cna

Στην περίπτωση αυτή που αναφέρεις το Τοπογραφικό το συντάσει ο ίδιος μελετητής που κάνει και τα αρχιτεκτονικά; Για δοκίμασε να βάλεις άλλους μελετητές γενικότερα και δες τί βγάζει... Πιθανό είναι βέβαια να καταλαβαίνω κάτι λάθος...

Η μελέτη είχε γίνει για μυκητοειδή αλλά για κινητό φορτίο 200ΚΝ/m2 και όχι 1200ΚΝ/m2 που ήταν το φορτίο των δεξαμενών. Το "αστείο" είναι ότι η πλάκα άντεξε αλλά όχι και οι στύλοι. Μια άλλη διαφορά νομίζω ήταν οι κυλιόμενες σκάλες και η αναγκαστική μετατόπιση των στύλων λόγω της τοποθέτησής τους, κάτι που δεν είχε προβλεφθεί στην αρχική μελέτη.

Στις περιπτώσεις που περιγράφουν οι συνάδελφοι μήπως οι βλάβες δεν είναι ακόμα εμφανείς; Είχα δει περίπτωση κτηρίου στην Κορέα, σε αυτά τα αθάνατα ντοκυμανταίρ του ΣΚΑΙ, στο οποίο υπερέβησαν τα φορτία τοποθετώντας στην οροφή του όλα τα κλιματιστικά και τις δεξαμενές του υγρού με αποτέλεσμα να καταρρεύσει πολλά χρόνια μετά την τοποθέτησή τους. Μετά την κατάρευση και μελετώντας στοιχεία των στύλων στο μικροσκόπιο διαπίστωσαν ότι ενώ μεν δεν υπήρχαν εμφανείς βλάβες στην επιφάνεια των στύλων μικροσκοπικά είχαν δημιουργηθεί ρωγμές στην διεπιφάνεια του τσιμέντου με τα αδρανή.

Προφανώς εννοείς 5000λ. Επίσης αυτά που λένε τα ΠΔ αφορούν την κατά την Πολιτεία ελάχιστη αμοιβή και όχι κατά το ΤΕΕ. Θυμήσου λίγο την διαφοροποίηση στην προσέγγιση της ελάχιστης αμοιβής στις υπόλοιπες εργασίες. Ενώ μέχρι το 2009 υπολογίζονταν μια ελάχιστη αμοιβή για μελέτη & επίβλεψη από το 2009 υπολογίζεται ελάχιστη αμοιβή ξεχωριστά για κάθε εργασία. Εννοώ ότι ενώ το ΠΔ δέχεται ως ελάχιστη αμοιβή τα 65 ευρώ το xml δεν θα γίνεται δεκτό αν δεν υπολογίζεται αμοιβή τουλάχιστον 5000λ.

Διαβάστε λίγο τον παρακάτω τρόπο σκέψης και πείτε μου αν κάνω κάπου λάθος: Αυτή τη στιγμή το Ελληνικό Δημόσιο εκδίδει 10ετή ομόλογα. Το επιτόκιο αυτών των ομολόγων είναι 6,24% (τόσο νομίζω έκλεισαν τα τελευταία). Για να μπορέσει η χώρα μας να πληρώσει αυτό το χρέος θα πρέπει ο ΑΕΠ και κατά συνέπεια και τα δημόσια έσοδα να αυξάνουν με ετήσιο ρυθμό τουλάχιστον 6,3%. Επειδή αυτό είναι πρακτικά αδύνατο να συμβεί, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, θα μας βόλευε πιθανώς να μπορέσουμε κάποια στιγμή να υποτιμήσουμε το νόμισμα. Υποτιμώντας το νόμισμα δεν διαφοροποιείται το αρχικό χρέος, δηλαδή δεν θα επαναυπολογιστεί ο ομόλογο ώστε να ανταποκρίνεται στην τρέχουσα αξία. Ταυτόχρονα εκδίδεται πληθωριστικό χρήμα για να καλύψει την διαφορά της υποτιμημένης τιμής. Έτσι το χρέος αποπληρώνεται, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι διασφαλίζεται ένα καλό επίπεδο ζωής για τους Έλληνες. Ισχύει όμως ότι δεν θα υποστεί αλλεπάληλα σοκ η Ελληνική κοινωνία όπως συμβαίνει τώρα. Εννοείται επίσης ότι θα πρέπει οι εξυγιάνσεις να δρομολογηθούν ούτως ή άλλως, αλλά προς την σωστή κατεύθυνση. Είπα και πριν ότι δεν μας φταίνε όλοι οι μισθοί, όπως επίσης ότι δεν είναι όλοι κλέφτες και απατεώνες. Επιβάλλεται κάποια στιγμή, ΑΜΕΣΑ, να αποδοθεί δικαιοσύνη. Ουσιαστικά κανείς μας δεν πήρε άμεσα τις αποφάσεις εκείνες που μας οδήγησαν εδώ. Φταίμε όμως στον βαθμό που ο καθένας μας είναι εγκλωβισμένος σε κομματικές/παραταξιακές/συντεχνιακές παρωπίδες και αυτό ισχύει και για εμένα εννοείται.

Όχι αρκιβώς myri. Είναι θέμα της ΕΚΤ η οποία θεωρεί ότι διατηρώντας χαμηλά το επιτόκιο καταθέσεων θα αναγκάσει τους έχοντες να διοχετεύσουν το χρήμα στην αγορά. Μόνο που οι έχοντες δεν έχουν μόνο καταθέσεις αλλά επενδύουν σε ομόλογα και σε εγώ δεν ξέρω τί άλλο. Εντάξει, ας θεωρήσουμε ότι το 13% ως επιτόκιο δανεισμού είναι ελληνικό φαινόμενο. Ο μέσος όρος της ευρωζώνης είναι περίπου στο 7% αλλά και πάλι το επιτόκιο καταθέσεων είναι εξαιρετικά χαμηλό.

agrafiot το επιτόκιο δανεισμού σήμερα είναι ή δεν είναι πλέον του 13%; Με πληθωρισμό στο 2,5% και όχι στο 30-35% όπως την δεκαετία του 1980. Επίσης τότε είχες επιτόκια καταθέσεων από τις 100.000 δραχμές και πάνω 8-10% ενώ σήμερα έχεις επιτόκιο 0,5% για καταθέσεις 15.000 ευρώ (5.000.000 δραχμές). Υπάρχει μια σαφής ανακολουθία αναφορικά με τις συνθήκες δανεισμού σε σχέση με το ισχυρό ευρώ. Εξακολουθώ δε να πιστεύω ότι τελικά το ισχυρό νόμισμα βοηθά ουσιαστικά μόνο τις τράπεζες και όχι τόσο την πραγματική οικονομία. Όπως επίσης εξακολουθώ να σκέπτομαι πονηρά όταν βλέπω τις διαδοχικές υποτιμήσεις του δολλαρίου σε σχέση με το ευρώ ή και τα άλλα νομίσματα. Δεν μπορεί να είναι τόσο βλάκες οι Αμερικάνοι, οι οποίοι άλλωστε θεμελίωσαν τον νεοφιλελευθερισμό και τον μετέδωσαν και στις υπόλοιπες χώρες. Το ισχυρό ευρώ μπορεί να έδωσε χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού αλλά μην βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Σκεφτείτε ότι αυτή την στιγμή δανειζόμαστε για να πληρώσουμε τα δάνεια που είχαμε πάρει το 1996. Προφανώς τότε είχαμε δανειστεί ακριβά καθώς κάλπαζε ο πληθωρισμός αλλά τότε πληρώναμε τα δάνεια του 1986 που επίσης κάλπαζε ο πληθωρισμός χωρίς να κινδυνεύουμε με χρεωκοπία. Οι υποτιμήσεις και ο πληθωρισμός μας έδιναν μια ευχέρεια κινήσεων παραπάνω. Σήμερα που κινδυνεύουμε με πτώχευση δεν υπάρχει ΚΑΝ το ενδεχόμενο έκδοσης εσωτερικού ομολόγου, κάτι που τότε ισοδυναμούσε με υποτίμηση. Προφανώς δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε μόνοι μας το ευρώ. Πάντως μέχρι σήμερα κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει πώς γίνεται χώρες όπως η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία, οι οποίες αν μη τι άλλο χρησιμοποίησαν με σωστό τρόπο τις κοινοτικές επιδοτήσεις, να βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού. Η δε Ιρλανδία ήταν η πρώτη που εφάρμοσε αμέσως τα μέτρα που πήρε η δική μας κυβέρνηση 1 χρόνο πριν και όμως δεν μπορεί να ορθοποδήσει. Μάλιστα κάτι τέτοιο φαίνεται αδύνατο για τα επόμενα 2-3 χρόνια. Η Ισπανία με τα τόσα εργοστάσια και την μεγάλη ανάπτυξη έχει ανεργία στο 20% και αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης. Βρίσκεται και αυτή σε εξαιρετικά δυσμενή θέση και αν τελικά οι κερδοσκόποι αφήσουν την Ελλάδα και ασχοληθούν μαζί της επίσης δεν θα μπορεί να δανειστεί με λογικά επιτόκια.

Χωρίς η υποτίμηση να είναι η πανάκεια φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι τότε πουλούσαμε μόνο χαρτιά (βλέπε δραχμή) ενώ σήμερα αναγκαζόμαστε να πουλήσουμε πραγματικά αγαθά/υλικά/περιουσία.

Γιατί ο δικός μου είχε λογαριασμούς στην Ελβετία; Ή μήπως η αγοραστική του δύναμη έμενε σταθερή; Εγώ όμως βλέπω ότι τότε άνετα συντηρούσαμε 2 οχήματα (το ένα επαγγελματικό) με έσοδα μόνο την εργασία του πατέρα μου, ενώ σήμερα που είμαστε 2 στην δουλειά το άνετα έχει μετατραπεί σε πολύ δύσκολα (αυτό και πριν την αυξημένη φορολογία). Επίσης βλέπω ότι η πολεοδομία της Νομαρχίας είχε στο πρωτόκολλο αδειών εγγεγραμμένο τον αριθμό 188 στο τέλος του 1ου εξαμήνου του 1984 ενώ το 2005 ο ίδιος αριθμός συναντάται στο τέλος του έτους. Φέτος είμαστε μέχρι τώρα στον αριθμό 4 (αλλαγές χρήσης συνάδελφοι, όχι νέες άδειες). Αν μπορείτε να εξηγήσετε διαφορετικά αυτά τα πράγματα είμαι διαθέσιμος να ακούσω. Αν μπορείτε επίσης να αιτιολογήσετε το πώς κατάφερναν οι τότε κυβερνήσεις να τα βγάζουν πέρα χωρίς να έχουν την "στήριξη" ενός ισχυρού και σταθερού νομίσματος επίσης να ακούσω.

Υπάρχει και η λύση της εξαγωγής επιστημόνων. Αφού δεν έχουμε το μυαλό να τους κρατήσουμε και να τους χρησιμοποιήσουμε στην δική μας βιομηχανία - αυτήν που ακόμα δεν έχουμε - ας τους επιδοτήσουμε να βρουν δουλειά σε κράτη που μπορούν να τους απορροφήσουν.

@tpanag: σε ένα-δυο τιμολόγια βενζίνης που έχω κόψει μέχρι σήμερα ο λογιστής μου έχει περάσει και τον ΦΠΑ. Δεν ξέρω τόσα πολλά από φορολογική νομοθεσία για να ξέρω αν έπραξε καλώς, πάντως το έπραξε. @myri: δεν είμαστε μισθωτοί ιδιώτες αλλά ατομικές επιχειρήσεις. Οι επιχειρήσεις οφείλουν να περνούν στα βιβλία τους τα τιμολόγια, κάτι που δεν θα συμβεί αν χρησιμοποιηθούν αυτά ως αποδείξεις. Δυστυχώς πρόκειται για ένα μεγάλο μπέρδεμα μιας και δεν διαφοροποιούνται τα φυσικά πρόσωπα από τις ατομικές επιχειρήσεις, ως προς τον ΚΒΣ και εξ' όσων γνωρίζω. Αντίθετα οι πρόεδροι ΟΕ,ΕΕ,ΕΠΕ,ΑΕ καθώς και οι μέτοχοι αυτών σαφώς διαφοροποιούνται από την επιχείρηση για την εφορία.

Να προσθέσω και κάτι άλλο. Όταν ήταν να γίνει η Ολυμπιάδα, αρχικά ως τόποι στους οποίους θα μπορούσε να λάβουν χώρα οι κωπηλατικοί αγώνες είχαν εγκριθεί τόσο η λίμνη της Καστοριάς όσο και η λίμνη των Ιωαννίνων. Το κοστολόγιο για τις εργασίες υποδομής ανέρχονταν περίπου στα 600.000 ευρώ (για κάθε περιοχή). Τελικά επιλέγχθηκε η λύση του Σχοινιά όπου το κοστολόγιο έφτασε σε κάτι εκατομμύρια ευρώ. Γιατί άραγε;

Υποτίθεται ότι το Υπουργείο Εργασίας θα προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία θα καθιερωθεί πάγια ρύθμιση εξόφλησης καθυστερούμενων οφειλών για όλα τα ταμεία. Σύμφωνα με αυτή τη ρύθμιση η εφάπαξ αποπληρωμή θα οδηγεί σε μείωση κατά 80% των προσαυξήσεων ενώ η αποπληρωμή σε δόσεις θα οδηγεί σε μείωση των προσαυξήσεων κατά 50%. Επίσης, όσοι προτιμήσουν την εξόφληση σε δόσεις θα μπορούν να καθυστερήσουν μέχρι και 4 δόσεις. Βέβαια ο Υπουργός έχει πει ότι ακόμα και να βγει από την ρύθμιση κάποιος μπορεί να ξανακάνει χρήση της ανά πάσα στιγμή. Το δικό μου σχόλιο είναι ότι δεν έχει διευκρινηστεί αν οι οφειλές θα υπολογίζονται με τρέχουσες τιμές ή με τις τιμές που είχαν όταν ήρθαν τα ειδοποιητήρια. Πχ στην περίπτωση του συναδέλφου άλλα ήταν τα ασφάλιστρα του 1985 και άλλα είναι σήμερα. Για να μην υπάρξει παρανόηση ως προσαυξήσεις νοούνται οι τόκοι υπερημερίας και όχι η τιμαριθμοποίηση σε τρέχουσες τιμές των οφειλών.

parist43 η πρώτη παράγραφος της προηγούμενης δημοσίευσής μου γράφονταν πριν την δική σου δημοσίευση. Σε απάντηση της δικής σου δημοσίευσης έγραψα την δεύτερη παράγραφο μιας και είδα την δημοσίευσή σου μετά από την ανάρτηση της δικής μου. Όπως και να έχει συμφωνούμε!

Η Κοινοτική χρηματοδότηση χρησιμοποιείται κατά κόρον σε περιπτώσεις όπου μπορεί να υπάρξει φαγοπότι. Σε αυτό το φαγοπότι βέβαια, λόγω του ότι όλο και κάποιο ξεροκόμματο πέφτει από το τραπέζι, γίνονται καμιά φορά και έργα πραγματικής αξίας. Σκεφτείτε πόσα εργοστάσια χρηματοδοτήθηκαν για να φύγουν τελικά για Βουλγαρία ή οπουδήποτε αλλού. Αν δεν απατώμαι, όταν γνωστή εταιρία προσπάθησε να κλείσει το εργοστάσιό της στην Γερμανία, το οποίο είχε χρηματοδοτηθεί από το Β' ΚΠΣ, κλήθηκε από την Γερμανική κυβέρνηση να επιστρέψει το ποσό της επιδότησης. Αυτά στην Ελλάδα δεν συνέβησαν ποτέ. Όπως και ποτέ δεν ελέγχθηκαν απόλυτα όλοι αυτοί οι "αγρότες" για την υλοποίηση των επιδοτούμενων προγραμμάτων. Αποσπασματικά μόνο και πάλι μόνον σε αυτούς που ήξεραν ότι έχουν υλοποιήσει τα προγράμματα. @parist43: αν δεν απατώμαι το Ελληνικό Δημόσιο είχε ζητήσει και είχε λάβει απαλλαγή από την Ελληνική συμμετοχή στο ΕΣΠΑ μέχρι το 2012 και αντιστροφή του ποσοστού χρηματοδότησης από τότε και μετά. Δηλαδή δεν υπάρχει καν η δικαιολογία της ανυπαρξίας ρευστού για την ένταξη έργων στο ΕΣΠΑ μέχρι το 2012.

Δείτε και αυτό το βιντεάκι: . Ίσως να φαίνεται υπερβολικό αλλά τί μπορεί πια να χαρακτηριστεί ως υπερβολή;

Τα προϊόντα θα ακριβύνουν και τώρα και λογικό άλλωστε όταν η βενζίνη από 1,2 πηγαίνει στο 1,4 μέσα σε μια μέρα. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι σήμερα έχεις μείωση μισθών και όχι αύξηση όπως θα είχες με την υποτίμηση. Το 1985 ο πατέρας μου μπορούσε να δώσει αύξηση στο ημερομίσθιο, το 2010 εγώ σκέφτομαι πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να κάνω μείωση εντός του ελάχιστου πλαισίου που μου επιτρέπει το κράτος. Το 1995 ο πατέρας μου πλήρωνε ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη 5000 δρχ ενώ, μάντεψε, το 2010 το βασικό ημερομίσθιο είναι 20 ευρώ (6800 δρχ) μεικτά! Άρα λοιπόν ενώ με την υποτίμηση μπορούσαν να κινηθούν τα πράγματα, σήμερα με την αύξηση της φορολογίας και την μείωση των μισθών με οριζόντιο τρόπο οδηγούμαστε σε ασφυξία. Δεν μας φταίνε όλοι οι μισθοί. Δεν είναι λογικό να κόβεις από αυτόν που είναι στον μέσο όρο της ευρωζώνης το ίδιο, αναλογικά, ποσό όσο και από αυτόν που είναι στο πενταπλάσιο της ευρωζώνης. Δεν είναι λογικό, δηλαδή, οικονομολόγος νεοδιόριστος στην Νομαρχία να έχει βασικό μισθό 1100 ευρώ και ο οικονομολόγος στην εφορία να έχει 2500 ευρώ. Αν θέλεις να είσαι δίκαιος τότε ή κανεις σύγκλιση στον μέσο όρο (1100+2500)/2 με ενιαίο μισθολόγιο ή το 2500 κάνε το 1800 και άσε αυτόν των 1100 στο ίδιο εισόδημα. Τότε θα υπήρχε κάποια ελπίδα να κινηθεί η αγορά. Σκεφτείτε μάλιστα πόσο έχει μειωθεί η κίνηση στις εφορίες, από τότε που ξεκίνησε το TAXIS, για να καταλάβετε ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως αιτίαση,για την τόσο μεγάλη διαφορά στους μισθούς των δύο οικονομολόγων.

Λοιπόν για την βενζίνη και εφόσον το όχημα δεν είναι επαγγελματικό ισχύει το εξής: Δικαιολογείται μόνο το 25% του τιμολογίου αγοράς και ο ΦΠΑ που αναλογεί σε αυτό το ποσό. Το υπόλοιπο ποσό πάει στον βρόντο. Θεωρητικά μιλώντας αν ο τζίρος είναι μικρός, οπότε και τα καθαρά κέρδη επίσης μικρά, μάλλον συμφέρει να κόβεται τιμολόγιο. Για μεγάλα εισοδήματα μάλλον συμφέρει η κοπή απόδειξης, δεδομένου ότι απαιτούνται μεγαλύτερα ποσά αποδείξεων για να δικαιολογηθεί το αφορολόγητο.

Φίλτατε τις προάλλες ανακοινώθηκε αύξηση του συντελεστή φορολογίας των καυσίμων και την επόμενη ώρα ΟΛΑ τα βενζινάδικα είχαν ανατιμήσει την βενζινη στο ύψος του φόρου που ΘΑ έμπαινε. Αυτό πες μου πώς το πολεμάς; Ναι, συμφωνώ ότι το ευρώ προσφέρει σταθερότητα αλλά σε ποιούς πραγματικά; Μήπως στους έχοντες και κατέχοντες με την έννοια ότι δεν βλέπουν τις καταθέσεις τους να εξανεμίζονται λόγω του πληθωρισμού; Αυτοί οι έχοντες της Ελληνικής επικράτειας δεν είναι που τετραπλασίασαν και πενταπλασίασαν τα κέρδη τους μετά την ευρώ εποχή; Γιατί αν φταίω εγώ για την δημοσιονομική κρίση αυτή τη στιγμή δεν θα καθόμουν να σπάω το κεφάλι μου αλλά θα ήμουν στην Καραϊβική να κάνω κρουαζιέρες. Επίσης πώς εξηγείς το γεγονός ότι η μεσαία τάξη έσβησε από τον χάρτη ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΑ εν μια νυκτί; Προφανώς χρειάζεται να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι. Πρώτα απ' όλα να σταματήσουμε να στηρίζουμε αυτούς που μας έφεραν εδώ. Έπειτα να μην δεχόμαστε άκριτα ό,τι μας προτείνουν, το οποίο υποτίθεται είναι καλό για εμάς ή και για την υπόλοιπη Ευρώπη. Αλήθεια, έχει μείνει κανένα κράτος αλώβητο; ΟΧΙ. Ποιοί είναι αυτοί που τους έχουν προκαλέσει τα μεγαλύτερα προβλήματα; Μα οι ίδιες οι τράπεζες τις οποίες προ έτους στήριξαν με τους ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ φόρους, χωρίς να μας ρωτήσουν.

Όλα μπορεί να αλλάξουν αλλά θεωρώ αδύνατο ότι μπορεί να αλλάξει η νοοτροπία που έχει δημιουργηθεί εντός 40 ετών μέσα σε 2 μήνες ή 1 χρόνο. Όπως διάβασα και στους τίτλους τέλους μιας ψυχαγωγικής εκπομπής σήμερα είναι παράλογο σχεδόν να περιμένεις να βρεθεί λύση από αυτούς που είναι μέρος του προβλήματος. Το θέμα είναι ότι οι κρίσεις απαιτούν άμεσες λύσεις και δεν μπορούν να περιμένουν τόσο χρόνο όσο εμείς θα θέλαμε.

Γιατί τώρα που γίνεσαι σιγά-σιγά Κίνα χωρίς να είσαι ανταγωνιστικός πώς νοιώθεις; Καλύτερα; Τον Αύγουστο λέει θα κοπεί ο 14ος μισθός των ιδιωτικών υπαλλήλων για να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί. Η ουσία είναι η εξής: Επειδή το επίπεδο των πολιτικών μας γενικά είναι αυτό που είναι και οι μισθοί θα κοπούν και ανάπτυξη δεν θα υπάρξει. Οπότε διαλέγεις και παίρνεις: ευρωζώνη με σφιχτό πληθωρισμό και μειώσεις μισθών άνευ ανταποδοτικότητας (και ανεργία 60% και ρυθμό ανάπτυξης -30% - βλέπε Ιρλανδία) ή ελεύθερο νόμισμα που μπορείς να το χειριστείς κατά το δοκούν. Στις ΗΠΑ που δεν υπάρχει κοινωνική ασφάλιση είναι ακόμα πιο επιτακτική ανάγκη θετικού ρυθμού ανάπτυξης, ώστε να μειωθεί η ανεργία και να μπορούν να ασφαλιστούν περισσότεροι. Επίσης η υποτίμηση του δολλαρίου έγινε για να μπορεί να πουλήσει ευκολότερα τα προϊόντα της έναντι του ευρώ. Έτσι το εμπορικό ισοζύγιο παρέμεινε σταθερό ή και αυξήθηκε κατά τι.

Ωραία το 1985 το μέσο επιτόκιο ήταν 25% με πληθωρισμό περίπου στο 35%. Μέχρι και σήμερα το πρόβλημα δεν ήταν τόσο το επιτόκιο όσο η κεφαλαιοποίηση του τόκου και ο ανατοκισμός του (κοινώς γνωστά ως πανωτόκια). Σήμερα έχουμε επιτόκιο καταναλωτικού δανείου 14% με πληθωρισμό στο <3%. Άρα πότε ήταν καλύτερα; Τότε που θεωρητικά είχες και ένα αβαντάζ 5% ή σήμερα που είσαι στο -8%; Όπως προείπα ο πληθωρισμός και η υποτίμηση θα μας έκαναν καλό στην παρούσα φάση και όχι μακροπρόθεσμα. Σήμερα τί είναι αυτό που μας καταστρέφει; Το αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο πρώτο απ' όλα. Πώς να μπει ξένο χρήμα στην Ελλάδα όταν οι τιμές μας είναι όμοιες με της Αγγλίας και φυσικά κατά πολύ ακριβότερες κοντινών σε εμάς τουριστικών προορισμών; Κακά τα ψέμματα, το μόνο που έχουμε να πουλήσουμε στους ξένους είναι ο τουρισμός. Όσο λοιπόν δεν έχουμε την ευχέρεια να κινηθούμε προς την μείωση του κόστους του χρήματος (πληθωρισμός, υποτίμηση) τόσο περισσότερο θα βουλιάζουμε στην ίδια μας την ανεπάρκεια. Αν όλα αυτά σας φαίνονται τόσο τραγικά λάθος τότε απαντήστε στην παρακάτω ερώτηση: Γιατί οι ΗΠΑ όποτε έχουν κλυδωνισμούς στην οικονομία τους φροντίζουν να υποτιμούν το δολλάριο μέσω της πληθωριστικής παραγωγής χρήματος; Όταν μπήκε το ευρώ η ισοτιμία ήταν σχεδόν 1:1, το 2007 πριν την κρίση 1ευρώ=1,2 δολλάριο και στην κρίση 1ευρώ=1,5 δολλάριο. Η οικονομία των ΗΠΑ ήταν η πρώτη που έδειξε σημάδια ανάκαμψης, πολύ πριν από τις ευρωπαϊκές.

Ο πληθωρισμός είναι όντως λίγο μπερδεμένο ζήτημα. Στην ουσία ο πληθωρισμός είναι ο δείκτης μείωσης της δύναμης του χρήματος. Για να υπάρξει πληθωρισμός θα πρέπει να κυκλοφορεί επιπλέον χρήμα στην αγορά. Θα πρέπει δηλαδή να υπάρχει υπερπροσφορά χρήματος η οποία οδηγεί και σε αυξημένη ζήτηση. BAS δεν αντιλέγω ότι οι τιμές αυξάνονταν ραγδαία ανα έτος και προφανώς μακροπρόθεσμα υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις στο σύνολο του πληθυσμού, δεδομένου ότι η Ελλάδα χρησιμοποίησε τον πληθωρισμό για εσωτερικό δανεισμό (κοπή περισσότερου χρήματος το οποίο οδηγούσε σε υποτιμήσεις και πληθωρισμό ταυτόχρονα ενώ οι μισθοί είτε παρέμεναν παγωμένοι είτε αυξάνονταν λιγότερο από τον πληθωρισμό). Η ουσία όμως είναι ότι το χρήμα κυκλοφορούσε και ότι ναι μεν κάποιες ομάδες πλήττονταν αλλά αντισταθμίζονταν από την αθρόα εισροή ξένου συναλλάγματος. Σκεφτείτε μόνο ότι ένα κουτάκι coca-cola το 2000 έκανε 150 δρχ, ήτοι 0,44 λεπτά ή 0,33 λίρες. Σήμερα το ίδιο κουτάκι έχει την διπλάσια τιμή οπότε η αγορά του κάνει περισσότερη αίσθηση στους ξένους. Τέλος πάντων, ακόμα και με τα στραβά που είχε τότε ο πληθωρισμός, δεν βλέπω κανέναν που να μην θυμάται θετικά εκείνη την περίοδο σε σχέση με αυτά που βιώνουμε σήμερα. Βέβαια προσωπικά μιλώντας μπορεί μεν ο πληθωρισμός σήμερα να είναι 3% αλλά ποιός δεν θυμάται το κύμα κερδοσκοπίας το 2001; Όποιο αγαθό κόστιζε 50 δρχ ισοτιμήθηκε στα 50 λεπτά (πληθωρισμός 332%). Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι τριπλασίασαν τα κέρδη τους χωρίς όμως αυτό να αντιστοιχηθεί σε εισροή χρήματος στο κράτος.

Οι πληθωριστικές πιέσεις βλάπτουν κατά κύριο λόγο τους τραπεζίτες: Έστω ότι έχω πάρει δάνειο ύψους 30.000 ευρώ. Έστω ότι ο πληθωρισμός τρέχει με 30%. Αυτό σημαίνει ότι κάθε έτος εισέρχονται στην τσέπη μου επιπλέον 30 ευρώ για κάθε 100, χωρίς όμως να αυξάνει η αγοραστική μου δύναμη. ΑΛΛΑ ούτε το δάνειο τιμαριθμοποιείται ή ανατιμολογείται οπότε μετά από ένα χρόνο αντί να χρωστώ 30.000 ευρώ (προ πληθωρισμού) χρωστώ 21.000 (προ πληθωρισμού, η απώλεια οφείλεται στον πληθωρισμό). Οπότε εν δυνάμει είναι ευκολότερο για εμένα να ξεπληρώσω το δάνειο, του οποίου η πραγματική αξία συνεχώς φθίνει. Επίσης ο μεγάλος πληθωρισμός οδηγεί σε υποτιμήσεις και αυτό είναι γενικά καλό όταν ζεις σε τουριστική χώρα. Είναι πιό φθηνά για τον τουρίστα. Θυμηθείτε πχ ότι όταν το δολλάριο είχε φτάσει σε χαμηλό ισοτιμίας έναντι του ευρώ όλοι έτρεχαν να αγοράσουν αμερικανικά προϊόντα.

Ναι και έχει εργαστεί στην Γερμανία 2 χρόνια.