Jimmy

Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να μην γίνεται δεκτή διαμόρφωση ακαλύπτου στην πρασιά. Το μόνο θέμα είναι ότι δεν επιτρέπεται σκάλα ανοιχτή από κάτω, για περισσότερο από το 1/4 του βάθους της πρασιάς, αλλά αν η σκάλα είναι μπαζωμένη, θεωρείται διαμόρφωση και επιτρέπεται κανονικά.

Άσχετα αν είναι ή όχι όροφος, το πλατύσκαλό σου φίλε ektwt μετράει στη δόμηση (δηλαδή για την ακρίβεια, όλη η σκάλα μια φορά ακόμη μετράει στη δόμηση)... Δείτε εδώ: http://www.tee.gr/teeassoc/urban/teelar/law/lpn/egr48490.htm και γενικά μία πολύ ενδιαφέρουσα τοποθεσία, με μυστικά που έχουν στις πολεοδομίες: http://www.tee.gr/teeassoc/urban/teelar/law/lpn/periehomena.htm

Κακώς κάνουν τα μέλη του forum που σου απαντάνε VIVI, γιατί αναγκαστικά παίρνεις τυπικές απαντήσεις στα ερωτήματά σου. Οι οποίες σε αγχώνουν περισσότερο. 1. Έβαλες αποστάτες ήδη επάνω σε σκυρόδεμα καθαριότητας. 2. Έκανες γενική κοιτόστρωση πάχους 50 cm σε 2ώροφο 3. Έχεις υπόγειο με περιμετρικό τοίχωμα (δραματική βελτίωση της αντισεισμικής συμπεριφοράς) 4. Έβαλες μία κλάση καλύτερο σκυρόδεμα. Έκανες μία θεμελίωση για 8ώροφη οικοδομή. Ε, πια, τί άλλο θέλεις για να πειστείς ότι κατέστρεψες οικονομικά το κοινωνικό σύνολο με την υπερσπατάλη σου; Και θέλεις και να... ξαναθεμελιώσεις επάνω στην κοιτόστρωση... και να βάλεις και άλλα δοκάρια... και περισσότερα σίδερα στα τοιχώματα... και τί άλλο δεν ξέρω κι εγώ... Μπετατζής και εταιρία σκυροδέματος θα πρέπει να σου κάνουν το τραπέζι μετά το έργο... Γιατί δεν συνεχίζεις απλά την ανέγερσή σου;

Στη Β. Ελλάδα ξέρουμε ότι όποτε χιονίζει, ο καιρός είναι «μαλακός». Προσωπικά, αν χιόνιζε θα είχα το κεφάλι μου ήσυχο. Αν δεν χιόνιζε, και ακόμη χειρότερα, αν είχε ήλιο και το βράδι ξαστεριά, τότε θα άρχιζα να ανησυχώ...

Κάνοντας τη μελέτη θερμομόνωσης (ή μια απλή επιμέτρηση), πολύ εύκολα διαπιστώνεται ότι η επιφάνεια των σκυροδεμάτων είναι περίπου ίδια με την επιφάνεια των τοιχοποιιών! (αφού φυσικά από τις τοιχοποιίες αφαιρούνται τα ανοίγματα). Που σημαίνει ότι το να μονώσει κανείς μόνο τις τοιχοποιίες, είναι σαν να μονώνει το μισό όλο κι όλο κτίριο. Αυτοί που λένε ότι το σκυρόδεμα δεν χρειάζεται μόνωση είναι το λιγότερο άσχετοι. Στη δική μου περιοχή (Βόρεια Ελλάδα) ήρθε ένας τυχάρπαστος εργολάβος (μπετατζής), ο οποίος διέδιδε στον κόσμο ότι «δεν χρειάζεται μόνωση το μπετό» κλπ. Ο εν λόγω εργολάβος είχε δουλέψει χρόνια στη Χαλκιδική (δεν ξέρω αν εκεί κάνουν μονώσεις), και ο λόγος για τον οποίο προσπαθούσε να αποφύγει τις μονώσεις στα σκυροδέματα ήταν ότι είχε το σύστημα γνωστής εταιρίας μεταλλοτύπων, με το οποίο έβγαζε όλα τα σκυροδέματα εμφανή, οπότε ήθελε να φαίνονται παντού γυμνά, για διαφήμιση. Δυστυχώς, στην περιοχή μου κάνει τόσο κρύο το χειμώνα, που αν μείνει αμόνωτη είτε επιφάνεια σκυροδέματος, είτε ακόμη και σενάζ τοιχοποιίας, αυτό το πρωί είναι τίγκα στην υγρασία από μέσα. Οπότε περιττό να πω ότι ο εν λόγω κύριος αργά ή γρήγορα έπαψε να έχει δουλειές...

1) Μια χαρά περνάει, γιατί η τουαλέτα (το μόνο ανφισβητούμενο σημείο) είναι χώρος βοηθητικής χρήσης. 2) Η σκάλα που οδηγεί στο υπόγειο μετράει στο ΣΔ του ισογείου, και όχι του υπογείου. Ο διάδρομος και η τουαλέτα του υπογείου δεν μετράνε στο ΣΔ, ακριβώς επειδή η κατοικία εξυπηρετείται και από άλλες τουαλέτες, που έχουν ήδη συμπεριληφθεί στο ΣΔ. 3) Βεβαίως! 4) Αντεστραμμένες δοκούς και βέβαια μπορείς να κάνεις, έτσι κι αλλιώς αυτές θα ενσωματωθούν μέσα στην τοιχοποιία της όψης και δεν πρόκειται να φαίνονται. Αλλά όπως λες, θέλεις να το κάνεις για να σηκώσεις τα παράθυρα του υπογείου. Μα στο υπόγειο θα έχεις περιμετρικό τοίχωμα υπογείου, και όχι δοκούς, έτσι δεν είναι; Άρα τα παράθυρα του υπογείου τα σηκώνεις όσο ψηλά θέλεις. Δοκοί δεν υπάρχουν! 5) Χμμμ... Δεν είμαι 100% σίγουρος για αυτό, αλλά το μαγειρίο μάλλον θεωρείται χώρος κύριας χρήσης (ο κτιριοδομικός αναφέρει «κουζίνα»), οπότε μάλλον μετράει στο ΣΔ. Οπότε πιθανόν τώρα να πρέπει να μετρήσει στο ΣΔ και ο διάδρομος από το κλιμακοστάσιο προς αυτό! Αλλά ας λάβουν θέση και κάποιοι που να έχουν ασχοληθεί στην πράξη με κάτι τέτοιο...

Με αφορμή προηγούμενο θέμα, θα κάνω την εξής ερώτηση: Πώς καταλαβαίνουμε αν ο οπλισμός που μας έφερε η μάντρα είναι εισαγόμενος;... Θα μου πείτε να κοιτάξω τα διακριτικά. Σιγά μην μπορείς να βρεις τα διακριτικά παντού, σε όλα τα τσέρκια, κοντοκομμένα σίδερα κλπ. Άσε που αν σου φέρει ο σιδεράς εισαγόμενα, πιθανόν δεν θα το κάνει για όλο το φορτίο, αλλά θα το νοθεύσει σε ένα ποσοστό. Οπότε, αν βρεις π.χ. σε κάποιες ράβδους το «ΕΧΘ», δεν σημαίνει ότι είσαι εξασφαλισμένος για όλο το φορτίο, αλλά ούτε και σημαίνει ότι αν δεν το βρεις κάπου είναι η ράβδος «μούφα». Υπάρχει κάποιος τρόπος να γίνει οπτικά αυτό, κοιτάζοντας αμέσως μία ράβδο, χωρίς να ψάχνεις τα διακριτικά;

Προσωπικά έχω την εντύπωση (χωρίς να είμαι όμως και σίγουρος) ότι απαιτείται για όλες τις θέσεις συμβολαιογραφική δήλωση, επειδή οι κλειστές θέσεις αποτελούν δυνάμενο αντικείμενο οριζόντιας ιδιοκτησίας, δηλαδή μπορούν να πωληθούν, μεταβιβαστούν κλπ. ξεχωριστά από μόνες τους, οπότε πρέπει να υλοποιηθεί συμβόλαιο μεταγεγγραμένο στο Υποθηκοφυλακείο για αυτές. Δηλαδή είναι καθαρά νομικό το ζήτημα.

Εγώ πάλι δεν βρίσκω κανένα απολύτως πρόβλημα, σε καμία απολύτως από τις 4 διατάξεις!!!!!!!! sakistsalikis, δούλεψέ το όπως θέλεις! acnt: α) Γιατί το 80/25 είναι κοντό υποστύλωμα;;;!!! Αυτό εξαρτάται από το λόγο διάτμησης as, και εάν αυτός οδηγεί όντως σε κοντό υποστύλωμα, τότε υπάρχουν μέτρα αντιμετώπισης (1. ικανοτικός σχεδιασμός συγκεκριμένου κόμβου, 2. επίλυση στύλου με αυξημένα εντατικά μεγέθη κατά ΕΚΟΣ, 3. και καλύτερο, σχεδιασμός κτιρίου με q=1,5). Αν και πιστεύω ότι για μεζονέτα μάλλον είναι ουτοπικό το ζήτημα του κοντού στύλου κατά as. β) Η 115/25 δεν προσφέρει καλή αγκύρωση, αλλά με Φ12 προσφέρει καλή αγκύρωση τελικά... (εντάξει, καλύτερα θα ήταν να γίνονταν Ζ) γ) Δεν είναι καθόλου μα καθόλου απαραίτητο η δοκός να πατάει στο κρυφοϋποστύλωμα, το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, υλοποιείται αποκλειστικά για λόγους που έχουν να κάνουν με το ίδιο το τοίχωμα και τη συμπεριφορά του σε σεισμό. Αν γίνει σχεδιασμός με q=1,5, ο ΕΚΟΣ δεν επιβάλλει τα κρυφοϋποστυλώματα στα τοιχώματα. Τότε δεν θα μπουν δοκοί επάνω στο τοίχωμα; δ) Η διάταξη δ (π.χ. 80/40) είναι καλή από πλευράς αγκύρωσης, αλλά και λίγο ογκώδης για ένα σπιτάκι όπως η μεζονέτα, και επίσης, αν γίνει θεμελίωση με πεδιλοδοκούς και ο μηχανικός είναι της φιλοσοφίας «πλάτος πεδιλοδοκού > πλάτος υποστυλώματος» (σωστή κατά τη γνώμη μου), θα χρειαστεί να μπει πεδιλοδοκός 40/80 ή κάτι ανάλογο.

Πολλές φορές γίνονται ερωτήσεις και από νέους συναδέλφους, που δεν θεωρούν κάποια πράγματα προφανή όπως «εμείς».

Σενάζ σε διπλές δρομικές τοιχοποιίες με ενδιάμεση μόνωση είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ αν δεν θέλεις να πέσουν όλα σε ένα σεισμό (η πτώση ασύνδετων διπλών τοίχων είναι από τα πιο συνήθη ευρήματα σε σεισμούς).

Η δική μου άποψη είναι ότι το σημαντικότερο στην όλη υπόθεση είναι όχι η μελέτη... Αλλά η επίβλεψη... Και εξηγούμαι: Η μελέτη όπως και να είναι, θα βγάλει κάποιες διατομές. Ακόμη και να κάνει κανείς ένα σούπερ μοντέλο, ακόμη και να κάνει μη γραμμικές αναλύσεις, ακόμη αν θέλει ας κάνει και pushover και πεπερασμένα στοιχεία και ό,τι θέλει: Το πολύ-πολύ αντί για π.χ. διατομή 10x10 cm, να βγάλει 12x12 cm (δεν ξέρω από ξύλινα, στην τύχη γράφω), και όχι καμία σπουδαία διαφορά. Το θέμα είναι άλλο: Σε πολλές δικές μου κατοικίες, οι ιδιοκτήτες έχουν κάνει (παράνομα προφανώς) ξύλινα κιόσκια, είτε στην αυλή, είτε σε εξώστες και δώματα. Με «στατική μελέτη» του τεχνίτη που τα φτιάχνει. Αν αυτά τα κιόσκια, χτύπα ξύλο και μία στο εκατομμύριο, πέσουν, ΕΓΩ ΔΕΝ ΦΕΡΩ ΚΑΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ. Δεν έχει ακολουθηθεί κάποια δική μου μελέτη, δεν υπάρχει πουθενά σφραγίδα μου στατικής μελέτης, η επίβλεψη δεν αφορά σε αυτά, και μάλλον έχει ολοκληρωθεί κιόλας, αν αυτά τα κιόσκια έγιναν μετά το «ρεύμα». Αν, όμως, ζητηθεί στατική μελέτη από την Πολεοδομία, τότε στην περίπτωση, τη μία στο εκατομμύριο, που το κιόσκι πέσει, ποιος έχει ευθύνη; ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΚΠΟΝΗΣΑ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ. Άρα, αν αφήσω (ή αμελήσω) τον «κιοσκά» να τα κάνει όπως θέλει αυτός, και τελικά πέσει, εγώ έχω την ευθύνη. Είστε σίγουροι πως όταν γίνει το κιόσκι θα ακολουθηθεί η μελέτη σας; Προσωπικά έχω υπογράψει μελέτη απλής ξύλινης στέγης σε πλάκα που μου ζητήθηκε από την πολεοδομία, αλλά ποτέ δεν μπόρεσα (δεν επιχείρησα καν) να επιβάλλω τη μελέτη αυτή στο «σκεπατζή». Γιατί αν γίνει κάτι τέτοιο, θα σε φάει ο ιδιοκτήτης, αφού «όλοι οι διπλανοί έκαναν στέγη με π.χ. α €/μ2, και τώρα εγώ γιατί να κάνω με 2α €/μ2 υλικά;». Νομίζετε ότι είναι εύκολο να επιβάλλει κανείς στον πελάτη κάτι για το οποίο υπάρχει μία πολύ «σκληρή» πεπατημένη (έστω και λανθασμένη); Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι η μελέτη, αλλά η εφαρμογή της στην πράξη. Η μελέτη θα βγάλει κάποια αποτελέσματα, και με μία κάποια υπερδιαστασιολόγηση μάλλον θα είναι μια χαρά. Το θέμα είναι να εφαρμοστούν στην πράξη αυτά, ώστε ο μηχανικός να αναλάβει την ευθύνη των δικών του αποτελεσμάτων (και όχι αυτών για τα οποία αποφάσισαν κάποιοι άλλοι).

Έχω την εντύπωση πως από τη στιγμή που θα χαρακτηριστεί ένας χώρος ως «Χώρος Στάθμευσης», απαιτείται Συμβολαιογραφική Πράξη, είτε μετράει, είτε δεν μετράει στη Δόμηση.

Μόλις μου ζήτησε ο ελεγκτής στατικών της πολεοδομίας να υποβάλλω μελέτη της ξύλινης στέγης της οικοδομής (πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο). Η στέγη είναι η κλασική ξύλινη, επάνω από πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος (όχι, δηλαδή, εμφανής στέγη). Γνωρίζετε αν απαιτείται η προσκόμιση τέτοιας μελέτης; Μήπως απαιτείται μόνο σε περίπτωση ξύλινης στέγης ως απευθείας επικάλυψης του χώρου;

Το να έχει κανείς να αντιμετωπίσει ισόγειο χωρίς υποστυλώματα και την υπόλοιπη ανωδομή φυτευτή, είναι πάρα πολύ συνηθισμένο. Και μάλιστα παλιότερα ακόμη περισσότερο: Όλοι οι κινηματογράφοι, θέατρα κλπ. που βρίσκονταν στο ισόγειο οικοδομών, με την υπόλοιπη πολυκατοικία με διαμερίσματα, φυτευτή από επάνω. Προσωπικά δεν θα ασχολούμουν ποτέ (ούτε συζήτηση) με την έννοια «φυτευτός στύλος σε πλάκα». Ο στύλος πρέπει πάντοτε να φυτεύεται σε δοκό. Η δοκός, πάντως, αν επιβάλλεται από το άνοιγμα, μπορεί κάλλιστα να είναι και προεντεταμένη.

Δεν είναι μόνο οι «τοίχοι» και οι «πλάκες» που είναι προκατ. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτοί οι τοίχοι και οι πλάκες τα έχουν όλα περασμένα επάνω τους (εγκαταστάσεις κλπ.). η κατασκευή γίνεται μέσα σε λίγες ημέρες, και το σπίτι είναι σχεδόν έτοιμο. Όσο για τη στατική επάρκεια, μιλάμε για μονολιθική κατασκευή από οπλισμένο σκυρόδεμα (τα πάντα είναι από σκυρόδεμα).

Τα παρακάτω τα γράφω απευθυνόμενος σε μηχανικούς συναδέλφους, που έχουν καθημερινά μικρομεσαία τεχνικά γραφεία. Μάλλον λίγο πίσω έχουμε μείνει στις αντιλήψεις μας για το θέμα «Προκάτ». Οι καιροί αλλάζουν, και μαζί εξελίσσονται και οι τεχνολογίες δόμησης. Υπάρχουν εταιρίες προκάτ (και αναφέρομαι πια σε σκυρόδεμα, και όχι ξύλινα, ούτε λυόμενα, ούτε τροχοβίλες και άλλες σαχλαμάρες) που δουλεύουν διάφορα συστήματα, λιγότερο ή περισσότερο αξιόπιστα (από στατικής απόψεως). Υπάρχουν εταιρίες που δεν ξέρουν τί κάνουν, και κάνουν προκάτ κατασκευές εντελώς εμπειρικά (με υποτυπώδεις, και αμφισβητούμενες στατικές μελέτες). Υπάρχουν, όμως, εταιρίες που στήνουν επιφανειακά προκάτ στοιχεία από σκυρόδεμα, και σε όλες τις συνδέσεις τους διαμορφώνονται κρυφοκολώνες, οι οποίες γεμίζουν επί τόπου με συμβατικό σκυρόδεμα. Στο εργοστάσιο αυτών των εταιριών υπάρχουν μηχανές διαμόρφωσης οπλισμών που δύσκολα συναντάμε σε μάντρες σιδεράδων στην Ελλάδα (απλούστατα, γίνεται οποιοσδήποτε συνδετήρας, οποιουδήποτε Φ, με άγκιστρα, κάμψεις με οποιαδήποτε διάμετρο τυμπάνου, κλπ. κλπ.). Το σκυρόδεμα που χρησιμοποιείται είναι C30/37, παντού. Αποτέλεσμα: πλήρως μονολιθική κατασκευή από σκυρόδεμα υψηλής αντοχής. Και πλήρως βιομηχανοποιημένη παραγωγή, αφού όλα είναι εντελώς ελεγχόμενα, μέσα ατο εργοστάσιο, από ακριβά μηχανήματα και διαδικασίες, που δεν αποτελούν οικονομικό πονοκέφαλο για τον κατασκευαστή (ποιος θα πήγαινε να δονήσει σε συμβατική κατασκευή C30/37;). Στις δε σοβαρές εταιρίες, πλέον γίνονται δεκτές και οποιεσδήποτε αρχιτεκτονικές λύσεις, που σημαίνει ότι ο πελάτης δεν πάει στο εργοστάσιο και αρχίζουν να τον ζαλίζουν για να γίνουν «μικροαλλαγές στην αρχιτεκτονική λύση» (που κρυφό σκοπό έχουν να προσαρμόσουν την κάτοψη στις δυνατότητες προκάτ στοιχείων), αλλά το εργοστάσιο (που μπορεί να κατασκευάσει πια τα πάντα), προσαρμόζεται στη δεδομένη μελέτη. Υπάρχουν προκάτ ξενοδοχεία, εμπορικά κέντρα, λιμενοβραχίονες, κλπ. κλπ. κλπ. (και όλα αυτά στην Ελλάδα). Εδώ, όμως, ξεκινάει και το πρόβλημα της συνεννόησης του μηχανικού του πελάτη, και του εργοστασίου προκατασκευής, καθώς το εργοστάσιο θα δώσει νέα στατική μελέτη, την οποία θα καταθέσει ο μηχανικός του πελάτη, θα χρειαστούν ενημερώσεις στην αρχιτεκτονική μελέτη (νέα πάχη τοίχων, αλλαγή υλικών κλπ., αλλά τουλάχιστον δεν αλλάζει η αρχιτεκτονική λύση), κλπ. κλπ. Αν το σύστημα προκάτ που εφαρμόζεται είναι «αμφιλεγόμενο», τότε άντε να κάνει ο μηχανικός μελέτη με ελαστικές αρθρώσεις στα άκρα στύλων κλπ. κλπ. κλπ. (οι μελέτες που στέλνουν κάποια εργοστάσια είναι απλά γελοίες, και περιορίζονται απλά στις δικές τους ανάγκες, για να «βγουν» τα δομικά στοιχεία που θα εφαρμόσουν). Έτσι, οι μεγάλες εταιρίες προκάτ έχουν πια δικά τους τμήματα μελετών, τα οποία αναλαμβάνουν και την «άδεια» (για να χρησιμοποιήσουμε και την αργκό των πελατών μας), και αναλαμβάνουν πλήρως μελέτη-κατασκευή. Ο πελάτης παίρνει ό,τι θέλει, με συμβόλαια κλπ. κλπ. Ό,τι γίνεται και με ένα συνήθη εργολάβο, αλλά με τη διαφορά ότι ο συνήθης εργολάβος πολλές φορές μπορεί κάλλιστα να κοροϊδέψει πολύ εύκολα τον πελάτη, άλλωστε ο πελάτης θα ήταν καλύτερο να συνεργαστεί με μία σοβαρή εταιρία, ή με έναν παμπόνηρο πρώην τσοπάνη που έβγαλε λεφτά και άρχισε να ασχολείται με την οικοδομή; Όταν, μάλιστα, η εταιρία του προσφέρει και ευκολίες πληρωμής, πολυετείς δόσεις κλπ. κλπ. κλπ.; Και δυστυχώς οι εταιρίες αυτές εδώ και μερικά χρόνια αποφάσισαν να διευρύνουν τον κύκλο τους πέρα από τα μεγάλα έργα, και να μπουν στο χώρο της μικρής οικοδομής (μικρά σπίτια, διώροφα και πολυκατοικίες). Για αυτό, άλλωστε, πλέον οργανώνουν τα συστήματά τους με τρόπο ώστε να προασρμόζονται σε έτοιμες λύσεις που έχουν καταλήξει οι μικρομεσαίοι πελάτες με τους ιδιώτες μηχανικούς τους. Σε περιοχές που κατασκευάστηκαν ένα-δυο τέτοια σπιτάκια, ξαφνικά μέσα σε λίγο καιρό αρχίζουν να αυξάνονται τα προκάτ απότομα (τα νέα κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα μεταξύ των υποψηφίων ιδιοκτητών που θέλουν να κάνουν σπίτι). Και βέβαια, όταν βγήκαν τα μεγάλα σούπερ μάρκετ στο χώρο της αγοράς, ξέρετε τί έγιναν τα μπακάλικα της γειτονιάς... Και όλοι εμείς που γράφουμε σε αυτό το φόρουμ είμαστε στην πλευρά των μπακάληδων... (όχι ότι κάνουμε και «μπακαλίστικη» δουλειά ). Καμιά φορά, μάλιστα, οι πρώην μπακάληδες βρέθηκαν να εργάζονται πια στα σούπερ μάρκετ που τους έκλεισαν τα μαγαζιά... Για το λόγο αυτό, προσωπικά πάντα εμμένω στα μειονεκτήματα των προκάτ, εάν τυχόν κάποιος πελάτης μου με ρωτήσει. Η αλήθεια είναι ότι σε πολλές περιοχές της επαρχίας απλά τα προκάτ δεν περπατάνε καθόλου, καθώς οι εταιρίες δεν κάνουν καθόλου δημόσιες σχέσεις, ίσως γιατί το κόστος μεταφοράς από το εργοστάσιο είναι πολλές φορές αυξημένο. Σαν μηχανικός που θα αναλάβει τη μελέτη, δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα για το να γίνει μία κατοικία προκάτ (εκτός και αν φιλοδοξώ να αναλάβω και την κατασκευή), πλην του πονοκεφάλου της συνεργασίας με ένα μακρινό ερογοστάσιο στο στάδιο των μελετών, απλά μακροχρόνια πιστεύω ότι κινδυνεύουμε να μας κλείσουν.

Αυτό είναι όντως ένα σημείο αμφιλεγόμενο. Σε κάποιες πολεοδομίες ξέρω ότι εφαρμόζεται (η στέγη «κόβεται» στην Ο.Γ.). Στη δική μου δεν με έχουν κόψει ποτέ για κάτι τέτοιο. Πάντως, ο ΓΟΚ δεν αναφέρει κάτι συγκεκριμένο.

Δεν υπάρχουν αποστάσεις Δ. Μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε μέσα στον ακάλυπτο χώρο (εκτός αν πρόκειται ειδικά για προκήπιο, οπότε ισχύουν τα του Κτιριοδομικού).

Και κουφωτή να είναι, περνάει, γιατί εντάσεται στις «σκάλες κύριες ή βοηθητικές, οι οποίες, λόγω της διαμόρφωσης του εδάφους, είναι αναγκαίες για την επικοινωνία με το κτίριο», όπως αναφέρει παραπάνω και ο ΓΟΚ, Άρθρο 17. ΟΜΩΣ: Κτιριοδομικός, Άρθρο 13 (Κλίμακες), παρ. 7: Στα προκήπια, πέρα από τις Κατασκευές του Άρθ-17 του Ν-1577/85 επιτρέπονται υπαίθριες σκάλες, όταν τηρούνται συγχρόνως τα ακόλουθα: α. Εξυπηρετούν όροφο που η στάθμη του δαπέδου του δεν υπέρκειται από την οριστική (φυσική ή τεχνητή) στάθμη του εδάφους περισσότερο από 1,80 m β. Δεν προεξέχουν από την οικοδομική γραμμή περισσότερο από το ένα τέταρτο του πλάτους του προκηπίου. Αυτό σημαίνει ότι ειδικά στα προκήπια, υπάρχουν οι παραπάνω περιορισμοί για τις σκάλες, οι οποίοι ισχύουν μόνο για κουφωτές σκάλες. Αν η σκάλα είναι μπαζωμένη, τότε θεωρείται διαμόρφωση του εδάφους, και όχι σκάλα, οπότε η παραπάνω διάταξη του Κτιριοδομικού δεν έχει ισχύ.

Τα φουρούσια αν εδράζονται επάνω σε στύλο δεν δίνουν στρέψη. Πάντως, μία καλή λύση με τα φουρούσια είναι να γίνουν αντεστραμμένα (προς τα πάνω), ώστε να ενσωματωθούν μέσα στην τοιχοποιία και να μην φαίνονται εν τέλει (σε αυτήν την περίπτωση απαιτείται οπωσδήποτε να εδράζονται επάνω σε στύλο).

Δεν ξέρω αν η Πολεοδομία έχει υποχρέωση να ελέγχει το δικαίωμα υπογραφής των μελετών και επιβλέψεων. Σίγουρα ο μηχανικός αναλαμβάνει τις ευθύνες του υπογράφοντας, καθώς θα πρέπει να γνωρίζει αν εμπίπτει στα επαγγελματικά του δικαιώματα η εργασία που αναλαμβάνει. Τα δε επαγγελματικά δικαιώματα προκύπτουν από έναν κυκεώνα νομοθετικών διατάξεων.

Το πρόβλημα με τα έρκερ είναι καθαρά λειτουργικό, και όχι στατικό. Ένας πρόβολος 1 m σκυροδέματος C20/25 με οπλισμό B500C τύπου Φ10/10, δεν υπάρχει περίπτωση να αντιμετωπίσει πρόβλημα, κι ας τοποθετηθούν μπατικοί τοίχοι επάνω του. Το πρόβλημα έγκειται καθαρά στο βέλος κάμψης. Μία ματιά σε κατασκευασμένα έρκερ, αποδεικνύει ότι η μεγάλη πληγή τους είναι μία χαρακτηριστική σχισμή που δημιουργείται στη βάση του τοίχου (εκεί που πατάει ο εξωτερικός τοίχος επάνω στο άκρο του έρκερ). Αυτό συμβαίνει επειδή η πλάκα-πρόβολος του έρκερ, όταν γίνεται λεπτή (π.χ. 15 cm όπως και από μέσα, και επειδή ο μηχανικός δεν το τονίζει στην επίβλεψη, και οι μάστορες βολεύονται), αποκτάει μεγάλο βέλος κάμψης λόγω του υπερβολικού βάρους της τοιχοποιίας (χωρίς απαραίτητα να έχει πρόβλημα στατικής επάρκειας). Ωστόσο, επειδή η τοιχοποιία έχει μεγάλη διατμητική αντίσταση, δεν μπορεί να παρακολουθήσει τη βύθιση της πλάκας, με αποτέλεσμα τη δημιουργία της χαρακτηριστικής σχισμής στη διαχωριστική επιφάνεια με την πλάκα. Για το λόγο αυτό, απαιτείται μεγάλο πάχος πλάκας. Π.χ. 25 cm είναι ίσως απαραίτητα για ένα πλάτος έρκερ της τάξης του 1 m, αλλά πρέπει ο επιβλέπων να εξασφαλίσει το πάχος αυτό και στην κατασκευή, γιατί οι μάστορες κάνουν πως δεν βλέπουν τα πάχη των πλακών στο σχέδιο.

Εκ πρώτης όψεως, αυτό που θα περίμενε κανείς είναι ως επιφάνεια περιβάλλοντος χώρου να λαμβάνεται η πραγματική. Δηλαδή όποια επιφάνεια δεν είναι καλυμμένη από το κτίριο, είναι προφανώς περιβάλλων χώρος. Ωστόσο, αν κανείς έχει ένα τεράστιο οικόπεδο, π.χ. ένα εκτός σχεδίου 10 στρέμματα, τότε προφανώς δεν θα διαμορφώσει ολόκληρο το γήπεδο με περιβάλλοντα χώρο, παρά μόνο μία περιοχή γύρω από το κτίσμα. Για το λόγο αυτό, ο περιβάλλων χώρος για τις αμοιβές λαμβάνεται ίσος με τη μέγιστη επιτρεπόμενη (όχι πραγματοποιούμενη) κάλυψη που δικαιούται κανείς, κι αυτό είναι εντελώς συμβατικό. Ωστόσο, είναι προφανές ότι αυτό το μέγεθος δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από την πραγματική ακάλυπτη επιφάνεια του οικοπέδου (= ό,τι περισσεύει από την κάλυψη του κτιρίου).

Όχι, η πέργκολα αποτελεί στοιχείο που θα πρέπει να εμπίπτει εντός του ιδεατού στερεού...