Μετάβαση στο περιεχόμενο

Engineer

Administrators
  • Περιεχόμενα

    13.005
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Days Won

    37

Everything posted by Engineer

  1. Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την υποβολή προσφορών για τον προσδιορισμό της αγοραίας και της μισθωτικής αξίας 161 ακινήτων από πιστοποιημένους εκτιμητές εγγεγραμμένους στο μητρώο πιστοποιημένων εκτιμητών στο πεδίο ακινήτων του υπουργείου Οικονομικών με κριτήριο κατακύρωσης την χαμηλότερη οικονομική προσφορά απευθύνει η ΓΑΙΑΟΣΕ ΑΕ. Πιο αναλυτικά η εταιρεία προσκαλεί κάθε ενδιαφερόμενο να καταθέσει την προσφορά του από 05.11.2021 έως και 15.11.2021 στις 14:00 μ.μ. Ο προϋπολογισμός του έργου είναι €30.000 πλέον Φ.Π.Α. Η κατανομή του ποσού θα είναι 30% ως προκαταβολή και τα υπόλοιπα μετά την παραλαβή του παραδοτέου. Η εξόφληση του Αναδόχου θα καταβληθεί με την υποβολή και παραλαβή του συνόλου των εργασιών από την αρμόδια επιτροπή παρακολούθησης και παραλαβής του Εργοδότη. Ο χρόνος εκτέλεσης του έργου ορίζεται σε 60 ημερολογιακές ημέρες από την υπογραφή της σύμβασης. Υπενθυμίζεται ότι μεταξύ των ακινήτων της εταιρείας συμπεριλαμβάνεται το Θριάσιο Εμπορευματικό Κέντρο, Γραφεία, Αποθήκες, κατοικίες αλλά και ακίνητα υγειονομικού ενδιαφέροντος. ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ View full είδηση
  2. Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την υποβολή προσφορών για τον προσδιορισμό της αγοραίας και της μισθωτικής αξίας 161 ακινήτων από πιστοποιημένους εκτιμητές εγγεγραμμένους στο μητρώο πιστοποιημένων εκτιμητών στο πεδίο ακινήτων του υπουργείου Οικονομικών με κριτήριο κατακύρωσης την χαμηλότερη οικονομική προσφορά απευθύνει η ΓΑΙΑΟΣΕ ΑΕ. Πιο αναλυτικά η εταιρεία προσκαλεί κάθε ενδιαφερόμενο να καταθέσει την προσφορά του από 05.11.2021 έως και 15.11.2021 στις 14:00 μ.μ. Ο προϋπολογισμός του έργου είναι €30.000 πλέον Φ.Π.Α. Η κατανομή του ποσού θα είναι 30% ως προκαταβολή και τα υπόλοιπα μετά την παραλαβή του παραδοτέου. Η εξόφληση του Αναδόχου θα καταβληθεί με την υποβολή και παραλαβή του συνόλου των εργασιών από την αρμόδια επιτροπή παρακολούθησης και παραλαβής του Εργοδότη. Ο χρόνος εκτέλεσης του έργου ορίζεται σε 60 ημερολογιακές ημέρες από την υπογραφή της σύμβασης. Υπενθυμίζεται ότι μεταξύ των ακινήτων της εταιρείας συμπεριλαμβάνεται το Θριάσιο Εμπορευματικό Κέντρο, Γραφεία, Αποθήκες, κατοικίες αλλά και ακίνητα υγειονομικού ενδιαφέροντος. ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ
  3. Σύμφωνα με το Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο 2021 – 2027, το κουπόνι για την εγκατάσταση οπτικών ινών μέσα στα κτίρια συμπεριλαμβάνεται στο Ταμείο Ανάκαμψης με προσωρινό προϋπολογισμό 131 εκατ. ευρώ. Από το πρώτο τρίμηνο του 2023 θα είναι έτοιμο το νέο κουπόνι μέσω του οποίου θα μπορούν μονοκατοικίες ή πολυκατοικίες να επιδοτήσουν την εγκατάσταση υποδομών οπτικών ινών μέσα στα κτίρια. Πρόκειται για το δεύτερο κουπόνι στήριξης των ευρυζωνικών συνδέσεων μετά το γνωστό Super-Fast Broadband (SFBB) που επιδοτεί μέρος του εξοπλισμού σύνδεσης και του μηνιαίου κόστους για ευρυζωνικές υπηρεσίες με ταχύτητα download τουλάχιστον 100 Mbps που μπορεί να αναβαθμιστεί άμεσα σε 1 Gbps. Σύμφωνα με το Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο 2021 – 2027 που τέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα σε δημόσια διαβούλευση, το κουπόνι για την εγκατάσταση οπτικών ινών μέσα στα κτίρια συμπεριλαμβάνεται στο Ταμείο Ανάκαμψης με προσωρινό προϋπολογισμό για δημόσια στήριξη 131 εκατ. ευρώ. Η λεπτομερής προετοιμασία του έργου (συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών προδιαγραφών καλωδίωσης, του καθορισμού της τιμής του κουπονιού, του Οδηγού εφαρμογής του έργου και του συστήματος πληροφορικής) αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το 4ο τρίμηνο του 2022. Το κουπόνι αναμένεται να είναι διαθέσιμο από το πρώτο τρίμηνο του 2023 έως το τέλος των διαθέσιμων πόρων ή το αργότερο το τέταρτο τρίμηνο του 2025. Όπως επισημαίνεται στο κείμενο του Σχεδίου, στην Ελλάδα τα περισσότερα κτίρια δεν είναι εξοπλισμένα με καλωδίωση οπτικών ινών από την κατασκευή τους, ενώ το κόστος της εγκατάστασης σε μεταγενέστερο στάδιο εμποδίζει την υιοθέτηση υπηρεσιών υψηλής ταχύτητας. Στόχος της επένδυσης είναι η προώθηση της σύνδεσης των τελικών χρηστών με δίκτυα πολύ υψηλής χωρητικότητας (VHCN), που αναπτύσσονται κοντά στις κατοικίες τους, μέσω της μείωσης του κόστους της εσωτερικής καλωδίωσης που αποτελεί σημαντικό μέρος του συνολικού κόστους. Η αρχή υλοποίησης θα είναι η Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Η επένδυση θα βασιστεί σε ένα πρόγραμμα επιδότησης ζήτησης (κουπόνι), που απευθύνεται σε φυσικά πρόσωπα και μικρές επιχειρήσεις για την αναβάθμιση της εσωτερικής καλωδίωσης του κτιρίου τους, ώστε να είναι έτοιμα για σύνδεση σε ένα οπτικό δίκτυο πολύ υψηλής χωρητικότητας. Θα είναι επιλέξιμες τόσο μονοκατοικίες όσο και πολυκατοικίες και, στην περίπτωση των πολυκατοικιών, θα ομαδοποιούνται περισσότερα κουπόνια ώστε η εσωτερική καλωδίωση να καλύπτει όλα τα διαμερίσματα. Τα εξαργυρωμένα κουπόνια «θα καλύπτουν το κόστος προς τον εγκαταστάτη ή τον τηλεπικοινωνιακό πάροχο που θα πραγματοποιήσει την κατασκευή. Σε κάθε περίπτωση, το εσωτερικό δίκτυο θα ανήκει στους τελικούς χρήστες (είτε μεμονωμένους, είτε σε συνιδιοκτήτες σε περίπτωση πολυκατοικίας) και, ως εκ τούτου, θα διασφαλίζεται εξ αρχής η ανοικτή και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στην εσωτερική υποδομή». Η αξία της επιδότησης θα καθοριστεί (ανεξάρτητα από το πραγματικό κόστος που χρεώνεται από τον εγκαταστάτη ή τον τηλεπικοινωνιακό φορέα στον τελικό χρήστη), με βάση τον αριθμό των ορόφων, των διαμερισμάτων και των χώρων προς σύνδεση, έτσι ώστε να μειωθεί η διαχειριστική πολυπλοκότητα. Μόνο κτίρια χωρίς κατάλληλη προϋπάρχουσα εσωτερική καλωδίωση θα είναι επιλέξιμα για το κουπόνι. Ο εκτιμώμενος αριθμός των στοχευόμενων κτιρίων είναι 120.000. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση προχωρά σε παράταση του κουπονιού για το SFBB που ξεκίνησε το 2019 από τη Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων και η χρονική του διάρκεια έχει ήδη παραταθεί έως τον Μάρτιο του 2022. Το κουπόνι καλύπτει μέρος του κόστους σύνδεσης (δηλαδή εφάπαξ κόστος σύνδεσης ύψους 48 ευρώ), και κόστος σύνδεσης υψηλής ταχύτητας στο Internet ύψους 13 ευρώ ανά μήνα για μέγιστο 24 μήνες. Έχει ετήσιο προϋπολογισμό ύψους 50 εκατ. ευρώ. Το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης σχεδιάζει να επεκτείνει περαιτέρω το χρονικό πλαίσιο του Σχεδίου Κουπονιών SFBB για όλο τον χρονικό ορίζοντα του Εθνικού Ευρυζωνικού Σχεδίου δηλαδή μέχρι το 2027. Υπενθυμίζεται πως η Ελλάδα κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ όσον αφορά στην διείσδυση ευρυζωνικών υπηρεσιών με ταχύτητα download τουλάχιστον 100 Mbps. Παρόλο που η κάλυψη δικτύων οπτικών ινών μέχρι το σπίτι (FTTH) προχωρά μέσω ενός συνδυασμού ιδιωτικών επενδύσεων και δημόσιων παρεμβάσεων, η προσιτότητα των υπηρεσιών παραμένει μια πρόκληση και η κύρια προϋπόθεση για την αύξηση της διείσδυσης, επισημαίνεται στο Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο. View full είδηση
  4. Σύμφωνα με το Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο 2021 – 2027, το κουπόνι για την εγκατάσταση οπτικών ινών μέσα στα κτίρια συμπεριλαμβάνεται στο Ταμείο Ανάκαμψης με προσωρινό προϋπολογισμό 131 εκατ. ευρώ. Από το πρώτο τρίμηνο του 2023 θα είναι έτοιμο το νέο κουπόνι μέσω του οποίου θα μπορούν μονοκατοικίες ή πολυκατοικίες να επιδοτήσουν την εγκατάσταση υποδομών οπτικών ινών μέσα στα κτίρια. Πρόκειται για το δεύτερο κουπόνι στήριξης των ευρυζωνικών συνδέσεων μετά το γνωστό Super-Fast Broadband (SFBB) που επιδοτεί μέρος του εξοπλισμού σύνδεσης και του μηνιαίου κόστους για ευρυζωνικές υπηρεσίες με ταχύτητα download τουλάχιστον 100 Mbps που μπορεί να αναβαθμιστεί άμεσα σε 1 Gbps. Σύμφωνα με το Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο 2021 – 2027 που τέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα σε δημόσια διαβούλευση, το κουπόνι για την εγκατάσταση οπτικών ινών μέσα στα κτίρια συμπεριλαμβάνεται στο Ταμείο Ανάκαμψης με προσωρινό προϋπολογισμό για δημόσια στήριξη 131 εκατ. ευρώ. Η λεπτομερής προετοιμασία του έργου (συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών προδιαγραφών καλωδίωσης, του καθορισμού της τιμής του κουπονιού, του Οδηγού εφαρμογής του έργου και του συστήματος πληροφορικής) αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το 4ο τρίμηνο του 2022. Το κουπόνι αναμένεται να είναι διαθέσιμο από το πρώτο τρίμηνο του 2023 έως το τέλος των διαθέσιμων πόρων ή το αργότερο το τέταρτο τρίμηνο του 2025. Όπως επισημαίνεται στο κείμενο του Σχεδίου, στην Ελλάδα τα περισσότερα κτίρια δεν είναι εξοπλισμένα με καλωδίωση οπτικών ινών από την κατασκευή τους, ενώ το κόστος της εγκατάστασης σε μεταγενέστερο στάδιο εμποδίζει την υιοθέτηση υπηρεσιών υψηλής ταχύτητας. Στόχος της επένδυσης είναι η προώθηση της σύνδεσης των τελικών χρηστών με δίκτυα πολύ υψηλής χωρητικότητας (VHCN), που αναπτύσσονται κοντά στις κατοικίες τους, μέσω της μείωσης του κόστους της εσωτερικής καλωδίωσης που αποτελεί σημαντικό μέρος του συνολικού κόστους. Η αρχή υλοποίησης θα είναι η Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Η επένδυση θα βασιστεί σε ένα πρόγραμμα επιδότησης ζήτησης (κουπόνι), που απευθύνεται σε φυσικά πρόσωπα και μικρές επιχειρήσεις για την αναβάθμιση της εσωτερικής καλωδίωσης του κτιρίου τους, ώστε να είναι έτοιμα για σύνδεση σε ένα οπτικό δίκτυο πολύ υψηλής χωρητικότητας. Θα είναι επιλέξιμες τόσο μονοκατοικίες όσο και πολυκατοικίες και, στην περίπτωση των πολυκατοικιών, θα ομαδοποιούνται περισσότερα κουπόνια ώστε η εσωτερική καλωδίωση να καλύπτει όλα τα διαμερίσματα. Τα εξαργυρωμένα κουπόνια «θα καλύπτουν το κόστος προς τον εγκαταστάτη ή τον τηλεπικοινωνιακό πάροχο που θα πραγματοποιήσει την κατασκευή. Σε κάθε περίπτωση, το εσωτερικό δίκτυο θα ανήκει στους τελικούς χρήστες (είτε μεμονωμένους, είτε σε συνιδιοκτήτες σε περίπτωση πολυκατοικίας) και, ως εκ τούτου, θα διασφαλίζεται εξ αρχής η ανοικτή και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στην εσωτερική υποδομή». Η αξία της επιδότησης θα καθοριστεί (ανεξάρτητα από το πραγματικό κόστος που χρεώνεται από τον εγκαταστάτη ή τον τηλεπικοινωνιακό φορέα στον τελικό χρήστη), με βάση τον αριθμό των ορόφων, των διαμερισμάτων και των χώρων προς σύνδεση, έτσι ώστε να μειωθεί η διαχειριστική πολυπλοκότητα. Μόνο κτίρια χωρίς κατάλληλη προϋπάρχουσα εσωτερική καλωδίωση θα είναι επιλέξιμα για το κουπόνι. Ο εκτιμώμενος αριθμός των στοχευόμενων κτιρίων είναι 120.000. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση προχωρά σε παράταση του κουπονιού για το SFBB που ξεκίνησε το 2019 από τη Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων και η χρονική του διάρκεια έχει ήδη παραταθεί έως τον Μάρτιο του 2022. Το κουπόνι καλύπτει μέρος του κόστους σύνδεσης (δηλαδή εφάπαξ κόστος σύνδεσης ύψους 48 ευρώ), και κόστος σύνδεσης υψηλής ταχύτητας στο Internet ύψους 13 ευρώ ανά μήνα για μέγιστο 24 μήνες. Έχει ετήσιο προϋπολογισμό ύψους 50 εκατ. ευρώ. Το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης σχεδιάζει να επεκτείνει περαιτέρω το χρονικό πλαίσιο του Σχεδίου Κουπονιών SFBB για όλο τον χρονικό ορίζοντα του Εθνικού Ευρυζωνικού Σχεδίου δηλαδή μέχρι το 2027. Υπενθυμίζεται πως η Ελλάδα κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ όσον αφορά στην διείσδυση ευρυζωνικών υπηρεσιών με ταχύτητα download τουλάχιστον 100 Mbps. Παρόλο που η κάλυψη δικτύων οπτικών ινών μέχρι το σπίτι (FTTH) προχωρά μέσω ενός συνδυασμού ιδιωτικών επενδύσεων και δημόσιων παρεμβάσεων, η προσιτότητα των υπηρεσιών παραμένει μια πρόκληση και η κύρια προϋπόθεση για την αύξηση της διείσδυσης, επισημαίνεται στο Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο.
  5. Σύμφωνα με την μυθολογία, η Ηλέκτρα ήταν μία από τις Ωκεανίδες, κόρη του Τιτάνα Ωκεανού και μητέρα της θεάς Ίριδος. Στο όνομα της, η Boundary Layer Technologies, μία startup από την Καλιφόρνια, βρήκε την ιδανική λύση για το ηλεκτροκίνητο φέρι της που σκοπεύει να το ρίξει σύντομα στα νερά και να τα ταράξει. H Electra, σύμφωνα με τους δημιουργούς της είναι ένα «ιπτάμενο» καταμαράν που θα είναι δύο φορές ταχύτερο από τα υπάρχοντα ηλεκτροκίνητα στην αγορά ενώ ταυτόχρονα διανύει και διπλάσια απόσταση. Εφοδιασμένη με ένα σύνδεσμο μπαταριών 9.000 kWh οι οποίες βρίσκονται κάτω από το κατάστρωμα έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει ταξίδια έως 100 ναυτικά μίλια. Σύμφωνα με τους ανθρώπους της Boundary Layer Technologies η Electra μπορεί να καλύψει τις ανάγκες σχεδόν των μισών (48%) ακτοπλοϊκών συνδέσεων στην Ελλάδα. Το ότι η χώρα μας είναι μία αγορά στόχος, λόγω των κοντινών αποστάσεων ανάμεσα στα νησιά, αποδεικνύεται ότι είναι η μόνη, εκτός των ΗΠΑ, που γίνεται ειδική αναφορά και που υπάρχει και σχετικός χάρτης με πιθανές συνδέσεις. Το ηλεκτροκίνητο σκάφος έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει από 150 (σ.σ. με business class) έως 250 επιβάτες. Η ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει φθάνει τους 40 κόμβους αρκετά υψηλότερη από τα ιπτάμενα δελφίνια που πιάνουν τους 30 κόμβους όταν υπάρχει έντονος κυματισμός. Σύμφωνα με τους δημιουργούς της Electra ο σχεδιασμός του καταμαράν μειώνει κατακόρυφα τόσο τους κραδασμούς όσο και τον θόρυβο στην καμπίνα ο οποίος λόγω και της χρήσης μπαταρίας είναι μειωμένος κατά 20 ντεσιμπέλ σε σχέση με τα συμβατικά πλοία. Electra © Boundary Layer Technologies Electra © Boundary Layer Technologies Μηδενικό αποτύπωμα Με την ακτοπλοΐα να πρέπει να δώσει τον δικό της αγώνα για μείωση των εκπομπών άνθρακα τα αμέσως επόμενα χρόνια η Electra που αναμένεται να πέσει στα νερά το πρώτο τρίμηνο του 2024 φαντάζει έως η ιδανική λύση με το μηδενικό της αποτύπωμα. Σύμφωνα με τους δημιουργούς του καταμαράν το κόστος απόκτησης του είναι κατά κατά 35% χαμηλότερο με ένα αντίστοιχο πετρελαιοκίνητο αν ληφθούν υπόψη τα καύσιμα, οι φόροι άνθρακα και ο εκτιμώμενος χρόνος ταξιδιού. Στα αρνητικά της Electra είναι ότι δεν μπορεί να καλύψει, σε ότι αφορά στην ελληνική πραγματικότητα, μακρινές αποστάσεις όπως Πειραιά – Κρήτη λόγω αυτονομίας της μπαταρίας. Επίσης μία πλήρη φόρτιση, που όπως προαναφέρθηκε φθάνει για να καλύψει 100 ναυτικά μίλια, διαρκεί κάτι λιγότερο από τρεις ώρες. Για κάθε ναυτικό μίλι που διανύει χρειάζεται 1,3 λεπτά φόρτισης. Δηλαδή με μία πλήρη φόρτιση το βράδυ και με φορτίσεις κατά τη διάρκεια αποβίβασης και επιβίβασης των επιβατών μπορεί κάλλιστα να καλύψει μικρές και μεσαίες αποστάσεις στην διάρκεια μίας ημέρας. Με τα παραπάνω δεδομένα είναι ιδανικό για σύνδεση των λιμανιών της Αττικής με τον Αργοσαρωνικό και τα νησιά των Κυκλάδων, για μετακινήσεις ανάμεσα σε νησιά των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων, σύνδεση της Κρήτης με Νότιο Αιγαίο, ακτοπλοϊκών γραμμών μεταξύ δυτικής Ελλάδας και νησιών του Ιονίου και νησιών του Ανατολικού Αιγαίου με τα τουρκικά παράλια.
  6. Σύμφωνα με την μυθολογία, η Ηλέκτρα ήταν μία από τις Ωκεανίδες, κόρη του Τιτάνα Ωκεανού και μητέρα της θεάς Ίριδος. Στο όνομα της, η Boundary Layer Technologies, μία startup από την Καλιφόρνια, βρήκε την ιδανική λύση για το ηλεκτροκίνητο φέρι της που σκοπεύει να το ρίξει σύντομα στα νερά και να τα ταράξει. H Electra, σύμφωνα με τους δημιουργούς της είναι ένα «ιπτάμενο» καταμαράν που θα είναι δύο φορές ταχύτερο από τα υπάρχοντα ηλεκτροκίνητα στην αγορά ενώ ταυτόχρονα διανύει και διπλάσια απόσταση. Εφοδιασμένη με ένα σύνδεσμο μπαταριών 9.000 kWh οι οποίες βρίσκονται κάτω από το κατάστρωμα έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει ταξίδια έως 100 ναυτικά μίλια. Σύμφωνα με τους ανθρώπους της Boundary Layer Technologies η Electra μπορεί να καλύψει τις ανάγκες σχεδόν των μισών (48%) ακτοπλοϊκών συνδέσεων στην Ελλάδα. Το ότι η χώρα μας είναι μία αγορά στόχος, λόγω των κοντινών αποστάσεων ανάμεσα στα νησιά, αποδεικνύεται ότι είναι η μόνη, εκτός των ΗΠΑ, που γίνεται ειδική αναφορά και που υπάρχει και σχετικός χάρτης με πιθανές συνδέσεις. Το ηλεκτροκίνητο σκάφος έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει από 150 (σ.σ. με business class) έως 250 επιβάτες. Η ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει φθάνει τους 40 κόμβους αρκετά υψηλότερη από τα ιπτάμενα δελφίνια που πιάνουν τους 30 κόμβους όταν υπάρχει έντονος κυματισμός. Σύμφωνα με τους δημιουργούς της Electra ο σχεδιασμός του καταμαράν μειώνει κατακόρυφα τόσο τους κραδασμούς όσο και τον θόρυβο στην καμπίνα ο οποίος λόγω και της χρήσης μπαταρίας είναι μειωμένος κατά 20 ντεσιμπέλ σε σχέση με τα συμβατικά πλοία. Electra © Boundary Layer Technologies Electra © Boundary Layer Technologies Μηδενικό αποτύπωμα Με την ακτοπλοΐα να πρέπει να δώσει τον δικό της αγώνα για μείωση των εκπομπών άνθρακα τα αμέσως επόμενα χρόνια η Electra που αναμένεται να πέσει στα νερά το πρώτο τρίμηνο του 2024 φαντάζει έως η ιδανική λύση με το μηδενικό της αποτύπωμα. Σύμφωνα με τους δημιουργούς του καταμαράν το κόστος απόκτησης του είναι κατά κατά 35% χαμηλότερο με ένα αντίστοιχο πετρελαιοκίνητο αν ληφθούν υπόψη τα καύσιμα, οι φόροι άνθρακα και ο εκτιμώμενος χρόνος ταξιδιού. Στα αρνητικά της Electra είναι ότι δεν μπορεί να καλύψει, σε ότι αφορά στην ελληνική πραγματικότητα, μακρινές αποστάσεις όπως Πειραιά – Κρήτη λόγω αυτονομίας της μπαταρίας. Επίσης μία πλήρη φόρτιση, που όπως προαναφέρθηκε φθάνει για να καλύψει 100 ναυτικά μίλια, διαρκεί κάτι λιγότερο από τρεις ώρες. Για κάθε ναυτικό μίλι που διανύει χρειάζεται 1,3 λεπτά φόρτισης. Δηλαδή με μία πλήρη φόρτιση το βράδυ και με φορτίσεις κατά τη διάρκεια αποβίβασης και επιβίβασης των επιβατών μπορεί κάλλιστα να καλύψει μικρές και μεσαίες αποστάσεις στην διάρκεια μίας ημέρας. Με τα παραπάνω δεδομένα είναι ιδανικό για σύνδεση των λιμανιών της Αττικής με τον Αργοσαρωνικό και τα νησιά των Κυκλάδων, για μετακινήσεις ανάμεσα σε νησιά των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων, σύνδεση της Κρήτης με Νότιο Αιγαίο, ακτοπλοϊκών γραμμών μεταξύ δυτικής Ελλάδας και νησιών του Ιονίου και νησιών του Ανατολικού Αιγαίου με τα τουρκικά παράλια. View full είδηση
  7. Για πολλά χρόνια, κυρίως κατά την ταραγμένη δεκαετία των μνημονίων, η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου, στη συμβολή των οδών Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά στην Αθήνα, βρισκόταν υπό κατάληψη με μικρά… διαλείμματα σε συνέχεια αστυνομικών επιχειρήσεων. Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου δεν είναι ένα τυχαίο οικοδόμημα. Από το 1937 έως το 1945 αποτελούσε το σπίτι που έζησε η Μαρία Κάλλας όσο η βάση της ήταν η Αθήνα. Το 1936 μετά το διαζύγιο των γονέων της, η υψίφωνος ηρθε στην Αθήνα και έμεινε με τη μητέρα της και τη μεγαλύτερη αδελφή της Υακίνθη στο σπίτι της οδού Πατησίων μέχρι το 1945, οπότε και επέστρεψε ξανά στη Νέα Υόρκη. Το διατηρητέο αυτό κτήριο, ύστερα από πολλά χρόνια εγκατάλειψης, φαίνεται να έχει αφήσει πίσω του τα χειρότερα. Τον Φεβρουάριο του 2018 ο ΕΦΚΑ-το κτήριο ανήκε στην κυριότητα του ΝΑΤ- μίσθωσε μακροχρόνια το ακίνητο στην αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία για την «Ακαδημία Λυρικής Τέχνης Maria Callas», η οποία δρομολογεί σειρά παρεμβάσεων. Τα σχέδια περιλαμβάνουν την μετατροπή του κτηρίου σε χώρο παιδείας της λυρικής τέχνης, με τον δρόμο να είναι ανοιχτός, καθώς η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία έχει εξασφαλίσει την προέγκριση άδειας δόμησης. Σύμφωνα με πληροφορίες του Moneyrereview.gr, οι εργασίες ανάπλασης είναι της τάξεως των 6 εκατ. ευρώ, θα χρηματοδοτηθούν μέσω ειδικού προγράμματος του ΕΣΠΑ 2014-2020 και υπολογίζεται ότι θα διαρκέσουν περίπου δύο χρόνια. Όπως εξηγεί ο αρχιτέκτονας Νίκος Π. Λαζαρίδης, που έχει εκπονήσει μαζί με την Ισμήνη Δημοπούλου την αρχιτεκτονική μελέτη του έργου οι παρεμβάσεις θα πρέπει να πραγματοποιηθούν με χειρουργική ακρίβεια. «Η αλλαγή χρήσης και η λειτουργία του κτηρίου ως Ακαδημίας αποτελεί εγχείρημα με μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Δεν πρέπει να υπάρξουν έντονες παρεμβάσεις στην τοιχοποιία επειδή το κτήριο είναι μνημείο, ενώ δεν πρέπει να καταστραφούν στοιχεία του κτηρίου» εξηγεί ο κ. Λαζαρίδης. Για παράδειγμα, ο γύψινος διάκοσμος του κτηρίου θα πρέπει να αφαιρεθεί και να επανατοποθετηθεί με χειρουργικούς χειρισμούς. Για την αφαίρεση ενός μέτρου διάκοσμου ίσως χρειαστεί ακόμη και μία εβδομάδα. Η όψη που θα αποκτήσει το κτήριο μετά τις εργασίες αποκατάστασης Οι εργασίες περιλαμβάνουν εσωτερικές διαρρυθμίσεις συμβατές με τον υφιστάμενο χαρακτήρα του ακινήτου, αλλά και την ενίσχυση του σκελετού της πολυκατοικίας Παπαλεονάρδου, που υπήρξε από τα πρώτα μπετονένια κτήρια των Αθηνών. Το κτήριο έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και από τον σεισμό της Αθήνας το 1999, ενώ μέχρι να μισθωθεί από την «Ακαδημία Λυρικής Τέχνης Maria Callas», ήταν εκτός συζήτησης η αποκατάστασή του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2013, η τότε ηγεσία του υπουργείου Εργασίας -το ακίνητο άνηκε στο ΝΑΤ μέχρι να περιέλθει στον ΕΦΚΑ- λόγω της υποβάθμισης της περιοχής του Μουσείου και του Πεδίου του Άρεως, αλλά και της καθίζησης των τιμών των ακινήτων, είχε κρίνει ασύμφορη οποιαδήποτε διαδικασία ανακαίνισης. Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου οικοδομήθηκε το 1925, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Κώστα Κιτσίκη (1892-1969) με μορφολογικές επιρροές από το γερμανικό καλλιτεχνικό κίνημα Jugendstil. Από το 1989 είναι κηρυγμένο ιστορικό διατηρητέο μνημείο. View full είδηση
  8. Για πολλά χρόνια, κυρίως κατά την ταραγμένη δεκαετία των μνημονίων, η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου, στη συμβολή των οδών Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά στην Αθήνα, βρισκόταν υπό κατάληψη με μικρά… διαλείμματα σε συνέχεια αστυνομικών επιχειρήσεων. Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου δεν είναι ένα τυχαίο οικοδόμημα. Από το 1937 έως το 1945 αποτελούσε το σπίτι που έζησε η Μαρία Κάλλας όσο η βάση της ήταν η Αθήνα. Το 1936 μετά το διαζύγιο των γονέων της, η υψίφωνος ηρθε στην Αθήνα και έμεινε με τη μητέρα της και τη μεγαλύτερη αδελφή της Υακίνθη στο σπίτι της οδού Πατησίων μέχρι το 1945, οπότε και επέστρεψε ξανά στη Νέα Υόρκη. Το διατηρητέο αυτό κτήριο, ύστερα από πολλά χρόνια εγκατάλειψης, φαίνεται να έχει αφήσει πίσω του τα χειρότερα. Τον Φεβρουάριο του 2018 ο ΕΦΚΑ-το κτήριο ανήκε στην κυριότητα του ΝΑΤ- μίσθωσε μακροχρόνια το ακίνητο στην αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία για την «Ακαδημία Λυρικής Τέχνης Maria Callas», η οποία δρομολογεί σειρά παρεμβάσεων. Τα σχέδια περιλαμβάνουν την μετατροπή του κτηρίου σε χώρο παιδείας της λυρικής τέχνης, με τον δρόμο να είναι ανοιχτός, καθώς η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία έχει εξασφαλίσει την προέγκριση άδειας δόμησης. Σύμφωνα με πληροφορίες του Moneyrereview.gr, οι εργασίες ανάπλασης είναι της τάξεως των 6 εκατ. ευρώ, θα χρηματοδοτηθούν μέσω ειδικού προγράμματος του ΕΣΠΑ 2014-2020 και υπολογίζεται ότι θα διαρκέσουν περίπου δύο χρόνια. Όπως εξηγεί ο αρχιτέκτονας Νίκος Π. Λαζαρίδης, που έχει εκπονήσει μαζί με την Ισμήνη Δημοπούλου την αρχιτεκτονική μελέτη του έργου οι παρεμβάσεις θα πρέπει να πραγματοποιηθούν με χειρουργική ακρίβεια. «Η αλλαγή χρήσης και η λειτουργία του κτηρίου ως Ακαδημίας αποτελεί εγχείρημα με μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Δεν πρέπει να υπάρξουν έντονες παρεμβάσεις στην τοιχοποιία επειδή το κτήριο είναι μνημείο, ενώ δεν πρέπει να καταστραφούν στοιχεία του κτηρίου» εξηγεί ο κ. Λαζαρίδης. Για παράδειγμα, ο γύψινος διάκοσμος του κτηρίου θα πρέπει να αφαιρεθεί και να επανατοποθετηθεί με χειρουργικούς χειρισμούς. Για την αφαίρεση ενός μέτρου διάκοσμου ίσως χρειαστεί ακόμη και μία εβδομάδα. Η όψη που θα αποκτήσει το κτήριο μετά τις εργασίες αποκατάστασης Οι εργασίες περιλαμβάνουν εσωτερικές διαρρυθμίσεις συμβατές με τον υφιστάμενο χαρακτήρα του ακινήτου, αλλά και την ενίσχυση του σκελετού της πολυκατοικίας Παπαλεονάρδου, που υπήρξε από τα πρώτα μπετονένια κτήρια των Αθηνών. Το κτήριο έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και από τον σεισμό της Αθήνας το 1999, ενώ μέχρι να μισθωθεί από την «Ακαδημία Λυρικής Τέχνης Maria Callas», ήταν εκτός συζήτησης η αποκατάστασή του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2013, η τότε ηγεσία του υπουργείου Εργασίας -το ακίνητο άνηκε στο ΝΑΤ μέχρι να περιέλθει στον ΕΦΚΑ- λόγω της υποβάθμισης της περιοχής του Μουσείου και του Πεδίου του Άρεως, αλλά και της καθίζησης των τιμών των ακινήτων, είχε κρίνει ασύμφορη οποιαδήποτε διαδικασία ανακαίνισης. Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου οικοδομήθηκε το 1925, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Κώστα Κιτσίκη (1892-1969) με μορφολογικές επιρροές από το γερμανικό καλλιτεχνικό κίνημα Jugendstil. Από το 1989 είναι κηρυγμένο ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
  9. Ο Στρατηγικός Σχεδιασμός της Περιφέρειας Αττικής για την αντιμετώπιση των πλημμυρικών κινδύνων και την αποτελεσματική θωράκιση της Αττικής παρουσιάστηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής. Ειδικότερα έγινε μια πρώτη παρουσίαση του Master Plan που διαμορφώθηκε από τους μελετητές, οι οποίοι έλαβαν υπόψη τους τις σχετικές μελέτες του Κέντρου Επιστημών Παρατήρησης της Γης και Δορυφορικής Τηλεπισκόπησης BEYOND του Αστεροσκοπείου και του ΕΚΠΑ, οι οποίες παραδόθηκαν στον Περιφερειάρχη στη βάση των σχετικών προγραμματικών συμβάσεων που έχουν συναφθεί. Η συζήτηση επί του θέματος θα συνεχιστεί και σε επόμενη συνεδρίαση του ΠΕΣΥ. Ο επικεφαλής του Κέντρου Επιστημών Παρατήρησης της Γης και Δορυφορικής Τηλεπισκόπησης BEYOND του Αστεροσκοπείου καθηγητής Χ. Κοντοές και η ομάδα του παρουσίασαν τα ευρήματα που προέκυψαν από τις αυτοψίες που πραγματοποίησαν στις πληγείσες περιοχές και πρότειναν μέτρα αντιμετώπισης. Ο μελετητής κ. Ραμπαούνης και η ομάδα του παρουσίασαν τους βασικούς άξονες του masterplan, το οποίο συνοπτικά περιλαμβάνει: * Την καταγραφή και εκτίμηση του εύρους της καταστροφής, την εκτίμηση των κινδύνων πλημμυρών ανά λεκάνη απορροής και κοίτη ρέματος. * Ιεραρχημένες προτάσεις των απαραίτητων μελετών και έργων. * Προϋπολογισμό των μελετών και προεκτίμηση κόστους των απαιτούμενων έργων. Στο σχέδιο αποτυπώνονται αναλυτικά οι κίνδυνοι καθώς και οι κοστολογημένες παρεμβάσεις, που είναι αναγκαίες για τα έργα άμεσης (Α προτεραιότητας) και μεσοπρόθεσμης παρέμβασης (Β προτεραιότητας). Ειδικότερα για την Α Φάση απαιτούνται 35 εκ. ευρώ (για μελέτες και έργα) ενώ για τη Β Φάση απαιτούνται κατ' εκτίμηση 283 εκ. ευρώ, (για μελέτες και έργα). Επισημαίνεται πως με εντολή του Περιφερειάρχη, το Γενικό Σχέδιο έχει ήδη προωθηθεί από τις υπηρεσίες της Περιφέρειας σε όλους τους συναρμόδιους Υπουργούς προς ενημέρωσήτους. View full είδηση
  10. Ο Στρατηγικός Σχεδιασμός της Περιφέρειας Αττικής για την αντιμετώπιση των πλημμυρικών κινδύνων και την αποτελεσματική θωράκιση της Αττικής παρουσιάστηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής. Ειδικότερα έγινε μια πρώτη παρουσίαση του Master Plan που διαμορφώθηκε από τους μελετητές, οι οποίοι έλαβαν υπόψη τους τις σχετικές μελέτες του Κέντρου Επιστημών Παρατήρησης της Γης και Δορυφορικής Τηλεπισκόπησης BEYOND του Αστεροσκοπείου και του ΕΚΠΑ, οι οποίες παραδόθηκαν στον Περιφερειάρχη στη βάση των σχετικών προγραμματικών συμβάσεων που έχουν συναφθεί. Η συζήτηση επί του θέματος θα συνεχιστεί και σε επόμενη συνεδρίαση του ΠΕΣΥ. Ο επικεφαλής του Κέντρου Επιστημών Παρατήρησης της Γης και Δορυφορικής Τηλεπισκόπησης BEYOND του Αστεροσκοπείου καθηγητής Χ. Κοντοές και η ομάδα του παρουσίασαν τα ευρήματα που προέκυψαν από τις αυτοψίες που πραγματοποίησαν στις πληγείσες περιοχές και πρότειναν μέτρα αντιμετώπισης. Ο μελετητής κ. Ραμπαούνης και η ομάδα του παρουσίασαν τους βασικούς άξονες του masterplan, το οποίο συνοπτικά περιλαμβάνει: * Την καταγραφή και εκτίμηση του εύρους της καταστροφής, την εκτίμηση των κινδύνων πλημμυρών ανά λεκάνη απορροής και κοίτη ρέματος. * Ιεραρχημένες προτάσεις των απαραίτητων μελετών και έργων. * Προϋπολογισμό των μελετών και προεκτίμηση κόστους των απαιτούμενων έργων. Στο σχέδιο αποτυπώνονται αναλυτικά οι κίνδυνοι καθώς και οι κοστολογημένες παρεμβάσεις, που είναι αναγκαίες για τα έργα άμεσης (Α προτεραιότητας) και μεσοπρόθεσμης παρέμβασης (Β προτεραιότητας). Ειδικότερα για την Α Φάση απαιτούνται 35 εκ. ευρώ (για μελέτες και έργα) ενώ για τη Β Φάση απαιτούνται κατ' εκτίμηση 283 εκ. ευρώ, (για μελέτες και έργα). Επισημαίνεται πως με εντολή του Περιφερειάρχη, το Γενικό Σχέδιο έχει ήδη προωθηθεί από τις υπηρεσίες της Περιφέρειας σε όλους τους συναρμόδιους Υπουργούς προς ενημέρωσήτους.
  11. Αν και δεν έχουμε βρει ακόμα αποδείξεις εξωγήινης ζωής, η NASA πιστεύει πως πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτό το ενδεχόμενο. Σε ένα νέο paper από τον επικεφαλής επιστήμονα της διαστημικής υπηρεσίας, James Green, αναφέρεται η ανάγκη δημιουργίας ενός πλαισίου αναφοράς των αποδείξεων εξωγήινης ζωής. Η γενιά μας μπορεί ρεαλιστικά να είναι αυτή που θα ανακαλύψει αποδείξεις ζωής πέρα από τη Γη. Με αυτό το προνόμιο έρχονται και οι ευθύνες. Το εύρος της ερώτησης αν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν και το συμφέρον του κοινού, ανοίγει την πιθανότητα πως τα αποτελέσματα χρειάζονται υποστήριξη πέρα από τον παρατηρητή ή την πρόθεσή του. Καθώς οι στόχοι εντοπισμού ζωής γίνονται κυρίαρχοι στις επιστήμες του διαστήματος, είναι απαραίτητο να ανοίξουμε ένα διάλογο με την κοινωνία για το πώς να μεταφέρουμε την πληροφορία ενός θέματος περίπλοκου, το οποίο έχει μεγάλες πιθανότητες να προβληθεί με υπερβολή. Οι ερευνητές τονίζουν πως η ανακάλυψη εξωγήινης ζωής μπορεί να μην είναι μία απλή και ξεκάθαρη υπόθεση - ένα ναι ή όχι - και πως θα προέλθει από μία διαρκώς εξελισσόμενη διαδικασία επιστημονικής έρευνας την οποία πρέπει να καταλάβει ο απλός κόσμος. Η ιστορία περιλαμβάνει πολλούς ισχυρισμούς εύρεσης ζωής οι οποίοι αργότερα αποδείχτηκαν αναληθής ή ψευδείς υπό το πρίσμα δυαδικών όρων, ναι ή όχι. Αντιθέτως πρέπει να χαρακτηρίσουμε την αναζήτηση ζωής ως μία διαρκώς εξελισσόμενη προσπάθεια, να μεταφέρουμε την αξία των παρατηρήσεων οι οποίες μπορεί να υπονοούν την ύπαρξη αλλά δεν την ορίζουν και να δώσουμε έμφαση πως τα ψευδή στοιχεία και τα αδιέξοδα είναι αναμενόμενο μέρος αυτής της υγιούς επιστημονικής διαδικασίας. Για αυτό το σκοπό η NASA θέλει να χρησιμοποιήσουμε μία νέα κλίμακα CoLD (Confidence of Life Detection) η οποία θα ορίζει τη βεβαιότητα της εύρεσης ζωής. Στα κατώτερα κλιμάκια θα είναι η αρχική αναγνώριση και πιθανές βιοϋπογραφές, ενώ στα υψηλότερα κλιμάκια θα υπάρχουν πιο εξειδικευμένες μετρήσεις. Έτσι, μία πιθανή εξωγήινη ζωή θα περνάει από αναλυτική επιστημονική έρευνα μέχρι την τελική επιβεβαίωσή της, βοηθώντας την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα να αξιολογήσει τις επιστημονικές έρευνες. Το να ορίσουμε τις καλύτερες πρακτικές για να επικοινωνήσουμε την ανίχνευση ζωής θα μας βοηθήσει να ορίσουμε λογικές προσδοκίες στα πρώτα στάδια μίας εξαιρετικά απαιτητικής προσπάθειας, θα δώσει αξία στα ξεχωριστά βήματα προς το στόχο και θα δημιουργήσει εμπιστοσύνη στο κοινό κάνοντας ξεκάθαρη τη διαδικασία. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του διαλόγου, το σημαντικό είναι να συμβεί. Έτσι, θα γίνουμε πιο αποδοτικοί στην επικοινωνία των αποτελεσμάτων της δουλειάς μας και του θαύματος που αυτή σχετίζεται. Το paper δημοσιεύτηκε στο Nature.
  12. Αν και δεν έχουμε βρει ακόμα αποδείξεις εξωγήινης ζωής, η NASA πιστεύει πως πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτό το ενδεχόμενο. Σε ένα νέο paper από τον επικεφαλής επιστήμονα της διαστημικής υπηρεσίας, James Green, αναφέρεται η ανάγκη δημιουργίας ενός πλαισίου αναφοράς των αποδείξεων εξωγήινης ζωής. Η γενιά μας μπορεί ρεαλιστικά να είναι αυτή που θα ανακαλύψει αποδείξεις ζωής πέρα από τη Γη. Με αυτό το προνόμιο έρχονται και οι ευθύνες. Το εύρος της ερώτησης αν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν και το συμφέρον του κοινού, ανοίγει την πιθανότητα πως τα αποτελέσματα χρειάζονται υποστήριξη πέρα από τον παρατηρητή ή την πρόθεσή του. Καθώς οι στόχοι εντοπισμού ζωής γίνονται κυρίαρχοι στις επιστήμες του διαστήματος, είναι απαραίτητο να ανοίξουμε ένα διάλογο με την κοινωνία για το πώς να μεταφέρουμε την πληροφορία ενός θέματος περίπλοκου, το οποίο έχει μεγάλες πιθανότητες να προβληθεί με υπερβολή. Οι ερευνητές τονίζουν πως η ανακάλυψη εξωγήινης ζωής μπορεί να μην είναι μία απλή και ξεκάθαρη υπόθεση - ένα ναι ή όχι - και πως θα προέλθει από μία διαρκώς εξελισσόμενη διαδικασία επιστημονικής έρευνας την οποία πρέπει να καταλάβει ο απλός κόσμος. Η ιστορία περιλαμβάνει πολλούς ισχυρισμούς εύρεσης ζωής οι οποίοι αργότερα αποδείχτηκαν αναληθής ή ψευδείς υπό το πρίσμα δυαδικών όρων, ναι ή όχι. Αντιθέτως πρέπει να χαρακτηρίσουμε την αναζήτηση ζωής ως μία διαρκώς εξελισσόμενη προσπάθεια, να μεταφέρουμε την αξία των παρατηρήσεων οι οποίες μπορεί να υπονοούν την ύπαρξη αλλά δεν την ορίζουν και να δώσουμε έμφαση πως τα ψευδή στοιχεία και τα αδιέξοδα είναι αναμενόμενο μέρος αυτής της υγιούς επιστημονικής διαδικασίας. Για αυτό το σκοπό η NASA θέλει να χρησιμοποιήσουμε μία νέα κλίμακα CoLD (Confidence of Life Detection) η οποία θα ορίζει τη βεβαιότητα της εύρεσης ζωής. Στα κατώτερα κλιμάκια θα είναι η αρχική αναγνώριση και πιθανές βιοϋπογραφές, ενώ στα υψηλότερα κλιμάκια θα υπάρχουν πιο εξειδικευμένες μετρήσεις. Έτσι, μία πιθανή εξωγήινη ζωή θα περνάει από αναλυτική επιστημονική έρευνα μέχρι την τελική επιβεβαίωσή της, βοηθώντας την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα να αξιολογήσει τις επιστημονικές έρευνες. Το να ορίσουμε τις καλύτερες πρακτικές για να επικοινωνήσουμε την ανίχνευση ζωής θα μας βοηθήσει να ορίσουμε λογικές προσδοκίες στα πρώτα στάδια μίας εξαιρετικά απαιτητικής προσπάθειας, θα δώσει αξία στα ξεχωριστά βήματα προς το στόχο και θα δημιουργήσει εμπιστοσύνη στο κοινό κάνοντας ξεκάθαρη τη διαδικασία. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του διαλόγου, το σημαντικό είναι να συμβεί. Έτσι, θα γίνουμε πιο αποδοτικοί στην επικοινωνία των αποτελεσμάτων της δουλειάς μας και του θαύματος που αυτή σχετίζεται. Το paper δημοσιεύτηκε στο Nature. View full είδηση
  13. Ο ουρανοξύστης είναι ύψους 498 μέτρων και θα ανεγερθεί σε ένα κενό οικόπεδο 1,2 στρεμμάτων στην 11η Λεωφόρο στο Μανχάταν ως απάντηση σε άνοιχτό αίτημα για προτάσεις από την πολιτεία. Ονομάζεται “Affirmation Tower” και τα ανώτερα επίπεδα του βγαίνουν προς τα έξω ώστε να είναι πολύ μεγαλύτερα από τα κατώτερα επίπεδα του δίνοντάς του μια ανεστραμμένη εμφάνιση σε σχέση με τους διπλανούς παραδοσιακούς ουρανοξύστες. Θα περιλαμβάνει δυο ξενοδοχεία και γραφειακούς χώρους καθώς και ένα παγοδρόμιο. Υπάρχουν σχέδια να στεγάσει τα κεντρικά γραφεία του υποκαταστήματος του NAACP μέσα στο κτίριο. ---- Εικόνες από https://newatlas.com/architecture/affirmation-tower-adjaye-associates/ View full είδηση
  14. Ο ουρανοξύστης είναι ύψους 498 μέτρων και θα ανεγερθεί σε ένα κενό οικόπεδο 1,2 στρεμμάτων στην 11η Λεωφόρο στο Μανχάταν ως απάντηση σε άνοιχτό αίτημα για προτάσεις από την πολιτεία. Ονομάζεται “Affirmation Tower” και τα ανώτερα επίπεδα του βγαίνουν προς τα έξω ώστε να είναι πολύ μεγαλύτερα από τα κατώτερα επίπεδα του δίνοντάς του μια ανεστραμμένη εμφάνιση σε σχέση με τους διπλανούς παραδοσιακούς ουρανοξύστες. Θα περιλαμβάνει δυο ξενοδοχεία και γραφειακούς χώρους καθώς και ένα παγοδρόμιο. Υπάρχουν σχέδια να στεγάσει τα κεντρικά γραφεία του υποκαταστήματος του NAACP μέσα στο κτίριο. ---- Εικόνες από https://newatlas.com/architecture/affirmation-tower-adjaye-associates/
  15. Η Άνοιξη των κατασκευών: Υπάρχει το απαραίτητο εργατικό δυναμικό; Το σημαντικό ερώτημα φαίνεται πως θα απασχολήσει τον κλάδο το επόμενο διάστημα. Το μεγάλο πρόγραμμα έργων το οποίο διαφαίνεται ότι θα έχουμε σταδιακά μέχρι το 2023 είναι σαφώς ένα γεγονός ανάταξης και επαναφοράς του τεχνικού-κατασκευαστικού κλάδου σαν έναν από τους βασικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Μιλώντας με στελέχη της αγοράς, πολλοί μιλούν για περίοδο αντίστοιχη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Αυτό σημαίνει ότι ο κλάδος θα “ανοίξει” αρκετά και θα δει να αναπτύσσεται με καλύτερους ρυθμούς από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Εξάλλου οι κατασκευές από το 2017 και μέχρι σήμερα δεν έχουν ακολουθήσει τους αυξητικούς ρυθμούς που έχουν δει άλλοι κλάδοι της οικονομίας. Αυτή η επαναφορά της κατασκευής έχει πλέον συμπεριλάβει μετά από πολλά χρόνια και την ανάπτυξη της ιδιωτικής οικοδομής. Ο υποκλάδος-αιμοδότης όλων των περιοχών της χώρας, δείχνει να επανέρχεται με δυναμισμό και παρατηρούμε την κατασκευή πολλών οικοδομών -κυρίως πολυκατοικιών- σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αν αυτό συνδυαστεί με την εκκίνηση σημαντικών δημόσιων έργων (και ΣΔΙΤ-Παραχωρήσεων) μπορεί κάποιος συνειρμικά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όντως μετά από σχεδόν 14 χρόνια οδηγούμαστε σε μια Άνοιξη των κατασκευών. Επάρκεια επιστημονικού προσωπικού – τεχνιτών και εργατών Αυτή η “Άνοιξη” όμως συνοδεύεται και από άλλες διαπιστώσεις. Η πρώτη είναι η επάρκεια του κλάδου σε εργαζομένους σε αυτό. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι από την περίοδο έναρξης της κρίσης, που έπληξε με αγριότητα την ευρύτερη βιομηχανία των κατασκευών- ζήσαμε την “έξοδο” από αυτόν τόσο σε επίπεδο επιστημονικού προσωπικού όσο και σε επίπεδο τεχνιτών και εργατών. Αυτό καθώς δεν υπήρχε ουσιαστικό αντικείμενο, κατά κάποιο τρόπο “απογύμνωσε” τον σημαντικό αυτό κλάδο. Στη νέα πραγματικότητα την οποία ζούμε και με την παραδοχή έλευσης αυτής της “Άνοιξης” ένα από τα φαινόμενα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι η έλλειψη προσωπικού. Σήμερα υπάρχει το μέγεθος εκείνο που θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις αυξημένες ανάγκες; Υπάρχει το δυναμικό σε επιστημονικό προσωπικό που έφυγε από τη χώρα (το λεγόμενο drain brain) τα χρόνια της κρίσης που θα αποφασίσει να επιστρέψει; οι νέοι επιστήμονες του κλάδου απορροφώνται επαρκώς από τις εταιρείες του κλάδου ή ακόμα έχουμε διαρροή τους στο εξωτερικό; Ακόμα και σε επίπεδο τεχνιτών και εργατών υπάρχει αυτή η επάρκεια που θα εξασφαλίσει πως όλα αυτά τα φιλόδοξα πλάνα θα μπορέσουν να υλοποιηθούν ομαλά; Με τη λέξη ομαλά εννοώ την εύρυθμη λειτουργία των ολοένα και περισσότερων εργοταξίων που αναμένουμε ούτως ώστε να επωφελείται από αυτό η πραγματική οικονομία. Η προστιθέμενη αξία των κατασκευών Από πολλές έρευνες έχει προκύψει πως για κάθε ευρώ που επενδύεται στις κατασκευές, υπάρχει ένα προστιθέμενο κέρδος 1,8 ευρώ. Επίσης όλοι ξέρουμε ότι οι κατασκευές κινούν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες επαγγέλματα προμήθειας ή υπηρεσιών. Αυτό όμως θα μπορεί να εξασφαλιστεί στον μέγιστο βαθμό εφόσον υπάρχει επάρκεια προσωπικού σε όλα αυτά τα πλάνα κατασκευών. Είναι ένα ζήτημα που είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσει την κατασκευαστική βιομηχανία. Αυτό θα φανεί αν τελικά είναι ένα σημαντικό ζήτημα μέσα στο 2022 όπου πολλά έργα θα εκκινήσουν και ιδιαίτερα το 2023 όπου ουσιαστικά θα έχουμε σε κατασκευή ένα μεγάλο όγκο σημαντικών δημόσιων και ιδιωτικών έργων. Εκεί θα διαπιστωθεί αν η χώρα έχει την επάρκεια ή μπορεί να απορροφήσει από άλλους κλάδους προσωπικό για να μπορέσει να υλοποιήσει το πολλών δισεκατομμυρίων πρόγραμμα έργων. Το βέβαιο είναι πως η Άνοιξη των κατασκευών υπόσχεται να βάλει ένα τέρμα στην εσωστρέφεια που εισήλθε ο κλάδος αυτός την περίοδο της κρίσης και πως θα δημιουργήσει ένα νέο περιβάλλον με μεγάλες προοπτικές για το μέλλον και την ανάπτυξη του. View full είδηση
  16. Η Άνοιξη των κατασκευών: Υπάρχει το απαραίτητο εργατικό δυναμικό; Το σημαντικό ερώτημα φαίνεται πως θα απασχολήσει τον κλάδο το επόμενο διάστημα. Το μεγάλο πρόγραμμα έργων το οποίο διαφαίνεται ότι θα έχουμε σταδιακά μέχρι το 2023 είναι σαφώς ένα γεγονός ανάταξης και επαναφοράς του τεχνικού-κατασκευαστικού κλάδου σαν έναν από τους βασικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Μιλώντας με στελέχη της αγοράς, πολλοί μιλούν για περίοδο αντίστοιχη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Αυτό σημαίνει ότι ο κλάδος θα “ανοίξει” αρκετά και θα δει να αναπτύσσεται με καλύτερους ρυθμούς από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Εξάλλου οι κατασκευές από το 2017 και μέχρι σήμερα δεν έχουν ακολουθήσει τους αυξητικούς ρυθμούς που έχουν δει άλλοι κλάδοι της οικονομίας. Αυτή η επαναφορά της κατασκευής έχει πλέον συμπεριλάβει μετά από πολλά χρόνια και την ανάπτυξη της ιδιωτικής οικοδομής. Ο υποκλάδος-αιμοδότης όλων των περιοχών της χώρας, δείχνει να επανέρχεται με δυναμισμό και παρατηρούμε την κατασκευή πολλών οικοδομών -κυρίως πολυκατοικιών- σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αν αυτό συνδυαστεί με την εκκίνηση σημαντικών δημόσιων έργων (και ΣΔΙΤ-Παραχωρήσεων) μπορεί κάποιος συνειρμικά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όντως μετά από σχεδόν 14 χρόνια οδηγούμαστε σε μια Άνοιξη των κατασκευών. Επάρκεια επιστημονικού προσωπικού – τεχνιτών και εργατών Αυτή η “Άνοιξη” όμως συνοδεύεται και από άλλες διαπιστώσεις. Η πρώτη είναι η επάρκεια του κλάδου σε εργαζομένους σε αυτό. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι από την περίοδο έναρξης της κρίσης, που έπληξε με αγριότητα την ευρύτερη βιομηχανία των κατασκευών- ζήσαμε την “έξοδο” από αυτόν τόσο σε επίπεδο επιστημονικού προσωπικού όσο και σε επίπεδο τεχνιτών και εργατών. Αυτό καθώς δεν υπήρχε ουσιαστικό αντικείμενο, κατά κάποιο τρόπο “απογύμνωσε” τον σημαντικό αυτό κλάδο. Στη νέα πραγματικότητα την οποία ζούμε και με την παραδοχή έλευσης αυτής της “Άνοιξης” ένα από τα φαινόμενα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι η έλλειψη προσωπικού. Σήμερα υπάρχει το μέγεθος εκείνο που θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις αυξημένες ανάγκες; Υπάρχει το δυναμικό σε επιστημονικό προσωπικό που έφυγε από τη χώρα (το λεγόμενο drain brain) τα χρόνια της κρίσης που θα αποφασίσει να επιστρέψει; οι νέοι επιστήμονες του κλάδου απορροφώνται επαρκώς από τις εταιρείες του κλάδου ή ακόμα έχουμε διαρροή τους στο εξωτερικό; Ακόμα και σε επίπεδο τεχνιτών και εργατών υπάρχει αυτή η επάρκεια που θα εξασφαλίσει πως όλα αυτά τα φιλόδοξα πλάνα θα μπορέσουν να υλοποιηθούν ομαλά; Με τη λέξη ομαλά εννοώ την εύρυθμη λειτουργία των ολοένα και περισσότερων εργοταξίων που αναμένουμε ούτως ώστε να επωφελείται από αυτό η πραγματική οικονομία. Η προστιθέμενη αξία των κατασκευών Από πολλές έρευνες έχει προκύψει πως για κάθε ευρώ που επενδύεται στις κατασκευές, υπάρχει ένα προστιθέμενο κέρδος 1,8 ευρώ. Επίσης όλοι ξέρουμε ότι οι κατασκευές κινούν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες επαγγέλματα προμήθειας ή υπηρεσιών. Αυτό όμως θα μπορεί να εξασφαλιστεί στον μέγιστο βαθμό εφόσον υπάρχει επάρκεια προσωπικού σε όλα αυτά τα πλάνα κατασκευών. Είναι ένα ζήτημα που είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσει την κατασκευαστική βιομηχανία. Αυτό θα φανεί αν τελικά είναι ένα σημαντικό ζήτημα μέσα στο 2022 όπου πολλά έργα θα εκκινήσουν και ιδιαίτερα το 2023 όπου ουσιαστικά θα έχουμε σε κατασκευή ένα μεγάλο όγκο σημαντικών δημόσιων και ιδιωτικών έργων. Εκεί θα διαπιστωθεί αν η χώρα έχει την επάρκεια ή μπορεί να απορροφήσει από άλλους κλάδους προσωπικό για να μπορέσει να υλοποιήσει το πολλών δισεκατομμυρίων πρόγραμμα έργων. Το βέβαιο είναι πως η Άνοιξη των κατασκευών υπόσχεται να βάλει ένα τέρμα στην εσωστρέφεια που εισήλθε ο κλάδος αυτός την περίοδο της κρίσης και πως θα δημιουργήσει ένα νέο περιβάλλον με μεγάλες προοπτικές για το μέλλον και την ανάπτυξη του.
  17. Ο χάρτης δείχνει τις χώρες που στην COP26 έχουν δεσμευτεί σε μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών το 2050 ή το 2060 (Κίνα, Ρωσία, Ινδονησία, Νιγηρία, Σ.Αραβία κ.α.) ή 2070 (Ινδία). Κίτρινο: Νόμος, Μπλε: Εθνική Στρατηγική Κόκκινο: Πολιτική δέσμευση Σχεδόν τα 3/4 των παγκόσμιων εκπομπών προέρχονται από τις χώρες αυτές Μόλις δυο χρόνια πριν, κανείς δεν θα φανταζόταν αυτήν την εικόνα. Προφανώς βέβαια το κρίσιμο είναι η υλοποίηση των δεσμεύσεων. Ας μην ξεχνάμε πάντως πως πριν μόλις 2,5 χρόνια στην Ελλάδα στις εθνικές και ευρωπαϊκές εκλογές όλα τα κόμματα στις θέσεις τους όχι μόνο δεν προέβλεπαν μηδενικές εκπομπές το 2050 αλλά και θεωρούσαν πως έπρεπε να συνεχίζαμε να καίμε λιγνίτη ακόμα και τότε. Πηγή και αναλυτικές παραπομπές: https://www.climatewatchdata.org/net-zero-tracker --- Επίσης κατατοπιστικό γράφημα από το ενδιαφέρον άρθρο για τις δεσμεύσεις στην COP26: https://www.wri.org/insights/top-takeaways-un-world-leaders-summit-cop26 https://www.facebook.com/tkromm/posts/10159347842358213
  18. Ο χάρτης δείχνει τις χώρες που στην COP26 έχουν δεσμευτεί σε μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών το 2050 ή το 2060 (Κίνα, Ρωσία, Ινδονησία, Νιγηρία, Σ.Αραβία κ.α.) ή 2070 (Ινδία). Κίτρινο: Νόμος, Μπλε: Εθνική Στρατηγική Κόκκινο: Πολιτική δέσμευση Σχεδόν τα 3/4 των παγκόσμιων εκπομπών προέρχονται από τις χώρες αυτές Μόλις δυο χρόνια πριν, κανείς δεν θα φανταζόταν αυτήν την εικόνα. Προφανώς βέβαια το κρίσιμο είναι η υλοποίηση των δεσμεύσεων. Ας μην ξεχνάμε πάντως πως πριν μόλις 2,5 χρόνια στην Ελλάδα στις εθνικές και ευρωπαϊκές εκλογές όλα τα κόμματα στις θέσεις τους όχι μόνο δεν προέβλεπαν μηδενικές εκπομπές το 2050 αλλά και θεωρούσαν πως έπρεπε να συνεχίζαμε να καίμε λιγνίτη ακόμα και τότε. Πηγή και αναλυτικές παραπομπές: https://www.climatewatchdata.org/net-zero-tracker --- Επίσης κατατοπιστικό γράφημα από το ενδιαφέρον άρθρο για τις δεσμεύσεις στην COP26: https://www.wri.org/insights/top-takeaways-un-world-leaders-summit-cop26 https://www.facebook.com/tkromm/posts/10159347842358213 View full είδηση
  19. Σύμφωνα με το άρθρο 66 του Νόμου 4830/2021 (ΦΕΚ 169 – 18/09/2021) υπάρχει εκ νέου η δυνατότητα υποβολής δηλώσεων στοιχείων για τον καθορισμό επιφάνειας ή και της χρήσης ακινήτων. Οι υπόχρεοι σε δήλωση για τον καθορισμό της επιφάνειας ή και της χρήσης ακινήτου, προκειμένου να υπολογισθούν επ’ αυτού φόροι τέλη και εισφορές προς τους Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού, που μέχρι σήμερα δεν έχουν υποβάλει ή έχουν υποβάλει ανακριβή δήλωση, υποβάλλουν δήλωση με τα ορθά στοιχεία, το αργότερο μέχρι τις 31.12.2021. Οι υποβάλλοντες τη δήλωση, υποχρεούνται να καταβάλουν τα τέλη που αντιστοιχούν στα ορθά τετραγωνικά μέτρα, υπολογιζόμενα από 1ης.1.2020, μέχρι την ημερομηνία της δήλωσης, με πρόστιμο είκοσι τοις εκατό (20%) επί του ποσού που προκύπτει από τη διαφορά των τετραγωνικών μέτρων αυτού του διαστήματος. Από το Σάββατο, 06/11/2021 έως και τις 31/12/2021 θα είναι διαθέσιμη ξανά η ηλεκτρονική «ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΔΗΛΩΣΗΣ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ Τ.Μ. ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΤΑ» στη διεύθυνση https://tetragonika.govapp.gr/ και θα δέχεται ηλεκτρονικά δηλώσεις. Η διαδικασία της υποβολής και της παρακολούθησης της δήλωσης παραμένει η ίδια. View full είδηση
  20. Σύμφωνα με το άρθρο 66 του Νόμου 4830/2021 (ΦΕΚ 169 – 18/09/2021) υπάρχει εκ νέου η δυνατότητα υποβολής δηλώσεων στοιχείων για τον καθορισμό επιφάνειας ή και της χρήσης ακινήτων. Οι υπόχρεοι σε δήλωση για τον καθορισμό της επιφάνειας ή και της χρήσης ακινήτου, προκειμένου να υπολογισθούν επ’ αυτού φόροι τέλη και εισφορές προς τους Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού, που μέχρι σήμερα δεν έχουν υποβάλει ή έχουν υποβάλει ανακριβή δήλωση, υποβάλλουν δήλωση με τα ορθά στοιχεία, το αργότερο μέχρι τις 31.12.2021. Οι υποβάλλοντες τη δήλωση, υποχρεούνται να καταβάλουν τα τέλη που αντιστοιχούν στα ορθά τετραγωνικά μέτρα, υπολογιζόμενα από 1ης.1.2020, μέχρι την ημερομηνία της δήλωσης, με πρόστιμο είκοσι τοις εκατό (20%) επί του ποσού που προκύπτει από τη διαφορά των τετραγωνικών μέτρων αυτού του διαστήματος. Από το Σάββατο, 06/11/2021 έως και τις 31/12/2021 θα είναι διαθέσιμη ξανά η ηλεκτρονική «ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΔΗΛΩΣΗΣ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ Τ.Μ. ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΤΑ» στη διεύθυνση https://tetragonika.govapp.gr/ και θα δέχεται ηλεκτρονικά δηλώσεις. Η διαδικασία της υποβολής και της παρακολούθησης της δήλωσης παραμένει η ίδια.
  21. Το νέο Munch στο Όσλο είναι ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου αφιερωμένο σε έναν καλλιτέχνη. Αφοσιωμένος στην εξερεύνηση βαθιά συναισθηματικών καταστάσεων, ο Νορβηγός καλλιτέχνης Έντβαρντ Μουνκ είναι περισσότερο γνωστός για τις εμβληματικές εκδοχές του έργου του Η κραυγή, οι οποίες απεικονίζουν μια αγωνιώδη φιγούρα με φόντο έναν φλογερό ουρανό. Η εναρκτήρια έκθεση με τίτλο Infinite προσκαλεί τους επισκέπτες να ανακαλύψουν την τέχνη και τον πλούτο του έργου του Μουνκ: τα θέματα και τα μοτίβα –όπως η αγωνία, η απόγνωση, ο θάνατος, η αγάπη, τα τοπία– που διερεύνησε επανειλημμένα σε όλη του τη ζωή και τα οποία συνεχίζουν να αγγίζουν και να εμπνέουν τους ανθρώπους σήμερα. Σε αντίθεση με άλλα παραδοσιακά κτίρια μουσείων, το Munch σχεδιάστηκε για να αποτελέσει μέρος μιας νέας γενιάς μουσείων σε όλο τον κόσμο που επαναπροσδιορίζουν τα πολιτιστικά ιδρύματα και απομακρύνονται από την ιδέα του ιστορικού αρχείου, για να γίνουν χώροι κοινωνικής συγκέντρωσης. «Όταν αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πώς θα είναι, είδαμε ότι σύμφωνα με όλες τις σύγχρονες τάσεις στην αρχιτεκτονική έπρεπε να σχεδιάσουμε κάτι ανοιχτό στον κόσμο, οικολογικά βιώσιμο, με γκαλερί που να δημιουργούν ενδιαφέρουσες αφηγήσεις», μας λέει ο αρχιτέκτονας Χουάν Ερέρος, ιδρυτής του ισπανικού αρχιτεκτονικού γραφείου Estudio Herreros που σχεδίασε το κτίριο. Ο 6ος όροφος στεγάζει την έκθεση Monumental Edvard Munch. Τα έργα μεγάλης κλίμακας που βρίσκονται εκεί, όπως ο εμβληματικός Ήλιος (1910-11), μήκους 8 μ., μπήκαν από ειδικό άνοιγμα στην πρόσοψη του μουσείου. Η κάθετη δομή του σε σχήμα «Λ» φιλοξενεί όλες τις εγκαταστάσεις που απαιτούνται, προσφέρει θέα στην πόλη και δεν καταλαμβάνει βιώσιμο χώρο από την αστική περιοχή Μπιέρβικα, η ανάπλαση της οποίας ξεκίνησε με την κατασκευή του διάσημου κτιρίου της Opera, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα του. Στο πλαίσιο της εξωστρέφειας που επιδίωκαν, οι αρχιτέκτονες σχεδίασαν διακριτικά ορατούς στο κοινό πολλούς από τους χώρους λειτουργίας, όπως τα σημεία όπου εργάζονται οι επαγγελματίες του μουσείου. Επίσης έδωσαν εύκολη πρόσβαση από τους γύρω δρόμους, σχεδίασαν εργαστήρια, βιβλιοθήκη, καφέ στο λόμπι και εστιατόριο στον 13o όροφο με θέα στο φιόρδ και στην πόλη. ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΡΟΣΗΜΟ Η σχεδιαστική πρόταση των αρχιτεκτόνων βασίζεται στην ιδέα ενός πύργου όπου οι κύριες λειτουργίες οργανώνονται κάθετα. Ύψους 60 μέτρων, επενδεδυμένο με ανακυκλωμένα διάτρητα πάνελ αλουμινίου διαφορετικών βαθμών ημιδιαφάνειας και με το επάνω τμήμα του κεκλιμένο, το «Lambda», όπως συχνά αναφέρεται, αποτελεί το νέο ορόσημο της πόλης του Όσλο, ορατό από όλες τις πλευρές της. Οι έντεκα γκαλερί έχουν μεγάλες διακυμάνσεις στα ύψη της οροφής και στα μεγέθη των δωματίων, επιτρέποντας την καλύτερη αξιοποίηση των χώρων, τόσο για τη μόνιμη συλλογή όσο και για περιοδικές εκθέσεις που θα φιλοξενούνται. Ο πύργος αποτελείται από δύο ζώνες: μία στατική και μία δυναμική. Η στατική ζώνη (πλάτη του κτιρίου) είναι μια περίκλειστη κατασκευή από σκυρόδεμα, η οποία ακολουθεί αυστηρά πρωτόκολλα για την ασφάλεια, την υγρασία και τον φωτισμό προκειμένου να προστατεύονται τα έργα τέχνης. Η δυναμική ζώνη, με τη διαφανή πρόσοψη και τη θέα στην πόλη, επιτρέπει στους επισκέπτες να μετακινηθούν μεταξύ των γκαλερί και προσφέρει πανοραμική θέα στο Όσλο. Πρόθεση των αρχιτεκτόνων ήταν το κτίριο να συμβάλλει στη δημιουργία δεσμών ανάμεσα στην τέχνη του Μουνκ και την πόλη. «Το Munch είναι ένα έργο κύρους για την πόλη, γι’ αυτόν τον λόγο έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τα κριτήρια FutureBuilt. Τέτοια κτίρια πρέπει να μειώνουν τουλάχιστον στο μισό τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε σύγκριση με τα συμβατικά σύγχρονα κτίρια όσον αφορά την κατανάλωση ενέργειας, την επιλογή υλικών, τις μεταφορές κ.ά.», εξηγεί ο Γιενς Ρίχτερ του Estudio Hereros, ο οποίος ειδικεύεται στις καινοτόμες τεχνολογίες για το περιβάλλον. Σημείο αναφοράς πλέον στην πόλη του Όσλο, το νέο μουσείο έχει ήδη και αρκετούς «εχθρούς», που το θεωρούν «ρύπανση», όπως είπε χαρακτηριστικά ο ιστορικός τέχνης Τόμι Σόρμπο. ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΔΟΜΗΣΗ Το μουσείο έχει κατασκευαστεί με χρήση σκυροδέματος χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα και ανακυκλωμένο χάλυβα και η φέρουσα δομή του έχει σχεδιαστεί με διάρκεια ζωής περί τα 200 χρόνια. Ωστόσο, το συμπαγές σχήμα του, τα παράθυρα πολύ υψηλής ποιότητας και ο μερικώς φυσικός αερισμός είναι μόνο μερικά από τα μέτρα με τα οποία επιτυγχάνεται εξοικονόμηση ενέργειας. Στην πραγματικότητα, πολλές από τις αρχιτεκτονικές επιλογές βασίστηκαν στο κλίμα. Διαθέτει airlocks για τον έλεγχο της θερμοκρασίας και της υγρασίας στα σημεία μετάβασης μεταξύ δυναμικών και στατικών ζωνών. Επιπλέον, ακολουθεί τα πρότυπα Παθητικής Δόμησης (Passive Buildin), σύμφωνα με τα οποία η κατανάλωση ενέργειας μειώνεται με τη βοήθεια παθητικών μέτρων, όπως πρόσθετη ανάκτηση θερμότητας, εξαιρετική μόνωση κ.ά. Τα κυματιστά πάνελ αλουμινίου αντανακλούν και διαθλούν το ηλιακό φως, ώστε να μην υπάρχουν υπερβολικές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Επάνω, οι γκαλερί έχουν διαφορετικά μεγέθη και ανάπτυξη, ανάλογα με τα εκθέματα που φιλοξενούν. Στη μέση, άποψη του εστιατορίου που βρίσκεται στον 13ο όροφο. Κάτω, στον 7ο όροφο φιλοξενείται η έκθεση Shadows με προσωπικά αντικείμενα του ζωγράφου από τη βίλα Έκελι. Τόσο η εννοιολογική προσέγγιση όσο και η κατασκευή του Munch αποτελούν έκφραση των δεσμεύσεων της νορβηγικής κοινωνίας για τις νέες προκλήσεις που αφορούν το περιβάλλον. Γι’ αυτό το Munch δεν διαθέτει χώρους στάθμευσης επισκεπτών ή προσωπικού. Βρίσκεται πολύ κοντά στον μεγαλύτερο κόμβο δημόσιων συγκοινωνιών της πόλης (Central Station) και οι 100 θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων στο Edvard Munchs plass προτρέπουν το κοινό να μη χρησιμοποιεί αυτοκίνητο. Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ Η συζήτηση και η κατασκευή του μουσείου διήρκεσαν 12 χρόνια, με αρκετές διαφωνίες τόσο για την τοποθεσία όσο και για τον σχεδιασμό του. Η κεκλιμένη κορυφή του κτιρίου, όπως και το ότι τα φωτεινά γυάλινα παράθυρα –που υποσχέθηκαν οι αρχιτέκτονες στα σχέδια– κρύβονται κάτω από «τερατώδη μεταλλικά ρολά» έγιναν αντικείμενο σοβαρής διαμάχης. Ο ιστορικός τέχνης Τόμι Σόρμπο είναι μεταξύ των επικριτών του κτιρίου. Το 2019 σε δηλώσεις του στο Γαλλικό Πρακτορείο ανέφερε ότι είναι «ρύπανση» για το Όσλο, ότι «το λόμπι μοιάζει με αεροδρόμιο ή εμπορικό κτίριο» και ότι «δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ότι φιλοξενεί έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες στον κόσμο». Οι αρχιτέκτονες Χουάν Ερέρος και Γιενς Ρίχτερ, που σχεδίασαν το νέο μουσείο. Η διοίκηση του μουσείου, μέσω του διευθυντή του, Στάιν Όλαφ Χένρικσεν, σχολίασε ότι «το μουσείο πρέπει να προκαλεί τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που το έκανε η τέχνη του Μουνκ. Το κτίριο ταιριάζει πολύ στη συλλογή, γιατί είναι ένα μνημειώδες κτίριο. Πρέπει να έχεις μια γνώμη γι’ αυτό». Ο κ. Ερέρος από την πλευρά του λέει ότι «το Munch μεταμόρφωσε τον ορίζοντα του Όσλο, αλλά υποκλίνεται με σεβασμό στην πόλη που το περιβάλλει. Ο Έντβαρντ Μουνκ ήταν ασυμβίβαστος, δεν δεχόταν κανόνες, μαχόταν για το διαφορετικό, να μην τα παρατάς. Η ισχυρή παρουσία του κτιρίου μέσα στον αστικό ιστό της πόλης είναι σαν να λέει: “Είμαι εδώ. Διατηρώ την κληρονομιά του πιο σημαντικού καλλιτέχνη της Νορβηγίας και απολαμβάνω τη θέα του Όσλο, γιατί είναι η πόλη που με διαμόρφωσε”». Ο συνδημιουργός του μουσείου, Γιενς Ρίχτερ, αναφέρει ότι «όσον αφορά την πρόσοψη η σκέψη μας ήταν ότι θα δίνει μια συνεχώς μεταβαλλόμενη εικόνα στον κόλπο, αντανακλώντας τις εκπληκτικές συνθήκες φωτισμού στο Όσλο που αλλάζουν συνεχώς κατά τη διάρκεια της ημέρας και τις διάφορες εποχές». Ο Μουνκ κληροδότησε το έργο του στην πόλη του Όσλο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιμελητών του μουσείου, έπειτα από σχολαστική έρευνα και αξιολόγηση όλων των προσωπικών του αντικειμένων, θεωρούν ότι ο καλλιτέχνης προετοίμαζε αυτό το κληροδότημα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. «Αρχικά είχε την πρόθεση να αφήσει το κληροδότημά του στο νορβηγικό κράτος, όμως, καθώς η Νορβηγία καταλήφθηκε από τους Ναζί, άλλαξε τη διαθήκη του την τελευταία στιγμή για να μην πέσει το έργο του σε ανεπιθύμητα χέρια, καθώς θεωρούσαν τον πρωτοπόρο του εξπρεσιονισμού δημιουργό της “εκφυλισμένης τέχνης”», εξηγεί ο διευθυντής του μουσείου, Στάιν Όλαφ Χένρικσεν. Στόχος του νέου μουσείου είναι να ανιχνεύσει τη βαθιά επιρροή του καλλιτέχνη τόσο στη σύγχρονη τέχνη όσο και στους καλλιτέχνες μέχρι τις μέρες μας. Έτσι, σε μία από τις εναρκτήριες εκθέσεις φιλοξενεί την Τρέισι Έμιν, μία από τις πιο διάσημες και αμφιλεγόμενες καλλιτέχνιδες του Ηνωμένου Βασιλείου, με το αφιέρωμα Tracey Emin / Edvard Munch The Loneliness of the Soul. Έντβαρντ Mουνκ, η ζωή του Ο Έντβαρντ Μουνκ περιτριγυρισμένος από έργα του στη βίλα Έκελι, όπου έζησε τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του. → Ήταν γιος του Κρίστιαν Μουνκ, στρατιωτικού γιατρού, και της συζύγου του Λόρα. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κριστιάνια, το σημερινό Όσλο. Ως παιδί ήταν συχνά άρρωστος και βρέθηκε κοντά στον θάνατο περισσότερες από μία φορές. Η νεότητά του διαμορφώνεται από τη θρησκευτική αυστηρότητα και τη συναισθηματική αστάθεια του πατέρα του. Σε ηλικία 22 ετών, χάρη σε μια υποτροφία, ταξιδεύει στο Παρίσι, όπου ένας μεγαλύτερος κόσμος ανοίγεται μπροστά του. Το 1885 γνωρίζει τον πρώτο του έρωτα στο πρόσωπο της Μίλι, μιας γυναίκας τέσσερα χρόνια μεγαλύτερης και παντρεμένης. Η κρυφή τους σχέση τον γεμίζει πόθο και αγάπη, αλλά και ντροπή και αμφιθυμία. → Το 1892 εκθέτει στο Βερολίνο και κάνει νέους φίλους, μεταξύ των οποίων ο Σουηδός συγγραφέας και καλλιτέχνης Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, ο Πολωνός συγγραφέας Στανίσουαφ Πσιμπισέφσκι κ.ά. Μαζεύονται σε μια ταβέρνα και συζητούν για τη ζωή και την τέχνη, καταναλώνοντας πολύ αλκοόλ. Αυτή την περίοδο δημιουργεί μερικά από τα πιο διάσημα έργα του, όπως την παστέλ έκδοση της Κραυγής, το Vampire, τη Madonna. Ανακαλύπτει επίσης τη χαρακτική. Αν και είναι περισσότερο γνωστός για τα ζωγραφικά του έργα, ο ίδιος πειραματίστηκε με διάφορα μέσα και τεχνικές στα όρια του μοντερνισμού, μάλιστα αναγνωρίζεται ως ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που πειραματίστηκαν με τη φωτογραφία, με μια Kodak που είχε αγοράσει το 1902. Πέρασε τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του στο Έκελι, ένα κτήμα λίγο έξω από το Όσλο, όπου και πέθανε το 1944. Από το λόμπι του Munch οι επισκέπτες βγαίνουν απευθείας στη μεγάλη πλατεία που περιβάλλει το μουσείο. ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ → Το μουσείο καταλαμβάνει 26.313 τ.μ. → Αναπτύσσεται σε 13 ορόφους. → Yψώνεται 60 μ. πάνω από το φιόρδ του Όσλο. → Διαθέτει 11 γκαλερί και συνολικά 4.500 τ.μ. εκθεσιακούς χώρους. → Η συλλογή του Munch διαθέτει 42.000 αντικείμενα και 28.000 έργα τέχνης. → Περιλαμβάνει 26.700 έργα του Μουνκ, ανάμεσά τους 1.200 πίνακες, 7.050 σκίτσα, 18.322 εκτυπώσεις, 14 γλυπτά, καθώς και 10.000 αντικείμενα, όπως τις πλάκες εκτύπωσης και τις λιθογραφικές πέτρες του, γράμματα, σημειωματάρια, φωτογραφίες του καλλιτέχνη κ.ά. --- View full είδηση
  22. Το νέο Munch στο Όσλο είναι ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου αφιερωμένο σε έναν καλλιτέχνη. Αφοσιωμένος στην εξερεύνηση βαθιά συναισθηματικών καταστάσεων, ο Νορβηγός καλλιτέχνης Έντβαρντ Μουνκ είναι περισσότερο γνωστός για τις εμβληματικές εκδοχές του έργου του Η κραυγή, οι οποίες απεικονίζουν μια αγωνιώδη φιγούρα με φόντο έναν φλογερό ουρανό. Η εναρκτήρια έκθεση με τίτλο Infinite προσκαλεί τους επισκέπτες να ανακαλύψουν την τέχνη και τον πλούτο του έργου του Μουνκ: τα θέματα και τα μοτίβα –όπως η αγωνία, η απόγνωση, ο θάνατος, η αγάπη, τα τοπία– που διερεύνησε επανειλημμένα σε όλη του τη ζωή και τα οποία συνεχίζουν να αγγίζουν και να εμπνέουν τους ανθρώπους σήμερα. Σε αντίθεση με άλλα παραδοσιακά κτίρια μουσείων, το Munch σχεδιάστηκε για να αποτελέσει μέρος μιας νέας γενιάς μουσείων σε όλο τον κόσμο που επαναπροσδιορίζουν τα πολιτιστικά ιδρύματα και απομακρύνονται από την ιδέα του ιστορικού αρχείου, για να γίνουν χώροι κοινωνικής συγκέντρωσης. «Όταν αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πώς θα είναι, είδαμε ότι σύμφωνα με όλες τις σύγχρονες τάσεις στην αρχιτεκτονική έπρεπε να σχεδιάσουμε κάτι ανοιχτό στον κόσμο, οικολογικά βιώσιμο, με γκαλερί που να δημιουργούν ενδιαφέρουσες αφηγήσεις», μας λέει ο αρχιτέκτονας Χουάν Ερέρος, ιδρυτής του ισπανικού αρχιτεκτονικού γραφείου Estudio Herreros που σχεδίασε το κτίριο. Ο 6ος όροφος στεγάζει την έκθεση Monumental Edvard Munch. Τα έργα μεγάλης κλίμακας που βρίσκονται εκεί, όπως ο εμβληματικός Ήλιος (1910-11), μήκους 8 μ., μπήκαν από ειδικό άνοιγμα στην πρόσοψη του μουσείου. Η κάθετη δομή του σε σχήμα «Λ» φιλοξενεί όλες τις εγκαταστάσεις που απαιτούνται, προσφέρει θέα στην πόλη και δεν καταλαμβάνει βιώσιμο χώρο από την αστική περιοχή Μπιέρβικα, η ανάπλαση της οποίας ξεκίνησε με την κατασκευή του διάσημου κτιρίου της Opera, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα του. Στο πλαίσιο της εξωστρέφειας που επιδίωκαν, οι αρχιτέκτονες σχεδίασαν διακριτικά ορατούς στο κοινό πολλούς από τους χώρους λειτουργίας, όπως τα σημεία όπου εργάζονται οι επαγγελματίες του μουσείου. Επίσης έδωσαν εύκολη πρόσβαση από τους γύρω δρόμους, σχεδίασαν εργαστήρια, βιβλιοθήκη, καφέ στο λόμπι και εστιατόριο στον 13o όροφο με θέα στο φιόρδ και στην πόλη. ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΡΟΣΗΜΟ Η σχεδιαστική πρόταση των αρχιτεκτόνων βασίζεται στην ιδέα ενός πύργου όπου οι κύριες λειτουργίες οργανώνονται κάθετα. Ύψους 60 μέτρων, επενδεδυμένο με ανακυκλωμένα διάτρητα πάνελ αλουμινίου διαφορετικών βαθμών ημιδιαφάνειας και με το επάνω τμήμα του κεκλιμένο, το «Lambda», όπως συχνά αναφέρεται, αποτελεί το νέο ορόσημο της πόλης του Όσλο, ορατό από όλες τις πλευρές της. Οι έντεκα γκαλερί έχουν μεγάλες διακυμάνσεις στα ύψη της οροφής και στα μεγέθη των δωματίων, επιτρέποντας την καλύτερη αξιοποίηση των χώρων, τόσο για τη μόνιμη συλλογή όσο και για περιοδικές εκθέσεις που θα φιλοξενούνται. Ο πύργος αποτελείται από δύο ζώνες: μία στατική και μία δυναμική. Η στατική ζώνη (πλάτη του κτιρίου) είναι μια περίκλειστη κατασκευή από σκυρόδεμα, η οποία ακολουθεί αυστηρά πρωτόκολλα για την ασφάλεια, την υγρασία και τον φωτισμό προκειμένου να προστατεύονται τα έργα τέχνης. Η δυναμική ζώνη, με τη διαφανή πρόσοψη και τη θέα στην πόλη, επιτρέπει στους επισκέπτες να μετακινηθούν μεταξύ των γκαλερί και προσφέρει πανοραμική θέα στο Όσλο. Πρόθεση των αρχιτεκτόνων ήταν το κτίριο να συμβάλλει στη δημιουργία δεσμών ανάμεσα στην τέχνη του Μουνκ και την πόλη. «Το Munch είναι ένα έργο κύρους για την πόλη, γι’ αυτόν τον λόγο έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τα κριτήρια FutureBuilt. Τέτοια κτίρια πρέπει να μειώνουν τουλάχιστον στο μισό τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε σύγκριση με τα συμβατικά σύγχρονα κτίρια όσον αφορά την κατανάλωση ενέργειας, την επιλογή υλικών, τις μεταφορές κ.ά.», εξηγεί ο Γιενς Ρίχτερ του Estudio Hereros, ο οποίος ειδικεύεται στις καινοτόμες τεχνολογίες για το περιβάλλον. Σημείο αναφοράς πλέον στην πόλη του Όσλο, το νέο μουσείο έχει ήδη και αρκετούς «εχθρούς», που το θεωρούν «ρύπανση», όπως είπε χαρακτηριστικά ο ιστορικός τέχνης Τόμι Σόρμπο. ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΔΟΜΗΣΗ Το μουσείο έχει κατασκευαστεί με χρήση σκυροδέματος χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα και ανακυκλωμένο χάλυβα και η φέρουσα δομή του έχει σχεδιαστεί με διάρκεια ζωής περί τα 200 χρόνια. Ωστόσο, το συμπαγές σχήμα του, τα παράθυρα πολύ υψηλής ποιότητας και ο μερικώς φυσικός αερισμός είναι μόνο μερικά από τα μέτρα με τα οποία επιτυγχάνεται εξοικονόμηση ενέργειας. Στην πραγματικότητα, πολλές από τις αρχιτεκτονικές επιλογές βασίστηκαν στο κλίμα. Διαθέτει airlocks για τον έλεγχο της θερμοκρασίας και της υγρασίας στα σημεία μετάβασης μεταξύ δυναμικών και στατικών ζωνών. Επιπλέον, ακολουθεί τα πρότυπα Παθητικής Δόμησης (Passive Buildin), σύμφωνα με τα οποία η κατανάλωση ενέργειας μειώνεται με τη βοήθεια παθητικών μέτρων, όπως πρόσθετη ανάκτηση θερμότητας, εξαιρετική μόνωση κ.ά. Τα κυματιστά πάνελ αλουμινίου αντανακλούν και διαθλούν το ηλιακό φως, ώστε να μην υπάρχουν υπερβολικές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Επάνω, οι γκαλερί έχουν διαφορετικά μεγέθη και ανάπτυξη, ανάλογα με τα εκθέματα που φιλοξενούν. Στη μέση, άποψη του εστιατορίου που βρίσκεται στον 13ο όροφο. Κάτω, στον 7ο όροφο φιλοξενείται η έκθεση Shadows με προσωπικά αντικείμενα του ζωγράφου από τη βίλα Έκελι. Τόσο η εννοιολογική προσέγγιση όσο και η κατασκευή του Munch αποτελούν έκφραση των δεσμεύσεων της νορβηγικής κοινωνίας για τις νέες προκλήσεις που αφορούν το περιβάλλον. Γι’ αυτό το Munch δεν διαθέτει χώρους στάθμευσης επισκεπτών ή προσωπικού. Βρίσκεται πολύ κοντά στον μεγαλύτερο κόμβο δημόσιων συγκοινωνιών της πόλης (Central Station) και οι 100 θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων στο Edvard Munchs plass προτρέπουν το κοινό να μη χρησιμοποιεί αυτοκίνητο. Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ Η συζήτηση και η κατασκευή του μουσείου διήρκεσαν 12 χρόνια, με αρκετές διαφωνίες τόσο για την τοποθεσία όσο και για τον σχεδιασμό του. Η κεκλιμένη κορυφή του κτιρίου, όπως και το ότι τα φωτεινά γυάλινα παράθυρα –που υποσχέθηκαν οι αρχιτέκτονες στα σχέδια– κρύβονται κάτω από «τερατώδη μεταλλικά ρολά» έγιναν αντικείμενο σοβαρής διαμάχης. Ο ιστορικός τέχνης Τόμι Σόρμπο είναι μεταξύ των επικριτών του κτιρίου. Το 2019 σε δηλώσεις του στο Γαλλικό Πρακτορείο ανέφερε ότι είναι «ρύπανση» για το Όσλο, ότι «το λόμπι μοιάζει με αεροδρόμιο ή εμπορικό κτίριο» και ότι «δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ότι φιλοξενεί έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες στον κόσμο». Οι αρχιτέκτονες Χουάν Ερέρος και Γιενς Ρίχτερ, που σχεδίασαν το νέο μουσείο. Η διοίκηση του μουσείου, μέσω του διευθυντή του, Στάιν Όλαφ Χένρικσεν, σχολίασε ότι «το μουσείο πρέπει να προκαλεί τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που το έκανε η τέχνη του Μουνκ. Το κτίριο ταιριάζει πολύ στη συλλογή, γιατί είναι ένα μνημειώδες κτίριο. Πρέπει να έχεις μια γνώμη γι’ αυτό». Ο κ. Ερέρος από την πλευρά του λέει ότι «το Munch μεταμόρφωσε τον ορίζοντα του Όσλο, αλλά υποκλίνεται με σεβασμό στην πόλη που το περιβάλλει. Ο Έντβαρντ Μουνκ ήταν ασυμβίβαστος, δεν δεχόταν κανόνες, μαχόταν για το διαφορετικό, να μην τα παρατάς. Η ισχυρή παρουσία του κτιρίου μέσα στον αστικό ιστό της πόλης είναι σαν να λέει: “Είμαι εδώ. Διατηρώ την κληρονομιά του πιο σημαντικού καλλιτέχνη της Νορβηγίας και απολαμβάνω τη θέα του Όσλο, γιατί είναι η πόλη που με διαμόρφωσε”». Ο συνδημιουργός του μουσείου, Γιενς Ρίχτερ, αναφέρει ότι «όσον αφορά την πρόσοψη η σκέψη μας ήταν ότι θα δίνει μια συνεχώς μεταβαλλόμενη εικόνα στον κόλπο, αντανακλώντας τις εκπληκτικές συνθήκες φωτισμού στο Όσλο που αλλάζουν συνεχώς κατά τη διάρκεια της ημέρας και τις διάφορες εποχές». Ο Μουνκ κληροδότησε το έργο του στην πόλη του Όσλο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιμελητών του μουσείου, έπειτα από σχολαστική έρευνα και αξιολόγηση όλων των προσωπικών του αντικειμένων, θεωρούν ότι ο καλλιτέχνης προετοίμαζε αυτό το κληροδότημα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. «Αρχικά είχε την πρόθεση να αφήσει το κληροδότημά του στο νορβηγικό κράτος, όμως, καθώς η Νορβηγία καταλήφθηκε από τους Ναζί, άλλαξε τη διαθήκη του την τελευταία στιγμή για να μην πέσει το έργο του σε ανεπιθύμητα χέρια, καθώς θεωρούσαν τον πρωτοπόρο του εξπρεσιονισμού δημιουργό της “εκφυλισμένης τέχνης”», εξηγεί ο διευθυντής του μουσείου, Στάιν Όλαφ Χένρικσεν. Στόχος του νέου μουσείου είναι να ανιχνεύσει τη βαθιά επιρροή του καλλιτέχνη τόσο στη σύγχρονη τέχνη όσο και στους καλλιτέχνες μέχρι τις μέρες μας. Έτσι, σε μία από τις εναρκτήριες εκθέσεις φιλοξενεί την Τρέισι Έμιν, μία από τις πιο διάσημες και αμφιλεγόμενες καλλιτέχνιδες του Ηνωμένου Βασιλείου, με το αφιέρωμα Tracey Emin / Edvard Munch The Loneliness of the Soul. Έντβαρντ Mουνκ, η ζωή του Ο Έντβαρντ Μουνκ περιτριγυρισμένος από έργα του στη βίλα Έκελι, όπου έζησε τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του. → Ήταν γιος του Κρίστιαν Μουνκ, στρατιωτικού γιατρού, και της συζύγου του Λόρα. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κριστιάνια, το σημερινό Όσλο. Ως παιδί ήταν συχνά άρρωστος και βρέθηκε κοντά στον θάνατο περισσότερες από μία φορές. Η νεότητά του διαμορφώνεται από τη θρησκευτική αυστηρότητα και τη συναισθηματική αστάθεια του πατέρα του. Σε ηλικία 22 ετών, χάρη σε μια υποτροφία, ταξιδεύει στο Παρίσι, όπου ένας μεγαλύτερος κόσμος ανοίγεται μπροστά του. Το 1885 γνωρίζει τον πρώτο του έρωτα στο πρόσωπο της Μίλι, μιας γυναίκας τέσσερα χρόνια μεγαλύτερης και παντρεμένης. Η κρυφή τους σχέση τον γεμίζει πόθο και αγάπη, αλλά και ντροπή και αμφιθυμία. → Το 1892 εκθέτει στο Βερολίνο και κάνει νέους φίλους, μεταξύ των οποίων ο Σουηδός συγγραφέας και καλλιτέχνης Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, ο Πολωνός συγγραφέας Στανίσουαφ Πσιμπισέφσκι κ.ά. Μαζεύονται σε μια ταβέρνα και συζητούν για τη ζωή και την τέχνη, καταναλώνοντας πολύ αλκοόλ. Αυτή την περίοδο δημιουργεί μερικά από τα πιο διάσημα έργα του, όπως την παστέλ έκδοση της Κραυγής, το Vampire, τη Madonna. Ανακαλύπτει επίσης τη χαρακτική. Αν και είναι περισσότερο γνωστός για τα ζωγραφικά του έργα, ο ίδιος πειραματίστηκε με διάφορα μέσα και τεχνικές στα όρια του μοντερνισμού, μάλιστα αναγνωρίζεται ως ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που πειραματίστηκαν με τη φωτογραφία, με μια Kodak που είχε αγοράσει το 1902. Πέρασε τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του στο Έκελι, ένα κτήμα λίγο έξω από το Όσλο, όπου και πέθανε το 1944. Από το λόμπι του Munch οι επισκέπτες βγαίνουν απευθείας στη μεγάλη πλατεία που περιβάλλει το μουσείο. ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ → Το μουσείο καταλαμβάνει 26.313 τ.μ. → Αναπτύσσεται σε 13 ορόφους. → Yψώνεται 60 μ. πάνω από το φιόρδ του Όσλο. → Διαθέτει 11 γκαλερί και συνολικά 4.500 τ.μ. εκθεσιακούς χώρους. → Η συλλογή του Munch διαθέτει 42.000 αντικείμενα και 28.000 έργα τέχνης. → Περιλαμβάνει 26.700 έργα του Μουνκ, ανάμεσά τους 1.200 πίνακες, 7.050 σκίτσα, 18.322 εκτυπώσεις, 14 γλυπτά, καθώς και 10.000 αντικείμενα, όπως τις πλάκες εκτύπωσης και τις λιθογραφικές πέτρες του, γράμματα, σημειωματάρια, φωτογραφίες του καλλιτέχνη κ.ά. ---
  23. Έναν κλάδο στα πρόθυρα θεμελιωδών αλλαγών αναδεικνύει η παγκόσμια έρευνα “KPMG 2021 Global Construction Survey” για τον κατασκευαστικό κλάδο με τίτλο “No turning back, An industry ready to transcend”. Όπως προκύπτει από την έρευνα, μετά από μια χρονιά ανατροπών, οι εταιρείες μηχανικών και οικοδομικών κατασκευών ελπίζουν να μειώσουν σημαντικά τις αποτυχίες έργων, μετατρέποντας τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τους κινδύνους του χαρτοφυλακίου τους. «Έχοντας εξέλθει από την πανδημία σχετικά αλώβητοι, κυριαρχεί η αίσθηση ότι οι εργολάβοι ίσως επιτέλους αρχίσουν να γυρνάνε την πλάτη τους σε έργα που ενέχουν μη διαχειρίσιμους κινδύνους που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο ολόκληρη την επιχείρησή τους», αναφέρει ο Geno Armstrong, Global Sector Leader, Engineering & Construction, KPMG. «Αρχίζουμε να βλέπουμε τους εργολάβους να μεταβιβάζουν τους κινδύνους, ταυτόχρονα με ένα ασυνήθιστα υψηλό επίπεδο συνεργασίας, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες επιπτώσεις στο κόστος και το χρονοδιάγραμμα». Η παρούσα 13η έκδοση της παγκόσμιας έρευνας για τον Κατασκευαστικό Κλάδο παρουσιάζει μια αισιόδοξη προοπτική, με τα δύο τρίτα το ιδιοκτητών έργων να προβλέπουν επέκταση των επενδυτικών προγραμμάτων τους και τους μισούς από τους ερωτηθέντες να είναι «πολύ» ή «κάπως» αισιόδοξοι για τον μελλοντικό προσανατολισμό της αγοράς των κατασκευαστικών έργων. Κίνδυνος το αυξημένο κόστος Σχολιάζοντας την έρευνα, η Σοφία Γρηγοριάδου, Managing Partner, Παπακωστόπουλος – Γρηγοριάδου και Συνεργάτες Δικηγορική εταιρεία (CPA Law), ανεξάρτητο μέλος του διεθνούς δικτύου νομικών και φορολογικών υπηρεσιών της KPMG «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο κατασκευαστικός κλάδος το επόμενο διάστημα, έχοντας ήδη διαχειριστεί τις συνέπειες της πανδημίας, θα είναι το αυξημένο κόστος. Η βέλτιστη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, η χρήση καινοτόμων υλικών με σκοπό τη βιωσιμότητα των επενδύσεων αλλά και η προσέλκυση αξιόλογου εργατικού δυναμικού φαίνονται να είναι οι παράγοντες που θα καθορίσουν την προσαρμοστικότητα και ανθεκτικότητα των εταιρειών. Ο κίνδυνος αυτός θα εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων του κλάδου.» Επιπλέον, ο Αλέξανδρος Βελδέκης, Γενικός Διευθυντής, Ελεγκτικές Υπηρεσίες, KPMG στην Ελλάδα δήλωσε σχετικά «Αισιόδοξο φαίνεται το μέλλον της αγοράς κατασκευαστικών έργων. Η αισιοδοξία αυτή πηγάζει αφενός από την επιτυχή ανάληψη έργων από τις κατασκευαστικές εταιρίες λόγω της καλύτερης διαχείρισης των επιχειρηματικών τους κινδύνων και των κινδύνων έργων τους και αφετέρου από την ενίσχυση της αποδοτικότητας των έργων τους ως αποτέλεσμα των επενδύσεων για νέες τεχνολογίες και ψηφιακά εργαλεία. Την ίδια στιγμή, φαίνεται πως ο κλάδος των κατασκευών αρχίζει να ελκύει σταδιακά το ικανότερο εργατικό δυναμικό της αγοράς όσο οι κατασκευαστικές εταιρίες διευρύνουν την ποικιλομορφία, ως προς την εσωτερική τους δομή και την εφοδιαστική τους αλυσίδα, και αρχίζουν να καλλιεργούν ένα κλίμα ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων τους.» Μια κοινή θεώρηση του κινδύνου Η διαχείριση κινδύνων βρίσκεται στον πυρήνα της προσπάθειας βελτίωσης της οργανωτικής ανθεκτικότητας. Σε ποσοστό 60%, οι ερωτηθέντες αναφέρουν ότι θέλουν να αποκτήσουν μια πιο συνολική εικόνα των κινδύνων, αυξάνοντας την ενοποίηση και την ορατότητα μεταξύ της διαχείρισης επιχειρηματικών κινδύνων, κινδύνων χαρτοφυλακίου και κινδύνων έργου. Τα δύο τρίτα προγραμματίζουν ένα μέτριο ή υψηλό επίπεδο επενδύσεων στη διαχείριση κινδύνων. Σύμφωνα με τον Armstrong, η αποτυχία ενός έργου μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες και για το υπόλοιπο χαρτοφυλάκιο «Έχοντας μια συνολική, σαφή εικόνα σε πραγματικό χρόνο για όλες τις περιοχές, επιχειρηματικές μονάδες και έργα, οι επιχειρήσεις μπορούν να στοχεύσουν, να εκτιμήσουν και να προσαρμόσουν το επίπεδο της διάθεσης ανάληψης κινδύνων χαρτοφυλακίου και να πάρουν καλύτερες αποφάσεις σχετικά με την ανάληψη νέων έργων» . Πιο τολμηρές και συνεκτικές επενδύσεις στην τεχνολογία Έχοντας σημειώσει αλματώδη πρόοδο στην απομακρυσμένη εργασία και την ψηφιακή συνεργασία, σε ποσοστό 43% οι ερωτηθέντες σχεδιάζουν να αξιοποιήσουν αυτό το γεγονός μέσω σημαντικών επενδύσεων σε τεχνολογίες για να ενισχύσουν την απόδοση των επενδυτικών προγραμμάτων τους. Η «υιοθέτηση τεχνολογίας» επίσης κατατάχθηκε ως ο δεύτερος πιο σημαντικός παράγοντας για την ικανότητα των εταιρειών μηχανικών και οικοδομικών κατασκευών να διαχειριστούν ανατρεπτικά γεγονότα. Ωστόσο, αντιμέτωπες με ένα εύρος γεωγραφιών, κατακερματισμένες εφοδιαστικές αλυσίδες και μια συνεχή ροή νέων λογισμικών, οι εταιρείες ίσως δυσκολευτούν να ενσωματώσουν αποτελεσματικά τη διαχείριση κινδύνων και τη διαχείριση έργων. Μόλις 16% των στελεχών που ερωτήθηκαν ανέφεραν ότι οι επιχειρήσεις έχουν ενσωματώσει πλήρως τα συστήματα και τα εργαλεία. Ο Armstrong θεωρεί ότι ο κλάδος θα έπρεπε να δείχνει μεγαλύτερη διάθεση συνεργασίας όσον αφορά τη χρήση των τεχνολογιών, για κοινά οφέλη «Εάν οι ιδιοκτήτες έργων επενδύσουν σε ρηξικέλευθες καινοτομίες με τρόπο που θα είναι προς όφελος κάθε εργολάβου με τον οποίο συνεργάζονται, τότε θα αρχίζουμε να βλέπουμε τις ευθύνες να μοιράζονται μεταξύ των δύο μερών, με στόχο την αποδοτικότητα, την ασφάλεια και την ποιότητα. Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να καταστήσουν τα έργα πιο ανθεκτικά και λιγότερο ευάλωτα σε καθυστερήσεις, υπερβάσεις κόστους και ατυχήματα». Αργή αλλά σταθερή πρόοδος στην ποικιλομορφία, την ισότητα και την ένταξη Οι προσπάθειες του παγκόσμιου κατασκευαστικού κλάδου για την υιοθέτηση μεγαλύτερης ποικιλομορφίας, ισότητας και ένταξης φαίνεται να βρίσκονται ακόμα στα αρχικά τους στάδια – αν και οι ιδιοκτήτες έχουν σημειώσει μεγαλύτερη πρόοδο από τους εργολάβους. Μόλις 46% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι η επιχείρησή τους διαθέτει επίσημο πρόγραμμα για τη δημιουργία ομάδων με ποικιλομορφία και χωρίς αποκλεισμούς, ενώ μόνο 26% διαθέτουν επίσημο πρόγραμμα ποικιλομορφίας για τους προμηθευτές τους. Σε όλο και περισσότερους τομείς, οι ιδιοκτήτες των έργων απαιτούν μεγαλύτερη ποικιλομορφία τόσο στους άμεσους εργολάβους τους όσο και στην ευρύτερη εφοδιαστική αλυσίδα. Δεν πρόκειται όμως μόνο για ζήτημα συμμόρφωσης, όπως εξηγεί ο Armstrong: «Μια κουλτούρα ποικιλομορφίας και ένταξης εμπλουτίζει τις οργανωτικές δυνατότητες και προσελκύει ταλαντούχο ανθρώπινο δυναμικό, με τους πιο περιζήτητους υποψήφιους να αποζητούν τη δυνατότητα μιας ικανοποιητικής καριέρας σε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον, χωρίς εμπόδια και ταβάνια στη σταδιοδρομία τους. Ο κλάδος έχει ανάγκη νέα ταλέντα και νέους τρόπους αντιμετώπισης των μακροχρόνιων προκλήσεων. Μια εταιρεία με ποικιλομορφία είναι επίσης πιο πιθανόν να είναι πιο καινοτόμα και προσαρμοστική».
  24. Έναν κλάδο στα πρόθυρα θεμελιωδών αλλαγών αναδεικνύει η παγκόσμια έρευνα “KPMG 2021 Global Construction Survey” για τον κατασκευαστικό κλάδο με τίτλο “No turning back, An industry ready to transcend”. Όπως προκύπτει από την έρευνα, μετά από μια χρονιά ανατροπών, οι εταιρείες μηχανικών και οικοδομικών κατασκευών ελπίζουν να μειώσουν σημαντικά τις αποτυχίες έργων, μετατρέποντας τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τους κινδύνους του χαρτοφυλακίου τους. «Έχοντας εξέλθει από την πανδημία σχετικά αλώβητοι, κυριαρχεί η αίσθηση ότι οι εργολάβοι ίσως επιτέλους αρχίσουν να γυρνάνε την πλάτη τους σε έργα που ενέχουν μη διαχειρίσιμους κινδύνους που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο ολόκληρη την επιχείρησή τους», αναφέρει ο Geno Armstrong, Global Sector Leader, Engineering & Construction, KPMG. «Αρχίζουμε να βλέπουμε τους εργολάβους να μεταβιβάζουν τους κινδύνους, ταυτόχρονα με ένα ασυνήθιστα υψηλό επίπεδο συνεργασίας, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες επιπτώσεις στο κόστος και το χρονοδιάγραμμα». Η παρούσα 13η έκδοση της παγκόσμιας έρευνας για τον Κατασκευαστικό Κλάδο παρουσιάζει μια αισιόδοξη προοπτική, με τα δύο τρίτα το ιδιοκτητών έργων να προβλέπουν επέκταση των επενδυτικών προγραμμάτων τους και τους μισούς από τους ερωτηθέντες να είναι «πολύ» ή «κάπως» αισιόδοξοι για τον μελλοντικό προσανατολισμό της αγοράς των κατασκευαστικών έργων. Κίνδυνος το αυξημένο κόστος Σχολιάζοντας την έρευνα, η Σοφία Γρηγοριάδου, Managing Partner, Παπακωστόπουλος – Γρηγοριάδου και Συνεργάτες Δικηγορική εταιρεία (CPA Law), ανεξάρτητο μέλος του διεθνούς δικτύου νομικών και φορολογικών υπηρεσιών της KPMG «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο κατασκευαστικός κλάδος το επόμενο διάστημα, έχοντας ήδη διαχειριστεί τις συνέπειες της πανδημίας, θα είναι το αυξημένο κόστος. Η βέλτιστη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, η χρήση καινοτόμων υλικών με σκοπό τη βιωσιμότητα των επενδύσεων αλλά και η προσέλκυση αξιόλογου εργατικού δυναμικού φαίνονται να είναι οι παράγοντες που θα καθορίσουν την προσαρμοστικότητα και ανθεκτικότητα των εταιρειών. Ο κίνδυνος αυτός θα εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων του κλάδου.» Επιπλέον, ο Αλέξανδρος Βελδέκης, Γενικός Διευθυντής, Ελεγκτικές Υπηρεσίες, KPMG στην Ελλάδα δήλωσε σχετικά «Αισιόδοξο φαίνεται το μέλλον της αγοράς κατασκευαστικών έργων. Η αισιοδοξία αυτή πηγάζει αφενός από την επιτυχή ανάληψη έργων από τις κατασκευαστικές εταιρίες λόγω της καλύτερης διαχείρισης των επιχειρηματικών τους κινδύνων και των κινδύνων έργων τους και αφετέρου από την ενίσχυση της αποδοτικότητας των έργων τους ως αποτέλεσμα των επενδύσεων για νέες τεχνολογίες και ψηφιακά εργαλεία. Την ίδια στιγμή, φαίνεται πως ο κλάδος των κατασκευών αρχίζει να ελκύει σταδιακά το ικανότερο εργατικό δυναμικό της αγοράς όσο οι κατασκευαστικές εταιρίες διευρύνουν την ποικιλομορφία, ως προς την εσωτερική τους δομή και την εφοδιαστική τους αλυσίδα, και αρχίζουν να καλλιεργούν ένα κλίμα ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων τους.» Μια κοινή θεώρηση του κινδύνου Η διαχείριση κινδύνων βρίσκεται στον πυρήνα της προσπάθειας βελτίωσης της οργανωτικής ανθεκτικότητας. Σε ποσοστό 60%, οι ερωτηθέντες αναφέρουν ότι θέλουν να αποκτήσουν μια πιο συνολική εικόνα των κινδύνων, αυξάνοντας την ενοποίηση και την ορατότητα μεταξύ της διαχείρισης επιχειρηματικών κινδύνων, κινδύνων χαρτοφυλακίου και κινδύνων έργου. Τα δύο τρίτα προγραμματίζουν ένα μέτριο ή υψηλό επίπεδο επενδύσεων στη διαχείριση κινδύνων. Σύμφωνα με τον Armstrong, η αποτυχία ενός έργου μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες και για το υπόλοιπο χαρτοφυλάκιο «Έχοντας μια συνολική, σαφή εικόνα σε πραγματικό χρόνο για όλες τις περιοχές, επιχειρηματικές μονάδες και έργα, οι επιχειρήσεις μπορούν να στοχεύσουν, να εκτιμήσουν και να προσαρμόσουν το επίπεδο της διάθεσης ανάληψης κινδύνων χαρτοφυλακίου και να πάρουν καλύτερες αποφάσεις σχετικά με την ανάληψη νέων έργων» . Πιο τολμηρές και συνεκτικές επενδύσεις στην τεχνολογία Έχοντας σημειώσει αλματώδη πρόοδο στην απομακρυσμένη εργασία και την ψηφιακή συνεργασία, σε ποσοστό 43% οι ερωτηθέντες σχεδιάζουν να αξιοποιήσουν αυτό το γεγονός μέσω σημαντικών επενδύσεων σε τεχνολογίες για να ενισχύσουν την απόδοση των επενδυτικών προγραμμάτων τους. Η «υιοθέτηση τεχνολογίας» επίσης κατατάχθηκε ως ο δεύτερος πιο σημαντικός παράγοντας για την ικανότητα των εταιρειών μηχανικών και οικοδομικών κατασκευών να διαχειριστούν ανατρεπτικά γεγονότα. Ωστόσο, αντιμέτωπες με ένα εύρος γεωγραφιών, κατακερματισμένες εφοδιαστικές αλυσίδες και μια συνεχή ροή νέων λογισμικών, οι εταιρείες ίσως δυσκολευτούν να ενσωματώσουν αποτελεσματικά τη διαχείριση κινδύνων και τη διαχείριση έργων. Μόλις 16% των στελεχών που ερωτήθηκαν ανέφεραν ότι οι επιχειρήσεις έχουν ενσωματώσει πλήρως τα συστήματα και τα εργαλεία. Ο Armstrong θεωρεί ότι ο κλάδος θα έπρεπε να δείχνει μεγαλύτερη διάθεση συνεργασίας όσον αφορά τη χρήση των τεχνολογιών, για κοινά οφέλη «Εάν οι ιδιοκτήτες έργων επενδύσουν σε ρηξικέλευθες καινοτομίες με τρόπο που θα είναι προς όφελος κάθε εργολάβου με τον οποίο συνεργάζονται, τότε θα αρχίζουμε να βλέπουμε τις ευθύνες να μοιράζονται μεταξύ των δύο μερών, με στόχο την αποδοτικότητα, την ασφάλεια και την ποιότητα. Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να καταστήσουν τα έργα πιο ανθεκτικά και λιγότερο ευάλωτα σε καθυστερήσεις, υπερβάσεις κόστους και ατυχήματα». Αργή αλλά σταθερή πρόοδος στην ποικιλομορφία, την ισότητα και την ένταξη Οι προσπάθειες του παγκόσμιου κατασκευαστικού κλάδου για την υιοθέτηση μεγαλύτερης ποικιλομορφίας, ισότητας και ένταξης φαίνεται να βρίσκονται ακόμα στα αρχικά τους στάδια – αν και οι ιδιοκτήτες έχουν σημειώσει μεγαλύτερη πρόοδο από τους εργολάβους. Μόλις 46% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι η επιχείρησή τους διαθέτει επίσημο πρόγραμμα για τη δημιουργία ομάδων με ποικιλομορφία και χωρίς αποκλεισμούς, ενώ μόνο 26% διαθέτουν επίσημο πρόγραμμα ποικιλομορφίας για τους προμηθευτές τους. Σε όλο και περισσότερους τομείς, οι ιδιοκτήτες των έργων απαιτούν μεγαλύτερη ποικιλομορφία τόσο στους άμεσους εργολάβους τους όσο και στην ευρύτερη εφοδιαστική αλυσίδα. Δεν πρόκειται όμως μόνο για ζήτημα συμμόρφωσης, όπως εξηγεί ο Armstrong: «Μια κουλτούρα ποικιλομορφίας και ένταξης εμπλουτίζει τις οργανωτικές δυνατότητες και προσελκύει ταλαντούχο ανθρώπινο δυναμικό, με τους πιο περιζήτητους υποψήφιους να αποζητούν τη δυνατότητα μιας ικανοποιητικής καριέρας σε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον, χωρίς εμπόδια και ταβάνια στη σταδιοδρομία τους. Ο κλάδος έχει ανάγκη νέα ταλέντα και νέους τρόπους αντιμετώπισης των μακροχρόνιων προκλήσεων. Μια εταιρεία με ποικιλομορφία είναι επίσης πιο πιθανόν να είναι πιο καινοτόμα και προσαρμοστική». View full είδηση
  25. Δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις ύψους €2,5 δισ. θα “τρέξει” η Ελλάδα έως το 2027, με στόχο να ανεβάσει ταχύτητα σε όλες τις διαδικτυακές υποδομές - σταθερής και κινητής. Το “πακέτο” των έργων, που θα υπηρετήσουν τον στόχο της συνδεσιμότητας υπερ-υψηλών ταχυτήτων για όλους τους Έλληνες, περιγράφεται στο Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο, που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Πρόκειται για έργα που σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με τα δίκτυα μικροδορυφόρων, με τη συνδεσιμότητα 5G στους αυτοκινητόδρομους της χώρας, με τα υποθαλάσσια καλώδια οπτικών ινών στα ελληνικά νησιά, με πρόγραμμα επιδότησης για οπτικές ίνες σε κτήρια στα πρότυπα του “Εξοικονομώ” και για το UFBB II με στόχο την κάλυψη με δίκτυα πολύ υψηλής χωρητικότητας (VHCN). Για την υλοποίηση του στόχου της παροχής υπηρεσιών υπερυψηλών ταχυτήτων σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, θα πραγματοποιηθούν δημόσιες επενδύσεις ύψους €1,139 δισ. την περίοδο 2021-2027, οι οποίες μαζί τις ιδιωτικές θα ανέλθουν σε €2,504 δισ. Η Ελλάδα, όπως αναφέρεται στο κείμενο της διαβούλευσης για το Εθνικό Σχέδιο Ευρυζωνικότητας 2021-2027, θα αξιοποιήσει για την προώθηση των παραπάνω πρωτοβουλιών όλους τους διαθέσιμους μηχανισμούς χρηματοδότησης, όπως ο Μηχανισμός Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο και ο μηχανισμός “Συνδέοντας την Ευρώπη” (CEF2 Digital). Μικροδορυφόροι το 2022 Με στόχο την ευρεία διαθεσιμότητα ευρυζωνικών υπηρεσιών υπερυψηλών ταχυτήτων, ένα από τα πρώτα έργα που δίνει έμφαση η Ελλάδα, είναι η ανάπτυξη δικτύου μικροδορυφόρων. Μέσω της Γενικής Γραμματείας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων και με την τεχνική υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ΕΟΔ) προβλέπεται η ανάπτυξη ενός δικτύου μικροδορυφόρων, η δημόσια στήριξη του οποίου θα ξεπερνά τα €200 εκατ. χωρίς ΦΠΑ. Η αρχική φάση του έργου αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το 2ο τρίμηνο του 2022 και το πιλοτικό έργο του/των πρώτου/ων μικροδορυφόρου/ων θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί στο 3ο τρίμηνο του 2022. Ωστόσο η τρίτη φάση, η οποία περιλαμβάνει την κατασκευή των επόμενων μικροδορυφόρων, αναμένεται έως το 4ο τρίμηνο του 2025. Το έργο θα υποστηρίξει ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, όπως την παροχή συνδεσιμότητας και τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, τη γεωεπιτήρηση και τη χαρτογραφία, τη ναυτιλία, τη γεωργία, και την πολεοδομία. Επίσης, θα υποστηρίξει ασφαλείς κυβερνητικές επικοινωνίες (QKD), επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, επιτήρηση συνόρων, εθνική ασφάλεια, πολιτική και προστασία και τέλος, αναμένεται να αυξήσει τις δυνατότητες της ελληνικής βιομηχανίας υψηλής τεχνολογίας. 5G στους αυτοκινητόδρομους Το Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο προβλέπει, επίσης, την παροχή 5G κάλυψης σε όλους τους αυτοκινητόδρομους της χώρας, που ανήκουν στο κεντρικό δίκτυο της λεγόμενης πολιτικής των διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών 117 (ΔΕΔ-Μ). Οι σχετικές υποδομές θα αναπτυχθούν σε 2.397 χλμ. αυτοκινητοδρόμων. Συγκεκριμένα, στην Εγνατία Οδό, στην εθνική οδό από Αθήνα ως Θεσσαλονίκη και Ευζώνους, στον άξονα Θεσσαλονίκη - Σέρρες - Προμαχώνας, στην Ιόνια Οδό, στην Ολυμπία Οδό, στον Μορέα, στην Κεντρική Οδό από Λαμία ως Γρεβενά και στην Αττική Οδό. Ο προσωρινός προϋπολογισμός του έργου προβλέπει δημόσια στήριξη €162 εκατ. Η λεπτομερής προετοιμασία του έργου αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το 3ο τρίμηνο του 2022, ώστε να ακολουθήσει ο διαγωνισμός. Στόχος είναι η ανάθεση της σύμβασης να έχει γίνει μέχρι το 1ο τρίμηνο του 2023 και το έργο να ολοκληρωθεί έως το 4ο τρίμηνο του 2025. Υποβρύχιες οπτικές ίνες στα νησιά Η ανάπτυξη σύγχρονων υποθαλάσσιων καλωδιακών συστημάτων οπτικών ινών, που θα συνδέουν τα ελληνικά νησιά, αποτελεί επίσης έναν από τους άξονες του Εθνικού Σχεδίου Ευρυζωνικότητας. Το έργο των υποθαλάσσιων καλωδιακών συστημάτων στα ελληνικά νησιά, θα ακολουθήσει το μοντέλο private DBO - gap funding. Πρακτικά, ο ανάδοχος θα αναλάβει τον σχεδιασμό, την κατασκευή και τη λειτουργία της υποθαλάσσιας ζεύξης, καθώς και μέρος της χρηματοδότησης και ο δημόσιος τομέας θα καλύψει το κενό χρηματοδότησης, μετά από́ ανοικτή διαδικασία διαγωνισμού. Στον ανάδοχο θα επιβληθούν υποχρεώσεις χονδρικής. Τα νησιά, που θα καλυφθούν, θα προσδιοριστούν κατόπιν διαβούλευσης με την αγορά και λεπτομερή χαρτογράφηση των προγραμματισμένων ιδιωτικών επενδύσεων, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τις υποδομές που θα αναπτυχθούν στο πλαίσιο του UFBB. Το έργο έχει συμπεριληφθεί στο Ελληνικό Σχέδιο Ανάκαμψης με προσωρινό προϋπολογισμό για δημόσια στήριξη €88,7 εκατ. Ο διαγωνισμός αναμένεται το 3ο τρίμηνο του 2022 και η ανάθεση της σύμβασης το 1ο τρίμηνο του 2023. Η γεωφυσική έρευνα του βυθού για την καλωδιακή διαδρομή (που θα εκτελεστεί από τον ανάδοχο) και οι Εγκρίσεις/Αδειοδοτήσεις (που θα ληφθούν από τον ανάδοχο) αναμένεται να ολοκληρωθούν έως το 4ο τρίμηνο του 2024. Η κατασκευή αναμένεται να ξεκινήσει έως το 1ο τρίμηνο του 2025 και να ολοκληρωθεί έως το 4ο τρίμηνο του 2025. Οπτικές ίνες σε κτίρια: το 2022 το voucher Στο Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο περιλαμβάνεται και η προώθηση της σύνδεσης των τελικών χρηστών με δίκτυα πολύ υψηλής χωρητικότητας (VHCN), που αναπτύσσονται κοντά στις κατοικίες τους, μέσω της μείωσης του κόστους της εσωτερικής καλωδίωσης, που αποτελεί σημαντικό μέρος του συνολικού κόστους. Η επένδυση θα βασιστεί σε ένα πρόγραμμα επιδότησης ζήτησης (κουπόνι), που απευθύνεται σε φυσικά πρόσωπα και μικρές επιχειρήσεις για την αναβάθμιση της εσωτερικής καλωδίωσης του κτιρίου τους, ώστε να είναι έτοιμα για σύνδεση σε ένα οπτικό δίκτυο πολύ υψηλής χωρητικότητας. Θα είναι επιλέξιμες τόσο μονοκατοικίες, όσο και πολυκατοικίες και στην περίπτωση των πολυκατοικιών, θα ομαδοποιούνται περισσότερα κουπόνια, ώστε η εσωτερική καλωδίωση να καλύπτει όλα τα διαμερίσματα. Τα εξαργυρωμένα κουπόνια θα καλύπτουν το κόστος προς τον εγκαταστάτη ή τον τηλεπικοινωνιακό πάροχο, που θα πραγματοποιήσει την κατασκευή. Έως το 2023, ο αριθμός των εγκαταστάσεων που θα καλύπτονται, θα ανέρχεται σε 3,58 εκατομμύρια ενεργές γραμμές/εγκαταστάσεις (που αντιστοιχούν στο 75,8% όλων των ενεργών γραμμές/εγκαταστάσεις). Ο εκτιμώμενος αριθμός των στοχευόμενων κτιρίων είναι 120.000. Οι περιοχές στόχοι του μέτρου θα είναι όλες οι περιοχές που καλύπτονται επί του παρόντος ή αναμένεται να καλυφθούν από δίκτυα VHCN στο εγγύς μέλλον. Ο προσωρινός προϋπολογισμός του έργου προβλέπει δημόσια στήριξη €131 εκατ., ενώ το σχετικό κουπόνι αναμένεται να είναι διαθέσιμο από το 1ο τρίμηνο του 2023 έως το τέλος των διαθέσιμων πόρων ή το αργότερο το 4ο τρίμηνο του 2025. Το έργο έχει συμπεριληφθεί στο Ελληνικό Σχέδιο Ανάκαμψης με προσωρινό προϋπολογισμό για δημόσια στήριξη €131 εκατ. Το RRP εγκρίθηκε τον Ιούλιο του 2021. Η λεπτομερής προετοιμασία του έργου αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το 4ο τρίμηνο του 2022 και το κουπόνι αναμένεται να είναι διαθέσιμο από το 1ο τρίμηνο του 2023 έως το τέλος των διαθέσιμων πόρων ή το αργότερο το 4ο τρίμηνο του 2025. Συνεχίζεται το Super-Fast Broadband Έως τον Μάρτιο του 2022 έχει παραταθεί το SFBB, το οποίο ξεκίνησε το 2019 από τη Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Το voucher για το SFBB καλύπτει μέρος του κόστους σύνδεσης (δηλαδή εφάπαξ κόστος σύνδεσης ύψους €48) και κόστος σύνδεσης υψηλής ταχύτητας στο Internet €13/ανά μήνα για μέγιστο 24 μήνες. Το έργο έχει ετήσιο προϋπολογισμό €50 εκατ., ενώ η έκθεση αξιολόγησης του τρέχοντος έργου SFBB θα πραγματοποιηθεί στα τέλη του 2022 . Με βάση τα ευρήματα της έκθεσης αξιολόγησης, η Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων θα λάβει τις τελικές αποφάσεις για την παράταση του χρονικού πλαισίου του έργου SFBB και τις απαραίτητες τροποποιήσεις. Νέο ΣΔΙΤ για το Ultra-Fast Broadband Με στόχο την αύξηση της συνδεσιμότητας σε περιοχές που δεν περιλαμβάνονται στα επενδυτικά σχέδια των παρόχων, το Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο προβλέπει την ολοκλήρωση του ΣΔΙΤ UFBB και τον σχεδιασμό του UFFB 2. Το μεγάλο ΣΔΙΤ για την ανάπτυξη υποδομών υπερ-υψηλής ευρυζωνικότητας Ultra-Fast Broadband - UFBB, προϋπολογισμού €870 εκατ. (με ΦΠΑ - €700 εκατ. χωρίς) εκτιμάται ότι θα έχει προχωρήσει έως το τέλος του 2022, ώστε να ξεκινήσει η τριετής φάση κατασκευής των υποδομών. Για το Ultra-Fast Broadband 2, το κόστος προβλέπεται να ανέλθει σε περίπου €1,2 δισ. και η εκτιμώμενη ανάγκη δημόσιας χρηματοδότησης στα €400 εκατ. Στόχος του UFBB 2 είναι να καλύψει τις 1.695.772 γραμμές συνδρομητών που δεν θα καλύπτονται από δίκτυα VHCN, με την προϋπόθεση, ωστόσο, ότι θα έχει ολοκληρωθεί το UFBB 1. Δημόσιο WiFi Τέλος, το Εθνικό Σχέδιο Ευρυζωνικότητας προβλέπεται την ανάπτυξη δημόσιων σημείων ασύρματης ευρυζωνικής πρόσβασης στο Διαδίκτυο (WiFi hotspots), ιδιαίτερα σε σημεία υψηλής συνάθροισης κοινού ή σημεία πολιτιστικού και τουριστικού ενδιαφέροντος. Το έργο αφορά στην προμήθεια, εγκατάσταση, παραμετροποίηση, σύνδεση και θέση σε λειτουργία 5.600 access points, τα οποία θα κατανεμηθούν σε περίπου 2.500 περιοχές σε όλη την επικράτεια που συγκεντρώνουν ένα σύνολο από χαρακτηριστικά, όπως ιδιαίτερα υψηλή πληθυσμιακή συγκέντρωση. Η δράση προϋπολογισμού €11,8 εκατ. (πλέον ΦΠΑ). Το έργο προκηρύχθηκε το 1ο τρίμηνο του 2021 και έως το τέλος του έτους αναμένεται να συναφθούν Συμφωνίες - Πλαίσιο με τους αναδόχους, που θα αναδειχθούν από τη διαγωνιστική διαδικασία. Ακολούθως, το έργο θα χωριστεί σε επιμέρους έργα, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της Αναθέτουσας Αρχής και θα συναφθούν πολλαπλές εκτελεστικές συμβάσεις για την υλοποίηση τους.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.