AAlex

Αν μπορούσα θα έδινα με μεγάλη χαρά. Εύχομαι καλή δύναμη.

Όσο το σκέφτομαι αυτο, τόσο πιο κουτορνίθι νιώθω. Μα ειναι ποτε δυνατόν να σπουδάζεις κάτι που δε θα χρησιμοποιήσεις ποτε; Γνωρίζεις απο τωρα που θα απορροφηθεις στην αγορα; Με μια δεύτερη σκέψη, αυτο μου έμεινε απο τη σχολή! Και τωρα με τιμωρεί ο Αλλαχ!

Όταν έψαχνα για δουλεια, είχα κάνει αιτηςη και σε σούπερ μάρκετ. Όποτε κατανοώ και συμφωνω τον Ίκαρο. Η οικογενειακοκρατια βλαπτει την πρόοδο και την καινοτομία. Αλλα έχεις την εντύπωση οτι ο Έλληνας μάνατζερ ή επιχειρηματίας βλέπει τόσο μπροστά; Αυτοί το μονο που κοιτάνε ειναι να σώσουν το τομάρι τους και το εφήμερο κέρδος αντίστοιχα. Που να τους πεις και για career plan. Εκει θα σε διώξουν πυξ λαξ. Η μέθοδος συλλογής βιογραφικων για data base δε θα ατονησει. Υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι και απόφοιτοι που κάνουν αιτησεις. Πιο παλιά στα ΕΛΠΕ είχε προκηρυχθεί θεςη στην οποία μονο το όνομα μου δεν έλεγε. Και μάλιστα είχε ένα χαρακτηριστικό που το έχουν ελάχιστοι στην Ελλαδα. Δε θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες για να διατηρήσω ανωνυμία. Εννοείται πως δε με πήραν. Εμπρος στα όπλα για την αναζήτησή γνωστού!

Ειναι όντως υποτίμηση όλο αυτο. Δηλαδή στέλνεις cv στα τυφλά; Δε πρέπει να ξέρεις που πάει η αιτηςη; Και αν το στείλεις, σε καλέσουν για συνεντευξη και δεις οτι η εταιρεία ειναι της πλακας ή έχει κακό όνομα, τότε τι θα κανεις; Θα αποσύρεις την αιτηςη; Η εταιρεία ειναι πολυ σημαντική. Ίσως πιο πολυ και απο την ίδια τη θεςη. Δουλεια θελουμε, και να κανουμε add value στην εταιρία. Δεν είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι.

Το data base έχει νόημα μόνο αν το κοιτάς και καθόλου. Αλλιώς, ειναι χάσιμο χρόνου. Το αξίωμα του γνωστού ισχύει παντού και παντα και ακυρώνει την αξία του data base. Στα ΕΛΠΕ που το παίζουν και αξιοκρατία, εκει να δείτε τι πόλεμος γίνεται. Όταν έψαχνα για δουλεια στην Αγγλία και δεν μου έλεγαν τον εργοδότη που κανω αίτηση, δεν έλεγα τιποτα γιατι ήμουν στην ανάγκη. Πλεον, παντα ρωτάω και αν δεν μου τον λένε τότε αρνούμαι να προωθήσω cv. Μόλις θυμηθηκα περσινό σκηνικό. Είδα αγγελία που μονο το όνομα μου δεν έλεγε και έκανα αίτηση για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι δεν υπάρχει ελπιδα. Η αγγελία ανώνυμη. Με πήραν τηλ με ύφος ότι ήξερα που έκανα αιτηςη και σχεδον μου επέβαλαν συνέντευξη! Απάντησα οτι δε συνηθίζω να κάνω αιτήσεις σε άγνωστο εργοδότη, ευχαρίστησα που μου αποκάλυψαν το όνομα και ζήτησα χρονο να σκεφτώ την προοπτικη να γίνω μέλος της εταιρείας. Μου ζήτησαν να τους παρω τηλ εντός βδομάδας. Πήρα πληροφορίες απο γνωςτους (μικρός κοςμος) και είδα οτι θα ήταν λάθος κινηςη. Τους πήρα και αρνήθηκα να προχωρήσουμε. Τι προτείνω στον συνάδελφο αν θελει Ελλαδα; Να βρει γνωστό! Αλλιώς, υπομονή και επιμονή.

Αυτο που έμεινε ειναι μεθοδολογία και προσέγγιση καταστασεων. Επίσης να ξέρω τι να ψάξω και που να το βρω. Και νομίζω πως αυτο μετράει τελικά. Η μνήμη ειναι για πολυ βασικά πράγματα. Όταν μπήκα στο ΕΜΠ μου είπαν τα κόμματα ότι αυτα που θα μάθεις δε θα χρησιμοποιήσεις ούτε το 10%. Στη δική μου περίπτωση, ήταν το μεγαλύτερο ψέμα που εχω ακούσει στη ζωή μου. Σε ότι δουλεια έκανα, παντα χρησιμοποιουσα γνώσεις πανεπιστήμιου. Πρόσφατα μου χρειάστηκε να υπολογίσω το terminal velocity για ένα particle απο ένα powder. Πήρα το τιτανομεγιστοτεραστιο βιβλίο Coulson and Richardson (δε θυμάμαι Volume) απο τον μάνατζερ μου, διάβασα και το έβγαλα. Η Χημική Μηχανική έχει τεράστιο εύρος και δε μπορείς να τα ξέρεις ή θυμάσαι ολα. Πρέπει όμως να εισαι σε θεςη να τα εφαρμόσεις...

Ριφιφί και αλήτικα!

Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ Αθήνας, 2001 - 2006.

Συμφωνώ με αυτή τη τοποθέτηση. Λείπω σχεδόν 4 χρονια και εχω χάσει την επαφή με την Ελλαδα. Γνωρίζω μονο όσα μου μεταφέρουν φίλοι και όσα βλέπω σε αγγελίες για δουλεια. Και για την ιστορία, εχω κάνει αιτήσεις για Ελλαδα για να δω πως ειναι η αγορά και δεν έχει απαντήσει κανένας. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα: το 2013 είδα μια αγγελία για μια εταιρεία με composites στην Ελλαδα. Έκανα αίτηση γιατι ταίριαζα και μάλιστα εκείνη την εποχή δούλευα στη Νο2 εταιρεία στο κόσμο στα composites. Ήθελα να δω αν έστω θα μου απάντησουν κάτι. Κανένα feedback. Ήταν μια εποχή που υπήρχαν προσωπικά οικογενειακά και είχα εξετάσει το ενδεχόμενο επιστροφής. Υπάρχει και το σενάριο rotation. Ξέρω άτομο που ειναι 1 μηνα εξωτερικό και ένα μηνα σπίτι του. Αυτο ίσως να ειναι μια λύση, αλλα θέλει πολυ ψάξιμο και δεν ειναι εύκολο.

Η περιγραφή του Ικαρου ειναι σε επίβλεψη έργου. Πολυ συχνά όμως χρειάζονται αλλαγές στα σχέδια και στο πλάνο εκτέλεσης έργου. Ο μηχανικός εκει θα πρέπει να δώσει λύσεις επι τόπου και για αυτο χρειάζεται εμπειρία και γνώση. Επίσης, κατα τη γνώμη μου, ο μηχανικός που μετραει πλεον ειναι εκείνος που προτείνει λύσεις επιστημονικά τεκμηριωμένες σε προβλήματα που θα αντιμετωπιςει κατα την εκτέλεση έργου. Δε θα πετάξει μπαλάκια και ευθύνες όπως έχουμε δει όλοι να συμβαίνει (παγκόσμιο φαινομενο και ειδικά εδω). Πως θα τα καταφέρει χωρίς συνεχη επιμόρφωση και solid background; Η εμπειρία μετράει απίστευτα, δεν υπάρχει αμφιβολία. Ο συνδυασμός και των δυο όμως κάνει τη μεγάλη διαφορά. Εδω πάντως παίζουν πολλές δουλειές. Διάβασα στο περιοδικο του IChemE ότι η Βρετανία έχει έλλειψη σε μηχανικούς και στο μέλλον θα έχει πρόβλημα. Και αν μου επιτρέπεις Ικαρε, θα ήθελα να μου δείξεις έναν άνθρωπο που δε τα έχει σκατωσει ως τωρα στη ζωή του. Δυστυχώς μονο ετςι μαθαίνουμε κ προχωράμε. Και γινόμαστε καλύτεροι και σοφοτεροι.

Συνάδελφοι, Με ρωτήσατε πως εφτασα στην Αγγλία και απάντησα. Αναφέρω το διάβασμα πανω από 10 φορές; Επέτρεψε μου να αναφέρω ότι έχουμε τεράστιο data base με βιβλία, acquired knowledge από την εμπειρία τα οποία έχουμε κάνει procedures, blog να συζητάμε τεχνικά θέματα και βιβλιοθήκες παντού με ότι χρειάζομαστε. Και κάθε χρόνο διοργανώνουμε conferences απο ολα τα εργοςταςια μας παγκοσμίως για ανταλλαγή ιδεών πάνω σε κοινά πρότζεκτ. Λες να ρίχνουμε τόσο χρήμα και κόπο για το θεαθήναι; Ή μήπως υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να εισαι ανταγωνιστικός και εξελίξιμος; Αν ναι, θα το εκτιμουσα πολυ αν μου το λέγατε. Ο πολιτικός που δεν άνοιξε βιβλίο ειναι άξιος συγχαρητήριων. Εγώ παιδιά δε μπορώ να θυμάμαι απ'εξω πινακες δεδομένων, εξιςώςεις, διαγράμματα, papers με νέες ιδέες και τεχνολογίες και manuals. Και κάτι τελευταίο: οι εταιρείες σημερα που προχωράνε ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ γνώση και δε τρώνε απο τα έτοιμα. Και αυτο δεν ειναι μονο προνόμιο των ερευνητών. Μπορείς να το κάνει και ο μηχανικός παραγωγής, λέγεται καινοτομία και δεν ειναι εύκολο.

Ίσως να ήταν και χρήσιμο προκειμένου να μπεις πλήρως στο νόημα της συζήτησης. Ποτέ δεν είπα ότι η καθαρή έρευνα ειναι κάτι ανώτερο. Η έρευνα έχει τελείως διαφορετική ρουτίνα και πρέπει να σου αρέσει πολυ για να το κανεις. Προσωπικά, δε θα άντεχα να ειμαι κλεισμένος σε ένα εργαστήριο. Υπάρχουν συνάδελφοι που ειναι φτιαγμένοι για αυτο και για αυτο κάνουν διδακτορικό. Και σε πρότζεκτ μου φροντίζω να εχω παντα το input τους γιατι θεμελιώνει το θεωρητικό υπόβαθρο. Σε πανεπιστήμια του εξωτερικού το νήμα πιανεται από τα 1 year placements. Ωστόσο, είτε το κανεις είτε όχι, σαν απόφοιτος μπαίνεις σε graduate schemes. Οι περισσότερες εταιρείες έχουν πια. Και ετςι ξεκινάς. Το 1 year placement σε βάζει στη πρώτη γραμμή επιλογής λόγω εμπειρίας και κυρίως σε βάζει στη πρώτη γραμμή επιλογής σε graduate scheme της εταιρείας που έκανες το placement. Και κάπως ετςι ξεκινούν όλοι. Το διάβασμα ειναι μέρος της ζωής μας. Η εμπειρία ειναι fundamental, αλλα ο συνδυασμός με διάβασμα ειναι αυτο που απογειώνει τον μηχανικό. Πως έφτασα Αγγλία; Εχω γράψει ήδη εδω πως έφτασα. Με λίγα λόγια, ξεκίνησα από Ελλαδα όπου μου έδωσαν εμπειρία και σκίστηκα στο διάβασμα να τη συνδυάσω με θεωρία. Στη Σαουδικη Αραβια πήγα για το πρότζεκτ και την εμπειρία καθαρά για ψίχουλα. Και εκει πολυ διαβαςμα. Ολα αυτα τα πούλησα εδω για να βρω δουλεια. Η μελέτη όμως δε σταματά ποτε.

Αγαπητέ Arche, Αν ξαναδιάβασεις τα λόγια του συναδέλφου, θα δεις πως λέει ότι ψάχνεται για πρακτική σε Ελλάδα ΚΑΙ Αγγλία. Επομένως, το εξωτερικό υπάρχει στο τραπέζι. Η πρακτική άσκηση ειναι πονεμένη ιστορία. Στην Ελλαδα στις περιςςοτερες σου μαθαινουν να κανεις καλο καφέ. Στην Αγγλία από αυτα που εχω δει ειναι τελείως διαφορετικά.

Το διάβασμα ειναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μας. Η έρευνα όμως ειναι διαφορετικό από αυτο που λες. Για Ελλαδα, η γνώμη μου ειναι γνωστή. Έχει τελειώσει και δεν υπάρχει φως στο τούνελ. Το εξωτερικό ειναι η μόνη λύση.

Georgios_m, Διαφωνώ. Γιατι τελείωσε; Και όλοι εμείς τι κάνουμε; Ξεσκονιζουμε κουραμπιέδες; Γίνεται χαμός στα πρότζεκτ παγκόσμιως και υπάρχει δουλεια. Θέλει ψάξιμο κ πίστη. Η έρευνα ειναι κάτι που πρέπει να σου αρέσει για να το κανεις. Αλλιώς το βαριέσαι αμέσως. Το μέλλον ειναι να δεις τι σου αρέσει και να το κυνηγησεις. Με το να κανεις αυτο που σου αρέσει, γίνεσαι καλός.

Καλή επιτυχία!

Συνάδελφοι, Δυστυχώς έχουν αλλάξει τόσα πολλα στις εργασιακές σχέσεις μέσα σε τόσο λίγο χρόνο, που τα αποτελέσματα θα γίνουν αντιληπτά μέσα από τέτοια παραδείγματα. Φοβάμαι ότι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Στην ανάγκη θα την πάρεις τη δουλειά και θα πεις και ευχαριστώ. Στο όνομα της κρίσης όλοι θέλουν να προσλάβουν τον Τέσλα με συμβόλαιο Μπαγκλαντές. Είχα προσωπική εμπειρία που μου έλεγαν ότι έχουμε άτομα με εμπειρία 10 χρόνων και παίρνουν ψίχουλα. Αργότερα έμαθα ότι τους πετύχανε σε μεγάλη ανάγκη. Ειναι καθαρά προσωπική επιλογή και όλοι έχουμε δίκιο και άδικο. Κάπου είδα μια αναφορά για έρευνα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι που μπορείς να χρηματοδότησεις έρευνα μέσω εταιρειών και διδακτορικά. Με ένα σωστό business plan, αναβάθμιζεις πανεπιστήμια, δημιουργείς γνώση, προσελκυεις φοιτητές παγκοσμίως, φτιάχνεις brand και πολλα αλλα. Έτσι θα έρθει η ανάπτυξη και η καινοτομία που εχω βαρεθεί να ακούω από τον κάθε ανεπάγγελτο πολιτισμό, λες και ειναι τυρόπιτα. Αν τα κάνει ολα αυτα, τότε τα κομματα θα πουν "κάτω το κεφάλαιο" και οι άχρηστοι κομματικοι καθηγητές θα πάρουν πόδι. Στο εξωτερικό αυτο ειναι η νόρμα, εδώ θα πέσουν κυβέρνησεις. Είμαστε μια ωραία ατμοσφαιρα.

Αγαπητέ MEAD4564, Θέτεις κρίσιμα ερωτήματα. Προσωπικα δεν πλήρωνα ΤΣΜΕΔΕ οσο ημουν Σαουδικη Αραβια. Ηταν καθαρα προσωπική απόφαση επειδη πιστευω οτι το ταμείο θα συγχωνευτει στο μέλλον και θα πάρουμε 3 και 60 εθνική σύνταξη. Αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα. Πήγαινε σε εμπειρο φοροτεχνικο με τέτοια θέματα. Ρωτα συναδέλφους Ελληνες αν εχεις για το τι έχουν κανει κ που έχουν παει.

Η κουβέντα hands on σημαινει πλεον να βρίσκεις εύκολες και γρηγορες λύσεις σε καθημερινά προβλήματα στο εργοτάξιο. Και εχει τρομερη ζήτηση. Θα προτεινα να πας μπροστα σε ενα πίνακα και να κανεις brainstorming για το τι θελεις να κανεις. Μετα, βρες τα αντίστοιχα επαγγέλματα και ξεκινα να ψάχνεις το αντίστοιχο Master, ή απλα έλα απο το portal να παρεις μια γνώμη.

Αγαπητέ Surveng, Καταρχήν πόσων ετών εισαι; Το οτι δεν εισαι γραμμένος στο ΤΣΜΕΔΕ μαλλον καλο ειναι. Ποσο % βαζεις εσυ και ποσο η εταιρεία; Γενικα συνιςτω να το κανεις. Μεταφορά γινεται αν αλλάξεις εταιρεία και έχουν ανάλογο benefit. Το να τα βάλεις στο ΤΣΜΕΔΕ οταν γυρίσεις, δε το ξερω αν γινεται. Αν γινεται, θα το ρισκάρεις; Τα Ταμεία ειναι διαλυμένα πλεον. Το μονο που μπορεις να κανεις αν θελεις ειναι να γραφτείς ΤΣΜΕΔΕ και να κανεις το α1 χαρτι. Στειλε μου inbox αν θελεις για λεπτομέρειες.

Ikaros 13, Πολυ άσχημο αυτο που συνέβη στον συνάδελφο. Δυστυχως, ετσι ειναι η ζωη. Ευχομαι τα καλυτερα. Παλι καλα που δε τους ειπαν να φύγουν σε 5 ωρες, γιατι εχω ακούσει και κατι τέτοιο. Εν μέρει έρχεσαι στα λόγια μου για το σπιτι και τη βίζα. Εκει πας με δουλεια κ χωρις αυτη έφυγες. Αυτός τωρα θα τρέχει να μαζέψει πράγματα, και θα τον εχει φαει το άγχος για την οικογενεια. Που μυαλο και χρόνος να βρει δουλεια αλλου στη Σαουδικη; Αν ηταν μόνος του, δε θα ειχε άγχος την οικογένεια. Ολα τα αλλα τρεξιματα και εξοδα θα έμεναν ιδια. Και παιζει να του έλεγαν να φύγει σε μια μερα. Εμένα μου ειπαν να φυγω μεςα σε 2 μέρες απο τη στιγμη που θα έβγαιναν η final exit visa. Συνολικά, ειχα 5 μέρες περίπου. Το job security πλεον ειναι ανέκδοτο...

Στη Σαουδικη απλήρωτος και χωρις λεφτα ειναι too much για μενα. Και το σπιτι ποιος θα στο πληρώνει; Υποτίθεται η εταιρεία ατο καλυπτει απο τον Νόμο (και δεν ειναι benefit εταιρικό οπως κάποιες εταιρειες το παρουςιαζουν). Πρόνοιες και επιδόματα ξεχνα το απο οσο ξερω. Εχεις δουλεια; Εισαι στη χώρα. Δεν εχεις; Δρόμο γιατι θα εχεις θεμα με τη βίζα. Οι αποστάσεις ειναι τεράστιες και το αμαξι ειναι ζωτικής σημασιας. Συγκοινωνία ξεχνα τη. Άρα χωρις λεφτα πως θα κινηθείς; Εχουμε εργολάβους, πχ εσενα και δουλευεις για εμας καθε μερα. Πουθενα αλλου. Δε ξερω αν το λεει η σύμβαση σου, αλλα σιγουρα δεν εχεις χρονο για κατι αλλο. Πως μπορεις να γίνεις; Στα job sites υπάρχουν πολλες αγγελίες που ψάχνουν κόσμο και πληρώνουν με την ωρα. Κανεις τη δικη σου εταιρεία και κόβεις τιμολόγια.

Η μεταπήδηση απο τη μια εταιρεία στην αλλη ειναι ζόρι, γιατι πρεπει να γινουν αλλαγές στα χαρτια που παίρνουν χρονο. Και μεχρι τότε θα εχεις πεθάνει της πεινας, αν δε εχεις πεθάνει πρωτα απο το άγχος. Οταν πηγαίνεις Σαουδικη, η εταιρεία σου πληρώνει τα εξοδα του πρώτου μήνα. Οποτε, δε παίζεις με το θεμα της απληρωσιας. Να ξέμεινεις αποκλείεται, γιατι πας στην Ελληνική Πρεσβεία και σε στέλνουν αυτοι σπιτι. Δοκιμασμένη λυση απο Ελληναρες της Αγγλίας. Τελος, ο maestro θέτει πολυ ωραίο θεμα και συμφωνώ. Εμεις εδω εχουμε μόνιμους εργολάβους μηχανικούς που πληρώνονται με την ωρα και τους εχουμε ακριβως σαν υπαλλήλους με την έννοια οτι έρχονται καθε μερα. Γιατι στα employee benefits υπαρχει διαφορα.

Daron, Προσυπογράφω καθε λέξη στο σχόλιο σου. Μόνο στις οπαδικές προτιμήσεις διαφωνούμε!

Αγαπητε ΑΝΕΜΟΝΑ, Θητεία 1 χρονο στο Al Jubail αν σου λεει κατι, με δουλεια 7 μέρες τη βδομαδα κυρίως εργοτάξιο γιαι χτίζαμε εργοστάσιο και καναμε και startup σε γραμμές παραγωγής. Και πριν πεις για Μπαχρειν, επαναλαμβάνω 7 μέρες δουλεια απο 13 ώρες τη μερα. Βάλε και 2 sunstrokes επισης στο σκορ, καθώς και 7 κιλά ελαφρύτερος επειδη οταν φύγαμε απο το κοντέινερ και πήγαμε στο εργοσταςιο ΔΕΝ υπήρχε κλιματισμός. Νομιζω πως πλεον συστηθηκαμε. Και με πολυ λίγα λεφτα. Ξερεις τη διαφορα μας; Εγω παρακαλαγα να παω γιατι το ειδα σαν μια εμπειρια ζωης που θα εξαργύρωσω. Και ναι, την εξάργυρωσα σε γνώσεις, εμπειρια και μια θέση στην Αγγλία οπου με βάση την εμπειρια στη Σαουδικη έγινα Senior μεςα σε 2 χρονια. Εχω ξαναπει οτι αν δουλευεις πανω σε αυτο που αγαπας, δε θα χρειαςτει να δουλέψεις ποτε στη ζωη σου. Μαλλον δεν εισαι στη φαση αυτη. Στην ζωη τιποτα δεν δωρίζεται, χαρίζεται και δεν υπάρχουν δεδομένα. Αν θελεις να πετύχεις και να βρεθείς σε μια φαση οπου θα σου προσφέρουν ενα σκασμό λεφτα, θα πρεπει να εχεις να πρόσφερεις κατι που κοστίζει τοσο. Και για να το βρεις, αυτο θα γινει μονο με σκληρή δουλεια και αφοσίωση. Αν διάβασες το συμβόλαιο σου, έλεγε οτι σε προστατεύει ο νόμος του Ισλάμ ακομα και αν εισαι αλλόθρησκος. Νιώθεις ασφάλεια, υπαρχει περίθαλψη και ο νόμος επιβάλλει στον εργοδότη να σου προσφέρει σπιτι και σου δινουν και end of service χρηματα οταν φύγεις για τη προσφορα σου στη χώρα. Στη Νιγηρία αγαπητέ δε βγαίνουν καν απο τη πόρτα. Και υποθέτω πως θα ξερεις την ελονοσία. Εχω μιλήσει με φίλο που το έπαθε. Μάθε και πες μου. Οσον αφορά το αλκοόλ και οι γυναίκες, με αφήνει αδιάφορο γιατι ειχα σκοπό, στόχο και ονειρα. Η ζωη δεν ειναι μονο αυτα. Τελος, αυτο ειναι το επάγγελμα nowadays. Και η φαση ειναι take it or leave it. Ειναι η εποχή των ΙΤ και των τραπεζιτών. Θεωρώ οτι θα αλλάξει αυτο κάποια στιγμη και θα ξαναγίνουμε καλα αμοιβομενο επάγγελμα.