BAS

Λάθος Τεντ . Κατ΄ αρχήν , ο πληθυσμός της Ελλάδας αυξήθηκε από τα 9+ στα 11+ δηλαδή σε ποσοστό άνω του 20 % και βέβαια δεν υπολογίζονται και όλοι οι μετανάστες σε αυτό , όπως και οι Ευρωπαίοι που ζούν εδώ κάποιους μήνες τον χρόνο σε δικά τους σπίτια . Βέβαια η αύξηση κατά 60 % των σπιτιών είναι τριπλάσια , αλλά εδώ ξεχνάμε πράγματα που ήταν συνήθη παλαιότερα . Στα σπίτια ζούσαν 2 και 3 οικογένειες μαζί . Δηλαδή οι παππούδες , ο ανύπαντρος γιός και η οικογένεια της κόρης , που τώρα είναι τουλάχιστον 3 σπίτια , αν δεν έχει χωρίσει η κόρη , οπότε μπορεί να είναι και 4 . Ακόμα πολλά σπίτια , ιδιαίτερα σε επαρχίες και χωριά , δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές , π.χ. μπάνιο έξω και έτσι αυτά ξαναφτιάχτηκαν . Οι μετακινήσεις στα αστικά κέντρα ήταν έντονες , οπότε φτιάχτηκαν σπίτια εκεί και έμειναν έρημα στα χωριά . Γιά αυτό άλλωστε μιλάει ότι το 1/3 των σπιτιών δεν κατοικούνται . Ετσι η αναλογία μικραίνει πολύ . Το βασικό όμως ΨΕΜΜΑ που καταρρίπτεται , είναι ότι την δεκαετία του 2000 που δόθηκαν δάνεια , υπήρξε φούσκα . Η αύξηση μόνο κατά 7 % των σπιτιών που χτίστηκαν αυτήν την δεκαετία σε σχέση με την προηγούμενη που ΔΕΝ υπήρχε τραπεζικός δανεισμός , δείχνει ότι δεν υπήρξε φούσκα στην κτηματαγορά , αλλά στον εγκέφαλο ορισμένων της λαμογιοκρατίας .

Συνεχίζω σε επόμενο σχόλιο λόγω μεγέθους Εδώ τα σχόλια , είναι μιά φτηνή και χαζή προπαγάνδα προκειμένου να δώσουν αβάντες στα λαμόγια τους πολιτικούς . Αναμασούν τα περί φοροδιαφυγής που προφανώς δεν ήταν τουλάχιστον γιά το 95 % του πληθυσμού , παρά ψίχουλα μπροστά στα δισ που έφαγαν οι πολιτικοί και οι νταβατζήδες , αλλά θεωρούν ότι ο άλλος έφτιαχνε το σπίτι του σκεφτόμενος σύνθετες οικονομικές θεωρίες και άλλα τέτοια φληναφήματα . Φόροι στα ακίνητα υπήρχαν πάντα . 20-40 διαφορετικοί φόροι και οι περισσότεροι μάλιστα περιουσίας και όχι εισοδήματος . Κάτι που δεν έγινε στις καταθέσεις , όπου φόρος και ΜΟΝΟ στο εισόδημα (ΤΟΚΟΙ) εφαρμόστηκαν εσχάτως . Ούτε που το διανοούνται βέβαια στην τράπεζα να μπεί φόρος περιουσίας στις καταθέσεις που λυμαίνονται . Ακόμη αποκρύπτουν το γεγονός ότι από το 1945 υπάρχει ένα με διάφορες μορφές ενοικιοστάσιο στην χώρα που μόλις τώρα εγκαταλείπεται που σε κάποιες εποχές περιόριζε τόσο την χρήση της περιουσίας , ώστε αυτή καθίστατο ασύμφορη να εκμισθωθεί σε συνδυασμό με την τρομακτική φορολόγηση των εισοδημάτων . Χαρακτηριστική περίοδος , η αλήστου μνήμης πρασινοφρουρική δεκαετία του 1980 , όπου η προστασία του ενοικιαστή ήταν απόλυτη , ενώ το μίσθωμα και οι αυξήσεις του καθοριζόταν από το κράτος και όλα αυτά σε περίοδο με επίσημο πληθωρισμό 20-25 % . Το σχόλιο αυτό στερείται κάθε ανάγκης σοβαρής κριτικής και έτσι δεν θα το σχολιάσω επί της ουσίας . Γιά τα υπόλοιπα που αναφέρουν στο άρθρο , το μόνο που έχω να πω είναι ότι λόγω της ανυπαρξίας νέων κατοικιών από το 2010 και μετά , σημαίνει ότι πλέον με τον όρο καινούργια - νεόδμητα- σπίτια θεωρούμε ότι είναι ηλικίας 0-8 ετών , μιά και όσα ξεκίνησαν να χτίζονται από το 2008 και μετά είναι σχεδόν όλα αδιάθετα , ανεξάρτητα αν είναι αποπερατωμένα η όχι .

Τα σημαντικά στοιχεία της ανάλυσης και των στατιστικών στοιχείων : Ας δούμε λίγο τα στοιχεία . 1981 3,97 εκ κατοικίες. Αύξηση 1981-1991 674000 η ποσοστό 17 % σε 4,64 εκ κατοικίες . 2001 5,48 εκ κατοικίες . Αύξηση της δεκαετίας 833000 η 18 % σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία , αλλά και ποσοστό 123 % μεταξύ των νέων οικοδομών της δεκαετίας του 1990 και αυτών της δεκαετίας του 1980 . 2011 6,37 εκ κατοικίες . Αύξηση της δεκαετίας 896000 η 16 % σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία , αλλά και ποσοστό 107 % μεταξύ των νέων οικοδομών της δεκαετίας του 2000 και αυτών της δεκαετίας του 1990 . Τι έχουμε εδώ ? Το πρώτο ψέμμα που μας είπαν οι αγράμματοι και τα τσιράκια που θέλουν να μας πουν ότι καλά μας κάνουν με τον ΕΝΦΙΑ . ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ φούσκα την δεκαετία του 2000 με τον εύκολο δανεισμό , αφού η αύξηση των οικοδομών ήταν χαμηλότερη από την προηγούμενη δεκαετία αναλογικά με τον αριθμό των των υπαρχουσών κατοικιών , αλλά και μόλις 7 % σε απόλυτα νούμερα . Εδώ τα ποσοστά είναι γιά το 80 , 9% αύξηση του αριθμού των κατοικιών , ενώ γιά το 90 , 11 % και 132 % οι αύξηση του 90 σε σχέση με την αύξηση του 80 και γιά το 2000 , 17 % η αύξηση και 167 % σε απόλυτα νούμερα . Τα στοιχεία εδώ μας δείχνουν αύξηση του ποσοστού των κατοικιών που βελτίωσαν τις υποδομές τους . Τα στοιχεία συνεχίζουν να δείχνουν ότι έχουμε βελτίωση άλλων στοιχείων , όπως την αύξηση της ιδιοκατοίκησης , η οποία σε πολλές περιπτώσεις περιλαμβάνει και κατοικίες που δημιουργήθηκαν γιά να ζήσουν εκεί είτε οικογένειες που ζούσαν μαζί με τους παππούδες , είτε το αντίστροφο , αλλά ακόμη και διαχωρισμένες οικογένειες λόγω διαζυγίων . Μετά πάμε στο σημείο που πονάει κάποιους . Μόλις το 18,2 % ζεί στο ενοίκιο και μόλις το 15,2 % έχει στεγαστικό δάνειο . Δηλαδή τα 2/3 των Ελλήνων ζούν σε ιδιόκτητη κατοικία που δεν έχει κανένα βάρος . Που είναι λοιπόν τα περί φούσκας στεγαστικών και άλλες ηλιθιότητες ? Γιά να έχουμε μιά σύγκριση το 67 % των Γερμανών και το 88 % των Δανών που ήθελε να μας κάνει ο ΓΑΠ χρωστάνε το σπίτι τους , ενώ στην περί πολλού γιά κάποιους Σουηδία των πολλών φόρων και αυτοκτονιών , το 100 % σχεδόν χρωστάει και όποιος δεν χρωστάει τον βγάζουν στα κανάλια , μαζί με αυτούς που κερδίζουν το Λόττο . Ας σκεφτούμε τι θα πάθουν όλοι αυτοί μόλις χάσουν την δουλειά τους . Πόσες μέρες έχουν μέχρι να μείνουν άστεγοι . Τα σχόλια βέβαια των τραπεζουπαλλήλων είναι λίγο διαφορετικά αφού θέλουν να εξυπηρετήσουν και τα συμφέροντα τους . Ενα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι το 1/3 των κατοικιών είναι κενές . Εδώ προφανώς οι της τράπεζας μπερδεύονται , αφού ο κύριος αριθμός αφορά σπίτια σε χωριά η κατοικίες που η ενοικίαση τους δεν είναι συμφέρουσα . Ας πάμε τώρα στα συμπεράσματα της τράπεζας . Εδὠ έχουμε την παραδοχή ότι τραπεζικός δανεισμός υπήρξε μόλις γιά 10 χρόνια , από το 1997-2007 , αφού από το 2008 άρχισε η κρίση και ο περιορισμός της χρηματοδότησης . Προφανώς επειδή είναι πολλά χρόνια πίσω και επειδή δεν αφορούσε τις εμπορικές τράπεζες . αλλά γιά την ιστορία να θυμίσω ότι υπήρξε δανεισμός με πολύ καλό γιά την εποχή εκείνη επιτόκιο , την περίοδο 1987-1989 από την Κτηματική Τράπεζα , αλλά μόνο γιά το 40-50 % της αξίας του ακινήτου και γιά 15 χρόνια διάρκεια δανείου . Οσο γιά τα γραμμάτια , αυτά πρακτικά δεν είχαν τα επιτόκια που λένε , αφού ο αγοραστής αγόραζε στις εκσκαφές και στα μπετά και έτσι έκλεινε τιμή και μέχρι την αποπεράτωση του ακινήτου , συνήθως 2 χρόνια , το εξοφλούσε αφού το ακίνητο του άξιζε ήδη τότε 40-50 % περισσότερο από όσο το είχε αγοράσει . Τόκοι έμπαιναν μόνο στα γραμμάτια που έληγαν τουλάχιστον 6 μήνες με 1 χρόνο από την ημερομηνία παράδοσης και αυτά δεν ήταν πολύ συχνἀ , αφού ο κόσμος δεν αγόραζε περισσότερα τμ από όσα του χρειάζονταν στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή , θεωρώντας ότι σε 5-10 χρόνια θα μπορούσε να πάει σε μεγαλύτερο σπίτι , αν το απαιτούσαν οι ανάγκες του . Φούσκα στα τμ υπήρξε μόνο την δεκαετία του δανεισμού .

Και εδώ βρίσκεται η ανάλυση της Αλφα χωρίς τα στημένα σχόλια και τις μισές αλήθειες του κονδυλοφόρου παπαγαλακίου . http://www.alpha.gr/files/infoanalyses/weekly12092014.pdf

Την εποχή των «παχέων αγελάδων» κατά την οποία οι τράπεζες χορηγούσαν αφειδώς τραπεζικά δάνεια, ο αριθμός των ιδιοκατοικούμενων κατοικιών εκτοξεύτηκε. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που επεξεργάστηκαν οι αναλυτές της Alpha Bank, κατά την περίοδο 2001-2011 προστέθηκαν στο υφιστάμενο, μέχρι τότε, απόθεμα 895,7 χιλιάδες κατοικίες, ενώ το αριθμός των ιδιοκατοικούμενων σπιτιών (πρώτων και δευτερευόντων) ενισχύθηκε κατά 393,6 χιλιάδες. Την ίδια στιγμή, το μεγάλο ποσοστό ιδιοκατοίκησης αλλά και το γεγονός ότι η πλειονότητα των ιδιοκτητών δεν πληρώνει στεγαστικό δάνειο, στήριξε τα νοικοκυριά στο peak της κρίσης. Ειδικότερα, το 2011 τα νοικοκυριά που κατοικούσαν σε ιδιόκτητη κατοικία είχαν αυξηθεί κατά ένα εκατομμύριο (ή κατά 48,2%) έναντι του 1981 και κατά 620 χιλ. (ή κατά 25,9%) έναντι του 1991. Συνολικά, η αύξηση της ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα στη δεκαετία του 2000 ήταν πολύ μεγαλύτερη από ότι στις δύο προηγούμενες δεκαετίες. Μάλιστα, συνοδεύθηκε με τεράστια αύξηση του αριθμού και του μεγέθους των κατοικιών που χαρακτηρίζονται δευτερεύουσες ή εξοχικές κατοικίες καθώς και των κατοικιών που είναι διαθέσιμες προς πώληση και προς ενοικίαση. Ελεύθεροι… βαρών οι περισσότεροι ιδιοκτήτες Την ίδια στιγμή, βάσει των στοιχείων της Eurostat, για το 18% των κατοικούμενων κατοικιών στην Ελλάδα τα νοικοκυριά πληρώνουν ενοίκιο, ενώ το 15% των κατοικούμενων κατοικιών συνδέεται με στεγαστικό δάνειο. Για το υπόλοιπο 67% τα νοικοκυριά δεν επιβαρύνονται ούτε από ενοίκιο, ούτε από δόσεις στεγαστικού δανείου. Κατά την περίοδο της μεγάλης κρίσης στη χώρα 2012-2014, το μόνο βέβαιο για το 2014 είναι ότι το ποσοστό των νοικοκυριών στην Ελλάδα που πληρώνει πράγματι ενοίκιο ή δόσεις δανείου για την κατοίκησή του έχει μειωθεί σε σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα από το 33,4% που ήταν το 2011. Από την άλλη πλευρά, από πουθενά δεν προκύπτει μείωση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης, αφού έως το 2013 υπήρχε η απαγόρευση των πλειστηριασμών κατοικιών με αντικειμενική αξία έως 200.000 ευρώ. Παράλληλα, για τις κατοικίες που δεν υπόκειντο σε αυτή την απαγόρευση οι πλειστηριασμοί ήταν εξαιρετικά σπάνιοι, λόγω της ουσιαστικής διακοπής της λειτουργίας της αγοράς ακινήτων που ήταν κυρίως το αποτέλεσμα της εξαιρετικά υψηλής και σε ορισμένες περιπτώσεις απαγορευτικής φορολογικής επιβάρυνσής τους. Όπως αναφέρουν οι αναλυτές, σε κάθε περίπτωση το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των νοικοκυριών στη χώρα δεν επιβαρύνονται με ενοίκια ή με δόσεις στεγαστικών δανείων υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που στήριξε τα νοικοκυριά στην Ελλάδα σε περιόδους πολύ μεγάλων απωλειών στα εισοδήματα και μεγάλης αύξησης της ανεργίας. Χρυσές business Ωστόσο, κατά το εξεταζόμενο χρονικό διάστημα, αυξήθηκαν τα «πωλείται» (89.000) και τα «ενοικιάζεται» (453.000), μεγέθη που φανερώνουν τον προσανατολισμό των νοικοκυριών στην αξιοποίηση του ακινήτου ως μέσου άντληση προσόδων. Στο πλαίσιο αυτό, στις δεκαετίες 1990 και 2000 αυξήθηκε σημαντικά το οικιστικό απόθεμα των δευτερευουσών ή εξοχικών κατοικιών, των ακινήτων που προορίζονται για πώληση ή ενοικίαση, αλλά και όσων αγοράστηκαν χωρίς να συνοδεύονται από συγκεκριμένο επενδυτικό προσανατολισμό. Ο αριθμός των τελευταίων διαμορφώθηκε σε 355 χιλιάδες. Άλλωστε, η επένδυση σε ακίνητα θεωρήθηκε στην Ελλάδα ως το τέλειο καταφύγιο για την αποφυγή από τις επιπτώσεις του πληθωρισμού και για την εξασφάλιση κεφαλαιακών κερδών από την προσδοκώμενη με σχετική βεβαιότητα συνεχή αύξηση των τιμών των ακινήτων με ρυθμό πολύ υψηλότερο από το ρυθμό του πληθωρισμού. Είναι χαρακτηριστικό, όπως επισημαίνουν οι αναλυτές, ότι η ζήτηση για ακίνητα δεν έπαψε να αυξάνεται ούτε και στη δεκαετία του 1990, παρά τη σημαντική τότε αύξηση των τραπεζικών επιτοκίων σε ονομαστικές αλλά και σε πραγματικές τομές. Η υψηλή ζήτηση για ακίνητα συνέβαλε στην αύξηση των τιμών των ακινήτων και δικαιολογούσε στη συνέχεια τις ήδη υψηλές τιμές αγοράς των ακινήτων. Η χρηματοδότηση των ακινήτων και η… φοροδιαφυγή Σύμφωνα με την Alpha Bank, κατ’ αρχήν η απόκτηση ιδιόκτητης στέγης υπήρξε παραδοσιακά κύρια επιδίωξη κάθε νοικοκυριού στην Ελλάδα. Με δεδομένη την μη διαθεσιμότητα στεγαστικής χρηματοδότησης έως το 1997, η βασική μέθοδος χρηματοδότησης της αγοράς κάποιου διαμερίσματος (ή διαμερισμάτων) ήταν αφενός η μέθοδος της αντιπαροχής και αφετέρου η χρησιμοποίηση συγκεντρωθέντων αποταμιεύσεων στις τράπεζες σε συνδυασμό με υψηλότοκα δάνεια από τους κατασκευαστές (με την υπογραφή γραμματίων εις διαταγή). Το υψηλό επιτόκιο στα γραμμάτια εξανεμιζόταν στα επόμενα χρόνια μέσω του πληθωρισμού και της συνεχούς αύξησης των τιμών των ακινήτων. Στη δεκαετία του 2000 η ζήτηση και οι τιμές των ακινήτων συνέχισαν να αυξάνονται με την συμβολή για πρώτη φορά και της τραπεζικής χρηματοδότησης, αφού η παροχή στεγαστικών δανείων από τις εμπορικές τράπεζες έγινε δυνατή μετά το 1997 και διευκολύνθηκε περαιτέρω στη δεκαετία του 2000 από τα πολύ χαμηλά επιτόκια και την μεγάλη αύξηση των εγχώριων εισοδημάτων έως το 2009 με στήριγμα το δανεισμό από το εξωτερικό. Γενικά έως το 2009 οι επενδύσεις σε ακίνητα χρηματοδοτήθηκαν και από την διόγκωση της φοροδιαφυγής, αλλά και από την αδυναμία επιβολής ενός αποτελεσματικού φόρου ακινήτων. Πολλά νοικοκυριά θεώρησαν τότε ότι θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν μεγάλες περιουσίες σε ακίνητα χωρίς ουσιαστική φορολογική επιβάρυνση και με τη βεβαιότητα ότι θα μπορούσαν εύκολα να ρευστοποιήσουν την επένδυσή τους στο μέλλον με σημαντικά κεφαλαιακά κέρδη. Έτσι, συγκεντρώθηκε το σημαντικό πραγματικά απόθεμα κατοικιών στη χώρα που αποκάλυψε η απογραφή του 2011. Κυρίαρχο στοιχείο έως το 2009 ήταν η σχεδόν παντελής απουσία της πρακτικής της οικονομικής διαχείρισης των ακινήτων. Πολλές οικογένειες διέθεταν ακίνητα από τα οποία υφίσταντο σημαντικό κόστος ετησίως (από δαπάνες συντήρησης και από πάγια εταιρειών ύδρευσης, ηλεκτρισμού και κοινοχρήστων), χωρίς αντίστοιχη απόδοση - αφού προτιμούσαν να τα διατηρούν ξενοίκιαστα (λόγω και της υψηλής πολλές φορές επιβάρυνσής τους από την φορολογία των ενοικίων). Θεωρούσαν κυρίως ότι τα κεφαλαιακά κέρδη που θα αποκόμιζαν από την αύξηση των τιμών των ακινήτων θα αντιστάθμιζαν τις ανωτέρω ετήσιες δαπάνες. http://www.capital.gr/News.asp?id=2107846

Πρέπει να εμπεδώσουμε την τρομακτική μείωση στο πετρέλαιο και έτσι θα έχουμε νέους φόρους στα άλλα .

Μου ήρθε ένα χαρτί από την ΔΕΗ γιά το εργοταξιακό που λήγει με την λήξη της προηγούμενης παράτασης της αδείας . Τώρα θα τους πω ότι πήρε νέα παράταση και η λήξη της αδείας είναι 3 χρόνια μετά και μάλιστα χωρίς καμμία δική μου ενέργεια . Την άλλη φορά είχα τσακωθεί γιατί τους πήγα ένα χαρτί δικό τους που βρήκα στο διαδίκτυο και έλεγαν ότι ήταν κρυφό και έγινε ο χαμός . Να δω τώρα τι θα γίνει . Εχει τύχει σε κανένα άλλον ?

Γιατί πρέπει και αυτός ο δρόμος να γίνει αυτοκινητόδρομος 2+2 και όχι οδός ταχείας κυκλοφορίας 2+2 , χωρίς διόδια και με αγροτικό παράπλευρο δίκτυο ? Απαιτεί η κυκλοφορία της περιοχής , αυτοκινητόδρομο ?

Συμβαίνουν αυτά λέει η Λάμδα και περιμένει την νέα απόφαση , αλλά λέει είναι δύσκολο να το εξηγήσει στους ξένους επενδυτές γιά την καθυστέρηση . Βέβαια η απόφαση μιλάει γιά το πρωτοφανές γεγονός , ότι άλλαξαν οι όροι του διαγωνισμού ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΠΙΛΟΓΗ και αφού είχαν αποκλειστεί κάποιοι που δεν μπορούσαν να λάβουν μέρος μετά . Αυτό ίσως είναι πιό δύσκολο να εξηγηθεί σε εμάς τους απλούς πολίτες , αλλά εμείς δεν είμαστε τόσο ωραίοι όσο οι περίφημοι ξένοι επενδυτές της Λάμδα και έτσι μας έχουν χ.....ους .

Πάλι σχολιάζουμε Περί όνου σκιάς . Σχόλιο από κομματικό φορέα Υπάρχει και απάντηση της εταιρείας , αλλά εσκεμμένα έσβησα τα ονόματα , αφού άλλωστε το σκηνικό παίζεται σε όλη την Ελλάδα , από όλα τα κόμματα και τους ντόπιους ταγούς τους . Στον συγκεκριμένο Δήμο , μιά μονάδα συλλαγής απορριμάτων και μεταφόρτωσης , κρύβεται από χωρίου εις χωρίον , τα τελευταία 5 χρόνια . Η γνωστή φράση Μακρυά από τον κώλο μας και ας μπεί όπου νάναι , παραμένει κυρίαρχη . Τοπικά συμφέροντα , πολιτικά συμφέροντα , προσωπικά συμφέροντα , έρχονται σε αντίθεση με την όποια επιστημονική γνώση . Βέβαια συχνά και η επιστημονική γνώση , ξεπουλιέται με το ανάλογο τίμημα , βγάζοντας τα πορίσματα που επιθυμούν οι χρηματοδότες . Είναι όμως υποκριτικό το άρθρο , όπως και όλο το σκηνικό . Παραξενεύτηκε ο αρθρογράφος γιά την περιβαλλοντική ευαισθησία του Ελληνα , που πετάει τα σκουπίδια , που χτίζει αυθαίρετα , που αποχαρακτηρίζει δάση . Ξεχνάει όμως ότι ο Ελληνας δεν έχει που να βάλει τα σκουπίδια , αφού οι ταγοί του παίζουν παιχνίδια πολέμου με αυτά , ξεχνάει ότι χτίζει αυθαίρετα γιατί το κράτος δεν προνοεί να εντάσσει νέες περιοχές στο σχέδιο πόλης και να κάνει κτηματολόγιο , ξεχνάει ότι δεν υπάρχει σοβαρός ορισμός του τι είναι δάσος , τι σημαίνει ιδιωτικό δάσος και τι γίνεται με αυτό . Ετσι κάνουμε πλούσιους τους δασάρχες , που πουλάνε τους χαρακτηρισμούς , δεν σκεφτόμαστε πως ένα καλλιεργήσιμο χωράφι βγάζει ένα πευκάκι , ούτε γιατί κάποτε κάποιοι φύτευαν πεύκα γιά το ρετσίνι τους . Αφήστε που βλέπουμε οικόπεδα καθαρά που περιβάλλονται από δάσος και άλλα τέτοια γλαφυρά . Το άρθρο λοιπόν έχει λάθος απορίες .

Την ιστορία με τον αδίκως φυλακισθέντα που διαμαρτύρεται την ξέρεις ? Το ίδιο και εδώ .

Νομίζουν ότι θα γλυτώσουν με καθρεφτάκια . Ετήσιος φόρος είναι , αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα ...... Και γιά τους φορολογούμενους και γιά τους φορομπήχτες .

Αρα προβλέπουν σύντομα εκλογές και ότι δεν βγαίνουν τα 180 κουκιά , γιά αυτό και ο πανικός .

Βοήθησες , αλλά αφ' ενός δεν θυμάμαι που είναι το όριο των 50 τμ στην νομοθεσία , αφ' ετέρου το αποθηκάκι είναι χωρισμένο σε διάφορους χώρους μέσα και έτσι μπορώ να θέλω να το δείξω χωρισμένο και μικρότερο . Αλλά επειδή έχω το μεγάλο παράβολο , η διαφορά προστίμων με το 20 % του εφ΄ άπαξ είναι 700 € , που δεν είναι και τόσο τραγική , γιά να κάνω περίεργες ιστορίες , αλλά από την άλλη αν μπορεί να τα γλυτώσει γιατί όχι . Αρα τα νέα δεδομένα είναι ότι έχω ένα ενιαίο κτίσμα 54 τμ που έχει εσωτερικά χωρίσματα που δημιουργούν χώρους μικρότερους των 50 τμ . Μάλιστα στο συμβόλαιο της γονικής παροχής του 2000 που έχει η τωρινή ιδιοκτήτρια , αναφέρονται 45 τμ βοηθητικοί χώροι και 10 τμ κοτέτσι , το οποίο σήμερα είναι αποθήκη . Πέραν του Ε9 λοιπόν , που δεν έχω δει τι δηλώνει υπάρχει κάτι άλλο γιά να βάλω ΥΔΒΧ ? Η όλη διαδικασία γίνεται γιατί θέλει να το προσημειώσει σε τράπεζα γιά δάνειο .

Ολα είναι θέμα πλασσαρίσματος στον πελάτη . Αν ξέρεις να πουλάς τις γνώσεις σου μιά χαρά την πείθεις την πελάτισσα .

Το ξέρω , αλλά ψάχνω γιά ΥΔΒΧ τρόπο ... Από την άλλη σε σχέδια του 60 δεν είχαν ΔΚ και μπορεί να μην αποτύπωναν τα βοηθητικά κτίσματα , αφού ήταν εκτός ΣΔ , ενώ έκαναν κάτοψη και πρόσοψη και μία τομή στο κτίριο .

Δεν με βοηθάς πολὐ Ιάσονα . Αφού είναι το κτίριο πριν το 1975 , θεωρητικά απλά πρέπει να το αναφέρει και αυτό , αλλά θα με καλύψει αφού δεν θα έχω αεροφωτογραφία η συμβόλαιο ?

Σε οικόπεδο εντός οικισμού , αγροτικού χαρακτήρα , με περιθώριο κάλυψης και δόμησης , αλλά που δεν θέλουμε να πάμε γιά άδεια , έχω πέραν του σπιτιού που είναι με άδεια στα κανονικά τμ και ισόγειο κτίσμα εμβαδού 54 τμ , ύψους εσωτερικού 2,30 , αλλά έχει γίνει προσθήκη μονόριχτης στέγης που ανεβάζει το πίσω ύψος στο όριο πάνω από 3 μ. Το κτίριο είναι με άδεια του 68 και στον ΓΟΚ/55 , όπως και στου 73 προβλέπονταν τα λεγόμενα βοηθητικά κτίσματα εμβαδού μέχρι 60 τμ. Η σημερινή ιδιοκτήτρια δεν ξέρει ακριβώς πότε χτίστηκε το βοηθητικό κτίριο , αλλά αυτό έχει μέσα κουζίνα και μικρό μπάνιο με ντους . Η χρήση του όμως δεν είναι κατοικία , αφού υπάρχει η κύρια κατοικία , αλλά χρηαιμοποιείται σαν αποθήκη η προσωρινή παραμονή . Ο πατέρας της ιδιοκτήτριας ήταν αγρότης , ενώ η ίδια Δ.Υ. και δεν ζούν κάποιοι που να μας πουν με βεβαιότητα πότε χτίστηκε . Υπάρχει κάποια δυνατότητα να το περάσω σαν ΥΔΒΧ ?

Τι χάλι ομάδα είμαστε , γιά το ποδόσφαιρο μιλάω , γιατί γιά το μπάσκετ , ήταν αλλιώς .

Δεν πειράζει που μας κάνουν πλάκα οι πολιτικοί , αρκεί να τους κάνουμε και εμείς στις εκλογές .

Γιατί πρέπει ο Πάτρα - Πύργος να γίνει Α/Δ και όχι οδός ταχείας κυκλοφορίας με 2+2 λωρίδες , αλλά με αγροτικό παράπλευρο δίκτυο ?

Δεν θυμάμαι Γρηγόρη , μιά και μένω σε πολυκατοικία και δεν παραγγέλνω πετρέλαιο , αλλά από τότε είχαμε αύξηση των διεθνών τιμών πετρελαίου και νομίζω ότι η τελευταία τιμή πριν τον φόρο ήταν 0,90-1,00 .

Ευχαριστώ γιά την απάντηση σου και θα ήθελα κάτι ανάλογο από όποιον άλλον ξέρει .

Αμα με ξαναδιαβάσεις θα δείς ότι το περιόρισα σε συγκεκριμμένες πολυκατοικίες , ενθυμούμενος τις προ τριετίας μάχες γιά αλλαγές στους τρόπους θέρμανσης , τις ξυλόσομπες , τα τζάκια , τα τρυπήματα δοκαριών και υποστυλωμάτων που έχουν συμβεί γιά να περάσουν καμινάδες με 400 στροφές και όλα αυτά τα ωραία . Εγώ έχω ετήσια κατανάλωσης θέρμανσης γιά σπίτι 10+ χρόνων , τελευταίου ορόφου , χωρίς όμορο κτίριο και εμβαδού 110 τμ , περί τα 700 - 800 € τον χρόνο γιά θερμοκρασίες εσωτερικές περί τους 20 βαθμούς . Οι διαφορές των 100-200 € τον χρόνο δεν ήταν τέτοιες που θα επέτρεπαν την σκέψη εναλλακτικής θέρμανσης και έδωσα μάχες γιά να πείσω τους πανικοβλημένους κατοίκους διαφόρων κτιρίων που έχω φτιάξει και να μην κάνουν κινήσεις πανικού . Τώρα γιά το πρόβλημα των κοινοχρήστων όντως είναι θέμα μεγάλο , αλλά η επισήμανση μου αφορούσε αυτούς που πλήρωσαν 3-10000 γιά να αλλάξουν θέρμανση και δεν θα αποσβέσουν ποτέ .

Το πετρέλαιο πριν την αύξηση ήταν ακριβότερο σαν βασική τιμή και είχε περί το 1 € με τον ελάχιστο φόρο . Τώρα θα πάει περί το 1,10 που σημαίνει αύξηση 10 % σε εκείνη την τιμή . Γενικότερα μιλώντας , ο Ελληνας ποτέ δεν σκέφτεται ψύχραιμα . Κάνει κινήσεις πανικού , ενώ ξέρει σε τι μπ... κράτος ζεί . Σε σπίτια στην Αθήνα των τελευταίων 20 χρόνων με τις μονώσεις που έχουν , η ετήσια αύξηση του κόστους θέρμανσης , ήταν τέτοια που ενώ σαν ποσόν ενοχλούσε , δεν ήταν όμως τόση που η αλλαγή τρόπου θέρμανσης θα ήταν οικονομικά σωστή . Τώρα αφού πληρώσανε τα "ενεργειακά" τζάκια και τις ξυλόσομπες , 200 και 400 % ακριβότερες από όσο έκαναν την προηγούμενη της αύξησης χρονιά , καταλαβαίνουν ότι οι βιαστικές κινήσεις δεν αποδίδουν . Αφήστε που φέτος με το ουκρανικό , μπορεί να έχουμε και θέμα με τις τιμές του ΦΑ .