Μετάβαση στο περιεχόμενο

Engineer

Administrators
  • Περιεχόμενα

    13.199
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Days Won

    37

Everything posted by Engineer

  1. Δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ η πολυαναμενόμενη Κοινή Υπουργική Απόφαση που αφορά στην ανάθεση καθηκόντων για τις δράσεις του “Νέου Εξοικονομώ” στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος και στην Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα. Συγκεκριμένα, στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος ανατίθενται καθήκοντα υλοποίησης και διαχείρισης του προγράμματος εξοικονόμησης ενέργειας σε κτίρια κατοικιών ενώ στην Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα ανατίθεται η διαχείριση χρηματοδοτικού εργαλείου εγγυοδοσίας στη βάση σχετικής υπουργικής απόφασης και των αρμοδιοτήτων που αντιστοιχούν σε Φορέα Εγγυοδοσίας. Διαβάστε παρακάτω το πλήρες κείμενο της απόφασης με όλες τις λεπτομέρειες: Ανάθεση καθηκόντων για δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας στον οικιακό κτιριακό τομέα. Άρθρο 1 Ανάθεση καθηκόντων στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος Ανατίθενται στο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας» (ΤΕΕ) καθήκοντα υλοποίησης και διαχείρισης του προγράμματος εξοικονόμησης ενέργειας σε κτίρια κατοικιών που συγχρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και Εθνικούς πόρους. Το πρόγραμμα αφορά στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και αναβάθμιση κατοικιών, στη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), με αποτέλεσμα τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την επίτευξη καθαρότερου περιβάλλοντος. Οι αρμοδιότητες που ανατίθενται στο ΤΕΕ, αφορούν: Στην υποδοχή, τη διαχείριση, τον έλεγχο και την αξιολόγηση των αιτήσεων χρηματοδότησης, τον έλεγχο των δικαιολογητικών και την αξιολόγηση των αιτημάτων ολοκλήρωσης, την κατάρτιση αρχικών, προσωρινών και οριστικών αποτελεσμάτων αξιολόγησης των αιτήσεων χρηματοδότησης και την εισήγηση αυτών προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, την έκδοση αποφάσεων υπαγωγής αιτήσεων, τη διαχείριση και εξέταση των ενστάσεων, την εισήγηση των απορρίψεων/απεντάξεων υποβληθεισών αιτήσεων προς την Επιτελική Δομή ΕΣΠΑ Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Τομέα Ενέργειας (“Επιτελική Δομή”), τη διαχείριση και υποστήριξη του πληροφοριακού συστήματος υποβολής και διαχείρισης των αιτήσεων χρηματοδότησης, την υποβολή προς την Επιτελική Δομή σχεδίου με συχνές ερωτήσεις-απαντήσεις για τη διασαφήνιση των όρων και προϋποθέσεων του παρόντος Οδηγού, καθώς και όλων των σχετικών θεμάτων που ανακύπτουν κατά την υλοποίηση, την οργάνωση και λειτουργία υπηρεσίας για την παροχή ενημέρωσης προς τους ωφελούμενους για θέματα του προγράμματος και την υποβολή προς την Επιτελική Δομή των σχετικών αναφορών για την πορεία της υπηρεσίας ενημέρωσης και πληροφόρησης, την εισήγηση προς την Επιτελική Δομή και τη συνεργασία με αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες, για την επίλυση τυχόν προβλημάτων που ανακύπτουν κατά τη διαδικασία υλοποίησης του Προγράμματος, τη διασταύρωση στοιχείων και την εν γένει βελτίωση του Προγράμματος, την οργάνωση και διενέργεια δειγματοληπτικών επιτόπιων ελέγχων σε έργα με ολοκληρωμένο φυσικό και οικονομικό αντικείμενο, κατόπιν μεθοδολογίας, η οποία θα αναπτυχθεί με τη συνεργασία και με τη σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων φορέων και υπηρεσιών, την εντολή προς την Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα Α.Ε. για την εκταμίευση της επιχορήγησης και των λοιπών ωφελημάτων του Προγράμματος προς τους ωφελούμενους, Το ΤΕΕ αναλαμβάνει καθήκοντα Αναθέτουσας Αρχής για τις ανάγκες του Προγράμματος και δύναται να συνάπτει συμβάσεις με εξωτερικούς αναδόχους για την υποστήριξη του έργου του κατά τη διάρκεια υλοποίησης αυτού. Στο πλαίσιο αυτό διενεργεί τις διαδικασίες προκήρυξης και ανάθεσης συμβάσεων, σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό και κανονιστικό πλαίσιο και προβαίνει σε κάθε απαιτούμενη ενέργεια για την αποτελεσματική διοίκηση και υλοποίηση των συμβάσεων που θα συναφθούν. Τα τελικά παραδοτέα διαβιβάζονται στην Επιτελική Δομή, η οποία μετά από σχετικό έλεγχο της πληρότητάς τους εκδίδει βεβαίωση ολοκλήρωσης. Το ΤΕΕ, κατά τη διάρκεια υλοποίησης του Προγράμματος, συνεργάζεται με την Επιτελική Δομή, με την Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα Α.Ε., καθώς και με την Ειδική Υπηρεσία Συντονισμού του Ταμείου Ανάκαμψης. Στο πλαίσιο αυτό, παρέχει ενημέρωση για την εξέλιξη του προγράμματος, όποτε ζητηθεί, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις αυτού. Ανταποκρίνεται σε τυχόν ελέγχους που διενεργούνται από Εθνικές και Ευρωπαϊκές αρχές, τόσο κατά τη διάρκεια υλοποίησης του προγράμματος, όσο και μετά την ολοκλήρωσή του σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο εθνικό και κοινοτικό θεσμικό πλαίσιο. Άρθρο 2 Ανάθεση καθηκόντων στην Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα A.E. Στο πλαίσιο υλοποίησης των προγραμμάτων της παρ. 1 του άρθρου 1, ανατίθεται στην Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα Α.Ε. (ΕΑΤ) η διαχείριση χρηματοδοτικού εργαλείου εγγυοδοσίας στη βάση σχετικής υπουργικής απόφασης και των αρμοδιοτήτων που αντιστοιχούν σε Φορέα Εγγυοδοσίας. Στο πλαίσιο αρμοδιοτήτων της ΕΑΤ ΑΕ ως Φορέα Εγγυοδοσίας, θα λαμβάνει αμοιβές για τη διαχείριση του χρηματοδοτικού εργαλείου, όπως αυτές ορίζονται στη σχετική απόφαση. Επιπρόσθετα, για το Πρόγραμμα της παρ. 1 του άρθρου 1 της παρούσας και σύμφωνα με το άρθρο 102 του ν. 4821/2021 (Α΄ 134), ανατίθεται στην ΕΑΤ ΑΕ μέρος των καθηκόντων υλοποίησης και διαχείρισης και ειδικότερα: Εκτέλεση πληρωμών άμεσης ενίσχυσης, ως εξής: Σε περίπτωση καταβολής προκαταβολής της άμεσης ενίσχυσης, η ΕΑΤ καταβάλλει τα ποσά που αντιστοιχούν σε αυτή, σε συνέχεια σχετικής εντολής πληρωμής προκαταβολής που θα αποστέλλεται από το ΤΕΕ. Σε περίπτωση καταβολής τελικής εκταμίευσης, η ΕΑΤ καταβάλλει το ποσό που αντιστοιχεί στην ολική αποπληρωμή, σε συνέχεια σχετικής εντολής αποπληρωμής και βεβαίωσης ολοκλήρωσης του προγράμματος από τον ωφελούμενο που θα αποστέλλεται από το ΤΕΕ. Εκταμίευση των τόκων των δανείων, προς τις συνεργαζόμενες Τράπεζες, σύμφωνα με τη σχετική εντολή που θα αποστέλλεται από το ΤΕΕ. Τα δάνεια εκταμιεύονται από τις συνεργαζόμενες Τράπεζες προς τον ωφελούμενο του Προγράμματος τμηματικά ή καθ’ ολοκληρία σύμφωνα με τη σχετική εντολή που θα αποστέλλεται από το ΤΕΕ, και στην οποία θα αναγράφεται ρητά η μέθοδος εκταμίευσης δανείου. Για την υλοποίηση των ανωτέρω, (α) η ΕΑΤ θα αναπτύξει την κατάλληλη πληροφοριακή υποδομή επικοινωνίας με τις συνεργαζόμενες Τράπεζες και (β) το ΤΕΕ θα αναπτύξει την κατάλληλη υποδομή επικοινωνίας με το Πληροφοριακό Σύστημα της ΕΑΤ. Για τις αρμοδιότητες της παρ. 3 του παρόντος άρθρου η ΕΑΤ λαμβάνει αμοιβές διαχείρισης, όπως αυτές περιγράφονται στο άρθρο Άρθρο 3 Καταβολή της Χρηματοδότησης του Προγράμματος Τα ποσά της χρηματοδότησης του Προγράμματος καταβάλλονται τμηματικά στην Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα (ΕΑΤ), ως φορέα αρμόδιο για τις πληρωμές. Ειδικότερα: Ενδιαφέρομαι για ΘερμομόνωσηΕνδιαφέρομαι για Θερμομόνωση α) 1η δόση που ανέρχεται στο ποσό της προκαταβολής της άμεσης ενίσχυσης, όπως αυτή καθορίζεται στον Οδηγό του Προγράμματος. β) επόμενες δόσεις, ανάλογα με την πορεία ολοκλήρωσης των αιτήσεων και την εξέλιξη του Προγράμματος. Το αίτημα για την καταβολή της κάθε δόσης γίνεται από την ΕΑΤ και συνοδεύεται από εισήγηση του ΤΕΕ και σύμφωνη γνώμη της Επιτελικής Δομής. Σε κάθε περίπτωση, η καταβολή της χρηματοδότησης προς την ΕΑΤ και στη συνέχεια στους ωφελούμενους γίνεται χωρίς καμία έκπτωση ή κράτηση υπέρ τρίτων, που ενδέχεται να μειώσει το ύψος της χρηματοδότησης που δικαιούται. Η ΕΑΤ ανοίγει έντοκους τραπεζικούς λογαριασμούς στην Τράπεζα της Ελλάδος με βάση το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, για το Πρόγραμμα, που αφορούν: (α) στην επιχορήγηση, (β) τους τόκους των δανείων, στους οποίους κατατίθενται οι μεταφερόμενες χρηματοδοτήσεις, με απευθείας μεταφορά των πιστώσεων του οικείου έργου του Π.Δ.Ε., άνευ υπολόγου. Στους ανωτέρω λογαριασμούς κατατίθενται και ενδεχόμενες επιστροφές πληρωμών ή ποσά από καταλογισμούς. Τα ποσά αυτά καθώς και οι τόκοι που πιθανόν δημιουργηθούν από την παραμονή των κατατιθεμένων κατά τα ανωτέρω στους ανωτέρω λογαριασμούς αποτελούν έσοδο του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων και διατίθενται αποκλειστικά για τους σκοπούς του Προγράμματος. Τα τυχόν αδιάθετα ποσά των λογαριασμών, μετά την ολοκλήρωση και εξόφληση του Προγράμματος κατατίθενται από την ΕΑΤ, με μέριμνα της Επιτελικής Δομής, στο λογαριασμό αδιάθετων υπολοίπων παρελθόντων οικονομικών ετών που τηρείται στην Τράπεζα της Ελλάδος. Τα ποσά της δημόσιας χρηματοδότησης εγγράφονται στον προϋπολογισμό δημοσίων επενδύσεων και τα αντίστοιχα ποσά χρηματοδότησης προς τους ωφελούμενους μεταβιβάζονται από τον λογαριασμό του οικείου έργου δημοσίων επενδύσεων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΣΑΤΑ075), που τηρείται στην Τράπεζα της Ελλάδος, στους έντοκους τραπεζικούς λογαριασμούς. Η μεταφορά των ποσών αυτών θα γίνεται απευθείας από την Τράπεζα της Ελλάδος μετά από εντολή της αρμόδιας για την εκτέλεση της οικείας ΣΑΤΑ, Υπηρεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν της σύμφωνης γνώμης της Επιτελικής Δομής και σύμφωνα με τα οριζόμενα στην υπ’ αρ. 134453/23.12.2015 κοινή υπουργική απόφαση περί ρυθμίσεων πληρωμών των δαπανών Π.Δ.Ε., όπως αυτή ισχύει κάθε φορά. Η ενταλματοποίηση και εμφάνιση της ανωτέρω χρηματοδότησης στη δημόσια ληψοδοσία από την αρμόδια Υπηρεσία διενεργείται με την έκδοση σχετικών συμψηφιστικών χρηματικών ενταλμάτων κατόπιν υποβολής των ακόλουθων δικαιολογητικών: α) απόφασης χρηματοδότησης της οικείας ΣΑΤΑ από τη Διεύθυνση Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων προς την Τράπεζα της Ελλάδος. β) Αντιγράφου δελτίου αναγγελίας της Τράπεζας της Ελλάδος εκτέλεσης της ανωτέρω υπό (α) απόφασης. γ) Αντιγράφου της ηλεκτρονικής εντολής πληρωμής (EPS) για τη μεταφορά της εν λόγω χρηματοδότησης στους λογαριασμούς που προβλέπεται στην παρ. 3 του παρόντος άρθρου. Άρθρο 4 Χρηματοδότηση των διαχειριστικών δαπανών του ΤΕΕ Οι δαπάνες διαχείρισης του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (Τ.Ε.Ε.) για την υλοποίηση και διαχείριση του κάθε κύκλου του προγράμματος καλύπτονται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Ο προϋπολογισμός των δαπανών της παρ. 1 ορίζεται σε μέγιστο ποσοστό 2% επί του προϋπολογισμού των άμεσων ενισχύσεων του προγράμματος που βαρύνει σχετική ΣΑΤΑ του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Το ύψος των δαπανών διαχείρισης ορίζεται σε 180 ευρώ, ανά ολοκληρωμένο φάκελο/αίτημα ωφελούμενου. Ως ολοκλήρωση του φακέλου/αιτήματος ορίζεται το στάδιο της τελικής αξιολόγησης προς εκταμίευση της ενίσχυσης ή προς απένταξη. Η πληρωμή των δαπανών διαχείρισης της παρ. 1 γίνεται τμηματικά ως ακολούθως: Ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30 %) επί του μέγιστου προϋπολογισμού της παρ. 2, ως προκαταβολή, καταβάλλεται εντός δύο (2) μηνών από την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του εκάστοτε σχετικού κύκλου Προγράμματος. Το υπόλοιπο καταβάλλεται σε εξαμηνιαία βάση. Το ΤΕΕ υποχρεούται εντός ενός (1) μηνός από τη λήξη εκάστου εξαμήνου να υποβάλει γραπτό αίτημα πληρωμής στην Επιτελική Δομή, το οποίο συνοδεύεται από πλήρη ανάλυση των φακέλων που έχουν ολοκληρωθεί. Η Επιτελική Δομή εκδίδει βεβαίωση για το εύλογο του ποσού της αιτούμενης από το ΤΕΕ πληρωμής. Τα παραπάνω αποτελούν υποχρεωτικά δικαιολογητικά για την πραγματοποίηση της πληρωμής από την οικονομική υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Η πληρωμή ολοκληρώνεται εντός δύο (2) μηνών από την ημερομηνία υποβολής του αιτήματος από τη Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών (Γ.Δ.Ο.Υ.) του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Η μεταφορά της χρηματοδότησης στο ΤΕΕ γίνεται χωρίς υπόλογο, με αναλογική εφαρμογή της περ. ε’ της παρ. 2 του άρθρου 12 της υπ’ αρ. 134453/23.12.2015 (Β’ 2857) κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Οικονομικών. Άρθρο 5 Χρηματοδότηση των διαχειριστικών δαπανών της ΕΑΤ Οι δαπάνες διαχείρισης της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας (ΕΑΤ) για την υλοποίηση και διαχείριση του κάθε κύκλου του προγράμματος καλύπτονται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Ο προϋπολογισμός των δαπανών της παρ. 1 ορίζεται σε μέγιστο ποσοστό 0,5% επί του προϋπολογισμού των άμεσων ενισχύσεων του προγράμματος που βαρύνει σχετική ΣΑΤΑ του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Το ύψος των δαπανών διαχείρισης ορίζεται σε: (α) 50 (πενήντα) ευρώ ανά φάκελο για ολοκληρωμένη εκταμίευση ή/και προκαταβολή που δεν οδηγεί σε τελική εκταμίευση, συμπεριλαμβανομένων των τόκων των δανείων. (β) αμοιβή για την διαχείριση του χρηματοδοτικού εργαλείου της εγγυοδοσίας, η οποία θα καθοριστεί στη σχετική απόφαση, εντός του ορίου της παρ. 2 του παρόντος άρθρου. Η πληρωμή των δαπανών διαχείρισης της παρ. 1 γίνεται τμηματικά ως ακολούθως: Ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30 %) επί του μέγιστου προϋπολογισμού της παρ. 2, ως προκαταβολή, καταβάλλεται εντός δύο (2) μηνών από την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του εκάστοτε σχετικού κύκλου Προγράμματος. Το υπόλοιπο της παρ. 3 (α) καταβάλλεται σε εξαμηνιαία βάση. Η ΕΑΤ υποχρεούται εντός ενός (1) μηνός από τη λήξη εκάστου εξαμήνου να υποβάλει γραπτό αίτημα πληρωμής στην Επιτελική Δομή, το οποίο συνοδεύεται από πλήρη ανάλυση των φακέλων που έχουν ολοκληρωθεί. Η Επιτελική Δομή εκδίδει βεβαίωση για το εύλογο του ποσού της αιτούμενης από την ΕΑΤ πληρωμής. Τα παραπάνω αποτελούν υποχρεωτικά δικαιολογητικά για την πραγματοποίηση της πληρωμής από την οικονομική υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Η πληρωμή ολοκληρώνεται εντός δύο (2) μηνών από την ημερομηνία υποβολής του αιτήματος από τη Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών (Γ.Δ.Ο.Υ.) του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Το υπόλοιπο της παρ. 3 (β) καταβάλλεται ανά τρίμηνο μετά την έναρξη εκτέλεσης της εγγυοδοσίας. Η μεταφορά της χρηματοδότησης στην ΕΑΤ γίνεται χωρίς υπόλογο, με αναλογική εφαρμογή της περ. ε’ της παρ. 2 του άρθρου 12 της υπ’ αρ. 134453/23.12.2015 (Β’ 2857) κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Οικονομικών. Άρθρο 6 Έναρξη ισχύος Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Μπορείτε να κατεβάσετε το σχετικό ΦΕΚ από εδώ View full είδηση
  2. Με πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος θα προχωρήσει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας την ένταξη κι άλλων νησιών στις δράσεις του GR-Eco Islands. Αυτό αναφέρουν πληροφορίες του energypress, με τη γενική γραμματέα Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών Αλεξάνδρα Σδούκου να βρίσκεται ήδη σε συζητήσεις τόσο με δημάρχους νησιών, όσο και με το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής αλλά και με τον υφυπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Γιάννη Τσακίρη. Πηγές θέλουν την κ. Σδούκου που έτρεξε το project της Χάλκης και έχει αναλάβει συνολικά την πρωτοβουλία GR Eco – Islands, να επιδιώκει την κατάρτιση κριτηρίων ώστε να προσέλθουν οι τοπικές αρχές των νησιών και να απολαύσουν της κοινοτικής χρηματοδότησης για την μετεξέλιξη τους σε «πράσινα», έξυπνα και ενεργειακά αυτόνομα. Το μοντέλο της Χάλκης θα είναι ο πιλότος για τα έργα που θα αναπτυχθούν. Η χρηματοδότηση των παρεμβάσεων θα προέλθει από το νέο ΕΣΠΑ με πόρους ύψους 100 εκ. ευρώ, ενώ είναι πιθανόν να υπάρξουν και πόροι 200 εκ. ευρώ από το Ταμείο Απανθρακοποίησης. Ήδη, ως γνωστόν, έχει συσταθεί το Ταμείο Απανθρακοποίησης των Νησιών (βλέπε εδώ σχετικό δημοσίευμα του energypress) που προβλέπει τη δυνατότητα διεκδίκησης έως και 25 εκατ. αδιάθετων δικαιωμάτων εκπομπών της περιόδου 2013-2020 για τη συγχρηματοδότηση έως και 60 % της απεξάρτησης του εφοδιασμού ηλεκτρικής ενέργειας των νησιών από ανθρακούχες εκπομπές. Το υπουργείο σχεδιάζει η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος να βγει στο πρώτο εξάμηνο του 2022, ενώ στα υποψήφια νησιά, κατά τις πληροφορίες, συγκαταλέγονται: Σύμη, Αγαθονήσι, Μεγίστη, Αρκιοί, Μαράθι, Κάσος, Ψέριμος, Γυαλί, Λειψοί, Τέλενδος, Νίσυρος, Μεγαλονήσι, Οινούσσες, Ψαρά, Φούρνοι, Θύμαινα, Αμοργός, Ανάφη, Δονούσα, Ηράκλεια, Αντίπαρος, Σχοινούσα, Ίος, Σίκινος, Κουφονήσι, Φολέγανδρος, Θηρασιά, Κύθνος, Κίμωλος, Σέριφος, Σίφνος και Κέα. Κριτήρια Στα κριτήρια για την επιλογή των νησιών περιλαμβάνονται: Στον τομέα της Ενέργειας, ο βασικός στόχος είναι η επίτευξη Ενεργειακής και Κλιματικής Ουδετερότητας. Αυτή θα επιτευχθεί με τη μέγιστη αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών, μέσω υβριδικών συστημάτων ηλεκτροπαραγωγής, αποθήκευσης ενέργειας, παραγωγή υδρογόνου, την αύξηση της ενεργειακής εξοικονόμησης στον κτιριακό τομέα αλλά και σε όλους τους τομείς δραστηριότητας όπως είναι ο τουριστικός κ.α. Στον ίδιο άξονα, αποτελεί προτεραιότητα ο εξηλεκτρισμός στις Μεταφορές, συμπεριλαμβανομένων των οδικών και θαλάσσιων μεταφορών, κάτι που συνοδεύεται από την ανάγκη ανάπτυξης των απαραίτητων υποδομών εναλλακτικών καυσίμων. Στο τομέα της συνδεσιμότητας των νησιών, και σε άμεση σχέση με τα παραπάνω, είναι πολύ σημαντική η ανάπτυξη νέων και ο εκσυγχρονισμός υφιστάμενων λιμενικών και άλλων υποδομών, αλλά και ο εκσυγχρονισμός του στόλου του ακτοπλοϊκού δικτύου που εξυπηρετούν ενδονησιωτικά. Στον τομέα της κυκλικής οικονομίας εντάσσονται τα θέματα διαχείρισης στερεών και υγρών αποβλήτων, και ο τομέας της διαχείρισης των υδάτινων πόρων, όπου ζητούμενο είναι η διασφάλιση καθολικής πρόσβασης σε επαρκές και καλής ποιότητας νερό, συμπεριλαμβανόμενης της ανάπτυξης φιλικών προς το περιβάλλον λύσεων αφαλάτωσης. Στον Τομέα του Τουρισμού οι παρεμβάσεις αναμένεται να έχουν συμπληρωματικό και αθροιστικό χαρακτήρα. Τόσο οι παρεμβάσεις για πράσινη ενέργεια και βελτίωση ενεργειακής απόδοσης, όσο και οι παρεμβάσεις στην βιώσιμη κινητικότητα, αναμένεται να μεταβάλλουν την εικόνα των νησιών, προσδίδοντάς του ένα «πράσινο» profile και ενισχύοντας έτσι την ελκυστικότητά τους προς αυτούς που θέλουν να τα επισκεφτούν. Επιπλέον τομείς παρέμβασης αφορούν στα εξής: · διατήρηση και αξιοποίηση της διακριτής περιφερειακής/τοπικής πολιτιστικής κουλτούρας · προώθηση περιφερειακών/τοπικών προϊόντων διατροφής και ανάπτυξη/διαφοροποίηση της αγροτικής δραστηριότητας · διαφύλαξη του ιδιαίτερου φυσικού κεφαλαίου της βιοποικιλότητας των νησιών μας. · προώθηση εξαιρετικά γρήγορης ευρυζωνικής σύνδεσης μέσω της ενίσχυσης των ψηφιακών υποδομών καθώς και η ανάπτυξη δημόσιων ψηφιακών υπηρεσιών που θα αναβαθμίσουν τη ζωή των κατοίκων και θα διευκολύνουν την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Πόροι Υλοποίησης Η πρωτοβουλία GR - eco islands κινητοποιεί πόρους από όλα τα Ταμεία, Προγράμματα και γενικότερα πηγές χρηματοδότησης όπως ΕΣΠΑ 2021-2027 (ΕΤΠΑ, ΕΚΤ+, Ταμείο Συνοχής, ΤΔΜ, ΕΤΘΑΥ), Πυλώνες 2 και 3 Μηχανισμού Δίκαιης Μετάβασης, ΕΓΤΑΑ (Ευρωπαϊκό γεωργικό ταμείο αγροτικής ανάπτυξης) ΤΑΑ/RRF. Έχει ήδη προβλεφθεί στα σχέδια των Προγραμμάτων ΕΣΠΑ 2021-2027 (συμπληρωματικά με τους πόρους του ΤΔΜ) ως αρχική συνεισφορά ποσό περίπου 100 εκατ. ευρώ συνολικά από το Τομεακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον και Κλιματική Αλλαγή», καθώς και από τα Περιφερειακά Προγράμματα Ιονίων Νήσων, Βορείου Αιγαίου και Νοτίου Αιγαίου. Προβλέπεται επιπλέον η αξιοποίηση περίπου 200 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Απανθρακοποίησης, διασφαλίζοντας τη χρηματοδοτική επάρκεια που θα είναι αναγκαία για την υλοποίηση παρεμβάσεων σε ευρεία ομάδα ελληνικών νησιών. View full είδηση
  3. Με πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος θα προχωρήσει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας την ένταξη κι άλλων νησιών στις δράσεις του GR-Eco Islands. Αυτό αναφέρουν πληροφορίες του energypress, με τη γενική γραμματέα Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών Αλεξάνδρα Σδούκου να βρίσκεται ήδη σε συζητήσεις τόσο με δημάρχους νησιών, όσο και με το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής αλλά και με τον υφυπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Γιάννη Τσακίρη. Πηγές θέλουν την κ. Σδούκου που έτρεξε το project της Χάλκης και έχει αναλάβει συνολικά την πρωτοβουλία GR Eco – Islands, να επιδιώκει την κατάρτιση κριτηρίων ώστε να προσέλθουν οι τοπικές αρχές των νησιών και να απολαύσουν της κοινοτικής χρηματοδότησης για την μετεξέλιξη τους σε «πράσινα», έξυπνα και ενεργειακά αυτόνομα. Το μοντέλο της Χάλκης θα είναι ο πιλότος για τα έργα που θα αναπτυχθούν. Η χρηματοδότηση των παρεμβάσεων θα προέλθει από το νέο ΕΣΠΑ με πόρους ύψους 100 εκ. ευρώ, ενώ είναι πιθανόν να υπάρξουν και πόροι 200 εκ. ευρώ από το Ταμείο Απανθρακοποίησης. Ήδη, ως γνωστόν, έχει συσταθεί το Ταμείο Απανθρακοποίησης των Νησιών (βλέπε εδώ σχετικό δημοσίευμα του energypress) που προβλέπει τη δυνατότητα διεκδίκησης έως και 25 εκατ. αδιάθετων δικαιωμάτων εκπομπών της περιόδου 2013-2020 για τη συγχρηματοδότηση έως και 60 % της απεξάρτησης του εφοδιασμού ηλεκτρικής ενέργειας των νησιών από ανθρακούχες εκπομπές. Το υπουργείο σχεδιάζει η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος να βγει στο πρώτο εξάμηνο του 2022, ενώ στα υποψήφια νησιά, κατά τις πληροφορίες, συγκαταλέγονται: Σύμη, Αγαθονήσι, Μεγίστη, Αρκιοί, Μαράθι, Κάσος, Ψέριμος, Γυαλί, Λειψοί, Τέλενδος, Νίσυρος, Μεγαλονήσι, Οινούσσες, Ψαρά, Φούρνοι, Θύμαινα, Αμοργός, Ανάφη, Δονούσα, Ηράκλεια, Αντίπαρος, Σχοινούσα, Ίος, Σίκινος, Κουφονήσι, Φολέγανδρος, Θηρασιά, Κύθνος, Κίμωλος, Σέριφος, Σίφνος και Κέα. Κριτήρια Στα κριτήρια για την επιλογή των νησιών περιλαμβάνονται: Στον τομέα της Ενέργειας, ο βασικός στόχος είναι η επίτευξη Ενεργειακής και Κλιματικής Ουδετερότητας. Αυτή θα επιτευχθεί με τη μέγιστη αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών, μέσω υβριδικών συστημάτων ηλεκτροπαραγωγής, αποθήκευσης ενέργειας, παραγωγή υδρογόνου, την αύξηση της ενεργειακής εξοικονόμησης στον κτιριακό τομέα αλλά και σε όλους τους τομείς δραστηριότητας όπως είναι ο τουριστικός κ.α. Στον ίδιο άξονα, αποτελεί προτεραιότητα ο εξηλεκτρισμός στις Μεταφορές, συμπεριλαμβανομένων των οδικών και θαλάσσιων μεταφορών, κάτι που συνοδεύεται από την ανάγκη ανάπτυξης των απαραίτητων υποδομών εναλλακτικών καυσίμων. Στο τομέα της συνδεσιμότητας των νησιών, και σε άμεση σχέση με τα παραπάνω, είναι πολύ σημαντική η ανάπτυξη νέων και ο εκσυγχρονισμός υφιστάμενων λιμενικών και άλλων υποδομών, αλλά και ο εκσυγχρονισμός του στόλου του ακτοπλοϊκού δικτύου που εξυπηρετούν ενδονησιωτικά. Στον τομέα της κυκλικής οικονομίας εντάσσονται τα θέματα διαχείρισης στερεών και υγρών αποβλήτων, και ο τομέας της διαχείρισης των υδάτινων πόρων, όπου ζητούμενο είναι η διασφάλιση καθολικής πρόσβασης σε επαρκές και καλής ποιότητας νερό, συμπεριλαμβανόμενης της ανάπτυξης φιλικών προς το περιβάλλον λύσεων αφαλάτωσης. Στον Τομέα του Τουρισμού οι παρεμβάσεις αναμένεται να έχουν συμπληρωματικό και αθροιστικό χαρακτήρα. Τόσο οι παρεμβάσεις για πράσινη ενέργεια και βελτίωση ενεργειακής απόδοσης, όσο και οι παρεμβάσεις στην βιώσιμη κινητικότητα, αναμένεται να μεταβάλλουν την εικόνα των νησιών, προσδίδοντάς του ένα «πράσινο» profile και ενισχύοντας έτσι την ελκυστικότητά τους προς αυτούς που θέλουν να τα επισκεφτούν. Επιπλέον τομείς παρέμβασης αφορούν στα εξής: · διατήρηση και αξιοποίηση της διακριτής περιφερειακής/τοπικής πολιτιστικής κουλτούρας · προώθηση περιφερειακών/τοπικών προϊόντων διατροφής και ανάπτυξη/διαφοροποίηση της αγροτικής δραστηριότητας · διαφύλαξη του ιδιαίτερου φυσικού κεφαλαίου της βιοποικιλότητας των νησιών μας. · προώθηση εξαιρετικά γρήγορης ευρυζωνικής σύνδεσης μέσω της ενίσχυσης των ψηφιακών υποδομών καθώς και η ανάπτυξη δημόσιων ψηφιακών υπηρεσιών που θα αναβαθμίσουν τη ζωή των κατοίκων και θα διευκολύνουν την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Πόροι Υλοποίησης Η πρωτοβουλία GR - eco islands κινητοποιεί πόρους από όλα τα Ταμεία, Προγράμματα και γενικότερα πηγές χρηματοδότησης όπως ΕΣΠΑ 2021-2027 (ΕΤΠΑ, ΕΚΤ+, Ταμείο Συνοχής, ΤΔΜ, ΕΤΘΑΥ), Πυλώνες 2 και 3 Μηχανισμού Δίκαιης Μετάβασης, ΕΓΤΑΑ (Ευρωπαϊκό γεωργικό ταμείο αγροτικής ανάπτυξης) ΤΑΑ/RRF. Έχει ήδη προβλεφθεί στα σχέδια των Προγραμμάτων ΕΣΠΑ 2021-2027 (συμπληρωματικά με τους πόρους του ΤΔΜ) ως αρχική συνεισφορά ποσό περίπου 100 εκατ. ευρώ συνολικά από το Τομεακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον και Κλιματική Αλλαγή», καθώς και από τα Περιφερειακά Προγράμματα Ιονίων Νήσων, Βορείου Αιγαίου και Νοτίου Αιγαίου. Προβλέπεται επιπλέον η αξιοποίηση περίπου 200 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Απανθρακοποίησης, διασφαλίζοντας τη χρηματοδοτική επάρκεια που θα είναι αναγκαία για την υλοποίηση παρεμβάσεων σε ευρεία ομάδα ελληνικών νησιών.
  4. Εκδόθηκε σε ΦΕΚ Αρ. Φύλλου 5104 Τεύχος Β’ 4 Νοεμβρίου 2021 η Απόφασης Αριθμ. 299659 Άσκηση Υπουργού Μεταφορών και Υποδομων για την άσκηση καθηκόντων επίβλεψης κατά την κατασκευή δημοσίων έργων από Ιδιωτικό Φορέα Επίβλεψης. Η απόφαση αποσκοπεί στον καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής της παρ. 3 του άρθρου 136 του ν. 4412/2016, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 57 του ν. 4782/2021, για την άσκηση καθηκόντων επίβλεψης κατά την κατασκευή δημοσίων έργων από Ιδιωτικό Φορέα Επίβλεψης. Η επίβλεψη των έργων του προηγούμενου άρθρου της παρούσας δύναται να ασκηθεί, εφόσον προβλέπεται στην διακήρυξη, από πιστοποιημένο ιδιωτικό φορέα επίβλεψης (ΙΦΕ). Ο ΙΦΕ είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή ένωση προσώπων, ο οποίος είναι εγγεγραμμένος στα οικεία μητρώα του π.δ. 71/2019 και διαθέτει τις εξειδικευμένες γνώσεις που είναι αναγκαίες για την παρακο- λούθηση και επίβλεψη του έργου. Η απαιτούμενη πιστοποίηση του ΙΦΕ αποδεικνύεται με την εγγραφή του στα δύο Τμήματα του «Μητρώου Επιχειρήσεων Συμβούλων Διοίκησης – Διαχείρισης Έργων» (ΜΗ.Ε.Σ.Δ.Δ.Ε.) των άρθρων 70 επ. του π.δ. 71/2019. Η εγγραφή στο ΜΗ.Ε.Σ.Δ.Δ.Ε. αποτελεί την μόνη απαιτούμενη πιστοποίηση των ιδιωτικών φορέων, προκειμένου να τους ανατεθούν οι υπηρεσίες επίβλεψης της παρούσας. Η εγγραφή στο ΜΗ.Ε.Σ.Δ.Δ.Ε. αποδεικνύεται με τα πιστοποιητικά εγγραφής και κατάταξης, που προβλέπονται στο άρθρο 76 του π.δ. 71/2019 και χορηγούνται με την διαδικασία του άρθρου 79 του ίδιου π.δ. Σε περίπτωση που η διακήρυξη ορισμένου διαγωνισμού για την ανάθεση δημόσιας σύμβασης έργου του άρθρου 2 της παρούσας προβλέπει ότι η άσκηση της επίβλεψης κατά την εκτέλεσή του έργου θα διενεργηθεί από πιστοποιημένο ΙΦΕ, έκαστος υποψήφιος ανάδοχος υποχρεούται να δηλώνει με την προσφορά του τον ΙΦΕ, στον οποίο θα ανατεθεί η επίβλεψη της εκτέλεσης της σύμβασης, εφόσον αυτή κατακυρωθεί στον ίδιο. Για την πλήρωση της ως άνω απαίτησης κάθε υποψήφιος ανάδοχος επιλέγει με δαπάνες του τον ΙΦΕ που θα προτείνει με την προσφορά του. Ο υποψήφιος ανάδοχος επιλέγει ελεύθερα τον ΙΦΕ που θα προτείνει, αρκεί αυτός να είναι πιστοποιημένος και να διαθέτει τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα του άρθρου 3 της παρούσας. Υ.Α. 299659 ΦΕΚ 5104-Β-04.11.2021 Άσκηση καθηκόντων επίβλεψης κατά την κατασκευή δημοσίων έργων από Ιδιωτικό Φορέα Επίβλεψης.pdf View full είδηση
  5. Εκδόθηκε σε ΦΕΚ Αρ. Φύλλου 5104 Τεύχος Β’ 4 Νοεμβρίου 2021 η Απόφασης Αριθμ. 299659 Άσκηση Υπουργού Μεταφορών και Υποδομων για την άσκηση καθηκόντων επίβλεψης κατά την κατασκευή δημοσίων έργων από Ιδιωτικό Φορέα Επίβλεψης. Η απόφαση αποσκοπεί στον καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής της παρ. 3 του άρθρου 136 του ν. 4412/2016, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 57 του ν. 4782/2021, για την άσκηση καθηκόντων επίβλεψης κατά την κατασκευή δημοσίων έργων από Ιδιωτικό Φορέα Επίβλεψης. Η επίβλεψη των έργων του προηγούμενου άρθρου της παρούσας δύναται να ασκηθεί, εφόσον προβλέπεται στην διακήρυξη, από πιστοποιημένο ιδιωτικό φορέα επίβλεψης (ΙΦΕ). Ο ΙΦΕ είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή ένωση προσώπων, ο οποίος είναι εγγεγραμμένος στα οικεία μητρώα του π.δ. 71/2019 και διαθέτει τις εξειδικευμένες γνώσεις που είναι αναγκαίες για την παρακο- λούθηση και επίβλεψη του έργου. Η απαιτούμενη πιστοποίηση του ΙΦΕ αποδεικνύεται με την εγγραφή του στα δύο Τμήματα του «Μητρώου Επιχειρήσεων Συμβούλων Διοίκησης – Διαχείρισης Έργων» (ΜΗ.Ε.Σ.Δ.Δ.Ε.) των άρθρων 70 επ. του π.δ. 71/2019. Η εγγραφή στο ΜΗ.Ε.Σ.Δ.Δ.Ε. αποτελεί την μόνη απαιτούμενη πιστοποίηση των ιδιωτικών φορέων, προκειμένου να τους ανατεθούν οι υπηρεσίες επίβλεψης της παρούσας. Η εγγραφή στο ΜΗ.Ε.Σ.Δ.Δ.Ε. αποδεικνύεται με τα πιστοποιητικά εγγραφής και κατάταξης, που προβλέπονται στο άρθρο 76 του π.δ. 71/2019 και χορηγούνται με την διαδικασία του άρθρου 79 του ίδιου π.δ. Σε περίπτωση που η διακήρυξη ορισμένου διαγωνισμού για την ανάθεση δημόσιας σύμβασης έργου του άρθρου 2 της παρούσας προβλέπει ότι η άσκηση της επίβλεψης κατά την εκτέλεσή του έργου θα διενεργηθεί από πιστοποιημένο ΙΦΕ, έκαστος υποψήφιος ανάδοχος υποχρεούται να δηλώνει με την προσφορά του τον ΙΦΕ, στον οποίο θα ανατεθεί η επίβλεψη της εκτέλεσης της σύμβασης, εφόσον αυτή κατακυρωθεί στον ίδιο. Για την πλήρωση της ως άνω απαίτησης κάθε υποψήφιος ανάδοχος επιλέγει με δαπάνες του τον ΙΦΕ που θα προτείνει με την προσφορά του. Ο υποψήφιος ανάδοχος επιλέγει ελεύθερα τον ΙΦΕ που θα προτείνει, αρκεί αυτός να είναι πιστοποιημένος και να διαθέτει τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα του άρθρου 3 της παρούσας. Υ.Α. 299659 ΦΕΚ 5104-Β-04.11.2021 Άσκηση καθηκόντων επίβλεψης κατά την κατασκευή δημοσίων έργων από Ιδιωτικό Φορέα Επίβλεψης.pdf
  6. Τέλος στην εγκατάσταση καυστήρων πετρελαίου θέρμανσης όπου υπάρχει δίκτυο φυσικού αερίου από το 2023 και μετά, γενική απαγόρευση στην εγκατάσταση καυστήρων πετρελαίου από το 2025 και απαγόρευση στη χρήση καυστήρων ακόμη και σε κτίρια που διαθέτουν παλαιές εγκαταστάσεις από το 2030. Αυτά προβλέπονται μεταξύ άλλων στον νέο κλιματικό νόμο, σύμφωνα με τα όσα παρουσίασε στο υπουργικό συμβούλιο την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κώστας Σκρέκας. Μάλιστα, στα νέα κτίρια για επαγγελματική χρήση, από το 2023 και μετά θα πρέπει να τοποθετούνται και φωτοβολταϊκά. Στον νέο κλιματικό νόμο, σύμφωνα με πληροφορίες, θα προτείνεται η επιβολή τομεακού προϋπολογισμού άνθρακα ανά παραγωγικό κλάδο, δηλαδή ακριβής προσδιορισμός των εκπομπών ξεχωριστά για τις μεταφορές, τον κτιριακό τομέα, τη βιομηχανία κλπ. Το σκεπτικό είναι να αναγνωριστούν οι προοπτικές που έχει κάθε κλάδος ξεχωριστά για να συμβάλλει στον συνολικό κλιματικό στόχο. Ο τομεακός προϋπολογισμός άνθρακα θα τίθεται με ορίζοντα πενταετίας. Έτσι, θα περιλαμβάνει στόχους περιορισμού των ρύπων που εκπέμπουν οι ρυπογόνες επιχειρηματικές δραστηριότητες ενώ επιχειρήσεις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, τράπεζες, πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου και άλλες εταιρείες που απασχολούν πάνω από 500 εργαζομένους θα έχουν την υποχρέωση να δημοσιεύουν κάθε χρόνο έκθεση με το αποτύπωμα άνθρακα των δραστηριοτήτων τους. Στο επίκεντρο του κλιματικού νόμου θα βρεθούν και οι μεταφορές. Τα νέα αυτοκίνητα δημόσιας χρήσης, ταξί και τα “rent a car” σε Αττική και Θεσσαλονίκη θα πρέπει να είναι μηδενικών εκπομπών από το 2025 ενώ από το 2030 δεν θα υπάρχουν στην ελληνική αγορά για πώληση αυτοκίνητα που θα κινούνται με ορυκτά καύσιμα. Επίσης, από το 2025 τα κτίρια σε περιοχές που βρίσκονται σε «κόκκινες» ζώνες για κίνδυνο πυρκαγιών ή πλημμυρών, θα πρέπει να ασφαλίζονται. Ο νέος Κλιματικός Νόμος, ο οποίος αναμένεται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση το επόμενο διάστημα, πριν εισαχθεί στη Βουλή για συζήτηση και ψήφιση, προβλέπει περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% έως το 2030 (σε σχέση με το έτος βάσης 1990), κατά 80% το 2040 ενώ ως απώτερος στόχος έχει τεθεί η κλιματική ουδετερότητα το 2050, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις του «fit for 55”. Επιπλέον, η νέα νομοθετική πρωτοβουλία του ΥΠΕΝ προσδιορίζει τους στόχους της απολιγνιτοποίησης. Σύμφωνα με τα όσα επεσήμανε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στο Υπουργικό Συμβούλιο της περασμένης Πέμπτης, «το αργότερο έως το 2023 θα έχουν κλείσει όλες οι παλιές ρυπογόνες μονάδες της ΔΕΗ και ως το 2028 το αργότερο -μπορεί να έρθει και νωρίτερα αυτή η ημερομηνία- θα έχουμε πλήρως απεξαρτηθεί από την καύση λιγνίτη». Ακόμη, στον προωθούμενο νόμο, σύμφωνα με πληροφορίες, θα προβλέπεται η σύνταξη μιας ετήσιας έκθεσης πεπραγμένων ώστε να αξιολογείται η εξέλιξη της Ελλάδας ως προς την επίτευξη των στόχων καθώς και η δημιουργία ενός παρατηρητηρίου το οποίο θα ελέγχει την πρόοδο της χώρας. Είναι αξιοσημείωτο ότι στο σχέδιο νόμου έχει περιληφθεί ένα ξεχωριστό άρθρο για τη συμμετοχή του κοινού. Ουσιαστικά σχεδιάζεται η δημιουργία ενός φόρουμ κλιματικού διαλόγου στο οποίο θα συμμετέχουν διάφορες οργανώσεις και φορείς (πολιτών, επιστημονικοί, αυτοδιοίκησης). Στο …παιχνίδι θα εμπλακεί και το Υπουργείο Παιδείας καθώς τα κλιματικά θέματα θα εισαχθούν και στην εκπαίδευση.
  7. Τέλος στην εγκατάσταση καυστήρων πετρελαίου θέρμανσης όπου υπάρχει δίκτυο φυσικού αερίου από το 2023 και μετά, γενική απαγόρευση στην εγκατάσταση καυστήρων πετρελαίου από το 2025 και απαγόρευση στη χρήση καυστήρων ακόμη και σε κτίρια που διαθέτουν παλαιές εγκαταστάσεις από το 2030. Αυτά προβλέπονται μεταξύ άλλων στον νέο κλιματικό νόμο, σύμφωνα με τα όσα παρουσίασε στο υπουργικό συμβούλιο την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κώστας Σκρέκας. Μάλιστα, στα νέα κτίρια για επαγγελματική χρήση, από το 2023 και μετά θα πρέπει να τοποθετούνται και φωτοβολταϊκά. Στον νέο κλιματικό νόμο, σύμφωνα με πληροφορίες, θα προτείνεται η επιβολή τομεακού προϋπολογισμού άνθρακα ανά παραγωγικό κλάδο, δηλαδή ακριβής προσδιορισμός των εκπομπών ξεχωριστά για τις μεταφορές, τον κτιριακό τομέα, τη βιομηχανία κλπ. Το σκεπτικό είναι να αναγνωριστούν οι προοπτικές που έχει κάθε κλάδος ξεχωριστά για να συμβάλλει στον συνολικό κλιματικό στόχο. Ο τομεακός προϋπολογισμός άνθρακα θα τίθεται με ορίζοντα πενταετίας. Έτσι, θα περιλαμβάνει στόχους περιορισμού των ρύπων που εκπέμπουν οι ρυπογόνες επιχειρηματικές δραστηριότητες ενώ επιχειρήσεις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, τράπεζες, πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου και άλλες εταιρείες που απασχολούν πάνω από 500 εργαζομένους θα έχουν την υποχρέωση να δημοσιεύουν κάθε χρόνο έκθεση με το αποτύπωμα άνθρακα των δραστηριοτήτων τους. Στο επίκεντρο του κλιματικού νόμου θα βρεθούν και οι μεταφορές. Τα νέα αυτοκίνητα δημόσιας χρήσης, ταξί και τα “rent a car” σε Αττική και Θεσσαλονίκη θα πρέπει να είναι μηδενικών εκπομπών από το 2025 ενώ από το 2030 δεν θα υπάρχουν στην ελληνική αγορά για πώληση αυτοκίνητα που θα κινούνται με ορυκτά καύσιμα. Επίσης, από το 2025 τα κτίρια σε περιοχές που βρίσκονται σε «κόκκινες» ζώνες για κίνδυνο πυρκαγιών ή πλημμυρών, θα πρέπει να ασφαλίζονται. Ο νέος Κλιματικός Νόμος, ο οποίος αναμένεται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση το επόμενο διάστημα, πριν εισαχθεί στη Βουλή για συζήτηση και ψήφιση, προβλέπει περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% έως το 2030 (σε σχέση με το έτος βάσης 1990), κατά 80% το 2040 ενώ ως απώτερος στόχος έχει τεθεί η κλιματική ουδετερότητα το 2050, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις του «fit for 55”. Επιπλέον, η νέα νομοθετική πρωτοβουλία του ΥΠΕΝ προσδιορίζει τους στόχους της απολιγνιτοποίησης. Σύμφωνα με τα όσα επεσήμανε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στο Υπουργικό Συμβούλιο της περασμένης Πέμπτης, «το αργότερο έως το 2023 θα έχουν κλείσει όλες οι παλιές ρυπογόνες μονάδες της ΔΕΗ και ως το 2028 το αργότερο -μπορεί να έρθει και νωρίτερα αυτή η ημερομηνία- θα έχουμε πλήρως απεξαρτηθεί από την καύση λιγνίτη». Ακόμη, στον προωθούμενο νόμο, σύμφωνα με πληροφορίες, θα προβλέπεται η σύνταξη μιας ετήσιας έκθεσης πεπραγμένων ώστε να αξιολογείται η εξέλιξη της Ελλάδας ως προς την επίτευξη των στόχων καθώς και η δημιουργία ενός παρατηρητηρίου το οποίο θα ελέγχει την πρόοδο της χώρας. Είναι αξιοσημείωτο ότι στο σχέδιο νόμου έχει περιληφθεί ένα ξεχωριστό άρθρο για τη συμμετοχή του κοινού. Ουσιαστικά σχεδιάζεται η δημιουργία ενός φόρουμ κλιματικού διαλόγου στο οποίο θα συμμετέχουν διάφορες οργανώσεις και φορείς (πολιτών, επιστημονικοί, αυτοδιοίκησης). Στο …παιχνίδι θα εμπλακεί και το Υπουργείο Παιδείας καθώς τα κλιματικά θέματα θα εισαχθούν και στην εκπαίδευση. View full είδηση
  8. Καμπανάκι κινδύνου για την ανθεκτικότητα των δημοσίων υποδομών της χώρας, αλλά και των ιδιωτικών κτιρίων χτυπά η κλιματική κρίση που αυξάνει σημαντικά τα ακραία καιρικά φαινόμενα σε συνδυασμό με τους σεισμούς, ο κίνδυνος των οποίων έχει συνυπολογιστεί σε σημαντικό ποσοστό του κτιριακού αποθέματος της Ελλάδας, αλλά όχι στα παλαιότερα που είχαν χτιστεί πριν τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Συναγερμός για τις υποδομές στην Ελλάδα Οδικοί άξονες και γέφυρες στους σύγχρονους μεγάλους αυτοκινητοδρόμους της χώρας συντηρούνται συστηματικά βάσει και των ισχυουσών συμβάσεων, ωστόσο αυτό δεν αποτελεί τον κανόνα για τα παλαιότερα έργα υποδομών, τα οποία πλησιάζουν ή και έχουν ξεπεράσει το προσδόκιμο της ζωής τους και συντηρούνται αποσπασματικά και κυρίως μετά από συμβάντα. Αντίστοιχα και στα δημόσια κτίρια, σχολεία, νοσοκομεία και χώρους συνάθροισης κοινού στη βάση δεδομένων του ΟΑΣΠ έχουν ενταχθεί 17.000 κτίρια από το σύνολο των περίπου 75.000. Παρά το γεγονός ότι με την πάροδο των ετών εκτιμάται πως σε χρήση ενδεχομένως να παραμένουν περίπου τα μισά από αυτά, το 50% παραμένει ανέλεγκτο. Παράλληλα περίπου το 30% των οικοδομών από οπλισμένο σκυρόδεμα στην Ελλάδα έχει κατασκευαστεί χωρίς μέριμνα για σεισμό (κατασκευές προ του 1959) και το 50% με λιγότερο αυστηρές προδιαγραφές για σεισμικά φορτία από αυτές που καθορίζει ο σημερινός αντισεισμικός κανονισμός (αφορά αρκετές κατασκευές της περιόδου 1959-1986). Την ίδια στιγμή ποσοστό περίπου 80% των υποδομών στη χώρα συµπληρώνει χρόνο µε τον χρόνο το προσδόκιµο ζωής του καθώς οι βασικές υποδοµές δηµιουργήθηκαν τις δεκαετίες '60, '70 και '80 με τον επίσημο χρόνο ζωής των κατασκευών από σκυρόδεμα να υπολογίζεται σε διάστημα 50 – 70 ετών. Αν στη φυσιολογική «γήρανση» των υποδομών, προστεθούν και παράγοντες όπως η αλλαγή φορτίων, η αύξηση της κυκλοφορίας και η κυκλοφορία βαρύτερων οχημάτων, μπορεί η τρωτότητα μιας υποδομής να αυξηθεί. Είναι άλλωστε νωπές οι μνήμες της γέφυρας που είχε καταρρεύσει στην Καβάλα και ήταν η πρώτη που «έσπασε» υπό το βάρος φορτίου και όχι από την πίεση πληµµυρικού φαινοµένου. Το Εθνικό Μητρώο Υποδομών έχει μπει πλέον σε τροχιά υλοποίησης, αλλά τα πρώτα αποτελέσματα θα πρέπει να αναμένονται σε μία διετία όταν το ποσοστό των καταγραφών θα έχει φτάσει το 70%. Την ίδια στιγμή το Μητρώο όσο απαραίτητο κι αν είναι δεδομένου ότι θα δώσει για πρώτη φορά την ακτινογραφία των υποδομών στην Ελλάδα, δεν αποτελεί λύση από μόνο του δεδομένου ότι αυτό, το οποίο επείγει είναι οι επιθεωρήσεις στα έργα και οι άμεσες παρεμβάσεις όπου αυτό κριθεί απαραίτητο καθώς ακραία φαινόμενα κάνουν την εμφάνισή τους όλο και συχνότερα. Η αναγκαιότητα των επιθεωρήσεων αν και θεσμοθετημένη ουδέποτε εφαρμόστηκε συστηματικά, όπως επισημαίνουν επιστήμονες των φυσικών καταστροφών και του τεχνικού κλάδου. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι κανονικά οι επιθεωρήσεις συστήνονται: Για τις οδικές γέφυρες κάθε 1 - 4 χρόνια. Για τις σιδηροδρομικές γέφυρες κάθε 1 – 2 χρόνια. Για τα βιομηχανικά κτίρια κάθε 5- 10 χρόνια και Για τις κατοικίες κάθε 10 χρόνια. «Υπ΄αυτήν την έννοια μπορεί να πει κανείς ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των υποδομών μας δεν είναι συστηματικά συντηρημένο. Το 95% των γεφυρών μας δεν έχει επιθεωρηθεί ποτέ μ΄αυτήν τη συχνότητα» επισημαίνει στο «ethnos.gr» ο πρόδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών, Βασίλης Μπαρδάκης. Και συνεχίζει: «Η ανάγκη των επιθεωρήσεων είναι άμεση ειδικά σε μία εποχή κατά την οποία εντείνονται τα φαινόμενα, παρατηρούνται μεγαλύτερα ύψη βροχής και αυξάνεται ο ρυθμός των καταστροφών. Το Μητρώο δεν πρέπει να καθυστερήσει, αλλά οι πρώτες παρεμβάσεις θα πρέπει να προτεραιοποιηθούν και να προχωρήσουν νωρίτερα» τονίζει. Λείπει η κουλτούρα συντήρησης – Πρόβλημα οι μεγάλες εκπτώσεις στα έργα Την έλλειψη κουλτούρας συντήρησης τόσο στις δημόσιες όσο και στις ιδιωτικές κτιριακές υποδομές στην Ελλάδα έχει εντοπίσει και στις διαρκείς αυτοψίες του ύστερα από καταστροφές και ο μοναδικός καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών στην Ελλάδα και πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), Ευθύμιος Λέκκας. «Ειδικά για τα ιδιωτικά κτίρια συχνότερα θα συναντήσουμε παρεμβάσεις που έχουν αλλοιώσει την αρχική κατασκευή, όπως επεκτάσεις ή καθαιρέσεις, παρά επεμβάσεις συντήρησης. Στα δημόσια έργα παρατηρούμε ότι ολοκληρώνουμε μια υποδομή και μετά σχεδόν την παρατάμε. Ειδικά σε ό,τι αφορά τους σεισμούς, γνωρίζουμε ότι οι κατασκευές μετά το 1960 με τον πρώτο αντισεισμικό κανονισμό και ειδικά μετά το 1980 μπορούν να παραλάβουν μεγάλα φορτία και να είναι ελαστικές. Αλλά και εδώ κυρίαρχο ρόλο παίζει η συντήρηση – ίσως και μεγαλύτερο από την ηλικία ενός κτιρίου. Έχουμε δει κτίρια παλαιά να αντέχουν και νεότερα που έχουν εγκαταλειφθεί να παρουσιάζουν προβλήματα». Να σημειωθεί ότι οι παλαιότεροι αντισεισμικοί κανονισμοί θεωρούνται πλέον παρωχημένοι, ενώ δεν λάμβαναν υπόψη τους την επιτάχυνση που είναι αυτή που κυρίως προκαλεί τις καταρρεύσεις κτιρίων. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα υποδομές του παρελθόντος ενίοτε αποδεικνύονται πιο γερές από νεότερες καθώς «τότε επικρατούσε το φιλότιμο των εργολάβων και των εργατών. Τώρα στα έργα δημοσίου τομέα επικρατεί ένα σύστημα εκπτώσεων που φτάνουν ή και ξεπερνούν το 70%. Η μεγάλη έκπτωση μπορεί να κρύβει πλημμελείς κατασκευές κι αυτό δεν είναι υγιές, σε μια καταστροφή θα βγει». Ο ίδιος μάλιστα σημειώνει ότι ίσως είναι η ώρα να υπάρξει ένας αντίστοιχος κτιριοδομικός κανονισμός των ευρωκωδίκων (του αντισεισμικού κανονισμού) για τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές. Σε επίπεδο ανθεκτικότητας των παλαιότερων έργων ο κ. Λέκκας επισημαίνει ότι στην Ελλάδα θα δει κανείς όλες τις διαβαθμίσεις, από τρωτά έως ανθεκτικά έργα: «Είναι, πάντως, απαραίτητο οι υποδομές να αντιμετωπιστούν υπό το νέο πρίσμα κινδύνων ειδικά των πλημμυρών και των πυρκαγιών και της κλιματικής κρίσης που είναι καθοριστική και καταλυτική. Εστω κι αν ειχαν σχεδιαστεί με τις αυστηρότερες προδιαγραφές, ίσως να μην μπορέσουν να ανταποκριθούν σε ακραία γεγνότα. Απαιτείται συνολικός επανασχεδιασμός με βάση και τα δεδομένα της κλιματικής κρίσης. Αλλωστε το κόστος μιας έγκαιρης επέμβασης σε ένα έργο είναι μόλις το 1/5 του κόστους της παρέμβασης μετά την καταστροφή». Οδικοί άξονες και γέφυρες οδεύουν προς το τέλος του κύκλου ζωής τους Με τα έργα της τελευταίας εικοσαετίας, έχει ολοκληρωθεί μεγάλο μέρος των βασικών οδικών υποδομών της χώρας που περιλαμβάνει περίπου 1.500 νέες γέφυρες και ποικίλα τεχνικά έργα. «Ωστόσο κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό αλλά και την κατάσταση των γεφυρών που ανήκουν στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο», επισημαίνεται στη μελέτη για τις γέφυρες που εκπόνησε ομάδα ειδικών στην οποία συμμετείχε ο κ. Μπαρδάκης προ διετίας για λογαριασμό της Διανέοσις. Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι τα τεχνικά έργα γεφύρωσης ανερχονται σε 2.500 - 3.000 έργα μήκους άνω των 6 μ. στους σύγχρονους αυτοκινητοδρόμους και πάνω από 3.000 γέφυρες στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο. Όταν προσμετρώνται τεχνικά έργα με μικρότερο άνοιγμα (π.χ. 2 μ.), το συνολικό πλήθος αναθεωρείται σε 17.000 περίπου. Οπως σημειώνουν οι μελετητές: «Παρά το τεράστιο πλήθος των τεχνικών έργων και τις σχετικές-γενικές διατάξεις, μικρή έμφαση έχει δοθεί στην επιθεώρηση ασφαλείας και στη συντήρηση αυτών. Οι κύριοι οδικοί άξονες της χώρας που κατασκευάστηκαν στις δεκαετίες 1950 έως 1980 έχουν μία μέση ηλικία 50 περίπου ετών και οδεύουν προς το τέλος της θεωρητικής ζωής τους ελλείψει των κατάλληλων μέτρων συντήρησης/αναβάθμισης. Προβλήματα γήρανσης (μη ανθεκτικότητας σε διάρκεια) αντιμετωπίζουν και οι γέφυρες που βρίσκονται εγκατεστημένες στο λοιπό επαρχιακό, περιφερειακό και εθνικό οδικό δίκτυο». Κι αυτό καθώς είχαν κατασκευαστεί με ξεπερασμένους πλέον κανονισμούς, ενώ επί δεκαετίες έχουν εκτεθεί σε δυσμενείς συνθήκες, παράγοντες που συμβάλλουν στη μείωση της αντοχής των γεφυρών καθιστώντας πολλές από αυτές «οιονεί επικίνδυνες». Ηδη από το 2019 είχε επισημανθεί στο πλαίσιο της μελέτης ότι ειδικότερα στα τεχνικά έργα που γεφυρώνουν υδάτινα κωλύματα (π.χ., ποταμούς, χείμαρρους, κ.ά.) σημειώνεται αύξηση των μεγεθών σχεδιασμού (π.χ. της ανώτατης στάθμης πλημμύρας) λόγω κλιματικής αλλαγής και αναδεικνύεται έντονα η ανεπάρκεια των υφιστάμενων μηχανισμών στη λήψη στοιχειωδών-φθηνών μέτρων. «Η σημαντικότερη ίσως πτυχή του προβλήματος εστιάζεται στην έλλειψη συστηματικής παρακολούθησης, συντήρησης και αναβάθμισης των υφιστάμενων γεφυρών για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση πιθανών αστοχιών». Σύµφωνα µε την καταγραφή που έχει κάνει στο παρελθόν η Εγνατία Οδός, εκτιμάται ότι στις περίπου 3.000 γέφυρες που υπάρχουν στο δίκτυο των παλαιών εθνικών οδών και στο επαρχιακό οδικό δίκτυο από την κατασκευή τους και µετά δεν έγιναν συστηµατικοί έλεγχοι και δεν συντηρήθηκαν. «Σίγουρα η κλιματική αλλαγή θέτει ζητήματα όχι μόνο για τις παλιές γέφυρες, αλλά και για πολλές καινούριες, καθώς ελλείψει του μητρώου υποδομών, δεν υπάρχει σωστή πληροφορία» λέει στο «ethnos.gr» ο Παναγιώτης Πανέτσος, δρ πολιτικός µηχανικός και προϊστάµενος ελέγχου και συντήρησης τεχνικών έργων της Εγνατίας. Αναφέρει μάλιστα πως στην Εγνατία, υπάρχει ένα κομμάτι «που μας έχει προδώσει πολλές φορές και πάει από τον Λαγκαδά μέχρι τον Στρυμώνα. Στην κατασκευή δεν υπήρχαν βροχομετρικά δίκτυα με αποτέλεσμα οι βροχομετρικές δυνατότητες είναι καμιά φορά διπλάσιες απ΄αυτές που είχαν σχεδιαστεί» εξηγεί. Την συνεχή «κόπωση» των γεφυρών σχολιάζει και ο Βασίλης Λεκίδης, διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών (ΙΤΣΑΚ), θυμίζοντας σχετική μελέτη που είχε κάνει το ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας: «Δε γίνεται συστηματική συντήρηση στις περισσότερες γέφυρες, οι οποίες με την πάροδο των ετών εξακολουθούν να λαμβάνουν μεγάλα φορτία. Είναι κρίσιμη η επιθεώρηση των έργων καθώς οι περισσότερες συντηρήσεις γίνονται αποσπασματικά και μετά από καταστροφές. Είναι από τα ελάχιστα θετικά των ...σεισμών καθώς συνήθως ύστερα από συμβάντα χρηματοδοτούνται επιθεωρήσεις, συντηρήσεις και ενισχύσεις υποδομών» σημειώνει. Εως τώρα – όπως υπογραμμίζει ο κ. Μπαρδάκης - κανένας φορέας δεν έχει καταγεγραμμένες όλες τις ελληνικές γέφυρες. «Το Μητρώο Υποδομών, στο οποίο το ΤΕΕ θα έχει δεσπόζοντα ρόλο, σίγουρα θα πρέπει να αποτελεί μια δράση ενός ευρύτερου προγράμματος ασφάλειας. Θα καλύπτει δηλαδή τη δράση της επιθεώρησης και αξιολόγησης σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες ερευνητικές και αναλυτικές τεχνικές». Σύμφωνα με τον ίδιο, ένα πρόγραμμα ασφάλειας για τις γέφυρες θα πρέπει να περιλαμβάνει και άλλες απαραίτητες δράσεις, όπως: Τακτικά προγράμματα συντήρησης για ολόκληρο το σύστημα Επιβολή ορίων φορτίων και ταχύτητας σε δομικά ανεπαρκείς ή ξεπερασμένες γέφυρες. Ιεράρχηση και χρηματοδότηση της ενίσχυσης εύτρωτων γεφυρών και της αναβάθμισης των αντιπλημμυρικών τους χαρακτηριστικών Αντικατάσταση λειτουργικά (ή πλημμυρικά) ευάλωτων γεφυρών. Χάρη στα άλματα της τεχνολογίας, όπως εξηγεί, μπορεί να εκτιμηθεί η κατάσταση διάβρωσης στην οποία βρίσκονται οι γέφυρες ακόμη και σε περιπτώσεις, στις οποίες δεν είναι διαθέσιμες οι μελέτες ανέγερσης, δηλαδή δεν υπάρχουν τα σχέδια κατασκευής, ενώ σε ειδικές περιπτώσεις οι μηχανικοί μπορούν να παρακολουθούν τις παραμορφώσεις ή τα δυναμικά τους χαρακτηριστικά (πχ το εύρος ταλάντωσης), από το γραφείο τους εγκαθιστώντας έξυπνες συσκευές απομακρυσμένης και σύγχρονης παρακολούθησης. Τα σχολεία Αναφορικά με τα σχολεία, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα, περίπου τα 2/5 του συνόλου αποτελούν κατασκευές πριν το ΄80: «Αυτό βεβαίως δε σημαίνει αυτόματα ότι είναι επικίνδυνα ειδικά εφόσον έχουν συντηρηθεί σωστά. Αλλωστε και στο Αρκαλοχώρι μετά το σεισμό είδαμε σημαντικές βλάβες σε σχολείο κατασκευασμένο πριν από μόλις 15 χρόνια. Σημαντικό, πάντως, στα κτίρια παραμένει το γεγονός να μην έχουμε κατάρρευση. Σε κάθε περίπτωση εμείς έχουμε πολλές φορές προτείνει τη δημιουργία μίας εθνικής βάσης για τα σχολεία δεδομένου ότι φιλοξενούν ευαίσθητο πληθυσμό, η οποία να επικαιροποιείται συνεχώς» σημειώνει. Σε τροχιά υλοποίησης το Εθνικό Μητρώο Υποδομών Το ζήτημα της ενδεχόμενης ευαλωτότητας των δημοσίων υποδομών είναι γνωστό στην Πολιτεία με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) να ζητεί εδώ και δεκαετίες την κατάρτιση ενός εθνικού μητρώου υποδομών. Πλέον το μητρώο έχει μπει σε τροχιά υλοποίησης έχοντας ενταχθεί στο έργο του ενιαίου ψηφιακού χάρτη, το οποίο έχει ανατεθεί στο ΤΕΕ. Στον χάρτη αυτό θα αποτυπωθεί με γεωχωρικά δεδομένα το πλήθος των δημόσιων υποδομών και κυρίως ποιος είναι ο φορέας που είχε την αρμοδιότητα κατασκευής και έχει την αρμοδιότητα συντήρησης, αλλά και πότε έχει γίνει η τελευταία συντήρηση στην υποδομή. Ο διαγωνισμός για τον ενιαίο ψηφιακό χάρτη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και εκτιμάται ότι το έργο θα έχει ανατεθεί έως το τέλος της χρονιάς. Στόχος είναι σε περίπου δύο χρόνια να έχει ξεκινήσει η παραγωγική λειτουργία του έργου με την εισαγωγή ποσοστού 70% των δεδομένων και να έχει ολοκληρωθεί σε τέσσερα. Η βασική αλλαγή που θα επιφέρει η ύπαρξη του Μητρώου είναι ότι θα δώσει τη δυνατότητα να μην εξετάζεται ένα έργο αποσπασματικά μετά από κάποιο συμβάν, αλλά να έχουν προτεραιοποιηθεί τα χρήζοντα παρεμβάσεων έργα με συγκεκριμένα κριτήρια όπως π.χ. η παλαιότητα, ο φόρτος που δέχονται, κλπ. Αλλωστε προ ημερών και ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός από το βήμα του 4ου Επενδυτικού Φόρουμ είχε μιλήσει ξεκάθαρα για την αναγκαιότητα ενός Εθνικού Σχεδίου έργων και ανθεκτικότητας δεδομένων τόσο των προκλήσεων της κλιματικής κρίσης όσο και της γνώσης ότι η Ελλάδα διαθέτει γηρασμένες υποδομές και παλαιά κτίρια: «Η χώρα θα πρέπει να ξαναχτιστεί σχεδόν από την αρχή. Γνωρίζετε ότι έχουμε κτίρια και υποδομές ήδη πολύ παλαιά. Πρέπει να μετρήσουμε και να αξιολογήσουμε τι μπορεί να ανακαινιστεί, τι να επισκευαστεί και τι πρέπει να ξαναγίνει από την αρχή. Πρέπει να ξαναφτιάξουμε όλες τις υποδομές της χώρας, όσες έχουν ξεπεράσει ένα βάθος χρόνου από την κατασκευή τους. Αυτό είναι ένα τιτάνιο έργο, που δεν έχει ξαναγίνει συστηματικά στη χώρα» τόνισε. Έως την ολοκλήρωση του Μητρώου, ο κ. Μπαρδάκης τονίζει πως πρέπει να προηγηθούν, να ρυθμιστούν και να ενισχυθούν οι εύτρωτες υποδομές ζωτικής σημασίας καθώς και οι πιο ευάλωτες κατασκευές, ώστε να προληφθούν πιθανές καταρρεύσεις. Ηδη μεμονωμένα κάποιοι φορείς όπως οι Περιφέρειες Κρήτης, Στερεάς Ελλάδας, Θεσσαλίας, και Ιονίων Νήσων και κάποιο δήμοι όπως της Πέλλας, έχουν προχωρήσει ήδη σε μελέτες ενίσχυσης και αναβάθμισης των γεφυρών τους. Πρόσφατες καταστροφές υποδομών Στις πρόσφατες καταστροφές υποδομών εντάσσεται το μεγάλο πρόβλημα σε μέρος της γέφυρας από την πλευρά του χωριού Τριανταφυλλιά στις Σέρρες εξαιτίας της υπερχείλισης του ποταμού Κουπατσιανού. Στην Κέρκυρα σημειώθηκαν σημαντικές καθιζήσεις σε γέφυρες και κατέρρευσε η γέφυρα της Άφρας, ενώ στις προηγούμενες πλημμύρες σημειώθηκαν μεγάλες καταστροφές γεφυρων στην Καρδίτσα (στο χωριό Φυλακτή, στο ρέμα Καριτσιώτη και αλλού). Είχε προηγηθεί η κατάρρευση της ιστορικής γέφυρας του Κερίτη στην Κρήτη, αλλά και της γέφυρας στην Καβάλα που είχε καταρρεύσει τον Νοέμβριο του 2018 μετά τη διέλευση ενός γερανοφόρου, καθώς επίσης το χτισμένο το 1866 τοξωτό γεφύρι της Πλάκας στον Άραχθο - το οποίο ανακατασκευαστηκε πρόσφατα. Το 2017 είχε καταρρεύσει η γέφυρα στην Ε.Ο. Κομοτηνής- Ιάσμου-Ξάνθης, στο σημείο μεταξύ Πολυάνθου και Ιάσμου, στον ποταμό Κομψάτο. Η γέφυρα ήταν μόλις 24 ετών και από τους ελέγχους προέκυψε ότι η αστοχία της οφείλεται μάλλον στην συμπεριφορά του τεχνικού έναντι των υδραυλικών φαινομένων. Καταρρεύσεις γεφυρών στο εξωτερικό Η παλαιότητα των υποδομών δεν είναι ένα πρόβλημα που περιορίζεται στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από τις καταρρεύσεις γεφυρών την τελευταία δεκαετία κατά την οποία καταγράφηκαν αρκετά παραδείγματα αστοχιών σε γέφυρες στην Ιταλία. Το 2009 κατέρρευσε η γέφυρα στον αυτοκινητόδρομο SS9 που διέσχιζε τον ποταμό Po, νότια του Μιλάνο, λόγω υπερχείλισης του ποταμού (1 τραυματίας). Το 2015 κατέρρευσε η οδογέφυρα Χίμερα στη Σικελία, μόλις 10 ημέρες αφότου δόθηκε στην κυκλοφορία, λόγω καθίζησης του μεσοβάθρου έπειτα από κατολίσθηση. Το 2016 κατέρρευσε μία άνω διάβαση στο Λέκκο, εξαιτίας της διέλευσης ενός υπέρβαρου φορτηγού 108 τόνων (1 νεκρός, 5 τραυματίες). Το 2017 κατέρρευσε μία άνω διάβαση στο Καμεράνο, επαρχία της Ανκόνας, λόγω αστοχίας μίας προσωρινής κατασκευής που στήριζε τη διάβαση κατά τη διάρκεια οδικών έργων με σκοπό τη διεύρυνση αυτού του τμήματος της οδού (2 νεκροί, 3 τραυματίες). Ωστόσο η κατάρρευση που είχε συγκλονίσει ήταν αυτή της 14ης Αυγούστου της Γέφυρας Μοράντι στη Γένοβα που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 43 ανθρώπων. Η γέφυρα είχε κατασκευαστεί το 1967 και βρισκόταν υπό συντήρηση καθώς εκτελούνταν έργα ενίσχυσης των θεμελίων της.
  9. Καμπανάκι κινδύνου για την ανθεκτικότητα των δημοσίων υποδομών της χώρας, αλλά και των ιδιωτικών κτιρίων χτυπά η κλιματική κρίση που αυξάνει σημαντικά τα ακραία καιρικά φαινόμενα σε συνδυασμό με τους σεισμούς, ο κίνδυνος των οποίων έχει συνυπολογιστεί σε σημαντικό ποσοστό του κτιριακού αποθέματος της Ελλάδας, αλλά όχι στα παλαιότερα που είχαν χτιστεί πριν τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Συναγερμός για τις υποδομές στην Ελλάδα Οδικοί άξονες και γέφυρες στους σύγχρονους μεγάλους αυτοκινητοδρόμους της χώρας συντηρούνται συστηματικά βάσει και των ισχυουσών συμβάσεων, ωστόσο αυτό δεν αποτελεί τον κανόνα για τα παλαιότερα έργα υποδομών, τα οποία πλησιάζουν ή και έχουν ξεπεράσει το προσδόκιμο της ζωής τους και συντηρούνται αποσπασματικά και κυρίως μετά από συμβάντα. Αντίστοιχα και στα δημόσια κτίρια, σχολεία, νοσοκομεία και χώρους συνάθροισης κοινού στη βάση δεδομένων του ΟΑΣΠ έχουν ενταχθεί 17.000 κτίρια από το σύνολο των περίπου 75.000. Παρά το γεγονός ότι με την πάροδο των ετών εκτιμάται πως σε χρήση ενδεχομένως να παραμένουν περίπου τα μισά από αυτά, το 50% παραμένει ανέλεγκτο. Παράλληλα περίπου το 30% των οικοδομών από οπλισμένο σκυρόδεμα στην Ελλάδα έχει κατασκευαστεί χωρίς μέριμνα για σεισμό (κατασκευές προ του 1959) και το 50% με λιγότερο αυστηρές προδιαγραφές για σεισμικά φορτία από αυτές που καθορίζει ο σημερινός αντισεισμικός κανονισμός (αφορά αρκετές κατασκευές της περιόδου 1959-1986). Την ίδια στιγμή ποσοστό περίπου 80% των υποδομών στη χώρα συµπληρώνει χρόνο µε τον χρόνο το προσδόκιµο ζωής του καθώς οι βασικές υποδοµές δηµιουργήθηκαν τις δεκαετίες '60, '70 και '80 με τον επίσημο χρόνο ζωής των κατασκευών από σκυρόδεμα να υπολογίζεται σε διάστημα 50 – 70 ετών. Αν στη φυσιολογική «γήρανση» των υποδομών, προστεθούν και παράγοντες όπως η αλλαγή φορτίων, η αύξηση της κυκλοφορίας και η κυκλοφορία βαρύτερων οχημάτων, μπορεί η τρωτότητα μιας υποδομής να αυξηθεί. Είναι άλλωστε νωπές οι μνήμες της γέφυρας που είχε καταρρεύσει στην Καβάλα και ήταν η πρώτη που «έσπασε» υπό το βάρος φορτίου και όχι από την πίεση πληµµυρικού φαινοµένου. Το Εθνικό Μητρώο Υποδομών έχει μπει πλέον σε τροχιά υλοποίησης, αλλά τα πρώτα αποτελέσματα θα πρέπει να αναμένονται σε μία διετία όταν το ποσοστό των καταγραφών θα έχει φτάσει το 70%. Την ίδια στιγμή το Μητρώο όσο απαραίτητο κι αν είναι δεδομένου ότι θα δώσει για πρώτη φορά την ακτινογραφία των υποδομών στην Ελλάδα, δεν αποτελεί λύση από μόνο του δεδομένου ότι αυτό, το οποίο επείγει είναι οι επιθεωρήσεις στα έργα και οι άμεσες παρεμβάσεις όπου αυτό κριθεί απαραίτητο καθώς ακραία φαινόμενα κάνουν την εμφάνισή τους όλο και συχνότερα. Η αναγκαιότητα των επιθεωρήσεων αν και θεσμοθετημένη ουδέποτε εφαρμόστηκε συστηματικά, όπως επισημαίνουν επιστήμονες των φυσικών καταστροφών και του τεχνικού κλάδου. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι κανονικά οι επιθεωρήσεις συστήνονται: Για τις οδικές γέφυρες κάθε 1 - 4 χρόνια. Για τις σιδηροδρομικές γέφυρες κάθε 1 – 2 χρόνια. Για τα βιομηχανικά κτίρια κάθε 5- 10 χρόνια και Για τις κατοικίες κάθε 10 χρόνια. «Υπ΄αυτήν την έννοια μπορεί να πει κανείς ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των υποδομών μας δεν είναι συστηματικά συντηρημένο. Το 95% των γεφυρών μας δεν έχει επιθεωρηθεί ποτέ μ΄αυτήν τη συχνότητα» επισημαίνει στο «ethnos.gr» ο πρόδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών, Βασίλης Μπαρδάκης. Και συνεχίζει: «Η ανάγκη των επιθεωρήσεων είναι άμεση ειδικά σε μία εποχή κατά την οποία εντείνονται τα φαινόμενα, παρατηρούνται μεγαλύτερα ύψη βροχής και αυξάνεται ο ρυθμός των καταστροφών. Το Μητρώο δεν πρέπει να καθυστερήσει, αλλά οι πρώτες παρεμβάσεις θα πρέπει να προτεραιοποιηθούν και να προχωρήσουν νωρίτερα» τονίζει. Λείπει η κουλτούρα συντήρησης – Πρόβλημα οι μεγάλες εκπτώσεις στα έργα Την έλλειψη κουλτούρας συντήρησης τόσο στις δημόσιες όσο και στις ιδιωτικές κτιριακές υποδομές στην Ελλάδα έχει εντοπίσει και στις διαρκείς αυτοψίες του ύστερα από καταστροφές και ο μοναδικός καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών στην Ελλάδα και πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), Ευθύμιος Λέκκας. «Ειδικά για τα ιδιωτικά κτίρια συχνότερα θα συναντήσουμε παρεμβάσεις που έχουν αλλοιώσει την αρχική κατασκευή, όπως επεκτάσεις ή καθαιρέσεις, παρά επεμβάσεις συντήρησης. Στα δημόσια έργα παρατηρούμε ότι ολοκληρώνουμε μια υποδομή και μετά σχεδόν την παρατάμε. Ειδικά σε ό,τι αφορά τους σεισμούς, γνωρίζουμε ότι οι κατασκευές μετά το 1960 με τον πρώτο αντισεισμικό κανονισμό και ειδικά μετά το 1980 μπορούν να παραλάβουν μεγάλα φορτία και να είναι ελαστικές. Αλλά και εδώ κυρίαρχο ρόλο παίζει η συντήρηση – ίσως και μεγαλύτερο από την ηλικία ενός κτιρίου. Έχουμε δει κτίρια παλαιά να αντέχουν και νεότερα που έχουν εγκαταλειφθεί να παρουσιάζουν προβλήματα». Να σημειωθεί ότι οι παλαιότεροι αντισεισμικοί κανονισμοί θεωρούνται πλέον παρωχημένοι, ενώ δεν λάμβαναν υπόψη τους την επιτάχυνση που είναι αυτή που κυρίως προκαλεί τις καταρρεύσεις κτιρίων. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα υποδομές του παρελθόντος ενίοτε αποδεικνύονται πιο γερές από νεότερες καθώς «τότε επικρατούσε το φιλότιμο των εργολάβων και των εργατών. Τώρα στα έργα δημοσίου τομέα επικρατεί ένα σύστημα εκπτώσεων που φτάνουν ή και ξεπερνούν το 70%. Η μεγάλη έκπτωση μπορεί να κρύβει πλημμελείς κατασκευές κι αυτό δεν είναι υγιές, σε μια καταστροφή θα βγει». Ο ίδιος μάλιστα σημειώνει ότι ίσως είναι η ώρα να υπάρξει ένας αντίστοιχος κτιριοδομικός κανονισμός των ευρωκωδίκων (του αντισεισμικού κανονισμού) για τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές. Σε επίπεδο ανθεκτικότητας των παλαιότερων έργων ο κ. Λέκκας επισημαίνει ότι στην Ελλάδα θα δει κανείς όλες τις διαβαθμίσεις, από τρωτά έως ανθεκτικά έργα: «Είναι, πάντως, απαραίτητο οι υποδομές να αντιμετωπιστούν υπό το νέο πρίσμα κινδύνων ειδικά των πλημμυρών και των πυρκαγιών και της κλιματικής κρίσης που είναι καθοριστική και καταλυτική. Εστω κι αν ειχαν σχεδιαστεί με τις αυστηρότερες προδιαγραφές, ίσως να μην μπορέσουν να ανταποκριθούν σε ακραία γεγνότα. Απαιτείται συνολικός επανασχεδιασμός με βάση και τα δεδομένα της κλιματικής κρίσης. Αλλωστε το κόστος μιας έγκαιρης επέμβασης σε ένα έργο είναι μόλις το 1/5 του κόστους της παρέμβασης μετά την καταστροφή». Οδικοί άξονες και γέφυρες οδεύουν προς το τέλος του κύκλου ζωής τους Με τα έργα της τελευταίας εικοσαετίας, έχει ολοκληρωθεί μεγάλο μέρος των βασικών οδικών υποδομών της χώρας που περιλαμβάνει περίπου 1.500 νέες γέφυρες και ποικίλα τεχνικά έργα. «Ωστόσο κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό αλλά και την κατάσταση των γεφυρών που ανήκουν στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο», επισημαίνεται στη μελέτη για τις γέφυρες που εκπόνησε ομάδα ειδικών στην οποία συμμετείχε ο κ. Μπαρδάκης προ διετίας για λογαριασμό της Διανέοσις. Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι τα τεχνικά έργα γεφύρωσης ανερχονται σε 2.500 - 3.000 έργα μήκους άνω των 6 μ. στους σύγχρονους αυτοκινητοδρόμους και πάνω από 3.000 γέφυρες στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο. Όταν προσμετρώνται τεχνικά έργα με μικρότερο άνοιγμα (π.χ. 2 μ.), το συνολικό πλήθος αναθεωρείται σε 17.000 περίπου. Οπως σημειώνουν οι μελετητές: «Παρά το τεράστιο πλήθος των τεχνικών έργων και τις σχετικές-γενικές διατάξεις, μικρή έμφαση έχει δοθεί στην επιθεώρηση ασφαλείας και στη συντήρηση αυτών. Οι κύριοι οδικοί άξονες της χώρας που κατασκευάστηκαν στις δεκαετίες 1950 έως 1980 έχουν μία μέση ηλικία 50 περίπου ετών και οδεύουν προς το τέλος της θεωρητικής ζωής τους ελλείψει των κατάλληλων μέτρων συντήρησης/αναβάθμισης. Προβλήματα γήρανσης (μη ανθεκτικότητας σε διάρκεια) αντιμετωπίζουν και οι γέφυρες που βρίσκονται εγκατεστημένες στο λοιπό επαρχιακό, περιφερειακό και εθνικό οδικό δίκτυο». Κι αυτό καθώς είχαν κατασκευαστεί με ξεπερασμένους πλέον κανονισμούς, ενώ επί δεκαετίες έχουν εκτεθεί σε δυσμενείς συνθήκες, παράγοντες που συμβάλλουν στη μείωση της αντοχής των γεφυρών καθιστώντας πολλές από αυτές «οιονεί επικίνδυνες». Ηδη από το 2019 είχε επισημανθεί στο πλαίσιο της μελέτης ότι ειδικότερα στα τεχνικά έργα που γεφυρώνουν υδάτινα κωλύματα (π.χ., ποταμούς, χείμαρρους, κ.ά.) σημειώνεται αύξηση των μεγεθών σχεδιασμού (π.χ. της ανώτατης στάθμης πλημμύρας) λόγω κλιματικής αλλαγής και αναδεικνύεται έντονα η ανεπάρκεια των υφιστάμενων μηχανισμών στη λήψη στοιχειωδών-φθηνών μέτρων. «Η σημαντικότερη ίσως πτυχή του προβλήματος εστιάζεται στην έλλειψη συστηματικής παρακολούθησης, συντήρησης και αναβάθμισης των υφιστάμενων γεφυρών για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση πιθανών αστοχιών». Σύµφωνα µε την καταγραφή που έχει κάνει στο παρελθόν η Εγνατία Οδός, εκτιμάται ότι στις περίπου 3.000 γέφυρες που υπάρχουν στο δίκτυο των παλαιών εθνικών οδών και στο επαρχιακό οδικό δίκτυο από την κατασκευή τους και µετά δεν έγιναν συστηµατικοί έλεγχοι και δεν συντηρήθηκαν. «Σίγουρα η κλιματική αλλαγή θέτει ζητήματα όχι μόνο για τις παλιές γέφυρες, αλλά και για πολλές καινούριες, καθώς ελλείψει του μητρώου υποδομών, δεν υπάρχει σωστή πληροφορία» λέει στο «ethnos.gr» ο Παναγιώτης Πανέτσος, δρ πολιτικός µηχανικός και προϊστάµενος ελέγχου και συντήρησης τεχνικών έργων της Εγνατίας. Αναφέρει μάλιστα πως στην Εγνατία, υπάρχει ένα κομμάτι «που μας έχει προδώσει πολλές φορές και πάει από τον Λαγκαδά μέχρι τον Στρυμώνα. Στην κατασκευή δεν υπήρχαν βροχομετρικά δίκτυα με αποτέλεσμα οι βροχομετρικές δυνατότητες είναι καμιά φορά διπλάσιες απ΄αυτές που είχαν σχεδιαστεί» εξηγεί. Την συνεχή «κόπωση» των γεφυρών σχολιάζει και ο Βασίλης Λεκίδης, διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών (ΙΤΣΑΚ), θυμίζοντας σχετική μελέτη που είχε κάνει το ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας: «Δε γίνεται συστηματική συντήρηση στις περισσότερες γέφυρες, οι οποίες με την πάροδο των ετών εξακολουθούν να λαμβάνουν μεγάλα φορτία. Είναι κρίσιμη η επιθεώρηση των έργων καθώς οι περισσότερες συντηρήσεις γίνονται αποσπασματικά και μετά από καταστροφές. Είναι από τα ελάχιστα θετικά των ...σεισμών καθώς συνήθως ύστερα από συμβάντα χρηματοδοτούνται επιθεωρήσεις, συντηρήσεις και ενισχύσεις υποδομών» σημειώνει. Εως τώρα – όπως υπογραμμίζει ο κ. Μπαρδάκης - κανένας φορέας δεν έχει καταγεγραμμένες όλες τις ελληνικές γέφυρες. «Το Μητρώο Υποδομών, στο οποίο το ΤΕΕ θα έχει δεσπόζοντα ρόλο, σίγουρα θα πρέπει να αποτελεί μια δράση ενός ευρύτερου προγράμματος ασφάλειας. Θα καλύπτει δηλαδή τη δράση της επιθεώρησης και αξιολόγησης σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες ερευνητικές και αναλυτικές τεχνικές». Σύμφωνα με τον ίδιο, ένα πρόγραμμα ασφάλειας για τις γέφυρες θα πρέπει να περιλαμβάνει και άλλες απαραίτητες δράσεις, όπως: Τακτικά προγράμματα συντήρησης για ολόκληρο το σύστημα Επιβολή ορίων φορτίων και ταχύτητας σε δομικά ανεπαρκείς ή ξεπερασμένες γέφυρες. Ιεράρχηση και χρηματοδότηση της ενίσχυσης εύτρωτων γεφυρών και της αναβάθμισης των αντιπλημμυρικών τους χαρακτηριστικών Αντικατάσταση λειτουργικά (ή πλημμυρικά) ευάλωτων γεφυρών. Χάρη στα άλματα της τεχνολογίας, όπως εξηγεί, μπορεί να εκτιμηθεί η κατάσταση διάβρωσης στην οποία βρίσκονται οι γέφυρες ακόμη και σε περιπτώσεις, στις οποίες δεν είναι διαθέσιμες οι μελέτες ανέγερσης, δηλαδή δεν υπάρχουν τα σχέδια κατασκευής, ενώ σε ειδικές περιπτώσεις οι μηχανικοί μπορούν να παρακολουθούν τις παραμορφώσεις ή τα δυναμικά τους χαρακτηριστικά (πχ το εύρος ταλάντωσης), από το γραφείο τους εγκαθιστώντας έξυπνες συσκευές απομακρυσμένης και σύγχρονης παρακολούθησης. Τα σχολεία Αναφορικά με τα σχολεία, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα, περίπου τα 2/5 του συνόλου αποτελούν κατασκευές πριν το ΄80: «Αυτό βεβαίως δε σημαίνει αυτόματα ότι είναι επικίνδυνα ειδικά εφόσον έχουν συντηρηθεί σωστά. Αλλωστε και στο Αρκαλοχώρι μετά το σεισμό είδαμε σημαντικές βλάβες σε σχολείο κατασκευασμένο πριν από μόλις 15 χρόνια. Σημαντικό, πάντως, στα κτίρια παραμένει το γεγονός να μην έχουμε κατάρρευση. Σε κάθε περίπτωση εμείς έχουμε πολλές φορές προτείνει τη δημιουργία μίας εθνικής βάσης για τα σχολεία δεδομένου ότι φιλοξενούν ευαίσθητο πληθυσμό, η οποία να επικαιροποιείται συνεχώς» σημειώνει. Σε τροχιά υλοποίησης το Εθνικό Μητρώο Υποδομών Το ζήτημα της ενδεχόμενης ευαλωτότητας των δημοσίων υποδομών είναι γνωστό στην Πολιτεία με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) να ζητεί εδώ και δεκαετίες την κατάρτιση ενός εθνικού μητρώου υποδομών. Πλέον το μητρώο έχει μπει σε τροχιά υλοποίησης έχοντας ενταχθεί στο έργο του ενιαίου ψηφιακού χάρτη, το οποίο έχει ανατεθεί στο ΤΕΕ. Στον χάρτη αυτό θα αποτυπωθεί με γεωχωρικά δεδομένα το πλήθος των δημόσιων υποδομών και κυρίως ποιος είναι ο φορέας που είχε την αρμοδιότητα κατασκευής και έχει την αρμοδιότητα συντήρησης, αλλά και πότε έχει γίνει η τελευταία συντήρηση στην υποδομή. Ο διαγωνισμός για τον ενιαίο ψηφιακό χάρτη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και εκτιμάται ότι το έργο θα έχει ανατεθεί έως το τέλος της χρονιάς. Στόχος είναι σε περίπου δύο χρόνια να έχει ξεκινήσει η παραγωγική λειτουργία του έργου με την εισαγωγή ποσοστού 70% των δεδομένων και να έχει ολοκληρωθεί σε τέσσερα. Η βασική αλλαγή που θα επιφέρει η ύπαρξη του Μητρώου είναι ότι θα δώσει τη δυνατότητα να μην εξετάζεται ένα έργο αποσπασματικά μετά από κάποιο συμβάν, αλλά να έχουν προτεραιοποιηθεί τα χρήζοντα παρεμβάσεων έργα με συγκεκριμένα κριτήρια όπως π.χ. η παλαιότητα, ο φόρτος που δέχονται, κλπ. Αλλωστε προ ημερών και ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός από το βήμα του 4ου Επενδυτικού Φόρουμ είχε μιλήσει ξεκάθαρα για την αναγκαιότητα ενός Εθνικού Σχεδίου έργων και ανθεκτικότητας δεδομένων τόσο των προκλήσεων της κλιματικής κρίσης όσο και της γνώσης ότι η Ελλάδα διαθέτει γηρασμένες υποδομές και παλαιά κτίρια: «Η χώρα θα πρέπει να ξαναχτιστεί σχεδόν από την αρχή. Γνωρίζετε ότι έχουμε κτίρια και υποδομές ήδη πολύ παλαιά. Πρέπει να μετρήσουμε και να αξιολογήσουμε τι μπορεί να ανακαινιστεί, τι να επισκευαστεί και τι πρέπει να ξαναγίνει από την αρχή. Πρέπει να ξαναφτιάξουμε όλες τις υποδομές της χώρας, όσες έχουν ξεπεράσει ένα βάθος χρόνου από την κατασκευή τους. Αυτό είναι ένα τιτάνιο έργο, που δεν έχει ξαναγίνει συστηματικά στη χώρα» τόνισε. Έως την ολοκλήρωση του Μητρώου, ο κ. Μπαρδάκης τονίζει πως πρέπει να προηγηθούν, να ρυθμιστούν και να ενισχυθούν οι εύτρωτες υποδομές ζωτικής σημασίας καθώς και οι πιο ευάλωτες κατασκευές, ώστε να προληφθούν πιθανές καταρρεύσεις. Ηδη μεμονωμένα κάποιοι φορείς όπως οι Περιφέρειες Κρήτης, Στερεάς Ελλάδας, Θεσσαλίας, και Ιονίων Νήσων και κάποιο δήμοι όπως της Πέλλας, έχουν προχωρήσει ήδη σε μελέτες ενίσχυσης και αναβάθμισης των γεφυρών τους. Πρόσφατες καταστροφές υποδομών Στις πρόσφατες καταστροφές υποδομών εντάσσεται το μεγάλο πρόβλημα σε μέρος της γέφυρας από την πλευρά του χωριού Τριανταφυλλιά στις Σέρρες εξαιτίας της υπερχείλισης του ποταμού Κουπατσιανού. Στην Κέρκυρα σημειώθηκαν σημαντικές καθιζήσεις σε γέφυρες και κατέρρευσε η γέφυρα της Άφρας, ενώ στις προηγούμενες πλημμύρες σημειώθηκαν μεγάλες καταστροφές γεφυρων στην Καρδίτσα (στο χωριό Φυλακτή, στο ρέμα Καριτσιώτη και αλλού). Είχε προηγηθεί η κατάρρευση της ιστορικής γέφυρας του Κερίτη στην Κρήτη, αλλά και της γέφυρας στην Καβάλα που είχε καταρρεύσει τον Νοέμβριο του 2018 μετά τη διέλευση ενός γερανοφόρου, καθώς επίσης το χτισμένο το 1866 τοξωτό γεφύρι της Πλάκας στον Άραχθο - το οποίο ανακατασκευαστηκε πρόσφατα. Το 2017 είχε καταρρεύσει η γέφυρα στην Ε.Ο. Κομοτηνής- Ιάσμου-Ξάνθης, στο σημείο μεταξύ Πολυάνθου και Ιάσμου, στον ποταμό Κομψάτο. Η γέφυρα ήταν μόλις 24 ετών και από τους ελέγχους προέκυψε ότι η αστοχία της οφείλεται μάλλον στην συμπεριφορά του τεχνικού έναντι των υδραυλικών φαινομένων. Καταρρεύσεις γεφυρών στο εξωτερικό Η παλαιότητα των υποδομών δεν είναι ένα πρόβλημα που περιορίζεται στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από τις καταρρεύσεις γεφυρών την τελευταία δεκαετία κατά την οποία καταγράφηκαν αρκετά παραδείγματα αστοχιών σε γέφυρες στην Ιταλία. Το 2009 κατέρρευσε η γέφυρα στον αυτοκινητόδρομο SS9 που διέσχιζε τον ποταμό Po, νότια του Μιλάνο, λόγω υπερχείλισης του ποταμού (1 τραυματίας). Το 2015 κατέρρευσε η οδογέφυρα Χίμερα στη Σικελία, μόλις 10 ημέρες αφότου δόθηκε στην κυκλοφορία, λόγω καθίζησης του μεσοβάθρου έπειτα από κατολίσθηση. Το 2016 κατέρρευσε μία άνω διάβαση στο Λέκκο, εξαιτίας της διέλευσης ενός υπέρβαρου φορτηγού 108 τόνων (1 νεκρός, 5 τραυματίες). Το 2017 κατέρρευσε μία άνω διάβαση στο Καμεράνο, επαρχία της Ανκόνας, λόγω αστοχίας μίας προσωρινής κατασκευής που στήριζε τη διάβαση κατά τη διάρκεια οδικών έργων με σκοπό τη διεύρυνση αυτού του τμήματος της οδού (2 νεκροί, 3 τραυματίες). Ωστόσο η κατάρρευση που είχε συγκλονίσει ήταν αυτή της 14ης Αυγούστου της Γέφυρας Μοράντι στη Γένοβα που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 43 ανθρώπων. Η γέφυρα είχε κατασκευαστεί το 1967 και βρισκόταν υπό συντήρηση καθώς εκτελούνταν έργα ενίσχυσης των θεμελίων της. View full είδηση
  10. Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την υποβολή προσφορών για τον προσδιορισμό της αγοραίας και της μισθωτικής αξίας 161 ακινήτων από πιστοποιημένους εκτιμητές εγγεγραμμένους στο μητρώο πιστοποιημένων εκτιμητών στο πεδίο ακινήτων του υπουργείου Οικονομικών με κριτήριο κατακύρωσης την χαμηλότερη οικονομική προσφορά απευθύνει η ΓΑΙΑΟΣΕ ΑΕ. Πιο αναλυτικά η εταιρεία προσκαλεί κάθε ενδιαφερόμενο να καταθέσει την προσφορά του από 05.11.2021 έως και 15.11.2021 στις 14:00 μ.μ. Ο προϋπολογισμός του έργου είναι €30.000 πλέον Φ.Π.Α. Η κατανομή του ποσού θα είναι 30% ως προκαταβολή και τα υπόλοιπα μετά την παραλαβή του παραδοτέου. Η εξόφληση του Αναδόχου θα καταβληθεί με την υποβολή και παραλαβή του συνόλου των εργασιών από την αρμόδια επιτροπή παρακολούθησης και παραλαβής του Εργοδότη. Ο χρόνος εκτέλεσης του έργου ορίζεται σε 60 ημερολογιακές ημέρες από την υπογραφή της σύμβασης. Υπενθυμίζεται ότι μεταξύ των ακινήτων της εταιρείας συμπεριλαμβάνεται το Θριάσιο Εμπορευματικό Κέντρο, Γραφεία, Αποθήκες, κατοικίες αλλά και ακίνητα υγειονομικού ενδιαφέροντος. ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ View full είδηση
  11. Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την υποβολή προσφορών για τον προσδιορισμό της αγοραίας και της μισθωτικής αξίας 161 ακινήτων από πιστοποιημένους εκτιμητές εγγεγραμμένους στο μητρώο πιστοποιημένων εκτιμητών στο πεδίο ακινήτων του υπουργείου Οικονομικών με κριτήριο κατακύρωσης την χαμηλότερη οικονομική προσφορά απευθύνει η ΓΑΙΑΟΣΕ ΑΕ. Πιο αναλυτικά η εταιρεία προσκαλεί κάθε ενδιαφερόμενο να καταθέσει την προσφορά του από 05.11.2021 έως και 15.11.2021 στις 14:00 μ.μ. Ο προϋπολογισμός του έργου είναι €30.000 πλέον Φ.Π.Α. Η κατανομή του ποσού θα είναι 30% ως προκαταβολή και τα υπόλοιπα μετά την παραλαβή του παραδοτέου. Η εξόφληση του Αναδόχου θα καταβληθεί με την υποβολή και παραλαβή του συνόλου των εργασιών από την αρμόδια επιτροπή παρακολούθησης και παραλαβής του Εργοδότη. Ο χρόνος εκτέλεσης του έργου ορίζεται σε 60 ημερολογιακές ημέρες από την υπογραφή της σύμβασης. Υπενθυμίζεται ότι μεταξύ των ακινήτων της εταιρείας συμπεριλαμβάνεται το Θριάσιο Εμπορευματικό Κέντρο, Γραφεία, Αποθήκες, κατοικίες αλλά και ακίνητα υγειονομικού ενδιαφέροντος. ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ
  12. Σύμφωνα με το Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο 2021 – 2027, το κουπόνι για την εγκατάσταση οπτικών ινών μέσα στα κτίρια συμπεριλαμβάνεται στο Ταμείο Ανάκαμψης με προσωρινό προϋπολογισμό 131 εκατ. ευρώ. Από το πρώτο τρίμηνο του 2023 θα είναι έτοιμο το νέο κουπόνι μέσω του οποίου θα μπορούν μονοκατοικίες ή πολυκατοικίες να επιδοτήσουν την εγκατάσταση υποδομών οπτικών ινών μέσα στα κτίρια. Πρόκειται για το δεύτερο κουπόνι στήριξης των ευρυζωνικών συνδέσεων μετά το γνωστό Super-Fast Broadband (SFBB) που επιδοτεί μέρος του εξοπλισμού σύνδεσης και του μηνιαίου κόστους για ευρυζωνικές υπηρεσίες με ταχύτητα download τουλάχιστον 100 Mbps που μπορεί να αναβαθμιστεί άμεσα σε 1 Gbps. Σύμφωνα με το Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο 2021 – 2027 που τέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα σε δημόσια διαβούλευση, το κουπόνι για την εγκατάσταση οπτικών ινών μέσα στα κτίρια συμπεριλαμβάνεται στο Ταμείο Ανάκαμψης με προσωρινό προϋπολογισμό για δημόσια στήριξη 131 εκατ. ευρώ. Η λεπτομερής προετοιμασία του έργου (συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών προδιαγραφών καλωδίωσης, του καθορισμού της τιμής του κουπονιού, του Οδηγού εφαρμογής του έργου και του συστήματος πληροφορικής) αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το 4ο τρίμηνο του 2022. Το κουπόνι αναμένεται να είναι διαθέσιμο από το πρώτο τρίμηνο του 2023 έως το τέλος των διαθέσιμων πόρων ή το αργότερο το τέταρτο τρίμηνο του 2025. Όπως επισημαίνεται στο κείμενο του Σχεδίου, στην Ελλάδα τα περισσότερα κτίρια δεν είναι εξοπλισμένα με καλωδίωση οπτικών ινών από την κατασκευή τους, ενώ το κόστος της εγκατάστασης σε μεταγενέστερο στάδιο εμποδίζει την υιοθέτηση υπηρεσιών υψηλής ταχύτητας. Στόχος της επένδυσης είναι η προώθηση της σύνδεσης των τελικών χρηστών με δίκτυα πολύ υψηλής χωρητικότητας (VHCN), που αναπτύσσονται κοντά στις κατοικίες τους, μέσω της μείωσης του κόστους της εσωτερικής καλωδίωσης που αποτελεί σημαντικό μέρος του συνολικού κόστους. Η αρχή υλοποίησης θα είναι η Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Η επένδυση θα βασιστεί σε ένα πρόγραμμα επιδότησης ζήτησης (κουπόνι), που απευθύνεται σε φυσικά πρόσωπα και μικρές επιχειρήσεις για την αναβάθμιση της εσωτερικής καλωδίωσης του κτιρίου τους, ώστε να είναι έτοιμα για σύνδεση σε ένα οπτικό δίκτυο πολύ υψηλής χωρητικότητας. Θα είναι επιλέξιμες τόσο μονοκατοικίες όσο και πολυκατοικίες και, στην περίπτωση των πολυκατοικιών, θα ομαδοποιούνται περισσότερα κουπόνια ώστε η εσωτερική καλωδίωση να καλύπτει όλα τα διαμερίσματα. Τα εξαργυρωμένα κουπόνια «θα καλύπτουν το κόστος προς τον εγκαταστάτη ή τον τηλεπικοινωνιακό πάροχο που θα πραγματοποιήσει την κατασκευή. Σε κάθε περίπτωση, το εσωτερικό δίκτυο θα ανήκει στους τελικούς χρήστες (είτε μεμονωμένους, είτε σε συνιδιοκτήτες σε περίπτωση πολυκατοικίας) και, ως εκ τούτου, θα διασφαλίζεται εξ αρχής η ανοικτή και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στην εσωτερική υποδομή». Η αξία της επιδότησης θα καθοριστεί (ανεξάρτητα από το πραγματικό κόστος που χρεώνεται από τον εγκαταστάτη ή τον τηλεπικοινωνιακό φορέα στον τελικό χρήστη), με βάση τον αριθμό των ορόφων, των διαμερισμάτων και των χώρων προς σύνδεση, έτσι ώστε να μειωθεί η διαχειριστική πολυπλοκότητα. Μόνο κτίρια χωρίς κατάλληλη προϋπάρχουσα εσωτερική καλωδίωση θα είναι επιλέξιμα για το κουπόνι. Ο εκτιμώμενος αριθμός των στοχευόμενων κτιρίων είναι 120.000. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση προχωρά σε παράταση του κουπονιού για το SFBB που ξεκίνησε το 2019 από τη Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων και η χρονική του διάρκεια έχει ήδη παραταθεί έως τον Μάρτιο του 2022. Το κουπόνι καλύπτει μέρος του κόστους σύνδεσης (δηλαδή εφάπαξ κόστος σύνδεσης ύψους 48 ευρώ), και κόστος σύνδεσης υψηλής ταχύτητας στο Internet ύψους 13 ευρώ ανά μήνα για μέγιστο 24 μήνες. Έχει ετήσιο προϋπολογισμό ύψους 50 εκατ. ευρώ. Το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης σχεδιάζει να επεκτείνει περαιτέρω το χρονικό πλαίσιο του Σχεδίου Κουπονιών SFBB για όλο τον χρονικό ορίζοντα του Εθνικού Ευρυζωνικού Σχεδίου δηλαδή μέχρι το 2027. Υπενθυμίζεται πως η Ελλάδα κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ όσον αφορά στην διείσδυση ευρυζωνικών υπηρεσιών με ταχύτητα download τουλάχιστον 100 Mbps. Παρόλο που η κάλυψη δικτύων οπτικών ινών μέχρι το σπίτι (FTTH) προχωρά μέσω ενός συνδυασμού ιδιωτικών επενδύσεων και δημόσιων παρεμβάσεων, η προσιτότητα των υπηρεσιών παραμένει μια πρόκληση και η κύρια προϋπόθεση για την αύξηση της διείσδυσης, επισημαίνεται στο Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο. View full είδηση
  13. Σύμφωνα με το Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο 2021 – 2027, το κουπόνι για την εγκατάσταση οπτικών ινών μέσα στα κτίρια συμπεριλαμβάνεται στο Ταμείο Ανάκαμψης με προσωρινό προϋπολογισμό 131 εκατ. ευρώ. Από το πρώτο τρίμηνο του 2023 θα είναι έτοιμο το νέο κουπόνι μέσω του οποίου θα μπορούν μονοκατοικίες ή πολυκατοικίες να επιδοτήσουν την εγκατάσταση υποδομών οπτικών ινών μέσα στα κτίρια. Πρόκειται για το δεύτερο κουπόνι στήριξης των ευρυζωνικών συνδέσεων μετά το γνωστό Super-Fast Broadband (SFBB) που επιδοτεί μέρος του εξοπλισμού σύνδεσης και του μηνιαίου κόστους για ευρυζωνικές υπηρεσίες με ταχύτητα download τουλάχιστον 100 Mbps που μπορεί να αναβαθμιστεί άμεσα σε 1 Gbps. Σύμφωνα με το Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο 2021 – 2027 που τέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα σε δημόσια διαβούλευση, το κουπόνι για την εγκατάσταση οπτικών ινών μέσα στα κτίρια συμπεριλαμβάνεται στο Ταμείο Ανάκαμψης με προσωρινό προϋπολογισμό για δημόσια στήριξη 131 εκατ. ευρώ. Η λεπτομερής προετοιμασία του έργου (συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών προδιαγραφών καλωδίωσης, του καθορισμού της τιμής του κουπονιού, του Οδηγού εφαρμογής του έργου και του συστήματος πληροφορικής) αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το 4ο τρίμηνο του 2022. Το κουπόνι αναμένεται να είναι διαθέσιμο από το πρώτο τρίμηνο του 2023 έως το τέλος των διαθέσιμων πόρων ή το αργότερο το τέταρτο τρίμηνο του 2025. Όπως επισημαίνεται στο κείμενο του Σχεδίου, στην Ελλάδα τα περισσότερα κτίρια δεν είναι εξοπλισμένα με καλωδίωση οπτικών ινών από την κατασκευή τους, ενώ το κόστος της εγκατάστασης σε μεταγενέστερο στάδιο εμποδίζει την υιοθέτηση υπηρεσιών υψηλής ταχύτητας. Στόχος της επένδυσης είναι η προώθηση της σύνδεσης των τελικών χρηστών με δίκτυα πολύ υψηλής χωρητικότητας (VHCN), που αναπτύσσονται κοντά στις κατοικίες τους, μέσω της μείωσης του κόστους της εσωτερικής καλωδίωσης που αποτελεί σημαντικό μέρος του συνολικού κόστους. Η αρχή υλοποίησης θα είναι η Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Η επένδυση θα βασιστεί σε ένα πρόγραμμα επιδότησης ζήτησης (κουπόνι), που απευθύνεται σε φυσικά πρόσωπα και μικρές επιχειρήσεις για την αναβάθμιση της εσωτερικής καλωδίωσης του κτιρίου τους, ώστε να είναι έτοιμα για σύνδεση σε ένα οπτικό δίκτυο πολύ υψηλής χωρητικότητας. Θα είναι επιλέξιμες τόσο μονοκατοικίες όσο και πολυκατοικίες και, στην περίπτωση των πολυκατοικιών, θα ομαδοποιούνται περισσότερα κουπόνια ώστε η εσωτερική καλωδίωση να καλύπτει όλα τα διαμερίσματα. Τα εξαργυρωμένα κουπόνια «θα καλύπτουν το κόστος προς τον εγκαταστάτη ή τον τηλεπικοινωνιακό πάροχο που θα πραγματοποιήσει την κατασκευή. Σε κάθε περίπτωση, το εσωτερικό δίκτυο θα ανήκει στους τελικούς χρήστες (είτε μεμονωμένους, είτε σε συνιδιοκτήτες σε περίπτωση πολυκατοικίας) και, ως εκ τούτου, θα διασφαλίζεται εξ αρχής η ανοικτή και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στην εσωτερική υποδομή». Η αξία της επιδότησης θα καθοριστεί (ανεξάρτητα από το πραγματικό κόστος που χρεώνεται από τον εγκαταστάτη ή τον τηλεπικοινωνιακό φορέα στον τελικό χρήστη), με βάση τον αριθμό των ορόφων, των διαμερισμάτων και των χώρων προς σύνδεση, έτσι ώστε να μειωθεί η διαχειριστική πολυπλοκότητα. Μόνο κτίρια χωρίς κατάλληλη προϋπάρχουσα εσωτερική καλωδίωση θα είναι επιλέξιμα για το κουπόνι. Ο εκτιμώμενος αριθμός των στοχευόμενων κτιρίων είναι 120.000. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση προχωρά σε παράταση του κουπονιού για το SFBB που ξεκίνησε το 2019 από τη Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων και η χρονική του διάρκεια έχει ήδη παραταθεί έως τον Μάρτιο του 2022. Το κουπόνι καλύπτει μέρος του κόστους σύνδεσης (δηλαδή εφάπαξ κόστος σύνδεσης ύψους 48 ευρώ), και κόστος σύνδεσης υψηλής ταχύτητας στο Internet ύψους 13 ευρώ ανά μήνα για μέγιστο 24 μήνες. Έχει ετήσιο προϋπολογισμό ύψους 50 εκατ. ευρώ. Το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης σχεδιάζει να επεκτείνει περαιτέρω το χρονικό πλαίσιο του Σχεδίου Κουπονιών SFBB για όλο τον χρονικό ορίζοντα του Εθνικού Ευρυζωνικού Σχεδίου δηλαδή μέχρι το 2027. Υπενθυμίζεται πως η Ελλάδα κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ όσον αφορά στην διείσδυση ευρυζωνικών υπηρεσιών με ταχύτητα download τουλάχιστον 100 Mbps. Παρόλο που η κάλυψη δικτύων οπτικών ινών μέχρι το σπίτι (FTTH) προχωρά μέσω ενός συνδυασμού ιδιωτικών επενδύσεων και δημόσιων παρεμβάσεων, η προσιτότητα των υπηρεσιών παραμένει μια πρόκληση και η κύρια προϋπόθεση για την αύξηση της διείσδυσης, επισημαίνεται στο Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο.
  14. Σύμφωνα με την μυθολογία, η Ηλέκτρα ήταν μία από τις Ωκεανίδες, κόρη του Τιτάνα Ωκεανού και μητέρα της θεάς Ίριδος. Στο όνομα της, η Boundary Layer Technologies, μία startup από την Καλιφόρνια, βρήκε την ιδανική λύση για το ηλεκτροκίνητο φέρι της που σκοπεύει να το ρίξει σύντομα στα νερά και να τα ταράξει. H Electra, σύμφωνα με τους δημιουργούς της είναι ένα «ιπτάμενο» καταμαράν που θα είναι δύο φορές ταχύτερο από τα υπάρχοντα ηλεκτροκίνητα στην αγορά ενώ ταυτόχρονα διανύει και διπλάσια απόσταση. Εφοδιασμένη με ένα σύνδεσμο μπαταριών 9.000 kWh οι οποίες βρίσκονται κάτω από το κατάστρωμα έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει ταξίδια έως 100 ναυτικά μίλια. Σύμφωνα με τους ανθρώπους της Boundary Layer Technologies η Electra μπορεί να καλύψει τις ανάγκες σχεδόν των μισών (48%) ακτοπλοϊκών συνδέσεων στην Ελλάδα. Το ότι η χώρα μας είναι μία αγορά στόχος, λόγω των κοντινών αποστάσεων ανάμεσα στα νησιά, αποδεικνύεται ότι είναι η μόνη, εκτός των ΗΠΑ, που γίνεται ειδική αναφορά και που υπάρχει και σχετικός χάρτης με πιθανές συνδέσεις. Το ηλεκτροκίνητο σκάφος έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει από 150 (σ.σ. με business class) έως 250 επιβάτες. Η ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει φθάνει τους 40 κόμβους αρκετά υψηλότερη από τα ιπτάμενα δελφίνια που πιάνουν τους 30 κόμβους όταν υπάρχει έντονος κυματισμός. Σύμφωνα με τους δημιουργούς της Electra ο σχεδιασμός του καταμαράν μειώνει κατακόρυφα τόσο τους κραδασμούς όσο και τον θόρυβο στην καμπίνα ο οποίος λόγω και της χρήσης μπαταρίας είναι μειωμένος κατά 20 ντεσιμπέλ σε σχέση με τα συμβατικά πλοία. Electra © Boundary Layer Technologies Electra © Boundary Layer Technologies Μηδενικό αποτύπωμα Με την ακτοπλοΐα να πρέπει να δώσει τον δικό της αγώνα για μείωση των εκπομπών άνθρακα τα αμέσως επόμενα χρόνια η Electra που αναμένεται να πέσει στα νερά το πρώτο τρίμηνο του 2024 φαντάζει έως η ιδανική λύση με το μηδενικό της αποτύπωμα. Σύμφωνα με τους δημιουργούς του καταμαράν το κόστος απόκτησης του είναι κατά κατά 35% χαμηλότερο με ένα αντίστοιχο πετρελαιοκίνητο αν ληφθούν υπόψη τα καύσιμα, οι φόροι άνθρακα και ο εκτιμώμενος χρόνος ταξιδιού. Στα αρνητικά της Electra είναι ότι δεν μπορεί να καλύψει, σε ότι αφορά στην ελληνική πραγματικότητα, μακρινές αποστάσεις όπως Πειραιά – Κρήτη λόγω αυτονομίας της μπαταρίας. Επίσης μία πλήρη φόρτιση, που όπως προαναφέρθηκε φθάνει για να καλύψει 100 ναυτικά μίλια, διαρκεί κάτι λιγότερο από τρεις ώρες. Για κάθε ναυτικό μίλι που διανύει χρειάζεται 1,3 λεπτά φόρτισης. Δηλαδή με μία πλήρη φόρτιση το βράδυ και με φορτίσεις κατά τη διάρκεια αποβίβασης και επιβίβασης των επιβατών μπορεί κάλλιστα να καλύψει μικρές και μεσαίες αποστάσεις στην διάρκεια μίας ημέρας. Με τα παραπάνω δεδομένα είναι ιδανικό για σύνδεση των λιμανιών της Αττικής με τον Αργοσαρωνικό και τα νησιά των Κυκλάδων, για μετακινήσεις ανάμεσα σε νησιά των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων, σύνδεση της Κρήτης με Νότιο Αιγαίο, ακτοπλοϊκών γραμμών μεταξύ δυτικής Ελλάδας και νησιών του Ιονίου και νησιών του Ανατολικού Αιγαίου με τα τουρκικά παράλια.
  15. Σύμφωνα με την μυθολογία, η Ηλέκτρα ήταν μία από τις Ωκεανίδες, κόρη του Τιτάνα Ωκεανού και μητέρα της θεάς Ίριδος. Στο όνομα της, η Boundary Layer Technologies, μία startup από την Καλιφόρνια, βρήκε την ιδανική λύση για το ηλεκτροκίνητο φέρι της που σκοπεύει να το ρίξει σύντομα στα νερά και να τα ταράξει. H Electra, σύμφωνα με τους δημιουργούς της είναι ένα «ιπτάμενο» καταμαράν που θα είναι δύο φορές ταχύτερο από τα υπάρχοντα ηλεκτροκίνητα στην αγορά ενώ ταυτόχρονα διανύει και διπλάσια απόσταση. Εφοδιασμένη με ένα σύνδεσμο μπαταριών 9.000 kWh οι οποίες βρίσκονται κάτω από το κατάστρωμα έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει ταξίδια έως 100 ναυτικά μίλια. Σύμφωνα με τους ανθρώπους της Boundary Layer Technologies η Electra μπορεί να καλύψει τις ανάγκες σχεδόν των μισών (48%) ακτοπλοϊκών συνδέσεων στην Ελλάδα. Το ότι η χώρα μας είναι μία αγορά στόχος, λόγω των κοντινών αποστάσεων ανάμεσα στα νησιά, αποδεικνύεται ότι είναι η μόνη, εκτός των ΗΠΑ, που γίνεται ειδική αναφορά και που υπάρχει και σχετικός χάρτης με πιθανές συνδέσεις. Το ηλεκτροκίνητο σκάφος έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει από 150 (σ.σ. με business class) έως 250 επιβάτες. Η ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει φθάνει τους 40 κόμβους αρκετά υψηλότερη από τα ιπτάμενα δελφίνια που πιάνουν τους 30 κόμβους όταν υπάρχει έντονος κυματισμός. Σύμφωνα με τους δημιουργούς της Electra ο σχεδιασμός του καταμαράν μειώνει κατακόρυφα τόσο τους κραδασμούς όσο και τον θόρυβο στην καμπίνα ο οποίος λόγω και της χρήσης μπαταρίας είναι μειωμένος κατά 20 ντεσιμπέλ σε σχέση με τα συμβατικά πλοία. Electra © Boundary Layer Technologies Electra © Boundary Layer Technologies Μηδενικό αποτύπωμα Με την ακτοπλοΐα να πρέπει να δώσει τον δικό της αγώνα για μείωση των εκπομπών άνθρακα τα αμέσως επόμενα χρόνια η Electra που αναμένεται να πέσει στα νερά το πρώτο τρίμηνο του 2024 φαντάζει έως η ιδανική λύση με το μηδενικό της αποτύπωμα. Σύμφωνα με τους δημιουργούς του καταμαράν το κόστος απόκτησης του είναι κατά κατά 35% χαμηλότερο με ένα αντίστοιχο πετρελαιοκίνητο αν ληφθούν υπόψη τα καύσιμα, οι φόροι άνθρακα και ο εκτιμώμενος χρόνος ταξιδιού. Στα αρνητικά της Electra είναι ότι δεν μπορεί να καλύψει, σε ότι αφορά στην ελληνική πραγματικότητα, μακρινές αποστάσεις όπως Πειραιά – Κρήτη λόγω αυτονομίας της μπαταρίας. Επίσης μία πλήρη φόρτιση, που όπως προαναφέρθηκε φθάνει για να καλύψει 100 ναυτικά μίλια, διαρκεί κάτι λιγότερο από τρεις ώρες. Για κάθε ναυτικό μίλι που διανύει χρειάζεται 1,3 λεπτά φόρτισης. Δηλαδή με μία πλήρη φόρτιση το βράδυ και με φορτίσεις κατά τη διάρκεια αποβίβασης και επιβίβασης των επιβατών μπορεί κάλλιστα να καλύψει μικρές και μεσαίες αποστάσεις στην διάρκεια μίας ημέρας. Με τα παραπάνω δεδομένα είναι ιδανικό για σύνδεση των λιμανιών της Αττικής με τον Αργοσαρωνικό και τα νησιά των Κυκλάδων, για μετακινήσεις ανάμεσα σε νησιά των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων, σύνδεση της Κρήτης με Νότιο Αιγαίο, ακτοπλοϊκών γραμμών μεταξύ δυτικής Ελλάδας και νησιών του Ιονίου και νησιών του Ανατολικού Αιγαίου με τα τουρκικά παράλια. View full είδηση
  16. Για πολλά χρόνια, κυρίως κατά την ταραγμένη δεκαετία των μνημονίων, η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου, στη συμβολή των οδών Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά στην Αθήνα, βρισκόταν υπό κατάληψη με μικρά… διαλείμματα σε συνέχεια αστυνομικών επιχειρήσεων. Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου δεν είναι ένα τυχαίο οικοδόμημα. Από το 1937 έως το 1945 αποτελούσε το σπίτι που έζησε η Μαρία Κάλλας όσο η βάση της ήταν η Αθήνα. Το 1936 μετά το διαζύγιο των γονέων της, η υψίφωνος ηρθε στην Αθήνα και έμεινε με τη μητέρα της και τη μεγαλύτερη αδελφή της Υακίνθη στο σπίτι της οδού Πατησίων μέχρι το 1945, οπότε και επέστρεψε ξανά στη Νέα Υόρκη. Το διατηρητέο αυτό κτήριο, ύστερα από πολλά χρόνια εγκατάλειψης, φαίνεται να έχει αφήσει πίσω του τα χειρότερα. Τον Φεβρουάριο του 2018 ο ΕΦΚΑ-το κτήριο ανήκε στην κυριότητα του ΝΑΤ- μίσθωσε μακροχρόνια το ακίνητο στην αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία για την «Ακαδημία Λυρικής Τέχνης Maria Callas», η οποία δρομολογεί σειρά παρεμβάσεων. Τα σχέδια περιλαμβάνουν την μετατροπή του κτηρίου σε χώρο παιδείας της λυρικής τέχνης, με τον δρόμο να είναι ανοιχτός, καθώς η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία έχει εξασφαλίσει την προέγκριση άδειας δόμησης. Σύμφωνα με πληροφορίες του Moneyrereview.gr, οι εργασίες ανάπλασης είναι της τάξεως των 6 εκατ. ευρώ, θα χρηματοδοτηθούν μέσω ειδικού προγράμματος του ΕΣΠΑ 2014-2020 και υπολογίζεται ότι θα διαρκέσουν περίπου δύο χρόνια. Όπως εξηγεί ο αρχιτέκτονας Νίκος Π. Λαζαρίδης, που έχει εκπονήσει μαζί με την Ισμήνη Δημοπούλου την αρχιτεκτονική μελέτη του έργου οι παρεμβάσεις θα πρέπει να πραγματοποιηθούν με χειρουργική ακρίβεια. «Η αλλαγή χρήσης και η λειτουργία του κτηρίου ως Ακαδημίας αποτελεί εγχείρημα με μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Δεν πρέπει να υπάρξουν έντονες παρεμβάσεις στην τοιχοποιία επειδή το κτήριο είναι μνημείο, ενώ δεν πρέπει να καταστραφούν στοιχεία του κτηρίου» εξηγεί ο κ. Λαζαρίδης. Για παράδειγμα, ο γύψινος διάκοσμος του κτηρίου θα πρέπει να αφαιρεθεί και να επανατοποθετηθεί με χειρουργικούς χειρισμούς. Για την αφαίρεση ενός μέτρου διάκοσμου ίσως χρειαστεί ακόμη και μία εβδομάδα. Η όψη που θα αποκτήσει το κτήριο μετά τις εργασίες αποκατάστασης Οι εργασίες περιλαμβάνουν εσωτερικές διαρρυθμίσεις συμβατές με τον υφιστάμενο χαρακτήρα του ακινήτου, αλλά και την ενίσχυση του σκελετού της πολυκατοικίας Παπαλεονάρδου, που υπήρξε από τα πρώτα μπετονένια κτήρια των Αθηνών. Το κτήριο έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και από τον σεισμό της Αθήνας το 1999, ενώ μέχρι να μισθωθεί από την «Ακαδημία Λυρικής Τέχνης Maria Callas», ήταν εκτός συζήτησης η αποκατάστασή του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2013, η τότε ηγεσία του υπουργείου Εργασίας -το ακίνητο άνηκε στο ΝΑΤ μέχρι να περιέλθει στον ΕΦΚΑ- λόγω της υποβάθμισης της περιοχής του Μουσείου και του Πεδίου του Άρεως, αλλά και της καθίζησης των τιμών των ακινήτων, είχε κρίνει ασύμφορη οποιαδήποτε διαδικασία ανακαίνισης. Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου οικοδομήθηκε το 1925, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Κώστα Κιτσίκη (1892-1969) με μορφολογικές επιρροές από το γερμανικό καλλιτεχνικό κίνημα Jugendstil. Από το 1989 είναι κηρυγμένο ιστορικό διατηρητέο μνημείο. View full είδηση
  17. Για πολλά χρόνια, κυρίως κατά την ταραγμένη δεκαετία των μνημονίων, η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου, στη συμβολή των οδών Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά στην Αθήνα, βρισκόταν υπό κατάληψη με μικρά… διαλείμματα σε συνέχεια αστυνομικών επιχειρήσεων. Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου δεν είναι ένα τυχαίο οικοδόμημα. Από το 1937 έως το 1945 αποτελούσε το σπίτι που έζησε η Μαρία Κάλλας όσο η βάση της ήταν η Αθήνα. Το 1936 μετά το διαζύγιο των γονέων της, η υψίφωνος ηρθε στην Αθήνα και έμεινε με τη μητέρα της και τη μεγαλύτερη αδελφή της Υακίνθη στο σπίτι της οδού Πατησίων μέχρι το 1945, οπότε και επέστρεψε ξανά στη Νέα Υόρκη. Το διατηρητέο αυτό κτήριο, ύστερα από πολλά χρόνια εγκατάλειψης, φαίνεται να έχει αφήσει πίσω του τα χειρότερα. Τον Φεβρουάριο του 2018 ο ΕΦΚΑ-το κτήριο ανήκε στην κυριότητα του ΝΑΤ- μίσθωσε μακροχρόνια το ακίνητο στην αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία για την «Ακαδημία Λυρικής Τέχνης Maria Callas», η οποία δρομολογεί σειρά παρεμβάσεων. Τα σχέδια περιλαμβάνουν την μετατροπή του κτηρίου σε χώρο παιδείας της λυρικής τέχνης, με τον δρόμο να είναι ανοιχτός, καθώς η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία έχει εξασφαλίσει την προέγκριση άδειας δόμησης. Σύμφωνα με πληροφορίες του Moneyrereview.gr, οι εργασίες ανάπλασης είναι της τάξεως των 6 εκατ. ευρώ, θα χρηματοδοτηθούν μέσω ειδικού προγράμματος του ΕΣΠΑ 2014-2020 και υπολογίζεται ότι θα διαρκέσουν περίπου δύο χρόνια. Όπως εξηγεί ο αρχιτέκτονας Νίκος Π. Λαζαρίδης, που έχει εκπονήσει μαζί με την Ισμήνη Δημοπούλου την αρχιτεκτονική μελέτη του έργου οι παρεμβάσεις θα πρέπει να πραγματοποιηθούν με χειρουργική ακρίβεια. «Η αλλαγή χρήσης και η λειτουργία του κτηρίου ως Ακαδημίας αποτελεί εγχείρημα με μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Δεν πρέπει να υπάρξουν έντονες παρεμβάσεις στην τοιχοποιία επειδή το κτήριο είναι μνημείο, ενώ δεν πρέπει να καταστραφούν στοιχεία του κτηρίου» εξηγεί ο κ. Λαζαρίδης. Για παράδειγμα, ο γύψινος διάκοσμος του κτηρίου θα πρέπει να αφαιρεθεί και να επανατοποθετηθεί με χειρουργικούς χειρισμούς. Για την αφαίρεση ενός μέτρου διάκοσμου ίσως χρειαστεί ακόμη και μία εβδομάδα. Η όψη που θα αποκτήσει το κτήριο μετά τις εργασίες αποκατάστασης Οι εργασίες περιλαμβάνουν εσωτερικές διαρρυθμίσεις συμβατές με τον υφιστάμενο χαρακτήρα του ακινήτου, αλλά και την ενίσχυση του σκελετού της πολυκατοικίας Παπαλεονάρδου, που υπήρξε από τα πρώτα μπετονένια κτήρια των Αθηνών. Το κτήριο έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και από τον σεισμό της Αθήνας το 1999, ενώ μέχρι να μισθωθεί από την «Ακαδημία Λυρικής Τέχνης Maria Callas», ήταν εκτός συζήτησης η αποκατάστασή του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2013, η τότε ηγεσία του υπουργείου Εργασίας -το ακίνητο άνηκε στο ΝΑΤ μέχρι να περιέλθει στον ΕΦΚΑ- λόγω της υποβάθμισης της περιοχής του Μουσείου και του Πεδίου του Άρεως, αλλά και της καθίζησης των τιμών των ακινήτων, είχε κρίνει ασύμφορη οποιαδήποτε διαδικασία ανακαίνισης. Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου οικοδομήθηκε το 1925, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Κώστα Κιτσίκη (1892-1969) με μορφολογικές επιρροές από το γερμανικό καλλιτεχνικό κίνημα Jugendstil. Από το 1989 είναι κηρυγμένο ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
  18. Ο Στρατηγικός Σχεδιασμός της Περιφέρειας Αττικής για την αντιμετώπιση των πλημμυρικών κινδύνων και την αποτελεσματική θωράκιση της Αττικής παρουσιάστηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής. Ειδικότερα έγινε μια πρώτη παρουσίαση του Master Plan που διαμορφώθηκε από τους μελετητές, οι οποίοι έλαβαν υπόψη τους τις σχετικές μελέτες του Κέντρου Επιστημών Παρατήρησης της Γης και Δορυφορικής Τηλεπισκόπησης BEYOND του Αστεροσκοπείου και του ΕΚΠΑ, οι οποίες παραδόθηκαν στον Περιφερειάρχη στη βάση των σχετικών προγραμματικών συμβάσεων που έχουν συναφθεί. Η συζήτηση επί του θέματος θα συνεχιστεί και σε επόμενη συνεδρίαση του ΠΕΣΥ. Ο επικεφαλής του Κέντρου Επιστημών Παρατήρησης της Γης και Δορυφορικής Τηλεπισκόπησης BEYOND του Αστεροσκοπείου καθηγητής Χ. Κοντοές και η ομάδα του παρουσίασαν τα ευρήματα που προέκυψαν από τις αυτοψίες που πραγματοποίησαν στις πληγείσες περιοχές και πρότειναν μέτρα αντιμετώπισης. Ο μελετητής κ. Ραμπαούνης και η ομάδα του παρουσίασαν τους βασικούς άξονες του masterplan, το οποίο συνοπτικά περιλαμβάνει: * Την καταγραφή και εκτίμηση του εύρους της καταστροφής, την εκτίμηση των κινδύνων πλημμυρών ανά λεκάνη απορροής και κοίτη ρέματος. * Ιεραρχημένες προτάσεις των απαραίτητων μελετών και έργων. * Προϋπολογισμό των μελετών και προεκτίμηση κόστους των απαιτούμενων έργων. Στο σχέδιο αποτυπώνονται αναλυτικά οι κίνδυνοι καθώς και οι κοστολογημένες παρεμβάσεις, που είναι αναγκαίες για τα έργα άμεσης (Α προτεραιότητας) και μεσοπρόθεσμης παρέμβασης (Β προτεραιότητας). Ειδικότερα για την Α Φάση απαιτούνται 35 εκ. ευρώ (για μελέτες και έργα) ενώ για τη Β Φάση απαιτούνται κατ' εκτίμηση 283 εκ. ευρώ, (για μελέτες και έργα). Επισημαίνεται πως με εντολή του Περιφερειάρχη, το Γενικό Σχέδιο έχει ήδη προωθηθεί από τις υπηρεσίες της Περιφέρειας σε όλους τους συναρμόδιους Υπουργούς προς ενημέρωσήτους. View full είδηση
  19. Ο Στρατηγικός Σχεδιασμός της Περιφέρειας Αττικής για την αντιμετώπιση των πλημμυρικών κινδύνων και την αποτελεσματική θωράκιση της Αττικής παρουσιάστηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής. Ειδικότερα έγινε μια πρώτη παρουσίαση του Master Plan που διαμορφώθηκε από τους μελετητές, οι οποίοι έλαβαν υπόψη τους τις σχετικές μελέτες του Κέντρου Επιστημών Παρατήρησης της Γης και Δορυφορικής Τηλεπισκόπησης BEYOND του Αστεροσκοπείου και του ΕΚΠΑ, οι οποίες παραδόθηκαν στον Περιφερειάρχη στη βάση των σχετικών προγραμματικών συμβάσεων που έχουν συναφθεί. Η συζήτηση επί του θέματος θα συνεχιστεί και σε επόμενη συνεδρίαση του ΠΕΣΥ. Ο επικεφαλής του Κέντρου Επιστημών Παρατήρησης της Γης και Δορυφορικής Τηλεπισκόπησης BEYOND του Αστεροσκοπείου καθηγητής Χ. Κοντοές και η ομάδα του παρουσίασαν τα ευρήματα που προέκυψαν από τις αυτοψίες που πραγματοποίησαν στις πληγείσες περιοχές και πρότειναν μέτρα αντιμετώπισης. Ο μελετητής κ. Ραμπαούνης και η ομάδα του παρουσίασαν τους βασικούς άξονες του masterplan, το οποίο συνοπτικά περιλαμβάνει: * Την καταγραφή και εκτίμηση του εύρους της καταστροφής, την εκτίμηση των κινδύνων πλημμυρών ανά λεκάνη απορροής και κοίτη ρέματος. * Ιεραρχημένες προτάσεις των απαραίτητων μελετών και έργων. * Προϋπολογισμό των μελετών και προεκτίμηση κόστους των απαιτούμενων έργων. Στο σχέδιο αποτυπώνονται αναλυτικά οι κίνδυνοι καθώς και οι κοστολογημένες παρεμβάσεις, που είναι αναγκαίες για τα έργα άμεσης (Α προτεραιότητας) και μεσοπρόθεσμης παρέμβασης (Β προτεραιότητας). Ειδικότερα για την Α Φάση απαιτούνται 35 εκ. ευρώ (για μελέτες και έργα) ενώ για τη Β Φάση απαιτούνται κατ' εκτίμηση 283 εκ. ευρώ, (για μελέτες και έργα). Επισημαίνεται πως με εντολή του Περιφερειάρχη, το Γενικό Σχέδιο έχει ήδη προωθηθεί από τις υπηρεσίες της Περιφέρειας σε όλους τους συναρμόδιους Υπουργούς προς ενημέρωσήτους.
  20. Αν και δεν έχουμε βρει ακόμα αποδείξεις εξωγήινης ζωής, η NASA πιστεύει πως πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτό το ενδεχόμενο. Σε ένα νέο paper από τον επικεφαλής επιστήμονα της διαστημικής υπηρεσίας, James Green, αναφέρεται η ανάγκη δημιουργίας ενός πλαισίου αναφοράς των αποδείξεων εξωγήινης ζωής. Η γενιά μας μπορεί ρεαλιστικά να είναι αυτή που θα ανακαλύψει αποδείξεις ζωής πέρα από τη Γη. Με αυτό το προνόμιο έρχονται και οι ευθύνες. Το εύρος της ερώτησης αν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν και το συμφέρον του κοινού, ανοίγει την πιθανότητα πως τα αποτελέσματα χρειάζονται υποστήριξη πέρα από τον παρατηρητή ή την πρόθεσή του. Καθώς οι στόχοι εντοπισμού ζωής γίνονται κυρίαρχοι στις επιστήμες του διαστήματος, είναι απαραίτητο να ανοίξουμε ένα διάλογο με την κοινωνία για το πώς να μεταφέρουμε την πληροφορία ενός θέματος περίπλοκου, το οποίο έχει μεγάλες πιθανότητες να προβληθεί με υπερβολή. Οι ερευνητές τονίζουν πως η ανακάλυψη εξωγήινης ζωής μπορεί να μην είναι μία απλή και ξεκάθαρη υπόθεση - ένα ναι ή όχι - και πως θα προέλθει από μία διαρκώς εξελισσόμενη διαδικασία επιστημονικής έρευνας την οποία πρέπει να καταλάβει ο απλός κόσμος. Η ιστορία περιλαμβάνει πολλούς ισχυρισμούς εύρεσης ζωής οι οποίοι αργότερα αποδείχτηκαν αναληθής ή ψευδείς υπό το πρίσμα δυαδικών όρων, ναι ή όχι. Αντιθέτως πρέπει να χαρακτηρίσουμε την αναζήτηση ζωής ως μία διαρκώς εξελισσόμενη προσπάθεια, να μεταφέρουμε την αξία των παρατηρήσεων οι οποίες μπορεί να υπονοούν την ύπαρξη αλλά δεν την ορίζουν και να δώσουμε έμφαση πως τα ψευδή στοιχεία και τα αδιέξοδα είναι αναμενόμενο μέρος αυτής της υγιούς επιστημονικής διαδικασίας. Για αυτό το σκοπό η NASA θέλει να χρησιμοποιήσουμε μία νέα κλίμακα CoLD (Confidence of Life Detection) η οποία θα ορίζει τη βεβαιότητα της εύρεσης ζωής. Στα κατώτερα κλιμάκια θα είναι η αρχική αναγνώριση και πιθανές βιοϋπογραφές, ενώ στα υψηλότερα κλιμάκια θα υπάρχουν πιο εξειδικευμένες μετρήσεις. Έτσι, μία πιθανή εξωγήινη ζωή θα περνάει από αναλυτική επιστημονική έρευνα μέχρι την τελική επιβεβαίωσή της, βοηθώντας την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα να αξιολογήσει τις επιστημονικές έρευνες. Το να ορίσουμε τις καλύτερες πρακτικές για να επικοινωνήσουμε την ανίχνευση ζωής θα μας βοηθήσει να ορίσουμε λογικές προσδοκίες στα πρώτα στάδια μίας εξαιρετικά απαιτητικής προσπάθειας, θα δώσει αξία στα ξεχωριστά βήματα προς το στόχο και θα δημιουργήσει εμπιστοσύνη στο κοινό κάνοντας ξεκάθαρη τη διαδικασία. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του διαλόγου, το σημαντικό είναι να συμβεί. Έτσι, θα γίνουμε πιο αποδοτικοί στην επικοινωνία των αποτελεσμάτων της δουλειάς μας και του θαύματος που αυτή σχετίζεται. Το paper δημοσιεύτηκε στο Nature.
  21. Αν και δεν έχουμε βρει ακόμα αποδείξεις εξωγήινης ζωής, η NASA πιστεύει πως πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτό το ενδεχόμενο. Σε ένα νέο paper από τον επικεφαλής επιστήμονα της διαστημικής υπηρεσίας, James Green, αναφέρεται η ανάγκη δημιουργίας ενός πλαισίου αναφοράς των αποδείξεων εξωγήινης ζωής. Η γενιά μας μπορεί ρεαλιστικά να είναι αυτή που θα ανακαλύψει αποδείξεις ζωής πέρα από τη Γη. Με αυτό το προνόμιο έρχονται και οι ευθύνες. Το εύρος της ερώτησης αν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν και το συμφέρον του κοινού, ανοίγει την πιθανότητα πως τα αποτελέσματα χρειάζονται υποστήριξη πέρα από τον παρατηρητή ή την πρόθεσή του. Καθώς οι στόχοι εντοπισμού ζωής γίνονται κυρίαρχοι στις επιστήμες του διαστήματος, είναι απαραίτητο να ανοίξουμε ένα διάλογο με την κοινωνία για το πώς να μεταφέρουμε την πληροφορία ενός θέματος περίπλοκου, το οποίο έχει μεγάλες πιθανότητες να προβληθεί με υπερβολή. Οι ερευνητές τονίζουν πως η ανακάλυψη εξωγήινης ζωής μπορεί να μην είναι μία απλή και ξεκάθαρη υπόθεση - ένα ναι ή όχι - και πως θα προέλθει από μία διαρκώς εξελισσόμενη διαδικασία επιστημονικής έρευνας την οποία πρέπει να καταλάβει ο απλός κόσμος. Η ιστορία περιλαμβάνει πολλούς ισχυρισμούς εύρεσης ζωής οι οποίοι αργότερα αποδείχτηκαν αναληθής ή ψευδείς υπό το πρίσμα δυαδικών όρων, ναι ή όχι. Αντιθέτως πρέπει να χαρακτηρίσουμε την αναζήτηση ζωής ως μία διαρκώς εξελισσόμενη προσπάθεια, να μεταφέρουμε την αξία των παρατηρήσεων οι οποίες μπορεί να υπονοούν την ύπαρξη αλλά δεν την ορίζουν και να δώσουμε έμφαση πως τα ψευδή στοιχεία και τα αδιέξοδα είναι αναμενόμενο μέρος αυτής της υγιούς επιστημονικής διαδικασίας. Για αυτό το σκοπό η NASA θέλει να χρησιμοποιήσουμε μία νέα κλίμακα CoLD (Confidence of Life Detection) η οποία θα ορίζει τη βεβαιότητα της εύρεσης ζωής. Στα κατώτερα κλιμάκια θα είναι η αρχική αναγνώριση και πιθανές βιοϋπογραφές, ενώ στα υψηλότερα κλιμάκια θα υπάρχουν πιο εξειδικευμένες μετρήσεις. Έτσι, μία πιθανή εξωγήινη ζωή θα περνάει από αναλυτική επιστημονική έρευνα μέχρι την τελική επιβεβαίωσή της, βοηθώντας την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα να αξιολογήσει τις επιστημονικές έρευνες. Το να ορίσουμε τις καλύτερες πρακτικές για να επικοινωνήσουμε την ανίχνευση ζωής θα μας βοηθήσει να ορίσουμε λογικές προσδοκίες στα πρώτα στάδια μίας εξαιρετικά απαιτητικής προσπάθειας, θα δώσει αξία στα ξεχωριστά βήματα προς το στόχο και θα δημιουργήσει εμπιστοσύνη στο κοινό κάνοντας ξεκάθαρη τη διαδικασία. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του διαλόγου, το σημαντικό είναι να συμβεί. Έτσι, θα γίνουμε πιο αποδοτικοί στην επικοινωνία των αποτελεσμάτων της δουλειάς μας και του θαύματος που αυτή σχετίζεται. Το paper δημοσιεύτηκε στο Nature. View full είδηση
  22. Ο ουρανοξύστης είναι ύψους 498 μέτρων και θα ανεγερθεί σε ένα κενό οικόπεδο 1,2 στρεμμάτων στην 11η Λεωφόρο στο Μανχάταν ως απάντηση σε άνοιχτό αίτημα για προτάσεις από την πολιτεία. Ονομάζεται “Affirmation Tower” και τα ανώτερα επίπεδα του βγαίνουν προς τα έξω ώστε να είναι πολύ μεγαλύτερα από τα κατώτερα επίπεδα του δίνοντάς του μια ανεστραμμένη εμφάνιση σε σχέση με τους διπλανούς παραδοσιακούς ουρανοξύστες. Θα περιλαμβάνει δυο ξενοδοχεία και γραφειακούς χώρους καθώς και ένα παγοδρόμιο. Υπάρχουν σχέδια να στεγάσει τα κεντρικά γραφεία του υποκαταστήματος του NAACP μέσα στο κτίριο. ---- Εικόνες από https://newatlas.com/architecture/affirmation-tower-adjaye-associates/ View full είδηση
  23. Ο ουρανοξύστης είναι ύψους 498 μέτρων και θα ανεγερθεί σε ένα κενό οικόπεδο 1,2 στρεμμάτων στην 11η Λεωφόρο στο Μανχάταν ως απάντηση σε άνοιχτό αίτημα για προτάσεις από την πολιτεία. Ονομάζεται “Affirmation Tower” και τα ανώτερα επίπεδα του βγαίνουν προς τα έξω ώστε να είναι πολύ μεγαλύτερα από τα κατώτερα επίπεδα του δίνοντάς του μια ανεστραμμένη εμφάνιση σε σχέση με τους διπλανούς παραδοσιακούς ουρανοξύστες. Θα περιλαμβάνει δυο ξενοδοχεία και γραφειακούς χώρους καθώς και ένα παγοδρόμιο. Υπάρχουν σχέδια να στεγάσει τα κεντρικά γραφεία του υποκαταστήματος του NAACP μέσα στο κτίριο. ---- Εικόνες από https://newatlas.com/architecture/affirmation-tower-adjaye-associates/
  24. Η Άνοιξη των κατασκευών: Υπάρχει το απαραίτητο εργατικό δυναμικό; Το σημαντικό ερώτημα φαίνεται πως θα απασχολήσει τον κλάδο το επόμενο διάστημα. Το μεγάλο πρόγραμμα έργων το οποίο διαφαίνεται ότι θα έχουμε σταδιακά μέχρι το 2023 είναι σαφώς ένα γεγονός ανάταξης και επαναφοράς του τεχνικού-κατασκευαστικού κλάδου σαν έναν από τους βασικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Μιλώντας με στελέχη της αγοράς, πολλοί μιλούν για περίοδο αντίστοιχη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Αυτό σημαίνει ότι ο κλάδος θα “ανοίξει” αρκετά και θα δει να αναπτύσσεται με καλύτερους ρυθμούς από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Εξάλλου οι κατασκευές από το 2017 και μέχρι σήμερα δεν έχουν ακολουθήσει τους αυξητικούς ρυθμούς που έχουν δει άλλοι κλάδοι της οικονομίας. Αυτή η επαναφορά της κατασκευής έχει πλέον συμπεριλάβει μετά από πολλά χρόνια και την ανάπτυξη της ιδιωτικής οικοδομής. Ο υποκλάδος-αιμοδότης όλων των περιοχών της χώρας, δείχνει να επανέρχεται με δυναμισμό και παρατηρούμε την κατασκευή πολλών οικοδομών -κυρίως πολυκατοικιών- σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αν αυτό συνδυαστεί με την εκκίνηση σημαντικών δημόσιων έργων (και ΣΔΙΤ-Παραχωρήσεων) μπορεί κάποιος συνειρμικά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όντως μετά από σχεδόν 14 χρόνια οδηγούμαστε σε μια Άνοιξη των κατασκευών. Επάρκεια επιστημονικού προσωπικού – τεχνιτών και εργατών Αυτή η “Άνοιξη” όμως συνοδεύεται και από άλλες διαπιστώσεις. Η πρώτη είναι η επάρκεια του κλάδου σε εργαζομένους σε αυτό. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι από την περίοδο έναρξης της κρίσης, που έπληξε με αγριότητα την ευρύτερη βιομηχανία των κατασκευών- ζήσαμε την “έξοδο” από αυτόν τόσο σε επίπεδο επιστημονικού προσωπικού όσο και σε επίπεδο τεχνιτών και εργατών. Αυτό καθώς δεν υπήρχε ουσιαστικό αντικείμενο, κατά κάποιο τρόπο “απογύμνωσε” τον σημαντικό αυτό κλάδο. Στη νέα πραγματικότητα την οποία ζούμε και με την παραδοχή έλευσης αυτής της “Άνοιξης” ένα από τα φαινόμενα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι η έλλειψη προσωπικού. Σήμερα υπάρχει το μέγεθος εκείνο που θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις αυξημένες ανάγκες; Υπάρχει το δυναμικό σε επιστημονικό προσωπικό που έφυγε από τη χώρα (το λεγόμενο drain brain) τα χρόνια της κρίσης που θα αποφασίσει να επιστρέψει; οι νέοι επιστήμονες του κλάδου απορροφώνται επαρκώς από τις εταιρείες του κλάδου ή ακόμα έχουμε διαρροή τους στο εξωτερικό; Ακόμα και σε επίπεδο τεχνιτών και εργατών υπάρχει αυτή η επάρκεια που θα εξασφαλίσει πως όλα αυτά τα φιλόδοξα πλάνα θα μπορέσουν να υλοποιηθούν ομαλά; Με τη λέξη ομαλά εννοώ την εύρυθμη λειτουργία των ολοένα και περισσότερων εργοταξίων που αναμένουμε ούτως ώστε να επωφελείται από αυτό η πραγματική οικονομία. Η προστιθέμενη αξία των κατασκευών Από πολλές έρευνες έχει προκύψει πως για κάθε ευρώ που επενδύεται στις κατασκευές, υπάρχει ένα προστιθέμενο κέρδος 1,8 ευρώ. Επίσης όλοι ξέρουμε ότι οι κατασκευές κινούν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες επαγγέλματα προμήθειας ή υπηρεσιών. Αυτό όμως θα μπορεί να εξασφαλιστεί στον μέγιστο βαθμό εφόσον υπάρχει επάρκεια προσωπικού σε όλα αυτά τα πλάνα κατασκευών. Είναι ένα ζήτημα που είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσει την κατασκευαστική βιομηχανία. Αυτό θα φανεί αν τελικά είναι ένα σημαντικό ζήτημα μέσα στο 2022 όπου πολλά έργα θα εκκινήσουν και ιδιαίτερα το 2023 όπου ουσιαστικά θα έχουμε σε κατασκευή ένα μεγάλο όγκο σημαντικών δημόσιων και ιδιωτικών έργων. Εκεί θα διαπιστωθεί αν η χώρα έχει την επάρκεια ή μπορεί να απορροφήσει από άλλους κλάδους προσωπικό για να μπορέσει να υλοποιήσει το πολλών δισεκατομμυρίων πρόγραμμα έργων. Το βέβαιο είναι πως η Άνοιξη των κατασκευών υπόσχεται να βάλει ένα τέρμα στην εσωστρέφεια που εισήλθε ο κλάδος αυτός την περίοδο της κρίσης και πως θα δημιουργήσει ένα νέο περιβάλλον με μεγάλες προοπτικές για το μέλλον και την ανάπτυξη του. View full είδηση
  25. Η Άνοιξη των κατασκευών: Υπάρχει το απαραίτητο εργατικό δυναμικό; Το σημαντικό ερώτημα φαίνεται πως θα απασχολήσει τον κλάδο το επόμενο διάστημα. Το μεγάλο πρόγραμμα έργων το οποίο διαφαίνεται ότι θα έχουμε σταδιακά μέχρι το 2023 είναι σαφώς ένα γεγονός ανάταξης και επαναφοράς του τεχνικού-κατασκευαστικού κλάδου σαν έναν από τους βασικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Μιλώντας με στελέχη της αγοράς, πολλοί μιλούν για περίοδο αντίστοιχη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Αυτό σημαίνει ότι ο κλάδος θα “ανοίξει” αρκετά και θα δει να αναπτύσσεται με καλύτερους ρυθμούς από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Εξάλλου οι κατασκευές από το 2017 και μέχρι σήμερα δεν έχουν ακολουθήσει τους αυξητικούς ρυθμούς που έχουν δει άλλοι κλάδοι της οικονομίας. Αυτή η επαναφορά της κατασκευής έχει πλέον συμπεριλάβει μετά από πολλά χρόνια και την ανάπτυξη της ιδιωτικής οικοδομής. Ο υποκλάδος-αιμοδότης όλων των περιοχών της χώρας, δείχνει να επανέρχεται με δυναμισμό και παρατηρούμε την κατασκευή πολλών οικοδομών -κυρίως πολυκατοικιών- σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αν αυτό συνδυαστεί με την εκκίνηση σημαντικών δημόσιων έργων (και ΣΔΙΤ-Παραχωρήσεων) μπορεί κάποιος συνειρμικά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όντως μετά από σχεδόν 14 χρόνια οδηγούμαστε σε μια Άνοιξη των κατασκευών. Επάρκεια επιστημονικού προσωπικού – τεχνιτών και εργατών Αυτή η “Άνοιξη” όμως συνοδεύεται και από άλλες διαπιστώσεις. Η πρώτη είναι η επάρκεια του κλάδου σε εργαζομένους σε αυτό. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι από την περίοδο έναρξης της κρίσης, που έπληξε με αγριότητα την ευρύτερη βιομηχανία των κατασκευών- ζήσαμε την “έξοδο” από αυτόν τόσο σε επίπεδο επιστημονικού προσωπικού όσο και σε επίπεδο τεχνιτών και εργατών. Αυτό καθώς δεν υπήρχε ουσιαστικό αντικείμενο, κατά κάποιο τρόπο “απογύμνωσε” τον σημαντικό αυτό κλάδο. Στη νέα πραγματικότητα την οποία ζούμε και με την παραδοχή έλευσης αυτής της “Άνοιξης” ένα από τα φαινόμενα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι η έλλειψη προσωπικού. Σήμερα υπάρχει το μέγεθος εκείνο που θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις αυξημένες ανάγκες; Υπάρχει το δυναμικό σε επιστημονικό προσωπικό που έφυγε από τη χώρα (το λεγόμενο drain brain) τα χρόνια της κρίσης που θα αποφασίσει να επιστρέψει; οι νέοι επιστήμονες του κλάδου απορροφώνται επαρκώς από τις εταιρείες του κλάδου ή ακόμα έχουμε διαρροή τους στο εξωτερικό; Ακόμα και σε επίπεδο τεχνιτών και εργατών υπάρχει αυτή η επάρκεια που θα εξασφαλίσει πως όλα αυτά τα φιλόδοξα πλάνα θα μπορέσουν να υλοποιηθούν ομαλά; Με τη λέξη ομαλά εννοώ την εύρυθμη λειτουργία των ολοένα και περισσότερων εργοταξίων που αναμένουμε ούτως ώστε να επωφελείται από αυτό η πραγματική οικονομία. Η προστιθέμενη αξία των κατασκευών Από πολλές έρευνες έχει προκύψει πως για κάθε ευρώ που επενδύεται στις κατασκευές, υπάρχει ένα προστιθέμενο κέρδος 1,8 ευρώ. Επίσης όλοι ξέρουμε ότι οι κατασκευές κινούν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες επαγγέλματα προμήθειας ή υπηρεσιών. Αυτό όμως θα μπορεί να εξασφαλιστεί στον μέγιστο βαθμό εφόσον υπάρχει επάρκεια προσωπικού σε όλα αυτά τα πλάνα κατασκευών. Είναι ένα ζήτημα που είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσει την κατασκευαστική βιομηχανία. Αυτό θα φανεί αν τελικά είναι ένα σημαντικό ζήτημα μέσα στο 2022 όπου πολλά έργα θα εκκινήσουν και ιδιαίτερα το 2023 όπου ουσιαστικά θα έχουμε σε κατασκευή ένα μεγάλο όγκο σημαντικών δημόσιων και ιδιωτικών έργων. Εκεί θα διαπιστωθεί αν η χώρα έχει την επάρκεια ή μπορεί να απορροφήσει από άλλους κλάδους προσωπικό για να μπορέσει να υλοποιήσει το πολλών δισεκατομμυρίων πρόγραμμα έργων. Το βέβαιο είναι πως η Άνοιξη των κατασκευών υπόσχεται να βάλει ένα τέρμα στην εσωστρέφεια που εισήλθε ο κλάδος αυτός την περίοδο της κρίσης και πως θα δημιουργήσει ένα νέο περιβάλλον με μεγάλες προοπτικές για το μέλλον και την ανάπτυξη του.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.