panos-vicious

@MAR_PAX Δες σε παρακαλώ την διόρθωση που έκανα στο α). του μηνύματος #4608. Λάθος από βιασύνη με την χρήση copy-paste. Ζητώ συγγνώμη. Το z1 που έγραψα παραμένει σωστό. Επίσης, για δάπεδα επί εδάφους, τα Κ και Α είναι μηδενικά.

@zio7 Όντως αυτό θα συμβεί (12μηνη λειτουργία και όχι 7μηνη). Αλλά δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Υποθετικά, το εστιατόριο μπορεί να λειτουργεί όλο τον χρόνο, ανεξάρτητα από το αν δουλεύει ή όχι το ξενοδοχείο-καταλύματα. @bobzavras Όχι, ακριβώς. Τώρα δεν έχεις στο γραφείο κάποιο σύστημα παραγωγής ζ.ν.χ. Καταχωρείς μέση κατανάλωση ΖΝΧ (m3/έτος) = 0 και δεν καταχωρείς τίποτα στην καρτέλα του ΖΝΧ. Εάν όμως είχες κάποιο εγκατεστημένο σύστημα παραγωγής ζ.ν.χ., π.χ. ο ηλιακός έδινε και στο γραφείο, τότε ναι μεν πάλι θα καταχωρούσες μηδενική μέση κατανάλωση ΖΝΧ, αλλά θα έπρεπε να συμπληρώσεις τα στοιχεία του συστήματος παραγωγής στην σχετική καρτέλα. Κι αυτό, άσχετα από το γεγονός πως και πάλι δεν θα υπολογιζόταν κατανάλωση ενέργειας για το ζ.ν.χ. Το σωστό θα ήταν να καταωρηθούν τα στοιχεία του συστήματος παραγωγής και διανομής ζ.ν.χ. Εάν είχες π.χ. ιατρείο (5lt/άτομο/ημέρα), και δεν είχες παροχή από τον ηλιακό ούτε και κανένα άλλο σύστημα παραγωγής ζ.ν.χ., τότε θα συμπλήρωνες θεωρητικό σύστημα με: τοπικό ηλεκτρικό θερμαντήρα (βαθμός απόδοσης 1), σύστημα διανομής (βαθμός απόδοσης 1), σύστημα αποθήκευσης (βαθμός απόδοσης 0.98) και βοηθητικές μονάδες (ειδική ισχύς 0 W/m2), σύμφωνα με την Τ.Ο.Τ.Ε.Ε. 20701-1. Εάν είχες και κάποιο άλλο σύστημα, τότε θα καταχωρούσες και αυτό και το καθένα με τους σχετικούς βαθμούς κάλυψης (άθροισμα μονάδα). Εάν είχες σύστημα διπλής ενέργειας (π.χ. ηλεκτρικό θερμαντήρα και ηλιακό συλλέκτης), τότε ο ηλεκτρικός θερμαντήρας (ηλεκτρική αντίσταση) θα ορίζονταν ως το μόνο συμβατικό σύστημα για την παραγωγή ΖΝΧ και με μέσο μηνιαίο βαθμό κάλυψης 1 ενώ ο ηλιακός συλλέκτης θα οριζόταν ξεχωριστά στην σχετική καρτέλα. Το λογισμικό αυτόματα υπολογίζει την συνεισφορά των ηλιακών συλλεκτών και την αφαιρεί από την αρχικά υπολογιζόμενη συμβατική κατανάλωση θερμικής ενέργειας για ΖΝΧ. Αλλά όλα αυτά αναφέρονται τόσο στην 1η ΤΟΤΕΕ όσο και στη βοήθεια του λογισμικού... Διάβασμα αγαπητέ!!! @MAR_PAX α). Κ βάθος, είναι το βάθος από την επιφάνεια του εδάφους έως και την κάτω ίνα της κατώτερης στάθμης του κατακόρυφου ή οριζόντιου δομικού στοιχείου. Είναι το z2 του σχήματος 3.3. π.χ. της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010. Α βάθος είναι η κατακόρυφη απόσταση από την επιφάνεια του εδάφους έως και ένα σημείο-στάθμη εντός του εδάφους από το οποίο ξεκινά ένα κατακόρυφο δομικό στοιχείο έως και την κάτω ίνα της κατώτερης στάθμης του κατακόρυφου στοιχείου. Είναι το z1 του σχήματος 3.3. π.χ. της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010. Γ' αυτό και για δάπεδα αυτό το κελί εμφανίζεται ανενεργό. Στην περίπτωσή σου, εάν δεν έχεις κατακόρυφα δομικά στοιχεία που να ξεκινούν μέσα από το έδαφος, τότε καταχωρείς Α=0. Εσύ γνωρίζεις το τι συμβαίνει. γ). Ναι, δες σελ. 53 της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010: <<Στην περίπτωση κτηρίου, το οποίο βρίσκεται σε κεκλιμένο έδαφος ή σε έδαφος με διαφορετικές στάθμες, το βάθος έδρασης της πλάκας θα λαμβάνεται ίσο με το μέσο όρο των διαφορετικών αποστάσεων της πλάκας από την τελική στάθμη εδάφους σε επαφή με το κτήριο. Το βάθος έκτασης κάθε κατακόρυφου δομικού στοιχείου σε επαφή με το έδαφος θα λαμβάνεται ίσο με το μέσο βάθος έκτασης του δομικού στοιχείου. Για παράδειγμα, στην απλή περίπτωση του σχήματος 3.2. το βάθος έδρασης της πλάκας θα ληφθεί ίσο με z=(z1+z2)/2, ενώ τα κατακόρυφα δομικά στοιχεία θα υπολογιστούν για τα βάθη στα οποία εκτείνεται το καθένα, δηλαδή z1 και z2>>. β). Μάλλον τα d και λ των τοιχίων σε επαφή με το έδαφος, είναι ίδια με αυτά των υποστυλωμάτων σε επαφή με αέρα. Μπορείς να υπολογίσεις τον U των τοιχίων σε επαφή με έδαφος χρησιμοποιώντας τον συντελεστή U των υποστυλωμάτων σε επαφή με αέρα. Σ(d/λ) = (1/Uυποστ. προς αέρα) - Ri - Ra, όπου Ri = 0,13[(m2*K)/W] & Ra=0,04[(m2*K)/W]. Και στην συνέχεια: Uτοιχίων. προς έδαφος = 1 / (Ri + Σ(d/λ) + Ra), αλλά με τιμές: Ri = 0,13[(m2*K)/W] & Ra=0[(m2*K)/W]. Ειδάλλως, από τον πίνακα 3.4α. (4,30 [W/(m2*K)] ή 1,05 [W/(m2*K)]).

Μάλλον έχεις δίκιο φίλε. Δεν μπορεί να ισχύει π.χ. ότι δεν μπορείς να κάνεις επιθεώρηση κτηρίου συνολικής επιφάνειας μικρότερης ή ίσης των 250τ.μ. άλλα το οποίο διαθέτει θερμική + ψυκτική ισχύ 50+51=101kW> 50+50=100kW, εάν κάποιος είναι ενεργ. επιθ. κτηρίων Α' τάξης. Αλλά ας μας πει κάποιος που γνωρίζει αν είναι έτσι.

Ν. 4409/2016, άρθρο 52 <<Απαιτούμενα προσόντα ενεργειακών επιθεωρητών>>.

Ανάλογα με το μοντέλο και την περιοχή θερμοκρασιών προσαγωγής-επιστροφής του νερού: 1). Ονομαστική θερμική ισχύς (80°/60°) / Ονομαστική θερμική παροχή (ονομαστική θερμική φόρτιση) = ngm. Π.χ. για τον 25 KIS e: 24,50[kW] / 25,00[kW] = 0,98 = 98%. ή 2). Ονομαστική θερμική ισχύς (50°/30°) / Ονομαστική θερμική παροχή (ονομαστική θερμική φόρτιση) = ngm. Π.χ. για τον 25 KIS e: 26,25[kW] / 25,00[kW] = 1,05 = 105%.

Σωστά. Θα γινόταν ένα ΠΕΑ για όλες τις χρήσεις μαζί, εάν είχες, π.χ. το εστιατόριο ή bar κλπ, ενταγμένο εντός του κτηρίου με χρήση "ξενοδοχείο θερινής λειτουργίας", το οποία και θα εξυπηρετούσε. Θα έβαζες κύρια χρήση το ξενοδοχείο και σαν ξεχωριστές θερμικές ζώνες τις άλλες (βοηθητικές/συμπληρωματικές) χρήσεις. Το ίδιο, θα γινόταν αν είχες π.χ. κυλικείο εντός σχολικού κτηρίου.

Κι όμως, panstel. Άσχετα από το ότι έχουν πλακώσει τα κοράκια να πάρουν κοψοχρονιά ό,τι καλύτερο υπάρχει και άμα λάχει να παρακάμψουν τη νομοθεσία, η αδικαιολόγητη καθυστέρηση ξεκαθαρίσματος κτηματολογίου-δασικών-natura-χρόνου έκδοσης αδειών, είναι πρόβλημα. Κολλάνε τα πάντα.

Ναι, αν στην συνολική επιφάνεια δαπέδου του 1ου ορόφου έχει προσμετρηθεί και η επιφάνεια δαπέδου της "τρύπας" του κλιμακοστασίου. Αν π.χ. το ισόγειο-είσοδος είναι 10 (χώρος εισόδου) + 10 (κάτοψη κλίμακας) = 20τ.μ. Και στα 240τ.μ. του 1ου ορόφου έχουν προσμετρηθεί ξανά τα 10 τ.μ. της σκάλας, τότε μπορείς να πεις πως στην πραγματικότητα η συνολική επιφάνεια του 1ου είναι 240-10=230τ.μ. Και η συνολική του κτηρίου: 230 + 20 = 250τ.μ. Ακριβώς στο όριο. Αλλά 10τ.μ. κλιμακοστάσιο μόνο, λίγο μεγάλο δεν είναι;

skidoo23, μάλλον γνωρίζεις και ο ίδιος πως, στην πλειοψηφία τους, τα σεμινάρια αυτά καθαυτά, ήταν για τα πανηγύρια. Η ύλη των σεμιναρίων, ναι, αυτή είναι, καλή. Διάβασμα χρειάζεται. Όσο για τις παραπάνω ερωτήσεις, και μόνο η μελέτη, όχι ανάγνωση, των ΤΟΤΕΕ και της βοήθειας του λογισμικού, επαρκεί για την απάντησή τους. Οπότε ο συνάδελφος, σχετικά με τις ερωτήσεις του, πλην της τελευταίας, ας μην περιμένει απάντηση από το φόρουμ. @magos88 Δώσε κάποια στοιχεία για τον λέβητα, μπας και βρούμε τίποτα στο internet ή ψάξε για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του ή και για το installation manual (συνήθως αναφέρονται και εκεί). Εναλλακτικά, και με ό,τι μειονεκτήματα και υπερεκτιμήσεις υπάρχουν στο σχέδιο αναθεώρησης των τριών από τις τέσσερις ΤΟΤΕΕ του ΚΕΝΑΚ, μπορείς να πάρεις τιμές από τον πίνακα 4.2β., για τον ngm.

@danaikaterina Δεν μπορεί να σφραγίσει κανείς ιδιοκτήτης την πόρτα εισόδου στον όροφό του. Όπως και (κανονικά) δεν μπορεί να ξηλώσει την εσωτερική εγκατάσταση του θυροτηλεφώνου/θυροτηλεόρασης/απλού ηλ. κουδουνιού επικαλούμενος ότι δεν τα χρειάζεται και θα τον παίρνουν τηλέφωνο οι επισκέπτες του να κατεβαίνει να τους ανοίγει.

Υποθέτω πως όχι, καθώς τα <<συνολικά>> τετραγωνικά του κτηρίου είναι 240+20=260τ.μ.>250τ.μ. (Ν. 4409/2016, άρθρο 5: <<α. σε κτίρια ή κτιριακές μονάδες συνολικής επιφάνειας έως και διακόσια πενήντα τετραγωνικά μέτρα (250 τ.μ.)>>. Το λέω με βάση τον ορισμό της <συνολικής επιφάνειας>>, της παρ. 3. του άρθρου 2, του Ν. 4122/2013, όπου ορίζεται ότι: <<3. «Συνολική επιφάνεια κτιρίου ή κτιριακής μονάδας»: η συνολική μεικτή επιφάνεια δαπέδων, κλειστών στεγασμένων θερμαινόμενων και μη χώρων, μετρούμενη βάσει εξωτερικών διαστάσεων>>. Αν εκδώσεις ΠΕΑ ανά ιδιοκτησία, τότε γλυτώνεις τον σκόπελο. Καθώς και αυτόν του περιορισμού της μέγιστης συνολικής θερμικής και ψυκτικής ισχύος (50 kW). Και -νομίζω πως- οι τρεις περιορισμοί ισχύουν και διαζευκτικά και σωρευτικά. Δεν είμαι σίγουρος γι' αυτό.

Υπάρχουν τέτοιοι δήμοι;

Ζητώ συγγνώμη για την διόρθωση, αλλά λήμμα (<λαμβάνω) = κέρδος, ωφέλεια | λέξη προς αναζήτηση λείμμα (<λείπ-) = υπόλειμμα, υπόλοιπο *λίμμα (<λίπ-) = άλλη εκδοχή του λείμματος (σπανιότατη λέξη) λύμα (<λύω) = διάλυμα, διάλυση | (<λυμαίνω) ρύπος, ακαθαρσία *λήμα (<λάω) = επιθυμία, βλέψη λίμα (<λιμός) = υπερβολικά μεγάλη πείνα | (<lima) ράσπα, οδοντωτό εργαλείο απόξεσης

Ναι και στα δύο από μέρους μου.

Έχω καταστεί προσωρινά ΑΜΕΑ και γνώρισα από πρώτο χέρι το τι σημαίνει. Επαυξάνω λοιπόν τα γραφόμενα της melissa. Στάλθηκε από το GT-I8260 μου

Μπορεί π.χ. κάποιος συγγενής με κινητικά προβλήματα, των μαθητών/εκπαιδευόμενων, να θέλει να πάει και να δει ή να εγγράψει το παιδί του...

Από την βοήθεια του προγράμματος: Για την θέρμανση -> <<Σε περίπτωση που η μονάδα παραγωγής θερμικής ενέργειας καλύπτει περισσότερες της μιας θερμικές ζώνες, η ισχύς της συγκεκριμένης μονάδας που ορίζεται σε κάθε θερμική ζώνη είναι η συνολική και δεν επιμερίζεται>>. Για την ψύξη -> <<Η ισχύς (της μονάδας παραγωγής) είναι η ονομαστική θερμική ισχύς εξόδου χωρίς αναγωγή / επιμερισμό στην θερμική ζώνη>>. Για το ΖΝΧ -> <<Σε περίπτωση που η μονάδα παραγωγής ΖΝΧ τροφοδοτεί περισσότερες της μιας θερμικές ζώνες, η ισχύς της συγκεκριμένης μονάδας που ορίζεται σε κάθε θερμική ζώνη είναι η συνολική και δεν επιμερίζεται>>. Το αυτό ισχύει και για τον βαθμό απόδοσής της. Ο έλεγχος για υπερ-διαστασιολόγηση θα αφορά το σύνολο του κτηρίου (ή της κτηριακής μονάδας), δηλαδή το σύνολο των θερμικών ζωνών αυτού που εξετάζεις. Επομένως, δεν επιμερίζεις την ισχύ της μονάδας παραγωγής. Εφόσον καλύπτει και τις δύο θερμικές ζώνες (θ.ζ.), την επιλέγεις και για τις δύο. Αν η μια από τις δυο καλύπτεται από άλλο σύστημα ή καλύπτεται μερικώς ή και δεν υπάρχει εγκατεστημένο κανένα σύστημα, τότε ακολουθείς τα αναλόγως προβλεπόμενα. Για τα δίκτυα διανομής: <<Κατά συνέπεια αν στη ζώνη υπάρχουν περισσότερα από ένα δίκτυα (κλάδοι) διανομής θερμού μέσου (που τροφοδοτούνται από διαφορετικές ή την ίδια μονάδα παραγωγής θερμότητας) και παρουσιάζουν διαφορετική ποιότητα και επάρκεια (πάχος) θερμομόνωσης, τότε ο βαθμός απόδοσής τους λαμβάνεται ενιαίος και ίσος με αυτόν του τμήματος που βρίσκεται στη χειρότερη ποιοτικά κατάσταση. Για κάθε δίκτυο διανομής η απόδοσή του λαμβάνεται ανάλογα με τη θερμική ισχύ που μεταφέρει>>. Αν από κάθε θ.ζ. διέρχεται ένας μόνο κλάδος (ξεχωριστός εννοείται από της άλλης), τότε για την κάθε θ.ζ. καταχωρείς την θερμική ισχύ του διερχόμενου κλάδου. Αν και από τις δύο θ.ζ. διέρχεται ο ίδιος, ένας και μόνο, κλάδος του δ.δ. (π.χ. για το λεγόμενο "δισωλήνιο" σύστημα με έναν και μόνο κλάδο, οριζόντια διέλευση, και ο οποίος δίνει σε πέντε θερμαντικά σώματα εκ των οποίων τα τρία είναι στην μια θ.ζ. και τα άλλα δύο στην άλλη θ.ζ.), τότε καταχωρείς και στις δύο θ.ζ. την ίδια θερμική ισχύ δικτύου και βαθμό απόδοσης. Αυτήν του συγκεκριμένου ενός κλάδου. Αν και από τις δύο θ.ζ. διέρχονται οι ίδιοι, περισσότεροι του ενός, κλάδοι, τότε καταχωρείς και για τις δύο την ισχύ και τον β.α. εκείνου του κλάδου που βρίσκεται στην χειρότερη ποιοτικά κατάσταση. Για το "μονοσωλήνιο" με ατομικό λέβητα, αλλά σε απομακρυσμένο σημείο, οπότε θεωρείται ως "κεντρικό σύστημα", και με σωλήνες DN15 ή DN16, είναι λίγο μπέρδεμα, καθώς θα πρέπει να βρεις την συνολική θερμική θεωρητική ισχύ (Q60oC) του κάθε κυκλώματος, από τα εγκατεστημένα θερμαντικά σώματα. Θέλει ψάξιμο με βάση τις διαστάσεις τους αν είναι τύπου panel ή Runtal. Όσο για την πραγματικά αποδιδόμενη,...άστα-βράστα. Αν έχεις λέβητα και ψύκτη, που δίνουν σε ΚΚΜ, τότε καταχωρείς στοιχεία και για το ζεστό/ψυχρό νερό και για τους αεραγωγούς. Για τους αεραγωγούς, δεν έχεις μεταφερόμενη ισχύ και β.α. Αυτή που επιμερίζεται σε κάθε θερμική ζώνη, είναι η ισχύς των βοηθητικών συστημάτων, και αυτό γίνεται ανάλογα με το επιμέρους ποσοστό του θερμικού φορτίου που παρέχει (μέσω του δικτύου διανομής) σε κάθε ζώνη.

Αν το μεγαλύτερο τμήμα της κατοικίας αφορά μονοκατοικία, τότε το σύνολο (μονοκατοικία + μπάνιο που αποτελεί πρώην τμήμα όμορου κτιρίου) θα το θεωρούσα σαν "κτίριο", δηλαδή ολόκληρο κτίριο και όχι τμήμα κτιρίου (ή κτιριακή μονάδα όπως αλλιώς λέγεται). Με βάση αυτή την θεώρηση, όσον αφορά τα δομικά στοιχεία (αδιαφανή και διαφανή) που έρχονται σε επαφή με την αποθήκη-απομεινάρι του όμορου και εφόσον αυτή είναι μη θερμαινόμενη, δες τι γράφω στο #328 σαν απάντηση στο δικό σου μήνυμα #324 σχετικά με την αντιμετώπισή τους. Για το διαφανές δομικό στοιχείο (παράθυρο προς αποθήκη-μ.θ.χ.) αντί να πάρεις τιμές από τον πίνακα 3.12. της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010, μπορείς να υπολογίσεις τον συντελεστή θερμοπερατότητάς του από τον τύπο 2.11. (σε συνδυασμό με τον 2.12.) της ΤΟΤΕΕ 20701-2/2010.

Αυτό με τον επιμερισμό των επιφανειών και το ύψη, και την σχέση τους με τον θερμαινόμενο όγκο, δεν το καταλαβαίνω τι εννοείς. Ο θερμαινόμενος όγκος θα είναι όσος τον υπολογίσεις. Σαν (μέσο) ύψος τυπικού ορόφου (που θα είναι ίσο με του ισογείου εν προκειμένω), μπορείς να καταχωρήσεις το αποτέλεσμα του ((V1[m3]*h1[m]) + (V2[m3]*h2[m])) / (V1+V2)[m3] = h3 [m]. Δηλαδή ένα σταθμισμένο (βάσει των όγκων) ύψος. Άλλωστε, στατιστικό και μόνο, στοιχείο είναι. Σχετικά με τους μ.θ.χ. Αν π.χ. το υπόγειο (παρόλο που αποτελεί βοηθητική χρήση του καταστήματος), έρχεται σε επαφή και με άλλους μ.θ.χ. του κτηρίου, τότε μπορείς να κάνεις την παραδοχή του Uπρος μ.θ.χ./2 και μηδενική σκίαση για τις διαχωριστικές επιφάνειες. Και επειδή πατάρι και υπόγειο επικοινωνούν μέσω του κλειστού κλιμακοστασίου (μ.θ.χ. και αυτό κάνεις την ίδια παραδοχή και για τις αντίστοιχες διαχωριστικές επιφάνειες. Με άλλα λόγια δεν ασχολείσαι με την καταχώρηση στοιχείων για τους μ.θ.χ. (έναν ενιαίο στην ουσία μ.θ.χ., δηλαδή υπόγειο-κλιμ/σιο-πατάρι) και θα έχεις συνολικό και θερμαινόμενο όγκο να ταυτίζονται. Διαφορετικά, αν αποφασίσεις να ασχοληθείς, τότε θα πρέπει να καταχωρήσεις τα δομικά στοιχεία όλων των μ.θ.χ. (του ιδίου κτηρίου) που ο παραπάνω (υπόγειο-κλιμ/σιο-πατάρι) μ.θ.χ. της χρήσης που εξετάζεις, έρχεται σε επαφή. Δηλαδή να έχεις πλέον έναν μεγάαααλο ενιαίο μ.θ.χ. Τη ίδια θεώρηση μπορείς να κάνεις και αν π.χ. η οροφή του παταριού ή κάποια κατακόρυφα δομικά στοιχεία του, έρχονται σε επαφή με άλλη θερμαινόμενη χρήση του ιδίου κτηρίου. Αν δεν συμβαίνει τίποτε από τα παραπάνω, τότε θα έχεις έναν ενιαίο (όχι δύο ξεχωριστούς) μ.θ.χ. που θα έρχεται σε επαφή με την χρήση που εξετάζεις και μόνο, και θα αποτελείται από τους όγκους: υπόγειο, κλιμακοστάσιο, πατάρι.

Καταρχήν, όλα τα παραπάνω έχουν απαντηθεί στο φόρουμ, κατ' επανάληψη. Δεν εξετάζω το τι σε συμφέρει αλλά το τι προβλέπεται και ποιο θεωρώ ως πιο σωστό. Το ΠΕΑ αφορά χρήση. Οπότε για κάθε χρήση (γραφεία και ένα κατάστημα) θα πρέπει να εκδοθούν ξεχωριστά ΠΕΑ. Έχεις δύο επιλογές: - Εκδίδεις ένα ΠΕΑ για την χρήση "γραφείο" για όλα τα γραφεία μαζί και ένα και μοναδικό για την χρήση κατάστημα". Σ' αυτή την περίπτωση, η κάθε χρήση θα χαρακτηριστεί ως "κτίριο". Καταχωρείς, για κάθε χρήση όλα τα ονόματα των ιδιοκτητών (όχι των ενοικιαστών). Επιπλέον, πάλι για κάθε χρήση, καταχωρείς όλον τον μ.θ.χ. (αποθήκες και κλιμ/σιο μάλλον επικοινωνούν) με τον οποίο έρχεται σε επαφή η συγκεκριμένη χρήση και τις διαχωριστικές προς αυτόν επιφάνειες, καθώς και τις λεγόμενες "μεσοτοιχίες" (όμορα δομικά στοιχεία προς γειτονικά κτίρια). - Εκδίδεις ένα ΠΕΑ ανά χώρο (εκτός των αποθηκών εννοείται). Τότε ο καθένας θα χαρακτηριστεί ως "κτιριακή μονάδα" ή "τμήμα κτιρίου". Πάλι, για τον καθένα καταχωρείται το όνομα του/των ιδιοκτήτη/των. Όχι του ενοικιαστή. Δεν καταχωρείς "μεσοτοιχίες" και τους μ.θ.χ. και κάνεις την παραδοχή του συντελεστή Uπρος μ.θ.χ./2 και πλήρη σκίαση χειμώνα-καλοκαίρι για τις διαχωριστικές προς αυτούς επιφάνειες, τις οποίες και καταχωρείς στην καρτέλα των δομικών στοιχείων (αδιαφανών και διαφανών) της θερμικής ζώνης. Προτείνω την πρώτη αντιμετώπιση. Αμοιβή; "Ελεύθερη" διαπραγμάτευσή της.

PPC_USS??? Καλά μέχρι το Public Power Corporation, το USS τι είναι;

Μιας και "δεν έχει ψέμα στη ζωή να μην τελειώνει". Κι "ό,τι σε πάει στο Θεό μετά σε λιώνει, χάνεται μέσα στη δική του τη ζωή" ε τουλάχιστον, "πες μου αυτά που αγαπάς να τα φυλάξω σ' ένα πηγάδι της ψυχής μου σκοτεινό όταν θα σκύβω τη ζωή μου να κοιτάξω να `σαι φεγγάρι στου βυθού τον ουρανό". Το 14 στα 46:25 https://www.youtube.com/watch?v=ut7rsLlMtG0 Κι αυτό

Άλλο ενδεικτικό παράδειγμα, μη ρεαλιστικής αποτύπωσης: τα καταστήματα που λειτουργούν όλες τις εποχές του χρόνου με ρολά και μάλιστα ανεβασμένα. Τα θεωρούμε σαν να είναι μονίμως κατεβασμένα. Και άντε, αν είναι ρολά σουρωτήρια ή πλέγμα, πλησιάζει την πραγματικότητα η παραπάνω αντιμετώπιση. Αλλά αν είναι σαν ρολά κατοικίας με μικρές οπές αερισμού; Άλλο παράδειγμα. Γενικά σε κανένα κτήριο που εμπίπτει στον Κ.Εν.Α.Κ. δεν υπολογίζονται οι καταναλώσεις ειδικών εφαρμογών, συσκευών, εξοπλισμού εν γένει (αερισμού, κατάψυξης, φωτισμού ανάδειξης ή και περιμετρικού εξωτερικού φωτισμού ασφαλείας, κλπ). Μόνο ό,τι έχει να κάνει με την θερμική, οπτική και ακουστική άνεση των χρηστών και η ποιότητα αέρα του εσωτερικού περιβάλλοντος. Ναι, αλλά, αν π.χ. δεν υπάρχει η κοινώς λεγόμενη "φούσκα" στην κουζίνα ενός ΚΥΕ εστίασης, τότε θα βρομάει ο τόπος (μέσα κι έξω) κι εντέλει οι πελάτες θα την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Παρομοίως και τα ψυγεία, οι μαγειρικές συσκευές κ.α. Δεν θα μπορούσε να διατηρηθεί να μαγειρευτεί/ψηθεί/βραστεί/τηγανιστεί τίποτε. Κι όμως, δεν τα λαμβάνουμε υπόψη στις ενεργειακές καταναλώσεις. Μόνο στην συνεισφορά τους ως εσωτερικά θερμικά κέρδη (ή φορτία στην περίοδο ψύξης), όπου διαμορφώνουν και τις ενεργειακές απαιτήσεις για θέρμανση και ψύξη και εντέλει τις αντίστοιχες καταναλώσεις. Και μάλιστα, με εκτιμώμενες από το λογισμικό (από τον πιν. 2.8. της 1ης ΤΟΤΕΕ που βασίζεται στο ΕΛΟΤ EN ISO 13790:2009) τιμές της ισχύος, του μέσου συντελεστή ετεροχρονισμού, του ετεροχρονισμού ισχύος εξοπλισμού και του μέσου συντελεστή λειτουργίας. Όχι με καταγεγραμμένες κατά την επιθεώρηση τιμές.

Merci skidoo για τις επισημάνσεις σου!!! Μάλιστα, δηλαδή με βάση την <<ακαθάριστη θερμογόνο δύναμη» (GCV)>> όπως την λέει στους ορισμούς του παραρτήματος I. Βάσει του ορισμού του ns στο άρθρο 2, θα πρέπει να είναι: ns* = QH** / QHE, όπου: - QH η ζητούμενη θέρμανση χώρου για συγκεκριμένη εποχή θέρμανσης και - QHE η ετήσια κατανάλωση ενέργειας * Με τον συμβολισμό ns τον παριστάνει και στον πίνακα 7 του παρατήματος V. Και τον υπολογίζει σταθμίζοντας τους n1 και n4. Όμως με μπερδεύει το ότι, στον ορισμό 13 (αναφέρεται σε θερμαντήρες χώρου με λέβητα, θερμαντήρες συνδυασμένης λειτουργίας με λέβητα και θερμα­ντήρες χώρου με συμπαραγωγή) του παραρτήματος I, λέει πως με τον ίδιο τρόπο υπολογίζεται και ο nson (<<ενεργειακή απόδοση της εποχιακής θέρμανσης χώρου κατά την ενεργό κατάσταση>>. ** Μόνο που τον ορισμό της <<ετήσιας απαιτούμενης θέρμανσης αναφοράς>>, η οποία όμως αναφέρεται σε καθορισμένη εποχή θέρμανσης, τον δίνει στην ενότητα που αναφέρεται στους ορισμούς που αφορούν <<θερμαντήρες χώρου με αντλία θερμότητας και θερμαντήρες συνδυασμένης λειτουργίας με αντλία θερμότητας>> του παραρτήματος I. Είναι ίδια με την <<ζητούμενη θέρμανση χώρου για συγκεκριμένη εποχή θέρμανσης>>;;; Έχω μπερδευτεί .