Γιαννης78

Οι πιστοποιημένοι έμπειροι ελεγκτές θα είναι δημόσιοι υπάλληλοι ή όχι; Αν είναι δημόσιοι υπάλληλοι θα φέρουν ευθύνη και αν ναι σε ποιο βαθμό; Όση και ο μελετητής; Αν φέρουν ευθύνη, τότε τα συμφέροντα τους θα είναι αντικρουόμενα με τα δικά μου. Εγώ θα θέλω μια ασφαλή μεν αλλά οικονομική κατασκευή, όπως και ο πελάτης μου, ενώ ο ελεγκτής θα επιθυμεί μια βαριά και υπερδιαστασιολογημένη κατασκευή. Η νομοθεσία δεν είναι και δεν μπορεί να είναι σαφής και να σου λέει τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται. Ακόμα και σήμερα που οι ελεγκτές της πολεοδομίας έχουν σχεδόν μηδενική ευθύνη, προκύπτουν προβλήματα ερμηνείας των διατάξεων. Σου έχει τύχει υπάλληλος της πολεοδομίας να μην αναγνωρίζει την ισχύ της εγκυκλίου γιατί η εγκύκλιος δεν είναι νόμος, είναι ερμηνεία του νόμου που αν θέλει ακολουθεί ο κάθε υπάλληλος. Αν δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι, δεν θα είναι ανταγωνιστές μου/σου/μας; Τι γίνεται με τις ΕΠΑΕ σήμερα, δεν τα γνωρίζεις; Σε ποιο άλλο επάγγελμα γίνεται αυτό; Στους γιατρούς μήπως ή στους δικηγόρους; Γιατί στους μηχανικούς; Η ευθύνη ενός γιατρού ή ενός δικηγόρου είναι μικρότερη απ' αυτή ενός μηχανικού; Αντί να ελέγχονται οι μελέτες, πράγμα που σ' ένα βαθμό γίνεται και σήμερα από τις πολεοδομίες με αποτέλεσμα τη συναλλαγή και τη διαφθορά, δεν θα ήταν καλύτερο να πιστοποιούνται και να ελέγχονται οι εκπονούντες τις μελέτες και τα εργαλεία (λογισμικά) που χρησιμοποιούν αυτοί; Η ιστορία με τα πρότυπα παραδείγματα του ΟΑΣΠ-Αβραμίδη δεν προχώρησε ποτέ. Οι εξετάσεις του ΤΕΕ είναι αστείες. Ο κάθε νέος συνάδελφος έχει απεριόριστα δικαιώματα σε στατικές μελέτες ιδιωτικών έργων. Γιατί δεν εφαρμόζεται το σύστημα των δημοσίων έργων με τις τάξεις πτυχίων και στα ιδιωτικά; Συνάδελφοι αρχιτέκτονες έχουν απεριόριστα δικαιώματα να υπογράφουν στατικές μελέτες με μια απλή προσυπογραφή πολιτικού μηχανικού. Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα και πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να αλλάξει το ότι κάνουμε δύο μελέτες, μία για την πολεοδομία, για τα μάτια του κόσμου και μία εφαρμογής. Η ευθύνη της μελέτης να είναι αποκλειστικά του πιστοποιημένου μελετητή μηχανικού ο οποίος θα αξιολογείται κάθε τόσο. Προαιρετικά μόνο, θα μπορούσε να υπάρχει έλεγχος από δημόσια υπηρεσία εφόσον το επιθυμεί ο μελετητής με κίνητρο το μοίρασμα της ευθύνης μεταξύ αυτού και του δημοσίου υπαλλήλου.

Ελάχιστες αμοιβές ποτέ δεν υπήρξαν με την πραγματική έννοια του όρου. Μόνο ως οδηγός για τις εκπτώσεις που γίνονταν. Ειδικά το διάστημα που η συντεχνία μας είχε πετύχει εις βάρος της κοινωνίας, να φορολογούμαστε εξολογιστικά και μάλιστα με πολύ χαμηλούς συντελεστές. Όταν αυτό άλλαξε και πλέον φορολογούμαστε δίκαια, δηλαδή λογιστικά, τότε τα περιθώρια για εκπτώσεις στένεψαν χωρίς όμως να μηδενιστούν. Και μετά ήρθε η "απελευθέρωση" των ελαχίστων αμοιβών! Δυστυχώς ή ευτυχώς για κάποιους: 1. όσο η προσφορά θα είναι μεγάλη (είμαστε πολλοί οι μηχανικοί) και η ζήτηση μικρή (ανυπαρξία έργων), 2. όσο οι άδειες ασκήσεως επαγγέλματος θα δίνονται με συνοπτικές διαδικασίες και όσο δεν είναι ξεκάθαρα και δίκαια κατανεμημένα τα επαγγελματικά δικαιώματα, 3. όσο δεν θα υπάρχουν έλεγχοι και ποινές, 4. όσο θα υπάρχει εξαθλίωση, 5. όσο το επάγγελμά μας θα είναι απαξιωμένο στα μάτια του κόσμου εν αντιθέσει με το επάγγελμα του γιατρού και του δικηγόρου, τόσο οι αμοιβές μας θα συμπιέζονται προς τα κάτω. Εύκολο να λέμε ότι πρέπει να κρατήσουμε κάποιο ελάχιστο επίπεδο αμοιβών, πρακτικά όμως αδύνατο να το πετύχουμε, ειδικά όταν πάντα και παντού θα υπάρχουν εξαθλιωμένοι Γκιωνάκηδες όπως στην ταινία "Ο αχόρταγος". Αναφορικά με τα εξαρτημένα τοπογραφικά, οι Πολιτικοί Μηχανικοί έχουν, κακώς κατά τη γνώμη μου, τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα. Αντιθέτως, τις τεχνικές εκθέσεις αυτοψίας όπως πλέον λέγονται οι δηλώσεις στατικής επάρκειας, μόνο Πολιτικοί Μηχανικοί μπορούν να τις υπογράψουν. Υποθέτω βέβαια, πως σε πολλές πολεοδομίες δεν γίνονται έλεγχοι ποιος υπογράφει και τι. Τέλος, απαντώντας στους συναδέλφους που αναρωτιούνται πώς θα γίνονται οι έλεγχοι σε κατασκευές στις οποίες δεν υπάρχουν μελέτες και οικοδομικές άδειες, υπάρχει προβλεπόμενη διαδικασία που αναφέρεται στην εγκύκλιο 98/1989

Ωραίο το μότο. @Survivor Λες ότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα έχει πεθάνει. Και όμως όχι. Αυτό αποδεικνύεται από το πλήθος των αιτήσεων σε κάθε νέα προκήρυξη. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλές μεγάλες και σοβαρές ιδιωτικές επιχειρήσεις που θα τηρήσουν την εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία, που θα ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες σου και θα σε ανταμείψουν υλικά και ηθικά. Αντιθέτως το δημόσιο είναι ο καλύτερος εργοδότης, ακόμα και αυτές τις μέρες που έχουν περικοπεί επιδόματα και μισθοί. Επιπλέον, είναι πολύ βολικό για πολλούς δημοσίους υπαλλήλους να έχουν από την μια τον σίγουρο μισθό μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει και τον πραγματικά ελεύθερο τους χρόνο να ασχολούνται με το ελεύθερο επάγγελμα και το επιχειρείν. Αν πάντως η προτεραιότητά σου είναι η επαγγελματική σου αποκατάσταση, πήγαινε στο Στρατό. Και αν σ' αρέσει η μηχανική, έχει και ο στρατός μηχανικούς, στρατιωτικούς μηχανικούς αντί των πολιτικών μηχανικών. Και εκεί υπάρχουν επαγγελματικές προκλήσεις, να φτιάξεις γέφυρες, δρόμους, οικοδομικά έργα, χωρίς τα μέσα που έχεις ως πολίτης. Όσο αφορά την απασχόληση στο εξωτερικό, πάντα υπάρχουν ζητήσεις και πάντα ο καλός στη δουλειά του θα είναι περιζήτητος.

Γενικώς τέσσερις κατευθύνσεις μπορείς να ακολουθήσεις, ό,τι επάγγελμα και αν κάνεις: 1. Να γίνεις υπάλληλος (δύο υποπεριπτώσεις) 1α. Υπάλληλος ιδιωτικού τομέα 1β. Υπάλληλος δημόσιου τομέα 2. Να γίνεις ελεύθερος επαγγελματίας ή έμπορος, γενικά αυτοαπασχολούμενος 3. Να γίνεις επιχειρηματίας με την έννοια ότι θα ρισκάρεις σημαντικά ποσά και θα απασχολείς προσωπικό από την υπεραξία της εργασίας των οποίων θα κερδίζεις. 4. Να γίνεις εισοδηματίας Απ' αυτά που γράφεις -διόρθωσε με αν κάνω λάθος-, θα πας στο 1, ευελπιστώντας για το 1β και αν δεν το πετύχεις τότε μόνο στο 1α. Σ' αυτήν την περίπτωση μήπως θα ήταν καλύτερα να πας στο παιδαγωγικό; Είσαι σίγουρος ότι θες να ασχοληθείς με το μηχανηλίκι ως αντικείμενο εργασίας; Θα μπορούσες έτσι κι αλλιώς να ασχοληθείς ως χόμπι ή ως έμπορος δομικών υλικών ή εργολάβος ιδιωτικών έργων χωρίς να σπουδάσεις και 5 χρόνια. Μπορεί δηλαδή να σου ταιριάζει περισσότερο ένα MBA ή σπουδές οικονομικής φύσεως παρά τεχνολογικές αν θέλεις να ασχοληθείς με το 2 ή το 3. Για το 4, αν δεν τα έχεις, φροντίσεις να κάνεις έναν καλό γάμο ή βασίζεσαι στην τύχη σου και παίζεις λόττο.

Έχεις κάποια πηγή γι αυτήν την πληροφορία; Έχω την αίσθηση ότι όλος ο παραγόμενος στην Ελλάδα χάλυβας (και μορφοσίδηρος) είναι από scrap. Επίσης, ακόμα και χάλυβας πολύ υψηλότερης αντοχής όπως αυτός που χρησιμοποιείται στη ναυπηγική, παράγεται επίσης από scrap. Αρκεί η χημική σύστασή του να είναι αυτή που πρέπει ώστε να επιτευχθούν τα επιθυμητά χαρακτηριστικά του. Δεν έχω να σας δώσω κάποια βιβλιογραφία ή παραπομπές σε ιστοσελίδες παρά μόνο σας μεταφέρω μαρτυρίες από προσωπική επικοινωνία με στελέχη της Σιδενόρ κι άλλων εταιρειών μηχανικούς.

Μισό λεπτό γιατί μπερδεύτηκα. Ο Topap μίλησε για κατασκευή με κοιλοδοκούς και πάκτωση αυτών μέσα σε βάσεις από σκυρόδεμα. Εσύ απ' την άλλη είπες για συμβατική κατασκευή με διατομές Ι, αλλά με τα πλαίσια τοποθετημένα στην μεγάλη πλευρά (9μ) και κατακόρυφα χιαστί στις μικρές πλευρές. Επίσης, για τοποθέτηση δοκού σύνδεσης των μέσων των μεγάλων (9μ) πλαισίων και τοποθέτηση των τεγίδων επί αυτής της δοκού και των κεφαλόδεσμων. Σίγουρα είναι δυο διαφορετικές αντιμετωπίσεις του προβλήματος με τα δικά της θεματάκια η κάθε πλευρά. Όπως; Δεν είμαι αχάριστος αλλά θα ήθελες να το μοιραστείς; Σε κάθε περίπτωση σ' ευχαριστώ για τις προτάσεις σου.

Αν βάλω τις τεγίδες παράλληλα με τα πλαίσια θα έχουν άνοιγμα 9μ. Θα πρέπει προφανώς να βάλω και μια ενδιάμεση δοκό, εγκάρσια στο μέσο του μήκους των δύο εννιάμετρων πλαισίων ώστε να έχω τελικά τεγίδες δύο ανοιγμάτων μήκους 4,50μ. Τότε και οι κεφαλοδοκοί των δύο πλαισίων θα λειτουργούν ως δοκοί μεταφοράς των κατακόρυφων φορτίων (από τις τεγίδες). Αν κατάλαβα καλά αυτό που είπες παραπάνω.

Οι τεγίδες δεν θα "κάθονται" καλά πάνω στις 9μ. δοκούς. Οι νευρώσεις των φύλλων της επικάλυψης θα είναι παράλληλες προς τη μεγάλη πλευρά μ' αποτέλεσμα να εμποδίζουν το χιόνι να ολισθήσει και τα νερά της βροχής να δημιουργούν μικρές λιμνούλες σε κάθε νεύρωση.

@terry Σ' ευχαριστώ και σένα για τις προτάσεις σου. Η λύση που προτείνεις είναι σίγουρα μια επιλογή. Όμως δημιουργούνται θέματα με τις τεγίδες και την επικάλυψη. @Topap Είναι η λύση που εφαρμόζεται ευρέως στην πράξη από κατασκευαστές, χωρίς μελέτη και μόνο εμπειρικά. Εργοταξιακή συγκόλληση σίγουρα δεν είναι και ό,τι καλύτερο όπως λες. Αλλά εν προκειμένω μήπως είναι είναι η βέλτιστη λύση; Εναλλακτικές;

Μικρό στέγαστρο, διαστάσεων 5,00μ*9,00μ για θέσεις στάθμευσης. Το ύψος των στύλων ξενικά από τα 2,50μ και η κλίση του μονοκλινούς στεγάστρου είναι 10%. Διαγώνιους συνδέσμους και να θέλουμε δεν μπορούμε να βάλουμε. Μόνη λύση είναι η δημιουργία πλαισίων και στην ασθενή των στύλων διεύθυνση, είτε με χρήση κοιλοδοκών είτε με χρήση στύλων μορφής +. Αλλά αν δεν προκύπτει η ανάγκη γιατί να βάλουμε;

Κατ' αρχάς ευχαριστώ Topap για την άμεση απάντηση. Συγνώμη για την παράλειψη, εννοούσα ανοιχτό στέγαστρο. Χρησιμοποίησα σκέτο τον όρο "στέγαστρο" όπως κάνει ο Ερμόπουλος στο βιβλίο του. Η στέγη έχει κλίση -σύνηθες- και προφανώς η εφαρμογή της ανεμοπίεσης σ' αυτή δίνει και οριζόντια συνισταμένη η οποία όμως είναι στη διεύθυνση των πλαισίων. Οι σεισμικές δυνάμεις είναι αμελητέες λόγω μικρής μάζας και σεισμικής ζώνης Ζ1. Υπολογίζω, συντηρητικά όπως είπες, και φορτία στους στύλους βάσει του κεφαλαίου 6.5 & 6.6 του βιβλίου του Ερμόπουλου. Προκύπτουν πάρα πολύ μικρά φορτία. Λόγω έλλειψης ικανών φορτίων δεν υπάρχουν και μετακινήσεις αλλά δεν τίθεται (υπολογιστικά) θέμα ευστάθειας. Συμφωνώ μαζί σου ότι καλό είναι... και για να έχουμε καλυμμένα τα νώτα μας... και... να χρησιμοποιούμε κατακόρυφους συνδέσμους δυσκαμψίας, αλλά μήπως γινόμαστε υπερβολικοί, υπέρ του δέοντος συντηρητικοί; Επειδή, όλοι μας βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας, αυτό που βλέπω είναι πολλά τέτοια στέγαστρα χωρίς κανένα κατακόρυφο σύνδεσμο δυσκαμψίας ή κάποιας μορφής πλαισιακής λειτουργίας και στην άλλη διεύθυνση.

1) Σε μεταλλικό στέγαστρο, πώς υπολογίζετε τις ανεμοφορτίσεις των στύλων; Στο βιβλίο του Ερμόπουλου κάνει λόγο για ανεμοφόρτιση μόνο της στέγης. 2) Αν και εφόσον δεν υπάρχουν ανεμοφορτίσεις στους στύλους τότε δεν υπάρχει και η ανάγκη κατακόρυφων συνδέσμων δυσκαμψίας. Δεν προκύπτει τουλάχιστον η ανάγκη από την ανάλυση λόγω και μικρών μετακινήσεων. Εσείς πώς αντιμετωπίζετε το θέμα;

Όταν έχουμε q<=1.50 τότε κατά ΕΑΚ έχουμε κτήρια Χωρίς Αυξημένες Απαιτήσεις Πλαστιμότητας με σχετικές "ελαφρύνσεις". Βλ. τα κεφάλαια 17 και 18 του ΕΚΩΣ και το κεφάλαιο 4 και Παράρτημα Β του ΕΑΚ. Κατά ΕΑΚ έχουμε την επιλογή: να σχεδιάσουμε κτήρια μη πλάστιμα. Κατά EC-8 δεν έχουμε επιλογή: πρέπει να σχεδιάσουμε πλάστιμα και η μόνη επιλογή μας είναι όσο αφορά το επίπεδο πλαστιμότητας. Σου απάντησαν παραπάνω οι συνάδελφοι (έλεγχοι "συνάφειας").

Το κόστος αυξάνεται ειδικά στα διώροφα σεισμικής ζώνης Ζ1 (α=0,16) γιατί καταργήθηκαν οι "ελαφρύνσεις" που προέβλεπε ο ΕΑΚ στην περίπτωση που ο μελετητής χρησιμοποιούσε q<=1,50. Επιπλέον, λόγω αύξησης της ποιότητας του σκυροδέματος. Αύξησης απαιτούμενης για να μειωθούν οι ελάχιστες διατομές των στύλων λόγων των νέων ελέγχων "συνάφειας".

Σίγουρα είναι μια άποψη... υποκειμενική βεβαίως. Από μια άλλη πλευρά, επίσης υποκειμενική, τα επαγγελματικά δικαιώματα έχουν πολύ μικρή σημασία, ειδικά στην Ελλάδα με την πληθώρα των μηχανικών με άμεσο αποτέλεσμα η αξία της υπογραφής να είναι επουσιώδης. Σύμφωνα μ' αυτήν τη δεύτερη άποψη, το σημαντικότερο είναι να αγαπάς αυτό με το οποίο θα ασχοληθείς για τουλάχιστον οκτώ ώρες τις πέντε μέρες της εβδομάδας και για τα επόμενα 40 χρόνια από τη στιγμή της λήψης του διπλώματος σου. Αν το αγαπάς έχεις περισσότερες πιθανότητες να γίνεις καλός στο αντικείμενο. Η αγάπη σου ή η αδιαφορία για τη δουλειά σου θα φαίνεται. Συνεπώς θα είσαι αντίστοιχα περιζήτητος ή όχι στον τομέα σου. Πέρα από το αντικείμενο του μηχανικού υπάρχουν πολλές χρήσιμες γνώσεις σε οικονομικά, διοίκηση επιχειρήσεων και marketing που ίσως να σου είναι και πιο χρήσιμες προκειμένου να χτίσεις τη δική σου επιχείρηση ή έστω να πουλήσεις καλύτερα τον εαυτό σου ως ελεύθερο επαγγελματία.

Σε έξι χρόνια που θα βγεις στην αγορά εργασίας είναι σίγουρο ότι τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά απ' ό,τι σήμερα. Φαντάσου πόσο διαφορετικά θα είναι σε 25 χρόνια, όταν θα είσαι στο μέσο της επαγγελματικής σου σταδιοδρομίας. Γι αυτό σου προτείνω να ασχοληθείς μ' αυτό που σου αρέσει και όχι βάσει επαγγελματικών προοπτικών, δικαιωμάτων και κοινωνικής αναγνώρισης του σήμερα. Είσαι σίγουρος ότι θα μείνεις στην Ελλάδα για να εργαστείς; Είσαι σίγουρος ότι θα εργαστείς στον ιδιωτικό τομέα; Είσαι σίγουρος ότι θα εργαστείς ως ελεύθερος επαγγελματίας; Αν όμως δεν γνωρίζεις τα αντικείμενα ενασχόλησης του τοπογράφου και του πολιτικού μηχανικού, πώς άλλωστε να τα γνωρίζεις αναλυτικά, θα σου συνιστούσα να επιλέξεις τις σπουδές του πολιτικού μηχανικού για ένα και μόνο λόγο. Έχεις περισσότερους δρόμους να ακολουθήσεις, περισσότερες εναλλακτικές.

@Takis3008 Η λογική ότι "ελεύθερος επαγγελματίας = φοροφυγάς και δημόσιος υπάλληλος = τίμιος άνθρωπος" θα συνεχίσει να υφίσταται όσο γίνεται ανεκτή. Η απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων βάσει γνώσεων (βλ. διπλώματα, πτυχία και μεταπτυχιακά) καθώς και βάσει εμπειρίας δεν είναι αβάσιμη. Το απαράδεκτο με τους ενεργειακούς επιθεωρητές είναι ότι δεν έχει καθιερωθεί ακόμα ένα σύστημα απόδοσης των σχετικών δικαιωμάτων μέσω εξετάσεων. Αντί να μειώσουν τις ασφαλιστικές εισφορές και στους άνω 5ετίας αλλά κάτω 10ετίας, γιατί δεν μειώνουν τις συντάξεις για να πάρουμε και εμείς οι νεότεροι κάποτε σύνταξη; Οι ασφαλιστικές εισφορές δεν είναι παράλογα υψηλές. Ορισμένες συντάξεις είναι καθώς και η ανισότητα και αδικία που δημιουργήθηκε μεταξύ ασφαλισμένων μετά και προ 31/12/1992. --- Σε μια δημοκρατία αποφασίζουν οι περισσότεροι, η πλειοψηφία. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες/έμποροι που δεν είναι κρατικοδίαιτοι είναι μειοψηφία. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι κρατικοδίαιτοι έμποροι/ελεύθεροι επαγγελματίες συνεχίζουν και θα συνεχίζουν να βγάζουν καθόλα δημοκρατικά κυβερνήσεις οπότε δεν νομίζω ότι τέτοια άδικα μέτρα θα πάψουν κάποτε να λαμβάνονται. Εκτός εάν...

Κάποτε, αρκετά χρόνια πίσω, το αντικείμενο του τοπογράφου ήταν υποσύνολο του αντικειμένου του Πολιτικού Μηχανικού. Από τότε βέβαια, κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι και δημιουργήθηκαν δύο κύκλοι όσο αφορά το αντικείμενο, που έχουν όμως μεγάλο τμήμα τους κοινό. Έτσι, είτε τοπογράφος είτε πολιτικός μηχανικός, έχεις τη δυνατότητα να διαλέξεις τον τομέα της υδραυλικής και της οδοποιίας/συγκοινωνιακό, όπου θα διδαχτείς τα ίδια πράγματα και θα έχεις τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα. Εσένα τι σε ενδιαφέρει;

Δύσκολο φαντάζομαι να μειωθεί το κόστος του συμβολαίου αναβάθμισης/υποστήριξης καθότι το πρόγραμμα είναι εισαγόμενο και όχι Ελληνικό. Όντως είναι ένας παράγοντας που ανεβάζει αρκετά το κόστος. Αν υπολογίσει κανείς και το κόστος νέων εκδόσεων, όχι απλών αναβαθμίσεων, τότε για την επαγγελματική έκδοση το ετήσιο κόστος θα είναι αρκετά πάνω από 12000ευρώ. Αναφέρομαι στην επαγγελματική έκδοση καθότι φαντάζομαι ότι αυτή θα πάρει κάποιος επαγγελματίας που θα θέλει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις δυνατότητες του λογισμικού. Για να αποσβέσεις αυτό το ποσό και να αποκτήσεις συγκριτικό πλεονέκτημα, θα πρέπει προφανώς να έχεις τις αντίστοιχες δουλειές όπου το SCIA σε συνδυασμό με τις γνώσεις και την εμπειρία του χειριστή του, θα δείξουν τα δόντια τους.