Ροδοπουλος

Μήπως στην Ελλάδα μετράμε και τα ερευνητικά προγράμματα της ΕΕ?

χρειάζονται μετρήσεις και μελέτη ... δεν απαντιέται και δεν λύνεται τόσο εύκολα. Πιθανότατα να έπρεπε να καθαιρεθούν εκατέρωθεν τα επιχρίσματα, να αλλάξει τελείως το σύστημα θερμομόνωσης, να γίνει χρήση υλικών με δυνατότητα μεγάλης διαπνοής και χωρίς συγκράτηση υγρασίας, κλπ. Μετρήσεις για να διαπιστωθεί το πρόβλημα, μελέτη για να λυθεί το πρόβλημα, επιλογή υλικών και δράσεων, κλπ. Δεν είναι κάτι εύκολο.

Σε προηγούμενο τεύχος του περιοδικού (#3, Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2013), αναφέρθηκα στην άναρχη εικόνα που επικρατεί στη σήμανση των ελληνικών αυτοκινητοδρόμων. Συγκεκριμένα, έγραφα για μία διαδρομή τριακοσίων περίπου χιλιομέτρων από την Κυλλήνη προς την Αθήνα, όπου παρατηρεί κανείς τέσσερις διαφορετικές γραμματοσειρές να έχουν χρησιμοποιηθεί στις πινακίδες. Όπως φαίνεται, τα παράπονά μου είχαν αποτέλεσμα, αφού πρόσφατα μου ζητήθηκε αν θα ήθελα να συμβάλω ώστε να ενοποιηθούν, να εξορθολογιστούν και να βελτιωθούν οι γραμματοσειρές που χρησιμοποιούνται, τόσο στους αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας όσο και στη σήμανση των επαρχιακών οδών. Το χρονικό που ακολουθεί, φανερώνει για μία ακόμη φορά την ανεπάρκεια της ελληνικής πολιτείας να θέτει κανόνες και προδιαγραφές σε στοιχειώδεις εφαρμογές της εικόνας και της επικοινωνίας της γενικότερα. Η γνωστή σε όλους μας χαρακτηριστική μπλε σήμανση των επαρχιακών οδών της Ελλάδας έχει προκύψει από την προσαρμογή του βρετανικού προτύπου που σχεδιάστηκε από τον Jock Kinneir και τη συνεργάτιδά του Margaret Calvert στη δεκαετία του ‘60. Στην Ελλάδα υιοθετήθηκε το 1974, όταν δημοσιεύθηκαν οι σχετικές προδιαγραφές σε τεύχος του υπουργείου Δημοσίων Έργων. Στις προδιαγραφές αυτές παρουσιάζονται οι λατινικοί και ελληνικοί χαρακτήρες, οι αριθμοί και κάποια βασικά σημεία στίξης. Περιγράφεται επίσης ο ακριβής τρόπος τοποθέτησης, που προϋποθέτει συγκεκριμένο ύψος χαρακτήρων με αντίστοιχες αποστάσεις για όλα τα ζεύγη γραμμάτων. Πρακτικά, ο κατασκευαστής της πινακίδας τοποθετούσε τους χαρακτήρες πάντοτε σε συγκεκριμένη διάσταση με προκαθορισμένες αποστάσεις για κάθε ζεύγος χαρακτήρων, όπως αναγράφονται σε σχετικούς πίνακες. Σωστή περιγραφή για τα δεδομένα της εποχής, αλλά εμφανώς ξεπερασμένος τρόπος χρήσης σήμερα. Όμως, αντίστοιχες προδιαγραφές συντάχθηκαν και αρκετά χρόνια αργότερα, το 2003, όταν ακολουθήθηκε το γερμανικό πρότυπο DIN για τη σήμανση των νέων αυτοκινητοδρόμων ταχείας κυκλοφορίας της χώρας (πράσινες πινακίδες). Σε αυτήν την περίπτωση προσαρμόστηκαν οι γραμματοσειρές DΙΝ 1451 (Mittelschrift και Engschrift) για την κανονική και στενή γραφή αντίστοιχα, από τον σχεδιαστή Έκτορα Χαραλάμπους. Δημιουργείται βέβαια η απορία, πώς, ενώ βρισκόμαστε ήδη στην ψηφιακή εποχή, οι προδιαγραφές προσαρμόστηκαν στα προ εικοσιπενταετίας πρότυπα και όχι στις σύγχρονες απαιτήσεις, όπως θα ήταν λογικό. Η συμβολή μου στο έργο θα αφορούσε την ομογενοποίηση των σχεδίων, τη μεταφορά των περιγραμμάτων σε αρχεία γραμματοσειρών με τέτοιο τρόπο ώστε να ακολουθούνται οι προδιαγραφές ενδιάμεσων αποστάσεων (διαστοιχείωση), οι οποίες θα έπρεπε να ταυτίζονται απόλυτα με τους πίνακες προδιαγραφών για το δεδομένο ύψος χαρακτήρων. Έτσι, για παράδειγμα, γράφοντας το όνομα μιας πόλης με τη νέα γραμματοσειρά, στο ύψος των 112 χιλιοστών, το πλάτος των χαρακτήρων και οι ενδιάμεσες αποστάσεις θα πρέπει να ταυτίζονται σε χιλιοστά με τον προβλεπόμενο από τους πίνακες αριθμό. Η μεταφορά αυτή θα εκμηδένιζε τον χρόνο σχεδιασμού μιας πινακίδας σήμανσης σε αντίθεση με την προηγούμενη κατάσταση, όπου τα γράμματα έπρεπε να στοιχειοθετηθούν ένα προς ένα και να ρυθμιστούν οι αποστάσεις μεταξύ τους με σχετική μέτρηση. Η διαδικασία σχεδιασμού Για τη γραμματοσειρά των μπλε πινακίδων, της λεγόμενης επαρχιακής σήμανσης, οι χαρακτήρες που σχεδιάστηκαν στο χαρτί το 1973-74 είχαν ήδη ψηφιοποιηθεί έστω και σε απλά ανυσματικά αρχεία από τις εταιρείες που ασχολούνται με την οδοσήμανση και στοιχειοθετούνταν ένα – ένα. Το σχέδιο των λατινικών, όπως ανέφερα παραπάνω, προέρχεται από τη μελέτη των Βρετανών Kinnear-Calvert, με εμφανή όμως σχεδιαστικά λάθη κατά την αντιγραφή. Τα ελληνικά, τα οποία –σωστά ή λάθος– συνηθίσαμε με τον καιρό, σχεδιάστηκαν –άγνωστο για μένα από ποιον– με μεγάλα λάθη και φανερά περιορισμένη σχεδιαστική ικανότητα. Λογικό, όμως, σε μια εποχή που Έλληνες σχεδιαστές δεν είχαν ακόμη ασχοληθεί συστηματικά με το αντικείμενο. Τα λάθη είναι ολοφάνερα, όπως διαπιστώνουμε στη σχετική εικόνα. Για παράδειγμα, το χι είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο πρέπει, καταλαμβάνοντας χώρο τόσο στα ανωφερή όσο και στα κατωφερή τμήματα. Το ταυ είναι τοποθετημένο ανεστραμμένο, με το αριστερό άκρο δεξιά και αντίστροφα. Το ω είναι τεράστιο συγκριτικά με τα άλλα πεζά γράμματα. Το φι καταλαμβάνει το ίδιο πλάτος με το όμικρον, ενώ δεν θα έπρεπε γιατί αποτελείται από τρία κατακόρυφα στελέχη και όχι δύο, με αποτέλεσμα να μικραίνει η αντιφόρμα και να «μπουκώνει» το γράμμα. Στις γραμματοσειρές DIN των πράσινων πινακίδων των αυτοκινητοδρόμων, παρατήρησα ότι η κανονική γραφή ήταν σε ικανοποιητικό σχεδιαστικό επίπεδο, ενώ αντίθετα η στενή γραφή παρουσίαζε σοβαρά σχεδιαστικά λάθη. Αμφιβάλλω, λοιπόν, αν τα δεύτερα σχεδιάστηκαν από τον Έκτορα Χαραλάμπους και πιστεύω πως έγιναν από κάποιον χωρίς γνώσεις τυπογραφίας. Συγκεκριμένα, πολλοί χαρακτήρες είχαν λάθος διαστάσεις, άλλοι λάθος πάχος, ενώ υπήρχαν ελληνικοί χαρακτήρες αντιγραμμένοι (copy-paste) από άλλες γραμματοσειρές χωρίς σχέση με τη φιλοσοφία της DIN (π.χ. το έψιλον, το ωμέγα και το τελικό σίγμα ανήκουν στην Helvetica Condensed!). Στη διάρκεια αυτού του έργου, πήρα την πρωτοβουλία να εξορθολογίσω τον σχεδιασμό, να βελτιώσω δηλαδή τα περιγράμματα και να αποβάλω ξένα στοιχεία που ενοχλούν οπτικά και αποτελούν «τυπογραφικά οξύμωρα». Το θεώρησα σαν μια ευκαιρία να βελτιωθεί η σημερινή εικόνα των πινακίδων που διοχετεύει λάθη στην τυπογραφική συνείδηση του κοινού. Κυρίως όμως από επαγγελματική διαστροφή, καθώς το μάτι μου πέφτει διαρκώς στα λάθη, τα οποία με ενοχλούν και βασανίζουν –όπως και τόσα άλλα– την τυπογραφική μου καθημερινότητα. Όλα αυτά δεν έγιναν βέβαια στο πλαίσιο μιας πλήρους και συνολικής μελέτης επανασχεδιασμού της οδοσήμανσης –πράγμα αδύνατο στη σημερινή κατάσταση της χώρας– αλλά μιας μικρής προσπάθειας να κρατηθεί το υπάρχον ύφος των γραμματοσειρών, κάνοντας ταυτόχρονα τις απαραίτητες βελτιώσεις, που ωστόσο δεν θα γίνονταν αντιληπτές από κάποιον μη ειδικό. Όταν μετά από πολλές ημέρες εντατικής εργασίας και δοκιμών θεώρησα ότι είχε επιτευχθεί ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα, άκουσα στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής την υπεύθυνη δημιουργικού του πελάτη να εκφράζει έντονη δυσαρέσκεια, λέγοντας ότι αλλοίωσα τις γραμματοσειρές και τις μετέβαλα προς το χειρότερο. Απόρησα φυσικά και αντιλήφθηκα πως τα κριτήριά μας ήταν τελείως διαφορετικά. Από πλευράς μου το θέμα ήταν ουσιαστικό, ενώ για έναν εργολάβο που συναλλάσσεται με το Δημόσιο ήταν τυπικό, αφού έπρεπε να τηρεί απαρέγκλιτα τις προδιαγραφές –όσο λάθος και να ήταν– προκειμένου να μη σκαλώσει στις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που θα μπορούσαν ακόμη και να ακυρώσουν τη συμμετοχή του στο έργο. Βέβαια, έχουμε δει και γραμματοσειρά Arial Light σε τμήμα της Εθνικής Οδού, αλλά δεν ξέρω αν αυτή η αυθαιρεσία είχε επιπτώσεις στον εργολάβο. Το αποτέλεσμα της εργασίας ήταν, μεταξύ άλλων, και η γραμματοσειρά της επαρχιακής σήμανσης, που απορρίφθηκε από τον πελάτη. Η γραμματοσειρά που ονομάστηκε CF Dromon και παρατίθεται με συγκριτικό δείγμα στις εικόνες, εμπλουτίστηκε με πλήρες λατινικό σύνολο χαρακτήρων, εναλλακτικούς τύπους αρίθμησης και πλήρη σημεία στίξης. Διατίθεται δωρεάν από το site μας www.fonts.gr καθ’ όλη τη διάρκεια της έκθεσης gr design – Διαδρομές, που παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς από τις 17 Απριλίου έως τις 17 Μαΐου 2015, με την ευκαιρία του εορτασμού των 20 χρόνων από την ίδρυση της Ελληνικής Ψηφιακής Τυποθήκης – Fonts.gr και την έντονη συμμετοχή μας στα τυπογραφικά δρώμενα της χώρας μας. Όσο και αν όλα αυτά φαντάζουν «ψιλά γράμματα», ο σχεδιασμός ενός συστήματος οδοσήμανσης με σύγχρονα σχεδιαστικά πρότυπα θα επέτρεπε την ευκολότερη και αμεσότερη ενημέρωση των οδηγών, συμβάλλοντας εν μέρει στην οδική ασφάλεια και προβάλλοντας ταυτόχρονα μια ενοποιημένη και μοναδική εικόνα, όπως αυτή που ακολουθείται και χαρακτηρίζει τις προηγμένες χώρες του κόσμου. Γράφει ο Παναγιώτης Χαρατζόπουλος τυπογραφικός σχεδιαστής Πηγή: https://grdmagazine....es-tou-dromou/ Click here to view the είδηση

τι πιστεύεις ότι αλλάζει κοντά στην θάλασσα? Το πρόβλημα είναι οτι το σπίτι αυτό είχε πάντα συσσωρευμένη υγρασία στους τοίχους. Απλά πριν την επέμβαση δεν είχε πιθανότητα να φτάσει στο σημείο δρόσου. Παίζουμε με το λινκ http://www.dpcalc.org/ τώρα αυτό που λέμε θερμοκρασία στην σελίδα είναι η θερμοκρασία επιφανείας. Αυτό είναι η πρώτη δημοτικού στο θέμα. Απο εκεί και πέρα αυτό που έγινε είναι οτι υγροποιεί και σε εσωτερικό επίπεδο. Είμαι σίγουρος ότι όλες οι στρώσεις είναι μούσκεμα. Ο φίλος μας είναι ένα απο τα θύματα της άγνοιας των μηχανικών και των εμπόρων. Να κάνει μήνυση στο ΥΠΕΚΑ, στον μηχανικό και στην τεχνική εταιρία.

Ο αερισμός δεν έχει σχέση!!!!!!!!!!! Φταίει η εξωτερική θερμομόνωση και τα θερμοδιακοπτόμενα κουφωματα. Διαβάζεις το 9 Σενάρια, 4 Πρότυπα ΕΝ και βασικά στοιχεία που πρέπει να γνωρίζουμε πριν εφαρμόσουμε το "εξοικονομώ κατ' οίκον", ... για να μην το φάει τελικά η μαρμάγκα! https://e-archimedes.gr/component/k2/item/6555-

+10 σωστός !!! και με fan coil ακόμα καλύτερα.

απαιτείται μελέτη θερμική ροής αλλά θα καταλήξει σε αυτό που ήδη ξέρουμε. Αν κατάλαβα καλά το κρύσταλλο βρίσκετε πίσω από το σώμα. Η λύση είναι απλή και έχει να κάνει με την επίχυση της θερμότητας. Θα αγοράσετε μια βαφή υψηλής ανακλαστικότητας στο ίδιο ακριβώς χρώμα και θα βάψετε την περιοχή περιμετρικά του σώματος + δοκούς + την περιοχή της πλάκας. Η θερμική ανάκλαση θα μετατοπίσει την θερμική ροή κατά περίπου 20 εκ και θα κερδίσετε κάποιες θερμίδες (20-30%). Είναι βασικές αρχές εξαναγκασμένης θερμικής ροής που χρησιμοποιείτε στα πράσινα κτίρια. Απλούστατο το κάνετε μόνος σας και δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω.

Αποτελέσματα U βάσει 9869 χωρίς διόρθωση θερμικής μάζας.

Οχι απαραίτητα διαφέρει από κατασκευαστή σε κατασκευαστή. Δηλαδή μπορείς να βρεις EPS με μ=100 και XPS με μ=80. Μπορείς ακόμα και να βρεις EPS με μ=20. Παραμένει γενικά εμπορικός μύθος και όχι πραγματικότητα. Παράδειγμα http://www.fibran.gr/files4users/images/FIBRANxps/Application_table.png https://fibran.gr/files4users/files/Certification_EPS/CE_FIBRANeps_GRAFIT.pdf Στην διπλωματική πάντως σωστά αναφέρεται ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Η παρούσα διπλωματική εργασία δίνει αφορμές για μελέτη σε αρκετά θέματα που αφορούν τη θερμική συμπεριφορά του κτιριακού κελύφους. Σε αυτή την παράγραφο θα αναφερθούν ορισμένα από αυτά. Κρίνεται σωστό, ότι για μια ολοκληρωμένη μελέτη για τον πειραματικό προσδιορισμό του συντελεστή θερμικής διαπερατότητας των τοιχοποιίων, θα πρέπει να γίνουν επιπλέον μετρήσεις, τόσο στις ίδιες τοιχοποιίες που μελετήθηκαν, όσο και σε άλλες με παρόμοια χαρακτηριστικά. Θα πρέπει να γίνουν μετρήσεις καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, και κυρίως τους χειμερινούς μήνες όπου, σύμφωνα και με τξ βιβλιογραφία, είναι ιδανική εποχή για τέτοιου είδους μετρήσεις. Επίσης, για πιο αξιόπιστα αποτελέσματα είναι αναγκαία η επανάληψη των μετρήσεων στις ίδιες τοιχοποιίες, αλλά σε διαφορετικά σημεία. Έτσι θα προκύψουν ολοκληρωμένα και αξιόπιστα συμπεράσματα για τους συντελεστές κάθε τοιχοποιίας και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιούνται. Επίσης, θα ήταν ενδιαφέρον να γίνουν μετρήσεις σε διάφορες συνθήκες για πολλές τοιχοποιίες, ώστε να προσδιορισθούν (αν υπάρχουν) βέλτιστες συνθήκες για επιτόπιες μετρήσεις με σκοπό το προσδιορισμό του συντελεστή U-value. Έτσι θα προέκυπτε στη συνέχεια οι απαιτήσεις που θα πρέπει να πληρούνται σε τέτοιου είδους μετρήσεις ανάλογα με την τοιχοποιία και τη μεθοδολογία επεξεργασίας των μετρήσεων. Ένα θέμα που δεν έγινε εφικτό να τελειοποιηθεί η μελέτη στην παρούσα διπλωματική είναι η μεθοδολογία της δυναμικής μεθόδου κατά ISO 9869. (εν συναντάται συχνά στη βιβλιογραφία και είναι σχετικά δύσκολη η αντίληψη της εφαρμογής της. Ένα ακόμη ζήτημα το οποίο θα είναι ενδιαφέρον σε επόμενες μελέτες είναι η χρήση και άλλων μεθόδων επεξεργασίας των επιτόπιων μετρήσεων επιφανειακών θερμοκρασιών και θερμοροών. Έτσι θα είναι εφικτή η σύγκριση όλων των μετρήσεων, κάτι που θα είναι πολύ χρήσιμο σε πολλούς μελετητές. Επιπλέον, στις μετρήσεις της ροής θερμότητας σε κτίρια ένα μεγάλο ρόλο παίζει η συναγωγή γεννώντας πολλά προβλήματα. Επίσης επειδή οι αισθητήρες της θερμοροής τοποθετούνται στην επιφάνεια της τοιχοποιίας και δεν είναι δυνατή η εισχώρησή τους στο εσωτερικό, θα πρέπει να γίνει κάποια κατάλληλη βαθμονόμηση, ώστε οι αισθητήρες που είναι ήδη βαθμονομημένοι σε συνθήκες αγωγής θερμότητας να μπορούν να δίνουν το ίδιο σωστά αποτελέσματα και σε συνθήκες συναγωγής.

Πολύ σωστή παρατήρηση. Αλλα επιτρέψτε μου να περιγράψω το πρόβλημα όπως μελετώντας το έχω καταλήξει. α) Ο ΚΕΝΑΚ δεν λαμβάνει υπόψιν του την παραμένουσα υγρασία στα υλικά κατά παράβαση των Ευρωπαικών οδηγιών και προτύπων. Θεωρώ οτι το έκανε αυτό ώστε να μην αυξήσει το κόστος μελέτης και άρα να αποτρέψει την εφαρμογή διαφόρων προγραμμάτων της ΕΕ. Η συζήτηση λοιπόν είναι περισσότερο πολιτικής φύσεως από ότι τεχνικής. β) Στην Ελλάδα δεν είχαμε και δεν έχουμε ιδιαίτερη παράδοση στην θερμο-υγρομόνωση. Έγινε της "μόδας" τα τελευταία 12 χρόνια ειδικά με τα προγράμματα της ΕΕ. Χωρίς αυτά πιστεύω ότι δεν θα μιλάγαμε σήμερα σε αυτό το νήμα. γ) Αν κάποιος διαβάσει προσεκτικά τον ΚΕΝΑΚ σωστά θα καταλάβει ότι σε πολλές παραγράφους αφήνει να εννοηθεί ότι μελετάει για εξειδικευμένες συνθήκες χωρίς να αποτρέπει τον μηχανικό μελετητή να κάνει διαφορετικές παραδοχές ή και να χρησιμοποιήσει διαφορετικά πρότυπα μελετών. δ) Οι εταιρίες λογισμικού στην Ελλάδα κατέφυγαν στην "απλή" εφαρμογή του ΚΕΝΑΚ διότι διαφορετικά ο όγκος προγραμματισμού θα αυξανόταν εκθετικά και άρα και η τιμή αγοράς. Αν πχ το φθηνότερο λογισμικό έφτανε στις 4500-6000Ευρώ θα έκαναν ελάχιστες πωλήσεις. Πιθανότατα θα αναγκαζόντουσαν και να αγοράσουν κώδικα απο το εξωτερικό. ε) Η Ελλάδα έχει σοβαρές ιδιαιτερότητες που κάνουν την υγρο-θερμομόνωση εξαιρετικά πολύπλοκη διαδικασία. Τα κλιματικά δεδομένα είναι εξαιρετικά πολύπλοκα και δημιουργούν ακραίες τιμές. Έχουμε μεγάλα υψόμετρα, έχουμε θάλασσα και έχουμε και σοβαρές διακυμάνσεις υγρασίας. ζ) Αν θέλετε ο ΚΕΝΑΚ δεν είναι optimised για τα Ελληνικά δεδομένα. Εδώ υπάρχουν σοβαρά προβλήματα εμπορικής/τεχνικής διαχείρισης. Είναι πολύ δύσκολο πχ να πεις ότι στην Βόρεια Ελλάδα είναι καλύτερο να κάνεις εσωτερική, στην κεντρική μεικτή και στην νότια εξωτερική. Το άλλο βασικό πρόβλημα είναι οτι ο ΚΕΝΑΚ τότε δεν έβλεπε την μεγάλη αύξηση της τιμής του ρεύματος και των καυσίμων ώστε να προβεί σε βελτιστοποίηση. η) Υπάρχουν σαφώς παραλείψεις που δυστυχώς θα βρούμε μπροστά μας. Η συντακτική επιτροπή δεν κινήθηκε pro-active ώστε να προσπαθήσει να εντάξει τις κοινοτικές οδηγίες που γνώριζε ότι θα αρχίσουν να γίνονται απαιτητές στην Ελλάδα. Πίστευε ότι θα έχει το χρόνο να κάνει αναθεωρήσεις και να προλάβει καταστάσεις. Μπορεί μάλιστα να πήρε και πολιτικές εγγυήσεις όσον αφορά τον διαθέσιμο χρόνο και τους απαιτούμενους πόρους. Για το XPS, EPS πλέον με την ETAG-004-2011 δεν έχουν καμία απολύτως διαφορά και το τονίζω αυτό. θ) Το πρότυπο ΕΝ ISO 9869 και το ISO 50001 είναι κάτι που υποχρεωτικά θα ισχύσει στην Ελλάδα εντός του 2017. Θα ξεκινήσει με τα δημόσια κτίρια λόγω energy signature και θα επεκταθεί και σε άλλες χρήσεις. Ας μην ξεχνάμε οτι η ΔΕΗ πλέον θα χρεώνει CO2 footprint διαφορετικά. Εργαστήρια υπάρχουν και είναι τα εκατομμύρια κτίσματα. Είναι πολύ λογικό οτι εντός 12-24 μηνες απο την εφαρμογή του προτύπου ΕΝ ISO 9869 θα υπάρχει τεράστιος όγκος πληροφορίας και θα αναθεωρηθούν πολλά πράγματα. Αντιγράφω Introduction The thermal transmittance of a building element (U-value) is defined in ISO 7345 as the “Heat flow rate in the steady state divided by area and by the temperature difference between the surroundings on each side of a system”. In principle, the U-value can be obtained by measuring the heat flow rate through an element with a heat flow meter or a calorimeter, together with the temperatures on both sides of the element under steadystate conditions. However, since steady-state conditions are never encountered on a site in practice, such a simple measurement is not possible. But there are several ways of overcoming this difficulty: a) Imposing steady-state conditions by the use of a hot and a cold box. This method is commonly used in the laboratory (ISO 8990) but is cumbersome in the field; Assuming that the mean values of the heat flow rate and temperatures over a sufficiently long period of time give a good estimate of the steady-state. This method is valid if: 1) the thermal properties of the materials and the heat transfer coefficients are constant over the range of temperature fluctuations occurring during the test; 2) the change of amount of heat stored in the element is negligible when compared to the amount of heat going through the element. This method is widely used but may lead to long periods of measurement and may give erroneous results in certain cases.

Δεν έχουμε την ίδια μόνωση!!!!!!!!!! Έχουμε το ίδιο συνολικό πάχος XPS αλλα διαφορετική δόμηση και υλικά. Η ΙΔΙΟ-2 έχει διάκενο αέρα και διπλή τσιμεντοσανίδα. Η διαφορά στο θεωρητικό U μπορεί να είναι μικρή αλλά στην θερμοροή κάνει μεγάλη διαφορά. Στην σύγκριση η μεγάλη διαφορά έγκειται στα παρακάτω (ΙΔΙΟ-2 vs ΙΔΙΟ-1), Ο ΙΔΙΟ-2 έχει φτιάξει με το διάκενο του αέρα ένα δικό του μικροκλίμα που ελέγχει την αδράνεια και την θερμοχωρητικότητα των υλικών. Επιπλέον ελέγχει και το ποσοστό υγρασίας του τοιχίου Ο/Σ διατηρώντας το χαμηλά ώστε να κερδίσει θερμική αδράνεια. Το άλλο του κέρδος είναι οτι δεν χρειάζεται να ζεστάνει τον όγκο του Ο/Σ διότι το έχει μονώσει και απο τις 2 πλευρές. Το άλλο του κέρδος είναι οτι εξασθενεί τις θερμογέφυρες κάτι που δεν το βλέπουμε στις συγκεκριμένες μετρήσεις. Το μεγάλο του όμως κέρδος είναι οτι διατηρεί τα εσωτερικά του υλικά (τσιμεντοσανίδα+επίχρισμα) του στεγνότερα απο ότι η ΙΔΙΟ-1 και το λ χαμηλό. Καθυστερεί να στεγνώσει το σκυροδεμά του σε σχέση με την ΙΔΙΟ-1. Η ΙΔΙΟ-2 κερδίζει στην ουσία από την θερμική άνεση του εσωτερικού τοίχου που είναι εξαιρετικά πιο ζεστός απο ότι στην ΙΔΙΟ-1. Έχουμε και αυτές τις μετρήσεις. Το καλοκαίρι θεωρώ ότι πάλι θα κερδίσει επειδή γενικά στην περιοχή κάνει ζέστη και το κτυπάει ο ήλιος. Αισθητικά δεν υπάρχει καμία διαφορά στις 2 ιδιοκτησίες. Σίγουρα υπάρχει διαφορά κόστους κατασκευής. Συγκριτικά επειδή τα υπολογίσαμε πλήρωσε περίπου 14% ακριβότερα για το κέλυφος. ΟΚ λογικά σε 2-3 χρόνια θα το κάνει απόσβεση από την διαφορά της θερμορροής. Όσο θα περνάνε τα χρόνια θα μείωση κατ εκτίμηση ενα επιπλέον 8-12% της θερμοροής σε αντίθεση με την ΙΔΙΟ-1 διότι θα υλικά του θα στεγνώσουν. Η ΙΔΙΟ-1 πιθανότατα θα αυξήσει την θερμοροή διότι την προδίδει το εσωτερικό επίχρισμα που δεν λέει να στεγνώσει και διατηρεί ένα 2% υγρασία. Και οι 2 ιδιοκτησίες αποπερατώθηκαν το 2011. Ποια είναι η καλύτερη μόνωση γενικά και αόριστα δεν απαντιέται με γενικότητες. Αλλάζει σε σχέση με τα κλιματολογικά, τα υλικά κλπ. Αν πχ βάλεις εξωτερικό επίχρισμα με εξαιρετική διαπνοή αλλάζουν πολύ τα πράγματα διότι γενικά θα στεγνώσεις τα υλικά σου γρηγορότερα. Οι βασικοί κανόνες του παιχνιδιού είναι, α) να επιλέξεις και να διατηρήσεις τα υλικά σου όσο το δυνατό πιο στεγνά ώστε το πραγματικό λ να πλησιάσει το θεωρητικό, β) να μπορείς να κρατήσεις καλή επίχυση γ) να διατηρήσεις την αδράνεια ώστε να αντισταθμίσεις τον ρυθμό μεταβολής της εξωτερικής θερμοκρασίας. δ) να μην έχεις μεγάλες διαφορές ρυθμού θερμοροής στην μονάδα του χρόνου ώστε να μπορείς να επιλέξεις και να δουλέψεις σωστά την αντλία ή οτιδήποτε άλλο. Το σίγουρο είναι οτι αν κάποιος μελετητής εφαρμόσει το ISO 9869 θα λάβει μια εξαιρετική πληροφορία ώστε να επιλέξει σωστά την αντλία και την λειτουργία της. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση μελέτης υφισταμένων πριν την θερμομόνωση. Αν μάλιστα βάλεις και ένα θερμοροόμετρο και στην εξωτερική επιφάνεια και πλέον διαβάζεις διαφορά μπορείς να καταλάβεις πλήρως την θερμοχωρητικότητα, την υγρασία και την αδράνεια. Μετά είσαι σούπερ. Στην διπλωματική ο συνάδελφος αυτό ακριβώς αποδεικνύει οτι η θερμοροοή και το U είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στα κλιματολογικά δεδομένα και δεν έχουμε σταθερή τιμή. Αν το κάνεις ΜΟ στο διάστημα ενός έτους είναι τεράστιο λάθος διότι θα τείνεις σε μικρό εύρος που είναι λάθος. Το σωστό είναι να το σπάσεις σε ΔU χειμώνα και ΔU καλοκαιριού και να βρεις ανάλογα την περιοχή τον καλύτερο συνδυασμό.

Ιδιοκτησία 1. Μιλάμε για το ίδιο κτίριο απλά στο ισόγειο με μετρήσεις την ίδια περίοδο ακριβώς αλλά με διαφορετική διάταξη θερμομόνωσης που δείχνω στην εικόνα. Βάζω και την θερμοροή για να συγκρίνετε. Η διαφορά δεν εξηγείται απο το θεωρητικό U αλλά από την χρήση της θερμοχωρητικότητας, την παραγόμενη υγρομετρία, την θερμική αδράνεια, την διάταξη και τα υλικά. Το βάλε 10 πόντους XPS που μας τσαμπουνάει ο ΚΕΝΑΚ δεν είναι λύση αλλά ευχολόγιο. Συγκρίνετε επίσης το πόσο διαφορετικά αντιδρούν στις χαμηλές θερμοκρασίας οι 2 ιδιοκτησίες. Είναι αυτό που "δεν μου αρέσει" στην διπλωματική εργασία.

ISO 9869-1:2014 Thermal insulation — Building elements — Insitu measurement of thermal resistance and thermal transmittance Part 1: Heat flow meter method επειδή μέσα στο χρόνο θα ψάχνουμε υποχρεωτικά να το βρούμε για να εφαρμόσουμε την κοινοτική οδηγία. BS ISO 09869-1-2014.pdf

Βρίσκεις ένα σημείο μακρυά απο θερμογέφυρα και αλλαγή υλικών και τοποθετείς ένα θερμοροόμετρο. Στην προκείμενη gSkin απο την Green Teg. Σχεδόν δίπλα βάζεις ενα μετρητή θερμοκρασίας και υγρασίας αέρα Cambel Scientific CS215, περνάς και έναν μετρητή επιφανειακής θερμοκρασίας TRITEC Pt1000 και απο την έξω πλευρά Cambel Scientific - 10K3A1iA Thermistor. Τα στέλνεις όλα σε 16 bit data logger DAQ με 6 κανάλια programmable και τα βγάζει σε excel. Λαμβάνεις μετρήσεις για 72 ώρες και μετά θα πρέπει να εφαρμόσεις το ISO 9869 για να βγάλεις το U. επειδή τον είχα τον logger δεν μπορώ να περάσω σύνδεση απο την αντιστάθμιση της NIBE διότι μου δίνει 32 bit labview driver. Κατάφερα όμως και σύνδεσα με τον μετρητή της κατανάλωσης. Experiment 1. Στην φάση 2 θα τα κάνω ολα wireless και θα τα πετάξω στο labview. Οι μετρήσεις είναι απο σπίτι γνωστού που μοιραζόμαστε την λόξα. Οκ έχει κάνει τρομερή μόνωση με εξωτερική + εσωτερική + διάκενο αέρα + ξηρά δόμηση. Διαβασμένο παιδί (λέμε τώρα είναι στα 62) και τρελαμένος με τα ηλεκτρονικά. Η διαδικασία είναι απλή. Ανοίγουμε το logger κάθε 1 λεπτό και καταγράφουμε τα αποτελέσματα. Η λογική είναι να βρεις το πραγματικό U. Θεωρητικά αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να φτιάξουμε patterns τα οποία θα τα ρίξουμε πίσω στην αντιστάθμιση, πρώτα ο θεός. Το θετικό είναι ότι με το διάγραμμα βλέπεις την αδράνεια και άρα την ποιότητα της μόνωσης, βλέπεις την θερμοροή, βλέπεις θερμική άνεση, κλπ. Διάβασα την διπλωματική αναλυτικά. Πολύ καλή δουλειά. Το μόνο που δεν έκανε (λογικό) είναι να δει την επίδραση χαμηλών θερμοκρασιών (έκανε τις μετρήσεις καλοκαιρινούς μήνες). Θα μου πεις το U αλλάζει? αλλάζει βέβαια διότι στα πορώδη υλικά η θερμοροή επηρεάζεται από την εσωτερική υγρασία. Γράφουμε ένα άρθρο για τον Αρχιμήδη το οποίο θα τελειώσουμε σε κανένα μήνα. Η νέα λόξα που μας έχει έρθει είναι να βάλουμε θερμοροόμετρο και απο έξω και να μετράμε ΔQ ώστε να έχουμε πραγματική αποτύπωση της θερμοχωρητικότητας. Η διάταξη του φίλου μου που μετρήσαμε. Το σπίτι θερμαίνεται με αντλία Daikin Altherma, συνδεδεμένη με ηλιακό GigaXS με δεξαμενή 200 λίτρων και fancoil FDL2-I. Το σπίτι είναι 211 τμ σε ένα επίπεδο.

Μέτρηση Θερμοροής με σένσορα και η μόνωση είναι αστέρι. Η εσωτερική θερμοκρασία αέρα κυμάνθηκε μεταξύ 20,6-21,8.

κάτι σαν το γάμο.

Κάτι που πιθανότατα δεν είναι γνωστό στο σύνολο των μηχανικών είναι ότι στην περίπτωση της ενανθράκωσης η ενεργοποίηση της διάβρωσης δεν λαμβάνει χώρα όταν το pH πέσει κάτω απο 9,2 (ένδειξη phenolphthalein) αλλά για pH μεταξύ 11-10.

Εβαλα τις τιμές που μέτρησα. Απο εκεί και πέρα σου είπα για variable speed, για μονωμένα δοχεία που τροφοδοτούν την αντλία, κλπ. Δεν πουλάω καμία αντλία. Παίζω με την δική μου.

OK αφού διαβάζεις ξένες σελίδες Manufacturers often use the terms "variable speed" or "multispeed" to refer to heat pumps with built-in inverter technology. Consumers should be aware that these terms are also used to describe the heat pump blower. While variable-speed blowers offer advantages of their own, they are unrelated to variable-speed compressors. Experimental Analysis of a Variable Capacity Heat Pump System Foc.pdf

και καλά κάνεις διότι για να μεταφράσεις σωστά θα πρέπει να έχεις πλήρη γνώση των υπολοίπων ΕΝ. Αυτό προσπάθησε πριν 15 χρόνια να λύσεις ο Θ. Τάσσιος φτιάχνοντας τον ΙΟΚ και τις ΕΤΕΠ. Παρότι έγινε σοβαρή δουλειά το πρόγραμμα δεν συνεχίστηκε με αποτέλεσμα άλλες να είναι αναχρονισμένες και άλλες να μην υπάρχουν καθόλου.

έχεις δίκιο !!!!!!!!! δικό μου λάθος !!!!!!!

Πάμε στην δεύτερη διαφορά. Μελέτη. Υπάρχουν 3 ειδών, 1. Τόσο μπαίνει τόσο βγαίνει ... γνωστή και ως μελέτη μικροαστικού σεξ (καθότι διαθέτουμε και το βρετανικό χιούμορ) 2. Τόσο μπαίνει τόσο βγαίνει και μου αρέσει (θερμική άνεση)... γνωστή και ως μελέτη μεσοαστικού σεξ 3. Τόσο μπαίνει τόσο βγαίνει, μου αρέσει και δεν πληρώνω και πολύ ........γνωστή και ως μελέτη μεγαλοαστικού σεξ. Ηθικό δίδαγμα. Τα λεφτά πάνε στα λεφτά ...........και στην θέρμανση.

Επειδή συνεργάζομαι με τον ΕΛΟΤ. Η μετάφραση είναι δύσκολη υπόθεση και δεν γίνετε σε μια ημέρα. Θέλει εξειδικευμένο προσωπικό, κλπ. Δεν μεταφράζονται όλα σε όλες τις χώρες τις ΕΕ. Μετάφραση σε όλα έχουν Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία και στοπ. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα. Όταν φτιάχνουμε μια ΕΤΕΠ/ΤΠ απαιτούνται περί τις 90-200 εργατοώρες και μια ομάδα κατ ελάχιστον 2-3 ανθρώπων. Τώρα στην Ελλάδα ξέρουμε Αγγλικά με το ζόρι. Κάνουμε στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στο πανεπιστήμιο κλπ. Επι της αρχής λοιπόν δεν χρειαζόμαστε μετάφραση αφού υποτίθεται ότι τα ξέρουμε.

Η καλύτερη οικιακή αντλία θερμότητας έχει MTBF 7100 start/stop με τυπική απόκλιση 600. Δηλαδή θα παρουσιάσει πρόβλημα μεταξύ 6500-7700 start/stop. Μια αντλία που ανοιγοκλείνει 10-15 φορές την ημέρα επι πχ 90 ημέρες για τον χειμώνα γράφει 900-1350 κύκλους ανά έτος. Με 900 κύκλους θα πάρετε μέγιστο χρόνο ζωής 8,55 χρόνια. Για τον λόγο αυτό οι κατασκευαστές δίνουν εγγύηση parts and labor 10 χρόνια. Αφού λοιπόν καταλάβαμε αυτό που δεν υπάρχει μηχανικός που να μην γνωρίζει (εκτός και αν είναι καφετζής), πάμε στα υπόλοιπα. Ξεκινάμε απο την βασικότατη διαφορά. Στην Ελλάδα δεν έχουμε εξηγησει την σημαίνει monobloc. In english ονομάζεται single stage. Single stage σημαίνει οτι η αντλία δουλευει είτε στο μηδεν είτε σε πλήρη ισχύ. Υπάρχουν όμως και οι multistage που σημαίνει οτι η αντλία δουλευει 1/5, 2/5, 3/5, 4/5, 5/5 της ισχύος. Υπάρχουν και οι variable load που μπορούν να φτάσουν μέχρι και 50 διαβαθμίσεις. Γιατί θέλουμε multistage? για να δουλέψουν οι αντισταθμίσεις σωστά και να μην κάνουμε πολλά start/stop. Δηλαδή, α) να μην κάνουμε πλούσια την ΔΕΗ και β) να μην κάνουμε πλούσια την εταιρία με τα ανταλλακτικά και γ) να μην κάνουμε πλούσιους τος τεχνικούς. Στην Ελλάδα επειδή η αγορά είναι από μικρή ως ανύπαρκτη οι εταιρίες εισάγουν τις single stage. Σου δίνουν και ένα θερμοστάτη της πλάκας και από εδώ πάνε και οι άλλοι. Αυτό γίνετε για πολλούς λόγους, α) οι τεχνικοί δεν έχουν τις γνώσεις να προγραμματίσουν multi-stage και κανένας δεν θα τους μάθει, β) είναι κατά 30-45% ακριβότερες, γ) οι αντισταθμίσεις είναι ακριβές, δ) θέλουν καλά μονωμένο δοχείο αδράνειας και ε) πρέπει να πουλήσει και ο Κωτσόβολος. Για τους μηχανολόγους με λίγο διάβασμα δεν αποτελούν κανένα πρόβλημα αφού στην γενική και αόριστη μελέτη δεν μπαίνει διαφορετικά.