Ροδοπουλος

δεν υπάρχει μειωτής νερού στις προδιαγραφές.

Ενδεικτικά πάντα βάση ISO προσαρτημένο στα Ελληνικά. 1250-1400Ε/τμ 50 χρόνια ζωής με κόστος χρήσης 12-30% της επένδυσης. 1400Ε/τμ - 1600 Ε/τμ 50 χρόνια ζωής με κόστος χρήσηςς 8-20% της επένδυσης. 1600Ε/τμ-1850Ε/τμ 65 χρόνια ζωής με κόστος χρήσης 5-10% της επένδυσης. 1850Ε/τμ-2100Ε/τμ 75 χρόνια ζωής με κόστος χρήσης 4-7% της επένδυσης. αυτό βέβαια σημαίνει οτι ξοδεύουμε εκεί που πρέπει και πχ δεν βάζουμε πλακάκια με 80Ε/τμ αλλα με 35Ε/τμ.

Τελείως λάθος προσέγγιση κατ εμέ. Το βασικότερο είναι να ορίσει ο ιδιοκτήτης το κόστος συντήρησης που μπορεί να αντέξει οικονομικά και για πόσα χρόνια θέλει το σπίτι. Με λίγα λόγια να ορίσει την ποιότητα της κατασκευής που επιθυμεί και μπορεί να σηκώσει οικονομικά. Τα περί εκτίμησης κόστους με απόκλιση, κλπ έπονται.

Για την προστασία θεμελιώσεων απο ΩΣ ACI 515-1R εδώ Και μια ιδέα προδιαγραφών σκυροδέματος ανθεκτικό στην χημική προσβολή (και χλωριόντα, και ενανθράκωση) για > 75 χρόνια.

αλφαδιάζεις την ράγα πάνω στην πλάκα με κομμάτια μάρμαρο ή οτι άλλο θες. Καλουπώνεις δεξια αριστερα με σανίδια. Το βάθος επαφής κύλισης στην καλύτερη θα είναι 8χιλ (με τα φτερα). Παίρνεις το ICOSIT και το αναμειγνύεις με ποταμίσια και χυτεύεις.

Το όχι πηγαίνει στο ότι δεν θα περάσει το μπετόν κάτω απο την ράγα. Faethon11 Το 90% κάνει αυτό ακριβώς που περιγράφεις αλλα ............................ μπορεί και να μην αντέξει για καιρό. Εγώ επειδή έχω την τρέλα οτι εαν κάνεις κάτι το κάνεις για να αντέξει (ιστορικό μνημείο ) δεν θα το έκανα. Οτι πλήρωσα 120Ε το ICOSIT (100 λίτρα) είναι και αυτό κομμάτι της τρέλας.

OXI !!!!

σεντόνι ΝΑΙ αλλα μεταξωτό!!!

Ο Κώστας έχει δίκιο . Χρειάζεσαι μια επιβεβαίωση όπλισης και δημιουργία as-build . Υπέρηχο για να βρούμε το βάθος της ρωγμής π.χ. διαμπερής, παθογένεια, έλεγχος θεμελίωσης με γεωρανταρ και ειδικότερα να δούμε το γίνετε μέχρι τα 2 μέτρα (μην περνάει κανένα νεράκι) με έλεγχο ομοιομορφίας, κλπ.

Μια λύση που έχω σπίτι και κρατάει 5 χρόνια χωρίς ρωγμές και με συρόμενο βάρος 515 κιλών με απόσταση ρουλεμάν 1,7μέτρα (3Χ1,7) είναι Icosit KC 330/10 30 χιλ που αγκύρωσε την ράγα πάνω σε 16/20. Απλή κατασκευή 2 σανίδες ρίχνω το Icosit και σε 10 λεπτά ακουμπάω την ράγα. αντέχει γενικά στους κραδασμούς, στο φορτίο και δεν αφήνει την ράγα να σκουριάσει απο κάτω.

abenetos καταλαβαίνω απόλυτα την θέση σου και συμφωνώ. Για κάθε πολυεθνική εταιρεία μεγέθους SIKA, MAPEI, BASF η πιστοποίηση προϊόντων κοστίζει απο 50-90Κ ανα προϊών. Με λίγα λόγια μια γκάμα 500 προϊόντων είναι μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια. Το θέμα βέβαια είναι οτι όταν πουλάς σε 50 χώρες τότε το κόστος πιστοποίησης ανα χώρα πέφτει στα 1000-2000 Ευρώ!!!!. Για μια Ελληνική εταιρία χωρίς εξαγωγές!!!! το κόστος βέβαια παραμένει στα 50-90Κ (εξωφρενικό για ενα κωδικό). Αυτό εαν θέλετε είναι σοβαρή παράμετρος στο δίλημμα εισάγω ή παράγω. Τα Ελληνικά Πανεπιστήμια δυστυχώς ενω θα μπορούσαν να είναι κάλλιστα στο παιχνίδι των πιστοποιήσεων δεν το κάνουν για πολλούς και διάφορους λόγους (δεν συζητάω το θέμα!!!). Αντίθετα πανεπιστήμια στην Γερμανια, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία είναι εδώ και πολλά χρόνια στο παιχνίδι και έχουν να δείξουν και R&D. Αυτό σημαίνει οτι οι Ελληνικές εταιρίες είναι αναγκασμένες να κινούνται εμπορικά στην un-certified zone ή εαν θέλετε την έχουν δημιουργήσει για να πουλήσουν. Είμαι επίσης σίγουρος οτι πολλές φορές έχουν και μικρότερα ποσοστά κέρδους σε σχέση με την certified zone. Το μόνο χαρτί που έχουν να παίξουν είναι η "λαϊκή" διαφήμιση και το μεγάλο ποσοστό κέρδους στο εμπορικό δίκτυο (+40%). Σίγουρα η περίοδος δεν είναι εύκολη για να δημιουργηθεί ενα στρατηγικό σχέδιο και το πεδίο αλλάζει τάχυστα. πχ η BASF σταματάει στις 30/11 την λειτουργία της στην παραγωγή και πλέον θα εισάγει ορισμένα προϊόντα ενω θα διατηρήσει περιορισμένη τεχνική υποστήριξη. Οι Ελληνικές εταιρίες σίγουρα έχουν κάνει τεράστια λάθη στο παρελθόν και δεν εκμεταλλεύτηκαν τις καλές εποχές, σίγουρα δεν επένδυσαν σε επιστημονικό δυναμικό αλλά περισσότερο στο εμπορικό και σίγουρα ενω θα μπορούσαν να είναι πιο εξωστρεφείς δεν το έκαναν. Δεν υπάρχει αποτέλεσμα ή κριτική διότι πλέον το 2012 εν Ελλάδι συγκρίνουμε λάθος πράγματα, λάθος χώρες, λάθος οικονομίες, λάθος ανθρώπους, λάθος τράπεζες, λάθος πανεπιστήμια, λάθος μηχανικούς, λάθος κανονισμούς, λάθος ιδιοκτήτες, λάθος εργολάβους. Δεν είναι επικίνδυνο να έχεις 2 φράγματα?

Τα περισσότερα επισκευαστικά ακόμα και ξένων εταιριών παράγονται στην Ελλάδα. Τα περισσότερα Ελληνικά επισκευαστικά αγοράζουν πρώτες ύλες απο το εξωτερικό.

Το πρόβλημα που έχω με τις Ελληνικές εταιρίες είναι οτι ακόμα και όταν έχουν καλά προϊόντα δεν ξέρουν να τα εκμεταλλεύονται, π.χ. πολύ φτωχό δελτίο τεχνικών προδιαγραφών. Το πρόβλημα γίνετε ακόμα περισσότερο όταν τα προϊόντα ανήκουν στην πάνω ζώνη κόστους. Αυτό δυσκολεύει κάθε μηχανικό να το προδιαγράψει. ΠΧ απο το τεχνικό φυλλάδιο Smaltoplast Duraflex αναφέρετε Δημιουργεί μια ανθεκτική προστατευτική μεμβράνη για όλες τις εξωτερικές επιφάνειες όπως μπετόν, σοβά, νέο ή παλαιό ασβεστοκονίαμα. Αυτό δεν λέει σε κανένα τίποτα απο την στιγμή που υπάρχουν προδιαγραφές ομοίως Επιπλέον η θερμοκεραμική μεμβράνη που σχηματίζεται παρέχει ενισχυμένη προστασία από μύκητες και άλγη.

Minimum reliability index βSLS during service life Required reliability index βSLS for the state of depassivation of reinforcement according to TG 5.6 of fib (2000) Probability of Failure Pf=10-2 Model Code CEB 78 Serviceability Limit State Proportionality Factor Exposure Class βSLS Low XC4, XD1, XS1, XS3, XD3 2.0-3.5 Normal XC2, XC3, XS2, XD2 0.0-3.5 High XC1 0.0-2.5

Που είναι το ρημάδι το ΤΕΕ? εδω το παιχνίδι που παίζετε είναι τρομερό.

και που να αρχίσουμε να μιλάμε για δείκτες αξιοπιστίας με SLS, ULS, πιθανότητες αστοχίας, συντελεστές εξάντλησης, design supervision level, inspection level, durability degradation index, simplified damage indicators, :-) :-)

Κοίτα, Η θεμελίωση είναι κάτι ιδιαίτερα ταλαιπωρημένο στην χώρα μας. Υπάρχουν διάφορες λογικές που είχαν κάποια ουσία με τα μεμονωμένα αλλα σήμερα με τα τοιχία γίνετε επιβεβλημένο. Για να καταλάβεις την διαφορά μεταξύ Ελλάδος και άλλων χωρών να σου πώ οτι ο Αμερικάνικος στρατός εξέδωσε τις πρώτες οδηγίες το 1960 και τις τελικές το 1985. TM 5-811-7 ELECTRICAL DESIGN, CATHODIC PROTECTION, DEPARTMENT OF THE ARMY 22 APRIL 1985. Για να καταλάβεις όμως καλύτερα τι λέω, επισυνάπτω την εικόνα με την αντίσταση του εδάφους και την πιθανότητα διάβρωσης αλλα και τους πιθανούς ρυθμούς διάβρωσης χάλυβα. Επειδή υπάρχει εγκιβωτισμός σε σκυρόδεμα σου βάζω τον παρακάτω πίνακα για να καταλάβεις πόσο προστατεύει ένα 25/30 πολύ καλά κατασκευασμένο!!!!! (ιδανικό) Στις βιομηχανίες Designed Life Category. 5 (ENV1990) Minimum reliability index βSLS during service life. Required reliability index βSLS for the state of depassivation of reinforcement according to TG 5.6 of fib (2000) με χρήση χημικών ουσιών (χημική βιομηχανία) μπορεί να φτάσει το 3,5. Αρα ή θα σχεδιάσεις με capacity factor for moment resistance <0.215 for 50 years, 0.20 for 75 years, 0.15 for 120 years ή θα κάνεις καθοδική. Στα σπίτια ισχύει κάτι αντίστοιχο αλλα θα πας με βSLS =2

εδω όλη η χώρα είναι σε περίεργη κατάσταση, τον τοίχο θα κοιτάξουμε.

κυκλική κόπωση και κυβική αστοχία λόγω υπέρβασης ισορροπίας υγρασίας (επιστημονική !!!!!!!!) Το παραπάνω για το δικαστήριο!!!

Δεν διαφωνώ αλλα μην ξεχνάς οτι σου έγραψα μια τυπική μόνωση (εαν θες να σου γράψω καμία μελέτη για μπρούκληδες θα δείς διαφορές ). Το θέμα όμως είναι εαν ο μηχανικός έκανε μια τυπική μελέτη ή είπε αυτός ασφαλτόπανο (και αυτό δεν είναι προδιαγραφές εμπορικού!!!!!!!!!!!!!!) αλλα προδιαγραφές εργολάβου Made in Greece που τις είδε στον ύπνο του (μπρούμυτα). Με λίγα λόγια πας στο Δικαστήριο και ρωτάει ο Πρόεδρος. Κύριε μηχανικέ που βασιστήκατε για το ασφαλτόπανο? Πάει ο δικηγόρος και φέρνει κάτι τεχνικούς διευθυντές/μηχανικούς για μάρτυρες και τον αδειάζουν. Μετά ο πρόεδρος σκέφτεται οτι δεν υπάρχουν μητρώα, κλπ, κλπ και λέει αποζημίωση 10Κ. Απο τα οποία τα 5Κ θα τα πάρει ο δικηγόρος . Αρα το πολύ να κερδίσεις την δίκη αλλα να χάσεις στα χρήματα.

1.5 o

Ωραία συζήτηση και σωστή επι της αρχής. Υπάρχει βέβαια μια παράμετρος που ξεχνάμε. Είναι η μελέτη του μηχανικού. Εαν στην μελέτη υπήρχε διαφορετικού τύπου μόνωση τότε ο εργολάβος έχει δόλο. Εαν δεν υπήρχε και ο μηχανικός έβαλε ασφαλτόπανο τότε ο μηχανικός είναι άσχετος και έχει ευθύνη. Τι είδους ευθύνη είναι θέμα δικαστηρίου. Πάμε τώρα στις ευθύνες, εγγυήσεις κλπ. Υπάρχουν διαδικασίες ελέγχου και πιστοποίησης κατασκευών και ειδικότερα σε τέτοιες περιπτώσεις. Υπάρχουν πρότυπα που δίνουν και χρόνους καλής λειτουργίας. Εδω ο μηχανικός θα πρέπει να δει (να φανταστεί) πιθανά προβλήματα και ειδικότερα προβλήματα εφαρμογής και να προσπαθήσει να δημιουργήσει backup συστήματα. Το κόστος βέβαια θα αυξηθεί αλλα ΠΑΝΤΑ σε βάθος χρόνου θα αποδειχτεί φθηνότερο. Τυπικο παράδειγμα με Ρισκο 1. Φυτικό υλικό και Υπόστρωμα ανάπτυξης 2. Διηθητικό φύλλο 3. Προστασία Διηθητικού φύλου απο κάτω 3. Αποστραγγιστικό σύστημα 4. Υπόστρωμα συγκράτησης υγρασίας 5. Ριζοαπωθητική μεμβράνη 6. Θερμομόνωση 7. Υγρομόνωση 8, Πλάκα οροφής Ξεκινάμε 1. Φυτικό υλικό και Υπόστρωμα ανάπτυξης - Δεν βάζουμε φυτά με ριζικό βάθος > απο το πάχος του υποστρώματος ανάπτυξης - Πιθανότητα ρίσκου 10% (να βάλει κανένας καμία ελιά με ριζικό στα 1,2-1,5 μέτρα ή κισσό ή μπαμπού ή Γαρδένια). Αρα το υπόστρωμα ανάπτυξης είναι βασικό να είναι σχεδιασμένο με βάση το φυτικό υλικό. Τυπικά φορτία Eκτατικός τύπος κορεμένο φορτίο κυμαίνεται από 80 ως 150 kg/m2 Hμιεντατικόςτύπος κορεσμένο φορτίο που κυμαίνεται από 150 έως 280 kg/m2 Eντατικός τύπος κορεσμένο φορτίο τουλάχιστον 250 έως 400 kg/m2 2. Διηθητικό φύλλο - DIN ISO 12236 Ανθεκτικό σε λιπάσματα, οξέα, αλκάλια και οργανικές ενώσεις π.χ. φυτοφάρμακα, εκκρίσεις ριζών κλπ. Να είναι βιολογικά και χημικά ουδέτερο. Ρισκο εφαρμογής 20% (διότι γενικά σκίζετε εύκολα) ή μπλοκάρει εύκολα οπότε θα βάλεις VLT 200 (ρίσκο -5%) ή 2 Χ VLT 150 (ρίσκο -10%) ή VLT 200 και 2 εκ άμμο απο πάνω. 3. Προστασία Διηθητικού φύλου απο κάτω. (ρίσκο 5%) γεωύφασμα μη υφαντών από ίνες πολυπροπυλενίου, βάρους 300 γρ./μ2. Η διάστρωση γίνεται με αλληλοεπικάλυψη των παράπλευρων στρώσεων τουλάχιστον κατά 10 εκ. Το γεωύφασμα θα πρέπει να έχει τα κάτωθι τεχνικά χαρακτηριστικά κατ’ ελάχιστο: 1. Πάχος: 2 mm σε πίεση 2 kPa, 2.Ελαχιστη εφελκύστικη αντοχή :24 kN/m 3. Αντοχή στην διάτρηση :4400 N 4. Άνοιγμα πόρων: 80 μm 5. Και με μεγάλη αντοχή σε Αλκαλικό και Όξινο περιβάλλον. 4. Αποστραγγιστικό σύστημα drainage cells πάχους >30 χιλ (καλύτερα 52 χιλ) με αντοχή τουλάχιστον 50 ΚΝ ανα τμ. (ρίσκο 15%). Ανθεκτικό σε λιπάσματα, οξέα, αλκάλια και οργανικές ενώσεις. Υπάρχει ISO. 4+. Κανάλια και σχάρες αποστράγγισης διαφόρων διαστάσεων σταθερού και ρυθμιζόμενου ύψους κατασκευασμένες από ανοξείδωτο μέταλλο ή ανακυκλωμένο πολυπροπυλένιο επικαλυμμένες με σχάρα από ατσάλι αλουμίνιο ή πλαστικό. (το ρίσκο πάει στο 3%) 5. Υπόστρωμα συγκράτησης υγρασίας. Γενικά κάποιο αδρανές με απορρόφηση υγρασίας < 4%. Πάχος 3-5 εκ. 6. Ριζοαπωθητική μεμβράνη (ρίσκο 5-8%) DIN 16938 παραμόρφωση θραυσης > 350%. Ο τύπος της μεμβράνης επιλέγεται ανάλογα με τον τύπο των φυτών μέσα από τη μελέτη. Προσοχή στην τιμή διάχυσης ατμού. 7. Θερμομόνωση. απο 3-5 εκ XPS. 8. Υγρομόνωση. Πάντα διαπνέουσα !!!!!!!!! καλύτερα τσιμεντοειδούς βάσης ελαστομερές. 9. Πλάκα οροφής. Καλύτερα να βάλουμε αντοχή > 30/37 και με crystal growth. Τώρα επειδή ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια. Ο σχεδιασμός να γίνει σε μορφή κυψελών 10-12 τμ ώστε εαν μετά απο 30 χρόνια κάτι αστοχήσει θα έχουμε μόνο τοπική επέμβαση. Τα παραπάνω μιλάμε για >150 το τμ. Γράφω πολλά επειδή μετα την Μερκελ είμαι αισιόδοξος οτι η ψυχή θα βγεί αλλα αργά.

Brasco+5000 απλά τα πράγματα. Ο κατασκευαστής είτε δεν ήξερε οπότε δεν έχει δόλο είτε ήξερε αλλα "δεν ήξερε". Πιλοτικά (ΠΙΛΟΤΙΚΑ) ας δοκιμάσουν να σφραγίσουν την ρωγμή με ένεμα (υδρο-διογκούμενο) και μετά ΠΙΛΟΤΙΚΑ Peneseal Pro. Μιλάμε για λύση που μπορεί και να μην είναι η βέλτιστη αλλα you never know becuase money today grow in dreams.

Backfill anodes είναι ράβδοι μαγνησίου μέσα σε backfill συνηθως 75% μπετονιτης + 20% ένυδρος γύψος+5% Sodium Sulphate. Υπάρχουν πίνακες βέβαια που σου δίνουν την αγωγιμότητα του backfill σε σχέση με το έδαφος που σε ενδιαφέρει. Γενικά κινούμαστε μεταξύ 50 και 250 Ohm cm backfill βάση ASTM G-58 για εδάφη μέχρι 50ΚOhm cm. Παράδειγμα για 2,50 τμ χάλυβα για 10 χρόνια προστασίας σε έδαφος με χημική προσβολή χρειάζεσαι (2500 Ohm cm), με current requirements 98.6mA χρειάζεσαι 8-9 κιλά μαγνησίου. Τυπική τιμή για τα ανόδια εδώ . Για ένα τυπικό έδαφος κοντα στα 10-30 ΚOhm cm για 2,5τμ χάλυβα και 30 χρόνια προστασίας θα χρειαστείς 6 κιλα. Στείλε μου πμ για να σου στείλω μια μελέτη με τους υπολογισμούς. Εαν το φτιάξεις μόνο σου θα σου πάει κοντά στα 200-230Ε ανα 2,5τμ χάλυβα, εαν το πάρεις έτοιμο κοντά στα 150Ε. Αυτό βέβαια για μονοκόμματο χάλυβα (διατομή), πχ ενίσχυση. Για ραντιέ πχ θα χρειαστείς να το μοιράσεις σε σακιά ανα 8μ οπότε θα χρειαστείς πχ 5-7 σακιά με κόστος 400-490Ε (κάτοψη 400 τμ).

Εν μέρη σωστές απαντήσεις. Σε πολλές περιπτώσεις βάζουμε backfill anodes σε απόσταση > 8 μέτρων απο την γείωση, επισκέψιμα με συντήρηση 30 ετών. Είναι βέβαια κομμάτι καθοδικής προστασίας θεμελίωσης. Το κόστος είναι γελοίο.