Ροδοπουλος

προφανώς η μεταλλική θα πρέπει να επισκευαστεί (λύνουμε και κόβουμε IPE). Η θεμελίωση είναι το πρόβλημα διότι τα αγκύρια της βάσης βγαίνουν απο το σκυρόδεμα το οποίο δείχνει δυναμικό -750, -810, κλπ. Η μοναδική λύση είναι το galvashield zink roll αφου θα προστατέψει και τα δύο (μεταλλική+αγκύρωση). Το πόσα μέτρα θα μπεί έχει να κάνει με τις χρονικές απαιτήσεις του πελάτη. Γενικά μπορούμε να πάρουμε 20 χρόνια με 2 αλλαγές ανα 8-10 χρόνια.

Χημική Προσβολή θεμελίωσης σκυροδεματος και μεταλλικής ανοδομής

Το βασικό πρόβλημα είναι διαρροή απο θεικό οξυ (δεξαμενή 14 τόννων). Γενικά πάνω στην μεταλλική εδράζονται περίπου 70 τόννοι χημικά.

Πόσες οπές θα βγάζεις τον χρόνο? με λίπανση νερού ή χωρίς? με βάση ή χωρίς? κλασσικό καρώτο 120 ή άλλο? έχεις σταθερή παροχή ρεύματος ή γεννήτρια?

jesus_christ

καλά δεν τα βάζω με 2011 χρόνια εμπειρία. Γενικά η φωτό 2 δείχνει τέτοια πιθανότητα.

GEORGE KARA

χρειἀζεται επιθεώρηση. Επίσης λόγω μικρής αποστασης απο την θάλασσα χρειάζεται καθολικός έλεγχος του ΦΟ.

jesus_christ

οτι έχει προχωρήσει και στην πλάκα. Η διαμήκης διάβρωση μάλλον λάθος όρος.

αν εννοείς στην πλάκα, πως το κατάλαβες? μετά απο 60 κτιριακά το έτος για 16 χρόνια το υποπτεύεσαι.

Γνωρίζει κανένας το νομικό πλαίσιο γύρω απο την επισκευή/συντήρηση κολυμβητηρίου της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού?

Ακριβώς

1. Το κόστος των 140.000 πως προκύπτει;

υπάρχει μελέτη επισκευής και εαν ναι υπογεγραμμένη απο ποιόν?

2. Ο, οι δικηγόροι σου είναι τουλάχιστον ή πολύ νέοι ή άσχετοι. Σε τέτοιες περιπτώσεις δημιουργείς στοιχεία εναντίον του εργολάβου. Ξεκινάς με ΙΚΑ, μετά ΓΟΚ, μετά συμβολαιογραφικά, άδειες, κλπ. Σε ενα μήνα ενας καπάτσος δικηγόρος του ράβει ενα κουστούμι πολλές φορές τα 140Κ και γυρίζεις το παιχνίδι εναντίον του. Τώρα εαν υπάρχει επισκευή δοκαριού αυτό το βρίσκουμε για πλάκα, εαν υπάρχει ακόμα ρωγμή και αυτό το βρίσκουμε για πλάκα. Με τέτοια στοιχεία τον κάνεις και τρέχει. Δεν λές τίποτα στον ίδιο για να μην έχει χρόνο. Παίρνεις και ασφαλιστικά και του έρχονται και τα δύο.

H άποψη μου είναι οτι η κακή στεγάνωση της ταράτσας μας έδωσε τον ηλεκτρολύτη (μέσο διάβρωσης). Τώρα εαν είναι και κάποιων ετών έχεις και ενανθράκωση (εκτός και εαν είσαι κοντά στην θάλασσα οπότε τα πράγματα αλλάζουν). Εαν είσαι πρίν του 87 θα πρέπει να δούμε εαν μπήκε στην μάζα του σκυροδέματος αλάτι. Τώρα με την εμπειρία μου θα έλεγα οτι έμεινε αρκετά χρόνια με ελλειπή η καθόλου στεγάνωση, οτι αυτός που πέρασε το επαλειφόμενο στεγανωτικό δεν είχε ιδέα αφού δεν καθάρισε την πλάκα σωστά ή καθόλου, οτι σίγουρα είδε τα προβλήματα και δεν είπε τίποτα παρά έκανε την επάλειψη, οτι η διάβρωση σίγουρα θα πρέπει σύντομα να βγάλει προβλήματα απο κάτω, οτι οι αναμονές θα πρέπει να θεωρούνται νεκρές και οτι εαν πάρεις ενα σφυρί και χτυπήσεις κοντα στις αναμονές και μακρυά μάλλον ο θόρυβος θα αλλάξει. Εαν κάνει κούφιο έχεις και πιθανή εγκάρσια αποκόλληση της πλάκας.

Βάζω φωτό απο καθοδική προστασία 850 τμ με 19 διαφορετικές ζώνες. Εχουμε δυο rectifiers, 24καναλο controller, 19 reference electrodes, 6 μετρητές υγρασίας, CorWatch on-line λογισμικό ελέγχου. Η μελέτη έγινε με Πεπερασμένα.

GEORGE KARA

κάνε 3-4 κάμψεις εαν σπάσουν ξέρεις τι έχεις. Η φωτό 1 δεν μου αρέσει διότι δείχνει διαμήκης διάβρωση. Κανε της κάμψεις και τα ξαναλέμε.

Θα προσπαθήσω να θέσω και εγω τις βάσεις της συζήτησης.

1. Η ενανθράκωση της διαπνοής προφανώς και είναι υποπολλαπλάσια της εξωτερικής.

2. Σας παρακαλώ καταλαβαίνετε οτι έχουμε και σοβαρότατες συνέργειες, πχ + χλωριόντα (<1400μ απο την ακτή).

3. Προσωπικά δεν έχω δει την ποιότητα επικάλυψης να βελτιώνεται τα τελευταία χρόνια εκτός ελαχίστων περιπτώσεων.

4. Επίσης 2-3 περιπτώσεις που έτυχε να μετρήσουμε διαπερατότητα αφού καθαιρέσαμε την μόνωση η ποιότητα ήταν εξίσου μέτρια έως κακή.

5. Σαφώς η ποιότητα σκυροδέματος έχει βελτιωθεί σε σχέση με το παρελθόν χωρίς αυτό να σημαίνει οτι έχουμε λύσει το πρόβλημα. Προσωπικά εαν δεν εδραιώσουμε ελάχιστη ποιότητα στα αστικά κέντρα 30/37 και στα παραθαλάσσια 37/40 με ελάχιστη επικάλυψη 4 εκ λόγω θερμομόνωσης (θεωρώ οτι το 1εκ θα είναι πτωχό στην ποιότητα) το πρόβλημα απλά θα διαιωνιστεί.

6. Αυτόματα καταργούνται κάποια ISO, ASTM που διέπουν τους ελέγχους αφού θα απαιτούν ή πολύ ακριβότερα μηχανήματα ή καθαίρεση της μόνωσης (εδω θα πρέπει να δούμε τον νόμο και τις τακτικές επιθεωρήσεις) γεγονός που θα αποθαρρύνει τους ιδιοκτήτες στον έλεγχο.

7. Δυστυχώς σε καθολικό ποσοστό σαν λαός δεν έχουμε την νοοτροπία της επιθεώρησης και καλούμε τον έλεγχο μόνο όταν δούμε πλέον καθαρά το πρόβλημα, ρωγμές, αποφλοίωση, κλπ.

8. Η νοοτροπία μας σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αποτελέσει εγκληματική πράξη εφόσον η πώληση ενος ακινήτου γίνεται χωρίς να ενημερωθεί ο αγοραστής για πιθανά προβλήματα τα οποία κλείνονται επιμελώς με διάφορα τερτίπια των εργολάβων.

9. Η καθολική νοοτροπία των ΠΜ δεν μπορεί να καταλάβει την σπουδαιότητα του προβλήματος ασχέτως και εαν οι βασικές επιπτώσεις είναι ολοφάνερες.

10. Οι μέθοδοι επισκευής που γίνονται στην Ελλάδα δεν βλέπουν το πρωτογενές πρόβλημα, πχ διάβρωση όπλισης αλλα την περπατημένη λύση που έχουν ή δεν έχουν διδαχθεί, πχ υφασμα σε διάβρωση με χλωριόντα.

Με τις παραπάνω λοιπόν 10 αρχές και με τα 801 μηνύματα στο θέμα Ενανθράκωση και διάβρωση μπαίνω σιγά σιγά και κάτω απο το βλέμα της συζήτησης στο προκείμενο.

1. Η οικοδομή αποτελεί αντικείμενο ΣΚΟΝΤΟΥ απο διάφορους επαγγελματίες και μή. Σίγουρα με την απελευθέρωση αμοιβών, αύξηση ΦΠΑ στο 25% και αύξηση των δομικών υλικών (τσιμέντο είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ενέργεια) θα έχουμε πτώση της ποιότητας σε σημείο περίπου 20% χαμηλότερα απο την σημερινή. Το 20% δεν το λέω τυχαία αλλα κρίνω απο τις αμοιβές των συνεργείων. Στο σημείο αυτό οι ΠΜ θα βρεθούν στο δίλημμα επιβίωση ή ανέχεια αφου υπάρχουν και θα υπάρχουν μηχανικοί που θα κάνουν τα στραβά μάτια για να επιβιώσουν.

2. Σίγουρα δεν έχουμε σήμερα αρκετό υλικό για να πούμε εαν η θερμομόνωση δημιουργεί τοπικό κλίμα και παρατείνει τον κύκλο υγρασίας. Εχω την εντύπωση πως ΝΑΙ αλλα δεν έχω ακόμη σοβαρά στοιχεία. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να πώ ότι υπάρχει τεράστια ποικιλία υλικών και μια προσέγγιση θα είναι δύσκολη, πχ μπορεί η εταιρεία Α να είναι καλύτερη απο την Β αλλα όσον αφορά τους βασικούς σκοπούς (θερμομόνωση και οι δύο να τηρούν τα πρότυπα).

3. Στατιστικά και το έχω δει πάνω απο 30 φορές μέσα στο 09-11 η θερμομόνωση δεν έχει εμποδίσει την διάβρωση.

4. Είναι τουλάχιστον σίγουρο οτι ενα οικοδόμημα με ορίζοντα 50 και παραπάνω ετών δεν θα διατηρηθεί ανέπαφο χωρις προληπτικά μέτρα και αυστηρή συντήρηση.

5. Τα προληπτικά μέτρα α) αυξάνουν την τιμή του κυβικού απο 30-150Ε (εδώ βάζω απο του αναστολείς, υδροφοβισμούς μεχρι και την βαφή) κόστος το οποίο σε συνδυασμό με την σημερινή οικονομική κατάσταση δεν βλέπω να θέλει κανείς να το πληρώσει.

6. Σαφώς όπως πολύ σωστά διατυπώθηκε απο τον AlexisPap τα προβλήματα δεν θα είναι ορατά (μπορώ να σας διαβεβαιώσω οτι ακόμα και μια καθολική απομείωση διατομής δεν θα εμφανίσει εξωτερικά σημάδια τα οποία θα μπορεί ο ιδιοκτήτης να τα δεί και να κινηθεί ανάλογα. Αυτό που κάνει μια θερμομόνωση είναι να stress relaxation λόγω της υψηλότατης παραμορφωσιμότητας.

7. Το παραπάνω πρόβλημα επίσης στην περίπτωση περιμετρικής κάλυψης θα αποτρέψει και την ευρεση ρωγμών μικρού εύρους στις οποίες κατα βάση βασίζεται ο ταχύς οπτικός έλεγχος. Σαφώς θα υπάρχουν άλλα side effects ειδικότερα στην τοιχοποιία τα οποία θα μας βάλουν σε σκέψεις αλλα σίγουρα θα αντικατοπτρίζουν κατηγορία βλαβών γ, δ κατα ACI.

8. Οι εταιρείες ελέγχων θα χρειαστεί να επενδύσουν τεράστια ποσά για πολύ εξειδικευμένα μηχανήματα (αντένες υψηλής έντασης για τα γεωρανταρ) με κόστος που ξεπερνάει τα 150Κ.

9. Η διάβρωση θα παραμείνει στο half-cell + Wenner αφού δεν υπάρχει τεχνολογικά κάτι άλλο. Με αποτέλεσμα όπως είπα παραπάνω να απαιτούμε καθαίρεση και αύξηση του κόστους ελέγχου κατά αρκετές χιλιάδες Ε.

10. Απο την μία λοιπόν θα μειώσουμε το θερμικό μας αποτύπωμα (χωρίς αυτό να σημαίνει μείωση κόστους θέρμανσης/ψύξης, βλέπε πρόσφατες αυξήσεις σε φυσικό αέριο και ΔΕΗ) και απο την άλλη θα αυξήσουμε τόσο το κόστος ελέγχου ή σε τελική ανάλυση την ασφάλειά μας.

Επιτρέψτε μου λοιπόν να συνεχίσω την λογοδιάρροια ως προς τους τρόπους αποφυγής προβλημάτων. Επιτρέψτε μου να να το θέσω κάτω απο προσωπικά διδάγματα και γνώσεις.

1. Ο ΠΜ και μάλλον όλοι οι ΠΜ θα πρέπει να ρωτήσουν τον πελάτη για τον χρονικό ορίζοντα που επιθυμούν. Προφανώς διαφορετικά αντιμετωπίζουμε το 50, τα 70 τα 120 χρόνια.

2. Ας πάμε λοιπόν στα συμβατικά 50 χρόνια. Εδω θα πρέπει να διαχωρίσουμε με βάση το ΕΝ 206-1 το περιβάλλον έκθεσης. Στην απλούστερη περίπτωση αυτής της ενανθράκωσης και στην επικίνδυνη ζώνη υγρασίας 50-72% θα πρέπει να επιλέξουμε την κατηγορία σκυροδέματος και ιδιαίτερα να κοιτάξουμε την διαπερατότητα. Εδω θα χρειαστεί να πάρουμε την πληροφορία είτε απο την εταιρεία ή απο την μελέτη σύνθεσης. Πάντα πολλαπλασιάζουμε με συντελεστή απο 0.5 εως 0.7 ανάλογα με την ποιότητα του συνεργείου και μπορούμε να εφαρμόσουμε τον Νόμο του Parrot (είναι αρκετά απλοικός) για την ταχύτητα ενανθράκωσης, χιλ/ἐτος.

Προσωπικά θα βάλω την μόνωση μετά το ξεκαλούπωμα για διαφόρους λόγους, α) διότι μπορώ να κλείσω τους πόρους με λεπτόκοκκη, β) διότι μπορώ πρώτα να υγρομονωσω ή να υδροφοβίσω και γ) διότι η θερμομονωση δεν θα αφήσει κενά (τοπικές γέφυρες).

Ιδιαίτερη προσοχή θα έδινα στους χαμηλούς κὀμβους που συνήθως έχουν μεγαλύτερη έκθεσης στην διαβροχή. Επίσης τα τοιχία θα τα έβαζα με την μικρή επιφάνεια προς την έκθεση με αποτέλεσμα να μειώσω την πυκνότητα διάβρωσης (πυκνότητα όπλισης). Σίγουρα θα έβαζα μια επαλειφώμενη περιμετρική ελαστική συγκόλληση περιμετρικά της έδρασης στην εδαφόπλακα και σίγουρα σοβατεπί με κλίση 4-8 μοιρών προς τα έξω. Μετά τον κλασσικό σοβά ή ακόμα και ειδικό σοβά χαμηλής διαπερατότητας θα έκανα αστάρωμα για χαμηλή διάχυση και βαφή χαμηλής διάχυσης. Θα έβαζα 3 χέρια στα πρώτα 60 εκ απο την βάση και 2 ψηλά.

Τώρα εαν είχα παραθαλάσσιο θα κοίταγα την απόσταση απο την θάλασσα. Μέχρι τα 600 μέτρα θα ήμουν ιδιαίτερα προσεκτικός. Μέχρι τραγικά προσεκτικός. Εδώ θα έψαχνα τον υδροφόρο σαν τρελός. Μέχρι τα 5 μετρα έχουμε κορεσμό αλάτων στα 3 μέτρα. Οπότε θα έβαζα πρόσμικτο υγρομόνωσης στο σκυρόδεμα. Μετά μπορούμε να βάλουμε υφάσματα ή οτι άλλο κρίνουμε. Σίγουρα τα υφάσματα θα πρέπει να τα δούμε επικουρικά και ποτέ πρώτιστα. Στην σύνθεση και κατηγορία θα ήμουνα αρκετά φειδωλός μέχρι και το 0.5 πολλές φορές το θεώρησα 0.4 (δηλαδή κατέβηκα μια κατηγορία κάτω) γι αυτό και είπα για 37/40. Εδώ θα έκανα κλείσιμο πορώδους, θα έβαζα πρόσμικτο αναστολέα και πάλι υγρομόνωση ή υδροφοβισμό. Τώρα εαν ήμουνα τραγικά κοντά στην θάλασσα θα έβαζα και 200Ε ανόδια γαλβανικής ανα υποστύλωμα (τα πρώτα 1-1.5 τμ).

Προφανώς εαν πάμε στα 75 ή 120 χρόνια τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα για να εξηγηθούν σε φόρουμ.

Συνεχίζω...

να θέσω μια επιπλέον παράμετρο στο θέμα και θα δείτε πως κολλάει στην συνέχεια

Υπάρχουν μονώσεις που βασίζονται σε διαφορετικά υλικά, φωτό. Τα υλικά αυτά έχουν διαφορετική υδατοπερατότητα (μικρότερη ή μεγαλύτερη πιθανότητα συμπύκνωσης). Με άλλα λόγια έχουμε διαφορετικούς χρόνους ζωής της μόνωσης μιας και η πεπερασμένη ζωή έχει να κάνει με τους κύκλους στεγνού/υγρού. Το ερώτημα λοιπόν που θέτω είναι ποια είναι η ανθεκτικότητα της μόνωσης? θα το κολλήσω πιο άμεσα με το θέμα σε λίγο.

Πάμε λοιπόν στο πρόβλημα και εδώ θα βάλω και το ΕΝ 206-1 και παίρνω το παράδειγμα με τα XC. Εαν η υδατοπερατότητα της μόνωσης είναι υψηλή τότε έχουμε το εξής πρόβλημα οτι μπορεί να διατηρεί τοπική υγρασία με αποτέλεσμα να χάνουμε τον ημερήσιο κύκλο υγρασίας και τελικά να έχουμε XC3-4 ακόμα και σε καταστάσεις μη εκτεθειμένου σκυροδέματος. Προφανώς αυτό που δεν γνωρίζουμε και μακάρι κάποιος οργανισμός να το ερευνήσει είναι να δούμε πόσο επηρεάζεται τόσο η θερμομόνωση και η υδατοπεραρατότητα με τα χρόνια και προφανώς αυτή η πληροφορία θα πρέπει να χαρακτηρίζει τα προϊόντα. Σε γενικές γραμμές πάντως για την polyurethane έχουμε Ευρωπαική πιστοποίηση για 25 χρόνια.

Guidance Paper F (concerning the CPD - 89/106/EEC), Durability and the CPD (Revision December 2004)

Οι δυνατότητες είναι τρομακτικές. Φανταστείτε κοιλαδογέφυρα, σήραγγες, δημόσια κτίρια.

Να ξεκαθαρίσω λίγο το θέμα. Το πετρέλαιο και τα παράγωγά του περιέχουν θειούχα τα οποία με την επαφή τους με το σκυρόδεμα δημιουργούν ενώσεις, αέρια, κλπ που μειώνουν την αλκαλικότητα του σκυροδέματος, Σαφώς και σε μια απλή κατοικία η δεξαμενή είναι απομονωμένη απο τον ΦΟ. Σε πολλά δημόσια κτήρια και ειδικότερα σχολεία του 60-85 είναι μια πρακτική. Τώρα για να επιφέρει διάβρωση της όπλισης χρειάζεται και ηλεκτρολύτης (είτε τεχνητη υγρασία διαρροή είτε φυσική απο το περιβάλλον). Σε ορισμένες περιπτώσεις βέβαια το ηλεκτρολυτικό μέσο το παράγει ο ίδιος ο μηχανισμός προσβολής. Τέτοιες περιπτώσεις είναι συχνές στην βιομηχανία. Το συνήθες πρόβλημα στην χημική προσβολή είναι η παραγωγή υδρογόνου. Δηλαδή έχουμε την πλέον επικίνδυνη περίπτωση που ο χάλυβας δεν εμφανίζει σημάδια σκωρίας αλλα έχει χάσει παντελώς την ολκιμότητα του.

H φαινολοφθαλεΐνη δεν μας λέει για ενανθράκωση μας λέει πτώση πεχα. Το πεχα πέφτει απο διάφορους λόγους. Αυτοί οι λόγοι ειναι το πρόβλημα. Ο κανονισμός είναι τραγικά αδαής.

1) Υπάρχουν διάφορα λεπτόκοκκα να τηρούν 1504-9, 1504-8.

2) Σαφώς

3) Ο σοβάς προστατεύεται με άλλα μέσα. επίσης η πιθανότητα αστοχίας του σοβά είναι πολύ μεγαλύτερη απο του σκυροδέματος.

4) Δεν κινδυνεύει τόσο πολύ και καλύπτεται άριστα με αστάρωμα και βαφή.

Οταν κάνουμε porosity analysis θα πρέπει να πάρουμε αυτό. Με την κλιμακα Ζ σε μικρά.

cmkapos+100 ακριβώς αυτό.

Η λεπτόκοκκη περνάει με νωπό σφουγγάρι. Μετά απο 1 ώρα σκουπίζεται με καθαρό νερό σε νωπό σφουγγάρι. Περίπου ένας βοηθός χρειάζεται 10 λεπτά το τμ. Βγάζει περίπου 50 τμ δοκών και υποστυλωμάτων το μεροκάματο. Σαφώς μόνο εξωτερικά.

Μια φωτό απο πρόσφατο έργο για να δείτε την ποιότητα επιφάνειας. Ολοι οι πόροι γέμισαν με 1-2χιλ κονία χαμηλής διάχυσης και έγινε και υδροφοβισμός.

Θα σας πω όμως και ένα περιστατικό με αρχιτέκτονα που έδωσα μάχη μέχρι να το πείσω ότι τα όμβρια όλο του κτηρίου δεν έπρεπε να πέφτουν στα θεμέλια…

Δεν ξέρω τι να πώ?............μένω σιωπηλός παρατηρητής. Κάποια στιγμή το michanikos.gr θα πρέπει να τυπώσει ένα βιβλίο με φωτό και σχόλια και ας γίνει και μάθημα στο 5ο (υποχρεωτικό!!!).

Συνεργάτης ΠΜ βάζει τσιμεντένιους σωλήνες στις οπές που τους ταπώνει με φελό και σημαιάκι. Δεν κουνιέται με τίποτα.

Δεν υπάρχει περίπτωση. Για να εκπαιδευτεί κάποιος σε echo pulse θέλει 1 βδομάδα με καμιά 50 δείγματα, θα πρέπει να μάθει να αναλύει σήμα, να βρίσκει συντεταγμένες βάθους, κλπ. Εστω και εαν το πάρεις στο γραφείο και το μελετήσεις χρειάζεται ώρα. Θα πρέπει να έχεις αριθμήσει τα σημεία ελέγχου, μπορεί να χρειαστεί να ξαναμετρήσεις ή να στήσεις γεωρανταρ, κλπ. Εχω κάνει πανω απο 3000 σήματα και ακόμα βρίσκω νέα πράγματα. Ειδικότερα η ταύτιση με το γεωρανταρ δεν έιναι εύκολη διότι ψάχνεις ρωγμές 0.25-10 χιλιοστά με κάθε μηχάνημα να την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Υστερα είναι και το κόστος κλπ. Ιδανικά θα επρεπε η μόνωση να έχει την ιδια εφελκυστική συμπεριφορά με το σκυρόδεμα. Βάζω και μια εικόνα απο το δικό μου σύστημα που είναι αρκετά πιο εξελιγμένο απο απλό echo pulse. Δες την ανάλυση των B, C, D scan.

Τα καυσαέρια γίνονται ορατά περίπου 100-250 μέτρα απο το core nozzle. Στο σημείο αυτό συμπυκνώνουν την υγρασία περιβάλλοντος. Στα μαχητικά γίνεται ειδική επεξεργασία στα καυσιμα και στο core nozzle για να μειώσουμε το θερμικό ίχνος (IR tracking) αρα και το κάπνισμα. Τα μόνο μαχητικά που καπνίζανε τρελά είναι τα F104 RC. Είναι σαν καράβι. Το στοχεύεις στα 25 μίλια απο το trail.

Συνάδελφοι

προφανώς και σκοπός είναι η ενημέρωση. Προφανώς και ευθυνόμαστε κάπου εαν η εφαρμογή/κατασκευή δεν γίνεται σωστά. Μην ξεχνάμε οτι ακόμα και πριν 20 χρόνια ήτανε πρακτική. Σαφώς και πρέπει να αλλάξει και αυτό απαιτεί καθολική συνεργασία. Ολοι έχουν ευθύνες και όλοι προσπαθούν να βρούνε την βέλτιστη λύση.

sdim

τώρα μου βάζεις δύσκολα. Σε γενικές γραμμές βγαίνουν 20-25 στοιχεία την ημέρα. Εαν υπάρχουν 2 ομάδες των 2 γίνεται φτάνουμε τα 40 στοιχεία ημερησίως. Το γεωραντάρ περίπου 12Κ. Το echo pulse κοντα στα 4Κ. Τα τοιχία βγαίνουν πιο εύκολα. Το δύσκολο είναι οι δοκοί.

George Pngts

θα συμφωνήσω με τους παραπάνω. Θα σου πω μια πραγματική ιστορία για να καταλάβεις. Αποχέτευση περνούσε μέσα απο τοιχίο. Κάποια στιγμή δεν τράβαγε. Πήγαν λοιπόν και ρίξανε χημικά για να την ξεβουλώσουν. Τα χημικά έφαγαν τον οπλισμό. Μιλάω να δεις το Φ20 σε Φ4. Μιλάμε για κεντρικό τοιχίο 9 μέτρα ύψος. Φαντάσου πολύ απλά το κόστος επισκευής και την ταλαιπωρία. Καλύτερα εξωτερικά με λιγο νευρομεταλ και ας μην είναι ωραία.