοποιούν τις ξεχασμένες μεσαιωνικές δεξιότητες. Το έργο Guédelon σχεδιάστηκε ως μια άσκηση «πειραματικής αρχαιολογίας» πριν από 25 χρόνια. Το χτίσιμο γίνεται προς τα πάνω (δεν σκάβουν θεμέλια) χρησιμοποιώντας μόνο τα εργαλεία και τις μεθόδους που υπήρχαν στον Μεσαίωνα και, όπου είναι δυνατόν, υλικά που προέρχονται από την περιοχή. Τώρα, σε μια απρόβλεπτη τροπή της μοίρας, το Guédelon παίζει ζωτικό ρόλο στην αποκατάσταση της δομής και της ψυχής του καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων. Ο επιβλητικός καθεδρικός ναός του Παρισιού του 13ου αιώνα, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, καταστράφηκε από πυρκαγιά τον Απρίλιο του 2019, ενώ διαλύθηκε η πολύπλοκη δομή της οροφής του, γνωστή ως La Forêt λόγω του μεγάλου αριθμού δέντρων που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του. Η ευρέως διαδεδομένη άποψη ήταν ότι θα ήταν αδύνατο να ξαναχτιστεί όπως ήταν. Photo: Wikipedia Commons «Ο σκελετός της οροφής ήταν εξαιρετικά εξελιγμένος, χρησιμοποιώντας τεχνικές που ήταν προηγμένες για τον 12ο και 13ο αιώνα», λέει στον Observer ο Frédéric Épaud, ειδικός στην ξυλουργική τέχνη του μεσαίωνα. «Μετά την πυρκαγιά, πολλοί άνθρωποι έλεγαν ότι θα χρειάζονταν χιλιάδες δέντρα και ότι δεν είχαμε αρκετά από τα κατάλληλα, και ότι το ξύλο θα έπρεπε να αποξηρανθεί για χρόνια, ενώ κανείς δεν ήξερε καν πώς να φτιάξει δοκάρια όπως τα έκαναν στον Μεσαίωνα. Είπαν ότι ήταν αδύνατο. Αλλά ξέραμε ότι μπορούσε να γίνει, επειδή το πείραμα Guédelon το κάνει εδώ και χρόνια». Ορισμένες από τις εταιρείες που υπέβαλλαν προσφορά για το έργο της Παναγίας των Παρισίων έχουν ήδη προσλάβει ξυλουργούς που εκπαιδεύτηκαν στο Guédelon, και αναμένεται να πάρουν κι άλλους από το ξέφωτο της Βουργουνδίας, 200 χιλιόμετρα κάτω από τον αυτοκινητόδρομο du Soleil στο Παρίσι. Μπορεί να είναι πιο γρήγορο και φθηνότερο να φτιαχτούν ξύλινα δοκάρια στο πριονιστήριο – μιας και ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν υποσχέθηκε να επαναλειτουργήσει ο κατεστραμμένος καθεδρικός ναός το 2024 – αλλά ούτε ένας στο Guédelon δεν πιστεύει ότι πρέπει να γίνει με αυτόν τον τρόπο. Ο Stéphane Boudy εργάζεται πάνω στις μεσαιωνικές τεχνικές του ξύλου από το 1999. Ο Boudy, 51 ετών, εκπαιδεύτηκε ως αρτοποιός και στη συνέχεια ως ηλεκτρολόγος, μέχρι να ανακαλύψει την κλίση του στο Guédelon. Εξηγεί πώς η χειροποίητη σφυρηλάτηση κάθε δοκού -ένα ενιαίο κομμάτι από ένα μόνο δέντρο- σέβεται την «καρδιά» του πράσινου ξύλου που του δίνει τη δύναμη και την αντοχή του. «Έχουμε 25 χρόνια εμπειρίας στην κοπή, τον τετραγωνισμό και το τεμάχισμα ξύλου με το χέρι», λέει. «Αυτό κάνουμε κάθε μέρα εδώ και 25 χρόνια. Αν δεν υπήρχε αυτό το μέρος, ίσως οι ειδικοί να έλεγαν: “όχι, δεν είναι δυνατόν να αναπαραχθεί η οροφή της Παναγίας των Παρισίων”. Εμείς δείξαμε ότι γίνεται» «Δεν πρόκειται απλώς για νοσταλγία. Αν η οροφή της Παναγίας των Παρισίων άντεξε 800 χρόνια, είναι εξαιτίας αυτού. Δεν υπάρχει καρδιά στο ξύλο του πριονιστηρίου», λέει. Η Maryline Martin είναι συνιδρύτρια του προγράμματος Guédelon που προσελκύει περίπου 300.000 επισκέπτες (με εισιτήριο) κάθε χρόνο και παρουσιάστηκε το 2014 σε σειρά ντοκιμαντέρ του BBC, Secrets of the Castle. Λέει ότι ο σιδηρουργός του κάστρου έχει αναλάβει να κατασκευάσει τα τσεκούρια που θα κόψουν το ξύλο για την Παναγία των Παρισίων, και οι ξυλουργοί του αναμένεται να εκπαιδεύσουν άλλους για να εργαστούν στον καθεδρικό ναό. «Είναι σημαντικό για εμάς το γεγονός ότι η Παναγία των Παρισίων θα αποκατασταθεί από πολλούς που έμαθαν το επάγγελμά τους στο Guédelon. Είμαστε μια ιδιωτική επιχείρηση χαμένη στο δάσος μας που δεν λαμβάνει δημόσια χρήματα. Συνεργαζόμαστε με πολλούς κρατικούς ερευνητικούς φορείς, αλλά κάποιοι μας διέγραψαν ως θεματικό πάρκο», λέει. «Τώρα, μετά από 25 χρόνια, είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να καταλάβουμε και να κάνουμε αυτό που πρέπει να γίνει αποκαλύπτοντας ότι δεν έχουμε πουλήσει την ψυχή μας στο διάβολο. Οι άνθρωποί μας θα εργάζονται στην Παναγία των Παρισίων με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αλλά γιατί να πάμε στο Παρίσι; Θα συνεχίσουμε εδώ το έργο του 13ου αιώνα». Ο Florian Renucci, ο υπεύθυνος του εργοταξίου Guédelon και φιλόσοφος που έγινε αρχιμάστορας, έχει ήδη κληθεί να επιβλέψει την εκπαίδευση των τεχνιτών που αναμένεται να εργαστούν στην Παναγία των Παρισίων. «Το μόνο που ακούσαμε ξανά και ξανά μετά την πυρκαγιά της Παναγίας των Παρισίων ήταν ότι δεν ήταν δυνατόν να ανακατασκευαστεί η οροφή όπως πριν. Δεν υπήρχε ξύλο, δεν υπήρχε savoir faire – ήταν ένα επιχείρημα που χρησιμοποιούσαν οι εκμοντερνιστές. Εμείς δείξαμε ότι μπορεί να γίνει και ότι ξέρουμε πώς να το κάνουμε», λέει. Ο Épaud είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής στο Guédelon και της επιτροπής που επιβλέπει την ανοικοδόμηση της Παναγίας των Παρισίων, καθώς και μέλος του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας (CNRS), του εθνικού ερευνητικού φορέα της Γαλλίας. Λέει ότι η επιστροφή για την οικοδόμηση του μέλλοντος δεν είναι απλώς νοσταλγία. «Έχω μελετήσει την τεχνική του 13ου αιώνα για πολλά χρόνια και, αν σεβαστούμε την εσωτερική μορφή του δέντρου, τα δοκάρια θα αντέξουν για 800 χρόνια. Το Guédelon είναι το μοναδικό μέρος στη Γαλλία, και πιστεύω και στην Ευρώπη, όπου δουλεύουν αυτού του είδους τη δομή της στέγης από ξύλο. Όλοι όσοι δεν πίστευαν ότι αυτό είναι δυνατό, δεν γνώριζαν για το Guédelon». Ο ίδιος προσθέτει: «Αλλά δεν πρέπει να βιαζόμαστε. Η επιμονή του Μακρόν να ανοίξει ο καθεδρικός ναός μέχρι το 2024 είναι ηλίθια. Μιλάμε για έναν καθεδρικό ναό, δεν βιαζόμαστε και έχουμε τα χρήματα για να το κάνουμε με τον σωστό τρόπο. Αν βιαστούμε, υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει άσχημα και να χαθεί κάτι. Δυστυχώς, φοβάμαι ότι ο Μακρόν δεν το καταλαβαίνει αυτό». in.gr με στοιχεία από theguardian.com View full είδηση

Αντιμέτωπη με πρωτοφανή ξηρασία, η κυβέρνηση της Πορτογαλίας συνέστησε σε 43 δήμους να αυξήσουν προσωρινά την τιμή του νερού για τους μεγαλύτερους καταναλωτές και να αναστείλουν τον καθαρισμό των δρόμων και το πότισμα των δημόσιων πάρκων και των κήπων. Η Πορτογαλία πλήττεται από σοβαρή ή ακραία ξηρασία μετά τα κύματα καύσωνα των τελευταίων μηνών, ανακοίνωσε το ινστιτούτο μετεωρολογίας της χώρας IPMA. Αργά χθες Τετάρτη ο υπουργός Περιβάλλοντος της χώρας Ντουάρτε Κορντέιρο δήλωσε ότι από τα 61 φράγματα στην Πορτογαλία, τα 10 είναι σε κρίσιμη κατάσταση με τον αποθηκευμένο όγκο νερού να έχει πέσει κάτω από το 20% της χωρητικότητάς τους. Αυτά τα σχεδόν άδεια φράγματα παρέχουν νερό σε 40 δήμους στο βόρειο και το κεντρικό τμήμα της χώρας και σε τρεις στο Αλγκάρβε στον νότο. Αν και η χώρα στο σύνολό της διαθέτει επαρκή αποθέματα νερού για δύο χρόνια, το νερό που υπάρχει στα 10 φράγματα που βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση αρκεί μόλις για ένα χρόνο, εξήγησε ο Κορντέιρο. Συνολικά στην Πορτογαλία υπάρχουν 278 δήμοι που είναι αρμόδιοι για την παροχή νερού στους δημότες τους. Στους 43 δήμους που έχουν επηρεαστεί περισσότερο η κυβέρνηση συνέστησε, για την περίοδο που η ξηρασία είναι πιο σοβαρή, να αυξήσουν την τιμή του νερού για τις οικογένειες και τις εταιρείες που καταναλώνουν περισσότερα από 15 κυβικά μέτρα νερού μηνιαίως. Η μέση οικογένεια στην Πορτογαλία καταναλώνει 10 κυβικά μέτρα νερού τον μήνα. Επίσης θα πρέπει «να αναστείλουν προσωρινά τη μη απαραίτητη χρήση νερού, κυρίως για τον καθαρισμό των δρόμων και το πότισμα του πρασίνου, όπως και στα σιντριβάνια και τις πισίνες», επεσήμανε ο υπουργός Περιβάλλοντος. Πρόσθεσε εξάλλου ότι η κυβέρνηση θα βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι τα μέτρα αυτά θα εφαρμοστούν άμεσα, αν και εκτίμησε ότι οι δημοτικές αρχές συμμορφώνονται με τις συστάσεις. Τον Φεβρουάριο η κυβέρνηση της Πορτογαλίας ζήτησε να σταματήσει η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από έξι φράγματα, ενώ από τον Αύγουστο οι αρχές έχουν πάψει να ποτίζουν τα γήπεδα του γκολφ, τα δημόσια πάρκα και τους κήπους στο Αλγκάρβε προκειμένου να αποφύγουν να επιβάλλουν δελτίο στην κατανάλωση νερού από τους πολίτες. Εικόνες από: https://24.sapo.pt/atualidade/artigos/em-montalegre-nao-ha-memoria-de-tao-pouca-agua-na-barragem-do-alto-rabagao# View full είδηση