panos-vicious

Σαν να' χεις δίκιο με φάινεται ...

Αναφερόμουν σε οριζόντιο διαμήκη θολωτό τόξο, όπως του σχήματος. Και ο τύπος που είχα γράψει ήταν λάθος. Το μέσο ύψος (Hμέσο) για τον υπολογισμό της γωνίας β = arctan(L1/Hμέσο) θα είναι: Hμέσο = (h1+h2+h3)/3 = [((H/2)-(d/2)) + (H/2) + ((H/2)-(d/2))] / 3 = [(3*(H/2)-d] / 3 = [((3*H)-d)/2] / 3 = ((3*H)-d) / 6. Αν πρόκειται για απλό οριζόντιο κυκλικό τόξο, τότε το ύψος είναι ενιαίο (το ίδιο) και λέω πως για το μήκος του προβόλου μια προσέγγιση θα ήταν η παρακάτω: Lμέσο = (L1+L2+L3) / 3 = (0+(d/2)+0) / 3 = d/6, οπότε: β = arctan(Lμέσο/(Η/2)) = arctan((d/6) / (Η/2)) = arctan(d/(3*H)).

Όπου ως δίκτυο διανομής όσον αφορά στο ζ.ν.χ., νοείται η διαδρομή έως και την πιο απομακρυσμένη κατανάλωση (εκροή) ζ.ν.χ. της κάθε ιδιοκτησίας. Το θερμοδοχείο (boiler) μάλλον θα είναι στην ταράτσα, οπότε έχει μια αρκετά μεγάλη διαδρομή. Το τμήμα σε εξωτερικό χώρο ίσως και να είναι πολύ μικρό (<20% της συνολικής διαδρομής).

Για ριζική ανακαίνιση χρειάζεται να έχει εκδοθεί σχετική άδεια από ΥΔΟΜ, όπου εκτός από τις παρεμβάσεις/αλλαγές φαίνεται και ο προϋπολογισμός του έργου*. Θέλω να πω με κάποιο επίσημο έντυπο/τρόπο θα πρέπει να αποδεικνύεται αυτό που θες να επικαλεστείς. Δεν ξέρω αν κάνω λάθος. Και δεν θέλω να γίνω κακός, αλλά μάλλον σε συμφωνία με τον ιδιοκτήτη ο καλός "συνάδελφος" δεν συμπεριέλαβε τότε τους αυθαίρετους θερμαινόμενους χώρους. Το να θέλει τώρα ο ιδιοκτήτης να σώσει την παρτίδα, μου θυμίζει το "θέλει και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο". Και ναι μεν ο ίδιος από την ανάκληση θα βγει αβρόχοις ποσίν και θα φάει την καμπάνα μόνο ο "συνάδελφος", αλλά με φαίνεται κομματάκι ..ατιμουλίτσα αυτό. Ε;;; Άραγε την επένδυση της οροφής με γυψοσανίδα και πολυστερίνη εσωτερικά, εάν δεν την είχε συμπεριλάβει στην αίτηση για μικρής κλίμακας, την έκανε κατόπιν 48ωρης έγγραφης ενημέρωσης για την εκτέλεσή της στην αρμόδιας Υπηρεσίας Δόμησης, η οποία και θα έπρεπε να την γνωστοποιήσει στο οικείο αστυνομικό τμήμα; Άλλος τρόπος χωρίς να πάθει κανείς τίποτα, δεν ξέρω εάν υπάρχει. Ο Ν.4409/2010 στο άρθρο 49 (Τροποποιήσεις του Ν. 4122/2013 (Α’42)), λέει ότι: <<2. Στο άρθρο 11 του Ν. 4122/2013 (Α’42) προστίθεται παράγραφος 6 ως εξής: «6. Το Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ) είναι δεκαετούς ισχύος κατ’ ανώτατο όριο. Εάν στο κτίριο ή στην κτιριακή μονάδα γίνει ριζική ανακαίνιση πριν παρέλθει το διάστημα των δέκα (10) ετών, η ισχύς του ΠΕΑ λήγει κατά το χρόνο ολοκλήρωσης της ανακαίνισης. Εφόσον υπάρχει ΠΕΑ σε ισχύ, δεν απαιτείται έκδοση νέου ΠΕΑ για τις περιπτώσεις της πώλησης ή μίσθωσης κτιρίου ή κτιριακής μονάδας»>>. Επίσης, στο άρθρο 12 του Ν.4122/2013 γράφει ότι: <<Άρθρο 12 Έκδοση Πιστοποιητικού Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ) 1. Η έκδοση ΠΕΑ είναι υποχρεωτική: α) μετά την ολοκλήρωση κατασκευής νέου κτιρίου ή κτιριακής μονάδας, με την επιφύλαξη της παραγράφου 4, β) μετά την ολοκλήρωση ριζικής ανακαίνισης κτιρίου ή κτιριακής μονάδας, γ) ... δ) ... ε) ...>>. Κακώς ή καλώς, για οποιαδήποτε άλλη εργασία η οποία επηρεάζει την ενεργειακή κατανάλωση του κτηρίου, αλλά δεν συνιστά ριζική ανακαίνιση, δεν μπορεί να εκδοθεί νέο ΠΕΑ, εφόσον υπάρχει ΠΕΑ σε ισχύ (δεν έχει παρέλθει η δεκαετία). Ε, για το συγκεκριμένο, δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος για έκδοση νέου ΠΕΑ. Κατ' εμέ τουλάχιστον. Ας περιμένει άλλα 5 χρονάκια . * Σύμφωνα με παρ. 12. του άρθρου 2, του Ν.4122/2013, «Ριζική ανακαίνιση κτιρίου ή κτιριακής μονάδας (ανακαίνιση μεγάλης κλίμακας)» νοείται <<η ανακαίνιση κατά την οποία: α) η συνολική δαπάνη της ανακαίνισης που αφορά το κέλυφος του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας ή τα τεχνικά συστήματά τους υπερβαίνει το είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) της τρέχουσας αξίας του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας, βάσει του ελαχίστου κόστους οικοδόμησης, εξαιρουμένης της αξίας του οικοπέδου επί του οποίου έχει κατασκευαστεί το κτίριο...>>.

Σωστή η παρατήρηση της *olga*. Και επιπλέον, πέρα από τα faqs του προγράμματος, τα παρακάτω από τον "Οδηγό εφαρμογής προγράμματος Εξοικονομώ" (Μάρτιος 2012) και το "ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7. Υλοποίηση Έργου" αυτού: <<7.1 Εκταμίευση προκαταβολής δανείου- Έναρξη Υλοποίησης Έργου – Έκδοση παραστατικών ...Επιλέξιμα για το Πρόγραμμα είναι τα παραστατικά δαπανών επί πιστώσει, συμπεριλαμβανομένου του παραστατικού δαπάνης αμοιβής συμβούλου έργου καθώς και τα εξοφλημένα παραστατικά στην περίπτωση πληρωμής ενεργειακού επιθεωρητή και ασφαλιστικών εισφορών, που εκδόθηκαν για τους σκοπούς του κάθε έργου μετά από την ημερομηνία έναρξης επιλεξιμότητας της αίτησης του Ωφελούμενου (ημερομηνία έκδοσης του ΠΕΑ κατά την πρώτη ενεργειακή επιθεώρηση) και εντός του συμβατικού χρόνου υλοποίησης>>. <<7.3 Ολοκλήρωση Έργου – Προσκόμιση Δικαιολογητικών - Εκταμίευση συνόλου ή υπόλοιπου δανείου - Χορήγηση κινήτρων ...ζ) Ο χρηματοπιστωτικός οργανισμός καταβάλλει το κόστος των ενεργειακών επιθεωρήσεων που δικαιούται ο Ωφελούμενος σύμφωνα με τα οριζόμενα στα κεφάλαια 4 και 7.1. Στην περίπτωση πολυκατοικίας το κόστος των ενεργειακών επιθεωρήσεων καταβάλλεται στον εκπρόσωπο των Ωφελουμένων, ο οποίος το κατανέμει στους ιδιοκτήτες. η) Ο χρηματοπιστωτικός οργανισμός καταβάλλει το επιλέξιμο ποσό της αμοιβής του συμβούλου έργου για την εξόφληση του επί πιστώσει παραστατικού δαπανών σύμφωνα με τα οριζόμενα στα κεφάλαια 4 και 7.1>>.

Αν τον υποκείμενο χώρο τον θεωρήσεις ως οιονεί "κενό μ.θ.χ.", πράγμα που θα πρέπει να γίνει εάν αυτός δεν έρχεται σε επαφή και με άλλη ιδιοκτησία/χρήση κτηρίου, τότε το δάπεδο του κτηρίου (ή τμήματος κτηρίου) που εξετάζεις θα πρέπει να θεωρηθεί ως "διαχωριστική επιφάνεια", οπότε είτε θα πάρεις τιμές από την μελέτη θερμομόνωσης (εάν υπήρχε), είτε τις τιμές του 3.4β. για δάπεδο "επάνω από μη θερμαινόμενο χώρο", είτε θα υπολογίσεις το U του αναλυτικά. Αν αυτός ο οιονεί "κενός μ.θ.χ.", έρχεται σε επαφή και με άλλη ιδιοκτησία/χρήση κτηρίου, τότε μπορείς να μην ασχοληθείς με αυτόν, και το δάπεδο του κτηρίου (ή τμήματος κτηρίου) που εξετάζεις να το εξετάσεις ως (οιονεί) επιφάνεια προς εξωτερικό αέρα, αλλά με συντελεστή θερμοπερατότητας βάσει της πραγματικής του θέσης (δηλαδή σαν πραγματικά να ήταν δάπεδο προς μ.θ.χ.), μειωμένο όμως στο ήμισυ, και θεωρώντας συντελεστές σκίασης μηδενικούς χειμώνα και καλοκαίρι. Αυτό σου είπε ο tetris, αλλά εν συντομία ! Μας ενδιαφέρει όταν ο υποκείμενος χώρος είναι μπαζωμένος. Τότε θεωρείται ως οιονεί "κενός μ.θ.χ.". Πράγμα που σημαίνει πως θα πρέπει να περιγραφεί/καταχωρηθεί στην ανάλογη καρτέλα. Δηλαδή πρέπει να καταχωρηθούν τα περιμετρικά κατακόρυφα δομικά στοιχεία του, καθώς και το δάπεδό του. Ε, αυτό το δάπεδο είναι το έδαφος (επάνω από το οποίο αρχίζει το μπάζωμα). Και αυτό (το έδαφος) θεωρείται ως "πλάκα εδραζόμενη στο έδαφος" με ονομαστικό συντελεστή θερμοπερατότητας U=4,50 [W/(m2*K)]. Συγγνώμη φίλε andreastz, αλλά μελέτησε τις ΤΟΤΕΕ. Δεν γράφουν τίποτα μπερδεμένο όσον αφορά αυτά. Αλλού γίνεται μπουρδούκλωμα στις ΤΟΤΕΕ.

Από την σχετική ιστοσελίδα του (τέως) ΥΠΕΚΑ: <<6. Ερ.: Το κόστος των ενεργειακών επιθεωρήσεων συμπεριλαμβάνονται στα 15.000€; Απ.: Όχι, το κόστος των ενεργειακών επιθεωρήσεων είναι επιπλέον των 15.000€, και επιδοτείται στο 100%, του κόστους που υπολογίζεται βάση του Π.Δ. 100 των ενεργειακών επιθεωρητών (ΦΕΚ 177/Α’/2010), εφόσον η πρόταση ενταχθεί στο πρόγραμμα. 7. Ερ.: Το κόστος του σύμβουλου έργου συμπεριλαμβάνεται στα 15.000€; Απ.: Όχι, το κόστος του σύμβουλου έργου είναι επιπλέον των 15.000€, και επιδοτείται στο 100 % μέχρι το ποσό των 250 € ανά επιμέρους αίτηση (μη συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α.)>> Δεν νομίζω να αλλάζει κάτι αν πρόκειται για εταιρεία που εκδίδει το τιμολόγιο.

Θα το έβαζα: σε μια γραμμή σαν "Λέβητα" με καύσιμο "βιομάζα" (ή τυποποιημένη βιομάζα" αν χρησιμοποιεί τέτοια) και σε μια δεύτερη γραμμή σαν "ανοικτή εστία καύσης", με το ίδιο καύσιμο πάλι. Δεν είναι κλειστού θαλάμου, είναι ανοικτή εστία καύσης, αλλά δεν είναι και μόνο σόμπα, ώστε να καταχωρηθεί ως τέτοια. Συνήθως, οι κατασκευαστές δίνουν συνολική θερμική ισχύ (αυτή σαν απλή σόμπα και αυτή στο νερό) και θερμική ισχύ που αποδίδεται στο κλειστό κύκλωμα του νερού και β.α. για αυτή που προκύπτει από την συνολικά καταναλισκόμενη (με κατώτερη θερμογόνο δύναμη 4,31[kWh/kg]), για την ισχύ που αποδίδεται στο κλειστό κύκλωμα του νερού*. Π.χ. αυτή. Τώρα, ο θεός και η ψυχή τους αν είναι πραγματικός. Για κατανάλωση 6,126[kg/h] και με αποδιδόμενη στο νερό 22[kW] και β.α. 83,3%, η καταναλισκόμενη βγαίνει 26,4[kW]. Από τα 30[kW] συνολική ισχύ απομένουν 8[kW] απόδοση από την ανοικτή εστία. Αναλογία (βαθμοί καάλυψης): 22/30=0,733=73,33% και 8/30=0,267=26,7%. Ανάλογα, σταθμισμένα δηλαδή (με βάση τους βαθμούς κάλυψης), θα προχωρούσα για το δίκτυο διανομής, τερματικά και βοηθητικές. Κατηγορία αυτοματισμών: Δ. @atsimeri Υπάρχει σύστημα θέρμανσης στο εξεταζόμενο κτήριο. Το Κ.Α., εφόσον υπάρχει υπάρχει και το ένα θεωρηθεί ως "λέβητας" ενώ το άλλο ως "ανοικτή εστία καύσης", πάλι θα θεωρήσει λέβητα (πετρελαίου όμως) για τον εαυτό του, αλλά με για το μεν πρώτο με ισχύ τόση όση και του εξεταζόμενου, οπότε θα πάρει τον αντίστοιχο β.α. της μονάδας παραγωγής του από τον πίνακα 4.1., για δε το υπόλοιπο θα πάρει αυτόν τον λέβητα που λες. Π.χ. αν στο παράδειγμα που έδωσα παραπάνω, ο "λέβητας" (ξυλολέβητας) είχε θερμική ισχύ 26[kW] και η σόμπα σαν ανοικτή εστία απέδιδε 4[kW], τότε για το 86,7% θα έπαιρνε λέβητα με β.α=92,5% και για το υπόλοιπο 13,3%, θα έπαιρνε β.α.=93,5%. Και θα στάθμιζε τον συνολικό β.α. Αντίστοιχα για τους β.α δικτύου διανομής (94,5% και 95%). Πάλι θα στάθμιζε. Για τις τερματικές: για το 86,7% θα έπαιρνε τόσο β.α. όσος και του εξεταζόμενου και για το υπόλοιπο 13,3%, θα έπαιρνε β.α.=93%. Και θα στάθμιζε τον συνολικό β.α. Τέλος, για τα βοηθητικά συστήματα, για το 86,7% θα έπαιρνε τόση ηλεκτρική ισχύ όση και η αντίστοιχη του εξεταζόμενου, ενώ για το υπόλοιπο 13,3% θ έπαιρνε ισχύ 0,1[w/m2] για κατοικίες ή 50,1[w/m2] για κτήριο του τριτογενούς τομέα. Έτσι το βλέπω. * Αν στο παραπάνω παράδειγμα, ο β.α απόδοση της μονάδας παραγωγής (83,3%) αναφερόταν στην συνολικά αποδιδόμενη ισχύ (30kW), τότε η μέγιστη καταναλισκόμενη ισχύς θα ήταν Pinput = 30/0,833 = 36[kW]-> 36[kW] / 4,31[kWh/kg] = 8,356 [kg/h], ενώ γράφει πως η κατανάλωση κυμαίνεται από 2,2[kg/h] ως και 6,5[kg/h].

Τσού, Γιώργο. Δες, αν θες, το πρώτο σκέλος αυτού, του μηνύματος.

Έλα ντε. Και σύνδεση με τους τραπεζικούς λογαριασμούς αμφοτέρων, είτε η συναλλαγή γίνεται απευθείας μέσω τράπεζας, είτε έμμεσα μέσω αυτής. Έτσι γλιτώνεις την διαδικασία υποβολής καταστάσεων πελατών-προμηθευτών, την αποστολή συγκεντρωτικών συναλλαγών μέσω POS, την τήρηση βιβλίων κ.α. Αφού (υποτίθεται πως) όλα τα έσοδα και έξοδα μιας επιχείρησης θα γίνονται μέσω επαγγελματικού λογαριασμού. Και τα ατομικά έξοδα, κι αυτά (υποτίθεται πως) προέρχονται από εισπράξεις, είτε επαγγελματικές, είτε μισθοδοσίας, είτε συντάξεων ή επιδομάτων, που (υποτίθεται πως) όλες περνούν μέσω τράπεζας. Αφού, έτσι κι αλλιώς, φακελωμένοι είμαστε, τουλάχιστον ας γίνει απλούστερη η καθημερινότητά μας...

@Nasia Ο εναλλάκτης τύπου jacket, δεν παύει να είναι ένας εναλλάκτης θερμότητας. Εναλλάκτες δεν θεωρούνται μόνο οι λεγόμενες "σερπαντίνες". Οι απώλειες αυτές αφορούν στην θερμότητα που χάνεται κατά την φάση της συναλλαγής μεταξύ του μέσου μεταφοράς θερμότητας (εδώ το ψυκτικό υγρό που κυκλοφορεί στους σωλήνες των συλλεκτών) και του μέσου που παραλαμβάνει αυτή την θερμότητα (το ΖΝΧ εν προκειμένω). Το θερμοδοχείο λοιπόν, έχει απώλειες από τα εξωτερικά πλευρικά τοιχώματα (7% μιας και βρίσκεται σε εξωτερικό χώρο) και απώλειες λόγω του εναλλάκτη του (ένας μόνο), που εδώ είναι τύπου μανδύα, και που υπολογίζονται συνολικά σε 5%. Και τριπλής ενέργειας να ήταν, πάλι το ίδιο ποσοστό απωλειών (5%) θα είχε λόγω των εναλλακτών (δύο). @bobzavras Αν το (μη θερμαινόμενο) κλιμακοστάσιο έρχεται σε επαφή και με τα πλευρικά δομικά στοιχεία του κελύφους του ισογείου, τότε ναι, ισχύει η απλοποιητική παραδοχή. Δεν λέει πουθενά η ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010 ότι η παραδοχή ισχύει για κοινόχρηστους και μόνο μ.θ.χ., όταν γίνεται ενεργειακή επιθεώρηση τμήματος κτηρίου.

nascar, μην παίρνεις σαν ισχύουσα την άποψή μου. Μια δική μου ερμηνεία είναι μόνο, οπότε μπορεί και να κάνω λάθος. Ξαναλέω ότι υπάρχει διαφωνία ως προς αυτό.

Σας ευχαριστώ και τους δυο, παιδιά.

Εννοώ πως φλου μου φαίνεται η διατύπωση του ζ). Πολύ γενικόλογο, για να το πω αλλιώς. Φυσικά και δεν λέω πως οι πολεοδομίες έχουν φλου την αλλαγή διαστάσεων των κουφωμάτων. Αυτό που ρωτώ, είναι αν θελήσει κάποιος να αλλάξει τις διαστάσεις τους, τότε τι είδους άδεια χρειάζεται και βέβαια αν είναι επιτρεπτό. Κατά τα λοιπά, συμφωνώ με τα γραφόμενά σου.

Θα πω κάτι και ξέρω ότι υπάρχουν διαφωνίες ως προς αυτό. Και ίδιας ή ανώτερης ενεργειακής κατηγορίας να βγει τελικά το κτήριο, έχω την εντύπωση πως αν υπάρχουν διαφοροποιήσεις σε σχέση με τη ΜΕΑ πρέπει να περιγραφούν στο πόρισμα (τεχνική έκθεση) του ενεργειακού επιθεωρητή, και να γίνει πιο πριν και ενημέρωση του φακέλου (ως προς αυτό υπάρχουν οι διαφωνίες που είπα) όσον αφορά την ΜΕΑ (και την μελέτη θερμομονωτικής επάρκειας που την συνοδεύει, αν οι διαφορές αφορούν στα δομικά στοιχεία). Το λέω, γιατί στο άρθρο 21 του Ν. 4122/2013 γράφει ότι: <<4. Το ΠΕΑ του κτιρίου υποβάλλεται και καταχωρείται ηλεκτρονικά στο Αρχείο Επιθεωρήσεως Κτιρίων του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, αντίγραφο δε αυτού προσκομίζεται στην οικεία Υ.ΔΟΜ., συνοδευόμενο από πόρισμα του Ενεργειακού Επιθεωρητή, για την τήρηση ή μη των προδιαγραφών των δομικών στοιχείων του κελύφους και των τεχνικών συστημάτων του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας, καθώς και της ενεργειακής κατηγορίας που προσδιορίζονται στη Μελέτη Ενεργειακής Απόδοσης (ΜΕΑ)>>. Μπορεί π.χ. ναι μεν το μονωτικό που λέει ο συνάδελφος, να έχει καλύτερο συντελεστή θερμικής αγωγιμότητας (λ) και να επιτυγχάνεται με μικρότερα πάχη, αλλά στην ΜΕΑ προδιαγράφονταν όχι μόνο η τιμή του λ αλλά και ο τύπος και το πάχος του μονωτικού. Οπότε, κατ' εμέ, τηρούνται ναι μεν οι ελάχιστες ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης κατά τον Κ.Εν.Α.Κ., αλλά δεν τηρούνται οι προδιαγραφές που έβαζε η ΜΕΑ. Επιπλέον, εκτός του λ (και κατ' επέκταση των U), αλλάζει το πάχος του μονωτικού, οπότε ίσως εντέλει και να αλλάζουν οι εξωτερικές διαστάσεις. Και κάτι ακόμη, άσχετο φαινομενικά με το ερώτημα του nascar1. Βλέπω π.χ. από μια εταιρεία ότι για XPS για πάχη 20 ≤ s ≤ 50 δίνει δηλωμένη τιμή συντελεστή θερμικής αγωγιμότητας λD = 0,033 [W/(m*K]. Για γραφιτούχα διογκωμένη, ανεξαρτήτως πάχους δίνει λD = 0,031 [W/(m*K]. Το απλό EPS έχει λD περίπου 0,037 [W/(m*K]. Και αυτό που θα ήθελα να επισημάνω, είναι η μακροπρόθεσμη θερμική αντίσταση των δύο υλικών. Η "ένωση αφρώδους πολυστερίνης εξώθησης (XPSA) " γράφει ότι το προωθητικό αέριο που χρησιμοποιείται κατά την διαδικασία της εξήλασης, σταδιακά διαχέεται διαμέσου του πάχους του αφρού και ο αέρας διαχέεται στην κλειστή κυτταρική δομή που αντικαθιστά τον παράγοντα διογκώσεως. Το αποτέλεσμα αυτής της κίνησης αερίου είναι η μείωση της συνολικής θερμική αντίστασης (R-value) της θερμομόνωσης XPS με την πάροδο του χρόνου, δηλαδή η «γήρανση» του υλικού.

Το ξέρω ότι άλλο ο ΝΟΚ και άλλο η ενεργειακή μελέτη και επιθεώρηση. Στον Κ.Εν.Α.Κ. για την συνολκή μεικτή επιφάνεια, μετράει το μεικτό εμβαδόν της ολόκληρης της κάτοψης βάσει των εξωτερικών διαστάσεων. Απλά έλεγα μήπως και έπιανε το παπατζιλίκι και για την "συνολική επιφάνεια" κατά τον Ν. 4122/2013. Που η άτιμη, δεν χρησιμοποιείται στους υπολογισμούς (αλλά εμφανίζεται αυτούσια στην πρώτη σελίδα του Π.Ε.Α. ).

Ωχ Παναγιά μου... Σ' ευχαριστώ! Οπότε αυτό που γράφω στο #98 είναι λάθος, ε;

Δες αν θες ξανά λίγο το συμπληρωμένο προηγούμενο μήνυμά μου. Όχι ότι λέει και τίποτα σπουδαίο. Λες πως στο φ.α. δεν γράφει για μελέτη θερμομόνωσης. Και υποθέτεις πως στο εξωτερικό κέλυφος, μπορεί εντέλει να τοποθετήθηκε θερμομόνωση. Λοιπόν η ΤΟΤΕΕ για στις περιπτώσεις κτηρίων χωρίς καμία πρόνοια θερμομονωτικής προστασία ή με μερική ή πλημμελή θερμομονωτική προστασία, προβλέπει είτε χρήση του πίνακα 3.4. (3.4α. και 3.4β.), είτε αναλυτικό υπολογισμό των συντελεστών σύμφωνα με τις τιμές των μεταβλητών που δίνει ο Κ.Εν.Α.Κ., αλλά με την προϋπόθεση πάντα ότι έχει στη διάθεσή του όλα τα απαιτούμενα θερμοτεχνικά χαρακτηριστικά των υλικών των δομικών στοιχείων (π.χ. πάχος στρώσεων δομικού στοιχείου, ποιότητα υλικών κ.ά.) και εφόσον η ορθότητά τους είναι αναμφισβήτητη. Το δεύτερο δεν το βλέπω να γίνεται καθώς δεν έχεις όλα τα απαιτούμενα στοιχεία. Το πρώτο, ίσως με την μέθοδο του ...χτύπου που κι αυτός δεν είναι ασφαλής. Για μέτρηση των συντελεστών U με όργανα, δεν το συζητάμε. Αν έχει στα συρόμενα-χωνευτά κάποια μόνωση, τότε τουλάχιστον εκεί μπορείς να κάνεις χρήση του 3.4α.

Και στους τοίχους με τα χωνευτά κουφώματα μπορεί να δει τι γίνεται από άποψη θερμομόνωσης. Γενικά συμφωνώ με τους προλαλήσαντες και υπενθυμίζω και ένα σημείο της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010: <<2η κατηγορία. Περιλαμβάνει τα κτήρια εκείνα, των οποίων η οικοδομική άδεια εκδόθηκε κατά την περίοδο 1979 - 2010, ... Πρακτικά, ως τυπικές ημερομηνίες οριοθέτησης της περιόδου ορίζονται: – η 1η Ιανουαρίου 1980 ως ημερομηνία έναρξης της περιόδου και – η 1η Οκτωβρίου 2010 ως ημερομηνία λήξης της περιόδου>>. Το φύλλο αδείας υπάρχει; Αν και από μόνο του δεν λέει και πολλά πράγματα, γιατί π.χ. μπορεί να μην περιλαμβάνει μελέτη θερμομόνωσης, αλλά εντέλει να τοποθετήθηκε. Παρεμπιπόντως, στο άρθρο 2 του Κ.Θ.Κ. γράφει ότι <<1. Από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος διατάγματος ...>> αλλά δεν έχω δει να γράφει πουθενά πότε ορίζεται η έναρξη ισχύος αυτού .

tetris, ρωτάω για να μάθω. Αυτό που λες, ΟΚ για ΠΕΑ-ΜΕΑ, αλλά εσείς οι πολιτικοί μηχανικοί και οι αρχιτέκτονες, πως μετράται την επιφάνεια του κλιμακοστασίου στην δόμηση; Εννοώ της σκάλας αυτής καθαυτής, όχι την πλάκα του πλατύσκαλου στον κάθε όροφο; Δες, αν θες και αυτά τα μηνύματα: #95 ως και #98.

@vk2626 Σχετικά με την αποθήκη του ιδίου κτηρίου, που εφάπτεται σε κτηριακή μονάδα, εξαρτάται από την περίπτωση το πως θα την αντιμετωπίσεις. Αν εφάπτεται με αυτήν και μόνο την κτηριακή μονάδα και με καμία άλλη, τότε θα πρέπει να μελετήσεις τον μ.θ.χ. (αποθήκη εδώ) και να καταχωρήσεις και διαχωριστική επιφάνεια κανονικά. Αν ο διπλανός μ.θ.χ. εφάπτεται και με άλλη κτηριακή μονάδα ή εφάπτεται και με άλλον/άλλους μ.θ.χ., οι οποίοι με την σειρά τους εφάπτονται με άλλες κτηριακές μονάδες, τότε ισχύει η απλοποιητική παραδοχή. Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα. Είναι ένα θέμα αυτό. Όντως, μια αποθήκη ή ένα γκαράζ π.χ. μπορεί και να θερμαίνεται/ψύχεται*. Αλλά, προσωπικά, αν δεν πρόκειται για εμφανώς μ.θ.χ. (π.χ. εργαστήριο ή επαγγελματική αποθήκη που κάνει μπάμ ή κλιμακοστάσιο που δεν επικοινωνεί άμεσα (εννοώ χωρίς κουφώματα) με θερμαινόμενους χώρους), τότε ...δια της μαντικής . Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω; Αν το θεωρήσεις θερμαινόμενο χώρο, τότε όσον αφορά την ενεργειακή επιθεώρηση κι εφόσον πρόκειται για "κτηριακή μονάδα", τις διαχωριστικές προς αυτήν επιφάνειες τις αγνοείς παντελώς. Αν εξετάζεις "κτήριο" ολόκληρο, τότε τις καταχωρείς ως "μεσοτοιχίες". Αν πάλι το θεωρήσεις μ.θ.χ., τότε είτε εξετάζεις "κτηριακή μονάδα" είτε "κτήριο" ολόκληρο, τις θεωρείς ως επιφάνειες του εξωτερικού του κελύφους, ερχόμενες σε επαφή με εξωτερικό αέρα. @Edge Αν ως "οικ. 2" εννοείς την αποθήκη που δε έρχεται σε καμία επαφή με το κτήριο που βρίσκεται η ανώγεια κατοικία ή αν βρισκόταν σε επαφή έστω ότι τότε ήταν στατικά ανεξάρτητα τα δύο κτήρια, τότε δεν μπορεί ούτε να το εξετάσει ούτε και να το εντάξει πουθενά. Κι αυτό γιατί: - ΠΕΑ για αποθήκη δεν βγαίνει, καθώς δεν εμπίπτει στο πεδίο του ΚΕΝΑΚ. - Η αποθήκη αυτή, μ.θ.χ. κατά παραδοχή λόγω μη απαίτησης ρύθμιση των κλιματικών συνθηκών εσωτερικού χώρου για την άνεση των χρηστών της (και όχι για άλλους λόγους, π.χ. διατήρησης τροφίμων, δεν εφάπτεται στο κτήριο που βρίσκεται η ανώγεια κατοικία, για την οποία απαιτείται η έκδοση ΠΕΑ (ή η εκπόνηση ΜΕΑ). Κι εφόσον δεν εμπίπτει στο πεδίο του ΚΕΝΑΚ, δεν έχει νόημα γι' αυτήν ο όρος "θερμική ζώνη". Οπότε ούτε ένταξη στην θ.ζ. "κατοικία" παίζει, ούτε και δημιουργία δεύτερης θερμικής ζώνης. * Αν αυτός ο θερμαινόμενος χώρος, λόγω χρήσης δεν εμπίπτει στο πεδίο του ΚΕΝΑΚ, τότε, αν εξετάζουμε "κτήριο" ολόκληρο, δεν καταχωρείται ούτε στον θερμαινόμενο όγκο (αν θες προσθέτεις την επιφάνεια δαπέδου της στην "θερμαινόμενη επιφάνεια" στα γενικά στοιχεία του κτηρίου (όχι κάποιας θερμικής ζώνης)) και υποχρεωτικά στην "συνολική επιφάνεια" (όπως κάνουμε άλλωστε και για τους υπόλοιπους βοηθητικούς χώρους του κτηρίου), ούτε εξετάζεται ως θερμική ζώνη, ούτε ως μ.θ.χ. και βέβαια δεν καταχωρούνται και διαχωριστικές επιφάνειες προς αυτόν. Απλά αγνοούνται. Αν εξετάζουμε "κτηριακή μονάδα" ("τμήμα κτηρίου αλλιώς), και αυτός ο βοηθητικός χώρος που λόγω χρήσης δεν εμπίπτει στο πεδίο του ΚΕΝΑΚ, έρχεται σε επαφή και με άλλες κτηριακές μονάδες ή χρήσεις που εμπίπτυον στον ΚΕΝΑΚ, τότε δεν καταχωρείται πουθενά και πάλι οι διαχωριστικές προς αυτόν επιφάνειες αγνοούνται. Δεν έχει κανένα νόημα σε αυτή την περίπτωση η χρήση της απλοποιητικής παραδοχής, καθώς είναι και αυτός θερμαινόμενος χώρος. Κι αυτό είναι ένα θέμα με τον ΚΕΝΑΚ και τις σχετικές με αυτόν ΤΟΤΕΕ. Το ότι δεν κάνει λόγο για παρακείμενους χώρους θερμαινόμενους μεν χαμηλότερης εσωτερικής θερμοκρασίας δε. Δεν κάνει δηλαδή αυτό που κάνει το EN 12831/2003.

Edge, δεν καταλαβαίνω γιατί λες <<θεωρώ οτι όλο το κτίριο πρέπει να αντιμετωπίστεί σαν 1 θζ με 70 τμ ΘΧ και 40 τμ ΜΘΧ>>. "Θερμική ζώνη" σύμφωνα με το άρθρο 3 του Κ.Εν.Α.Κ. είναι ένα: <<Σύνολο (ομάδα) χώρων μέσα στο κτίριο με όμοιες απαιτούμενες εσωτερικές συνθήκες και χρήση>>. Όπου ως "κτίριο", σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν.4122/2013, νοείται μια <<στεγασμένη κατασκευή με τοίχους για την οποία χρησιμοποιείται ενέργεια προς ρύθμιση των κλιματικών συνθηκών εσωτερικού χώρου>>. Και ως "Ωφέλιμη επιφάνεια κτιρίου ή κτιριακής μονάδας" η <<μεικτή επιφάνεια δαπέδων των κλειστών στεγασμένων χώρων του κτιρίου που προορίζονται για την εξυπηρέτηση των αναγκών της κύριας χρήσης του, μετρούμενη βάσει εξωτερικών διαστάσεων>>. Οπότε θα το διατύπωνα ως εξής: <<Θεωρώ ότι όλη η "ωφέλιμη επιφάνεια" του κτιρίου" πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν 1 θ.ζ. με εμβαδόν (ή αλλιώς "θερμαινόμενη επιφάνεια") 70 τ.μ., η οποία έρχεται σε επαφή με έναν ΜΘΧ εμβαδού 40 τ.μ.>>. Και λόγω του παραπάνω μπερδέματος είναι που διαφωνώ με τα γραφόμενά σου στο μήνυμα #8. Έχεις (ή μάλλον ο Ιάμβλιχος είχε), ένα κτίριο (ανώγεια κατοικία) με μια θερμική ζώνη εμβαδού 70 τ.μ.μ, της οποίας τα 50τ.μ. του δαπέδου της έρχονται σε επαφή με υποκείμενη ημιυπόγεια αποθήκη (δηλαδή με μ.θ.χ.), και τα υπόλοιπα 20τ.μ. με μπάζωμα (επίσης μ.θ.χ. (κενός μ.θ.χ. συγκεκριμένα) σύμφωνα με την 3.2.2.2. της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010 και την 2.1.6. της ΤΟΤΕΕ 20701-2/2010). Οι δε μ.θ.χ. -θεωρείται ότι- δεν είναι μεταξύ τους θερμικά συζευγμένοι, δηλαδή οι μεταξύ τους διαχωριστικές επιφάνειες θεωρούνται ως αδιαβατικές, με απλά λόγια αγνοούνται.

Ν. 4067/2012 (ΦΕΚ Α' 79), άρθρο 4: <<Άρθρο 4 Άδειες Δόμησης 1. Άδεια Δόμησης, κατά την έννοια του άρθρου 1 του ν. 4030/2011, απαιτείται για την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας δόμησης, όπως: ... ε. Τροποποίηση ή επισκευή όψεων με χρήση ικριωμάτων. ... ζ. Κατασκευή και προσθήκη οποιασδήποτε μορφής εγκατάστασης, που δεν ορίζεται με τις παραγράφους 2 και 3. ... 3. Δεν απαιτείται Άδεια Δόμησης ή έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας, για τις ακόλουθες εργασίες: ... ε. Αντικατάσταση εσωτερικών ή εξωτερικών κουφωμάτων στο ίδιο άνοιγμα>>. Στις μικρής κλίμακας δεν εμπίπτει, ούτε και στην 48ωρη παρομοίως, στο ε) της άδειας δόμησης ούτε, αν δεν γίνεται χρήση ικριωμάτων, μπας και εμπίπτει τελικά σ' εκείνο το ζ). της άδειας δόμησης, ως "κατασκευή"; Πολύ φλου μου φαίνεται αυτό το ζ).

Αν δεν μειωθούν οι παράλογοι συντελεστές φόρου και εισφορών (στην ουσία φόρων και πάλι), μην περιμένουν προκοπή... Και μια απορία. Τι ρόλο θα παίζουν πλέον οι καταστάσεις πελατών-προμηθευτών αν γίνονται ηλεκτρονικά όλες οι τιμολογήσεις (χονδρικής και λιανικής); Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω.

Στο συγκεκριμένο, ναι δεν παίζει ρόλο. Αντιγράφω όμως -λίγο παραλλαγμένο- ένα δικό μου μήνυμα της 21ης Σεπτέμβρη 2017. Θα έπαιζε, εάν π.χ. συνέτρεχαν λόγοι να θεωρηθούν περισσότερες τις μιας θερμικές ζώνες, έστω δύο θ.ζ. Π.χ. κτήριο γραφείων με κάποιους χώρους με μεγάλα ηλιακά θερμικά κέρδη. Και έστω ότι ως ιδιοκτησία είχε το δικό της δίκτυο διανομής, όπως εδώ. Αν σε κάθε θ.ζ. δίνει ένας και μόνο κλάδος (ένας με την έννοια ότι ναι μεν μπορεί να διέρχονταν περισσότεροι του ενός κλάδοι, αλλά στην πρώτη π.χ. έδινε μόνο ένας εξ' αυτών, δηλαδή οι υπόλοιποι ήταν απλώς και μόνο διερχόμενοι*), τότε για την κάθε θ.ζ. θα έπρεπε να καταχωρήσουμε την θερμική ισχύ του διερχόμενου κλάδου. Αν και από τις δύο θ.ζ. διέρχονταν ο ίδιος, ένας και μόνο, κλάδος του δ.δ. (π.χ. για το λεγόμενο "δισωλήνιο" σύστημα με έναν και μόνο κλάδο, οριζόντια διέλευση, και ο οποίος δίνει σε πέντε θερμαντικά σώματα εκ των οποίων τα τρία είναι στην μια θ.ζ. και τα άλλα δύο στην άλλη θ.ζ.), τότε θα καταχωρούσαμε και στις δύο θ.ζ. την ίδια θερμική ισχύ δικτύου και βαθμό απόδοσης. Αυτήν του συγκεκριμένου ενός κλάδου. Αν και από τις δύο θ.ζ. διέρχονταν οι ίδιοι, περισσότεροι του ενός, κλάδοι, και όλοι έδιναν σε όλες, τότε θα καταχωρούσαμε και για τις δύο την ισχύ και τον β.α. εκείνου του κλάδου που βρίσκεται στην χειρότερη ποιοτικά κατάσταση. Ή αν π.χ. είχαμε τρεις θ.ζ. και από τις δύο πρώτες διέρχονταν τρεις κλάδοι, εκ των οποίων οι δύο έδιναν και στις δύο και ο τρίτος έδινε στην τρίτη θ.ζ., τότε για τις δύο πρώτες θα καταχωρούσαμε την ισχύ και τον β.α. εκείνου του κλάδου από τους δύο που δίνουν, που βρίσκεται στην χειρότερη ποιοτικά κατάσταση. Στην τρίτη θα καταχωρούσαμε κατευθείαν αυτήν του τρίτου (του μοναδικού που δίνει σε αυτήν). Για το "μονοσωλήνιο" με ατομικό λέβητα, αλλά σε απομακρυσμένο σημείο, οπότε θεωρείται ως "κεντρικό σύστημα", και με σωλήνες DN15 ή DN16 και που ξεκινούν από το λεβητοστάσιο, είναι λίγο μπέρδεμα, καθώς θα πρέπει να βρεθεί η συνολική θερμική θεωρητική (όσο για την πραγματικά αποδιδόμενη,...άστο) ισχύ (Q60oC) του κάθε κυκλώματος, από τα εγκατεστημένα θερμαντικά σώματα. Θέλει ψάξιμο με βάση τις διαστάσεις τους αν είναι τύπου panel ή Runtal. Καθώς καταλαβαίνεται μάλλον ρωτάω, για να δω αν τα έχω μπερδεμένα ή όχι στο μυαλό μου . * Αν οι διερχόμενοι είναι αμόνωτοι, θα συνεισφέρουν και αυτοί στην θέρμανση της θ.ζ. αλλά αυτό μάλλον δεν το λαμβάνει υπόψη η ΤΟΤΕΕ. Σωστά;