Engineer

Κατόπιν κλήρωσης, την δωρεάν συμμετοχή στο workshop κερδίζουν οι παρακάτω: Το μέλος @Kakos_lykos με την δημοσίευση: και το μέλος @kleonh με την δημοσίευση: Να επικοινωνήσουν μαζί μου ως σήμερα στις 12:00 το βράδι για την διαδικασία συμμετοχής τους στο σεμινάριο.

Η πανδημία επέφερε σημαντική στροφή των καταναλωτικών συνηθειών προς τις αγορές μέσω διαδικτύου. Επιπρόσθετα η σταδιακή ενίσχυση του γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδας στην Αν.Μεσόγειο προκάλεσε ισχυρή ζήτηση από μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους για την μεταφορά, αποθήκευση και διανομή των προϊόντων τους στην χώρα μας. Αυτό αποφαίνεται στην πρόσφατη έρευνά της για την ελληνική αγορά real estate η Cerved Property Services, που δραστηριοποιείται στο χώρο της συμβουλευτικής real estate. Κατά το 2019 οι μισθωμένοι χώροι logistics έφθασαν τα 245.000 τ.μ έναντι 241.000 τ.μ κατά το 2018. Το Θριάσειο συγκεντρώνει το 68% της ζήτησης για μισθωμένους χώρους logistics με αποτέλεσμα να εκτιμάται ότι κατά το 2020 προστέθηκαν νέοι χώροι 100.000 τ.μ ενώ στο 2021 αναμένεται να εγκατασταθούν άλλα 100.000 τμ χώρων αποθήκευσης. Οσον αφορά το επενδυτικό ενδιαφέρον για τους χώρους logistics αυτό δεν προέρχεται μόνον από τους θεσμικούς επενδυτές της ευρύτερης αγοράς ακινήτων αλλά και τις μεγάλες εγχώριες και πολυεθνικές εταιρείες. Οι σημαντικότερες επενδύσεις logistics του 2020 –H Briq Properties προχώρησε στην αγορά γειτονικών εκτάσεων 58.000 τ.μ περίπου στην Αττική. Η αξία της συναλλαγής έφθασε τα 3,45 εκ ευρώ ενώ το κόστος της επένδυσης θα πλησιάσει τα 10 εκατ. ευρώ σε μία ανάπτυξη που θα ξεπεράσει τα 20.000 τ.μ. σε αποθηκευτικούς χώρους. –Η Briq Properties προχώρησε σε συμφωνία για το 80 % των μετοχών της εταιρείας “Sarmed Warehouses Α.Ε”. Οι αποθηκευτικοί χώροι στη Μάνδρα βρίσκονται σε οικόπεδο 131 στρεμμάτων περίπου ενώ ο δομημένος χώρος ανέρχεται σε 58.641 τ.μ.. Ο χώρος αυτός μισθώθηκε για 10 χρόνια στην εταιρεία Sarmed Logistics. Tο συνολικό τίμημα έφθασε τα 23,6 εκατ. ευρώ. –Η Prodea Ιnvestments προχώρησε στην αγορά ενός ακινήτου logistics στο Μαρκόπουλο Αττικής. Ο στεγασμένος αποθηκευτικός χώρος έφθασε τα 20.400 τ.μ ενώ το τίμημα της αγοράς ήταν 9,9 εκατ. ευρώ. –Η εταιρεία Sarmed που δραστηριοποιείται κυρίως στην παροχή υπηρεσιών logistics προς τρίτους (3PL) υλοποιεί μία σημαντική επένδυση, αξίας 20 εκατ. ευρώ. Οταν αυτή θα ολοκληρωθεί η εταιρεία θα διπλασιάσει τα μεγέθη αποθήκευσης από 100.000 τ.μ σε 200.000 τ.μ.. Επιπλέον, η Sarmed μέσα στο 2021 θα ολοκληρώσει νέα επένδυση που θα προσθέσει αποθηκευτικούς χώρους 20000 τ.μ για την αγορά της Βορείου Ελλάδος. Οι εγκαταστάσεις αυτές βρίσκονται στην Σίνδο. –Η Ten Brinke Hellas, θυγατρική του φερώνυμου ολλανδικού ομίλου, προχώρησε στην αγορά αποθηκευτικού χώρου 22.500 τ.μ μαζί με κτίρια γραφείων. View full είδηση

Νέα ερευνητικά στοιχεία δείχνουν ότι χρειάστηκαν μόνο λίγα λεπτά προκειμένου μια ολόκληρη πόλη να αποτελεί παρελθόν. Σύμφωνα με τα ευρήματα πρόσφατης έρευνας, φαίνεται ότι χρειάστηκαν μόλις 15 λεπτά προκειμένου το σύννεφο στάχτης και αερίων που απελευθέρωσε ο Βεζούβιος το 79μ.Χ. να εξοντώσει το σύνολο των κατοίκων της Πομπηίας. Μέχρι σήμερα, πολυάριθμες μελέτες είχαν επιβεβαιώσει ότι οι περίπου 2.000 άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους στη ρωμαϊκή πόλη, δεν κάηκαν ζωντανοί από τη λάβα, αλλά πέθαναν από ασφυξία. Και η εργασία των ερευνητών του Πανεπιστημίου του Μπάρι, σε συνεργασία με το Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας (INGV) και τη Βρετανική Γεωλογική Μελέτη του Εδιμβούργου αναφέρουν ότι η πυροκλαστική ροή – ένα πυκνό, γρήγορο ρεύμα στερεοποιημένων κομματιών λάβας, ηφαιστειακής στάχτης και καυτών αερίων – περικύκλωσε την Πομπηία μέσα σε λίγα μόλις λεπτά από τη στιγμή της έκρηξης. Το φονικό νέφος είχε «θερμοκρασία που ξεπερνούσε τους 100 βαθμούς και αποτελούνταν από διοξείδιο του άνθρακα, χλωρίδια, μόρια πυρακτωμένης στάχτης και ηφαιστειακό γυαλί», όπως εξήγησε στον Guardian ο Ρομπέρτο Ισάια, έμπειρος ερευνητής του Παρατηρητηρίου του Βεζούβιου στο INGV. «Στόχος της δουλειάς μας ήταν να αναπτύξουμε ένα μοντέλο που θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε και να ποσοτικοποιήσουμε τις επιπτώσεις των πυροκλαστικών ροών σε μια κατοικημένη περιοχή της Πομπηίας, σε απόσταση περίπου 10 χλμ από τον Βεζούβιο», πρόσθεσε. Η μελέτη επιβεβαιώνει ότι οι κάτοικοι δεν είχαν καμία διέξοδο, αλλά και ότι οι περισσότεροι από τους νεκρούς έχασαν τις ζωές τους στα σπίτια και τα κρεβάτια τους ή στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης. Το μοντέλο του Ισάια εκτιμά ότι τα αέρια, η στάχτη και τα ηφαιστειακά υλικά πλημμύρισαν την πόλη μέσα σε διάστημα 10 έως 20 λεπτών. «Είναι πιθανό ότι δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν εξαιτίας της βροχής από πέτρες που έπληξε την Πομπηία μετά την έκρηξη, η πλειοψηφία όμως πέθανε από ασφυξία», τόνισε ο Ισάια, προσθέτοντας ότι η πυροκλαστική ροή χρειάστηκε μόλις λίγα λεπτά για να κυκλώσει την Πομπηία. «Αυτά τα 15 λεπτά στο εσωτερικό του πυρωμένου νέφους θα πρέπει να έμοιαζαν ατέλειωτα. Οι κάτοικοι δεν θα μπορούσαν καν να φανταστούν τι τους συνέβαινε. Οι κάτοικοι της Πομπηίας είχαν ζήσει πολλούς σεισμούς, όχι όμως και ηφαιστειακές εκρήξεις, με αποτέλεσμα να τους ξαφνιάσει αυτό το καυτό σύννεφο τέφρας και να τους είναι αδύνατον να προετοιμαστούν για αυτό». Η έρευνα του INGV περιγράφει τις πυροκλαστικές ροές ως «την πιο καταστροφική συνέπεια» των ηφαιστειακών εκρήξεων. «Θυμίζουν τις χιονοστιβάδες και προκαλούνται από την κατάρρευση της εκρηκτικής στήλης. Η ηφαιστειακή τέφρα που δημιουργείται μπορεί να διατρέξει τις πλαγιές του ηφαιστείου με ταχύτητες εκατοντάδων χιλιομέτρων την ώρα, σε υψηλές θερμοκρασίες και με μεγάλη συγκέντρωση σωματιδίων». Πλέον, τα ερείπια της Πομπηίας είναι ο δεύτερος δημοφιλέστερος αρχαιολογικός χώρος της Ιταλίας, μετά το Κολοσσαίο στη Ρώμη. Μόνο στη διάρκεια της περσινής χρονιάς προσέλκυσε περίπου ένα εκατ. τουρίστες. «Είναι πολύ σημαντικό να καταφέρουμε να ενώσουμε τα κομμάτια των γεγονότων κατά τις παρελθοντικές εκρήξεις του Βεζούβιου, προκειμένου να μπορούμε να ιχνηλατήσουμε τα χαρακτηριστικά των πυροκλαστικών ροών και τις επιπτώσεις τους στον πληθυσμό», τόνισε στον Guardian ο καθηγητής Πιερφρανσέσκο Ντελίνο του Πανεπιστημίου του Μπάρι. «Η επιστημονική προσέγγιση που υιοθετήσαμε σε αυτή τη μελέτη αποκαλύπτει πληροφορίες που κρύβονται στις πυροκλαστικές καταθέσεις και διευκρινίζει νέες πτυχές της έκρηξης στην Πομπηία, ενώ παράλληλα προσφέρει πολύτιμες γνώσεις για την ερμηνεία της συμπεριφοράς του Βεζούβιου, μεταξύ άλλων και για στόχους πολιτικής προστασίας». Εικόνες: https://www.madeinpompei.it/2021/03/22/scienza-e-archeologia-i-flussi-piroclastici-che-distrussero-pompei-durarono-circa-15-minuti/ View full είδηση

Η Εθνική Πινακοθήκη, με την επέκταση και ανακαίνιση των χώρων της, αποτελεί το πρώτο μεγάλο έργο του Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού στη νέα δεκαετία. Αποδίδεται συμβολικά στις 24 Μαρτίου, όπως όρισε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την επίσκεψή του στο ΥΠΠΟΑ, στις 2 Αυγούστου 2019. Σηματοδοτεί την έναρξη των εορτασμών της επετείου των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση. Η ελληνική τέχνη του 19ου και του 20ού αιώνα, που φιλοξενείται στις αίθουσες της νέας Εθνικής Πινακοθήκης, εξελίσσεται παράλληλα με την Ιστορία της ελεύθερης Ελλάδας και τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους. Η Εθνική Πινακοθήκη θα ανοίξει τις πύλες, στους Έλληνες και στους ξένους επισκέπτες και φιλότεχνους, μόλις το επιτρέψουν τα μέτρα για τη πανδημία, με την περιοδική έκθεση «Το 1821 στη ζωγραφική. Η Ελλάς απαιτεί την ιστορικήν Πινακοθήκην της». Τα έργα της έκθεσης προέρχονται αποκλειστικά από τις ελληνικές και ευρωπαϊκές συλλογές της, με ζωγραφική του 19ου αιώνα. Εκτίθενται κατ’ εξαίρεση δύο πίνακες Ιταλών καλλιτεχνών οι οποίοι ανήκουν στο Ίδρυμα Αντώνιος Ε. Κομνηνός. Παραχωρήθηκαν, γενναιόδωρα, για τις ανάγκες του επετειακού αφιερώματος. Όλοι οι πίνακες της έκθεσης είναι εμβληματικά έργα τα οποία οι δημιουργοί τους τα εμπνεύστηκαν από τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας των Ελλήνων. Η νέα Εθνική Πινακοθήκη Η νέα δεκαετία βρίσκει την Εθνική Πινακοθήκη, με 120 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας, κτηριακά και μουσειογραφικά ανανεωμένη. Ως σύγχρονο μουσείο Τέχνης αναδεικνύει τη φυσιογνωμία του Πολιτισμού της Ελλάδας αλλά και τη θέση που επάξια κατέχει στον παγκόσμιο πολιτισμό. Η μόνιμη έκθεση της Πινακοθήκης τώρα ξεδιπλώνεται σε 1000 πίνακες- από τους 20.000 που φυλάσσονται στις αποθήκες- αποδεικνύοντας τη μεγάλη αξία των πλούσιων συλλογών της. Το πρώτο μνημειώδες έργο που υποδέχεται τους επισκέπτες, μπαίνοντας από την κεντρική είσοδο, είναι η «Λαϊκή Αγορά» (1979-1982) του Παναγιώτη Τέτση, ένα εμβληματικό έργο, που αναβλύζει τη χαρά της ζωής και της δημιουργίας, σε μια έκρηξη χρωμάτων, υπογραμμίζοντας τον οικουμενικό χαρακτήρα της σύνθεσης. Το μεγάλο έργο επέκτασης της Εθνικής Πινακοθήκης ξεκίνησε το 2011 και ολοκληρώθηκε το 2021, δέκα χρόνια μετά. Το 2014 το έργο παραδόθηκε χωρίς προβλήματα και με εγγυημένη τη χρηματοδότησή του. Θα μπορούσε να παραδοθεί το 2018, αν δεν είχαν μεσολαβήσει τέσσερα χρόνια, κατά τα οποία δεν υπήρξαν συντονισμός των εμπλεκομένων φορέων, χρονοδιάγραμμα και προγραμματισμός των εργασιών, οπότε το εργοτάξιο σχόλαζε. Η ανακαίνιση της Πινακοθήκης αποδείχτηκε έργο πολυσύνθετο το οποίο χρειαζόταν συνεχή επίβλεψη του ΥΠΠΟΑ και επίλυση επί τόπου των προβλημάτων που ανέκυπταν. Χρονικό του έργου επέκτασης και ανακαίνισης Το κτήριο της Πινακοθήκης, με την υπογραφή των αρχιτεκτόνων Παύλου Μυλωνά και Δημήτρη Φατούρου, κηρύχθηκε ως νεώτερο μνημείο το 1998, ως κατεξοχήν έργο του μοντερνισμού. Οι όροι επέκτασης της Πινακοθήκης θεσμοθετήθηκαν το 2001 με ειδικό νόμο του Υπουργείου Πολιτισμού. Στη συνέχεια, το Υπουργείο Πολιτισμού ανέθεσε αρχικά, στους πρώτους μελετητές, στο γραφείο Π. & Κ. Μυλωνά και Δ. Φατούρου, την εκπόνηση προμελέτης, με χορηγία του «Ιδρύματος Μαρία Τσάκος». Το 2008, το ΥΠΠΟ διενήργησε δημόσιο διεθνή διαγωνισμό για τις οριστικές μελέτες, τις οποίες ανέλαβαν τα γραφεία «Αρχιτεκτονική ΕΠΕ Γραμματόπουλος - Πανουσάκης» και «Δ. Βασιλόπουλος & Συνεργάτες Ε.Ε.». Το έργο εντάχθηκε το 2011 στο ΠΕΠ Αττικής-ΕΣΠΑ 2007-2013 με χρηματοδότηση πρόσθετη από Εθνικούς Πόρους (ΠΔΕ), και από χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Η πορεία των εργασιών διεκόπη το 2013, όταν προέκυψε πρόβλημα με τον υδροφόρο ορίζοντα του ποταμού Ιλισού, καθώς διαπιστώθηκε ότι βρισκόταν σε ανώτερο επίπεδο από το αρχικά προβλεπόμενο στις μελέτες. Χρειάστηκε συμπληρωματική σύμβαση με τον ανάδοχο, προκειμένου να καλυφθεί η δαπάνη της νέας μελέτης με την έγκριση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, καθώς και πρόσθετη χρηματοδότηση 5.500.000 ευρώ για να διασφαλιστεί η στατικότητα του κτηρίου. Η συνέχεια του έργου είχε διασφαλιστεί οικονομικά, παρά τις αντιξοότητες από την οικονομική κρίση, τον Δεκέμβρη 2014, ωστόσο η αποπεράτωσή του δεν υπήρξε προτεραιότητα του ΥΠΠΟΑ. Το εργοτάξιο της Εθνικής Πινακοθήκης είχε παραμείνει στάσιμο και χωρίς συγκεκριμένο χρόνο παράδοσης του έργου. Το έργο αποτέλεσε την απόλυτη προτεραιότητα για το ΥΠΠΟΑ, από τον Ιούλιο του 2019 και μετά. Τον Αύγουστο 2019 τέθηκε από την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, το οποίο τηρήθηκε απαρέγκλιτα. Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες που προέκυψαν εξαιτίας της πανδημίας (λιγότερος αριθμός εργαζομένων στο εργοτάξιο, κλείσιμο των εργοστασίων προμήθειας υλικών στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Αγγλία και στην Κίνα, καθώς και λιγότερο προσωπικό στα τελωνεία για τις εισαγωγές υλικών), η Εθνική Πινακοθήκη ανοίγει σήμερα σύμφωνα, με το καθορισθέν χρονοδιάγραμμα. Η ανακαίνιση της Πινακοθήκες ολοκληρώθηκε υπο την συνεχή εποπτεία της Υπουργού Λίνας Μενδώνη και του Γενικού Γραμματέα Γιώργου Διδασκάλου και με την παρακολούθηση του έργου από τα στελέχη της Γενικής Διεύθυνσης Αναστήλωσης Μουσείων & Τεχνικών Έργων, τα οποία ανέλαβαν το βάρος της ολοκλήρωσης των κτηριακών εγκαταστάσεων, ενώ οι ανάδοχοι του έργου, σε πολλές περιπτώσεις, ξεπέρασαν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις. Τα στελέχη της Πινακοθήκης και οι εξωτερικοί συνεργάτες τους μερίμνησαν για την έκθεση των Συλλογών. Το 2013, πριν από την έναρξη των εργασιών, η Πινακοθήκη εκκενώθηκε και τα έργα μεταφέρθηκαν σε αποθήκες στη Μαγούλα, στις οποίες δημιουργήθηκε η απαραίτητη υποδομή προκειμένου τα έργα να είναι απολύτως ασφαλή, ιδίως, μετά την κλοπή, της 9ης Ιανουάριου 2012, όταν εκλάπη το «Γυναικείο Κεφάλι» έργο του 1939 του Πικάσο, (λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 56Χ40) το οποίο δώρισε ο καλλιτέχνης το 1949 στον Ελληνικό λαό για την προσφορά του στην αντίσταση κατά των Γερμανών, Επίσης, εκλάπησαν τα έργο «Μύλος» (1905) του Ολλανδού Πιέτ Μοντριάν και ένα σχέδιο, σε χαρτί, θρησκευτικής απεικόνισης-αρχές 17ου αιώνα, που αποδίδεται στον Ιταλό Γκουλιέλμο Κάτσια (Μονκάλβο). Σχεδιασμός Ο σχεδιασμός της νέας Εθνικής Πινακοθήκης αναδεικνύει την αισθητική του κτηρίου στο αστικό περιβάλλον της Αθήνας και την τοποθετεί στο ισάξιο μουσειολογικό επίπεδο των αντίστοιχων μουσείων των μεγάλων ευρωπαϊκών πρωτευουσών. Αναλυτικά: Στο προϋπάρχον κτήριο των 9.720 τετραγωνικών μέτρων προστέθηκαν επιπλέον 11.040 τετραγωνικά μέτρα, υπερδιπλασιάζοντας τους λειτουργικούς του χώρους στα 20.760 τετραγωνικά μέτρα, συνολικά. Το Μουσείο αποκτά νέους εκθεσιακούς χώρους 2.230 τετραγωνικών μέτρων, σύγχρονες αποθήκες έργων τέχνης 1645 τ.μ., αμφιθέατρο 350 θέσεων, χώρο εκπαιδευτικών προγραμμάτων, αίθουσα υποδοχής 910 τ.μ. όπου φιλοξενείται, εκτός από το εκδοτήριο εισιτηρίων και το βεστιάριο, δύο πωλητήρια και σαλόνι ψηφιακής πληροφόρησης. Το νέο μουσείο έχει κατάλληλα εξοπλισμένους χώρους, όπως υπερσύγχρονα εργαστήρια συντήρησης, γραφεία διοίκησης, καθώς και βιβλιοθήκη η οποία αναπτύσσεται σε δυο ορόφους. Διαθέτει, επίσης, δυο καφέ- εστιατόρια, με το δεύτερο στο τελευταίο επίπεδο του κτηρίου προσφέροντας πανοραμική θέα προς την Ακρόπολη, τον λόφο του Λυκαβηττού και τον κόλπο του Σαρωνικού. Στο νέο κτήριο μπορούν να εκτεθούν 1000 έργα ως μόνιμη συλλογή, ενώ προηγουμένως στο παλιό κτήριο ο αριθμός δε μπορούσε να ξεπεράσει τα 400 έργα. Η νέα αίθουσα των περιοδικών εκθέσεων προσεγγίζει τα 2000 τετραγωνικά μέτρα ενώ οι αποθηκευτικοί χώροι μπορούν να στεγάσουν 10.000 έργα. Η νέα Εθνική Πινακοθήκη απέκτησε έναν επιπλέον όροφο καθώς και επιπλέον βάθος τριών επιπέδων. Στον κήπο που δημιουργείται νότια της ιστορικής κεντρικής πύλης, η Πινακοθήκη έχει μία είσοδο ανεξάρτητη από την οδό Μιχαλακοπούλου (στη συμβολή των οδών Μιχαλακοπούλου και Βασιλέως Κωνσταντίνου), η οποία είναι συμβατή με την ιδέα του Ιλισού ως υγρού στοιχείου. Με τον τρόπο αυτό συντηρείται η μνήμη του ποταμού Ιλισού και της ροής του νερού με τη δημιουργία ενός καναλιού και επιπλέον πρασίνου, στον περιβάλλοντα χώρο. Το μουσείο διαθέτει, επίσης, ράμπες κυκλοφορίας των επισκεπτών με θέα στον ορίζοντα της πόλης, ασανσέρ και κλιμακοστάσια, πλήρη προσβασιμότητα για ΑμεΑ και σύγχρονα ηλεκτρομαγνητικά συστήματα ασφάλειας. Κόστος κατασκευής Το κόστος του έργου ανέρχεται στα 59.029.102 €. Στο ποσό αυτό τα 42.016.982€ προέρχονται από δημόσια χρηματοδότηση και τα 17.012.120 € από ιδιωτική χρηματοδότηση. Το 71,2% της χρηματοδότησης του έργου επέκτασης, αντιστοιχεί σε δημόσιους πόρους (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα της Περιφέρειας Αττικής). Τα ψηφιακά προγράμματα της Πινακοθήκης, προϋπολογισμού 2.500.000 ευρώ, χρηματοδοτήθηκαν από το εθνικό σκέλος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Το 28,8% προέρχεται από δωρεές Ιδρυμάτων και ιδιωτών. Ευεργέτης της Πινακοθήκης είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με δωρεά 13.000.000 ευρώ. Μεγάλοι δωρητές είναι ο Θόδωρος και η Εμμανουέλα Βασιλάκη, ο Βασίλης και η Μαρίνα Θεοχαράκη, το Ίδρυμα Αντώνιος Ε. Κομνηνός, το Ίδρυμα Ευριπίδη Κουτλίδη, το Ίδρυμα Ωνάση, η κα Dorothy Λάτση, ο Παναγιώτης και η Ειρήνη Λαμού. Δωρητές είναι το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ο Νικόλας Δ. Πατέρας. Η ιστορία της Εθνικής Πινακοθήκης Η δημιουργία ενός μουσείου που θα συγκέντρωνε τις ταυτόσημες με την εμβέλεια της Ελλάδας, στον παγκόσμιο πολιτισμό, καλλιτεχνικές και αρχαιολογικές συλλογές, γεννήθηκε ταυτόχρονα με τη γέννηση του ελληνικού κράτους, το 1830 και έπειτα. Το 1836 ο Βαυαρός αρχιτέκτονας Leo von Klenze εκπόνησε μια μεγάλη μελέτη για ένα «Παντεχνείον» που θα στέγαζε όχι μόνο τις αρχαιολογικές συλλογές και το Σχολείο των Τεχνών αλλά και μια Πινακοθήκη. Ωστόσο αυτό το έργο δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Ο πρώτος πυρήνας της Πινακοθήκης δημιουργήθηκε το 1878, στο Πολυτεχνείο, και άνοιξε τις πύλες του για το κοινό με 117 έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, με σκοπό να λειτουργήσει ως παιδαγωγικό παράρτημα του Σχολείου των Τεχνών. Το 1896 ο νομικός και φιλότεχνος Αλέξανδρος Σούτσος άφησε με τη διαθήκη του τη συλλογή του και την περιουσία του στο κράτος, με σκοπό τη δημιουργία ενός «Μουσείου Καλών Τεχνών». Η Εθνική Πινακοθήκη ιδρύθηκε επισήμως τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 10 Απριλίου 1900, με πρώτο έφορο τον ζωγράφο Γεώργιο Ιακωβίδη. Οι πρώτες συλλογές αριθμούσαν 258 έργα και προέρχονταν από το Πολυτεχνείο και το Πανεπιστήμιο ενώ το 1901 προστέθηκαν και τα 107 έργα της δωρεάς του Αλέξανδρου Σούτσου. Το 1918 ανέλαβε την Πινακοθήκη ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου, λογοτέχνης, ο οποίος κατάφερε να εμπλουτίσει τη συλλογή της Πινακοθήκης με σημαντικά έργα Ελλήνων καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων η «Συναυλία των Αγγέλων» του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου. Η Πινακοθήκη στεγάστηκε αρχικά στο κεντρικό κτήριο του Πολυτεχνείου σ’ ένα μικρό χώρο όπου παρέμεινε μέχρι το 1941, ενώ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι συλλογές της φυλάχθηκαν στο Αρχαιολογικό Μουσείο απ’ όπου τις παρέλαβε ο Μαρίνος Καλλιγάς. Ο ιστορικός τέχνης και βυζαντινολόγος ανέλαβε διευθυντής της Πινακοθήκης το 1949. Κατά τη θητεία του, σημαντικές αγορές εμπλούτισαν της συλλογές της Πινακοθήκης, ενώ το 1954 το κληροδότημα του Αλέξανδρου Σούτσου εντάχθηκε στο μουσείο. Με τον τρόπο αυτό, άνοιξε ο δρόμος για εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα στέγασης της Πινακοθήκης. Η Εθνική Πινακοθήκη σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες καθηγητές Νίκο Μουτσόπουλο, Παύλο Μυλωνά και Δημήτρη Φατούρο (ο πρώτος μελετητής αποχώρησε) κατά τα πρότυπα του μοντερνισμού. Ο διαγωνισμός προκηρύχθηκε το 1956 και μετά από πολλές καθυστερήσεις, σε σχέση με τη θέση του οικοπέδου, το πρώτο από τα σημερινά κτήρια θεμελιώθηκε το 1964 και εγκαινιάστηκε το 1968. Το 1976 ολοκληρώθηκε και το δεύτερο κτήριο υπό τον τότε διευθυντή Δημήτρη Παπαστάμο, ενώ τα επίσημα εγκαίνια της Πινακοθήκης τελέστηκαν πανηγυρικά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Τσάτσο και τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Από το 1992 διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης είναι η Καθηγήτρια της Ιστορίας της Τέχνης Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα. Στη διάρκεια της θητείας της οργανώθηκαν επιτυχημένες εκθέσεις Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών που προσέλκυσαν εκατομμύρια επισκέπτες και εδραίωσαν το διεθνές προφίλ της Πινακοθήκης. Το 2000 η Πινακοθήκη έκλεισε 100 χρόνια ζωής. Στην πάροδο του χρόνου, οι ανάγκες που δημιουργούσε η εξωστρέφειά της σε συνδυασμό με τον πολλαπλασιασμό των έργων στις συλλογές της που ανήλθαν στα 20.000, την ασφυξία των περιορισμένων χώρων και την ανεπάρκεια των αποθηκών για φύλαξη και στέγαση των έργων, επέφερε την ανάγκη στέγασης της Πινακοθήκης σε ανανεωμένους, σύγχρονους χώρους. View full είδηση

Τον χαρακτηρισμό “κτηματολόγιο της Εκκλησίας” αποδίδουν οι γνώστες των εκκλησιαστικών ζητημάτων στο μεγαλεπήβολο εγχείρημα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών να ξεσκαρτάρει την ακίνητη περιουσία της. Το project ύψους 2,34 είναι πράγματι σημαντικό. Βραχυπρόθεσμα θα δώσει αντικείμενο, για δύο χρόνια-όσο διαρκεί η σύμβαση- σε μηχανικούς και τοπογράφους στους οποίους απευθύνεται. Μεσομακροπρόθεσμα θα οδηγήσει σε μία λίστα με τα 500 πιο ώριμα ακίνητα που είναι δυνατόν να αξιοποιηθούν και να βγουν στην αγορά, δημιουργώντας νέο επενδυτικό αντικείμενο. Ο διαγωνισμός Για το σκοπό αυτό, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών πραγματοποιεί διεθνή μειοδοτικό διαγωνισμό για την πληρέστερη γεωχωρική και διοικητική τεκμηρίωση των εκκλησιαστικών ακινήτων. Γιατί πληρέστερη; Επειδή, στο πρόσφατο παρελθόν, η ΙΑΑ ψηφιοποίησε και καταχώρησε στο Υποσύστημα Διαχείρισης Ακίνητης Περιουσίας (ΔΕΑΠ), που διαθέτει η Αρχιεπισκοπή και χειρίζεται η Εκκλησιαστική Οικονομική Υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος (ΕΚΥΟ), ένα σημαντικό αριθμό ιδιοκτησιών της που αντιστοιχούν σε 13.300 εγγραφές. Αυτές όμως, 11.300 εγγραφές αφορούν μόνο σε αρχικά, πολύ βασικά στοιχεία, δηλαδή λείπουν τα λεγόμενα μεταδεδομένα και κυρίως δεν έχει γίνει η αντιστοίχησή τους με τις πραγματικές ιδιοκτησίες. Σήμερα στη βάση δεδομένων εκκλησιαστικών ακινήτων, υπάρχουν περίπου 605 χιλ. σαρωμένα έγγραφα τα οποία αντιπροσωπεύουν περίπου 1,5 εκατ. σελίδες. Εκτός από την επεξεργασία και ανάλυση των ψηφιοποιημένων εγγράφων, ο ανάδοχος θα πρέπει να ψηφιοποιήσει φυσικό αρχείο 110.500 εγγράφων ή 265.000 σελίδων που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Το τρίτο αντικείμενο του έργου προβλέπει την επιλογή 500 εκκλησιαστικών ακινήτων με στόχο την άμεση αξιοποίησή τους με κριτήρια τη φυσική κατάστασή τους, τη θέση τους και τις δυνητικές τους χρήσεις κτλ. Να σημειώσουμε ότι ως καταληκτική ημερομηνία υποβολής έχει οριστεί η 10η Απριλίου. Το υποσύστημα Διαχείρισης Εκκλησιαστικής Ακίνητης Περιουσίας Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013 η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών δημιούργησε ένα σύγχρονο Data Center και αναβάθμισε τις εσωτερικές της διαδικασίες, καθώς και τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς το κοινωνικό σύνολο μέσω της ανάπτυξης εφαρμογών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Μία από αυτές αποτελεί και το υποσύστημα διαχείρισης εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας (Δ.Ε.Α.Π.), όπου και δημιουργήθηκαν οι 13.300 εγγραφές ακινήτων στις οποίες αναφερθήκαμε νωρίτερα. Το εν λόγω Υποσύστημα βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία, ενώ πλην της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών βασικό χρήστη του αποτελεί η Εκκλησιαστική Κεντρική Υπηρεσία Οικονομικών της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία έχει την ευθύνη διαχείρισης και αξιοποίησης ενός σημαντικού μέρους της εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας. O διαγωνισμός εδώ: http://iaath.gr/content/dioikitiki-kai-geohoriki-tekmiriosi-ekklisiastikon-akiniton-sto-yposystima-diaheirisis View full είδηση

Σε ρυθμούς 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση κινείται, ή μάλλον πετάει, και η Aegean Airlines, αεροσκάφος της οποίας πέταξε πάνω από την Πελοπόννησο, σχηματίζοντας με την πορεία του τον αριθμό 200. Ειδικότερα, το πέντε χρόνων αεροσκάφος Airbus Α320, πέταξε περίπου στα 20.000 πόδια πάνω από τον τόπο που ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση. Ξεκίνησε από το Ελ. Βενιζέλος, έφτασε στην Αχαΐα και από εκεί ξεκίνησε να σχηματίζει το 200, πετώντας πάνω από την Αρχαία Ολυμπία, τα Καλάβρυτα, την Κόρινθο, το Άργος και τα ιστορικά Δερβενάκια. Σημειώνεται ότι ακόμα και ο αριθμός της πτήσης ήταν συμβολικός για την οποία επιλέχθηκε το Α3 1821. View full είδηση

Εγκρίθηκε το συνημμένο Παράρτημα Συχνών Ερωτήσεων - Απαντήσεων για το Πρόγραμμα «Εξοικονομώ Αυτονομώ» για τη διασαφήνιση των όρων και προϋποθέσεων του Οδηγού Εφαρμογής του Προγράμματος. Η απόφαση στην Διαύγεια εδώ: https://diavgeia.gov.gr/doc/6Ο8Φ4653Π8-8Λ4 Το παράδοξο της απόφασης είναι ότι έρχεται μετά την λήξη της προθεσμίας υποβολής προτάσεων. View full είδηση

Μια από τις πιο πολυσύχναστες θαλάσσιες οδούς στον κόσμο, τη Διώρυγα του Σουέζ, έφραξε γιγαντιαίο πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που παρασύρθηκε από τον άνεμο, δημιουργώντας τεράστιες ουρές απο εμπορικά που περιμένουν να διέλθουν από τη διώρυγα. Φωτογραφία την οποία τράβηξε Αμερικανίδα μηχανικός κοντινού πλοίου και ανήρτησε στο Instagram εικονίζει το MV Ever Given, ταϊβανέζικο φορτηγό μήκους 400 μέτρων και πλάτους 59, ενώ έχει προσαράξει, βρίσκεται κάθετα μέσα στη Διώρυγα κι εμποδίζει οποιαδήποτε διέλευση. Η Evergreen Marine Corp., στην οποία ανήκει το σκάφος, ανέφερε πως «πιθανόν το πλοίο χτυπήθηκε από ριπή ανέμου» και προσάραξε. Η εταιρεία «συζητά με όλα τα μέρη, συμπεριλαμβανομένης της Αρχής που διαχειρίζεται τη διώρυγα, για να προσφερθεί βοήθεια στο πλοίο το συντομότερο δυνατόν», πρόσθεσε. Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg, εξαιτίας του συμβάντος πάνω από 100 πλοία έχουν σχηματίσει τεράστια ουρά καθώς περιμένουν για να περάσουν τη Διώρυγα του Σουέζ. «Είχαμε ένα περιστατικό προσάραξης», συνόψισε μιλώντας στο Μπλούμπεργκ ο Αλόκ Ρόι, διευθυντής της BSM Hong Kong, που διαχειρίζεται το Ever Given. Η Τζούλιαν Κόνα, μηχανικός του εμπορικού ναυτικού, μεταφόρτωσε στο Instagram τη φωτογραφία του γιγαντιαίου φορτηγού που τράβηξε από το Maersk Denver, που έχει αποκλειστεί πίσω από το Ever Given. «Ένα πλοίο μπροστά μας προσάραξε ενώ πέρναγε τη Διώρυγα και τώρα έχει αποκλείσει τη διέλευση», έγραψε. «Φαίνεται πως μπορεί να χρειαστεί να περιμένουμε εδώ λιγάκι», συμπλήρωσε. Κατά τον εξειδικευμένο ιστότοπο παρακολούθησης πλοίων Vessel Finder, το Ever Given έχει προορισμό το Ρότερνταμ. «Ρυμουλκά προσπαθούν να επαναφέρουν το σκάφος σε κανονική πλεύση», ανέφερε μέσω Twitter η Leth Agencies, εταιρεία που προσφέρει υπηρεσίες σε ναυτιλιακές εταιρείες τα σκάφη των οποίων χρησιμοποιούν τη Διώρυγα. Οι αιγυπτιακές αρχές δεν έχουν κάνει κανένα σχόλιο για το περιστατικό μέχρι στιγμής. Από τη Διώρυγα του Σουέζ, η οποία εγκαινιάστηκε το 1869, διέρχεται περίπου το 10% των εμπορικών πλοίων που εκτελούν δρομολόγια διεθνώς. Σχεδόν 19.000 πλοία τη χρησιμοποίησαν πέρυσι, κατά την Αρχή της Διώρυγας του Σουέζ. Το κανάλι αποτελεί σημαντική πηγή προσόδων για την Αίγυπτο: το 2020 εισέφερε 5,61 δισεκ. δολάρια. Ο αρχηγός του κράτους Άμπντελ Φάταχ αλ Σίσι ανήγγειλε το 2015 έργο ανάπτυξης της Διώρυγας με σκοπό τη μείωση του χρόνου αναμονής και τον διπλασιασμό των πλοίων που διέρχονται από αυτή ως το 2023. View full είδηση

Γιατροί, Δικηγόροι, υπηρεσίες επισκευής ακινήτων, συνεργεία αυτοκινήτων, κομμωτήρια, υπηρεσίες εκπαίδευσης και ψυχαγωγία αποφεύγουν τις ηλεκτρονικές συναλλαγές. Αυτές οι κατηγορίες είναι στην κορυφή της λίστας της φοροδιαφυγής και δεν απουσιάζουν ποτέ από τις ανακοινώσεις των ελεγκτικών μηχανισμών όταν εντοπίζονται περιπτώσεις φοροδιαφυγής και μάλιστα μεγάλης αξίας. Σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ, παρά την αύξηση που παρατηρήθηκε την περίοδο 2015-2017, το μερίδιο των υπηρεσιών στις πληρωμές με κάρτα παραμένει δυσανάλογα μικρό σε σχέση με τα αγαθά. Ειδικότερα, ενώ οι υπηρεσίες έχουν 59,7% μερίδιο στην ιδιωτική κατανάλωση το 2019, στην αξία των πληρωμών με κάρτα το μερίδιό τους περιορίζεται σε 31,3%. Ιδιαίτερα περιορισμένη είναι η διείσδυση της χρήσης καρτών στην εκπαίδευση, τις επαγγελματικές υπηρεσίες και τις επισκευές, ενώ παρά την πρόοδο που σημειώθηκε υπάρχει περιθώριο για σημαντική περαιτέρω αύξηση της χρήσης καρτών στην εστίαση. Ωστόσο, και το υπουργείο Οικονομικών δεν έχει λάβει μέτρα έτσι ώστε να περιορίσει τη φοροδιαφυγή που συντελείται στους παραπάνω κλάδους. Είτε μέσω κινήτρων, είτε μέσω εντατικοποίησης των ελέγχων. Στη σχετική μελέτη τονίζεται ότι θα πρέπει να ληφθούν στοχευμένα μέτρα για την αύξηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών σε συγκεκριμένους κλάδους της οικονομίας. Μάλιστα στη μελέτη τονίζεται ότι κατά τη θέσπιση του νόμου του 2019 (όπου προβλέπεται η υποχρέωση συγκέντρωσης αποδείξεων ίσες με το 30% του εισοδήματος) δεν δόθηκε έμφαση σε θετικά κίνητρα ή πρόσθετα μέτρα που στοχεύουν στην ενίσχυση της χρήσης των ηλεκτρονικών πληρωμών σε συγκεκριμένους κλάδους. Τα μέτρα που προτείνει το ΙΟΒΕ κινούνται σε δύο κατευθύνσεις. Στους καταναλωτές αλλά και στους επαγγελματίες. Συγκεκριμένα: Κίνητρα για καταναλωτές * Επιστροφή χρημάτων σε καταναλωτές που πληρώνουν ηλεκτρονικά σε στοχευμένους κλάδους ή γεωγραφικές περιοχές * Έκπτωση φόρου εισοδήματος που χορηγείται σε περίπτωση μεγάλης χρήσης ηλεκτρονικών πληρωμών σε συγκεκριμένους κλάδους * Εφαρμογή ενός πιο στοχευμένου προγράμματος λοταρίας, τόσο ως προς το πεδίο εφαρμογής όσο και ως προς τη δημοσιότητα Κίνητρα για επαγγελματικές ομάδες * Λοταρία για αυτοαπασχολούμενους που επιτυγχάνουν στόχους διείσδυσης των Ηλεκτρονικών Μέσω Πληρωμής (ΗΜΠ) * Πίστωση ή έκπτωση φόρου σε πωλητές αγαθών και παρόχων υπηρεσιών που επιτυγχάνουν στόχους διείσδυσης των ΗΜΠ τόσο σε σχέση με το επίπεδο χρήσης όσο και με την ετήσια αύξησή τους * Εφαρμογή ηλεκτρονικής τιμολόγησης View full είδηση

Χωρίς δημοπρασία θα μπορεί να γίνεται για τη φετινή χρονιά η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης. Σύμφωνα με τα όσα προβλέπει τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή από το Υπουργείο Οικονομικών στο νομοσχέδιο “Κύρωση Σύμβασης Διανομής Ακινήτου - Σύστασης Δικαιώματος Επιφανείας Ακινήτου Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού-Αγίου Κοσμά και ρύθμιση συναφών θεμάτων” δικαίωμα στην χρήση έχουν όχι μόνο τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, αλλά και τα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια, προκειμένου να ενισχυθούν οικονομικά και οι επιχειρήσεις αυτές 
Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι για τη φετινή χρονιά και αυστηρώς μέχρι τις 31.10.2021 η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης, θα γίνεται με αντάλλαγμα αλλά χωρίς δημοπρασία. Το αντάλλαγμα για τις παραχωρήσεις αυτές αποδίδεται κατά 70% στον οικείο ΟΤΑ και κατά 30% στο Δημόσιο. Όπως αναφέρεται στην τροπολογία, με την διάταξη αυτή, που ισχύει αποκλειστικά για το έτος 2021, λόγω της πανδημίας και των οικονομικών επιπτώσεων σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους, θεσπίζεται αύξηση του ποσοστού υπέρ των ΟΤΑ., επί του ανταλλάγματος παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας από 60% σε 70%, με παράλληλη μείωση του ποσοστού του Δημοσίου από 40% σε 30%. Προς διευκόλυνση δε των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, την αναψυχή και την εστίαση, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές δυσχέρειες που επέφερε η πανδημία ορίζεται ότι για το 2021, το ύψος του καταβαλλόμενου ανταλλάγματος καθορίζεται σε ποσοστό 60% του υπολογισθέντος ανταλλάγματος. ΕΔΩ Η ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ View full είδηση

Στους γάλλους αρχιτέκτονες Anne Lacaton και Jean-Philippe Vassal, απονεμήθηκε το βραβείο Pritzker Architecture του 2021 η ύψιστη τιμή για το αρχιτεκτονικό έργο παγκοσμίως αναγνωρίζοντας το έργο τους σε πολυάριθμα προγράμματα κοινωνικής στέγασης. Ιδρυτές του στουντιο Lacaton & Vassal έγιναν γνωστοί για την χαρακτηριστική τους προσέγγιση που απαντά στις κλιματολογικές και κοινωνικές προκλήσεις της εποχής μας. Επαδιατύπωσαν την έννοια της αειφορίας, πιστεύοντας ακράδαντα στην αρχή “ποτέ μην κατεδαφίζεις, εκμεταλλεύσου την ευκαιρία να αναβαθμίσεις και να μεταμορφώσεις, διατηρώντας σε ένα κτήριο ότι μπορεί να διατηρηθεί”. Οι χαμηλού κόστους προτάσεις τους επέκτειναν την επιφάνεια ενός κτηρίου με εξωτερικούς χώρους διαβίωσης όπου ενσωμάτωσαν τις τεχνολογίες του θερμοκηπίου δημιουργώντας χειμερινούς κήπους στα μπαλκόνια. Η σημαντικότερη παρέμβαση τους ήταν στις εργατικές κατοικίες στο La Tour Bois le Prêtre το 2011 (Παρίσι, Γαλλία) ένα σύμπλεγμα από εννενήντα έξι 17ώροφα κτήρια που αρχικά χτίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Αντιδρώντας στα πολεοδομικά σχέδια που προέβλεπαν την κατεδάφιση των κατοικιών, πρότειναν να αφαιρεθεί η αρχική πρόσοψη από μπετόν και μεγάλωσαν την κάλυψη των κτηρίων προσθέτοντας σε κάθε μοναδα βιοκλιματικά μπαλκόνια. Η ιδέα αυτή εφαρμόστηκε στην συνέχεια σε πολλές εργατικές πολυκατοικίες στην Γαλλία αλλά και το εξωτερικό. Το Βραβείο Πρίτσκερ είναι διεθνές αρχιτεκτονικό βραβείο, το οποίο απονέμεται ετησίως σε εν ζωή αρχιτέκτονες από το Ίδρυμα Hyatt και θεωρείται το κορυφαίο στον κόσμο για την τέχνη αυτή. Καθιερώθηκε το 1979 από τον Τζέι Α. Πρίτσκερ και τη σύζυγό του Σίντι. Χρηματοδοτείται από την οικογένεια Πρίτσκερ, των οποίων τo όνομά είναι συνώνυμο με την αλυσίδα ξενοδοχείων Hyatt. Ο νικητής λαμβάνει το ποσό των 100.000 δολαρίων ΗΠΑ. Το βραβείο θεωρείται ως το Νόμπελ της Αρχιτεκτονικής. View full είδηση

Σε συνέχεια του Οδικού Χάρτη για τη χωροθέτηση των σημείων επαναφόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με ερμηνευτική εγκύκλιο διευκολύνει τους Δήμους στην κατάρτιση των Σχεδίων Φόρτισης Ηλεκτρικών Οχημάτων (ΣΦΗΟ). Η ανάπτυξη δικτύων φόρτισης σε όλη τη χώρα αποτελεί βασικό άξονα για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης και την καθιέρωση των «πράσινων» μετακινήσεων, ώστε να καταστούν οι πόλεις μας κλιματικά ουδέτερες. Με την ερμηνευτική εγκύκλιο για την εφαρμογή των «Τεχνικών Οδηγιών για τα Σχέδια Φόρτισης Ηλεκτρικών Οχημάτων (ΣΦΗΟ)» (ΥΠΕΝ/ΔΜΕΑΑΠ/93764/396), διευκρινίζονται τα συγκεκριμένα βήματα και οι τεχνικές προδιαγραφές, με στόχο την ταχεία χωροθέτηση θέσεων στάθμευσης και φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων σε όλη την επικράτεια. Παράλληλα, εξασφαλίζεται ότι η ανάπτυξη του δικτύου στη συνέχεια θα γίνει με ισορροπημένο τρόπο εντός των διοικητικών ορίων κάθε Δήμου, δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο και χρηστικό δίκτυο για την εξυπηρέτηση κατοίκων και επισκεπτών. Ειδικότερα, με την ερμηνευτική εγκύκλιο, αποσαφηνίζονται οι όροι και καθορίζονται κοινές τεχνικές προδιαγραφές, προκειμένου να διευκολυνθούν οι Δήμοι στην εκπόνηση των Σχεδίων και την αξιολόγηση των εναλλακτικών σεναρίων χωροθέτησης δημοσίως προσβάσιμων σημείων επαναφόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων. Όπως ορίζεται, η κατάρτιση των ΣΦΗΟ αφορά στη χωροθέτηση θέσεων στάθμευσης και κατάλληλων συσκευών που επιτρέπουν φόρτιση ηλεκτρικού οχήματος (Η/Ο) κανονικής ή υψηλής ισχύος σε: Υφιστάμενους υπαίθριους ή στεγασμένους δημοτικούς χώρους στάθμευσης Υφιστάμενες παρόδιες θέσεις στάθμευσης, ελεύθερες και ελεγχόμενες ,σε πολεοδομικά κέντρα των Δήμων, περιοχές αυξημένης επίσκεψης, πυκνοδομημένες αστικές περιοχές Νέους υπαίθριους/στεγασμένους χώρους ή παρόδιες θέσεις στάθμευσης που χωροθετούνται με σκοπό την εγκατάσταση σημείων φόρτισης Η/Ο Τερματικούς σταθμούς και επιλεγμένα σημεία των δημοτικών/αστικών συγκοινωνιών Χώρους εξυπηρέτησης τουριστικών λεωφορείων Χώρους εξυπηρέτησης Η/Ο τροφοδοσίας Καθορισμένες πιάτσες ταξί Χώρους στάθμευσης οχημάτων ΑμεΑ Δημοτικές εγκαταστάσεις πέραν των υποχρεωτικά προβλεπόμενων βάσει της κείμενης νομοθεσίας Με την ερμηνευτική εγκύκλιο, μεταξύ άλλων, αποσαφηνίζονται: Ο συσχετισμός των ΣΦΗΟ με όλα τα στάδια του χωρικού σχεδιασμού Η δυνατότητα δημιουργίας ευρύτερου Φορέα Εκπόνησης ΣΦΗΟ, ειδικότερα για τις νησιωτικές περιοχές Ο τρόπος σύνταξης και αξιολόγησης των εναλλακτικών σεναρίων χωροθέτησης των φορτιστών Οι διαδικασίες συνεργασίας του Δήμου με τον Διαχειριστή του Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΔΔΗΕ) Ο τρόπος συλλογής, καταγραφής των δεδομένων της υφιστάμενης κατάστασης και απεικόνισης του στα ψηφιακά αρχεία στο στάδιο της Ανάλυσης Οι τεχνικές προδιαγραφές των ψηφιακών αρχείων – δημιουργίας χαρτών των ΣΦΗΟ Ο τρόπος ιεράρχησης των προτεραιοτήτων για τμηματική υλοποίηση των ΣΦΗΟ εντός 3ετίας, καθώς και εντός 5ετίας Τα χαρακτηριστικά του υφιστάμενου δικτύου ενέργειας και οι τεχνικές προδιαγραφές για την επιλογή των σημείων χωροθέτησης και τοποθέτησης των φορτιστών Παράλληλα, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με ρύθμιση που έχει κατατεθεί στη Βουλή, στο πλαίσιο σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών, προωθεί παράταση της καταληκτικής ημερομηνίας εκπόνησης των ΣΦΗΟ ως τις 30.06.2021, δεδομένου ότι αυτή λήγει στις 31.03.2021, αλλά για λόγους που σχετίζονται με τις συνέπειες της πανδημίας έχει επέλθει καθυστέρηση. Ερμηνευτική Εγκύκλιος ΣΦΗΟ View full είδηση

Δείτε εντυπωσιακές φωτογραφίες από ναυάγια πλοίων και αεροπλάνων στις ελληνικές θάλασσες - Δημιουργείται ένα τεράστιο υποθαλάσσιο μουσείο ανοιχτό σε όποιον επιθυμεί να καταδυθεί και να εξερευνήσει τους θησαυρούς του. Τα μυστικά που κρύβουν οι ελληνικές θάλασσες και τα ναυάγιά τους θα έχουν την ευκαιρία, από δω και στο εξής, να εξερευνήσουν η καταδυτική κοινότητα αλλά και οι επισκέπτες, Έλληνες και ξένοι. Η γοητευτική αυτή εμπερία προσφέρεται μέσω του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της πρωτοβουλίας του να αναδείξει την τεράστια ενάλια κιβωτό της χώρα μας δημιουργώντας, με αυτό τον τρόπο, ένα τεράστιο υποθαλλάσιο μουσείο ανοιχτό σε όποιον επιθυμεί να καταδυθεί και να εξερευνήσει τους θησαυρούς του. Εναρκτήριο σημαντικό βήμα προς το φιλόδοξο αυτό σχέδιο αποτελεί η γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων σύμφωνα με την οποία απελευθερώνονται 91 συνολικά ναυάγια πλοίων και αεροπλάνων που θα είναι πλέον ανοιχτά για για οργανωμένες καταδύσεις αναψυχής, με συγκεκριμένους βεβαίως όρους. Η πρώτη αυτή ομάδα ναυαγίων που ανοίγει τις πύλες του -θα ακολουθήσουν κι άλλα- περιλαμβάνει μεταλλικά πλοία και αεροσκάφη τα οποία βυθίστηκαν κατά την χρονική περίοδο 1868 – 1970, με τα περισσότερα να χρονολογούνται από την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και να βρίσκονται σε βάθος από 10 έως 120 μέτρων. Η Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων μάλιστα έχει καταθέσει λεπτομερή κατάλογο στον οποίον διαχωρίζονται τα ναυάγια με πολεμικών πλοίων, αεροπλάνων και υποβρυχίων που βυθίστηκαν κατά την διάρκεια του Α' και Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτά αποτελούν ειδική ομάδα και για το άνοιγμά τους απαιτείται ειδική Κοινή Υπουργική Απόφαση. ν υπογραφή σχετικής ΚΥΑ του Υπουργείoυ Πολιτισμού και Aθλητισμού με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Να σημειωθεί πως κάποια από τα ναυάγια που παραδίδονται βρίσκονται υπό διερεύνηση ενώ σε άλλα έχουν γίνει λεπτομερείες καταγραφές οπτικές και κινηματογραφικές. Υπάρχουν όμως και αυτά που παραμένουν ακόμη σχετικά άγνωστα μιας και οι συνθήκες που επικρατούν στις θαλάσσιες περιοχές που βρίσκονται δεν ευνοούν για την συγκέντρωση υλικού τεκμηρίωσης. Για την διερεύνηση αυτών ειδικά των περιπτώσεων προβλέπεται η συνεργασία των υπουργείων Πολιτισμού και Αθλητισμιού και Ναυτιλίας με τους εγκεκριμένους παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών. Σε κάθε περίπτωση πάντως διασφαλίζεται από τον νόμο η προστασία τους καθώς απαγορεύονται αυστηρά κάθε είδους επεμβάσεις, αλλοιώσεις και μεταφορές αντικειμένων που βρίσκονται μέσα σε αυτή ή στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή τους. Για μια νέα, σημαντική μορφή τουρισμού κάνει λόγο η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Ο βυθός των ελληνικών θαλασσών αποτελεί ενάλια κιβωτό της Ιστορίας μας. Οι προστατευμένοι υποθαλάσσιοι χώροι, όπου βρίσκονται ναυάγια από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, αφηγούνται σελίδες της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας. Ταυτόχρονα, παρουσιάζουν μια ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική, καθώς οι υποβρύχιες περιηγήσεις αποτελούν μία ειδική, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μορφή τουρισμού που προσελκύει επισκέπτες υψηλού επιπέδου και εισοδήματος». Επισημαίνει επίσης πως «τα εγκαίνια του υποθαλάσσιου μουσείου, στη νησίδα Περιστέρα της Αλοννήσου, τον περασμένο Αύγουστο, και η διεθνής προβολή την οποία προσέλκυσε, είναι η απόδειξη του έντονου διεθνούς ενδιαφέροντος που έχει αναπτυχθεί για τον καταδυτικό τουρισμό και τις προοπτικές που ανοίγει» και πως «ο συνδυασμός των καταδυτικών πάρκων με τους υποθαλάσσιους χώρους που φιλοξενούν και προστατεύουν ιστορικά ναυάγια είναι μέγα πλεονέκτημα για την Ελλάδα που φείλουμε να αξιοποιήσουμε, καθώς προσθέτει υπεραξία στον τουρισμό και δημιουργεί προϋποθέσεις για βιώσιμη ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών». Τα ναυγάγια που παραδίδονται ανά περιφέρεια Α) Περιφέρεια Αττικής 1) Ελληνικό επιβατηγό ατμόπλοιο ΠΑΤΡΙΣ. Βυθίστηκε, από ατύχημα, την 15η Ιουνίου 1927, πλησίον της νησίδας Πάτροκλος στον Σαρωνικό Κόλπο. Μέγιστο βάθος 72 μέτρα. 2) Βρετανικό καλωδιακό πλοίο RETRIEVER. Βυθίστηκε από τη γερμανική αεροπορία, τον Απρίλιο του 1941, πλησίον του αεροδρομίου του Ελληνικού. Μέγιστο βάθος 54 μέτρα. 3) Βρετανικό φορτηγό ατμόπλοιο CLAN CUMMING. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη, τον Απρίλιο του 1941, ανατολικά της Αίγινας. Μέγιστο βάθος 90 μέτρα. 4) Ιταλικό ναρκαλιευτικό R.D.7. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη, την 15η Ιουνίου 1942, νοτιοδυτικά της Αίγινας. Μέγιστο βάθος 100 μέτρα. Πολεμικό πλοίο. 5) Ιταλικό φορτηγό ατμόπλοιο MONROSA. Βυθίστηκε την 25η Οκτωβρίου 1941, ανοικτά της Αναβύσσου, από βρετανικό υποβρύχιο. Μέγιστο βάθος 92 μέτρα. 6) Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΠΕΤΑΛΛΟΙ. Βυθίστηκε από τη γερμανική αεροπορία την 6η Απριλίου 1941, βορειοανατολικά της Αίγινας. Μέγιστο βάθος 76 μέτρα. 7) Ιταλικό τορπιλοβόλο ALDEBARAN. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε βρετανική νάρκη την 20ή Οκτωβρίου 1941 πλησίον της νησίδας Σαν Τζώρτζης. Μέγιστο βάθος 102 μέτρα. Πολεμικό πλοίο. Γερμανικό αποβατικό LOKFÄHRE. Βυθίστηκε από συμμαχικά πυρά πλησίον της νήσου Αρσίδας, την 10η Οκτωβρίου 1944. Μέγιστο βάθος 108 μέτρα. Πολεμικό πλοίο. 9) Ιταλικό αντιτορπιλικό CURTATONE, Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη πλησίον των Φλεβών, την 20ή Μαίου 1941. Μέγιστο βάθος 96 μέτρα. Πολεμικό πλοίο. 10) Ελληνικό αντιτορπιλικό ΥΔΡΑ. Βυθίστηκε πλησίον της νησίδας Λαγούσα (Αίγινα), την 22α Απριλίου 1941. Μέγιστο βάθος 54 μέτρα. Πολεμικό πλοίο. 11) Ελληνικό ατμόπλοιο ΡΟΖΑ ΒΛΑΣΗ. Βυθίστηκε από μετατόπιση φορτίου ,νότια του Σουνίου, την 24η Δεκεμβρίου 1959. Μέγιστο βάθος 60 μέτρα. 12) Ελληνικό ναυαγοσωστικό ΜΙΜΗΣ. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη ανατολικά της Αίγινας, την 29η Μαρτίου 1941. Μέγιστο βάθος 80 μέτρα. 13) ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ, Σαλαμίνα. Βυθίστηκε την 21ή Απριλίου 1941, στη θέση Κακή Βίγλα Σαλαμίνας. Μέγιστο Βάθος 45 μέτρα. 14) Ιταλικό τορπιλοβόλο ALTAIR. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε βρετανική νάρκη, την 20ή Οκτωβρίου 1941, πλησίον της νησίδας Πάτροκλος. Μέγιστο βάθος 130 μέτρα. Πολεμικό πλοίο. 15) Ιταλικό αεροσκάφος Savoia-Marchetti SM 79 «Sparviero». Κατέπεσε από έλλειψη καυσίμων, την 5η Αυγούστου 1944, πλησίον του Πόρου. Μέγιστο βάθος 60 μέτρα. Πολεμικό αεροπλάνο. 16) Γερμανικό υποβρύχιο U-133. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη την 14η Μαρτίου 1942, ανατολικά της Αίγινας. Μέγιστο βάθος 74 μέτρα. Πολεμικό υποβρύχιο Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου 17) Υπερωκεάνιο Βρετανικός (HMΗS Britannic) Βυθίστηκε την 21η Νοεμβρίου 1916, από πρόσκρουση σε νάρκη, έξω από το λιμάνι της Κέας. Ανώτατο βάθος 130 μέτρα. 18) Υπερωκεάνιο S/S Burdigala Βυθίστηκε την 14η Νοεμβρίου 1916, δυο περίπου ναυτικά μίλια νοτιοδυτικά του ακρωτηρίου Άγιος Νικόλαος της Κέας, από πρόσκρουση σε νάρκη. Ανώτατο βάθος 73 μέτρα. 19) Τροχοφόρο ατμόπλοιο ΠΑΤΡΙΣ Βυθίστηκε την 23η Φεβρουαρίου 1868 μετά από πρόσκρουση σε ύφαλο στην Κούντουρο της Κέας. Ανώτατο βάθος 55 μέτρα. 20) Αντιτορπιλικό «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ» Βυθίστηκε την 26η Σεπτεμβρίου 1943 στο Λακκί της Λέρου, κατόπιν αεροπορικής επιδρομής της Luftawafe. Ανώτατο βάθος 40 μέτρα. Πολεμικό πλοίο. 21) Επιβατηγό ΠΑΝΟΡΜΙΤΗΣ, Τέλενδος Βυθίστηκε την 26η Ιανουαρίου 1966, ταξιδεύοντας από την Λέρο στην Κάλυμνο, κατόπιν πυρκαγιάς και πρόσκρουσης στα βράχια της ακτής. Ανώτατο βάθος 40 μέτρα 22) Φορτηγό πλοίο ΒΔ του ακρωτηρίου Κοραή, Λέρος. Βυθίστηκε τον Σεπτέμβριο 1943, από τορπίλη γερμανικού αεροσκάφους στον όρμο Παρθένι, βόρεια της Λέρου. Ανώτατο βάθος 43 μέτρα. 23) Αμερικάνικο αποβατηγό στο Λακί Λέρου Τα στοιχεία ταυτοποίησής σου δεν είναι γνωστά, ούτε και οι συνθήκες βύθισής του. Είναι αμερικανικής κατασκευής και προφανώς αποτελεί τμήμα της βοήθειας του δόγματος Τρούμαν στην μεταπολεμική Ελλάδα. Βρίσκεται σε βάθος 40 μέτρων. Πολεμικό πλοίο. 24) Λέρος, Γερμανικό αποβατικό τύπου. Βυθίστηκε την 12η Νοεμβρίου 1943, στα ΒΑ της βραχονησίδας Στρογγυλή στη Λέρο κατόπιν κανονιοβολισμού. Ανώτατο βάθος 20 μέτρα. Πολεμικό πλοίο. 25) Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΑΡΤΕΜΙΣ ΠΙΤΑ. Επιταγμένο από τον γερμανικό στρατό κατοχής, βυθίστηκε από συμμαχικά αεροσκάφη την 21η Φεβρουαρίου1943, στον Αδάμαντα της Μήλου. Μέγιστο βάθος 45 μέτρα. 26) Ισπανικό φορτηγό ατμόπλοιο SAN EDUARDO. Βυθίστηκε από βρετανικό αεροσκάφος την 9η Μαίου 1943 νοτιοδυτικά της Σερίφου. Μέγιστο βάθος 52 μέτρα. 27) Ιταλικό φορτηγό ατμόπλοιο CITTA DI TRIPOLI. Βυθίστηκε από το βρετανικό υποβρύχιο HMS TORBAY, την 2α Ιουλίου 1941, βορειοδυτικά της Κέας. Μέγιστο βάθος 120 μέτρα. 28) Γαλλικό επιβατηγό πλοίο THEOPHILE GAUTIER. Βυθίστηκε από το βρετανικό υποβρύχιο HMS TALISMAN την 11η Ιουνίου 1941, στα βόρεια της Κέας. Μέγιστο βάθος 110 μέτρα. 29) Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΣΙΦΝΟΣ. Βυθίστηκε από τη γερμανική αεροπορία, τον Απρίλιο του 1941, βόρεια της Μήλου. Μέγιστο βάθος 76 μέτρα. 30) Βελγικό φορτηγό πλοίο PORTUGAL. Βυθίστηκε, λόγω πρόσκρουσης, την 4η Οκτωβρίου 1957, στον ύφαλο Τρυπητή (βορειοδυτική Μακρόνησος). Μέγιστο βάθος 35 μέτρα. 31) Bristol Beaufighter, Πάρος Καταρρίφθηκε από γερμανικά πυρά το φθινόπωρο του 1943 στα νοτιοανατολικά της Πάρου. Μέγιστο βάθος 40 μέτρα. Πολεμικό αεροσκάφος. 32) Βρετανικό αεροσκάφος Vickers Wellington Mk.XIIΙ. Καταρρίφθηκε από γερμανικά πυρά, την 7η Νοεμβρίου 1943, ανατολικά της Σίφνου. Βάθος 72 μέτρα. Πολεμικό αεροσκάφος. 33) Bristol Beaufighter, Νάξος. Το αεροπλάνο καταρρίφθηκε, τον Νοέμβριο 1943, κατόπιν αερομαχίας με δύο γερμανικά Arado 196. Προσθαλασσώθηκε μισό μίλι ανοιχτά από το ακρωτήριο Κούρουπας, στην Δυτική ακτή της Νάξου. Βάθος 34 μέτρα. Πολεμικό αεροσκάφος. 34) Junkers 52, Λέρος Κατέπεσε από συμμαχικά πυρά την 13η Νοεμβρίου 1943, στην Άνω Σύμη της Λέρου. Μέγιστο βάθος 51 μέτρα. Πολεμικό αεροσκάφος. 35) Junkers 52, Κέα Προσθαλασσώθηκε, Σεπτέμβριο 1943, ανοιχτά της Κέας. Μέγιστο βάθος 63 μέτρα. Πολεμικό αεροσκάφος. 36) Arado Ar 196, Λέρος Βρίσκεται ανατολικά του ακρωτηρίου Μαύρους Κάβους σε βάθος 20 μέτρων και μεταφέρθηκε στο σημείο παρασυρόμενο από δίχτυα αλιευτικού σκάφους. Πολεμικό αεροσκάφος. 37) Heinkel 111, Λέρος Βρίσκεται βυθισμένο Β.Δ. του κόλπου Μπλεφούτι, σε βάθος 16 μέτρων. Μεταφέρθηκε παρασυρόμενο από δίχτυα αλιευτικού σκάφους. Πολεμικό αεροσκάφος. 38) Ιταλική φορτηγίδα, Λακκί Λέρος Ιταλική φορτηγίδα καθέλκυσης μεταλλικού ανθυποβρυχιακού δικτύου προστασίας λιμένος. Βυθίστηκε Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη, 1943. Μέγιστο βάθος 41 μέτρα. 39) Γερμανικό αεροπλάνο Arrado 196, Ηρακλειά Καταρρίφθηκε, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Βρίσκεται στον όρμο Αλιμνιά της Ηρακλειάς ,σε βάθος 11 μέτρων. 40) Αγνώστων στοιχείων ναυάγια στην Παλαιά Καμμένη, Σαντορίνης. Σκάφος μήκους 30 μέτρων, που κατά τις μαρτυρίες, βυθίστηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Βάθος 15 μέτρα. Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου 41) Βουλγαρικό φορτηγό ατμόπλοιο BALKAN. Βυθίστηκε από το βρετανικό υποβρύχιο HMS SPORTSMAN την 23η Δεκεμβρίου 1943, νότια του Μούδρου στη Λήμνο. Μέγιστο βάθος 100 μέτρα. 42) Βρετανικό επιβατηγό πλοίο PRINCESS ALBERTA. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε γερμανική νάρκη, Ιανουάριο 1918, νότια της Λήμνου. Μέγιστο βάθος 102 μέτρα. 43) Ελληνικό επιβατηγό ατμόπλοιο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ. Βυθίστηκε, λόγω ατυχήματος, την 30ή Νοεμβρίου 1948, πλησίον της Άκρας Τηγάνι στη Λήμνο. Μέγιστο βάθος 58 μέτρα. 44) Martin Baltimore, Ικαρία Κατέπεσε και προσθαλασσώθηκε, κατόπιν μηχανικής βλάβης, την 20ή Απριλίου 1945, ανοιχτά του χωριού Μαγγανίτης, Ικαρίας. Μέγιστο βάθος 18 μέτρα. Περιφέρεια Κρήτης 45) Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΚΥΡΙΑΚΗ. Βυθίστηκε από τη γερμανική αεροπορία την 24η Απριλίου 1941, στη Σούδα, Κρήτη. Μέγιστο βάθος 85 μέτρα. 46) Βeaufighter, Σητεία. Μέγιστο βάθος 35 μέτρα. Πολεμικό αεροσκάφος 47) Arado Ar 196. Καταρρίφθηκε από συμμαχικά αεροσκάφη κοντά στα Χανιά (Κρήτη) την 3η Αυγούστου 1943. Μέγιστο βάθος 74 μέτρα. Πολεμικό αεροσκάφος. 48) Αυστραλέζικο Αποβατικό Α6 ή Α20, Μπάλος Βυθίστηκε κατά τη μάχη της Κρήτης, 20ή Μαίου 1941. Βάθος 12 μέτρα. 49) Ιταλικό πλοίο τροφοδοσίας PIERRE LUIGI, Σούδα Βυθίστηκε από αγγλικά αεροπλάνα, κατά τη μάχη της Κρήτης,την 20ή Μαίου 1941. Βάθος 33 μέτρα. 50) Γερμανικό πολεμικό αεροσκάφος στο Γεράνι Χανίων Καταρρίφθηκε κατά την Μάχη της Κρήτης, την 20ή Μαίου 1941. Βάθος 8 μέτρα. 51) Ατμόπλοιο MINNEWASKA, Μαράθι Σούδας Βυθίστηκε κατόπιν πρόσκρουσης σε νάρκη την 26η Νοεμβρίου 1916. Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας 52) Βρετανικό ατμόπλοιο HMT MARQUETTE. Βυθίστηκε από τορπιλισμό γερμανικού υποβρυχίου U-35,την 23η Οκτωβρίου 1915, στον Θερμαϊκό Κόλπο. Μέγιστο βάθος 80 μέτρα. 53) Ναυάγιο ΜΥΤΙΛΗΝΗ στον όρμο Κύψας, Κασσάνδρας. 54) Επιβατηγό ERMINE, Βυθίστηκε την 2α Αυγούστου 1917, στον Στρυμονικό Κόλπο. Μέγιστο Βάθος 63 μέτρα. 55) Ατμοκίνητο ιστιοφόρο M/S ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, Ποσείδι Χαλκιδικής Βυθίστηκε την 24η Μαίου 1960, στις ακτές της Χαλκιδικής, κοντά στο Ποσείδι. Μέγιστο βάθος 5 μέτρα. 56) Τουρκικό ναυάγιο στο Καλαμίτσι Χαλκιδικής Βυθίστηκε τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Βάθος 5-18 μέτρα. 57) Βρετανικό ναρκαλιευτικό (μάλλον, το HMS BY GEORGE) Βυθίστηκε στον Στρυμονικό κόλπο. Μέγιστο Βάθος 60 μέτρα. 58) Γερμανικό αποβατικό Kriegsmarine F 898 Βυθίστηκε στον Στρυμονικό κόλπο. Μέγιστο βάθος 47 μέτρα. 59) Γερμανικό αεροσκάφος Junkers 52 Κατέπεσε στον Στρυμονικό κόλπο. Μέγιστο Βάθος 60 μέτρα. 60) Γερμανικό αεροσκάφος Junkers 88 ή Dornier 17 Κατέπεσε στον Στρυμονικό κόλπο. Μέγιστο βάθος 55 μέτρα. 61) Βρετανικό (υπερωκεάνειο) SS NORSEMAN, άκρα Τούζλα Προσάραξε και βυθίστηκε το 1916 (ανελκύστηκε μερικώς). Βάθος 10-16 μέτρα. 62) Επιταγμένο Εμπορικό Φορτηγό HELENA, Νέα Μηχανιώνα. Σώζεται το κύτος και η υπερκατασκευή του πλοίου, σε βάθος έως τα 37μ. Περιφέρεια Ιονίων Νήσων 63) Ιταλική κανονιοφόρος PELLEGRINO MATTEUCCI. Βυθίστηκε πλησίον της Άκρας Δουκάτο της Λευκάδας, από πρόσκρουση σε νάρκη, την 21η Μαίου 1941. Μέγιστο βάθος 95 μέτρα. Πολεμικό σκάφος. 64) Υποβρύχιο Περσέας,(HMS Perseus – N36), Κεφαλλονιά Βυθίστηκε την 6η Δεκεμβρίου 1941, κατόπιν πρόσκρουσης σε ιταλική νάρκη, ανοιχτά της Κεφαλλονιάς. Μέγιστο βάθος 52 μέτρα. Πολεμικό πλοίο. 65) Junkers Ju 88 στην Κέρκυρα Προσθαλασσώθηκε, λόγω βλάβης, πιθανότητα την 26η Ιουνίου 1941, ανοιχτά από τον Άγιο Στέφανο ΒΔ Κέρκυρα. Μέγιστο βάθος 26 μέτρα. Πολεμικό αεροσκάφος. 66) ΣΑΡΑ, Οθωνοί Βυθίστηκε την 2α Φεβρουαρίου 1925. Μέγιστο βάθος 35 μέτρα. 67) SS ARDENA, Κεφαλλονιά Επιβατηγό ατμόπλοιο, βυθίστηκε στο στενό του Αργοστολίου, την 23η Οκτωβρίου 1943, κατόπιν πρόσκρουσης σε νάρκη. Μέγιστο βάθος 32 μέτρα. 68) Junkers Ju 88, Ιθάκη Κατέπεσε, στο ΝΑ άκρο της Ιθάκης, πλησίον του ακρωτηρίου Αγ. Ιωάννης. Το συμβάν κατάρριψης δεν έχει ταυτοποιηθεί από αρχειακή έρευνα. Ωστόσο, χρονολογείται μεταξύ των ετών 1940-1944. Σώζεται σε τρία αποσπασμένα μεταξύ τους τμήματα σε βάθη 21, 23 και 35 μέτρα. 69) CARINTHIA V, Κεφαλονιά Yacht που βυθίστηκε το 1971 στο ΝΑ τμήμα της Κεφαλονιάς. Μέγιστο βάθος 64 μέτρα. Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος 70) Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΒΙΒΗ. Βυθίστηκε μετά από πρόσκρουση σε νάρκη την 10η Νοεμβρίου 1940 πλησίον του ακρωτηρίου Πάπας στον Πατραϊκό Κόλπο. Βάθος 45 μέτρα. 71) Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΔΑΡΜΑΣ. Βομβαρδίστηκε και βυθίστηκε από τη γερμανική αεροπορία την 21η Απριλίου 1941 στη θέση Μποζαΐτικα του Πατραϊκού Κόλπου. Μέγιστο βάθος 45 μέτρα. 72) Βρετανικό τορπιλοβόλο HMS CHAMOIS. Βυθίστηκε στον Πατραϊκό Κόλπο δύο ναυτικά μίλια βόρεια του Άραξου την 26η Σεπτεμβρίου 1904, λόγω ατυχήματος που προκλήθηκε κατά τη διάρκεια δοκιμών από αποκόλληση λεπίδας από την προπέλα του. Βρίσκεται σε βάθος 54 μέτρων. Πολεμικό σκάφος. 73) Γερμανικό φορτηγό ατμόπλοιο MARGEURITE. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη την 13η Οκτωβρίου 1943, στον Πατραϊκό Κόλπο. Μέγιστο βάθος 84 μέτρα. 74) Ολλανδικό φορτηγό ατμόπλοιο MARS. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη την 30ή Μαίου 1945 στον Πατραϊκό Κόλπο. Μέγιστο βάθος 45 μέτρα. 75) Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ. Βυθίστηκε λόγω καιρικών συνθηκών την 13η Ιανουαρίου 1921, στον Πατραϊκό Κόλπο. Μέγιστο βάθος 45 μέτρα. 76) Ελληνικό ναρκαλιευτικό ΝΕΣΤΟΣ. Βυθίστηκε στον Ψαθόπυργο την 23η Απριλίου 1941 από τη γερμανική αεροπορία. Μέγιστο βάθος 48 μέτρα. Πολεμικό πλοίο. 77) Βρετανικό ναρκαλιευτικό ΒΥΜS 2077. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη, την 25η Οκτωβρίου 1944, στον Πατραϊκό Κόλπο. Μέγιστο βάθος 60 μέτρα. Πολεμικό σκάφος. 78) Νορβηγικό φορτηγό ατμόπλοιο SVEN JARL. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη την 17η Ιανουαρίου 1948 ,κοντά στις εκβολές του ποταμού Εύηνου. Μέγιστο βάθος 42 μέτρα. Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος 79) Μότορσιπ «ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ», Ακιό, Πλατουράδα Βυθίστηκε την 28η Φεβρουαρίου 1973, στην νήσο Πλατουράδα ή Ακιό του Νότιου Ευβοϊκού κατόπιν προσάραξης στα αβαθή. Ανώτατο βάθος 28 μέτρα. 80) Γαλλικό ατμόπλοιο PARANA. Βυθίστηκε από τορπιλισμό του γερμανικού υποβρυχίου UC-74, την 24η Αυγούστου 1917, πλησίον του Καφηρέα. Μέγιστο βάθος 75 μέτρα. 81) Βρετανικό ατμόπλοιο HELMSTEDT. Βυθίστηκε την 22α Μαρτίου 1880, νοτιοανατολικά της νησίδας Μαντίλι στη Κάρυστο. Μέγιστο βάθος 70 μέτρα. 82) Ελληνικό ατμόπλοιο ΚΛΕΙΩ. Βυθίστηκε την 6η Ιανουαρίου 1904, στη βραχονησίδα Δίψα, του Νότιου Ευβοϊκού, από πρόσκρουση στην ακτή. 83) Τσιμεντόπλοιο PIONEER I, Λιχάδες Εύβοιας Βυθίστηκε την 8η, Ιουλίου 1944 κοντά στη νήσο Αγ. Γεώργιος Λιχάδων Ευβοίας. Μέγιστο βάθος 10 μέτρα. 84) Ιταλικό φορτηγό ατμόπλοιο DELFIN. Βυθίστηκε στον νότιο Ευβοϊκό, από τορπιλισμό του βρετανικού υποβρύχιου HMS TACU, την 14η Δεκεμβρίου 1942. Μέγιστο βάθος 100 μέτρα. 85) Τσιμεντόπλοιο, SS CRETELAND, Αγ. Γεώργιος Εύβοιας Φορτηγό ατμόπλοιο (ελληνικής σημαία) που βυθίστηκε το 1930. Βάθος 8-13 μέτρα. Περιφέρεια Πελοποννήσου 86) Ελληνικό ατμόπλοιο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ. Βυθίστηκε από τη γερμανική αεροπορία, στον κόλπο των Πλύτρων (Λακωνικός κόλπος) την 26η Απριλίου 1941. Μέγιστο βάθος 28 μέτρα. 87) Άγνωστο εμπορικό πλοίο, Πρώτη Μεσσηνίας Βυθίστηκε στα ρηχά της νήσου Πρώτη Μεσσηνίας, στον κόλπο Βουριάς, το 1942. Μέγιστο βάθος 5 μέτρα. Περιφέρεια Ηπείρου 88) Βρετανικό ναρκαλιευτικό H.M.S. REGULUS (J 327). Βυθίστηκε την 12η Ιανουαρίου 1945 κατόπιν πρόσκρουσης σε νάρκη στα Σύβοτα. Μέγιστο βάθος 63 μέτρα. Πολεμικό Πλοίο. Περιφέρεια Θεσσαλίας 89) Junkers 88, Ψαθούρα Βορείων Σποράδων Προσθαλασσώθηκε, την 27η Μαίου 1942, έμπροσθεν του φάρου της Ψαθούρας. Μέγιστο βάθος 32 μέτρα. Πολεμικό αεροσκάφος. 90) Γερμανικό ατμόπλοιο VOLOS. Βυθίστηκε στον ύφαλο Λευτέρης (Μαγνησία) από σφάλμα, την 21η Φεβρουαρίου 1931. Μέγιστο βάθος 57 μέτρα. 91) Σλέπι ΧΡΗΣΤΟΣ, Πτελεός Μαγνησίας Υπολείμματα μικρού φορτηγό που βυθίστηκε κατά την διάρκεια του Β’ ΠΠ. Μέγιστο βάθος 22 μέτρα. View full είδηση