panos-vicious

Για να είσαι εντάξει τυπικά, άλλαξε την ισχύ του δικτύου διανομής. Όχι πως θα αλλάξει κάτι στα αποτελέσματα, αφού πάλι κάτω από 100kW θα είναι και με υψηλή θερμοκρασία προσαγωγής.

Το εργαστήριο παρασκευής των γλυκών, δες το σαν να ήταν η κουζίνα ενός εστιατορίου. Ένα ΠΕΑ δεν θα έβγαζες για όλο μαζί (αίθουσα εστιατορίου και κουζίνα); Οπότε δεν χρειάζεται να μονώσεις την διαχωριστική επιφάνεια, εκτός αν θες να το κάνεις για άλλους λόγους. Πάντως στον έλεγχο θερμομονωτικής επάρκειας θα το εξετάσεις σαν σύνολο. Το ίδιο και στην μελέτη ενεργειακής απόδοσης. Τώρα αν θες να το σπάσεις σε δύο ζώνες, κάνε το αν συντρέχουν κάποιοι λόγοι (π.χ. διαφορά θερμοκρασίας πάνω από 4oC, άλλες απαιτήσεις σε νωπό αέρα, διαφορετική σχετική υγρασία, διαφορετικά συστήματα θέρμανση/ψύξης/αερισμού λόγω διαφορετικών εσωτερικών συνθηκών). Το εργαστήριο (δεν βγάζει χωριστή άδεια για χρήση "εργαστήριο") θα το έβαζα σαν χρήση "Διάδρομοι και άλλοι κοινόχρηστοι βοηθητικοί χώροι". Αλλά και σαν ξεχωριστές ζώνες να μην τα αντιμετωπίσεις, και πάλι τον υπολογισμό των απαιτήσεων σε νωπό αέρα και Ζ.Ν.Χ. θα πρέπει να τον κάνεις χωριστά. Αν δεν πάρεις δύο ζώνες θα έχεις αυξημένες απαιτήσεις για φωτισμό (250 lux) και στον χώρο του εργαστηρίου, σε σχέση με το αν το αντιμετώπιζες σαν ξεχωριστή ζώνη (200 lux).

Μια χαρά μου φαίνεται. "Κεντρικό" δίκτυο λογαριάζεται εφόσον είναι εκτεταμένο. Μόνωση 9mm για το εσωτερικό δίκτυο και τουλάχιστον 13mm για το εξωτερικό (κι άμα το κάνει σφύρα μου). Υποθέτω πως δεν έχεις όδευση πάνω από 20% του δικτύου (από τον ηλιακό τριπλής ως την πιο απομακρυσμένη κατανάλωση) σε εξωτερικό χώρο.

Εκτός από τα αυτόματα εξαεριστικά, δεν βγαίνουν και τα ...κουκιά. Στην τέταρτη φωτογραφία, φαίνονται δύο ζεύγη συλλεκτών, οπότε δύο (2) αυτονομίες και όπως λέει ο συνάδελφος είναι στον Α' όροφο. Αν πούμε πως έχει άλλα δύο ζεύγη στον Β' όροφο, τότε μας κάνουν τέσσερεις (4) αυτονομίες. Και ένα ακόμα από το ένα και μόνο ζεύγος του ισογείου, σούμα πέντε (5) αυτονομίες. Άλλος κλάδος δεν φαίνεται, οπότε μπας και έχει γίνει συνένωση διαμερισμάτων; Δηλαδή τα 2 του ισογείου σε ένα, στον Α' όροφο ένα μεγάλο διαμέρισμα (αυτό με τα τρία κυκλώματα) και μια συνένωση δύο μικρών διαμερισμάτων (δύο κυκλώματα) και το ίδιο και στον Β' όροφο;

Ναι βρε 'συ. Καταχώρηση στη καρτέλα των διαφανών επιφανειών, τύπος "μη ανοιγόμενο κούφωμα" κλπ. Χμμ, απόψεις ε; Θυμήθηκα τον Harry Callahan . Μιλάμε κι εμείς για επιθεωρητές... Τςςς.

Δες το παρακάτω κατακόρυφο διάγραμμα ενός δισωληνίου δικτύου. Από τον χώρο που ορίζω ως διαμέρισμα διέρχονται περισσότεροι από ένας κλάδοι (οι IV,V, VII και VII), όπως συμβαίνει συνήθως με τα δισωλήνια συστήματα. Σου λέω να πάρεις ως ισχύ δικτύου για το συγκεκριμένο διαμέρισμα την ισχύ εκείνου του κλάδου που έχει τον χειρότερο βαθμό απόδοσης, σε σχέση με την θερμική ισχύ που μεταφέρει και την μόνωσή του σε σχέση με την διάμετρό του (στην αρχή του κλάδου). Εδώ και οι τέσσερις κλάδοι έχουν διάμετρο από 2" έως 3", θεωρώ πως έχουν ανεπαρκή μόνωση βάση του πίνακα 4.7. και επίσης όλοι έχουν ισχύ κάτω από 100 [kW] (28.49, 20.12, 41.87, 21.4 kW), και ακόμα όλοι περνάνε μέσα από εσωτερικούς χώρους, οπότε έχουν τον ίδιο βαθμό απόδοσης. Σαν ισχύ δικτύου για το διαμέρισμα, θα έπαιρνα: Pδικτύου = 41.87 * ng1 * ng2 [kW]. Σπάνια θα βρεις εφαρμοσμένη μελέτη και σχέδια εφαρμογής, αλλά συνήθως οι κλάδοι είναι κάτω των 100[kW]. Αν θες μπορείς να κάνεις τον καταμερισμό της συνολικής θερμικής ισχύος ανά κλάδο ποσοστιαία είτε ανάλογα με τα χιλιοστά θέρμανσης ή εναλλακτικά με την επιφάνεια δαπέδου των χώρων που καλύπτει ο κλάδος προς τη συνολική θερμαινόμενη επιφάνεια του κτιρίου είτε κάνοντας χρήση των συντελεστών εi από την κατανομή δαπανών θέρμανσης. Θα δεις διαφορά στα αποτελέσματα του Κ.Α. αν συμπληρώσεις τιμή πάνω από 100 [kW]. Συμπληρωματικά και αυτά που λέει ο Inzaghi στο #31.

sdim και με κοινόχρηστο φ.α. υπάρχει πρόβλημα. Κατά τ' άλλα συμφωνώ με ως προς το παράτυπο του θέματος. Υ.Γ.: Μια και μόνη φορά είχα καλέσει καυστηραντζή και τον πλήρωσα ο ίδιος. Δεν λέει.

Όπως γράφει και στις ερωταπαντήσεις του ΤΕΕ: <<4. Ως διαφανές δομικό στοιχείο «μη ανοιγόμενο κούφωμα» εφόσον είναι σε επαφή με ΜΘΧ ή ηλιακό χώρο (π.χ. κλιμακοστάσιο) και θεωρηθεί κατά την επιθεώρηση τμήματος κτιρίου ότι εφάπτεται με τον εξωτερικό αέρα, οπότε και δεν αξιολογείται η διείσδυση αέρα. Ο συντελεστής διαπερατότητας στη ηλιακή ακτινοβολία «g» θεωρείται και σε αυτή την περίπτωση μηδενικός. Η διείσδυση αέρα από την εξώθυρα πρέπει να συνυπολογίζεται στον αερισμό από κουφώματα μόνο στην περίπτωση που εφάπτεται με τον εξωτερικό αέρα>>. Οπότε: αδιαφανές μη ανοιγόμενο κούφωμα, δεν υπολογίζεις διείσδυση αέρα και U = (2,7** / 2) = 1,35 [W/(m2*K)], γ (αζιμούθιο) κενό, g_w = 0, α και ε κενά. pirsogiannis θα έπαιρνες αυτούσια την τιμή U =2,7 [W/(m2*K)] εάν επιθεωρούσες ολόκληρο το κτίριο και όχι τμήμα αυτού. Αν δηλαδή καταχωρούσες διαχωριστικές επιφάνειες πρός μ.θ.χ. Το ίδιο θα ίσχυε και για οποιαδήποτε διαφανή επιφάνεια. Π.χ. σε κάποια παλιά κτίρια βλέπεις να υπάρχουν φεγγίτες που βλέπουν προς κοινόχρηστο κλιμακοστάσιο. Θα υπολόγιζες το U τους και θα το πολλαπλασίαζες με b=0,5 εάν επιθεωρούσες τμήμα κτιρίου. **Πάντως νομίζω πως η τιμή 3,7 [W/(m2*K)] (οπότε για την περίπτωση του U/2 = 1,85 [W/(m2*K)]) που είχαν αρχικά (πριν κάτι μήνες) στα FAQs, ήταν πιο σωστή. Για να μην αγωνιείς αναμένοντας την απάντηση του dib και γνωρίζοντας την άποψή του επί των ερωταπαντήσεων του ΤΕΕ και τη οποία έχει δηλώσει κατ' επανάληψη, σου απαντώ ως "αντ' αυτού" (dib ελπίζω να μην θυμώσεις): αδιαφανές δομικό στοιχείο με U = 3,50 /2 = 1,75 [W/(m2*K)].

Αν ο κλάδος/κλάδοι του δικτύου διανομής που τροφοδοτούν την ιδιοκτησία που εξετάζεις εξυπηρετούν και άλλες ιδιοκτησίες, βάζεις όλη την ισχύ του κλάδου. Δεν την επιμερίζεις βάση των τετραγωνικών ή χιλιοστών θέρμανσης. Αυτού του είδους τον επιμερισμό τον κάνεις στα βοηθητικά συστήματα. Αν έχεις περισσότερους από έναν κλάδους (παλιό δισωλήνιο σύστημα) που διέρχονται από την ιδιοκτησία σου, πάρε αυτόν με τον χειρότερο βαθμό απόδοσης και βάλε την ισχύ αυτού στο κελί της ισχύος.

Λοιπόν, για να σας βγάλω από εικασίες, ο ένας λόγος που έφαρμοζε αυτή τη μέθοδο ήταν αυτός για τον οποίο κάνει την σύσταση και η ΤΟΤΕΕ και ο δεύτερος ήταν πως νόμιζε ότι έτσι θα μείωνε την συνεισφορά στις θερμικές απώλειες (και τα ψυκτικά φορτία αντίστοιχα), εκείνων των τεράστιων ψυκτρών που αποκαλούνται "εξώστες". Για την αντιμετώπιση του δεύτερου προβλήματος (και μείωση των αντίστοιχων θερμογεφυρών) υπάρχουν ειδικά τεμάχια, άλλα αμφιβάλλω αν τα χρησιμοποιεί κανείς στον τόπο μας και αν υπάρχουν και συνεργεία εκπαιδευμένα για την σωστή εφαρμογή τους. Αυτό νόμιζε ο άνθρωπος, αυτό έκανε. That's all.

Αν δεις στον πίνακα 3.5. της ίδιας ΤΟΤΕΕ, λέει πως και για κτίρια της περιόδου 1979-2010 (ισχύς του Κ.Θ.Κ.), μπορείς να πάρεις τιμές από τους πίνακες 3.4α. και 3.4β. για κτίρια χωρίς θερμομονωτική προστασία ή με πλημμελή εφαρμογή του Κ.Θ.Κ.

Κι αν σου πω πως γνωρίζω κατασκευαστή στην Αργυρούπολη που το εφάρμοζε στις οικοδομές του για χρόνια; Και όχι μόνο στις ενδιάμεσες τοιχοποιίες αλλά κάνοντας τις ενδιάμεσες πλάκες σάντουιτς (θερμομόνωση πάνω-κάτω) ; Τώρα πια βέβαια δεν χτίζει καν.

Αν θεωρήσει το κατάστημα ως μ.θ.χ. και παράλληλα αυτό έχει κάποιο τοίχο που να συνορεύει με κοινόχρηστο κλιμακοστάσιο μη θερμαινόμενο, τότε κάνοντας την παραδοχή του U*0,5 (λόγω εξέτασης τμήματος κτιρίου), θα πρέπει για το διαχωριστικό δάπεδο να πάρει τιμή U τέτοια που να αντιπροσωπεύει την πραγματική του θέση, δηλαδή "δάπεδο επάνω από μ.θ.χ.", π.χ. U=2,00 [W/(m2*k)]. Πάντως, η γνώμη μου είναι πως αφού στην οικοδομική άδεια, ο ισόγειοι αυτοί χώροι χαρακτηρίζονται ως "καταστήματα" θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως θεωρητικά θερμαινόμενοι, παρόλο που ποτέ δεν εγκαταστάθηκε κανένα σύστημα ατομικής θέρμανσης. Να το πω αλλιώς. Έστω πως εξετάζουμε διαμέρισμα κάποιας παλιάς πολυκατοικίας (π.χ. του '30, '50) όπου δεν προβλέπονταν κεντρική θέρμανση, αλλά συνήθως είχαν κάτι σόμπες, τζάκια και τα συναφή. Και έστω πως κάποια από τα όμορα διαμερίσματα του δικού μας υπό εξέταση διαμερίσματος έχουν ξηλώσει τα όποια ατομικά συστήματα θέρμανσης είχαν και είναι ακατοίκητα για χρόνια. Θα τα αντιμετωπίζαμε ως μ.θ.χ.; Δεν το νομίζω. Άτιμο πράγμα εντέλει τόσο η χρήση βάση οικοδομικής αδείας όσο και το "θεωρητικώς ..." (έκαστος ας συμπληρώσει ό,τι νομίζει). Επίσης, να ένας καλός λόγος για να γίνεται χρήση της παρακάτω σύστασης της ΤΟΤΕΕ 20701-2/2010: <<Είναι σκόπιμο, χωρίς ωστόσο αυτό να αποτελεί υποχρέωση, να είναι θερμομονωμένα και όλα τα οριζόντια και κατακόρυφα δομικά στοιχεία που διαχωρίζουν μεταξύ τους δύο διαφορετικά διαμερίσματα του ιδίου κτηρίου ή χώρους με διαφορετική χρήση ή χώρους με διαφορετικά ωράρια λειτουργίας>>.

Σουρωτήρι είναι ανάθεμά τες.

Εγώ αυτό καταλαβαίνω διαβάζοντας την παρακάτω φράση από την πρώτη παράγραφο της ενότητας 3.2.4. της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010: <<Η εσωτερική θερμοχωρητικότητα θερμικής ζώνης Cm (kJ/K) υπολογίζεται με βάση τη θερμοχωρητικότητα και την επιφάνεια των δομικών στοιχείων που περικλείουν τη θερμική ζώνη και βρίσκονται σε άμεση επαφή με τον εσωτερικό αέρα της ζώνης>>. Το αν συμφωνώ μαζί σου (που συμφωνώ και το γράφω στο προηγούμενο μήνυμα), ποσώς ενδιαφέρει την ΤΟΤΕΕ. Τώρα, αν εσύ ή όποιος άλλος, έχει διαφορετική ερμηνεία για το παραπάνω, ευχαρίστως να το δούμε. Όμως έχω την εντύπωση, πως θα υπολογίζαμε όλα τα στοιχεία που αποθηκεύουν θερμότητα αν εξετάζαμε ένα χώρο χαρακτηρισμένο ως "θερμοκήπιο".

Καλά ακούγονται αυτά που λες nick, αλλά μάλλον δεν γίνονται εκτός κι αν ο ενεργ. επιθ/της θέλει να ρισκάρει την άδειά του. Αν τυχόν πραγματικά δεν υπάρχουν τα παραστατικά της μόνωσης της ταράτσας και πάει να την συνυπολογίσει στο 2ο ΠΕΑ (μετά την υλοποίηση των εγκριθέντων παρεμβάσεων), πως θα το κάνει αφού δεν θα υπάρχουν πιστοποιητικά-τιμολόγια-δελτία αποστολής για αυτήν; Αν πάλι "δεν τα βρίσκει" ο ιδιοκτήτης και ως εκ θαύματος "βρεθούν" μετά την υλοποίηση των παρεμβάσεων του προγράμματος, έχοντας όμως ημερομηνίες πριν την υποβολή του προσαρτήματος, τότε θα θεωρηθεί ότι ο επιθεωρητής εκτέλεσε πλημμελώς τα καθήκοντά του ή/και με δόλο. "Μεσιέ άλλα αντ' άλλων αποτελέσματα χρησιμοποιήσατε για την σύγκριση" θα του πουν και δεν νομίζω πως θα πιάσει το ότι "ο άγιος Φανούρης έκανε το θαύμα του". Εκτός κι αν δεν συμπεριλάβει καθόλου την μόνωση της ταράτσας, ούτε στο ΠΕΑ μετά την υλοποίηση των επεμβάσεων του εξοικονομώ. Μόνο που θα γκρινιάζει ο ιδιοκτήτης. Μπορεί βέβαια να του τα εξηγήσει από πριν, αλλά θα είναι συνεργάσιμος ή θα σκούζει κατόπιν; Παίζει επίσης το να μην υπάρχουν παραστατικά για τη μόνωση της ταράτσας, να την συμπεριλάβει στο προσάρτημα στα σενάρια και ο προμηθευτής (που μπορεί να είναι και εγκαταστάτης) να κόψει παραστατικά με ημερομηνία μεταγενέστερη του προσαρτήματος. Πολύ τρέξιμο για ψίχουλα.

Δεν διαφωνώ (γι' αυτό άλλωστε προσπαθούμε να έχουμε υλικά με αυξημένη θερμοχωρητικότητα και υψηλή μάζα ώστε να έχουμε ισχυρές θερμικές αποθήκες), ωστόσο υπολογίζουμε τη θερμοχωρητικότητα για τις περιβάλλουσες επιφάνειες μιας θερμικής ζώνης. Πάντως κι εμένα με απασχολεί οπότε να πω μια γνώμη κι αν θες εσύ ή και όποιος άλλος θέλει ας πει κι αυτός τη δική του. Έστω πως έχουμε ένα διαμέρισμα σε ενδιάμεσο όροφο (όχι σε εσοχή ή προεξοχή) και προτείνουμε σαν σενάριο την εσωτερική θερμομόνωση όλων των κατακόρυφων δομικών στοιχείων του. Και έστω ότι δεν πάμε να κάνουμε αναλυτικό υπολογισμό της εσωτερικής θερμοχωρητικότητας kj ανά μονάδα επιφάνειας του κάθε δομικού στοιχείου (kj = Σρj*cj*dj), αλλά πάμε να υπολογίσουμε μια μέση τιμή της ανηγμένης θερμοχωρητικότητας cm κάνοντας χρήση του πίνακα 3.13. της 1ης ΤΟΤΕΕ. Έστω πως έχουμε μια κάτοψη A=10mx10m=100m2 μεικτού εμβαδού θερμικής ζώνης, με εξωτερικούς τοίχους/υποστυλώματα πάχους 0,30m, οπότε καθαρό εμβαδόν δαπέδου και οροφής Α1 = Α2 = 9,40x9,40 = 88,36m2. Και έστω μεικτό ύψος 3,00m και καθαρό (εσωτερικό) 2,80m. Κι ας πούμε πως έχουμε και 45m2 ανοίγματα. Οπότε εσωτερική επιφάνεια κατακόρυφων δομικών στοιχείων: Α3 = (((9,60x2,80)*4) - 45) = 62,52m2. Έστω επίσης πως επιλέγουμε για το ενδιάμεσο δάπεδο και την ενδιάμεση οροφή cm1 = cm2 = 260 [kJ/(m2*K)], αν και θα μπορούσαμε πχ. να υπολογίσουμε k1 = k2 = 2400x1000x0,1 = 240.000 [J/(m2*K)] = 240 [kJ/(m2*K)]. Για τα περιμετρικά αδιαφανή κατακόρυφα δομικά στοιχεία, εφόσον έχουμε εσωτερική μόνωση θα έχουμε k3 = 0 [kJ/(m2*K)]. Λέω λοιπόν να υπολογίζαμε μια μέση τιμή της cm ως εξής: cm = ((k 1 *A 1 ) + (k 2 *A2) + ( k3*A3)) / (A1+A2+A3) = ((260*88,36)+(260*88,36)+(0*62,52)) / (88,36+88,36+62,52) = 192,05 [kJ/(m2*K)]. Αν παίρναμε k1 = k2 = 240 [kJ/(m2*K)], τότε cm = 177,28 [kJ/(m2*K)]. Και τέλος, αν για τον υπολογισμό δεν παίρναμε καθόλου υπόψη τις εσωτερικά μονωμένες επιφάνειες (αφού δεν συνεισφέρουν στη θερμοχωρητικότητα), και υπολογίζαμε την μέση ανηγμένη θερμοχωρητικότητα ανά m2δαπέδου της θερμικής ζώνης, θα είχαμε: cm = (Cm1 + Cm2)/A = ((k1*A1) + (k2*A2)) / Α = ((260*88,36)+(260*88,36)) / 100 = 459,472 [κJ/(m2*K)] ή 424,128 [kJ/(m2*K)] αν κάναμε χρήση των τιμών k1 = k2 = 240 [kJ/(m2*K)]. Και οι δύο τελευταίες τιμές μοιάζουν εξωφρενικές. Παρατήρηση: Αυτές οι δύο τελευταίες τιμές θα ήταν κάπου κοντά στην πραγματικότητα για ένα μονόροφο κτίριο πανταχόθεν ελεύθερο. Παράδειγμα: ένα εντελώς αμόνωτο μονόροφο κτίσμα με φ.ο. από σκυρόδεμα, τοίχους από διάτρητες οπτόπλινθους, δάπεδο επί εδάφους με επίστρωση πλακιδίων 5mm καθαρού εμβαδού 91,3936m2, αμόνωτη πλάκα οροφής εμβαδού 91,3936m2, εμβαδό θ.ζ. 100m2, εσωτερική επιφάνεια κατακόρυφων αδιαφανών δομικών στοιχείων 26,88m2 επιχρισμένο εσωτερικά οπλισμένο σκυρόδεμα και 66,44m2 επιχρισμένη εσωτερικά τοιχοποιία από διάτρητες οπτόπλινθους, εμβαδό ανοιγμάτων 14,20m2. Για kj δαπέδου 129 [kJ/(m2*K)], kj οροφής 228 [kJ/(m2*K)], kj υποστυλωμάτων-δοκών 228 [kJ/(m2*K)] και kj τοιχοποιίας 156 [kJ/(m2*K)], βγαίνει ένα cm = Cm / A = Σ(kj*Aj) / A = 49.121,7591 [kJ/K] / 100 [m2] = 491,22 [kJ/(m2*K)]. Λογική τιμή για αυτό το κτίριο, όπως θα ήταν και το 230,16 [kJ/(m2*K)] για ένα παρόμοιο πενταόροφο.

Thanks Inzaghi. Δηλαδή ζητάνε να κάνεις όλη την δουλειά χωρίς να τους νοιάζει αν πληρωθείς ποτέ. Πράσινη ανάπτυξη...

Αναγκαστικά, και αν τυχόν είσαι σε ενδιάμεσο όροφο, πολύ πιθανόν να προκύψει ένα ωραιότατο cm = 0.

Hσκυροδεμ. = 3,95 - 2,60 = 1,35m. Δες τι γράφω στο προηγούμενο μήνυμα. Αλλά δεν βλέπω και καμιά τρίτη γνώμη.

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΔΚ3 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΚΤΗΡΙΟΥ. Μια από τις θεματικές ενότητες του "Εκπαιδευτικού Υλικού κατάρτισης ενεργειακών επιθεωρητών". Σχετικά με την αντιμετώπιση του θέματος με τις αντεστραμμένες δοκούς, έχετε να προτείνετε κάτι; Ένας επιπλέον λόγος που τελικά δεν γίνεται να μην συνυπολογιστούν και οι προεξοχές των αντεστραμμένων δοκών πάνω από την τελική στάθμη της πλάκας οροφής, είναι πως ο υπολογισμός αυτής (της πλάκας δηλαδή) θα πρέπει να γίνει σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ενότητα 2.1.8. της ΤΟΤΕΕ 201701-2/2010, δηλαδή θα πρέπει να υπολογισθεί σαν σύνθετο δομικό στοιχείο, πράγμα που σημαίνει πως ουσιαστικά αυτές οι δοκοί θα πρέπει να "ντυθούν" εξωτερικά. Σ' αυτή την περίπτωση, ως πλησιέστεροι τύποι θερμογεφυρών μου μοιάζουν η Δ-16 και Δ-18, οι οποίες λειτουργούν ευεργετικά ως προς τον συνολικό συντελεστή θερμοπερατότητας. Ανάλογα θα προκύψει η τελική συνολική επιφάνεια Α και ο όγκος V, στον έλεγχο της θερμομονωτικής επάρκειας.

Και πως θα λάβεις υπόψη σου, αν μη τι άλλο, την θερμομονωτική στρώση εάν αυτή βρίσκεται επάνω από την πλάκα και δεν είναι εσωτερική. Δες, ίσως τα ελληνικά αυτού που συνέγραψε αυτό το κομμάτι της ΤΟΤΕΕ, να είναι φτωχά, αλλά υπάρχει και ο κοινός νούς. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για την κατώτερη στάθμη μέτρησης. Οπότε, δες τα δύο παρακάτω που προέρχονται από την ύλη της ΔΕ-2 (σελίδα 22): Στον τελευταίο όροφο, το ύψος ορόφου ορίζεται μεταξύ της στάθμης της άνω επιφάνειας της πλάκας δαπέδου οπλισμένου σκυροδέματος του ορόφου και της τελικής στάθμης της άνω επιφάνειας της πλάκας οροφής. Στην περίπτωση ύπαρξης οροφής κάτω από μη θερμομονωμένη στέγη, ως ανώτερο όριο για τη μέτρηση του ύψους ορίζεται η στάθμη της άνω επιφάνειας της πλάκας οπλισμένου σκυροδέματος οροφής. Στον κατώτερο όροφο του κτηρίου, το ύψος ορόφου μετράται από τη στάθμη της κάτω επιφάνειας της πλάκας, είτε αυτό έρχεται σε επαφή με το έδαφος είτε σε επαφή με αέρα (π.χ. πυλωτή) είτε με μη θερμαινόμενο χώρο (π.χ. υπόγειο) και της στάθμης της άνω επιφάνειας της πλάκας οροφής. Στην περίπτωση ύπαρξης θερμομόνωσης κάτω από την πλάκα του δαπέδου επί εδάφους, ως κατώτερη στάθμη μέτρησης δεν λαμβάνεται η κάτω στάθμη της πλάκας σκυροδέματος αλλά η κάτω στάθμη της θερμομονωτικής στρώσης. Και ακόμη πιο επεξηγηματικά, είναι τα παρακάτω από την ύλη της ΔΚ-3 στη σελίδα 17: Το ύψος των κατακόρυφων δομικών στοιχείων (κατακόρυφες διαστάσεις) μετράται από τα σχέδια των τομών της αρχιτεκτονικής μελέτης, λαμβάνοντας υπόψη τα παρακάτω: Στους ενδιάμεσους ορόφους το ύψος ορόφου ορίζεται ως η διαφορά μεταξύ δύο διαδοχικών άνω σταθμών της φέρουσας πλάκας, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι επιστρώσεις του δαπέδου, ανεξαρτήτως της ύπαρξης θερμομόνωσης. Στον τελευταίο όροφο το ύψος ορόφου ορίζεται μεταξύ της στάθμης της άνω επιφάνειας της φέρουσας πλάκας του ορόφου και της άνω στάθμης του δαπέδου της φέρουσας πλάκας οροφής (δηλαδή συμπεριλαμβανομένων όλων των επιστρώσεών της). Στην περίπτωση ύπαρξης οροφής κάτω από μη θερμομονωμένη στέγη, ως ανώτερο όριο για τη μέτρηση του ύψους ορίζεται η άνω στάθμη της ανώτερης στρώσης επάνω στην πλάκα οροφής. Στον κατώτερο όροφο του κτηρίου το ύψος ορόφου μετράται από τη στάθμη της κάτω επιφάνειας της φέρουσας πλάκας δαπέδου (συμπεριλαμβανομένων και των στρώσεων κάτω από τη φέρουσα πλάκα), είτε αυτό έρχεται σε επαφή με το έδαφος είτε σε επαφή με αέρα (π.χ. πυλωτή) είτε με μη θερμαινόμενο χώρο (π.χ. υπόγειο) και της στάθμης της άνω στάθμης της φέρουσας πλάκας της οροφής αυτού του ορόφου. Σε περίπτωση που η πλάκα πατά επάνω στο έδαφος οι στρώσεις που βρίσκονται κάτω από αυτήν και είναι ευπρόσβλητες από την υγρασία δεν λαμβάνονται υπόψη και το πάχος τους δεν συμπεριλαμβάνεται στο ύψος του ορόφου. Συνήθως ως κατώτερη στρώση λαμβάνεται η στεγανοποιητική, εφόσον όμως υπάρχει και θερμομονωτική κάτω από αυτήν που δεν προσβάλλεται από την υγρασία, συμπεριλαμβάνεται και αυτή.

Παραστατικά και πιστοποιητικά από τη θερμομόνωση της ταράτσας, έχει κρατήσει ο ιδιοκτήτης; yian, δεν νομίζω πως θα ήθελε κανείς να μπλέξει από μόνος του με την περίπτωση της ριζικής ανακαίνισης, εκτός κι αν είχε ικανό χρηματικό απόθεμα. Inzaghi, σε αυτό που λες ότι τρέχεις (2ο ΠΕΑ κατόπιν προηγούμενων επεμβάσεων με ίδια κεφάλαια και υλοποίηση νέων μέσω του "εξοικονομώ"), ο ιδιοκτήτης έκανε αίτηση ανάκλησης για να του εκδόσεις το νέο ΠΕΑ; Γενικά, αν θες, εξήγησε το διαδικαστικό του θέματος.

Μια χαρά θυμάσαι. Άρθρο 16, παρ. 4 του Ν. 4122/2013 : <<Από την 1.1.2014 και εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις υποχρεωτικής διενέργειας επιθεώρησης συστήματος θέρμανσης ή κλιματισμού των άρθρων 14 και 15, για την έκδοση ΠΕΑ απαιτείται η προσκόμιση της Έκθεσης Επιθεώρησης του Συστήματος Θέρμανσης ή Κλιματισμού>>. Ολίγον παράτυπα δεν υπάρχει.

Προσωπικά,θα έβαζα ύψος όψης 3.40m+πάχος μέχρι την τελική επίστρωση της πλάκας οροφής. Αλλιώς, αν έπαιρνα h=3,95m θα έπρεπε να δηλώσω σαν τοιχοποιίες και όλες τις κατά μήκος και πλάτος προεξοχές των δοκών επάνω από την τελική στάθμη της πλάκας οροφής. Πάντως αν τυχόν συνέχιζε η θερμομόνωση έτσι ώστε να "τυλίγει" το κτίριο, τότε θα έπαιρνα κανονικά h=3,95m και θα υπολόγιζα σαν κατακόρυφα δομικά στοιχεία και τις προεξοχές. Άλλο ένα θέμα είναι το αν θα υπολογίσεις θερμογέφυρες και ποιόν τύπο, σε αυτές τις θέσεις. Από τον πίνακα 16δ. δεν βρίσκω κάποια που να προσεγγίζει την κατάσταση.