Ροδοπουλος

Ο αναστολέας διάβρωσης έχει πεπερασμένη ζωή ανάλογα την κατηγορία έκθεσης και την παθολογία. Ο αναστολέας διάβρωσης δεν μηδενίζει την διάβρωση αλλα μειώνει τον ρυθμό παραγωγής οξειδίων. Στην καλύτερη των περιπτώσεων να κινηθείς σε χρόνο < 10 χρόνια. Στην χειρότερη των περιπτώσεων να κινηθείς σε χρόνο ΜΗΔΕΝ. Η χρηση όμως ΙΩπ απαιτεί να υπάρχει ενα συγκεκριμένο πάχος επικάλυψης. Αν θυμάμαι καλά θα πρέπει να είναι > 15mm καλού σκυροδέματος. αν αυτό δεν υπάρχει θα οδηγηθείς σε εξομαλυντική στρώση και εδώ πλέον θα έχεις 2 διεπιφάνειες. Μια άλλη λύση είναι να υπολογίσεις μια νέα πλάκα κάτω απο την υφιστάμενη που θα πάρει ενα μεγάλο μέρος των φορτίων. Δεν θα απαιτήσει καθαίρεση. Το κόστος βεβαία θα είναι υψηλό διότι θα κάνεις χύτευση χυτού επισκευαστικού τα οποία κοστίζουν.

Αν δεν σταματήσεις την δημιουργία οξειδίων απο την διάβρωση τα ΙΩΠ θα αστοχήσουν!!!

κάτσε να μάθουμε πρώτα τα βασικά. Όταν έχει χαλάκι πατάς απο επάνω κοινώς πατάς το χαλάκι. Το συγκεκριμένο χαλάκι είναι χοντρούλι και σχετικά άκαμπτο. Όταν συμπιέζεις το χαλάκι σε συμπιέζει και αυτό. Αν δεν έχεις παπούτσια ασφαλείας τότε νιώθεις στα δακτυλάκια το χαλάκι να σε συμπιέζει. Τα νεύρα στα δακτυλάκια δίνουν στο εγκέφαλο σήμα οτι κάτι τρέχει. Τα ματάκια κοιτάνε κάτω, βλέπουν το χαλάκι και λένε στον εγκέφαλο να να σηκώσει το ποδαράκι και να πατήσει το χαλάκι. Οταν αυτό δεν το καταλαβαίνεις τότε, α) τα νευρα στα δακτυλάκια δεν καταλαβαίνουν Χριστό και πας σε νευρολόγο. β) αν το νεύρα στα δακτυλάκια λειτουργούν τότε δεν επεξεργάζεται το σήμα ο εγκέφαλος και πας σε ψυχίατρο.

ISO 9050, ISO 12543-1, ISO 12543-2, ISO 12543-3, DIN 4103, DIN 18202, ASTM E1300, είναι μερικά.

Επικοινώνησα μέσω γνωστού με το τεχνικό τμήμα μεγάλης εταιρίας αλουμινίων και μου είπαν ότι το 2005 δεν υπήρχε CE και δεν υπήρχε καμία επίσημη προδιαγραφή ή κανονισμός σχετικά με τα αλουμίνια και την στήριξή τους τότε . Η στήριξη γινόταν βάση των υπολογισμών ιδιώτη μηχανικού σαν απλή μεταλλική κατασκευή ή την εκτίμηση του αλουμινά. αυτό δεν είναι σωστό. Υπήρχαν και ΕΝ και ISO. Εξετάζεις το σύστημα στήριξης εφόσον το πλαίσιο και ο υαλοπίνακας τηρούν τις προδιαγραφές. Το πρώτο ερώτημα λοιπόν είναι αν το σύστημα τηρεί τις προδιαγραφές.

οχι απαραίτητα το αφρομπετον τραβάει περισσότερη υγρή υγρασία απο το σκυρόδεμα. Επίσης μην φαντάζεσαι δεκάδες λίτρα. Περίπου 2 λίτρα ανα τμ είναι περισσότερο απο ικανά για να δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα. Στην ουσία δημιουργούν διάλυση του τσιμεντοπολτού του κονιάματος του γεμίσματος. Αν παρατηρήσεις πχ απο κάτω απο τα πλακάκια το γέμισμα να είναι σαν άμμος αυτό σημαίνει οτι έχασες το τσιμέντο. Εφόσον τα κουφωμένα πλακάκια σηκώθηκαν αυτό σημαίνει οτι συνεχίζετε η πίεση υδρατμών απο συνεχιζόμενη διαρροή. Ανίχνευση των σωληνώσεων άμεσα και μετά σε βλέπω για ξήλωμα.

θα δούμε και BMW, Citroen, Alfa Romeo, ........

99% υπάρχει πηγή υγρασίας, πιθανότατα σωλήνας που πρέπει να ανιχνευθεί με θερμοκάμερα.

Τα πλακάκια σηκώθηκαν ή κούφωσαν?

Υπάρχει το εξής πρόβλημα που πρέπει να δεις υπάρχει καμία περιπτωση ο απο κάτω ένοικος να μην δουλευει θέρμανη και κλιματισμό ενω να παράγει και αυξημενα ποσοστά υγρασίας > 75% πχ κανένα μπάνιο, κουζίνα?

δεν φταίνε πάντα οι κόλλες διάβασε αυτό http://e-archimedes.gr/component/k2/item/6360-

λίγο υπερβολικό για τυπικές πλάκες αλλα σας βάλει μια φωτό. Αυτό που δεν γνωριζουμε ειναι αν ειμαστε σε post-cracking behavior ή όχι. Calculation_of_Long-Term_Deflection_by_Ian_Gilbert.pdf DeflectionConcreteSlabs_Hany_Aug1996.pdf

Ας ξεκινήσουμε απο τα βασικά 1) Υπάρχει πορεία που να συνδέεται το φούσκωμα με μπαλκονόπορτες? 2) Εχει γίνει έλεγχος διαρροών σωληνώσεων? 3) Μπορείς να βάλεις κάποια φωτογραφία?

Ας βάλει ο allobar καμία φωτογραφία και θα δεις οτι κάτι τέτοιο θεωρώ οτι θέλει να μας πει.

Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι θα πρέπει να εντοπιστούν οι λόγοι που δημιούργησαν το βέλος κάμψης που θεωρώ οτι δεν προϋπήρχε. Απο το αρχικό μήνυμα κατάλαβα ότι δεν προϋπήρχε και τα φορτία δεν άλλαξαν. Αν οφείλεται σε διάβρωση του οπλισμού τότε για να απαντηθεί το ερώτημα θα πρέπει να δούμε την παθολογία και τον ρυθμό υποβάθμισης. Εδω μέσα μπαίνει το CR.

θα επανέλθω

Και η θερμοπρόσοψη έχει τα δικά της προβλήματα εφαρμογής ειδικότερα με τις ωριμάνσεις των υλικών, το water content των σοβάδων κλπ.

είναι δύσκολο να τα αποτιμήσεις συγκριτικά διότι στην πρακτική τουβλο-μονωση-τουβλο η πιθανότητα κακής εφαρμογής είναι μεγαλύτερη.

Μπορείς να χρησιμοποιήσεις βαφές βάσει ΕΝ 1504-2 και να κερδίσεις αρκετά χρόνια ζωής ακόμα και με υγρασία που παρεμπιπτόντως δεν είναι ο μεγάλος εχθρός της βαφής.

+1 και δεν πρόσεξα οτι το είχες ήδη δώσει και βάζω το άρθρο. Επειδή έχω το βιβλίο όποιο θέλετε εδώ είμαι article-1.pdf

Μπορείς να διαβάσεις περισσότερα στο άρθρο που επισυνάπτω Condition Rating.pdf

Μς δεν έγινε θερμομόνωση αλλα υγρομόνωση με θερμομονωτικό γέμισμα Η πίσσα βγήκε απο παντού.

καλό θα είναι να γράψεις τα λάθη που εντόπισες. Δεν είναι ότι είναι πρότυπη. Απλά δείχνω μια τυπική ανοικτής διαπνοής. Το λ του γεμίσματος είναι 0.261 Kcal/mhoC και με τιμή λιανικής στα 0,22Ε/κιλο. Κάθε 10 κιλά σου δίνουν ένα εκατοστό στο τμ. Το συνεργείο είχε εμπειρία στην τοποθέτηση αλλα το θέμα ήταν καθαρά οικονομικό όσον αφορά την προετοιμασία επιπεδότητας. Το ασφαλτικό πάντως βγήκε στο 100%. Η βασική υγρομόνωση είναι τα πρώτα 2 χέρια του ελαστικού τσιμεντοειδές. Η πάνω στρώση (μετά το γέμισμα) μπαίνει για να υποστηρίξει τα πλακάκια της βατότητας και να τους δώσει ένα ελαστικό υπόστρωμα διότι το γέμισμα δεν έχει την απαιτούμενη ελαστικότητα ώστε να πάρει τις θερμικές παραμορφώσεις απο τα πλακίδια.

Σαφώς είναι για υγιές. Αλλα πάλι δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις. Καθαρίσαμε όλα τα υπολείμματα αλλά δεν πήραμε την αδρότητα σωστά λόγω κόστους. Σίγουρα αποτελεί πρόβλημα όταν χρησιμοποιείς τα ελαστικά τσιμεντοειδή στην προκειμένη περίπτωση είναι η κάτω στρώση που δεν ενδιαφέρει και πολύ. Για να καταλάβεις έχουμε μετά το γέμισμα αλλη μια στρώση απο το τσιμεντοειδές. Με λίγα λόγια μπορείς να μην επενδύσεις το χρόνο και το χρήμα στην κάτω στρώση και να χρησιμοποιήσεις το τελείωμα του γέμισματος για την τελική σου επιφάνεια. Στην δική σου περίπτωση απο όσο κατάλαβα δεν έχεις ρύσεις. Χωρίς θερμομονωτικές πλάκες πχ 5,2Ε/τμ τοποθετημένα αλλά με θερμομονωτικό γέμισμα, διπλή στρώση υγρομόνωσης και ελαστικούς αρμούς κοντά στα 20Ε τμ + ΦΠΑ που ήταν και το πλαφόν με εργατικά.

καταρχήν αν είναι τοπικού χαρακτήρα είναι ένα τεράστιο θέμα που θέλει έλεγχο. Τις περισσότερες φορές εμφανίζεται πχ στον πόδα άλλα στην ουσία φτάνει μέχρι την θεμελίωση και μάλιστα σε πολύ χειρότερη κατάσταση. Το δεύτερο πρόβλημα είναι η παθολογία της διάβρωσης. Αν είναι αποκλειστικά απο ενανθράκωση τότε έχεις χάσει As και συνάφεια. Αν όμως είναι απο χλωριόντα ή χημική προσβολή τότε έχει χάσει και μηχανικές ιδιότητες. Σχεδόν πάντα το πρόβλημα εμφανίζεται πρώτα στους συνδετήρες με αποτέλεσμα να μειώνεται η διατμητική αντοχή.