BAS

Με αυτά που γράφεις πως να μην γράψω εκθέσεις . Γιά αυτό ξαναδιάβασε . Οσο γιά τις οικονομικές αναλύσεις των εργολάβων .........

Ενας ήταν ο Μεγάλος . Ας είναι καλά ο κάποιοι από εδώ μέσα και οι άλλοι της 13 που μας έφτασαν στον πάτο γιά ένα πείσμα .

Καλό θα ήταν ΟΤΑΝ μιλάμε για φοροδιαφυγή εμείς οι απλοί πολίτες να κατανοούμε την σημασία της λέξης και όχι τα παραμύθια των παπαγαλακίων της εξουσίας . Ας δούμε λοιπόν την "φοροδιαφυγή" των ακινήτων . Το καλό μας κράτος μέχρι το 1985 που ορίστηκαν οι αντικειμενικές αξίες , για να βγάλει την αξία ενός ακινήτου είχε δώσει την ευχέρεια στον έφορο να κάνει ένα παζάρι , χρησιμοποιώντας κάτι αστεία συγκριτικά στοιχεία και έτσι όλοι έπαιρναν το δώρο τους . Ο πολίτης γλύτωνε φόρο , ο έφορος έπαιρνε μίζα και το κράτος έπαιρνε και αυτό κάτι παραπάνω . Βέβαια ένα έντιμο κράτος εύκολα θα είχε μιά προσέγγιση +-10% των πραγματικών αξιών , αλλά επειδή όλοι βολεύονταν , συνεχιζόταν το παιχνίδι . Αλλωστε μέχρι το 1973 που ήρθε η πρώτη πετρελαική κρίση , η πτωχή πλην τιμία Ελλάς είχε σχεδόν μηδενικό δημόσιο χρέος και μέχρι το 80 είχε κάτω από το 30 % του ΑΕΠ . Ηταν δηλαδή γιά πολλά Α χώρα . Το 1985 λοιπόν ο Τσοβόλας έφτιαξε τις αντικειμενικές αξίες . Εκεί υπήρχε σημείο αναφοράς γιά τον φόρο , αν και θα μπορούσε αντί γιά αντικειμενικές αξίες να ορίσει τον αντικειμενικό φόρο και η υπόλοιπη κουβέντα να μην είχε νόημα . Είπε λοιπόν ο Τσοβόλας . Ορίζω τις αντικειμενικές αξίες , γνωρίζοντας ότι αυτές θα είναι 30 % κάτω από τις εμπορικές και έτσι θα παραμείνουν , ενώ θα επικαιροποιούνται κάθε δύο χρόνια . Ακόμα είπε ότι εν ευθέτω χρόνω θα μπεί ο ΦΠΑ στην οικοδομή . Ο ΦΠΑ μπήκε ξαφνικά , μετά από συνεχείς αναβολές κάθε τέλος του χρόνου , 21 χρόνια μετά το 2006 . Οι επικαιροποιήσεις όμως των αντικειμενικών εξαρτώντο από το πολιτικό κόστος .\ Ετσι άλλαζαν κάθε 2-5 χρόνια και βέβαια παρέμεινε όλα αυτά τα χρόνια η παλαιότητα στην 25ετία , που μπορεί το 1985 να αφορούσε ακίνητα του 50 και παλαιότερα , τα οποία κατεδαφίζονταν γιατί ήταν μονοκατοικίες και γίνονταν πολυκατοικίες , αλλά σήμερα 25ετία έχουν τα πρό του 1990 . Δεν έβαλαν λοιπόν τον αντικειμενικό φόρο , να ησυχάσουν , αλλά αντίθετα με τον υψηλό φόρο μεταβίβασης , τα ακριβά συμβολαιογραφικά , δικαιώματα , παράσταση δικηγόρου , ταμεία και υποθηκοφυλάκεια και πυροσβεστικές (ήταν πόρος του ΦΜΑ) , έφτανε το όφελος γιά τον αγοραστή στο 15-16 % γιά το ποσό που απέκρυπτε . Πάμε τώρα στους πωλητές . Αν ο πωλητής ήταν ιδιώτης , δεν είχε με κάτι να ασχοληθεί . Αν ήταν επαγγελματίας , εκεί το όφελος του ήταν πολύ λιγότερο γιά τον εξής λόγο . Ο κατασκευαστής φορολογείτο μέχρι το 2010 που αυξήθηκε . με συντελεστή καθαρού κέρδους 15 % επί της τιμής του συμβολαίου και ο φόρος ήταν ανάλογος με την νομική μορφή , συνήθως 25-40 % , ανάλογα με τις εποχές . Ετσι το όφελος του πωλητή ήταν από 3,75 % έως 6 % . δηλαδή πολύ λιγότερο από του αγοραστή . Αλλά εδώ είχαμε και άλλα δύο θέματα . Το κράτος δεν αναγνώριζε μειωμένα έσοδα η ζημίες , δηλαδή αν μιά δουλειά δεν πήγε καλά και το κέρδος ήταν 10 % η καθόλου , πάλι γιά 15 % θα πλήρωνες , ενώ δεν πέρναγαν έξοδα που δεν αφορούσαν το έργο , αφού και Γ' κατηγορίας βιβλία να είχες πάλι ο ίδιος συντελεστής ήταν . Αυτό άλλαξε πριν λίγα χρόνια , αλλά μόνο μερικά , οπότε πάλι υπήρχε στρέβλωση . Το αποκορύφωμα όμως ήταν , ότι έπρεπε να πληρώσεις τον φόρο που αναλογούσε σε κάθε διαμέρισμα που πούλαγες μέσα στο έτος , ανεξάρτητα αν η οικοδομή δεν είχε τελειώσει και δεν είχες κέρδη . Δηλαδή αν μιά οικοδομή 10 διαμερισμάτων ξεκίναγε Σεπτέμβρη , πούλαγες 2 διαμερίσματα μέσα στο έτος , πούλαγες 5 το επόμενο και τα άλλα τρία κοντά στην παράδοση , είχες ήδη πληρώσει τον φόρο των 7 διαμερισμάτων , πριν πουλήσεις το 9ο η το 10ο που θα άρχιζες να βγάζεις κέρδη . Το κράτος λοιπόν είχε φτιάξει μιά κατάσταση όπως το βόλευε , είτε λειτουργικά , είτε κομματικά και σήμερα στην κρίση , έρχεται να παραστήσει τον κριτή , ακολουθώντας την λογική του γάτου τον Γενάρη . Και μας γ...εί και σκούζει .

Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου , κοινώς σωματείο , σύλλογος ..... όχι μεγάλος

Μην πληρώνεις , δεν τρέχει τίποτα . ΝΠΙΔ είναι .

Να περιγράψω τι εννοώ με την έννοια φούσκα , όπως αυτή έχει περάσει από τα ΜΜΕ στον κόσμο . Ειπώθηκε λοιπόν ότι επειδή οι τράπεζες έδιναν αφειδώς δάνεια , χτίστηκαν πάρα πολλά σπίτια που δεν χρειαζόμαστε και έτσι ήρθε η κρίση . Δηλαδή ότι εμείς οι περί την οικοδομή , επαγγελματίες , είμασταν τόσο κακοί στην δουλειά μας που κάναμε απίστευτα λάθη . Αυτά όμως τα απίστευτα ψέμματα , αποδομούνται πλήρως από τα στοιχεία . Ετσι ξαναθυμίζω τα βασικά . Μέχρι το 1997 δεν υπήρχε τραπεζικός δανεισμός στον χώρο . Τα δανεικά ήταν σε λογικά νούμερα , δηλαδή μέχρι το 60 % της εμπορικής αξίας μέχρι το 2002 . Υπήρξε άκρατος δανεισμός , χωρίς κανένα έλεγχο από τις τράπεζες στο διάστημα 2002-2008 . Μηδενίστηκε ο δανεισμός από το 2008 και μετά . Δηλαδή μέχρι τώρα έχουμε απίστευτες γελοιότητες από την ΤτΕ , το ΥΠΟΙΚ και τις τράπεζες . Επόμενη γελοιότητα του ΥΠΟΙΚ ήταν που το 2005 αποφάσισε μετά από αναβολές 20 ετών να βάλει ξαφνικά τον ΦΠΑ στην οικοδομή , χωρίς να δώσει χρόνο προσαρμογής . Επόμενη γελοιότητα αφορά το ΥΠΕΚΑ και το ΤΕΕ που 40 χρόνια τώρα δεν φτιάχνουν το ΜΗΚΙΕ , με αποτέλεσμα ο χώρος να λυμαίνεται από ευκαιριακούς , όποτε θεωρηθεί ότι πάει καλά . Αλλη μία γελοιότητα ήταν το ΙΚΑ και οι συνδικαλιστές οικοδόμοι που πήγαν τα ένσημα από 50- 95 € , ώστε να πάρουν και αυτοί το κάτι τις τους . Παρ' όλα όμως αυτά , η φούσκα που περιγράφουν αφορά μόλις 7 % παραπάνω σπίτια στην δεκαετία , αριθμητικά 30000 και ετησίως 3000 , ενώ βέβαια μιλάμε ότι κάθε χρόνο 800-1000 οικογένειες στην χώρα έφτιαχναν περισσότερα σπίτια από το 90 . Ας πάμε τώρα στις αξίες . Οι Αμερικάνοι λένε , τρία πράγματα καθορίζουν την αξία του κτίσματος . Location , location , location . Οταν λοιπόν η τοποθεσία είναι είδος εν ανεπαρκεία , τότε έχεις το πρώτο θέμα γιά αύξηση της τιμής . Να θυμίσω ότι στην Καλαμαριά η αντιπαροχή είχε φτάσει όπως άκουγα από φίλους της περιοχής το 67 % , γιατί τα ελεύθερα οικόπεδα ήταν μονοψήφιος αριθμός . Αντίθετα την ίδια εποχή , σε επίσκεψη μου στο Μόναχο , έβλεπα ότι μόλις 8 χλμ από το κέντρο της πόλης , χτιζόταν συγκρότημα κατοικιών , με την ονομασία "Ο Εκατομμυριούχος" , γιατί έφτιαχναν σπίτια συνολικού εμβαδού , 1.000.000 τμ ., αλλά σε άπειρη γη μηδενικής φυσικής θέας και μηδενικής διαφοροποίησης , από χιλιάδες άλλα στρέμματα που βρίσκονταν στην ίδια ακτίνα περιμετρικά της πόλης , κάτι που στην Ελλάδα είναι αδύνατο να γίνει , εκτός αν μιλάμε γιά πόλεις σε κάμπους , όπως Λάρισα , Τρίκαλα , Καρδίτσα κλπ . Η αξία λοιπόν της γης καθόρισε τα πάντα σε μεγάλο βαθμό . Το δεύτερο σημείο που ώθησε πολλούς να εμπλακούν στον χώρο , ήταν η επιβολή του ΦΠΑ που έβγαλε χιλιάδες άδειες αντιπαροχής , γιά να γλυτώσουν τον ΦΠΑ οι οικοπεδούχοι . Ολα αυτά έδωσαν την στρεβλή εικόνα της δεκαετίας , αλλά θα δώσουν και την στρεβλή εικόνα της επόμενης δεκαετίας , αφού πέρασαν 4 χρόνια χωρίς να ξεκινήσει καμμία οικοδομή και οι πωλήσεις είναι ανύπαρκτες . Οπως όμως βλέπουμε ιστορικά πάντα υπάρχουν ανάγκες και αυτές είναι τώρα πιεσμένες ως ένα συμπιεσμένο ελατήριο . Ανάλογα γεγονότα σε μικρότερη όμως έκταση , είχαμε την περίοδο 1990-1994 , όπου η οικουμενική του 1990 κατάργησε τα επιδοτούμενα δάνεια πρώτης κατοικίας και τα επιτόκια του 25 % έκαναν ασύμφορη την δανειοδότηση . Ετσι οι τιμές έπεσαν σε πραγματικές αποπληθωρισμένες αξίες περίπου 30 % και αυξήθηκαν απότομα μετά το 1994 .

Γιά το μέλλον έχω άλλη άποψη και το έχω γράψει . Στα γρήγορα θεωρώ ΟΛΟ το σκηνικό στημένο γιά να μπουν στην αγορά οι γνωστοί νταβατζήδες , μαζί με τις τράπεζες και να εκμεταλλευτούν τα μπόνους του ΝΟΚ , χωρίς ανταγωνισμό από μικρούς και μεσαίους κατασκευαστές που είχαν σχεδόν μηδενικό κόστος λειτουργικών εξόδων και με τον πανικό των ιδιοκτητών και τον αναμενόμενο σεισμοφόρο , που θα κάνει υποχρεωτική την ασφάλιση έναντι σεισμού , αλλά που οι ασφαλιστικές δεν ασφαλίζουν ήδη τα προ του 1960 που δεν έχουν χτιστεί με αντισεισμικό κανονισμό και να αρχίσει η επανάχρηση του υπάρχοντος δομημένου πλούτου με την ανακατασκευή ολόκληρων οικοδομικών τετραγώνων με μηδενικό κόστος γης . Το όλο σκηνικό το είχε αρχίσει η κυρία του γυμναστηρίου , όπως με τα φωτοβολταικά ,που τώρα δεν μιλάει κανείς γιά αυτά , αλλά δεν πρόκανε . Ετσι όταν όλα είναι έτοιμα , μπορεί και το 2015 , που άλλωστε τελειώνουν και οι δρόμοι , το σύστημα θα αρχίσει να δουλεύει με νέους όρους και νέους δούλους . Γιά το παρελθόν του 2002 - 2007 είπα ότι είναι μικρό γιά να επηρεάσει την 30ετία , αλλά συμφωνώ με αυτά που γράφεις , αλλά πάλι δεν ευθύνεται αυτός που δουλεύει σε μιά άκρως ανταγωνιστική αγορά , αφού όπως του βαρούν χορεύει . Οσο γιά την πραγματική οικονομική ικανότητα θα σου αναφέρω μιά πραγματική περίπτωση . Ζευγάρι καινούργιο . Ο άνδρας δουλεύει στα αυτοκίνητα σε ψηλή θέση και έχει ετήσιο μισθό 70.000 € . Η γυναίκα δουλεύει ΕΕ και έχει μεγάλη ακίνητη περιουσία - 10 εμπορικά ακίνητα , νοικιασμένα . Αποφασίζουν να πάρουν το 2007 ένα σπίτι μεγάλο και σε ακριβή περιοχή των 700.000 € με δανεισμό 30 ετών και λόγω του ότι έτσι έλεγαν τα παπαγαλάκια , το πήραν σε ελβετικό . Θεωρείς ότι αυτοί ήταν υπεδανεισμένοι με εισοδήματα πάνω από 150000 ετήσια ? Προφανώς και όχι . Το 2010 ο σύζυγος χάνει την δουλειά του , όπως χιλιάδες άλλοι στον χώρο αυτόν , Από τότε δεν έχει βρεί μόνιμη δουλειά και η σύζυγος αρχίζει να χάνει ενοικιαστές και τελικά μέσα σε ένα χρόνο έχει μόνο δύο ακίνητα νοικιασμένα και να πληρώνει χαράτσια και ΦΜΑΠ και το ελβετικό να ανεβαίνει και το δάνειο να μην εξυπηρετείται . Αυτά τα πράγματα ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ . Είναι ανάλογα ενός πολέμου , που χάνεις τα πάντα σε λίγο καιρό . Ετσι λοιπόν μετά Χριστόν προφήτες δεν νοούνται , ούτε οικονομική κριτική εκ των υστέρων . Τώρα το ότι σπρώχνανε χρήμα οι τράπεζες , γιά τους επαγγελματίες της αγοράς δεν ήταν καλό , αφού την υπερθέρμαναν και δεν υπήρξε μεγαλύτερο κέρδος , όσο ανεβαίναμε επίπεδα τιμών . Δεν στο είπα γιά να παρεξηγηθείς . Απλά οι οικοδόμοι έχουμε πιό άμεση γνώση , λόγω του ότι δουλεύουμε όλο το πακέτο . Προφανώς οι κατασκευαστές αύξαναν τις τιμές πώλησης , αφού αυξανόταν το κόστος . Ηταν όμως αυτό επικερδές γιά τους κατασκευαστές ? Προφανώς και όχι . Γιατί αυξανόταν το κόστος , η αξία της γης , η φορολογία , το ΦΠΑ και γενικά όλα τα κόστη , ενώ δεν αυξανόταν ανάλογα το κέρδος . Ακόμη το ότι ακούγονταν μεγάλα νούμερα , έκανε πολλούς άσχετους με τον χώρο να μπούν στην οικοδομή και έτσι τα κόστη αυξάνονταν περισσότερο , τα οικόπεδα λιγόστευαν και ακρίβαιναν και ο ανταγωνισμός από τους ευκαιριακούς κατασκευαστές γινόταν πιό έντονος . Γιά κάποιον λοιπόν που είναι επαγγελματίας στον χώρο η υπερθέρμανση της οικοδομής δεν είναι καλή . Να πάμε στο σήμερα . Αν άνοιγε κάπως η αγορά , θα είχε καμμία σημασία ότι έχουν πέσει οι τιμές των οικοπέδων και τα μεροκάματα και τα ένσημα ? Οχι , γιατί λόγω του ανταγωνισμού θα πούλαγες φτηνά , οπότε το ποσοστιαίο κέρδος θα ήταν το ίδιο . Μόνο αν ήταν κλειστό το επάγγελμα , η αύξηση των τιμών θα σήμαινε υπεραξία .

Τελικά το ότι είσαι μηχανολόγος και όχι οικοδομικός παίζει ρόλο . Μπλέκεις πάλι με τους οικονομολόγους και θεωρίες και μακροοικονομικές φιλοσοφίες . Δεν υπήρξε υπερκοστολόγηση στις νεόδμητες κατοικίες . Ολα αυτά τα χρόνια η μείωση της δομήσιμης επιφάνειας , η αργή επέκταση των σχεδίων πόλης , οδήγησαν στην μεγάλη μείωση της διαθέσιμης δομήσιμης γης , με αποτέλεσμα η μειωμένη προσφορά να ανεβάσει τις τιμές πώλησης και τα ποσοστά αντιπαροχής των οικοπέδων . Δηλαδή όταν σε μιά δεκαετία (1995-2005) , η αντιπαροχή πήγε από το 35 στο 55 % είχαμε αύξηση του κόστους της γής 60 % σε σταθερές τιμές . Ακόμη η αγορά ακινήτων είναι πολύ ανταγωνιστική και ανοιχτή σε όλους , αφού δεν έγινε ποτέ το ΜΗΚΙΕ και έτσι κάθε φραγκάτος αυτοκινητάς , πλοιοκτήτης , ξενοδόχος , δημόσιος υπάλληλος , έμπορος , τραπεζικός , καθηγητής , δεκοτζής , στρατιωτικός -πραγματικές περιπτώσεις όλοι- και κάθε άλλος πικραμένος η μη , ἐκανε τον κατασκευαστή , ιδιαίτερα τα χρόνια μετά το 1999 , κάποιοι με τα λεφτά που έβγαλαν από το χρηματιστήριο . Ετσι όλοι αυτοί μαζί με τους κατ΄ επάγγελμα κατασκευαστές , είχαν να διαγκωνιστούν γιά τα ελάχιστα οικόπεδα που υπήρχαν , τον ΦΠΑ που επί 20 χρόνια όλο έμπαινε και ξαφνικά μπήκε το 2005 , αλλά και να αντιμετωπίσουν φαινόμενα αισχροκέρδειας από τα υλικά , το ΙΚΑ και τους μαστόρους με φαινόμενα που τα τούβλα ακρίβηναν σε 20 μέρες , από τον Μάιο έως τον Ιούνιο του 2006 , 75 % , και το μεροκάματο και ένσημο έφτασαν τα 200 € , ποσά που μόνο κιμπάρηδες πονηρούληδες έδιναν σε επαγγελματίες συνοδούς Το αποτέλεσμα ήταν η συνεχής αύξηση των τιμών , πράγμα που γιά τους επαγγελματίες δεν ήταν καλό , αφού μείωνε τους δυνητικούς πελάτες , αλλά και απομυζούσε όποια υπεραξία κέρδιζαν από κάθε κατασκευή , μιά και την πλήρωναν στον επόμενο οικοπεδούχο και στο αυξημένο κόστος . Να συμφωνήσω μαζί σου ότι τα ακίνητα ήταν μέρος της γενικότερης Ελληνικής φούσκας , αλλά αυτό σε καμμιά περίπτωση δεν δικαιολογεί τις αθλιότητες των κλεφτών και προδοτών και των τσιρακίων τους , αφού το συνολικό χρέος της χώρας το 2008 , ήταν μέσα στα 2-3 καλύτερα του ΟΟΣΑ .

Ευχαριστώ Αλέξη . Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λες και σωστά σημειώνεις ότι το νεόδμητο έχει ΦΠΑ 23 % , ενώ το μεταχειρισμένο ΦΜΑ 3 % . Στην πράξη όταν ο ΦΠΑ ήταν 18 % και ο ΦΜΑ 11 % , η αφαίρεση του φόρου εισροών από τον ΦΠΑ τον έφτανε κοντά στον ΦΜΑ , ενώ τώρα έχουμε διαφορά άνω του 10-15 % . Οσοι γιά τους οικονομολόγους και ιδιαίτερα τους μακρο , καλό είναι εμείς να τα βλέπουμε με την ματιά του μηχανικού , που συνήθως είναι πολύ πιό σωστή και τεκμηριωμένη .

Σωστά τα λες γενικά . Κάποια σχόλια . Η απελευθέρωση του εσωτερικού δανεισμού , δεν έγινε γιά να φανεί η ελληνική οικονομία κραταιά , αλλά γιά να γίνει τζίρος στην χώρα , εισαγώμενος βέβαια κυρίως , αφού η παραγωγή είχε μειωθεί . Μάλιστα δεν αφορούσε τόσο την οικοδομή , αλλά το εμπόριο και την κατανάλωση και τα αυτοκίνητα , αφού αυτά και πήραν τα 2/3 του δανεισμού , αλλά εκεί είχαν όφελος και οι τράπεζες με τα μεγάλα επιτόκια και όχι με τα στεγαστικά που είχαν 1-2,5 % περιθώριο κέρδους . Αν ήθελαν να βοηθήσουν την εσωτερική αγορά όπως έγινε παλιά , θα βοηθούσαν την οικοδομή, όχι μόνο την αστική , αλλά και την παραθεριστική που στήριζε πολλές ελληνικές εταιρείες . Το ποσοστό λοιπόν στο ΑΕΠ δεν αυξήθηκε γιατί αυξήθηκε ο όγκος , 7 % είπαμε ήταν η αύξηση , αλλά γιατί μειώθηκαν άλλοι τομείς της παραγωγής , υπέρ των εισαγωγών . Τώρα γιά τα ελλείματα των τελευταίων 6 χρόνων , μάλλον κανένα μάγειρα πρέπει να φωνάξουμε να μας τα εξηγήσει . Οσο γιά τις επιταγές , το πρόβλημα δεν ήταν των τραπεζών , αφού οι επιταγές στην Αγγλία μπορεί κάλλιστα να είναι ακάλυπτες και να μην τρέχει τίποτα , αλλά στο γεγονός ότι η εμπορική πολιτική των εταιρειών βασίστηκε σε αυτές και ο καλός πελάτης είχε απλά μακροχρόνια πίστωση , ενώ το γεγονός ότι οι επιταγές είχαν αυτεπάγγελτη ποινική διώξη , έδιωξε τα γραμμάτια από την αγορά που είχαν βέβαια και το χάντικαπ του χαρτοσήμου που πλἠρωνε ο εκδότης -3,6 % .

Γιά ξαναδες τα νούμερα λίγο γιατί τα έχεις μπερδέψει και κυρίως δεν υπολογίζεις σωστά τις αποδόσεις , αλλά και πάλι ξαναλέω ότι ο Ελληνας ποτέ δεν το είδε σαν επένδυση , αλλά σαν μέσο προστασίας των χρημάτων του και εξασφάλισης του στις δύσκολες στιγμές που συχνά περνάει αυτή η χώρα . Επίσης δεν μπορούμε να υπολογίσουμε ως σοβαρό στατιστικό στοιχείο , κάτι που συνέβη γιά μόλις 5 χρόνια σε ένα σύνολο 30-50 χρόνων . Αλλιώς μπορούμε να θεωρήσουμε ότι και η 5ετής διάρκεια της κρίσης καθορίζει ότι συνέβη από το 1960 . Ακόμα φούσκα με αύξηση μόνο 7 % δεν υπήρξε και οι Κινέζοι δεν είναι συγκρίσιμη χώρα , αφού δεν έχουμε τίποτα κοινό .

Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες .

Οι απογραφές που βλέπω και εγώ έχουν κάποια αλλαγή το 2011 , αφού Προσωπικά εμας και όλη την πολυκατοικία πληθυσμού κοντά 30 άτομα , δεν μας απέγραψαν το 2011 , σε αντίθεση με τις προηγούμενες φορές , όπου έμενα σε άλλα σπίτια . Δίνουν 9,7 το 81 και 11,3 το 2011 , δηλαδή 116 % . Οτι στηρίζει το σπίτι του το δελτίο είναι προφανές . Το τι συμβαίνει σήμερα με τα δάνεια , είναι αποτέλεσμα των κυβερνητικών πρακτικών και όχι επενδυτικών επιλογών των δανειοληπτών . Τον πληθωρισμό σας τον είπα . 25 % από το 1980 μέχρι το 1995 και μετά μειώνεται . Κωνσταντίνε , δεν θυμώνω εύκολα , οπότε μην ανησυχείς . Δεν είναι φωνές , είναι επισημάνσεις που συνήθως μας διαφεύγουν και ενίοτε αποκρύπτονται από τα μέσα . Το ποσοστό συμμετοχής της οικοδομής στο ΑΕΠ άμεσα ήταν σχετικά χαμηλό , διαχρονικά γύρω στο 8 % . Υπήρχε όμως και η συμμετοχή των υποστηρικτηκών στην οικοδομή δραστηριοτήτων , οι οποίες είχαν ένα βασικό σημείο πωλήσεων μέσα στην χώρα που τους έδινε και δυνατότητες γιά εξαγωγές . Ετσι το σύνολο ίσως πλησίαζε το 20 % , αλλά αυτό δεν ήταν στοιχείο της οικοδομής . Γιά την αύξηση του πληθυσμού λόγω αύξησης του μέσου όρου ζωής , συμφωνώ . Ανάγκες όμως είχαν και έχουν όλοι . Δεν σημαίνουν αυτά ότι έχουμε ανάγκες νέων οικοδομών , χωρίς να αντικαταστήσουμε τις παλιές . Εχουμε προφανώς σε παραθεριστικές περιοχές και σε περιπτώσεις επιστροφής από τα αστικά κέντρα στην επαρχία . Καμμιά φορά έχω ένταση , γιατί έχω φίλους τραπεζικούς και εκεί γίνεται ο κακός χαμός , αφού όλοι τραγουδάνε την ίδια κασσετούλα και βέβαια δεν έχουν και πραγματική γνώση του θέματος . Αλλά η αύξηση 7 % μεταξύ των δύο δεκαετιών , ρίχνει το παραμύθι περί φούσκας και περί στήριξης της οικοδομής από τις τράπεζες .

Κωνσταντίνε , θεωρητικολογείς σε μιά ιδιαίτερα πρακτική αγορά , που έχει πολλούς απρόβλεπτους παράγοντες . Η έννοια της φούσκας σε μιά αγορά όπως τα ακίνητα που επηρεάζεται από την περιορισμένη διαθεσιμότητα δομήσιμης γης στην χώρα μας , κάτι που δεν συμβαίνει αλλού , δεν επιτρέπει τέτοιες προσεγγίσεις . Ακόμη το γεγονός ότι στα 30 χρόνια που εξετάζουμε , είχαμε τα μισά πληθωρισμό πάνω από 25 % και μετά είχαμε από το 1995 μέχρι το 2002 μείωση των επιτοκίων , αρχικά λόγω μείωσης του πληθωρισμού και μετά λόγω γενικότερης μείωσης των επιτοκίων , στην ευρωζώνη είναι συνδυασμοί που δεν μπορούν να οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα . Ακόμη το γεγονός ότι η φορολογία στα ακίνητα ήταν ανέκαθεν υψηλή , τώρα είναι δημευτική και ότι οι φόροι μεταβίβασης κυμαίνονταν περί το 15 % , έναντι 5 % στην λοιπή Ευρώπη , δεν επέτρεπε την εύκολη συναλλαγή σε αυτά και την επενδυτική λογική . Αρα τα ακίνητα αγοράζονταν γιά εξυπηρέτηση αναγκών και επενδυτική ασφάλεια , με προοπτική διατήρησης τους τουλάχιστον 10-20 χρόνια . Το δε όριο δανειστικού ρίσκου στην Ελλάδα , μέχρι το 2002 , ήταν ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΜΗΔΕΝΙΚΟ και γιά αυτό Σημίτης , Παπαδήμος , επέτρεψαν τον απεριόριστο δανεισμό κάθε μορφής . Στην Ευρώπη βέβαια οι πολίτες είναι ΥΠΕΡΔΑΝΕΙΣΜΕΝΟΙ , με αποτέλεσμα το σύνολο του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους να είναι τρομακτικό και έτσι και σήμερα εμείς να είμαστε η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΧΩΡΑ όσον αφορά τον ιδιωτικό δανεισμό και μέσα στην καλύτερη τριάδα όσον αφορά το σύνολο . Ετσι τώρα μας κάνουν το δημόσιο χρέος , ιδιωτικό . Ακόμα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παρ΄ όλη την κρίση τα υπόλοιπα των στεγαστικών δανείων στις τράπεζες έχουν μειωθεί από 82 δισ το 2008 σε 60 δισ το 2014 , δηλαδή κατά 30 % σχεδόν . Από αυτά βέβαια τα 60 , σχεδόν τα μισά είναι κόκκινα , πράγμα λογικό όταν η ανεργία αφορά 1.700.000 ανθρώπους . Οσο γιά τις τιμές , είμαι εδώ να στις πω , αλλά αφορούν περιοχές των προαστίων της Αθήνας , στο κομμάτι από Νέο Ψυχικό μέχρι Μαρούσι και είναι οι εξής . 1980 : 15-20000 δηλαδή 45-60 €/τμ 1985 : 40-60000 δηλαδή 120-180 €/τμ 1990 : 150-200000 δηλαδή 450-600 €/τμ 1995 : 300-400000 δηλαδή 900-1200 €/τμ 2000 : 600-700000 δηλαδή 1600-2000 €/τμ 2005 : 2500-3000 €/τμ 2008: 3200-3700 €/τμ Οι τιμές ποικίλουν , ανάλογα με την τοποθεσία και τον όροφο και αφορούν καινούργια σπίτια των συνηθισμένων εμβαδών 70-140 τμ .

Λάθος Τεντ . Κατ΄ αρχήν , ο πληθυσμός της Ελλάδας αυξήθηκε από τα 9+ στα 11+ δηλαδή σε ποσοστό άνω του 20 % και βέβαια δεν υπολογίζονται και όλοι οι μετανάστες σε αυτό , όπως και οι Ευρωπαίοι που ζούν εδώ κάποιους μήνες τον χρόνο σε δικά τους σπίτια . Βέβαια η αύξηση κατά 60 % των σπιτιών είναι τριπλάσια , αλλά εδώ ξεχνάμε πράγματα που ήταν συνήθη παλαιότερα . Στα σπίτια ζούσαν 2 και 3 οικογένειες μαζί . Δηλαδή οι παππούδες , ο ανύπαντρος γιός και η οικογένεια της κόρης , που τώρα είναι τουλάχιστον 3 σπίτια , αν δεν έχει χωρίσει η κόρη , οπότε μπορεί να είναι και 4 . Ακόμα πολλά σπίτια , ιδιαίτερα σε επαρχίες και χωριά , δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές , π.χ. μπάνιο έξω και έτσι αυτά ξαναφτιάχτηκαν . Οι μετακινήσεις στα αστικά κέντρα ήταν έντονες , οπότε φτιάχτηκαν σπίτια εκεί και έμειναν έρημα στα χωριά . Γιά αυτό άλλωστε μιλάει ότι το 1/3 των σπιτιών δεν κατοικούνται . Ετσι η αναλογία μικραίνει πολύ . Το βασικό όμως ΨΕΜΜΑ που καταρρίπτεται , είναι ότι την δεκαετία του 2000 που δόθηκαν δάνεια , υπήρξε φούσκα . Η αύξηση μόνο κατά 7 % των σπιτιών που χτίστηκαν αυτήν την δεκαετία σε σχέση με την προηγούμενη που ΔΕΝ υπήρχε τραπεζικός δανεισμός , δείχνει ότι δεν υπήρξε φούσκα στην κτηματαγορά , αλλά στον εγκέφαλο ορισμένων της λαμογιοκρατίας .

Συνεχίζω σε επόμενο σχόλιο λόγω μεγέθους Εδώ τα σχόλια , είναι μιά φτηνή και χαζή προπαγάνδα προκειμένου να δώσουν αβάντες στα λαμόγια τους πολιτικούς . Αναμασούν τα περί φοροδιαφυγής που προφανώς δεν ήταν τουλάχιστον γιά το 95 % του πληθυσμού , παρά ψίχουλα μπροστά στα δισ που έφαγαν οι πολιτικοί και οι νταβατζήδες , αλλά θεωρούν ότι ο άλλος έφτιαχνε το σπίτι του σκεφτόμενος σύνθετες οικονομικές θεωρίες και άλλα τέτοια φληναφήματα . Φόροι στα ακίνητα υπήρχαν πάντα . 20-40 διαφορετικοί φόροι και οι περισσότεροι μάλιστα περιουσίας και όχι εισοδήματος . Κάτι που δεν έγινε στις καταθέσεις , όπου φόρος και ΜΟΝΟ στο εισόδημα (ΤΟΚΟΙ) εφαρμόστηκαν εσχάτως . Ούτε που το διανοούνται βέβαια στην τράπεζα να μπεί φόρος περιουσίας στις καταθέσεις που λυμαίνονται . Ακόμη αποκρύπτουν το γεγονός ότι από το 1945 υπάρχει ένα με διάφορες μορφές ενοικιοστάσιο στην χώρα που μόλις τώρα εγκαταλείπεται που σε κάποιες εποχές περιόριζε τόσο την χρήση της περιουσίας , ώστε αυτή καθίστατο ασύμφορη να εκμισθωθεί σε συνδυασμό με την τρομακτική φορολόγηση των εισοδημάτων . Χαρακτηριστική περίοδος , η αλήστου μνήμης πρασινοφρουρική δεκαετία του 1980 , όπου η προστασία του ενοικιαστή ήταν απόλυτη , ενώ το μίσθωμα και οι αυξήσεις του καθοριζόταν από το κράτος και όλα αυτά σε περίοδο με επίσημο πληθωρισμό 20-25 % . Το σχόλιο αυτό στερείται κάθε ανάγκης σοβαρής κριτικής και έτσι δεν θα το σχολιάσω επί της ουσίας . Γιά τα υπόλοιπα που αναφέρουν στο άρθρο , το μόνο που έχω να πω είναι ότι λόγω της ανυπαρξίας νέων κατοικιών από το 2010 και μετά , σημαίνει ότι πλέον με τον όρο καινούργια - νεόδμητα- σπίτια θεωρούμε ότι είναι ηλικίας 0-8 ετών , μιά και όσα ξεκίνησαν να χτίζονται από το 2008 και μετά είναι σχεδόν όλα αδιάθετα , ανεξάρτητα αν είναι αποπερατωμένα η όχι .

Τα σημαντικά στοιχεία της ανάλυσης και των στατιστικών στοιχείων : Ας δούμε λίγο τα στοιχεία . 1981 3,97 εκ κατοικίες. Αύξηση 1981-1991 674000 η ποσοστό 17 % σε 4,64 εκ κατοικίες . 2001 5,48 εκ κατοικίες . Αύξηση της δεκαετίας 833000 η 18 % σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία , αλλά και ποσοστό 123 % μεταξύ των νέων οικοδομών της δεκαετίας του 1990 και αυτών της δεκαετίας του 1980 . 2011 6,37 εκ κατοικίες . Αύξηση της δεκαετίας 896000 η 16 % σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία , αλλά και ποσοστό 107 % μεταξύ των νέων οικοδομών της δεκαετίας του 2000 και αυτών της δεκαετίας του 1990 . Τι έχουμε εδώ ? Το πρώτο ψέμμα που μας είπαν οι αγράμματοι και τα τσιράκια που θέλουν να μας πουν ότι καλά μας κάνουν με τον ΕΝΦΙΑ . ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ φούσκα την δεκαετία του 2000 με τον εύκολο δανεισμό , αφού η αύξηση των οικοδομών ήταν χαμηλότερη από την προηγούμενη δεκαετία αναλογικά με τον αριθμό των των υπαρχουσών κατοικιών , αλλά και μόλις 7 % σε απόλυτα νούμερα . Εδώ τα ποσοστά είναι γιά το 80 , 9% αύξηση του αριθμού των κατοικιών , ενώ γιά το 90 , 11 % και 132 % οι αύξηση του 90 σε σχέση με την αύξηση του 80 και γιά το 2000 , 17 % η αύξηση και 167 % σε απόλυτα νούμερα . Τα στοιχεία εδώ μας δείχνουν αύξηση του ποσοστού των κατοικιών που βελτίωσαν τις υποδομές τους . Τα στοιχεία συνεχίζουν να δείχνουν ότι έχουμε βελτίωση άλλων στοιχείων , όπως την αύξηση της ιδιοκατοίκησης , η οποία σε πολλές περιπτώσεις περιλαμβάνει και κατοικίες που δημιουργήθηκαν γιά να ζήσουν εκεί είτε οικογένειες που ζούσαν μαζί με τους παππούδες , είτε το αντίστροφο , αλλά ακόμη και διαχωρισμένες οικογένειες λόγω διαζυγίων . Μετά πάμε στο σημείο που πονάει κάποιους . Μόλις το 18,2 % ζεί στο ενοίκιο και μόλις το 15,2 % έχει στεγαστικό δάνειο . Δηλαδή τα 2/3 των Ελλήνων ζούν σε ιδιόκτητη κατοικία που δεν έχει κανένα βάρος . Που είναι λοιπόν τα περί φούσκας στεγαστικών και άλλες ηλιθιότητες ? Γιά να έχουμε μιά σύγκριση το 67 % των Γερμανών και το 88 % των Δανών που ήθελε να μας κάνει ο ΓΑΠ χρωστάνε το σπίτι τους , ενώ στην περί πολλού γιά κάποιους Σουηδία των πολλών φόρων και αυτοκτονιών , το 100 % σχεδόν χρωστάει και όποιος δεν χρωστάει τον βγάζουν στα κανάλια , μαζί με αυτούς που κερδίζουν το Λόττο . Ας σκεφτούμε τι θα πάθουν όλοι αυτοί μόλις χάσουν την δουλειά τους . Πόσες μέρες έχουν μέχρι να μείνουν άστεγοι . Τα σχόλια βέβαια των τραπεζουπαλλήλων είναι λίγο διαφορετικά αφού θέλουν να εξυπηρετήσουν και τα συμφέροντα τους . Ενα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι το 1/3 των κατοικιών είναι κενές . Εδώ προφανώς οι της τράπεζας μπερδεύονται , αφού ο κύριος αριθμός αφορά σπίτια σε χωριά η κατοικίες που η ενοικίαση τους δεν είναι συμφέρουσα . Ας πάμε τώρα στα συμπεράσματα της τράπεζας . Εδὠ έχουμε την παραδοχή ότι τραπεζικός δανεισμός υπήρξε μόλις γιά 10 χρόνια , από το 1997-2007 , αφού από το 2008 άρχισε η κρίση και ο περιορισμός της χρηματοδότησης . Προφανώς επειδή είναι πολλά χρόνια πίσω και επειδή δεν αφορούσε τις εμπορικές τράπεζες . αλλά γιά την ιστορία να θυμίσω ότι υπήρξε δανεισμός με πολύ καλό γιά την εποχή εκείνη επιτόκιο , την περίοδο 1987-1989 από την Κτηματική Τράπεζα , αλλά μόνο γιά το 40-50 % της αξίας του ακινήτου και γιά 15 χρόνια διάρκεια δανείου . Οσο γιά τα γραμμάτια , αυτά πρακτικά δεν είχαν τα επιτόκια που λένε , αφού ο αγοραστής αγόραζε στις εκσκαφές και στα μπετά και έτσι έκλεινε τιμή και μέχρι την αποπεράτωση του ακινήτου , συνήθως 2 χρόνια , το εξοφλούσε αφού το ακίνητο του άξιζε ήδη τότε 40-50 % περισσότερο από όσο το είχε αγοράσει . Τόκοι έμπαιναν μόνο στα γραμμάτια που έληγαν τουλάχιστον 6 μήνες με 1 χρόνο από την ημερομηνία παράδοσης και αυτά δεν ήταν πολύ συχνἀ , αφού ο κόσμος δεν αγόραζε περισσότερα τμ από όσα του χρειάζονταν στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή , θεωρώντας ότι σε 5-10 χρόνια θα μπορούσε να πάει σε μεγαλύτερο σπίτι , αν το απαιτούσαν οι ανάγκες του . Φούσκα στα τμ υπήρξε μόνο την δεκαετία του δανεισμού .

Και εδώ βρίσκεται η ανάλυση της Αλφα χωρίς τα στημένα σχόλια και τις μισές αλήθειες του κονδυλοφόρου παπαγαλακίου . http://www.alpha.gr/files/infoanalyses/weekly12092014.pdf

Την εποχή των «παχέων αγελάδων» κατά την οποία οι τράπεζες χορηγούσαν αφειδώς τραπεζικά δάνεια, ο αριθμός των ιδιοκατοικούμενων κατοικιών εκτοξεύτηκε. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που επεξεργάστηκαν οι αναλυτές της Alpha Bank, κατά την περίοδο 2001-2011 προστέθηκαν στο υφιστάμενο, μέχρι τότε, απόθεμα 895,7 χιλιάδες κατοικίες, ενώ το αριθμός των ιδιοκατοικούμενων σπιτιών (πρώτων και δευτερευόντων) ενισχύθηκε κατά 393,6 χιλιάδες. Την ίδια στιγμή, το μεγάλο ποσοστό ιδιοκατοίκησης αλλά και το γεγονός ότι η πλειονότητα των ιδιοκτητών δεν πληρώνει στεγαστικό δάνειο, στήριξε τα νοικοκυριά στο peak της κρίσης. Ειδικότερα, το 2011 τα νοικοκυριά που κατοικούσαν σε ιδιόκτητη κατοικία είχαν αυξηθεί κατά ένα εκατομμύριο (ή κατά 48,2%) έναντι του 1981 και κατά 620 χιλ. (ή κατά 25,9%) έναντι του 1991. Συνολικά, η αύξηση της ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα στη δεκαετία του 2000 ήταν πολύ μεγαλύτερη από ότι στις δύο προηγούμενες δεκαετίες. Μάλιστα, συνοδεύθηκε με τεράστια αύξηση του αριθμού και του μεγέθους των κατοικιών που χαρακτηρίζονται δευτερεύουσες ή εξοχικές κατοικίες καθώς και των κατοικιών που είναι διαθέσιμες προς πώληση και προς ενοικίαση. Ελεύθεροι… βαρών οι περισσότεροι ιδιοκτήτες Την ίδια στιγμή, βάσει των στοιχείων της Eurostat, για το 18% των κατοικούμενων κατοικιών στην Ελλάδα τα νοικοκυριά πληρώνουν ενοίκιο, ενώ το 15% των κατοικούμενων κατοικιών συνδέεται με στεγαστικό δάνειο. Για το υπόλοιπο 67% τα νοικοκυριά δεν επιβαρύνονται ούτε από ενοίκιο, ούτε από δόσεις στεγαστικού δανείου. Κατά την περίοδο της μεγάλης κρίσης στη χώρα 2012-2014, το μόνο βέβαιο για το 2014 είναι ότι το ποσοστό των νοικοκυριών στην Ελλάδα που πληρώνει πράγματι ενοίκιο ή δόσεις δανείου για την κατοίκησή του έχει μειωθεί σε σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα από το 33,4% που ήταν το 2011. Από την άλλη πλευρά, από πουθενά δεν προκύπτει μείωση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης, αφού έως το 2013 υπήρχε η απαγόρευση των πλειστηριασμών κατοικιών με αντικειμενική αξία έως 200.000 ευρώ. Παράλληλα, για τις κατοικίες που δεν υπόκειντο σε αυτή την απαγόρευση οι πλειστηριασμοί ήταν εξαιρετικά σπάνιοι, λόγω της ουσιαστικής διακοπής της λειτουργίας της αγοράς ακινήτων που ήταν κυρίως το αποτέλεσμα της εξαιρετικά υψηλής και σε ορισμένες περιπτώσεις απαγορευτικής φορολογικής επιβάρυνσής τους. Όπως αναφέρουν οι αναλυτές, σε κάθε περίπτωση το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των νοικοκυριών στη χώρα δεν επιβαρύνονται με ενοίκια ή με δόσεις στεγαστικών δανείων υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που στήριξε τα νοικοκυριά στην Ελλάδα σε περιόδους πολύ μεγάλων απωλειών στα εισοδήματα και μεγάλης αύξησης της ανεργίας. Χρυσές business Ωστόσο, κατά το εξεταζόμενο χρονικό διάστημα, αυξήθηκαν τα «πωλείται» (89.000) και τα «ενοικιάζεται» (453.000), μεγέθη που φανερώνουν τον προσανατολισμό των νοικοκυριών στην αξιοποίηση του ακινήτου ως μέσου άντληση προσόδων. Στο πλαίσιο αυτό, στις δεκαετίες 1990 και 2000 αυξήθηκε σημαντικά το οικιστικό απόθεμα των δευτερευουσών ή εξοχικών κατοικιών, των ακινήτων που προορίζονται για πώληση ή ενοικίαση, αλλά και όσων αγοράστηκαν χωρίς να συνοδεύονται από συγκεκριμένο επενδυτικό προσανατολισμό. Ο αριθμός των τελευταίων διαμορφώθηκε σε 355 χιλιάδες. Άλλωστε, η επένδυση σε ακίνητα θεωρήθηκε στην Ελλάδα ως το τέλειο καταφύγιο για την αποφυγή από τις επιπτώσεις του πληθωρισμού και για την εξασφάλιση κεφαλαιακών κερδών από την προσδοκώμενη με σχετική βεβαιότητα συνεχή αύξηση των τιμών των ακινήτων με ρυθμό πολύ υψηλότερο από το ρυθμό του πληθωρισμού. Είναι χαρακτηριστικό, όπως επισημαίνουν οι αναλυτές, ότι η ζήτηση για ακίνητα δεν έπαψε να αυξάνεται ούτε και στη δεκαετία του 1990, παρά τη σημαντική τότε αύξηση των τραπεζικών επιτοκίων σε ονομαστικές αλλά και σε πραγματικές τομές. Η υψηλή ζήτηση για ακίνητα συνέβαλε στην αύξηση των τιμών των ακινήτων και δικαιολογούσε στη συνέχεια τις ήδη υψηλές τιμές αγοράς των ακινήτων. Η χρηματοδότηση των ακινήτων και η… φοροδιαφυγή Σύμφωνα με την Alpha Bank, κατ’ αρχήν η απόκτηση ιδιόκτητης στέγης υπήρξε παραδοσιακά κύρια επιδίωξη κάθε νοικοκυριού στην Ελλάδα. Με δεδομένη την μη διαθεσιμότητα στεγαστικής χρηματοδότησης έως το 1997, η βασική μέθοδος χρηματοδότησης της αγοράς κάποιου διαμερίσματος (ή διαμερισμάτων) ήταν αφενός η μέθοδος της αντιπαροχής και αφετέρου η χρησιμοποίηση συγκεντρωθέντων αποταμιεύσεων στις τράπεζες σε συνδυασμό με υψηλότοκα δάνεια από τους κατασκευαστές (με την υπογραφή γραμματίων εις διαταγή). Το υψηλό επιτόκιο στα γραμμάτια εξανεμιζόταν στα επόμενα χρόνια μέσω του πληθωρισμού και της συνεχούς αύξησης των τιμών των ακινήτων. Στη δεκαετία του 2000 η ζήτηση και οι τιμές των ακινήτων συνέχισαν να αυξάνονται με την συμβολή για πρώτη φορά και της τραπεζικής χρηματοδότησης, αφού η παροχή στεγαστικών δανείων από τις εμπορικές τράπεζες έγινε δυνατή μετά το 1997 και διευκολύνθηκε περαιτέρω στη δεκαετία του 2000 από τα πολύ χαμηλά επιτόκια και την μεγάλη αύξηση των εγχώριων εισοδημάτων έως το 2009 με στήριγμα το δανεισμό από το εξωτερικό. Γενικά έως το 2009 οι επενδύσεις σε ακίνητα χρηματοδοτήθηκαν και από την διόγκωση της φοροδιαφυγής, αλλά και από την αδυναμία επιβολής ενός αποτελεσματικού φόρου ακινήτων. Πολλά νοικοκυριά θεώρησαν τότε ότι θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν μεγάλες περιουσίες σε ακίνητα χωρίς ουσιαστική φορολογική επιβάρυνση και με τη βεβαιότητα ότι θα μπορούσαν εύκολα να ρευστοποιήσουν την επένδυσή τους στο μέλλον με σημαντικά κεφαλαιακά κέρδη. Έτσι, συγκεντρώθηκε το σημαντικό πραγματικά απόθεμα κατοικιών στη χώρα που αποκάλυψε η απογραφή του 2011. Κυρίαρχο στοιχείο έως το 2009 ήταν η σχεδόν παντελής απουσία της πρακτικής της οικονομικής διαχείρισης των ακινήτων. Πολλές οικογένειες διέθεταν ακίνητα από τα οποία υφίσταντο σημαντικό κόστος ετησίως (από δαπάνες συντήρησης και από πάγια εταιρειών ύδρευσης, ηλεκτρισμού και κοινοχρήστων), χωρίς αντίστοιχη απόδοση - αφού προτιμούσαν να τα διατηρούν ξενοίκιαστα (λόγω και της υψηλής πολλές φορές επιβάρυνσής τους από την φορολογία των ενοικίων). Θεωρούσαν κυρίως ότι τα κεφαλαιακά κέρδη που θα αποκόμιζαν από την αύξηση των τιμών των ακινήτων θα αντιστάθμιζαν τις ανωτέρω ετήσιες δαπάνες. http://www.capital.gr/News.asp?id=2107846

Πρέπει να εμπεδώσουμε την τρομακτική μείωση στο πετρέλαιο και έτσι θα έχουμε νέους φόρους στα άλλα .

Μου ήρθε ένα χαρτί από την ΔΕΗ γιά το εργοταξιακό που λήγει με την λήξη της προηγούμενης παράτασης της αδείας . Τώρα θα τους πω ότι πήρε νέα παράταση και η λήξη της αδείας είναι 3 χρόνια μετά και μάλιστα χωρίς καμμία δική μου ενέργεια . Την άλλη φορά είχα τσακωθεί γιατί τους πήγα ένα χαρτί δικό τους που βρήκα στο διαδίκτυο και έλεγαν ότι ήταν κρυφό και έγινε ο χαμός . Να δω τώρα τι θα γίνει . Εχει τύχει σε κανένα άλλον ?

Γιατί πρέπει και αυτός ο δρόμος να γίνει αυτοκινητόδρομος 2+2 και όχι οδός ταχείας κυκλοφορίας 2+2 , χωρίς διόδια και με αγροτικό παράπλευρο δίκτυο ? Απαιτεί η κυκλοφορία της περιοχής , αυτοκινητόδρομο ?

Συμβαίνουν αυτά λέει η Λάμδα και περιμένει την νέα απόφαση , αλλά λέει είναι δύσκολο να το εξηγήσει στους ξένους επενδυτές γιά την καθυστέρηση . Βέβαια η απόφαση μιλάει γιά το πρωτοφανές γεγονός , ότι άλλαξαν οι όροι του διαγωνισμού ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΠΙΛΟΓΗ και αφού είχαν αποκλειστεί κάποιοι που δεν μπορούσαν να λάβουν μέρος μετά . Αυτό ίσως είναι πιό δύσκολο να εξηγηθεί σε εμάς τους απλούς πολίτες , αλλά εμείς δεν είμαστε τόσο ωραίοι όσο οι περίφημοι ξένοι επενδυτές της Λάμδα και έτσι μας έχουν χ.....ους .

Πάλι σχολιάζουμε Περί όνου σκιάς . Σχόλιο από κομματικό φορέα Υπάρχει και απάντηση της εταιρείας , αλλά εσκεμμένα έσβησα τα ονόματα , αφού άλλωστε το σκηνικό παίζεται σε όλη την Ελλάδα , από όλα τα κόμματα και τους ντόπιους ταγούς τους . Στον συγκεκριμένο Δήμο , μιά μονάδα συλλαγής απορριμάτων και μεταφόρτωσης , κρύβεται από χωρίου εις χωρίον , τα τελευταία 5 χρόνια . Η γνωστή φράση Μακρυά από τον κώλο μας και ας μπεί όπου νάναι , παραμένει κυρίαρχη . Τοπικά συμφέροντα , πολιτικά συμφέροντα , προσωπικά συμφέροντα , έρχονται σε αντίθεση με την όποια επιστημονική γνώση . Βέβαια συχνά και η επιστημονική γνώση , ξεπουλιέται με το ανάλογο τίμημα , βγάζοντας τα πορίσματα που επιθυμούν οι χρηματοδότες . Είναι όμως υποκριτικό το άρθρο , όπως και όλο το σκηνικό . Παραξενεύτηκε ο αρθρογράφος γιά την περιβαλλοντική ευαισθησία του Ελληνα , που πετάει τα σκουπίδια , που χτίζει αυθαίρετα , που αποχαρακτηρίζει δάση . Ξεχνάει όμως ότι ο Ελληνας δεν έχει που να βάλει τα σκουπίδια , αφού οι ταγοί του παίζουν παιχνίδια πολέμου με αυτά , ξεχνάει ότι χτίζει αυθαίρετα γιατί το κράτος δεν προνοεί να εντάσσει νέες περιοχές στο σχέδιο πόλης και να κάνει κτηματολόγιο , ξεχνάει ότι δεν υπάρχει σοβαρός ορισμός του τι είναι δάσος , τι σημαίνει ιδιωτικό δάσος και τι γίνεται με αυτό . Ετσι κάνουμε πλούσιους τους δασάρχες , που πουλάνε τους χαρακτηρισμούς , δεν σκεφτόμαστε πως ένα καλλιεργήσιμο χωράφι βγάζει ένα πευκάκι , ούτε γιατί κάποτε κάποιοι φύτευαν πεύκα γιά το ρετσίνι τους . Αφήστε που βλέπουμε οικόπεδα καθαρά που περιβάλλονται από δάσος και άλλα τέτοια γλαφυρά . Το άρθρο λοιπόν έχει λάθος απορίες .

Την ιστορία με τον αδίκως φυλακισθέντα που διαμαρτύρεται την ξέρεις ? Το ίδιο και εδώ .