Ροδοπουλος

Αυτά που λέει ο Αλέξης με μικρή ανάπτυξη πάντα μιλάμε για απλή φόρτιση. Μην ξεχνάς οτι θα το βρείς και στην στρέψη, στην κάμψη, στα σύνθετα, στην διάτμηση (είπαμε η μόνη πραγματική οδός μεταφοράς), συγκέντρωση ελαστικών τάσεων. Προσοχή μόνο στα λεπτότοιχα!!!!

babis.lou η κατάσταση είναι αρκετά κρίσιμη για να μιλάμε για υλικά. Σαν ΠΜ γνωρίζεις να την λύσεις. Εχω την εντύπωση οτι θα πρέπει να λάβεις σημαντική πτώση αντοχής της πλάκας αλλα και απομείωση του οπλισμού. Σαν πρώτη εντύπωση δεν είναι ενανθράκωση αλλα μάλλον βιολογική λόγω παρατεταμένης διαβροχής.

Δυστυχώς δεν έχω ακόμα φωτό αλλα θα βάλω μέσα στην εβδομάδα. Πριν απο 12 χρόνια κάποιος ΠΜ αποφάσισε να ενισχύσει υποστυλώματα 6οροφης με gunite μανδυα επειδή ακριβώς λόγω διάβρωσης ο οπλισμός του υφιστάμενου είχε απομείωση >40%. Επειδή μίλησα με τον συνάδελφο το μόνο που θυμάται είναι οτι ψέκασε με κάποιο αναστολέα. Χθες πήγα και είδα το εν λόγω κτίριο μετά απο κάλεσμα του συναδέλφου αφού υπήρχαν σημαντικές αποφλοιώσεις. Σε πρώτη όψη μια τυπική αστοχία απο διάβρωση. Κάνοντας όμως ενα υπέρηχο μέτρησα ταχύτητα 410, 411, 416 με έντονα κενά στο σήμα. Για να σας δώσω μια ένδειξη τυπική ταχύτητας φωτιάς σπανίως πέφτει κάτω απο 1000. Φωνάζοντας ένα μάστορα κατεβάσαμε το gunite και βρήκαμε οτι ο αρχικός οπλισμός είχε μια πολύ ενεργή διάβρωση τα οξείδια της οποίας συνέχιζαν να εκτονώνουν αυτή την φορά προς την φορά του κέντρου και όχι της επιφάνειας. Απο πλευράς αντοχής αυτό είναι λογικότατο αφού ο μανδύας και το δυνατότερο gunite δύσκολα θα δώσουν ενεργό δρόμο (η ρηγμάτωση σε ομοιόμορφο τασικό πεδίο ακολουθεί την μικρότερη αντοχή ή καλύτερα την ελάχιστη critical fracture toughness). Μια ένδειξη της δυνατότητας του σκυροδέματος να παραλάβει ρηγμάτωση εδω Το αποτέλεσμα είναι τα υποστυλώματα να έχουν αποκτήσει εσωτερική ρηγμάτωση> 20χιλ σε όλο το πάχος της αρχικής γεωμετρίας καθιστώντας το κτίριο υπερβολικά επικίνδυνο αλλα ταυτόχρονα και δύσκολο στην ενίσχυσή του. Πραγματικά πηγαίνοντας για καφέ μετά ο συνάδελφος είχε αλλάξει 100 χρώματα αντιλαμβανόμενος οχι μόνο το πρόβλημα αλλα ταυτόχρονα τον κίνδυνο που διατρέχουν οι ένοικοι και το σημαντικό κόστος που θα βρεθούν να πληρώσουν. Προβλήματα σαν και αυτά δίνουν στον τουλάχιστον μέτριο ΕΝ 260-1 εύσημα στην αρχή που λέει ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΑΒΡΩΣΗ......ΠΟΤΕ αλλα και σε πολλούς ιδιοκτήτες και ΠΜ που δεν θέλουν να ακολουθήσουν το νόμο όταν αποφασίζουν για κατηγορία σκυροδέματος, αποστάτες, ποιότητα κατασκευής, χρόνο ξεκαλουπώματος, συντήρηση του κτιρίου ή οταν βλέπουν μια ενίσχυση σαν φαινόμενο αριθμών στον υπολογιστή.

Υπάρχει γενικά μια λανθασμένη άποψη όσο αφορά την διάβρωση της όπλισης και τους τρόπους αντιμετώπισης της. Παρόλο που οι ΠΜ γνωρίζουν την άμεση επίδραση τόσο της διατομής όσο και της συνάφειας στην επάρκεια και ειδικότερα στην σεισμική απόκριση βρίσκουν δυσκολίες να πείσουν τους πελάτες τους να επενδύσουν στην ασφάλειά τους. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω οτι το πρόβλημα πολλές φορές γιγαντώνεται απο την ελλειπή πληροφόρηση των εταιριών υλικών. Ενα ιδιαίτερο παράδειγμα είναι οι αναστολείς διάβρωσης ή καλύτερα corrosion mitigators or Modified Corrosion Inhibitors. Έγραψα ή καλύτερα διότι στην ελληνική μετάφραση η λέξη mitigators γίνεται αναστολέας που κατ' εμέ είναι λάθος. Το πρόβλημα είναι σαφώς οτι σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ενας "αναστολέας" δεν μπορεί να επαναφέρει συνάφεια αλλα να περιορίσει υπο περιορισμούς την διάβρωση. Για τους περιορισμούς έχω ξαναγράψει αναλυτικά. Πηγαίνοντας πίσω στο αρχικό ερώτημα θα έλεγα οτι η καλύτερη απάντηση είναι αυτή που θα έδινε ένας χειρουργός σε ενα καρκινοπαθή " να το βγάλουμε όλο ή λίγο". Σε όλες τις περιπτώσεις θα πρέπει να καταλάβουμε οτι σε οποιαδήποτε επισκευή η διάβρωση θα πρέπει να σταματήσει τουλάχιστον για ενα γνωστό χρόνο (περίοδος συντήρησης). Επειδή αρκετές φορές σας έχω πει για το φαινόμενο του φωτοστεφάνου.....φωτό. Εδω έχουμε στον αριστερό οπλισμό επισκευή πριν απο 2 χρόνια και στο μεσαίο ....το δράμα. Εαν προσέξετε θα δείτε οτι το τσέρκι έχει λιώσει.

Αγαπητή Χλόη παραθέτω Οι γνωσεις οι δικες μου φτανουν εως την εξης διαδικασια: καθαιρεση σαθρων επικαλυψεων εως οτου να βρεθει σταθερη επιφανεια, εμποτισμος με αναστολεα διαβρωσης σε δυο χερια επικαλυψη οπλισμου με στρωση εποξειδικης ρητινης εφαρμογη επισκευαστικου κονιαματος και συντηρηση επι επταημερου. Αυτο μπορει να γινει στην πλακα? Η διαδικασία αποτελεί λύση στα προβλήματα κατηγορίας 3 βάση ISO, 1504, κλπ. Χρειαζόμαστε να έχουμε στα χέρια μας μετρήσεις για να αποφανθούμε για την κατηγορία και μετέπειτα να πάμε στους πίνακες και να λύσουμε το θέμα. Αν και το θέμα έχει τεράστιες διαστάσεις και αποτελεί πλέον κοινότυπο πρόβλημα που κάθε μηχανικός θα βρεθεί να λύσει, δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει αρκετή εγρήγορση απο πλευράς Παν/μιου (ελάχιστες εξαιρέσεις στο ΕΜΠ).

είσαι σε απόσταση λιγότερο απο 1 χιλιόμετρο απο την θάλασσα? Το γεωρανταρ το χρησιμοποιούμε για να ανιχνεύσουμε εγκάρσια αποκόλληση του πλάκας, προβόλου γεγονός που συντελεί στην μη διαφραγματική λειτουργία του δίσκου με αποτέλεσμα η μεταφορά των παραμορφώσεων να μην είναι ομοιογενής και μονοδιάστατη. Το πρόβλημα δημιουργείται απο την διάβρωση της όπλισης και την εγκάρσια ρηγμάτωση. Σε περιπτώσεις πυκνής όπλισης πχ /10 πολλές φορές οδηγεί στην σύνδεση των ρωγμών εγκάρσια του δίσκου ή παράλληλα με την όπλιση. Ο ποιοτικός έλεγχος θα δώσει τον κούφιο θόρυβο. Ο υπερηχός μπορεί να βρεί την διακοπή σήματος αλλα θα πάρει ώρα να σκανάρει. Το γεωραντάρ θα βρεί την ρωγμή και την επιφανειά της. Το τραγικότερο λάθος είναι ναι μεν να επέμβουμε τοπικά αλλά να μην πάρουμε μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα το ενεργό δυναμικό της διάβρωσης να αποθηκευτεί σε περιοχές με υγιεί οπλισμό. Ο τρόπος επέμβασης μελέτης θα πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να σταματήσουμε το φαινόμενο χωρίς να δημιουργήσουμε φωτοστέφανο (πύκνωση του ρεύματος σε καλό οπλισμό). Εαν ο ηλεκτρολύτης είναι ενανθράκωση τότε είναι σχετικά εύκολο να δημιουργήσουμε ζώνες εαν είναι χλωριόντα τότε ξεκινάμε απο την συγκέντρωση και το βάθος τους. Συγκέντρωση >0,18% κβ σκυροδέματος σε βάθος οριακά της επικάλυψης λύνεται με ανόδια διαφορετικά πάμε σε καθοδική προστασία περιοχής. Τώρα το κούφιο. Εαν είναι μικρή η περιοχή τότε βάζουμε συγκολλητικό βαρύτητας και μετράμε με τον υπέρηχο για να δούμε την ποιότητα της συγκόλλησης. Εαν είναι μεγάλη περιοχή (>5 τμ) τότε ο ΠΜ υπολογίζει κάναβο βλήτρων. Εαν τώρα είμαστε κοντά σε δοκό ή κόμβο με αποτέλεσμα να μην έχουμε επαρκή επιφάνεια για να μπουν τα βλήτρα σε λειτουργία (τυπικά χρειάζεται περίπου 1,2 μέτρα) τότε μπορούμε να πάμε σε άλλες λύσεις.

Ζητώ συγνώμη απο τους συναδέλφους αλλά όταν έχουμε διαμπερή ρωγμή που μπάζει νερά και μιλάτε για μόνωση................απλά θέλετε να πείτε οτι αναφέρεστε σε δεύτερη φάση!!!!! Η πρώτη σαφώς και είναι άλλη.

μέχρι στιγμής 2 χρόνια η JOTASHIELD THERMO είναι καλή. Εχω κάνει θερμογραφία και έχω διαφορά επι της βαθής και εκτός βαφής 8,5-11 βαθμούς.

δεν ξέρω έχω δει και καλά. Ολα είναι θέμα κόστους.

για τα σταμπωτά υπάρχουν προσμικτα που δίνουν αντοχή φθοράς 20 χρόνια.

μπορεί να γίνει διάφανη βαφή εμφανούς και να είναι όλα ίδια.

έχω την εντύπωση οτι το υφιστάμενο πάει με του 59 και η προσθήκη με ΕΑΚ.

οχι κάθε άλλο.

δεν διαφωνώ.

μιλάω για την ακριβώς εξωτερική επιφάνεια!!!!!

Μην ξεχνάς οτι ο κόκκος επιδρά στα ρεοπλαστικά του σκυροδέματος. Γενικά ελαφριά αδρανή κάτω απο 8 χιλ έχουν πρόβλημα για >2 κυβ. Το ερώτημα όμως θα πρέπει να τεθεί σωστά. Ποια χαρακτηριστικά επιθυμούμε να έχει η τελική επιφάνεια? Η αντοχή δεν έχει να κάνει με την επιφάνεια!!!!!!

Σε περιπτώσεις ρηγματωσεων κάθετων επιφανειών απο ξήρανση μέχρι και 6 χιλ ακόμα και πιθανώς δομητικές μπορούμε αντί να πάμε σε ενέσιμο να χρησιμοποιήσουμε την βαρύτητα και το EPOXEAL GS STRUCTURAL. Τα 23 MPa συγκολλητικής αντοχής είναι υπερ αρκετά.

Εγκιβωτισμός μπορεί να γίνει με πληθώρα επισκευαστικών κονιών ή ακόμα και με ειδικά ρητινούχα που πληρουν την παράμετρο EN 1504 Sd>50.

δεν πάνε εκτός και εαν έχει Ν/Τ>0.6. Αλλα τα έχουμε πει αυτά.

προσωπικά τις ρωγμές δεν τις βλέπω. Βλέπω σιδέρωμα ..........

Σε περιπτώσεις που το πάχος επισκευής ξεπερνάει τα 5 εκ θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ρεοπλαστική και αυτο-συμπυκνούμενη κονία. Το θέμα είναι να μειώσουμε τις αστοχίες απο τα πολλαπλά χέρια επισκευαστικού ενω να διατηρήσουμε τις ιδιότητες ανθεκτικότητας. Θα εκτιμήσετε ιδιαίτερα φαινόμενα που η καθαίρεση έχει μεγάλη διακύμανση πάχους. Επίσης θα γλυτώσετε τα τριψίματα για καθαρισμό της σκόνης μετά την ωρίμανση. Σας βάζω μια ενδεικτική λύση που χρησιμοποιείται και σε μάτιση και σε επισκευή.

Γενικά κάθε φορά που ξεπερνάς τα 50 κυβ οι απαιτήσεις αυξάνονται μαζί και τα προβλήματα. Βεβαίως και γίνεται να ρίξεις κουστούμι μέχρι και 2000 κυβ με την προϋπόθεση πως έχεις μελετήσει τα θερμοκρασιακά φορτία, έχεις κάνει σύνθεση σκυροδέματος που σχεδόν 99% θα απαιτήσει αυτο-συμπύκνωση και αυτο-επιπεδωση. Βέβαια ακούγετε εύκολο αλλα δεν είναι διότι να τρέξεις πεπερασμένα για τα θερμικά δεν είναι το ευκολότερο. Σαν πρακτική γίνεται σε μέτριου ύψους ουρανοξύστες και λιμενικά. Στους ουρανοξύστες διότι έχουν μεταλότυπο ορόφου που συμφέρει οικονομικά. Ακόμα και ο καλύτερος μελετητης σκυροδέματος θα έχει αστοχίες μέχρι 2 χιλ. ΟΚ υπάρχουν υλικά που τις κλείνουν με ψεκασμό. Τώρα στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αντίστοιχα έργα για να δημιουργήσουν οικονομία κλίμακος. Τώρα εαν επιμένεις ενδεικτικά το σκυρόδεμα θα βγεί τουλάχιστον 30Ε παραπάνω το κυβικό και ο καλουπατζής περίπου στο 150%.

Σαν Μηχ/Μηχ στην οικοδομή έχεις αρκετά πράγματα να κάνεις. Αφου ξέρεις και καλή αντοχή μπορείς να κάνεις δομική ακεραιότητα. Αρχιτεκτονική στις παραπάνω χώρες είναι κλειστό επάγγελμα. Στην Αυστραλία υπάρχουν 7 μεγάλα γραφεία που σαρώνουν τα πάντα (μιλάμε για έργα με ουσία). Επίσης θα πρέπει να δεις την αρχιτεκτονική και σαν αποτέλεσμα γνωριμιών, σοβαρών γνωριμιών!!!!

περίπου 150-180Ε το μέτρο (0,87kgr Zink). Το δένουμε στο κολωνοσίδερο απο την πλευρα της επικάλυψης ή ανάμεσα στα τσέρκια. Και πριν την σκυροδέτηση ειδικότερα εαν έχετε το υδροφόρο ψηλά. Βαζω και μια φωτό απο έργο που δουλεύω τώρα. Ειναι κάπως ιδιαίτερο λόγω χημικής προσβολής αλλα δεν υπάρχει άλλη λύση για υφιστάμενο.

Ενα σχετικά καινούργιο προϊόν που σήμερα υπάρχει και στην Ελλάδα (ΣΙΚΑ) είναι το Galvanode DAS. Μιλάμε για ράβδους Zink που παίζουν τον ρόλο θυσιαζόμενου ανοδίου. Ειδικότερα το Marine Type είναι ιδανικό για θεμελιώσεις που διαβρέχονται απο υδροφόρο ορίζοντα κοντά σε θάλασσα. Είναι γελοίο στην τοποθέτηση και υπολογίζεται στα 2Κγρ ανοδίου ανα 3τμ χάλυβα για 30 χρόνια. Το σημείο τοποθέτησης είναι το ύψος διαβροχής. Το κόστος είναι γελοίο για την προστασία που δίνει.