Jimmy

Στην Αμερική, την πρωτεύουσα του αυτοκινήτου, είναι πια πολύ δύσκολο να τύχει εφαρμογής η μαζική συγκοινωνία. Όντας έρμαιο του τραστ αυτοκινητοβιομηχανία-υγρά καύσιμα-ελαστικά, εδώ και δεκαετίες φρόντισαν να συνδέσουν το «αμερικανικό όνειρο» με την πολεοδομική πρακτική που βολεύει τη χρήση του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα πια οι αμερικάνικες (όλες μα όλες, κάθε μεγέθους) πόλεις να έχουν δομηθεί με τέτοιον τρόπο που να μην υπάρχει δρόμος επιστροφής από την υποχρεωτική και λυσσαλέα ανάγκη χρήσης του ΙΧ. Πόλεις των 40.000 κατοίκων απλωμένες σε διάμετρο 20 km δεν χωράνε κανενός είδους δημόσια συγκοινωνία, παρά μόνο το ΙΧ. Έτσι, υφίσταται το πρόβλημα του "last mile" που αναφέρει το δημοσίευμα: στην Ευρώπη αυτό λύνεται γιατί οι συμπαγείς πόλεις δίνουν τη δυνατότητα και το last mile να γίνεται με δημόσια συγκοινωνία (π.χ. φτάνεις με τρένο στο σταθμό μίας πόλης και μετά αστικό λεωφορείο), ώστε να μην απαιτείται καθόλου η χρήση ΙΧ. Αντίθετα, στην Αμερική ακόμη κι αν χρησιμοποιήσεις το τρένο, είναι αδύνατον να φτάσεις στον τελικό σου προορισμό σε μία αχανή πόλη που δεν μπορεί να καλύπτεται από δημόσια συγκοινωνία, ή αν θα θέλαμε να καλύπτεται, αυτή θα ήταν εξαιρετικά ασύμφορη, κουβαλώντας επιβάτες σε τεράστιες αποστάσεις και με ανάγκη για πολλαπλές γραμμές στην αραιοδομημένη πόλη.

Ένα ένα με τη σειρά. Είναι φανερό από τη φωτό ότι τα κατακόρυφα στοιχεία που υπάρχουν στον εξώστη δεν είναι φέροντα στοιχεία (υποστυλώματα), αλλά «μη φέροντα, διακοσμητικά». Πράγμα που σημαίνει ότι διατηρείται πάντοτε ο χαρακτηρισμός ως «εξώστης». Αυτό μάλιστα είναι ένα πολύ συνηθισμένο τέχνασμα που κάνουμε, ώστε να έχχουμε χώρους που μοιάζουν εκπληκτικά με κλειστούς συμπαγείς χώρους, με τα ανάλογα αρχιτεκτονικά οφέλη, αλλά που να εξακολουθούν να χαρακτηρίζοντσι ως «εξώστες», με όλα τα αντίστοιχα πολεοδομικά. τώρα, οφέλη. Περαιτέρω, ο εξώστης έχει και συμπαγή στηθαία. Κανένα πρόβλημα. Όπως και η αντίστοιχη προεξοχή στέγης ή προστέγασμα επάνω του έχει επίσης κάποια αρχιτεκτονικά στοιχεία. Κανένα πρόβλημα. Εν κατακλείδι: Ο εξώστης μπορεί κάλλιστα να έχει κάθε είδους αρχιτεκτονικό - διακοσμητικό στοιχείο. Αυτό ούτως ή άλλως επιτρέπονταν στο ΓΟΚ, και εξακολουθεί και τώρα στο ΝΟΚ, βλ. Άρ. 16 παρ. 2. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο εξώστης έχει και 3 μη φέροντα διακοσμητικά κατακόρυφα στοιχεία, και στηθαία, και τοιχίο στη στέγασή του. Κανένα πρόβλημα. Είναι «Ανοικτός Εξώστης» κατά ΝΟΚ. Και τεχνηέντως κατάφερε να πείσει ακόμη και τον Αρχιτέκτονα anavati ότι ίσως να μην είναι!!! (αυτός ήταν ο σκοπός του εξ αρχής άλλωστε, να δίνει την εντύπωση ενός ημιυπαίθριου χώρου).

Τίποτα δεν συνενώνεται αυτόματα. Είναι δύο ξεχωριστές οντότητες, άσχετα με το ότι την παρούσα χρονική στιγμή τυγχάνει να ανήκουν στον ίδιο ιδιοκτήτη.

Δεν γνωρίζετε ότι ο υαλοβάμβακας όταν είναι εμφανής και απροστάτευτος είναι επικίνδυνος για την υγεία; (ίνες υαλοβάμβακα). Τοποθετείται μόνο σφραγισμένος μέσα σε δομικά στοιχεία.

Η Υπεύθυνη Δήλωση Υδραυλικού είναι τυποποιημένο έντυπο που το συντάσσει ο Υδραυλικός/οί που κατασκεύασε/αν την εγκατάσταση ύδρευσης-αποχέτευσης-θέρμανσης-πυρόσβεσης-κλιματισμού με αγωγούς-αερίων κλπ. Το χαρτί αυτό ΔΕΝ το ζητάει η ΕΥΔΑΠ, το ζητάει ΜΟΝΟ η πολεοδομία προκειμένου να θεωρήσει το πέρας των εργασιών (=έγκριση για οριστική σύνδεση με δίκτυα). Ουσιαστικά είναι κάτι τελείως παράλογο, απλά είναι ένα νταβατζιλίκι που κατάφερε ο Σύνδεσμος Αδειούχων Υδραυλικών Εγκαταστάσεων να περάσει νομοθετικά, προκειμένου να παταχθεί το φαινόμενο του ο καθένας να κάνει τον υδραυλικό. Στο σχετικό ΦΕΚ ορίζεται ποιοι έχουν το επαγγελματικό δικαίωμα να κατασκευάζουν εγκαταστάσεις (διάφορες ειδικότητες και πτυχία τεχνιτών), μέσα στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι Διπλ/χοι Μηχ. Μηχ, και για αυτόν το λόγο έχουν και το σχετικό δικαίωμα να υπογράφουν τις δηλώσεις αυτές. Κατά τα άλλα, προφανώς κανονικά τη Δήλωση θα τη συντάξει ο υδραυλικός που κατασκεύασε τις εγκαταστάσεις, ο οποίος προφανώς θα είναι και αδειούχος.

Κατασκευάσατε αυτό που ονομάζεται Διαζωματική Τοιχοποιία. Εκ πρώτης όψεως η Διαζωματική Τοιχοποιία μπορεί κάλλιστα να εφαρμοστεί ως μέθοδος φέρουσας τοιχοποιίας, οπότε δεν χρειάζονται υποστυλώματα, και ακόμη καλύτερα επειδή τοποθετήθηκε απευθείας κεραμοσκεπή αντί βαριάς πλάκας. Ωστόσο, μπορεί ο μηχανικός να σας είπε αυτά που σας είπε επειδή π.χ. μπορεί λοιποί παράγοντες να ήταν προβληματικοί, όπως η τοιχοποιία να μην πατάει σε σωστά σημεία κλπ.

Μήπως κάποιος έχει «πειράξει» τα ρολόγια;

Ο καθένας θα μπορεί να έχει πρόσβαση σε ένα πλουσιότατο αρχείο επαγγελματικών μυστικών π.χ. σοβαρών μελετητών. Και ο κάθε χαιρέκακος θα πιάνει τις μελέτες κάποιου συναδέλφου και θα τον κριτικάρει κιόλας.

Να ρίχνει τα κακώς κείμενα στον Κακομοίρογλου, αλλά τουλάχιστον ΑΥΤΗ να είναι την οποία θα πάει ο πελάτης στα δικαστήρια για να αποζημιωθεί μερικά εκατομμύρια ευρώ όταν γίνει η ζημιά, δηλ. θα ασφαλίζει τουλάχιστον τον Κακομοίρογλου μηχανικό.

Η άποψή μου είναι πως η πιστοποίηση ΟΛΩΝ θα πρέπει να προχωρήσει, ακόμη και ημών. Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτό είναι το όφελος της κοινωνίας, και νομίζω ότι το καταλαβαίνουμε όλοι. Όλοι συμφωνούμε ότι η παντελής αναρχία στην ιδιωτική κατασκευή (όποιος θέλει γίνεται εργολάβος χωρίς καμία γνώση και προϋπόθεση, συνεργεία ανειδίκευτα, εργοτάξια χωρίς εργοδηγούς κλπ., πράγματα που όμως το Δημόσιο για τα έργα της πάρτης του φρόντισε να τα διασφαλίσει με το σύστημα των Εργοληπτικών Πτυχίων κλπ.) έχει αρνητικές συνέπειες στην κοινωνία, βλέποντας από πρώτο χέρι τί δουλειά γίνεται, τί υλικά μπαίνουν, αν μπορεί ο Αλέξανδρος Μ να συνεννοηθεί με το μικροβιολόγο εργολάβο κλπ. Το ίδιο όμως θα πρέπει να συμβεί και με εμάς. Δεν είναι δυνατόν να μπορώ εγώ πολιτικός μηχανικός να σφραγίζω (όχι εκπονώ...) ηλεκτρολογικές μελέτες και μελέτες θέρμανσης για να αποφεύγω τις συναλλαγές με το μηχανολόγο όταν έρθει η ώρα του ρεύματος κλπ., επειδή έτσι παρέμεινε το σύστημα από τη δεκαετία του '30 και που δεν άλλαξε γιατί το ΤΕΕ που αποτελείται κυρίως από πολ. μηχ. σφύριζε αδιάφορα ή έθετε πάντα βέτο όταν τίθετο θέμα αναθεώρησης των επαγγελματικών δικαιωμάτων με τη μόνιμη καραμέλα της επάρκειας των συναδέλφων από ΤΕΙ.

Δεν είναι τόσο φοβερό το θέμα. Είναι περισσότερο η ρύθμιση μίας αδυναμίας του συστήματος που ούτως ή άλλως υπήρχε πάντοτε ως τώρα, όταν μία μελέτη - επίβλεψη ανατίθεται σε εταιρία. Και αυτό όχι απαραίτητα σε δημόσια έργα, αλλά και σε ιδιωτικά. Π.χ. ένας μεγάλος ιδιωτικός φορέας (π.χ. ΟΤΕ Α.Ε., ΔΕΗ Α.Ε., μεγάλοι ιδιώτες κλπ.) συνήθως αναθέτει σε μεγάλους μελετητικούς οίκους ένα σοβαρό έργο. Μέχρι τώρα υπήρχε η λογική ότι μία μελέτη ή επίβλεψη ασκείται από συγκεκριμένο άτομο. Αυτό είναι αληθές, καθώς συγκεκριμένο άτομο - άτομα, έστω και μέσα σε μία εταιρία, εκπονούν μία μελέτη ή μεταβαίνουν επιτόπου σε μία επίβλεψη και αναλαμβάνουν την ευθύνη. Όταν έρθει η ώρα της Οικ. Άδειας, όμως, η πολεοδομία ζητάει να προσκομιστεί η αμοιβή για το συγκεκριμένο άτομο. Αυτό όμως δεν είναι αληθές, καθώς η αμοιβή δόθηκε στην εταιρία και εν συνεχεία η εταιρία αμοίβει με άλλο καθεστώς έναν μισθωτό ή συνεργάτη.

Από Απρίλιο του '12 λέει το τελευταίο άρθρο η έναρξη ισχύος.

Εάν πρόκειται για μπαλκόνι που στα σχέδια της Αδείας χαρακτηρίζεται ως Εξώστης, τότε βρίσκεται έξω από τον κτιριακό όγκο και ΔΕΝ μπορεί να τακτοποιηθεί με το νόμο για τους ημιυπαίθριους. Θα μπορέσει όμως κατά πάσα πιθανότητα να τακτοποιηθεί με το νέο νόμο που αναμένεται για τα Αυθαίρετα. Από εκεί και πέρα, πηγαίνετε κατευθείαν σε Μηχανικό για τις διαδικασίες, το ύψος του Προστίμου και την Αμοιβή του Μηχανικού.

Αναφορικά με τη διαμόρφωση της ράμπας (κλίσεις κλπ.), εφόσον δεν είναι υποχρεωτική η κατασκευή της ράμπας για ΑΜΕΑ, δεν είναι αντίστοιχα υποχρεωτική και η διαμόρφωσή της με βάση τη νομοθεσία για ΑΜΕΑ. Απλά, το να ακολουθήσετε τη διαμόρφωση αυτή θα βοηθήσει στο να είναι η ράμπα πραγματικά χρηστική. Π.χ. αν ξεπεράσετε το 5% κλίσης που λέει ο κανονισμός, πιο δύσκολα θα ανεβαίνουν τα καροτσάκια χωρίς συνοδό κλπ. Αλλά για ηλικιωμένους, όπως λέτε, δεν υπάρχει κάποια διαμόρφωση, τουλάχιστον σε επίπεδο κανονισμών, οπότε απλά είναι θέμα κρίσης από το μηχανικό ή τον κατασκευαστή. Για το αν καταλάβει χώρο εντός του Δημοτικού Πάρκινγκ προφανώς θα πρέπει να απευθυνθείτε στο Δήμο για να κανονίσετε μαζί του.