Ροδοπουλος

λαμβάνω πολλά ερωτήματα και προσπαθώ να εξηγήσω. Στο διάγραμμα της φωτογραφίας έχουμε μια τυπική κατάσταση (παράδειγμα). Ο άξονας των Ψ είναι αυτό που ονομάζουμε αστοχία ή failure ή Ζ. Εξ ορισμού το Ζ μπορεί να εκφραστεί σαν τον λόγο του SLS/ULS. Στον άξονα των Χ έχουμε τον χρόνο ή εαν θέλετε καλύτερα την αντίσταση στο χρόνο R (resistance). Παίρνουμε το παράδειγμα της ενανθράκωσης (και το θεωρούμε περιβαλλοντικό φορτίο F) και ας θεωρήσουμε οτι το αρχικό μας Ζ είναι 0,6 για Τ=0 χρόνια (νέο έργο). Το πρώτο Ζ για 0 έως Τ1 είναι η περίοδος ενανθράκωσης μέχρι το πάχος επικάλυψης. Αυτό το θεωρούμε αύξηση του Ζ και πτώση του R διότι απο εδώ και στο εξής έχουμε έναρξη διάβρωσης. Απο το Τ1 εως το Τ2 εχουμε μικρή πτώση συνάφειας και μικρή πτώση της διατομής. Στην περίπτωση αυτή το Ζ είναι πχ 0,75. Απο εκεί και πέρα περνάμε στο σενάριο 2 (Τ2 εως Τ3) και Ζ=0,90 κ.ο.κ. Πάντα μιλάμε για νέο έργο. To Model Code θεωρεί οτι ανάλογα με την κατηγορία CC υπάρχει και ενα β. Το β δεν εχει προφανώς να κάνει μόνο με την διάβρωση αλλα με όλα τα άλλα (φορτία, στροφές, κλπ). Το σίγουρο είναι οτι δεν μπορείς να βάλεις διαφορετικά β σε ένα κτήριο ενω μπορείς να βάλεις διαφορετικά SLS/ULS. Πάμε τώρα να δούμε τον όρο Maintenance Load. Ο ορισμός στα ελληνικά θα μπορούσε να είναι "το β που έχουμε σχεδιάσει/μελετήσει/επιλέξει προς το β που μας διασφαλίζει οτι κατα την διάρκεια της ωφέλιμης ζωή του έργου δεν θα ξεφύγουμε απο ενα όριο το Ζ που θεωρούμε οτι μας διασφαλίζει κατάσταση SLS με μικρή πιθανότητα αστοχίας πχ Pf=10-3. Είναι προφανές οτι Maintenance Load είναι αντιστροφως αναλογο του λογου και ανάλογο του κόστους. Μπορεί κάποιος να δει την δυναμική του Maintenance Load εαν πλοτάρει ενα cumulative distribution σε ευρος όσο η ωφέλιμη ζωή.

Καλύτερα με κοντάρι πάνω στο οποίο θα δέσεις σωλήνα μέσα απο τον οποίο θα πρεσάρεις την σιλικόνη. Το κόστος της είναι μικρό για να σκεφτείς το υλικό που θα μείνει στον σωλήνα. Μην πάρει βέβαια Φ100 σωλήνα. Ενας Φ15 κάνει

Το αντίθετο είναι ακόμα καλύτερο ΓΟΚ απο Ελληνικά στα Αγγλικά!!!!

τα spot levels αναφέρονται σε τι? sketch plans = σκίτσα, πολύ πρόχειρα σχέδια

ξεκινάς λάθος. θα πρέπει να γνωρίζουμε το πεδίο εφαρμογής.

Επειδή πλέον δεν ονομάζω προιόντα και βάζω μόνο προδιαγραφές επιβραδυντικό φωτιάς, σφραγιστικό σιλικόνης DIN 4102 B1 ISO 11600-G-Τάξης 25 LM ASTM C-920 Τάξης 25 Ελεγμένο βάσει BS 476-20 Βραχυπρόθεσμη έκθεση σε θερμοκρασία έως +300°C (~ 30 λεπτά). Ελαστική Επαναφορά > 90% (+23°C / 50% Σ.Υ.) (DIN EN 27 389)

Γενικά το TG 5.6 of fib (2000) έχει εκδώσει κάποιους πίνακες με β η οποίοι όμως περιέχουν ευρος τιμών. Το ευρος υπάρχει για 2 λόγους α) για να διασφαλίσει το έργο απο πιθανές αστοχίες που πιθανόν να μην είδαμε και β) για να μας δώσει μια κατεύθυνση να υπολογίσουμε το κόστος συντήρησης. ΠΧ. στο XC1 μπορούμε να επιλέξουμε β απο 0,5-2,0. Ο λόγος που έχουμε εύρος είναι επειδή το Model Code αναφέρετε σε normal distribution. Στην πραγματικότητα βέβαια ορισμένα φαινόμενα δεν ακολουθούν τέτοια κατανομή. Ενα κλασσικό φαινόμενο είναι ο λόγος Ν/Τ. πχ. Ν/Τ 0,55 και standard deviation 0.05 διότι η απορροφητικότητα των αδρανών δεν είναι σταθερή κατα την φάση της ανάμιξης και έχει δυναμικότητα στον χρόνο. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να μελετήσουμε το β βάση Monte Carlo, FORM, analytical integration. Αυτό που συνήθως κάνουμε είναι πλοτάρουμε 2 κατανομές πχ του β=1,5 και του β=2 και να δούμε που αλληλοκαλύπτωνται. Αυτη η περιοχή μπορεί να ορισθεί σαν το εύρος συντήρησης. Απο εκεί και πέρα το αφαιρούμε χ φορές απο το β=1,5 μέχρι να μην έχουμε αλληλο-κάλυψη

Στα θέματα προστασίας και ελέγχου διάβρωσης οπλισμού τα ΕΤΕΠ είναι χρόνια μακρυά και επικίνδυνα.

American Association of State Highway Transportation Officials, Standard Specifications for Highway Bridges, Fourteenth Edition, 1989 American Association of State Highway Transportation Officials Manual on Uniform Traffic Control Devices American Association of State Highway Transportation Officials Manual for Maintenance Inspection of Bridges NCHRP Report 280 Guidelines for Evaluation and Repair of Prestressed Concrete Bridge Members, NCHRP Report 293 Damage Evaluation and Repair Methods for Prestressed Concrete Bridge Members, November 1980 Manual for Bridge Maintenance Planning and Repair Methods, Volume I. Florida Department of Transportation, State Maintenance Office και χιλιάδες άλλα. Επειδή όμως θέλω να πάτε στην ημερίδα διαβασμένοι σας δίνω αυτό εδώ για να δείτε τι καλό παιδί είμαι.

Το πήρα απο τα μαθήματα με copy paste . Θα σου δώσω βιβλιογραφία αυριο.

Απο το 1957-1999 υπήρχαν 2 σχολεία συντήρησης A. Avoid the degradation threatening the structure due to type and aggressivity of the operational environment. US B. Select an optimal material composition and structural detailing to resist, for a specified period of use, the degradation of threatening the structure. Japan και τα 2 έπεσαν έξω διότι The strategy A could not survey the deterioration mechanism, but are based on total protection principles. Strategy A can be subdivided into three possibilities: A1. Change the micro-environment (for example: tanking, membranes, coating etc.); A2. Select non-reactive or inert materials (for example: stainless steel, coated steel); A3. Inhibit the reaction (for example: cathodic protection, prevent frost attack by providing an appropriate air void system). Α4. Over-design. Problems emanating from strategy A: P1. Change the micro-environment. Scale Effect Reliability Issues and high cost P2. Select non-reactive or inert materials. High cost, construction problems, repair limitations P3. Inhibit the reaction. Increases the initial investment, aging issues, complex repair, high value projects only, cost fluctuations due to market dynamics. P4. Over-design. High cost. Strategy B minimizes deteriorations by optimal design and choice of the materials and will be based on: A1. realistic and sufficiently accurate definitions of environmental actions, load actions, etc depending on the considered type of degradation, A2. material parameters for concrete and reinforcement, A3. calculation models for deterioration mechanisms. A4. very complex interactions increasing maintenance cost and maximizing error. Problems emanating from strategy B: P1. accurate definitions of environmental and operational actions. Parameters can change i.e. splash zone, requires projection models the accuracy of which depends on time, traffic loading can change with time, i.e. 120 years. P2. material parameters for concrete and reinforcement. Technology driven approach, confirmation data might be limited, high cost, complex safety factors. P3. calculation models for deterioration mechanisms. Sensitive to real life conditions, I.e. hydration crack width, require additional analysis, subjected to construction quality, sensitive to cover quality, complex quality control protocol. Corrosion of tendons, gigacycle fatigue of tendons, partial relaxation, changes in soil conditions, changes in soil Ph etc are typical problems.

Στην Γαλλία το κάνουν 90% ιδιωτικές εταιρίες (ειδικά δύσκολα έργα), στην Γερμανία είναι 70/30. Στην Ιταλία το κάνουν 50/50. Τώρα τα νούμερα στο περίπου. Πάντως πχ ενα έλεγχο πρόεντασης και ειδικά διάβρωσης, χαλάρωσης το κάνουν ιδιωτικές εταιρίες. Σε αυτό το χώρο υπάρχουν αρκετά μεγάλες εταιρίες η οποίες όμως το παίζουν και συντήρηση. Αυτό βέβαια στην Αμερική έχει καταργηθεί (στην Ευρώπη είμαστε λίγο πίσω). Το ιδιαίτερο είναι οι παραχωρήσεις που εκεί πραγματικά τα πράγματα μπερδεύονται. Δηλαδή έχει μια παραχώρηση πχ. για 50 χρόνια ενώ το έργο είναι για 120. Εαν η παραχώρηση δεν διασφαλίσει την συντήρηση με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να συνεχίσει με το ίδιο κόστος μετα τα 50 το κόστος εκτινάσσετε. Είναι ένα και απο τα πράγματα που οι Αγγλοσάξωνες δεν θέλουν παραχωρήσεις. Εαν λοιπόν κάνεις παραχωρήσεις θα πρέπει το κράτος να έχει δικό του IL2,3 (κρατικό ή ιδιωτικό) που να ελέγχει την παραχώρηση. Είναι λίγο περίεργο το θέμα. Μοιάζει κάπου με το αεροπλάνο. Αγοράζω καινούργιο και άρα τα 10 πρώτα χρόνια βγαίνουν χωρίς πολλά προβλήματα και μετά το δίνω στον Β που θα πληρώσει περισσότερο κλπ. Τα 25 χρόνια πχ θεωρούνται οτι έχουν την μέγιστη πιθανότητα διατήρησης του μέγιστου BSLS με το μικρότερο κόστος ενω αυξάνει δραματικά μετά τα 30-32 πχ για Τ=50 χρόνια. Γενικά παγκοσμίως θεωρούμε οτι το κόστος χρήσης στο Τ/2 δεν πρέπει να ξεπεράσει το 20% της επένδυσης (κατασκευαστικό, φόροι, ασφάλεια, επιτόκια). Αυτό σήμερα το κάνει μόνο το segmental approach. Είναι μια μεθοδολογία που βασίζετε στην λογική οτι έχω cells for IL1-3 συνέχεια στον δρόμο και κάνω controlled segmental maintenance διατηρώντας έαν οριακό BSLS. Με λίγα λόγια πυκνώνω την πληροφορία, μειώνω το σφάλμα και επεμβάινω τοπικά αλλά σε συνεχή βάση. Γενικά σε τελικά νούμερα κόστους δουλευει καλά.

Inspection level

Για πες μου....... Βάζω ενα πίνακα που διδάσκουμε για να καταλάβεις σε ένα απλό κτηριακό τι γίνετε. Σε κατάσταση SLS.

Κάνουν αυτό που μπορούν με οτι διαθέτουν. Μα οι άξονες είναι σε παραχώρηση και δεν είναι μόνο η εκπαίδευση. Θέλει εξοπλισμό, οργάνωση κλπ. Επίσης το IL3 είναι third party δηλαδή εκτος του ΚΤΕ ή της παραχώρησης. Εχουμε ξεφύγει βέβαια διότι μιλάμε για πιο πλούσια κράτη με παράδοση στο θέμα. Απο την εμπειρία μου στο θέμα γενικά επικρατεί μια σιγή ιχθύος απο πολλά κράτη εκτός των παραδοσιακά επιστημονικών (ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Καναδάς, ΗΒ, Αυστραλία, Ιαπωνία). Ακόμα βέβαια και σε αυτά το κόστος είναι τόσο μεγάλο που στους προϋπολογισμούς μπαίνει μόνο ένα κομματάκι. Να φανταστείς οτι τα κράτη αυτά δεν έχουν τεράστιο πρόβλημα σεισμών (εκτός της Ιαπωνίας, και 12 πολιτείες στις ΗΠΑ). Πάμε τώρα σε αυτό που προτείνεις. Για να μπορέσει ενας γεφυράς να περάσει τα πιθανά προβλήματα μιας γέφυρας που μπορούν μέσα σε ενα πιθανοτικό χώρο να προκύψουν θα πρέπει να έχει εκπαιδευτεί σε Progressive Collapse. Εαν δεις τα πρακτικά του International Conference on Bridge Maintenance, Safety and Management θα καταλάβεις τον ρόλο του Progressive Collapse. Μόνο για αυτό θα χρειαστείς μια ομάδα 10-20 πολύ σοβαρών γεφυράδων και μια πολύ σοβαρή υπολογιστική πλατφόρμα. Το θέμα είναι οτι αυτοί οι άνθρωποι είναι ανάρπαστοι και με ενιαίο μισθολόγιο δεν πρόκειται να μείνουν για πολύ. Να σου πω οτι μόνο στην Αυστραλία θα πάρει 10-15 φορές τον Ελληνικό μισθό. Η δευτερη ομάδα θα πρέπει να είναι απο επιστήμονες διαφορετικών ειδικοτήτων μαθηματικοί, φυσικοί, χημικοί, corrosion engineers, vibration engineers, materials science, κλπ. Δεν μιλάμε για αποφοίτους αλλα για άτομα με εξειδίκευση σε αυτό τον χώρο. Εξοπλισμός μπορεί εύκολα να ξεπεράσει τα 2-3 εκ για την αγορά και 0,6 εκ για την συντήρηση του. Πάμε τώρα στις μετρήσεις πεδίου και πάρε το τοιχίο αντιστήριξης στην κακιά σκάλα. θα μου πείς οτι θα μετρήσεις τα πάντα εξωτερικά Οκ αλλα το πρόβλημα είναι εσωτερικά. θα αναγκαστεί λοιπόν να βάλεις σένσορες ας πούμε σε κάναβο 100χ100 μέτρα. Μιλάμε για ένα κόστος 0,4-0,7 εκ μόνο για ένα έργο. Το θέμα είναι τι κάνεις όταν αρχίζουν και βγαίνουν προβλήματα, π.χ. οταν μια εγκεκριμένη μελέτη αποδειχτεί ελλιπής στον χρόνο? Α) ποιον κατηγορείς? β) ποιος πληρώνει? γ1) φτιάχνετε? γ2) ποιος το φτιάχνει? δ) τι φτιάχνει? ε) κάθε πότε το φτιάχνεις? Σου βάζω εδώ ενα απλοικό οδηγό για κτήρια. Στις γέφυρες είναι πιο πολύπλοκα προβλήματα.

Αφού ήσουν στο έργο δεν μας λες και τι έφταιξε?

εγώ βλέπω την καράφλα μου στο 13. :-(

Κοίτα για να ξέρουμε τι σημαίνει πρόγραμμα παρακολούθησης/συντήρησης. Στάδια Group 1 1. ΒΙΜ 3D scanner 2. Degradation Scenarios 3. Analysis of Scenarios based on Progressive Collapse 4. Failure Probability Analysis of scenarios 5. Segmental approach to inspection 6. Time dependent scenarios 7. Segmental Analysis of Scenarios 8. Costing Analysis Group 2 1. Monitoring Analysis 2. Inspection Analysis Group 3 Introduction to results from Group 2 to Group 1 Definition of loop Group 4 maintenance scenarios Applicability Analysis Time Interval Analysis Costing Analysis Group 5 Inspection and Quality Control of Maintenance analysis loop to Group 3. Loop to Group 2 Loop to Group 1. και όλα αυτά σε ένα κοινό πρόγραμμα web based ώστε inspection cells να στέλνουν πληροφορίες real time. Να σου πω κάποια νούμερα. Μόνο ο προγραμματισμός της βάσης μπορεί να ξεπεράσει τα 200 Εκ. Δεν μιλάμε για τα έτοιμα προγραμματα που θα χρειαστείς και μιλάμε μόνο για γέφυρες. Εαν σε αυτό βάλεις και την δυνατότητα αυτόματου tendering τότε πάς στα 500-600 Εκ. Αυτό δεν είναι δουλειά για πολλούς. Χρειάζεσαι 60-100 άτομα για να καλύψεις την Εγνατία. Ποτέ δεν βάζουμε πολλούς μηχανικούς διότι θα αυξήσει το human error. Ενα τυπικό βαρύ σεμινάριο Bridge Management κοστίζει 70-100Κ.

Βάζουμε φιλμ απο πάνω και δεν εξατμίζετε!!!! και ζυγίζεις και τα 2.

Βέβαια ο Παναγιώτης Πανέτσος με σχετικά ελάχιστους πόρους κατάφερε και έκανε κάποια βασικά. Δεν είναι σύστημα παρακολούθησης ή συντήρησης. Είναι ενα καλό IL1 με δυνατότητα να επεξεργαστεί IL2, IL3. Διότι σε υφιστάμενα > 20 years δεν παμε με IL1!!!! Σε υφιστάμενα το IL1 είναι ενδιάμεσο απο 2 IL3. Υπάρχει εδώ και χρόνια το τελικό Model Code. Να φανταστείς οτι στις ΗΠΑ έχει ήδη ξεπεραστεί απο το Progressive Collapse. Οκ και αύριο το 80% των σχολείων έχει πρόβλημα. Το μαθαίνουν τα ΜΜΕ και μετά οι γονείς. Τι κάνεις? Στο έχω ξαναπεί εαν κουνήσει στην Αθήνα δεν θα μείνει νοσοκομείο για νοσοκομείο. Εαν κουνήσει έχει υπολογισθεί οτι οι περισσότεροι (χ 7 φορές τα θύματα του σεισμού) θα πεθάνουν απο έλλειψη ιατρικής φροντίδας. να στο πω απλά. Οι πόλεις στην Ελλάδα δεν έχουν σχεδιαστεί με βάση open debris areas. Εχεις πολυκατοικίες 17 μέτρων με ωφέλιμο δρόμο 4 μέτρα και εαν. Δεν περνάει ασθενοφόρο, πυροσβεστική, στρατός τίποτα.

Υπάρχουν πολλά προβλήματα στην Ελλάδα με την συντήρηση α) Υπάρχουν ελάχιστοι εξειδικευμένοι μηχανικοί. β) Υπάρχουν ελάχιστα εξειδικευμένα συνεργεία ελέγχου γ) Δεν υπάρχει βάση δεδομένων συντήρησης δ) Δεν υπάρχει βάση δεδομένων της κατασκευής του έργου ε) Πολλά έργα π.χ. είναι τελειωμένα και μπορεί να μην επιδέχονται συντήρηση αλλα ανακατασκευή ζ) Δεν υπάρχει σοβαρό μοντέλο συντήρησης για την Ελλάδα. Εαν πάρουμε έτοιμο θα βγούμε εκτός διότι έχουμε ειδικές συνθήκες. η) Ποιος πληρώνει και τι απαιτεί? δεν υπάρχει τέτοιο μοντέλο. θ) Θα πρέπει να οριστούν απο το κράτος Consequences Class. Εδω θα γίνει πάρτυ διότι εαν πάμε με Ευρωκώδικα θα γελάσουμε πολύ. ι) Θα πρέπει να ορίσουμε πιθανότητες αστοχίας. Εαν πάμε πάλι με Ευρωκώδικες θα γίνει χαμός διότι σιγά μην βγεί τίποτα με θετικό πρόσημο!!! Εαν πάμε με Model CODE........θα κλάψουμε κ) Εαν απο το έλεγχο που θα κάνει βάση IL3 (third part extended) βγεί οτι ο εργολάβος έκανε άλλα τον άλλων τι θα γίνει? λ) Ποιος σας είπε οτι οι γέφυρες σχεδιάστηκαν στην Ελλάδα για 120 χρονια ή για 70 ή για 50 (μην μου πείτε για επαναφορά σεισμού διότι δεν έχει να κάνει με την συντήρηση). , , , , , και γιατί να μην ξεκινήσουμε απο τα σχολεία? Να σας πω την δική μου εμπειρία απο Αυστραλία, Αγγλία. Μόνο το στήσιμο της βάσης και το τσεκάρισμα κυμαίνετε απο 300-550 Εκ Ευρώ (μειωμένο λογω μεγέθους Ελλάδος). Με λίγα λόγια με το καλημέρα θέλουμε ενα κονδύλι που θα ξεπεράσει υπολογίζω το 1 δις τον χρόνο ώστε σε 20 χρόνια να λέμε οτι σήμερα έχουμε τον έλεγχο της συντήρησης. Τι βλέπω να γίνετε!!!! Α) τίποτα (95%) β) λίγα πράγματα κοινώς πασαλείμματα (1%) γ) πολύ λίγα πράγματα πολλά πασαλείμματα (4%) Για να πάρετε μια ιδέα του κόστους θα σας πώ οτι ενα IL3 για προενταμένη 50 μέτρων κυμαίνεται απο 75000-160000 Ευρω ανάλογα την τοποθεσία, το ύψος, κλπ.

Ας προσπαθήσουμε όμως να δούμε το σενάριο που ο ΚΤΕ έχει αποφασίσει να κάνει το έξτρα κόστος και ας δούμε το προβλήματα που θα έχουμε. Στο C30/37 C=35mm Τ= 50 χρόνια Αθήνα κέντρο όπως είδαμε παραπάνω θα έχουμε φωτό 1. Ας πούμε οτι δημιουργούνται ρωγμές 0,1 τότε θα έχουμε φωτό 2. μέχρι στιγμής είμαστε ΟΚ εκτός απο το XC3. Ας πούμε ότι δημιουργούνται ρωγμές 0,1 αλλα δεν τα αφήνουμε 7 ημέρες στο καλούπι αλλα 3 και δεν βάζουμε βοηθητικό ξεκαλουπώματος τότε θα έχουμε φωτό 3. Πάλι έιμαστε ΟΚ εκτός απο το XC3. Με λίγα λόγια αυτή η αύξηση της κατηγορίας και της επικάλυψης αρχίζει πλέον να δρά καταλυτικά σε πιθανά λάθη μας. Οι λόγοι είναι αρκετά πολύπλοκοι αλλα κατα βάση έχουν να κάνουν με τις χημικές αντιδράσεις στο σκυρόδεμα και ιδιαίτερα με τον λόγο Ν/Τ που έχει μειωθεί και αναγκάζει το σκυρόδεμα να δημιουργήσει μικρούς πόρους όπως επίσης οτι σε ένα C30/37 κατα βάση θα βάλουμε και εναν πολύ καλό υπερεστοποιητή/μειωτή. Επίσης μην ξεχνάτε οτι σε 3 ημέρες ένα τυπικό C30/37 θα έχει πιάσει αντοχή 25 που είναι περίπου το 55% της τελικής του.

Πάμε τώρα πίσω στην Αθήνα να δούμε τι κάνουμε συνήθως C20/25 C=20mm Τ= 50 χρόνια ακόμα και εαν όλα τα άλλα είναι σωστά π.χ. στο καλούπι για 7 ημέρες, χωρίς ρωγμές, κλπ Min Max bmin bmax XC1 3.85 4.85 -1.05 -1.77 XC2 3.33 4.39 -0.57 -1.47 XC3 2.79 3.16 0.01 -0.39 XC4 1.11 3.22 2.71 -0.45 τα αρνητικά σημαίνουν οτι την κάτσαμε την βάρκα!!!!! Ας πούμε οτι C25/30 C=20mm Τ= 50 χρόνια ακόμα και εαν όλα τα άλλα είναι σωστά π.χ. στο καλούπι για 7 ημέρες, χωρίς ρωγμές, κλπ Min Max bmin bmax XC1 3.24 4.08 -0.47 -1.24 XC2 2.81 3.70 0.02 -0.92 XC3 2.35 2.66 0.20 0.21 XC4 0.93 2.71 3.04 0.14 Ας πούμε οτι C25/30 C=25mm Τ= 50 χρόνια ακόμα και εαν όλα τα άλλα είναι σωστά π.χ. στο καλούπι για 7 ημέρες, χωρίς ρωγμές, κλπ Min Max bmin bmax XC1 3.09 3.89 0.52 -0.37 XC2 2.68 3.53 1.07 0.01 XC3 2.25 2.54 0.56 1.27 XC4 0.89 2.59 4.27 1.20 βέβαια θετικό δεν σημαίνει και καλό διότι έχουμε ελάχιστη απαίτηση 1.28!!!!!!!!!! Θα δείτε οτι μόνο για C30/37 C=35mm Τ= 50 χρόνια ακόμα και εαν όλα τα άλλα είναι σωστά π.χ. στο καλούπι για 7 ημέρες, χωρίς ρωγμές, κλπ Min Max bmin bmax XC1 2.37 2.98 2.47 1.50 XC2 2.05 2.70 3.04 1.92 XC3 1.72 1.95 1.39 3.24 XC4 0.68 1.98 5.84 3.17 ξεπερνάμε το 1,3, 1,5, 2.0 με μικρή πιθανότητα αστοχίας στο XC3 Min!!!!

συνεχίζω..... στο prEN1990 θα βρείτε εαν πίνακα όπως αυτό στην εικόνα για διάφορα Reliability Classes (clause 6) σαν pf ορίζετε το failure probability και σαν β το reliability index Απο το Model code οι τιμές που έχουμε για το β ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ SLS είναι XC1 β=0,5 XC2 β=1.5 XC3 β=1,5 XC4 β=2.0 οπως βλέπετε για μεγάλες τιμές του β η πιθανότητα μειώνετε. Οι παραπάνω τιμές είναι οι ελάχιστες επιτρεπτές. Εδω μπαίνει η διαφορά μεταξύ SLS, ULS. Εαν έχετε μελετήσει με μικρή διαφορά (capacity factor>0.85) τότε θα πρέπει να διασφαλίσουμε οτι η πιθανότητα για διάβρωση είναι μικρή (μεγάλο β). Αυτή με απλά λόγια είναι η λογική του Model Code. Τώρα έχει ιδιαίτερη σημασία να καταλάβουμε την διαφοροποίηση μεταξύ των XC. Το XC1 αναφέρετε συνήθως σε εσωτερικούς χώρους όπου αρκετοί παράμετροι που επηρεάζουν την ενανθράκωση (τον μηχανισμό διάχυσης) δεν υπάρχουν. πχ. δεν υπάρχει διαβροχή και μεγάλες διαφοροποιήσεις της θερμοκρασίας απο τον ήλιο (στέγνωμα των πόρων, απελευθέρωση CO2). Λογικά λοιπόν παίρνει μικρό β. Το XC2,3 μιλάνε για χώρους όπως θεμελίωση και εξωτερικούς και προστατευμένους. Εδω θα βάλουμε μεγαλύτερο β λόγω ειδικά της θεμελίωσης που δυστυχώς δεν είναι προσβάσιμη (δεν θα μας δείξει πρόβλημα πριν να είναι αργά) και άρα θα πρέπει να μειώσουμε την πιθανότητα αστοχίας. Στο τέλος το XC4 μιλάει συνήθως για σημαντικά στοιχεία (περιμετρικά υποστυλώματα, βάθρα, κλπ) που πρέπει πάση θυσία να μην αστοχήσουν (sensitivity to SLS/ULS ratio). Πολλοί επικριτές του Model CODE λένε οτι δημιουργεί ένα παζλ σκυροδεμάτων που δεν γίνεται να εφαρμοστούν, π.χ. άλλο σκυρόδεμα στην θεμελίωση και άλλο σε εσωτερικό δοκάρι στο 3ο όροφο. Προφανώς και αυτό είναι λάθος διότι και το Model CODE και το ΕΝ206-1 μιλάνε για ελάχιστες τιμές. Το σίγουρο είναι όπως έδειξα και παραπάνω οτι επειδή ακριβώς το ΕΝ206-1 μιλάει για ελάχιστες τιμές (όπως είδαμε παραπάνω οι ελάχιστες δεν βγαίνουν πάντα, π.χ. XC1 Athens) θα πρέπει να επιλέγουμε την αντοχή του σκυροδέματος και την επικάλυψη βάση του β που θέλουμε. Με λίγα λόγια να τρέξουμε το Model CODE ανάποδα. Στα μεγάλα έργα πάντοτε προσπαθούμε να κάνουμε μια τεχνο-οικονομική ανάλυση σε 2 σενάρια α) μικρό capacity factor και άρα μικρό λόγο SLS/ULS ratio ή β) μεγάλο β. Πολύ απλά μπορεί με μικρό επιπλεον κόστος στον χάλυβα να ρίξουμε το SLS/ULS ratio σε σχέση με το κόστος πχ C35 και αντίθετα.

Στο 1462 έχουμε τις παραδοχές του ΕΝ206-1 και επιπλέον Ποιότητα επιφάνειας σκυροδέματος καλή όπως εικόνα 1 Concrete Crack Width (mm)=0 Encased Hydration time (days) = 7 Casting Ambient Temperature=25 Cover Thickness deviation (mm) = 0 Βάση μελετών το Cover Thickness standard deviation σ(Χι)= 4,32mm for C=30mm, σ(Χι)= 2,96mm for C=20mm, σ(Χι)= 7,11mm for C=40mm. Οι τιμές επηρεάζονται απο πολλούς παραμέτρους και ειδικότερα απο την κοκκομετρία, την γεωμετρία του στοιχείου, τα ρεοπλαστικά του σκυροδέματος, κλπ. Στο μοντέλο έχουμε θεωρήσει οτι οι παραπάνω τιμές με αρνητικό πρόσημο θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν απο τον μελετητή. Στην περίπτωση των αποκλίσεων έχουμε XC1 MIN FAILS AT 30.06 YEARS XC1 MAX FAILS AT 18,65 YEARS XC2 MIN PASS XC2 MAX FAILS AT 31 XC3 MIN PASS XC3 MAX PASS XC4 MIN PASS XC4 MAX PASS