Ροδοπουλος

έχω την εντύπωση οτι λόγω μικρού ανοίγματος αισθητή ταλάντωση θα πρέπει να είχε αποφευχθεί

building permit

planning permission

για να μην μπερδευόμαστε

Επειδή θέλω να διατηρήσω το engineering στον λόγο

Rigidity of employment Ελλάδα 110 στις 125 χώρες

Rigidity of employment index that measures the regulation of employment, specifically the hiring and firing of workers and the rigidity of working hours. It is calculated as the average of three sub-indexes: a difficulty of hiring index, a rigidity of hours index, and a difficulty of firing index. It ranges from 0 to 100 (higher values indicating more rigid regulations).

Strength of investor protection Ελλάδα 113 στις 125 χώρες

Index that is the average of the extent of disclosure index, the extent of director liability index, and the ease of shareholder suits index. It ranges from 0 to 10, with higher values indicating more investor protection.

Quality of research institutions Ελλάδα 81 στις 125 χώρες

Αλέξη

εαν δείς διεξοδικά τα στοιχεία θα καταλάβεις οτι απεικονίζουν κάπως και την ρίζα του προβλήματος. Το θέμα που θέλω να προβάλω είναι οτι η μείωση των μισθών δεν θα λύσει αλλά θα παρατείνει το πρόβλημα, διότι

α) unit labour costs indices θα αυξηθεί και άλλο

β) Διότι επιστήμονες θα φύγουν

γ) Διότι το Rigidity of employment θα μειωθεί και άλλο

δ) Διότι Employment in knowledge-intensive services θα μειωθεί

μόνο με τα παραπάνω θα έχουμε μια σημαντική υποβάθμιση της ανταγωνιστικότητας.

Το σχέδιο λοιπόν είναι κάπως διαφορετικό αφού πιστεύω οτι υπάρχουν στελέχη της Τροικας που το γνωρίζουν (για του δικούς μας πολιτικούς αμφιβάλω σοβαρά). Θα υπάρχει αποτυχία ακόμα και μετά την μείωση των μισθών, ακόμα και μετά το PSI και ότι άλλο. Η Ελλάδα τουλάχιστον για την Γερμανία αποτελεί ένα πείραμα για να δούμε τα όρια του νέου κοινωνικού κράτους της νέας ΕΕ στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης. Το λέω αυτό διότι τα νούμερα απο την Eurostat δείχνουν οτι η Γερμανία μετά το Ευρώ έκανε μια τρελά συντηρητική δημοσιονομική πολιτική την στιγμή που όλοι οι άλλοι ανοιγόντουσαν.

Να δούμε τα πράγματα πιο επιστημονικά

μια παράμετρος είναι το consumer price indices

εδώ θα βρείτε κάποια στοιχεία. Κοιτάξτε οτι στην Γερμανία και Αυστρία οι τιμές έχουν πέσει κατα 10% απο το 1998, Αντίθετα στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί κατά 8,4%.

Ενώ unit labour costs indices στην Γερμανία έχουν μειωθεί κατά 18%, η Ελλάδα εμφανίζει αύξηση κατά 11,6%.

Πάμε τώρα να δούμε τι σημαίνει consumer price index

Indicators based on consumer price indices are the most widely used indicators of price competitiveness since they offer the best data quality and comparability across countries, are available on a timely basis (also for emerging market economies) and are subject to only minor revision. As all Harmonised Competitiveness Indicators they do, however, have a number of drawbacks from a conceptual point of view (e.g. the indicators based on consumer price indices exclude some tradable goods, such as capital goods; they are affected by indirect taxes and subsidies; and they are only indirectly related to production costs).

Πάμε τώρα στο GLOBAL INNOVATION INDEX

Η Ελλάδα είναι 63η εδώ

Δείτε όμως αναλυτικά τους λόγους (τα χάλια μας ) εδώ εαν πάτε επάνω στο κείμενο εξηγεί αναλυτικά.

Θεωρώ οτι σε καμιά περίπτωση η Τρόικα δεν είπε μειώστε μισθούς για να γίνετε πιο ανταγωνιστικοί αλλα ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΠΙΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΙ. με το φτωχό μου μυαλό πιστεύω οτι εαν μειωθούν οι μισθοί το consumer price indices θα αυξηθεί περαιτέρω και τελικά θα πέσουμε σε ανταγωνιστικότητα αφού για την Ελλάδα έχει μεγαλύτερο βάρος απο τους μισθούς (αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο).

Πάμε τώρα στα οικονομικά για να δούμε τα 115000. Ενα καλό σχολείο στην Virginia κυμαίνετε απο 12-19Κ τον χρόνο. Αρα 2 παιδιά 35Κ. βέβαια δεν έχεις φροντιστήρια αλλα για να τα στείλεις σε καλό πανεπιστήμιο θές ακόμα 2x30K τον χρόνο. Δεν λέω οτι δεν βγαίνεις εαν υπάρχουν 2 επαγγελματίες στην οικογένεια αλλα τα νούμερα δεν είναι τραγικά υψηλά για όλους. Το σίγουρο είναι οτι εαν είσαι πάνω του μετρίου θα επιζήσεις αξιοπρεπώς κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει στην Ελλάδα. Προσέξτε οτι στις Republican πολιτείες στην Αμερική σε αντίθεση με το τι λένε στην Ελλάδα για τα αμερικανάκια, οι γονείς ενός επιπέδου προσπαθούν να δώσουν ενα κοινωνικό status στα παιδιά τους.

Προσπαθώ να πώ κάτι διαφορετικό που μάλλον δεν έγινε αντιληπτό. Τα μπόνους και τα χρήματα δεν είναι αποτέλεσμα τυχοδιωκτισμού αλλα κάτι που θεωρείτε δεδομένο εφόσον εργάζεσθε σε ένα μεγάλο έργο και δημιουργείς υπεραξία στην εταιρία τουλάχιστον στο εξωτερικό. Η βασική αρχή είναι οτι όταν τα στελέχη που περιμένεις να σου αποδώσουν δεν είναι ΟΚ ψυχολογικά τότε δεν θα σου δώσουν την υπεραξία. Εαν έχεις οικονομικά προβλήματα βασικής διαβίωσης δεν μπορείς να σκεφτείς και να δημιουργήσεις λύσεις. Απλά λύνεις. Στην Αμερική τουλάχιστον, οι εταιρίες έχουν πρόβλημα στο keeping the critical mass διότι ξέρουν οτι χωρίς αυτό δεν θα επιβιώσουν ούτε 5ετία. Αυτή για μένα είναι η διαφορά. Τυχοδιωκτισμό θα έβλεπε σε άλλα θέματα και όχι στο engineering.

Τους τελευταίους μήνες γίνεται απο τα ΜΜΕ και την Κυβέρνηση μια απλόχερη χρήση της λέξης ανταγωνιστικότητα. Σήμερα μιλάμε οτι με μείωση μισθών θα γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί και κατ' επέκταση θα αλλάξουμε την οικονομία της χώρας. Διαβάζοντας όμως τις παραμέτρους που ορίζουν τον όρο καταλαβαίνω οτι μόνο με μείωση μισθών δεν έχουμε κάποιο αποτέλεσμα. Βάζω και 2 ξεκάθαρα άρθρα.

ΑΡΘΡΟ 1

ΑΡΘΡΟ 2

Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στα άρθρα που αναφέρονται σε THE GLOBAL ENTREPRENEURSHIP AND DEVELOPMENT INDEX (GEDI)

ενα googling θα δώσει αρκετό ψωμί.

Επίσης θα πρέπει να δείτε και όρους όπως GLOBAL INNOVATION INDEX

Το δυστύχημα είναι οτι κανένας απο τους δημοσιογράφους φωστήρες των Ελληνικών μίντια δεν έκανε το κόπο να διαβάσει παραπάνω ........ή δεν θέλει να θέσει τα ερωτήματα βασισμένος σε αυτό.

Είχα την τυχη να κάνω Μάστερ και διδακτορικό σε 2 πολύ καλά πανεπιστήμια (Nottingham, Sheffield) και σε μια σχετικά καλή περίοδο (PhD 1991). Σχεδόν αμέσως έφυγα για Αμερική για να συνεχίσω την έρευνα μου αφου το πρόγραμμα δεν είχε τελειώσει. Το 1992 είχα μισθό 72000 $ ετησίως (καθαρά περίπου 50500$) και έξοδα στα 2200-2500 νοικιάζοντας σπίτι στην παλιά πόλη του Richmond/Virginia. Το νοίκι μου για πλήρως επιπλωμένο ήταν το 1992 750$ μαζί με τους λογαριασμούς (207τμ). Η περιοχή ήταν η καλύτερη στην πολιτεία, 100 μέτρα απο το Jefferson Hotel. Τα συνολικά μου έξοδα δεν ξεπερνούσαν τα 2000$ μηνιαίως. Με απλά μαθηματικά τα μισά χρήματα έμεναν στην τράπεζα. Δουλεύαμε περίπου 7-9 ώρες την ημέρα + 1 Σάββατο κάθε 2η βδομάδα για 5 ώρες. Για κάθε Σάββατο παίρναμε επιπλέον 400$ tax free.

Το 1993 βρίσκομε σε ένα δύσκολο project με απαιτήσεις να μην υπάρχει διάβρωση στο οπλισμένο σκυρόδεμα για 300 χρόνια, impact resistance, explosion resistance, fire resistance και περίπου 650 κιλα/κυβικό χάλυβας. Το έργο επέκταση λιμανιού για το πολεμικό ναυτικό με 5 θέσεις για υποβρύχια πλάτους 22 μέτρα, βάθος 30 και μήκος 180. Η απαιτήσεις ήταν για SCC αφού δονητής δεν έμπαινε με τίποτα ενω είχαμε και την παλίρροια. Ο προϋπολογισμός ήταν 180Μ $. Αυτο-ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΟ την εποχή εκείνη ήταν καθαρά ερευνητικό αφού δεν υπήρχαν Viscosity Modifying Agents. Στο χρονοδιάγραμμα είχαμε 6 μήνες να λύσουμε το θέμα και να κοστολογήσουμε. Σε 4 μήνες μια ομάδα 8 μηχανικών και χημικών φτιάξαμε 16000 δοκίμια 1/4 κυβικό και κάναμε μια μήτρα με 12 πειράματα για το καθένα τουτέστιν 192000 αποτελέσματα. Αναγκαστήκαμε και αγοράσαμε κάμερα με 8000 fps (50000$) για να βλέπουμε τα ρεοπλαστικά σε διάφορες γωνίες. Γράφτηκε πρόγραμμα σε Fortran για image analysis (εκείνη την εποχή ήταν τραγικά δύσκολο).

Μετά την επιλογή των 6 καλύτερων συνθέσεων κάναμε νέα πειράματα πεδίου με 8 κυβικά την φορά. Η μήτρα έγινε 4. Μετά με 50 κυβικά και τελειώσαμε με 2. Κοστολογήθηκαν στα 440$ το κυβικό. Σκεφτείτε οτι η θερμοκρασία ξήρανσης δεν ξεπερνούσε τους 55 βαθμούς. Πάμε τώρα στο ζουμί. Η εταιρία χρέωσε το Αμερικάνικο δημόσιο 2,7Μ$ μόνο για την έρευνα και πληρωθήκαμε σε 1 μήνα. Θυμάμαι οτι πήρα μπόνους Χριστουγέννων 115000$. Η εταιρεία κατοχύρωσε την σύνθεση και μέσα σε 2 χρόνια πούλησε τα δικαιώματα σε μεγάλο παρασκευαστήριο CEMEX 70 sites για 17Μ.

Πάμε τώρα στην Ευρώπη. Αντίστοιχο έργο λίγο πιο δύσκολο λόγω προβλημάτων πρώτων υλών (αδρανή) το 1996. Ζητήσαμε 250000 για την σύνθεση και τους φάνηκε εξωφρενικό το ποσό. Μετά απο συζήτηση μας είπαν οτι δεν έχουν πληρώσει ποτέ παραπάνω απο 100000 για σύνθεση. Το έκαναν με κάποιους Ιταλούς για 50000. Χάσανε 5Μ σε ρήτρες. Μας είπαν δεν πειράζει διότι δεν πρόκειται να τις πληρώσουν ποτέ. Πήγαν αλλού με άλλα 35000. Το σκυρόδεμα έσκαγε στις 18 ώρες. Τούς έσωσε ενας καθηγητής απο Βουλγαρία που τους βρήκε μια λύση και του έδωσαν 50000. Κατέβηκαν βέβαια 2 κατηγορίες αντοχής κάτω. Πληρώθηκαν μια χαρά, χωρίς ρήτρες και με καμία 50 non-conformity. Εμαθα οτι πήραν και επιπλέον 30% επι του έργου.

Γράφω αυτά τα ιστορικά για ένα απλό λόγο. Στην Ευρώπη γενικά βασιλεύει ο εργολάβος και οχι η γνώση. Αυτό γίνετε διότι οι κατασκευαστικές εταιρίες κινούνται σε διαφορετικά νομικά κανάλια που τους επιτρέπει να κάνουν σχεδόν οτι θέλουν. Το αποτέλεσμα είναι οτι μετατρέπονται σε λογιστικές εταιρίες και δεν λογαριάζουν όσο πρέπει το επιστημονικό προσωπικό τους.

Η Ελλάδα ακολουθεί αυτή την λογική σε χειρότερη version διότι πολύ απλά δεν μπορεί να υποστηρίξει cash flow. Την μία αλλάζει η κυβέρνηση και προωθεί τον Α, την άλλη αλλάζει το ασφαλιστικό, το φορολογικό, τα έργα πετσοκόβονται, γίνονται έργα φασόν, τα non-conformity μαγειρεύονται, ρήτρες μόνο στα χαρτιά, οι τιμές δημοσίων έργων είναι απο άλλο κόσμο, οι πληρωμές αραιά και πού, το ίδιο το κράτους δεν εφαρμόζει τους νόμους του. Ψάχνουμε λύσεις έτοιμες, τις επιλέγουμε χωρίς να ξέρουμε πολλές φορές εαν είναι σωστές. To creative engineering είναι έργο επιστημονικής φαντασίας, value engineering με τα παραπάνω δεν υπάρχει ούτε για πλάκα.

Προφανώς καταλαβαίνετε οτι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην δίνουμε στο ανθρώπινο δυναμικό μας new knowledge και εμπειρία. Αυτό προφανώς αποτρέπει τον κόσμο να ψάξει για καλύτερη εργασία, καλύτερα χρήματα και να έχει ένα personal development. Θα μου πείτε που κολλάνε όλα αυτά. Κολλάνε διότι εαν τα πράγματα ήταν διαφορετικά το professional mobility δεν θα ήταν όρος που γνωρίσαμε με την κρίση αλλα κάτι που γίνετε εδώ και χρόνια.

NEADERTAL

συμφωνώ αλλα υπάρχουν και πραγματικά διαμάντια. Μην το ισοπεδώνουμε το θέμα.

Αν θυμάμαι καλά υπάρχει μια διακρατική συμφωνία για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ που η Ελλάδα αποποιείται των διεκδικήσεων της.

Ενα καλό άρθρο για διάβασμα εδώ

+10000 στον σιδερά και πόντος. Η μετανάστευση σε μεγάλη ηλικία ή χωρίς την λογική παραμονής μετά απο σπουδές. Τώρα θα πρέπει να γίνεται πιο συγκεκριμένοι πχ

http://www.simplyhired.com/a/jobs/list/q-cathodic+protection

http://www.simplyhired.com/a/jobs/list/q-structural+integrity

Δεν σας προλαβαίνω. Η προσωπική μου εμπειρία στην Ρωσία είναι πολύ καλή. Οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες και δεν ντρέπονται να πουν οτι δεν γνωρίζουν κάτι. Τα χρήματα είναι καλά αλλα σε λογικά πλαίσια για διεθνή έργα. Γενικά υπάρχει ένα σύστημα που βοηθάει. Έχοντας δουλέψει σε αρκετές χώρες θα έλεγα οτι μαφία με την έννοια οτι μπορούμε να πάρουμε έργα με τις τιμές που θέλουμε ισχύει παντού. Απο Ελλάδα μέχρι ΗΠΑ. Οταν το έργο έχει ιδιαιτερότητες θα πληρώσεις. Δεν μπορείς να κάνεις τεχνητά νησιά τζάμπα, ή να ενισχύσεις μονάδες σε λειτουργία τζάμπα ή να φτιάξεις κατασκευές με υπεραξία 1800% τζάμπα.

Πάμε τώρα στην Νορβηγία. Η χώρα όπως και κάθε σκανδιναβική έχει λόξα με τους Αγγλοσάξονες απο καλά Πανεπιστήμια και με εμπειρία σε μεγάλα έργα. Δεν θα μπω συζήτηση ποίος είναι καλύτερος μηχανικός, ο Ελληνας ή ο Αμερικάνος αλλα θα πω οτι στην Ελλάδα λόγω κατάστασης δεν υπάρχει creative engineering που θα κάνει την διαφορά στο βιογραφικό.

myri

μάλλον κάνεις λάθος. Υπάρχουν σοβαρότατες εταιρίες στην Ρωσία. Εαν μιλάς για μαφία δεν βλέπω κάποια διαφορά απο άλλες χώρες.

Ρωσία-Ουκρανία; Με τι μισθούς όμως; Απ' όσο ξέρω οι μισθοί είναι χαμηλότεροι από την Ελλάδα (την σημερινή).

Σε ότι αφορά τον τίτλο πως αναφέρετε στα βιογραφικά το "Δίπλωμα πολιτικού Μηχανικού"; Diploma? ή Meng? ή Beng+Meng?

MEng σκέτο.

Ο σωστός τίτλος για το ελληνικό πτυχίο είναι MEng διότι το MSc είναι μάστερ οf Science. Επίσης το MEng δηλώνει συνέχιση σπουδών χωρίς διακοπή (degree) ενώ το MSc με ξεκάθαρο πτυχίο BSc. Τώρα επειδή γύρισα πρόσφατα απο Αυστραλία. Οι ανάγκες έχουν εν μέρει καλυφθεί μέσω CEng και τα έργα έχουν ξεκινήσει. Μιλώντας με κάποιους φίλους μου που παίζουν το διεθνές παιχνίδι στο μηχανηλίκι κοιτάνε για Ρωσία και Ουκρανία.

Η τιμή γενικά θα ανέβει σε κάθε είδους ενέργεια. Η σωστή λύση είναι να επενδύσεις σε μια καλή μόνωση και μετά να αποφασίσεις. Με την πέτρα υπάρχει κάποιο θέμα και χρειάζονται αποφάσεις στο εαν θέλεις να την βλέπεις και απο τις 2 πλευρές. Σήμερα η αντλία θερμότητας είναι η καλύτερη λύση απο πλευράς οικονομίας. Παρέα με ενα ενεργειακό τζάκι θα λύσεις το πρόβλημα.

μίλησα για κονιόδεμα μετά το φέρον στοιχείο (εσωτερικά) και μετά πέτρα επιχρίσματος. Τα καλώδια μπορούν να μπούν πίσω απο το σοβατεπί (υπάρχουν ειδικά σοβατεπί).

Πέτρα στο φέρον και μετά θερμομονωτικό κονιόδεμα και μετά πέτρα επιχρίσματος. Μην θάψεις καλώδια στην πέτρα διότι σε περίπτωση που θα χρειαστείς επισκευή το κόστος θα πάει στο θεό.

ητανε πακέτο και ταυτόχρονα δεν μπορούσα παρά να το βάλω αρκετά ψηλά (11 μέτρα)

Εχω βάλει μπάλα με μοτερ 250W και δεν έχω κανένα προβλημα. OK δεν είναι όμορφο αλλα σταμάτησε να καπνίζει. Νερά δεν μπαίνουν διότι κράτησα το καπέλο απο πάνω.

Θα πρέπει να συνιστά μια πτώση ολκιμότητας κατά 50%, με αδιάφορη πτώση της αντοχής διαρροής και της διαμέτρου, υποχρεωτική ενίσχυση? Βάζω το ερώτημα για το απλό λόγο οτι στατιστικά απο τα 120 κτιρια στα οποία υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία στο Παν/μιο Πατρών (ηλικίας απο 45-20 ετών) υπάρχει σημαντική υποβάθμιση της ολκιμότητας (Αgt<4%). Σε αυτά, αρκετά είναι δημόσια.

Προσωπικά έχουν νόημα σε ένα μικρό κτίριο όταν μετά απο χρόνια μπορεί να χρειαστεί ενίσχυση. Σε μεγάλα αντίθετα κτήρια θα πρέπει να είναι υποχρεωτικά και να απαιτούνται σε ευρος 6 μηνών απο την αποπερατωση.

Το χειρότερο αλλα αρκετά πιθανό που μπορώ να δώ εγω είναι διαφυγόν ρευμα απο το μαγνητικό πεδίο ή πιθανή διαρροή. Στην περίπτωση αυτή (που μπορεί να εμφανιστεί σε μερικά χρόνια) ο οπλισμός θα διαβρωθεί με ρυθμούς της τάξεως των 1Φ ανα έτος στην καλύτερη θεωρώντας βέβαια και την άμεσση ψαθυροποιησή του. Θεωρώντας οτι τώρα είναι αργά θα πρότεινα να μπεί μη αγώγιμη ρητίνη απο την πλευρά της όπλισης και μετά επισκευαστικό υψηλής αντίστασης >50KOhmcm.

Πριν απο 5 χρόνια αποφάσισαν να ενισχύσουν το υποστύλωμα λόγω σοβαρής διάβρωσης του υφισταμένου. Παρέβλεψαν να βρουν την παθογένεια και χρησιμοποίησαν μανδύα gunite. Παρέβλεψαν να δούνε, α) οτι το πεχα είχε πέσει σε σημείο που να επηρεάσει σοβαρά την πρόσφυση του gunite (<6,5), β) οτι υπήρχε αυτογένεια της διάβρωσης στο υφιστάμενο με αποτέλεσμα να επηρεάσει άμεσα τον μανδύα και γ) οτι κινδύνευαν να δημιουργήσουν καταστάσεις εσωτερικής ρηγμάτωσης του υφισταμένου λόγω αδυναμίας να εκτονώσει ρωγμές προς τα έξω. Εκτός απο το φωτογραφικό αποτέλεσμα η αντοχή του σκυροδέματος να έχει πέσει στο 8,7 MPa (καλύτερη θέση) ενω υπάρχουν σημαντικές ρηγματώσεις στο εσωτερικό του που εμφανίζονται με κενά στον υπέρηχο.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι οτι σήμερα το εν λόγω στοιχείο κρίνετε μη επισκευάσιμο.

+100000 και συμφωνώ οτι η νοοτροπία στην Ελλάδα δεν θα πληρώσει feasibility studies ακόμα και σε μεγάλα έργα.