Ροδοπουλος

Λοιπον στην Μύκονο, Τζια, Κέρκυρα σήμερα οι βαρέλες δουλεύουν 12ωρο.

Μην το πατήσεις για να στεγνώσει γρηγορα. Πλακάκια αφού μετρήσεις υγρασία.

Τα πυράντοχα ήταν 5-6 εκ πάχος. Ανάλογα τον χάλυβα και τον σχεδιασμό. Πρότεινα να βρεις πρώτα το μέταλλο που θες και μετά τον τρόπο συγκόλλησης. Δεν ξέρω εαν τα 8mm είναι αρκετά. Κάνε του υπολογισμούς σου. 2 συμβουλές βρες αυτό με το μεγαλύτερο όριο κόπωσης και με το μεγαλύτερο notch toughness.

Προσπαθώ να σε βάλω σε σκέψη!!!! και κάνε ενα μικρό πρωτότυπο με το 1/3 των διαστάσεων.

Κοίταξε. Πριν απο χρόνια βάζαμε ειδικά πυράντοχα κονιάματα με προδιαγραφές 1260 στις 2,5 ώρες. Η θερμοκρασία πίσω απο τα πυράντοχα ήταν περίπου 120 βαθμοί. Η λύση για εμάς σαν κατασκευαστή ήταν η οικονομικότερη αφού μπορούσαμε να μειώσουμε το πάχος της λαμαρίνας και να μην πονάει η πρέσα μας.

Οι προδιαγραφές που είχαμε τότε στην ποιότητα του χάλυβα

• BS 1501-161-430B
  
• ASME SA516 Grade 60
  
• ASME SA516 Grade 65
  
• DIN 17155 HII
  
• BSEN 10028 P265GH
  

και πάντα με μεγάλο notch toughness. Αφού επιλέξεις τον τύπο του χάλυβα μετά βρίσκεις τον τρόπο συγκόλλησης.

<h3 class="row2">

<span class="author vcard"><a class="url fn ___hover___member _hoversetup" href="&#46;&#46;/&#46;&#46;/user/51324-aithilenio/" id="anonymous_element_8" title="">aithilenio</a></span></h3>

<p> </p>

<p><span class="author vcard">δεν ξέρω γιατί πήρες στραβά τα λεγομενά μου. Ζητάω συγνώμη εκ των προτέρων. Υπολογίζεις όμως τον όγκο αέρα και της υγρασίας λες και βρισκόμαστε σε ενα κλειστό περιβάλλον, </span>αδιαβατικό. Μπορεί να έχεις δίκιο αλλα επέτρεψε μου να διαφωνώ. Ο φίλος μας έχει ενα τοίχο με ένα σοφά που μου φαίνεται οτι λειτουργεί σαν σφουγγάρι αφού εαν δεν κάνω λάθος είναι μαλακός σαφάς και άρα με μεγάλο capillary network (δικτυο πόρων). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αυξάνει την υγρασία που παραλαμβάνει απο το έδαφος που πάλι πιστεύω οτι δεν υπάρχει κάποιο φράγμα υγρασίας. Πάμε τώρα στο χώμα του. Λόγω έλλειψης βλάστησης μου λέει οτι κατακρατεί την υγρασία και μάλλον έρχεται εύκολα σε κορεσμό με το νερό. Αρα το σύστημα μου δεν είναι αδιαβατικό.</p>

<p> </p>

<p>Με τα χρόνια η υγρασία έφαγε τα ασβεστικά στο σκυρόδεμα με αποτέλεσμα το δικό του δικτυο πόρων να είναι αρκετά μεγάλο και άρα και αυτό δημιουργεί μια ανιούσα με διαφορετικό ρυθμό. Αυτή προφανώς έχει βρεί πάλι με τα χρόνια δρόμο να περάσει στο εσωτερικό του σκυροδέματος (πάχος) και να εδραιώσει (αποικία) με την θέρμανση βιολογική. Η βιολογική με την σειρά της δημιουργεί νέο ρυθμό ανιούσας αφού παράγει αυτογενή υγρασία. Εδώ μπορούμε να ξεφύγουμε και να πούμε και για τον ρόλο των θερμογεφυρών κλπ. </p>

<p> </p>

<p>Προσωπικά λοιπόν βλέπω ενα πολύ δύσκολο πρόβλημα προς λύση και αρκετά δαπανηρό. Προσωπικά επειδή δεν γνωρίζω τους 1002 παράγοντες που εμπλέκονται θα πήγαινα δοκιμαστικά. Θα αγόραζα ενα υγρασιόμετρο και θα μέτραγα πριν και μετά απο την βροχή ή την τεχνητή διαβροχή ανα 1 ώρα για να δω εαν υπάρχει κορεσμός και μέχρι πού. Λογικά εαν η υγρασία στο σκυρόδεμα είναι μικρότερη απο 2,5% τότε θεωρείτε στεγνό. Εαν είναι πχ 5-6,5% με θερμοκρασία 21 βαθμούς και σχετική υγρασία 75% τότε δεν απορροφά αλλα και δεν εκλύει υγρασία. Αυτό βέβαια για ένα σκυρόδεμα σχετικά καλής ποιότητας και χωρίς βιολογικές αποικίες. Εαν είναι παραπάνω τότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.</p>

<p> </p>

<p>Σε καμία περίπτωση δεν ξέρω μαγικές συνταγές. Ξέρω όμως οτι υπάρχουν τεχνικές και προϊόντα που μπορούν να βοηθήσουν. Το πόσο δεν το γνωρίζω διότι κάθε πρόβλημα διαφέρει. Το πρώτο λοιπόν που πρέπει να κάνει είναι να κατεβάσει τοπικά και χαμηλά τον σοφά και να δεί τι γίνετε στο σκυρόδεμα. Εαν έχει ασβεστικά (πούδρα και πόση). να πάρει μετά το λάστιχο και να ρίξει νερό και να μετρήσει την υγρασία. Μετά τα ξαναλέμε.  </p>

Θέλω πραγματικά να δω την μελέτη για 300 χρόνια καθώς επίσης και τα υλικά. Βέβαια μετά απο 300 χρόνια θα έχουν πεθάνει πολλοί οπότε καλή καρδιά. Βέβαια εαν υπάρχει μελέτη συντήρησης και έλεγχος ανα έτος μπορείς να πάρεις και 500. Το θέμα είναι υπάρχει και επιπλέον κονδύλι υπάρχει για 300 χρόνια. Σε μια τυπική κατασκευή το κόστος ανέρχεται σε 20% του κόστους κατασκευής ανα 50 χρόνια. Εαν βάλουμε και τον πληθωρισμό πάμε στο 25%. Αρα μιλάμε για μια τάξη μεγέθους 180% του κόστους κατασκευής. Εκτός και εαν μιλάμε για κράμα τιτανίου τουλάχιστον Ti-6Al-4V ή για καθοδική προστασία.

Πήρατε ένα θέμα σχετικά απλό βγάλατε ψυχομετρικούς, τσακωθήκατε, τα βάλατε με τους κακούς μηχανικούς και πελάτες και τελικά για άλλη μια φορά φτάσαμε και στην αρχιτεκτονική και πως κοιμάται ο καθένας.

Το θέμα είναι απλό αγαπητέ ιδιώτη. Φωνάζεις ενα μηχανικό του δίνεις Α ευρώ. Δεν σου αρέσει φωνάζεις και Β μηχανικό του δίνεις Β ευρώ. Διαλέγεις οποίον καταλαβαίνεις περισσότερο ή στα λέει καλύτερα ή σε χρεώνει λιγότερο και παίρνεις τις ευθύνες σου. Οι λύσεις πάντως σε τέτοια προβλήματα δεν είναι φθηνές. Διαφορετικά κοιτά τα παλιά επεισόδεια με τους φοβερούς της ΤV που βάζουν θερμάστρες υγραερίου για να βγάλουν την υγρασία απο τους τοίχους.

Μήπως οι αρχικές διατομές ήταν κοίλες? Σήμερα πάντως που βρήκα ενα άρθρο μιλάνε για συμπαγη διατομή και ανοξείδωτο χάλυβα.

Μια μαγνητογραφία για την όπλιση θα λύσει άμεσα το θέμα. Ενας υπέρηχος θα βρει το ευρος των ρωγμών και την έκταση του προβλήματος.

Μακάρι να είχαμε το επίσημο τεχνικό πόρισμα διότι μόνο απο το φορτίο κάτι δεν μου βγαίνει καλά. να δούμε μήπως υπήρχε πρόβλημα στον χάλυβα και στις κοχλιώσεις, το τρόπο αστοχίας της πρώτης δοκού που αντικαταστήθηκε, κλπ. Μου κάνει εντύπωση να σπάσει χωρίς πλαστική παραμόρφωση και δεν καταλαβαίνω τι έσπασε? μήπως η σύνδεση?

εξαρτάτε απο το μέταλλο, το πάχος, τον τύπο της συγκολλήσεις. Συνήθως τα στραντζαριστά αλλα εφόσον στο επιτρέπει το μέταλλο. Υπάρχουν βιβλία που γράφουν για μορφοποιήσεις εν ψυχρό.

http://www.ciri.org.nz/bendworks/bending.pdf

http://www.moen.cee.vt.edu/postedfiles/TRB_AFH70_meeting_cold_bending_small.pdf

Αντλία θερμότητας υψηλών θερμοκρασιών.

sdim και πόντος απο μένα. Ακριβώς. Οταν φτιάχναμε κάποιο πρωτότυπο βάζαμε συντελεστή ασφαλείας 3. τεστάραμε, τον κατεβάζαμε. Ποτέ δεν πήγε κάτω απο 1,8. Διότι μετά απο 15 χρόνια πάντα υπάρχει η πιθανότητα της υποβάθμισης. Ειδικότερα στην θερμική κόπωση έχουμε φαινόμενα hardening or softening του μετάλλου. πχ 120 ενάρξεις τον χρόνο χ 10 θερμοστατικές την ημέρα χ 15 χρόνια = 18000 κύκλους.

Επίσης δεν είναι σταθεροί κύκλοι αλλα variable amplitude loading που λύνετε αρχικά με rainflow counting. Επίσης τα τοιχώματα εχουν διαφορετική φόρτιση απο τους θαλάμους.

Επίσης κατάλαβε οτι εχουμε συγκολλήσεις, μορφοποιήσεις, κλπ που σημαίνει οτι διαφορετικά ανταποκρίνεται ένα επίπεδο έλασμα στην κόπωση, διαφορετικά μια συγκόλληση, διαφορετικά μια γωνία 90 μοιρών που έχει υποστεί πλαστική παραμόρφωση.

Υπάρχει το Google Sketch up όπως επίσης και το interactive physics. Και στο ξαναλέω ασχέτως εαν με θεωρείς ΤΡΟΙΚΑ, φτιάξε μια πολύ μικρη κλίματα πρώτα (1/10) με χαμηλές θερμοκρασίες και μετά πας να κάνεις κάτι τόσο μεγάλο.

http://www.excelcalcs.com/repository/strength/vessels/basic-pressure-vessel-stress.xls/

σχεδια εδω

http://spthermal.homestead.com/hurst.html

http://www.firecad.net/Boiler-Calculations/

http://www.pelletsatlas.info/cms/site.aspx?p=9082

Δεν χρειάζεται να είναι απο Αθήνα. Πιστεύω οτι σίγουρα θα βρεις συναδέλφους απο κάποια πόλη κοντά σου. Το οικονομικό το καταλαβαίνω αλλα δεν μπορώ να βοηθήσω. Σε πρώτη φάση θα σου έλεγα να καθαρίσεις τον σοφά για να σταματήσεις εν μέρη το πρόβλημα. Απο εκεί και μετά κάποιος κρυσταλλοποιητής μπορεί να δουλέψει, μετά νέος σοβάς με φράγμα υγρασίας και ειδική βαφή.

για να μην του πάρει τα μυαλά

Καταρχήν πιστέω οτι η λύση με το fibran και αφρό είναι τραγική αφού εαν υπάρχει ανιούσα θα την αυξήση ακόμα περισσότερο. Το θέμα είναι οτι διακρίνω και βάσεις καλοριφέρ εαν δεν κάνω λάθος?

Στην φωτό 2 βλέπω σοβαρά προβλήματα που επιτρέπουν την δημιουργία ανιούσας. Στην 3 βλέπω και κατιούσα. Σίγουρα έχεις βιολογική διάβρωση και σίγουρα ο οπλισμός δεν θα είναι και στα καλυτερά του. Εδραίωση μικρο-οργανισμων και κηλίδες σκουριάς μου γίνονται στάμπες απο την θέρμανση. Εαν δεν υπήρχε καλοριφέρ I rest my case I am confused.

ba99297

μα υπάρχει λόγος για το όντως δύσκολο κείμενο και τους όρους που έβαλα. Επι της αρχής σου λέμε οτι στην ουσία προσπαθείς να δημιουργήσεις κάτι που είναι επικίνδυνο. Ο Αλέξης φωνάζει για τον ατμό διότι γνωρίζει τις τάσεις που αναπτύσσονται και μια πιθανή αστοχία πόσα κομματάκια λαμαρίνας, ντίζας, κλπ θα εκτοξεύσει και με τι ταχύτητα.

Τώρα για την συζήτηση φτιάξε ενα σκαρίφημα 3D με τον λέβητα και να το δούμε σιγά σιγά. Γράψε επίσης και τις βασικές αρχές λειτουργίας του.

Μελέτη για ανόδια πρέπει να γίνετε απο μηχανικό με πιστοποιητικό NACE τουλάχιστον Level II. Το ποιό σωστό είναι να έχει Level III (Corrosion Specialists) που καλύπτει και την καθοδική προστασία ΕΝ 12696. Πιστεύω οτι εαν ρωτήσετε την SIKA, BASF, SINTECNO θα σας δώσουν τα ονόματα πιστοποιημένων μελετητών. Το θέμα βέβαια είναι α) να βρεθούν τα αίτια, β) ο ΠΜ να γνωρίζει τον συντελεστή εκμετάλλευσης του στοιχείου ώστε να βρεθεί ο βαθμός κρισιμότητας, γ) ο ΠΜ να δει εαν τα προβλήματα δέχονται συντήρηση ή επισκευή (μερικές φορές η οποιαδήποτε συντήρηση δεν λύνει το πρόβλημα, πχ εαν υπάρχει μεγάλη απώλεια συνάφειας, μεγάλη απώλεια διατομής και μείωση των μηχανικών ιδιοτήτων τότε μπορεί να χρειαστεί και ενίσχυση), δ) να βρεθεί το μέγεθος του προβλήματος (τυπικό πρόβλημα είναι η διάβρωση να προχωράει αρκετά κάτω απο την εδαφόπλακα ή μέσα σε κόμβους), ε) να βρεθεί εαν και άλλα στοιχεία έχουν την ιδια παθογένεια και πιθανόν σε σύντομο χρονικό διάστημα να βγάλουν και αυτά προβλήματα. Ειδικότερα το ε) είναι κρίσιμο απο την στιγμή που μπορούμε να πάρουμε μέτρα και να προλάβουμε μια μεγαλύτερη ζημιά, πχ αναστολέας διάβρωσης, φράγμα υγρασίας, κλπ.

Να θυμηθώ λίγο την εποχή που σχεδίαζα πολύ μεγάλους καυστήρες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Επειδή φοβάμαι οτι ακόμα και το πρωτότυπο θα το τσακίσεις στο φορτίο και επειδή δεν πρόκειται να πληρώσεις σφηνοειδή σύνδεση (σύνθεση που μειώνει τις τάσεις κόπωσης) και επειδή σε βλέπω οτι θα το κάνεις,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

3. Λάθος προσέγγιση

4. Λάθος προσέγγιση

διότι και τα δύο βασίζονται στην πολύ δύσκολη συγκόλληση ενω κατα πάσα πιθανότητα θα διαλύσεις το σπείρωμα. Εαν το κάνεις που θα το κάνει βάλε οπές εκτόνωσης ατμού με ή χωρίς βαλβίδα.

Το πάχος της λαμαρίνας δεν έχει να κένει μόνο με τις τάσεις αλλα και με τις ιδιότητες του υλικού που επέλεξες να μορφοποιηθεί. Διάλεξε ένα υλικό με μεγάλη τάση διαρροής (>600), να μην έχεις ορθίες γωνίες.

Τα πράγματα εκτός των φορτίων δεν είναι τόσο απλά. Θα χρειαστείς στεγάνωση, υφάσματα, κλπ. Οπως καταλαβαίνεις εαν αστοχήσουν τα παραπάνω θα έχεις μεγάλο πρόβλημα διάβρωσης όπλισης.

Καταρχην μπορεί να μην είναι ενανθράκωση σίγουρα. Μπορεί τα αίτια να είναι διαφορετικά. Το σίγουρο είναι οτι το προηγούμενο συνεργείο που έκανε την επισκευή ήταν εγκληματικά άσχετο. Με την μικρή μου εμπειρία δεν καθάρισε σωστά στην σκουριά, έβαλε μίνιο, δεν γεφύρωσε και έβαλε το φθηνότερο επισκευαστικό που βρήκε. Η πρώτη εργασία είναι να γίνει ανάθεση απο τον μηχανικό σου για έρευνα και διάγνωση για να δει συνολικά το πρόβλημα και που επεκτείνετε. Απο κει και πέρα βλέπετε παρέα.

Τα 130Ε δεν τα βλέπω στην επαρχία και ειδικά για λίγα μέτρα (90 τμ κατοικία). Γενικά εαν δεν κάνεις αναλυτικό προϋπολογισμό με προδιαγραφές κλπ δεν βλέπω καμία λογική. Η περίοδος που διανύουμε δεν λέει τίποτα παρα μόνο στα εργατικά αλλά πάλι παίζετε.

Μιλάτε για διαφορετικό μήκος κύματος και συχνότητα. Συνήθως τα πανελς μπαίνουν στο ταβάνι. Το πρόβλημα που βλέπω μόνο ασχέτως κόστους είναι η απορροφητικότητα των υλικών σε μια οικεία για την δημιουργία θερμοπομπού, πχ το μάρμαρο έχει διαφορετική απορρόφηση απο το ξύλο, κλπ. Αρα αυτό που βλέπω είναι οτι χρειάζεται ειδική μελέτη απόδοσης. The term is

wavelength absorption and attenuation coefficient

Ενα απο τα βασικά θέματα που πρέπει να ελεγχονται μετά την τοποθέτηση γαλβανικής προστασίας ειναι η λειτουργία των ανοδίων με τέτοιο τρόπου που να είναι μικρότερη απο -880mV και μεγαλύτερη απο -150mV. Αυτά είναι τα όρια αποδοχής της εγκατάστασης επι της αρχής. Το δευτερο και σημαντικό είναι να έχουμε μια ομοιόμορφη λειτουργία ώστε να αποφευγουμε κάποια ανόδια να λειτουργούν περισσότερο απο τα διπλανά τους. Μέχρι τα 350mV θεωρούμε οτι έχουμε ομοιόμορφη λειτουργία. Εαν η λειτουργία δεν είναι ομοιόμορφη τότε κάποιο ή κάποια ανόδια θα τελειώσουν γρηγοροτερα απο τα χρόνια σχεδιασμού με αποτέλεσμα να έχουμε αστοχία του κυκλώματος.

ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει ο μηχανικός να δίνει στα επίσημα στοιχεία λειτουργίας των ανοδίων. Η ερωτήσεις που πρέπει να γίνονται προς τους κατασκευαστές είναι

Δυνατότητα λειτουργίας σε σχέση με το πεχα που έχει μετρηθεί ειδικότερα σε περιπτωσεις που είναι χαμηλότερα απο 7.

Current output Ah/Kgr μας δίνει μια ιδέα της απόδοσης του ανοδίου.

Current output / year operation το γράφημα αυτό είναι για ενδεικτική χρήση μόνο.

Στην Ελλήνική αγορά έχουμε και τους 3 τύπους ανοδιών. Τύπος Α 550-750 Ah/Kgr, Β 805-900 Ah/Kgr και Γ 900-1000 Ah/Kgr.

Ο Τύπος Α είναι ιδιαίτερα αποδοτικός σε περιπτώσεις με ρυθμό διάβρωσης μέχρι 3,5μΑ/cm2. O B μέχρι 5 μΑ/cm2 ενώ ο Γ για μεγάλους ρυθμούς της τάξεως των 10μΑ/cm2. Προσοχή όμως διότι βάζοντας το Γ το ανόδιο θα χρεαιστεί να δουλέξει πολύ δυνατά με αποτέλεσμα να έχουμε γρήγορη φθορά του. Βέβαια αυτό το ελέγχουμε με την κάνναβο ενω στο εξωτερικό έχω δεί να βάζουν και 2 τύπους ανοδιών (gradual-output systems).