Λέγονται έλεγχοι λειτουργικότητας γιατί ο φορέας την μεγαλύτερη διάρκεια της ζωής του "λειτουργεί", δηλαδή φορτίζεται με τις φορτίσεις που εξετάζουμε υπό τον συγκεκριμένο έλεγχο και όχι με σεισμό ή άλλες extreme φορτίσεις, εξαιρετικά σπάνιες. Έτσι είναι απολύτως λογικό όταν θέλουμε να βρούμε τις μετακινήσεις του φορέα να φορτίζουμε με τις συνήθεις δράσεις και όχι με τους συνδυασμούς φορτίσεων υπό την οριακή κατάσταση αστοχίας. Την ΟΚΑ (Οριακή Κατάσταση Αστοχίας) την χρησιμοποιούμε για να διαστασιολογήσουμε έτσι ώστε οι διατομές μας να είναι επαρκείς και στην περίπτωση που έρθει ο σεισμός αλλα και οι σπάνιες φορτίσεις. Βέβαια στις μεταλλικές κατασκευές, επειδή είναι εύκαμπτες σε σχέση με τις κατασκευές από σκυρόδεμα, πολλές φορές η διαστασιολόγηση προκύπτει από την οριακή κατάσταση λειτουργικότητας (ΟΚΛ), με την έννοια του ότι αν χρησιμοποιήσουμε την ΟΚΑ οι μετακινήσεις που θα προκύψουν θα είναι μεγάλες και απαγορευτικές από τους κανονισμούς (θέτουν κάποια όρια μετακινήσεων και στροφών). Έτσι χρησιμοποιούμε την ΟΚΛ, διαστασιολογούμε και βλέπουμε αν οι διατομές μας περνούν τον έλεγχο από την ΟΚΑ.