Ροδοπουλος

Στα 500 κιλά συνήθως οι καλές ζυγαριές έχουν απόκλιση +-1,5%, π.χ. 7,5 κιλά στα 500. Για τον λόγο αυτό προτιμούμε η μέτρηση να γίνεται με παροχόμετρο και όχι με ζύγισμα.

Ανάλογα. Γενικά προσπαθώ να κάνω την τσιμεντοκονία στεγανή. Ο ελάχιστος χρόνος έκθεσης είναι 40 ημέρες και ο μέγιστος να μην ξεπεράσει τους 6 μήνες εφόσον το βλέπει η βροχή. Βέβαια το χαρμάνι να είναι καλό και όχι όπως το θέλει ο εργολάβος για να του στρώσει εύκολα. Απο κάτω θα πρέπει να περάσεις αριάνι με συγκολλητικό στο νερό. Η τσιμεντοκονία να είναι ινοπλυσμένη και με αρμούς βάθους 1/2Τ με κόψιμο στις 4 ώρες.

Πιστευω οτι ο μηχανικός σου μπορεί να σχεδιάσει την ανεστραμμένη μόνωση τηρώντας τις ιδιαίτερες συνθήκες. Εαν οι ρύσεις είναι σωστές και τηρούν τους κανονισμούς απορροής τότε δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα με το κτυπητό μάρμαρο.

Δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις με τις στρώσεις.

Εαν κατάλαβα καλά μιλάμε για τσιμεντοκονίες ρύσεων?

δεν κατάλαβες τις 180 ημέρες. Να ρίξεις τσιμεντοκονίες.

Γιατρέ εάν θέλεις και πληρώσεις αποφεύγεις τις ρωγμές. Εαν θέλεις και δεν πληρώνεις δεν τις αποφεύγεις. Η διαβροχή για τουλάχιστον 180 ημέρες δεν επιβαρύνει την πλάκα. Μετά απο 180 ημέρες ξεκινάει η επιβάρυνση. Δεν στο εξηγώ παραπέρα. Δεν χρειάζεται. Θες να σκυροδετήσεις με 4 βαθμούς πληρώνεις κάτι παραπάνω στα εργαστήρια στον μηχανικό και στα πρόσμικτα. θες να σκυροδετήσεις στους 60 βαθμούς πληρώνεις κάτι παραπάνω στα εργαστήρια στον μηχανικό και στα πρόσμικτα, θες να ρίξεις 500 κυβικά μονοκοπανιά πληρώνεις κάτι παραπάνω στα εργαστήρια στον μηχανικό και στα πρόσμικτα.

Τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά απο αυτά που αναφέρονται στον τραγελαφικό ΚΤΣ. Κάθε σύνθεση σκυροδέματος αναπτύσσει μια ονομαστική θερμοκρασία που έχει να κάνει με τον τύπο του τσιμέντου, το Ν/Τ, την δόνηση και μερικές φορές τα αδρανή. Με λίγα λόγια δεν έχει να κάνει με την κατηγορία του σκυροδέματος. Η ονομαστική αυτή τιμή διαφοροποιείται με τον όγκο του σκυροδέματος προς ωρίμανση. Στα συνήθη σκυροδέματα κρίσιμη θερμοκρασία είναι απο 58-72 βαθμούς. Προφανώς η κρίσιμη θερμοκρασία δεν αναφέρετε στην επιφάνεια αλλα στον όγκο και άρα το ερώτημα είναι μια σύνθετη μετάδοσης θερμότητας απο έξω προς τα μέσα μεταβαλλόμενη στον χρόνο. Για να καταλάβεις την σημασία φαντάσου οτι οι κύβοι που χρησιμοποιούνται απο τις εταιρίες στην πιστοποίηση αντοχών μένουμε μέσα σε βαρέλια με νερό για πολλές ημέρες. Το βαρέλι προφανώς έχει >100φορες τον όγκο του κύβου σε νερό. Αυτό σημαίνει οτι ακόμα και όταν δίνουν αντοχή 3 ημερών είναι νούμερο πλασματικό οσον αφορά τις πραγματικές συνθήκες ωρίμανσης και σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει μια πτώση της τάξεως ακόμα και 40%. Η απάντηση λοιπόν είναι πολύ απλή για μένα. Θα πρέπει να διασφαλίσεις οτι το σκυρόδεμα για τις πρώτες 7 ημέρες που είναι στο καλούπι δεν πρέπει να ανεβάσει παραπάνω απο 50 βαθμούς στο κέντρο του στοιχείου. Αυτό προσπαθούμε να το επιτύχουμε βάζοντας ενα μικρό thermocouple τον 5 ευρώ που το συνδεουμε με ενα ψηφιακό θερμόμετρο των 15 ευρώ. Με ένα κύκλωμα που μπορεί να σου φτιάξει ο κάθε ηλεκτρονικός των 70Ε μπορείς να συνδέσεις την ηλεκτροβάνα και να ψεκάζεις όποτε πχ η θερμοκράσια είναι μεγαλύτερη των 40 βαθμών.

Διαφωνώ και με τα δυο παραπάνω εφόσον η Κατερίνα γράφει εξωτερικός τοίχος βάζει νερά και έχει ''ζωντανή'' μούχλα και υγρασία Το τούβλο είναι υδρόφιλο αλλα μέσα του δεν αναπτύσσονται μικρο-οργανισμοί λόγω έλλειψης ασβεστικών αλάτων. Αυτά τροφοδοτούνται απο τον σοφά. Το στέγνωμα του τούβλου είναι χρονοβόρα διαδικασία. θα πρέπει λοιπόν να καθαιρεθεί ο σοφάς και απο τις 2 πλευρές πρώτα να το αφήσουμε όλο το καλοκαίρι και απο Σεπτέμβριο να ξεκινήσουν τα υλικά που προτείνετε.

Οκ είσαι σε σωστο δρόμο. Κάνε 3 δυριχτες και μετα ξεκινας τα άλλα

Ικαρος ξέρεις να βρίσκεις ρύσεις ή κατα το επιστημονικό γωνίες απορροής?

ikaros13 γίνε πιο συγκεκριμένος!!! Τι υπάρχει απο πάνω αναλυτικά. Το πρόβλημα εμφανίζετε στην φωτό σαν κατιούσα και μάλλον θα πρέπει απο πάνω να έχει λάθος ρύση ή καθόλου ρύση.

Ερώτημα που λαμβάνω συνέχεια. Η Εξωτερική θερμομόνωση περιορίζει το φαινόμενο της διάχυσης CO2 ή χλωριόντων? ΝΑΙ και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό ενα πεντάρι XPS εχει πολλαπλασιαστή του συντελεστή διάχυσης CO2 περίπου 0,136-0,118. Για να μην γίνω όμως υπέρ-απλουστευμένος. Εαν το ερώτημα είναι, εφόσον βάλω Εξωτερική θερμομόνωση μπορώ να μην ακολουθήσω το ΕΝ206-1? η απάντηση είναι αρνητική για τον απλό λόγο οτι η Εξωτερική θερμομόνωση δεν είναι κομμάτι του κανονισμού και επιπλέον δεν διασφαλίζει τα παραπάνω νούμερα χωρίς συντήρηση (αντικατάσταση) Στο ερώτημα εαν βάλω Εξωτερική θερμομόνωση σε υφιστάμενο περιορίζω την πιθανότητα διάβρωσης? Και ναι και όχι. ΝΑΙ εφόσον γινουν κάποιες μετρήσεις και αποδειχτεί οτι δεν τίθεται θέμα (βάθος ενανθράκωσης πολύ μικρό σε σχέση με την επικάλυψη, χαμηλό ποσοστό χλωριόντων) και ΟΧΙ εαν οι μετρήσεις δείξουν οτι πχ το βάθος ενανθράκωσης είναι μεγάλο σε σχέση με την επικάλυψη ή οτι υπάρχει υψηλό ποσοστό χλωριόντων. Στην δευτερη περίπτωση υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η Εξωτερική θερμομόνωση να λειτουργήσει αρνητικά δεσμεύοντας στην διεπιφάνεια υγρασία που πρόερχεται απο την διαπνοή προς τα έξω και οτι πλέον το στοιχείο βλέπει διαφορετικό μικροκλίμα (σταματάνε οι κύκλοι διάβροχης, το στέγνωμα απο τον ήλιο κλπ) Με λίγα λόγια ο πολλαπλασιαστής του συντελεστή διάχυσης CO2 0,136-0,118 δεν είναι πραγματικός αλλα ονομαστικός. Για να καταλάβετε τι λέω θεωρήστε κάτι απλό.Η Εξωτερική θερμομόνωση μετατρέπει μια κατηγορία XC4 σε XC1 ή XC3 ανάλογα με την υγρασία που που μπορούμε να υπολογίσουμε οτι μπαίνει ή φεύγει. Η διαδικασία αυτή εχει να κάνει με τον τυπο της Εξωτερικής θερμομόνωσης. Ενας χρήσιμος οδηγός για να καταλάβετε εδω.

Εγω είμαι μέσα.

Προτείνω να οργανώσει το michanikos.gr μια αντίστοιχη ημερίδα με είσοδο 10Ε για να καλύψει τα βασικά έξοδα. Προσωπικά θα μπορούσα αφιλοκερδώς να κάνω ενα εντατικό 6ωρο σε κανονιστικά θέματα ανθεκτικότητας και να δώσω και σημειώσεις.

Γιατί υπάρχει birth certificate που είναι και προ-απαιτούμενο για τα άλλα.

Κάποιοι ρωτάνε δηλαδή το εμφανές σκυρόδεμα πρέπει να απαγορευτεί? Πιστεύω οτι το κόστος για να πάρεις ενα υψηλό δείκτη αξιοπιστίας β σε εμφανές σκυρόδεμα είναι αρκετά μεγαλύτερο απο το να το βάψεις. Οι λόγοι είναι πολλοί. πχ. μια γέφυρα στην Εγνατία κοντά στο Μέτσοβο εχει λόγο τοποθεσίας μικρότερες απαιτήσεις διασφάλισης β απο ότι στην Αττική οδό εαν βλέπαμε το β μονο για την ενανθράκωση δηλαδή δεν μιλάμε για διαδραστικότητα με κύκλους ψύξης/απόψυξης και άλλα. Το πάχος επικάλυψης έχει αποκλίσεις. παγκοσμίως θεωρούμε οτι έχουμε αρνητική απόκλιση 4,2χιλ για κάθε 20 χιλ επικάλυψη. Επιπλέον λόγω διάφορων μηχανισμών στη επιφάνεια προς το καλούπι, π.χ. μεγαλύτερο Ν/Τ, ρεοπλαστική συμπεριφορά σκύρων, μηχανισμοί ωρίμανσης κλπ το πρώτο εκατοστό της επικάλυψης εχει μικρότερη αντίσταση στην διάχυση CO2 απο αυτή που έχουμε σε βάθος πχ 5 εκ. Με λίγα λόγια εαν θέλαμε εμπειρικά να είμαστε σίγουροι οτι θα βγάλουμε πχ 50 χρόνια θα έπρεπε να πάμε σε κατηγορία πχ για XC3 σε C30/37 με 4 εκ επικάλυψη. Προσοχή όμως διότι όσο αυξάνουμε την επικάλυψη τόσο αυξάνουμε την πιθανότητα ρωγμών και άρα κάναμε μια τρύπα στο νερό. Οπότε θα πρέπει να διασφαλίσουμε οτι δεν θα έχουμε ρωγμές. Αυτό θα πρέπει να γίνει μέσο της σύνθεσης, ειδικών μέτρων στο καλούπι, έλεγχο της διαδικασία curing κλπ. Επίσης θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τύπους CEM που να μας δίνουν αργή σκλήρυνση και χαμηλές θερμοκρασίες. Αυτό σημαίνει οτι θα πρέπει να βρούμε τέτοιο σκυρόδεμα (σιγά μην βρούμε στην Ελλάδα). Με λίγα λόγια αυτό που κάνει η βαφή είναι απλό (υπάρχουν και άχρωμες ματ που δεν αλλάζουν καθόλου την εμφάνιση) σου δίνει ενα equivalent concrete thickness πχ 20 εκ και άρα μπορείς να βάλεις ενα C25/30 με 25 χιλ επικάλυψη. Αυτό σημαίνει οτι καλά κάνανε και βάψανε την Αττική οδό και οχι την Εγνατία.

και ποιός σου είπε οτι τα πεπερασμένα στοιχεία είναι η αλάνθαστη λύση. Εγω πιστεύω οτι εαν αυτός που στήνει το μοντέλο δεν εχει καταλάβει το πρόβλημα που στήνει και δεν έχει σοβαρές γνώσεις πεπερασμένων θα σου βγάλει ...αντε να μην πω.

λαμβάνω ερωτήσεις για το #1454 Ερώτηση 1 για το Sc. Είναι το equivalent concrete thickness δηλαδή το έξτρα πάχος επικάλυψης που δίνει η βαφή. Ερώτηση 2. Ο συσχετισμός του Sc με το R (SDCO2) ειναι απο την σχέση 3. Με λίγα λόγια όταν μια βαφή δηλώνει SDCO2=160 m, για ένα σκυρόδεμα αντοχής 25 (mc=505) δηλώνει Sc=160m/505=31.6 cm. Ερώτηση 3. Μπορούμε να συσχετίσουμε το Sc με τον ρυθμό ενανθρακώσης? Ναι εφόσον μιλάμε για το ιδιο χρόνικο ευρος, Τ. Κοιταξτε την φωτό για τις εξισώσεις. Ερώτηση 4. Η βαφή σε ένα επίχρισμα έχει το ιδιο equivalent air layer thickness? ΟΧΙ. Στο γράφημα 4 βλέπετε οτι το mc αυξάνει όσο πέφτει η αντοχή του υποστρώματος (πχ. επίχρισμα). Πχ. ενα επίχρισμα με αντοχή θλίψης 3MPa έχει mc=890 και άρα το Sc=160/890=17.9 cm. Eρωτηση 5. O ρόλος του Πάχος ξηρού φιλμ (Dry Film Thickness, DFT))? Είναι μια ένδειξη ποιότητας και αξιοπιστίας. Το υλικό που έχει SDCO2=160m με DFT 150 microns είναι καλύτερο απο αυτό που έχει SDCO2=160m με DFT 250 microns. Συνηθως έχει να κάνει με την περιεκτικοτητα σε solids. Προσέξτε δεν έχει να κάνει μόνο με την κατανάλωση και άρα με το κόστος. Υπάρχουν και άλλoi παράμετροι όπως α) το β του DFT 150 microns θα είναι καλύτερο απο το β του DFT 250 microns οταν δεν μπορούμε να ελέγξουμε το συνεργείο. Ο λόγος είναι οτι η πιθανότητα να μην πάρουμε 150microns οταν έχουμε 2 χέρια είναι μικρότερη απο αυτήν με DFT 250 microns. Ερώτηση 6. Πόσο αντέχει μια βαφή? Είναι δύσκολη ερώτηση διότι έχει να κάνει με το περιβάλλον έκθεσης, την προετοιμασία της επιφάνειας, την ποιότητας της επιφάνειας, την ωρίμανση, τον χρόνο και πολλά άλλα. Σήμερα πολλές βαφές έχουν πιστοποιητικά επιταχυνόμενης έκθεσης ASTM G 23, Type D, ASTM C 67, ASTM B 117, ASTM D 4214, ASTM D4587. Ερώτηση 7. Οσο πιο παχιά είναι η βαφή τόσο καλύτερη? Μύθος που μπορεί να αποδειχτεί καταστροφικός. Πολλές παλιές πολυκατοικίες που βάφουν κάθε 10 χρόνια ας πούμε χωρίς να βγάζουν την παλιά βαφή μπορεί να έχουν ξεπεράσει σε πάχος το όριο διαπνοής κατα ASTM D 1653 και πλέον η βαφή να μην αφήνει την υγρασία να στεγνώνει και σκάει. Προσοχή δεν φταίει ο ελαιοχρωματιστής ή η βαφή. Γενικά εαν το πάχος της βαφής είναι μεγαλύτερο απο 1,5 χιλ μην βάφετε απο πάνω. Ερώτηση 8. Μια βαφή με ψηλή τιμή SDCO2 κάνει και για παραθαλάσσιο? ΟΧΙ. Συνήθως τα χλωριόντα μεταφέρονται απο την υγρασία του αέρα και άρα δεν μας νοιάζει το SDCO2 αλλα το SDH2O. Επειδή γενικά τα χλωριόντα είναι σαν μηχανισμός πολύ πιο δυνατός θα δείτε οτι στο 100% των βαφών το SDH2O είναι πολύ μικρότερο ακόμα και 100 φορές απο το SDCO2. Αυτό βέβαια είναι αναγκαίο και για την διαπνοή. Ερώτηση 9. Ακρυλικές ή βάσης Polyurethane ή Ethylene είναι οι καλύτερες. Σε γενικές γραμμές η σειρά με την καλύτερη ξεκινάει με Polyurethane, Ethylene, ακρυλικές αλλα σαφώς μιλάμε για γενικές αρχές.

Να φανταστείς οτι όσον αφορά την λειτουργία του στηθαίου το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι στη βάση στήριξης. Εκεί υπάρχει το μεγαλύτερο πρόβλημα διάβρωσης επειδή α) έχουμε πιο aggressive ηλεκτρολύτη (σκυρόδεμα), β) συνήθως δεν υπάρχει στεγανωτητα, γ) υπάρχει το βήμα του κύκλου CO2 dissolution είναι πιο μεγάλο απο οτι στον άερα, κλπ. Εαν σκεφτείς επίσης οτι το στηθαίο έχει σχεδιαστεί ώστε να μεταφέρει (δυστυχώς!!!! τις τάσεις της πρόσκρουσης στην βάση/σκυρόδεμα το δυστυχώς το γράφω οχι γιατί δεν τηρείται το ΕΝ 1317/στην φωτό θα χρειαζόταν Η4 επειδή είναι άνω διάβαση και οχι Η2 που έχει αλλα γιατί η λειτουργία εξαρτάται απο την ποιότητα του συνεργείου σε μεγάλο βαθμό) και κατ' επέκταση στην διεπιφάνεια του μετάλλου με το σκυρόδεμα βλέπεις οτι το reliability index της βάσης το αναγκάζεις να είναι μεγάλο πχ β=3.

κατα την κατεργασία σπειρώματος η επιφάνεια του μετάλλου μπαίνει σε μια διαδικασία σκλήρυνσης (strain hardening). Λόγω του strain hardening το παραγόμενο παθητικό φίλμ εμφανίζετε υποβαθμισμένο και άρα έχουμε μειωμένο Ecorr. H υποβάθμιση έχει να κάνει με τις φάσεις του χάλυβα, κλπ. Ενα αντίστοιχο κλασσικό παράδειγμα είναι το καρφί που σε ένα ποτήρι με αλατόνερο θα δείτε πρώτα την ακμή να διαβρώνετε. Σε πολλές χώρες σοβαρές χώρες υπάρχουν προδιαγραφές για τα στηθαία που καλύπτουν την κραματική σύνθεση ώστε να επιδέχεται σπείρωμα χωρίς να υποβιβάζετε η αντοχή σε διάβρωση. Στην Ελλάδα δυστυχώς περνάμε τα πάντα με γαλβάνισμα και πιστεύουμε οτι κάτι κάνουμε. Βέβαια οταν το γαλβάνισμα τρίβετε στο γαλβανισμα (με το περικόχλιο τότε βράστα. Θα σας πω μια ιστορία πραγματική. Ο D. Trump έχει καμιά 10αριά ουρανοξύστες το Long Island. Σε έναν απο αυτούς υπάρχει εξωτερικός φωτισμός με περίπου 1700 φωτιστικά. Μια φορά τον μήνα ελέγχουν τα φώτα και αλλάζουν τις λάμπες. Το έκαναν για 7 χρόνια. Κάπου στα 8 χρόνια του γράφει ο διευθυντής συντήρησης οτι υπάρχει δυσκολία να αλλάξουν τις καμένες λάμπες διότι οι βίδες που συγκρατούν το κέλυφος έχουν διαβρωθεί. Ο Trump δεν δίνει σημασία. Στα 9 χρόνια του στέλνει ο διευθυντής συντήρησης μια επιστολή που λέει οτι θα πρέπει να βάλουμε καινούργια φωτιστικά διότι πλέον δεν μπορούμε να αλλάξουμε λάμπες. Στο τέλος του έλεγε οτι το κόστος αντικατάστασης είναι 1εκ Ευρώ. Είπε την ιστορία στο CNN πριν απο μερικά χρόνια.

σου απάντησε ο PanSka κάτι δεν πάει καλά μα με τίποτα. Εαν σε 5,5 ώρες έχει απώλειες μόνο 2kw τότε......................................................... μήπως έχει κάνει καμία συμφωνία με τον θεό και πλέον μιλάμε για υπερφυσικό φαινόμενο.

andkokin έχω την εντύπωση οτι πήγες σε εγκαταστάτη που σου έβαλε την αντλία και δεν γνωρίζεις ούτε εσύ ούτε αυτός τις απωλειές σου και πολύ φοβάμε οτι η αντλία δουλευει τελείως λάθος. Εφόσον λοιπόν συγκρίνεις την ζέστη στο σπίτι με το αυτοκίνητο τότε θα πας και σε ενα Μηχανολόγο να σου εξηγήσει και τα 2.

Το maintenance load cost ορίσετε με τις εξισώσεις στην φωτό. To αρνητικό μιλάει για υφιστάμενο ή για "κακό" καινούργιο. Το ICC είναι το κόστος κατασκευής. Μέχρι το σημείο αυτό δεν βάζουμε πληθωριστικές παραμέτρους διότι χρειαζόμαστε πληροφορία που δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε. Το βSLS,safe ορίζετε κοντα στο 3,0 για τα περισσότερα εκτός απο μεγάλες γέφυρες, ουρανοξύστες, νοσοκομεία και βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλού ρίσκου (πυρηνικοί σταθμοί), πλατφόρμες εξόρυξης, κλπ. Βέβαια πολλοί ιδιοκτήτες ειδικά αλυσίδων ξενοδοχείων επιλέγουν β=3,5 διότι πρέπει να διασφαλίσουν την υπεραξία του ονόματος της επιχείρησης. Πρόσφατα έγινε μια μελέτη για ξενοδοχείο 375 δωματίων στην Φλόριντα των ΗΠΑ με β=4. Η διαδικασία αυτή γίνετε εδώ και 15 χρόνια τουλάχιστον στο εξωτερικό οταν συνειδητοποίησαν οτι το κόστος χρήσης μπορεί να ξεπεράσει το κόστος της αρχικής επένδυσης, οτι δημιουργεί επιπλέον οικονομικό φορτίο στο κόστος λειτουργίας κλπ. Φανταστείτε πόσο σημαντικό είναι οταν εχουμε πχ μια μονάδα παραγωγής ενέργειας που το κόστος, επειδή μια υπο-μονάδα αναγκάζετε να βγεί εκτός λειτουργίας για περισσότερο χρόνο απο το κλασσικό περιοδικό shut-down, εκτινάσσετε. Το ίδιο και χειρότερο είναι στο ξενοδοχείο που δεν υπάρχει περιοδικό shut-down και τα πάντα γίνονται εν λειτουργία. μαζί λοιπόν με το πρηγούμενο μύνημα γίνεται αντιληπτό οτι σήμερα μπορούμε να υπολογίσουμε με μεγάλη ακρίβεια το κόστος χρήσης καθόλο τον χρόνο ζωής. Βέβαια σας δίνω απλοικά παραδείγματα όπως τα γράφει το Model Code, Fib, κλπ. Συνήθως οταν έχουμε πολλά β θα καταφύγουμε σε δέντρα ανάλυσης, grey boxes, event tree, fault tree, Cause-consequence analysis, Markov chains, κλπ. Πολλά πανεπιστήμια σήμερα εχουν μεταπτυχιακό στο θέμα. Εαν πάντως θέλετε να παίξετε λίγο παραπάνω ενα πολύ καλό εργαλείο που είναι και δωρεαν είναι εδωκαι έχει και ευκολο μανουαλ. Προφανώς επιχρίσματα, βαφές, XPS, κλπ επηρεάζουν τα πραγματα αλλα θεωρούνται Risk Mitigators. Ο Ευρωκώδικας δεν βλέπει επιχρίσματα ή οτιδήποτε άλλο δεν θεωρείτε δομικό στοιχείο. Το ΕΝ 1504 βλέπει με την σειρά του ολα αυτά τα υλικά σαν υλικά R (υλικά που αυξάνουν το Resistance). πχ. μια βαφή με Ισοδύναμο πάχος στρώσης αέρα=100m έχει μια συγκεκριμένη δυνατότητα. Στην περίπτωση της βαφής η παραπάνω τιμή των 100 μέτρων είναι το μ (mean value). Εαν έχουμε πχ επιλέψει σαν β για την βαφή 2 τότε έχουμε β=μ/σ -> 2=100/σ -> σ= 50 μέτρα (σ standard deviation). Αρα θα πρέπει να πάμε στον κατασκευαστή των βαφών και να ζητήσουμε το σ σε σχέση με την ζωή. Σήμερα αυτό δίνετε διότι αρκετές βαφές έχουν πιστοποιητικά επιταχυνόμενης έκθεσης. Εν καιρώ.

είναι δυνατό να κολλήσει γυψοσανίδα σε τόσο τραχειά επιφάνεια? πόση κόλλα θα βάλετε 5 εκ? και πως θα την κρατάτε μέχρι να δέσει? :cry: