Ροδοπουλος

Με λίγα λόγια έχεις διαμπερείς ρωγμές και απόπλυση τουλάχιστον της πάνω ζώνης. Η αντοχή σκυροδέματος της πλάκας μπορεί να σου δώσει μια αίσθηση τσιμέντου. Η απόπλυση επάνω θα πρέπει να φύγει και να καθαριστεί για να βρούμε καλό CSH. Χωρίς αυτά κρυσταλοποίηση δεν γίνετε. Οταν καθαρίσεις την πλάκα και την βρέξεις θα βρείς τις ρωγμές (φουσκάλες!!!).

Θεωρώ οτι υπήρχε maintenance and monitoring plan το οποίο κατατέθηκε μαζί με την αρχική μελέτη και έγινε αποδεκτό απο το Ελληνικό δημόσιο. Ο ανιψιός του Χουαν (Καλατράβα) όπως και πολλοί άλλοι αρχιτέκτονες αυτής της κλάσης υποχρεώνουν τον ιδιοκτήτη να ακολουθήσει το maintenance and monitoring plan για να περιφρουρήσουν το ονομά τους και την πνευματική τους ιδιοκτησία. Σε γενικές γραμμές για έργα αυτού του τύπου το κόστος maintenance and monitoring plan κυμαίνεται απο 17-30% για τον ωφέλιμο χρόνο ζωής του. Το ερωτήματα για εμένα λοιπόν είναι απλά. Γνώριζε το Ελληνικό δημόσιο τις απαιτήσεις του έργου? το ποσό που έχει θεωρητικά υποβληθεί είναι όντως σωστό και γιατί? εαν πχ φωνάξεις Αμερικάνους να σου εφαρμόσουν το maintenance and monitoring plan είναι πιθανό να πληρώσεις ένα επιπλέον 10% σε κόστος μεταφοράς/διαμονής/εκτός έδρας. Απο την πείρα μου θεωρώ οτι μόνο 4 εταιρίες παγκοσμίως μπορούν να το αναλάβουν. Οι εταιρίες αυτές είναι ένα κλειστό κύκλωμα και είναι λογικό να έχουν αυξημένες τιμές. Γενικά ο Καλατράβα έχει μια ιστορία με κατασκευές που έχουν υψηλό κόστος συντήρησης, εδω, εδω αυτό το ξέρουν και οι πέτρες. Προσοχή δεν είναι ο μόνος. Είναι σύνηθες τα πολύπλοκα σχέδια να απαιτούν πολύπλοκες λύσεις συντήρησης και πολύπλοκη μηχανική. Θεωρώ λοιπόν οτι στην αρχική μελέτη longevity/maintenance υπάρχουν υπολογισμοί που δυστυχώς κανένας δεν έδωσε την απαιτούμενη σημασία σε αντίθεση με το speed of erection. Δυστυχώς πολλοί απο τους "καλύτερους" αρχιτέκτονες θεωρούν οτι λειτουργούν με λευκή επιταγή και καλά κάνουν για εμένα που θεωρώ την αρχιτεκτονική τέχνη. Αν μας αρέσει ή όχι δεν παίζει κανένα ρόλο και είναι θέμα επιλογών. Εαν το ΟΑΚΑ θα έπρεπε να βγάζει τα έξοδά του και άρα να μην τίθεται θέμα συντήρησης είναι μια μεγάλη ερώτηση και δεν έχει να κάνει με το Καλατράβα. Για την ιστορία να σας πω οτι πολλά απο τα γήπεδα της A Εθνικής είναι ακατάλληλα, επικίνδυνα και παίρνουν άδεια διεξαγωγής αγώνων τουλάχιστον επειδή "πρέπει".

Ακριβώς και +1 αλλα πάλι εχει να κάνει με τα οξείδια του μαρμάρου (Sulphate Iron). Το σκληρό νερό απλά δίνει τον ηλεκτρολύτη δημιουργώντας Fe(OH)2. Το πρόβλημα λύνεται με ειδικούς υδροφοβισμούς μαρμάρου, ειδικά στιβλώματα (urethane) και με ειδική κατεργασία που βασίζετε στην διαμαντόσκονη και σε ειδικό λιπαντικό. Το πρόβλημα με το μάρμαρο είναι οτι είναι σχετικά πορώδες με χαμηλό σημείο κορεσμού. Επειδή εχει επικρατήσει να έχουμε μικρούς αρμούς κινδυνεύουμε να εγκλωβίσουμε υγρασία απο κάτω. Μπορεί σε βάθος χρόνου να μην είναι ορατά απο πάνω αλλα η κάτω παρειά να έχει σοβαρά οξειδωθεί. Αυτό σημαίνει οτι η επένδυσή μας έχει χάσει ένα μεγάλο ποσοστό της αξίας της. Πριν την τοποθέτηση είναι καλό να κάνουμε εναν υδροφοβισμό στο μάρμαρο και απο τις 2 πλευρές του και μια διπλή στρώση κονιάματος. Το πρώτο χέρι που θα πάει στο σκυρόδεμα/γέμισμα θα πρέπει Latex για να του επιτρέπει να μειώσει υγρασία ενω ταυτόχρονα θα δώσει ελαστικότητα. Δεν ξαναγράφω προϊόντα και σας αφήνω να ψάξετε. Το επόμενο χέρι θα πρέπει να είναι πολυουρεθανικό σφραγιστικό ή εποξειδικό 2 συστατικών και οχι κόλλα μαρμάρων με βάση το νερό. Δεν ξαναγράφω προϊόντα και σας αφήνω να ψάξετε. Τα μαστόρια βέβαια προτιμούν τις κόλλες διότι μπορούν να παίξουν με την τοποθέτηση αλλα κάνουν τραγικό λάθος. Ο καθαρισμός του μαρμάρου είναι μια δύσκολη διαδικασία. Το νερό θα πρέπει να είναι χλιαρό και με ελάχιστο ξύδι (3-5%). Η σφουγγαρίστρα να είναι απλά νωπή και να το στεγνώνεται αμέσως με βαμβακερό ύφασμα. Βέβαια εδω υπάρχει η παροιμία για τα μεταξωτά βρακιά.

Ονομάζεται οξείδωση του μαρμάρου και επιτρέψτε μου να πω οτι δεν έχει να κάνει με τον ασβέστη στην κονία πρόσφυσης αλλα με την παρουσία συγκεκριμένου ποσοστού οξειδίων του σιδήρου στο μάρμαρο. Συνήθως σε μεγάλα έργα ζητάμε να υπάρχει η χημική σύσταση του μαρμάρου ώστε το λευκό να παραμείνει λευκό για όσο περισσότερο. Το βασικό για την κονία είναι να έχει δυνατότητα στεγάνωσης και να διατηρεί την υγρασία σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

μειωτής νερού :mrgreen:

Πάνο έτσι είναι αλλα έτσι έχουν μάθει

Υπάρχει και 40αρης αλλα δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Πάλι 18/25=0,72. Με 0,72 δεν πιστεύω οτι θα πάρεις C16/20. Μάλλον θα πήγαινα σε 0,65 για εργοταξιακό.

Στην Ελλάδα έτοιμο gunite διατίθεται απο ήδη 2 εταιρίες. Η λογική είναι α) να περιορίσουμε όσο μπορούμε περισσότερο τις αποκλίσεις όχι μόνο σε περιπτώσεις αντοχών αλλα και άλλων ιδιοτήτων, β) να υπάρχει έλεγχος των αδρανών και να μην μπορεί ο εργολάβος να κατηγορεί το λατομείο, γ) να υπάρχει διαβάθμιση αδρανών, δ) να υπάρχει έλεγχος μέγιστου επιτρεπόμενου πάχους και ε) να υπάρχει έλεγχος ερπυσμού. Τα παραπάνω είναι τα επι της αρχής ποιοτικού ελέγχου. Επι της αρχής πραγματικότητας θα ήθελα να συμπληρώσω οτι έχοντας έτοιμο μείγμα είναι εύκολο να δούμε ποιος ξέρει και ποιος δεν ξέρει να ρίχνει.

στα 20 κιλα τσιμέντο βάζετε 18 κιλα νερό?

Τα βοθρολύματα είναι κατεξοχήν επιθετικά στο σκυρόδεμα και ενδέχετε εαν τα πράγματα είναι όπως λέτε να υποβαθμίσουν σοβαρότατα την θεμελίωση λόγο χημικής προσβολής. Πιθανότατα προβλήματα είναι η αποσάθρωση του σκυροδέματος και η σοβαρότατη οξείδωση του οπλισμού. Ως εκ τούτου υπάρχουν κανονισμοί που προφανώς δεν τηρούνται αφού όπως πολύ καλά λέτε θα έπρεπε να δίνετε 150Ε κάθε 15 ημέρες. Λύσεις με 2 βόθρους κλπ έχουν λογική εφόσον δεν υπάρχει πιθανότητα τα λύματα να επηρεάσουν την αλκαλικότητα του χώματος και άρα να προσβάλουν την θεμελίωση. Προσοχή είναι τρομερά δύσκολο κάποιος να ορίσει την ασφαλή απόσταση του βόθρου απο την θεμελίωση ώστε να διασφαλίσει προστασία απο υπερκορεστικά φαινόμενα ειδικότερα σε περιπτώσεις μεταβαλλόμενου υδροφόρου ορίζοντα. Δεν θέλω να είμαι καταστροφολόγος αλλα πρόσφατα καρώτα απο πεδιλοδοκούς με τον βόθρο στα 4,5 μέτρα οριζόντια απόσταση (λόγο περιορισμού οικοπέδου) έβγαλε αντοχή 3,2 MPa λόγω δημιουργίας ettringite και καθολική διάβρωση του χάλυβα. Το εν λόγο ακίνητο είναι κατασκευής του 1998. Η λύση λοιπόν θα πρέπει να προβλέπει 2 προβλήματα. α) την αποφυγή χημικής προσβολής και ταυτόχρονα να λύνει το πρόβλημα του υδροφόρου. Αυτό συνεπάγεται οτι θα χρειαστείτε να τοποθετήσετε εσωτερικά στον βόθρο ειδική κολλητή μεμβράνη που θα έχει πιστοποιητικά για χημική προβολή. Η μεμβρανη αυτή θα πρέπει να είναι με θερμοκολλητικές ραφές και τουλάχιστον στον πυθμένα να γίνει με μεγάλη αλληλοκάλυψη (+20 εκ).

Στην πρώτη φωτό προτείνω καθαίρεση μέχρι βάθους 4 εκ επάλειψη με zinc reach primer, επίπαση με χαλαζιακή και μετά εγκιβωτισμός με επισκευαστικό με δυνατότητα χαμηλής απορρόφησης νερού. Απο επάνω αστάρι σκυροδέματος και κάποια βαφή. Διαφορετικά μετα το επισκευαστικό κάποιος υδροφοβισμός με σκληρυντική δράση. Στην 2 φωτό τα πράγματα είναι ιδιαίτερα δύσκολα και θεωρώ οτι χρειάζεται καθαίρεση του σκυροδέματος και ξανά εδω για το μετα.

Η πρώτη εικόνα είναι οτι η ορθομαρμάρωση δεν επέτρεπε διαπνοή υγρασίας Η δεύτερη μου φαίνεται για σπάσιμο σαφά και δεξιά του κάποια αποικία απο συμπυκνώματα. Στην τριτη σίγουρα έχουμε περιοχές εγκλωβισμού βρόχινου Στην 4 μάλλον θα πρέπει να κοιτάξεις του αρμούς και τα σοβατεπι. Στην 5 απόπλυση και αποικίες. Σχόλια Γράφεις "Για την ταράτσα σκέφηκα να πλυθεί με πιεστικό και να τριφτεί μερικώς. Μετά, επειδή η λύση του ασφαλτόπανου θα στοιχίσει περί τα 700 ευρώ, σκέφτηκα να στρώσω ένα ελαστικό ακρυλικό με ροή ακόμη και στις τριχοειδείς ρωγμές για να έχω μια κάλυψη λίγων ετών. Η ταράτσα δεν είναι επισκέψιμη." Θα χρειαστεί πολύ καλό πλύσιμο και ειδικό αστάρι πριν το ελαστικό ακρυλικό. Θα πρέπει να προσέχεις τις ρύσεις διότι τα ακρυλικά υποβαθμίζονται με παρουσία νερού. Γράφεις "Τα μπαλκόνια όπως είδατε έχουν ποτίσει από τα ανοίγματα των μαρμάρινων πλακών (αποσύνδεση μεταλλικού αγκυρίου κιγκλιδώματος με το μικρό περβάζι και φούσκωμα του μεταλλικού οπλισμού με αποτέλεσμα την πλευρική ρηγμάτωση, συνοδεία της κόλλας των μαρμάρων που έφυγε και αποκάλυψε οπές). Αν περάσω το μωσαϊκό των μπαλκονιών με ό,τι αναφέρω για την ταράτσα θα αντέξει μερικά χρόνια; Υπόψην ότι τα μπαλκόνια είναι βατά και "ταλαιπωριούνται" από πόδια καρεκλών κτλ." θα χρειαστείς καθαίρεση σαθρών, αναστολέα, επισκευαστικό 4-8mm (για να πάρεις άγρια επιφάνεια) και να βγάλεις τα αγκύρια. Απο εκεί και πέρα κάποιος υδροφοβισμός και μετά σοφάς. Γράφεις "Των σιδηροσωλήνων του νερού δεν είχε σοβαντιστεί ίσως να "τράβηξε" νερό. Πάντως έχει φουσκώσει μόνο στον 2ο και τελευταίο όροφο. Ο πρώτος και το ισόγειο δεν δείχνουν να έχουν τίποτα ούτε έχουν τον γνωστό κούφιο ήχο στο χτύπημα με το χέρι." Δεν ξέρω εαν υπάρχει διαρροή. Θα πρέπει να το δεις ρίχνοντας οργανική βαφή σε νερό που θα το ρίξεις στην υδρορροή. Ρίξε περίπου 20 λιτρα πολύ γρήγορα και περίμενε 24 ώρες. Εαν δεν υπάρχει διαρροή καθράρισμα και σφράγιση με ελαστικό σφραγιστικό. Γραφεις "Τελευταία ερώτηση για την τελική βαφή. Πρόταση πολιτικού μηχανικού εργολάβου είναι η χρήση ενός ακρυλικού, αδιάβροχου, ελαστικού, αυτοκαθαριζόμενου, υδρατμοπερατού, όχι υδατοπερατού που είναι και χρώμα. Μου είπε ότι το έχει χρησιμοποιήσει σε κτίριο πλησίον θάλασσας και κράτησε 15 χρόνια." Σωστά επι της αρχής αλλα για τα 15 χρόνια δεν ξέρω. Απο την πείρα μου ποτέ δεν θα άφηνα βαφή πάνω απο 8-10 χρόνια εφόσον πρόκειται να υποδεχτεί νέο στρώμα. Στα 15 χρόνια θα έχεια χάσει πρόσφυση και δυνατότητα χημικού δεσμού.

1. Σωστα 2. Σωστα 3. Εαν ακολουθήσεις το 2 ΝΑΙ

Για να καταλάβω μην κάνουμε κάποιο λάθος απορροφητικότητα έχεις μόνο στην άμμο? για την διόρθωση νερού θα πρέπει να έχεις και τα άλλα αδρανή. Σου βάζω το παρακάτω φύλλο υπολογισμού για να καταλάβεις Υπάρχει βέβαια η υγρασία κορεσμού των αδρανών η οποία είναι η μονη φυσική ιδιότητα αφου η υδατο-απορροφητικότητα έχει να κάνει και με την θερμοκρασία. Κάτι επίσης που πρέπει να ξέρεις είναι οτι οι μειωτές νερού επηρεάζουν την υδατο-απορροφητικότητα (την μειώνουν). Στο εξωτερικό επειδή το πρότυπο αναφέρετε στο μέγιστο Ν/Τ δεν κάνουν διόρθωση νερού αλλα διόρθωση κάθισης. Γενικά αναφερόμαστε σε μέγιστο νερό και ευρος κάθισης η οποία όμως εξαρτάται ελάχιστα απο το νερό (<25%) και κατα βάση απο το aggregate packing. ΚΩΔ 002 ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ.xlsx

Η ονομασία σε ΑΤΕΙ ήταν συμβατική υποχρέωση της Ελλάδος με της Συνθήκη της Μπολονια όπου όλα τα ιδρύματα που παρέχουν πτυχία με ECTS > 180 ώστε να διασφαλιστεί ένας έλεγχος μετακίνησης πτυχιούχων. Το σχέδιο επι της αρχής βασίστηκε οτι η αξιολόγηση ποιότητας θα δημιουργούσε δια δραστικούς πίνακες κατάταξης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας. Ενω το +80% των ιδρυμάτων άλλων κρατών της ΕΕ έχουν λάβει το ECTS Label στην Ελλάδα δυστυχώς έχουμε μόνο τα παρακάτω 1. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 2. Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΑΣΠΑΙΤΕ) 3. Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας 4. Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 5. ΤΕΙ Κρήτης 6. ΤΕΙ Πειραιά Για την διαφοροποίηση μεταξύ Πολυτεχνείου και ΑΤΕΙ η Ελλάδα βασίζεται στην Υπουργική Απόφαση 2166, Αρ.ΦΕΚ 308/Τεύχος Β/18-6-1987 που επιτρέπει σε ιδρύματα να δίνουν πτυχία με περισσότερες απο 180 μονάδες ECTS. Οι επιπλέον μονάδες θα πρέπει να αναγράφονται στο δίπλωμα/πτυχίο αλλα επι της ουσίας δεν παίζουν κανένα ρόλο στην επικύρωση. Αναλυτικά εδω

και ειδικότερα με τον συντελεστή διαστολής, τον συντελεστή τριβής σε υγρό (ολίσθησης) και τον συντελεστή ολίσθησης σε παγετό. Το δεύτερο για μένα είναι το πλέον σημαντικό διότι το πρώτο πλέον καλύπτεται απο τις κόλλες κατηγορίας S2 EN 12002 ενω το τρίτο στην Ελλάδα έχει εφαρμογή μόνο σε ορισμένες περιοχές .

Εαν δούμε τις σημερινές ανάγκες της χώρας σε μάχιμους μηχανικούς θα έλεγα οτι οτιδήποτε πάνω απο 20000 είναι απλά εξωφρενικό και το μόνο που κάνει είναι να συντηρεί το ταμείο. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν οτι 1 στους 3 αποφοίτους είναι άνεργος. Δυστυχώς τα στοιχεία είναι του 2010. Μπορεί σήμερα τα πράγματα να είναι χειρότερα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

KB δεν μπορούν να ξεπεράσουν το 3% απορρόφησης. Οπότε εαν τραβήξουν λιγότερο θα χρειαστείς απλά μια διόρθωση κάθισης που εαν το workability box σου είναι καλό μπορεί και να μην χρειαστεί.

Για την προστασία απο διάβρωση υπάρχουν πολλές και διαφορετικές λύσεις α) backfill anodes με γελοιο κόστος β) ειδικά αστάρια και βαφές με πάλι γελοίο κόστος

1) οχι, 2) συνηθως ναι 3) δεν υπάρχει τέτοια σχέση εαν λένε τέτοια είναι βλάκες.

Μέχρι τις 31/12/2013 οι εφαρμογές gunite στις ΗΠΑ θα απαιτούν το ξηρό μείγμα να είναι συσκευασμένο και κατηγοροποιημένο βάση SC ενω τα ακροφύσια να έχουν διαπιστευμένο παροχόμετρο νερού. Εντός του 2014 θα είναι απαίτηση και του ΕΝ.

+1 στον Γιάννη. Η γυψοσανίδα βέβαια δεν έχει το ίδιο αισθητικό αποτέλεσμα!!

Υπάρχουν οι παράμετροι α,β που χρειάζονται πετρογραφία για να γίνει σωστή επιλογή. Απο την άλλη η κάθε σύνθεση, διατήρηση δοκιμίου κλπ μπορούν να αποκλίνουν απο τις χαρακτηριστικές καμπύλες αντοχής / χρόνου που είναι αποτέλεσμα εργαστηριακών συνθηκών. Θεωρώ λοιπόν οτι ναι μεν μπορούν να δώσουν μια σχετική ένδειξη αλλα τίποτα παραπάνω.

Γίνετε αρκεί να φτιάξουν μια σύνθεση σκυροδέματος που να μην είναι ιδιαίτερα απαιτητική σε κοκκομετρίες, να κάνουν κάποια ζυγίσματα/να τα μετατρέψουν σε κουβάδες (ογκο), να αποφύγουν το 52,5 και να βάλουν ρευστοποιητή 2ης γενιάς και οχι 3ης ή 4ης.

θα ήθελα να επισημάνω στο παραπάνω οτι οι γέφυρες πρόσφυσης δεν βασίζονται στην επανεκκίνηση του ελεύθερου C-S-H σε υδαρή μορφή αλλα σε συστατικά bonding για αυτό και ονομάζονται bonding agents σε αντίθεση με τα άλλα (επανεκκίνηση του ελεύθερου C-S-H) που ονομάζονται adherence agents. Για αυτό και οι γέφυρες ανήκουν στα πρότυπα του repair και οχι στα πρότυπα σκυροδέτησης, δηλαδή η γέφυρα αποτελεί την δημιουργία διεπιφάνειας για επισκευές περιορισμένου πάχους. Αντίθετα οι adherence agents βασίζονται στην δημιουργία ομοιόμορφης ζώνης στο cement paste. Στην πραγματικότηατα βέβαια κάτω απο το μικροσκόπιο θα δείτε διεπιφάνεια υπο μορφή διαφορετικών κρυστάλλων αλλα δεν είναι σε ένα επίπεδο (γέφυρα) αλλα σε 3 διατηρώντας ετσι τις σταθερές του Lame.