Ροδοπουλος

μπορεί να μην μπει στην λίστα. Τον λυπάμαι τον χριστιανό.

Η λογική των "υπερβλήτρων" χρησιμοποιήθηκε σε α) ενίσχυση πλάκας για το νεό shaft του ανελκυστήρα, β) για τους εξώστες και γ) για ένα μεγάλο αντισεισμικό τοιχίο. Ειχε μιλήσει αν θυμάμαι καλά για το α).

Δεν βλέπω το κακό, πως αποθαρρύνω κόσμο και πως γίνετε εμπορικό. Το έργο είναι γνωστό στον τεχνικό κόσμο.

Ο υφιστάμενος ήταν 60 εκ και ο νέος έφτανε σε μερικά σημεία και τα 2,2 μετρα αν θυμάμαι καλά. Τα βλήτρα χρησιμοποιήθηκαν για την δημιουργία ενισχυμένης ζώνης πριν την παράθεση με τον υπόλοιπο οπλισμό.

τα στοιχεία απο τον έλεγχο ώστε να πάρετε μια ιδέα απο τις τιμές φόρτισης. Φωτογραφίες δεν μου επιτρέπεται να βάλω sorry. Ο έλεγχος έγινε με 

Reinchman 3620, 200 KN Hydraulic Load Cell

Δεν ξερω ποια ρητινη χρησιμοποιηθηκε, αλλα η καθε τρυπα θελει κοντα 500ml για να γεμισει.

Οχι οτι δεν γινεται, αλλα δεν ειναι ευκολα να ελεγκτει η πληρωση της οπης.

Δεν μπορώ να πω την ρητίνη διότι έγινε έλεγχος σε τέσσερις γνωστών εταιριών και οι 2 αστόχησαν στο half load retaining (φορτίζουμε με τον γρύλο στο 50% του φορτίου για 15 λεπτά και παρατηρούμε αν υπάρχει πτώση φορτίου). Η έλεγχος πλήρωσης είναι σχετικά απλός διότι τα φυσίγγια είναι προζυγισμένα και ξέρεις πόσο περίπου απαιτείται για να γεμίσει. Προφανώς Φ20 οπλισμός για εξώστη σε τέτοια πύκνωση και 1,2 μ βάθος έμπηξης επιτρέπει ένα αρκετά μεγάλο συντελεστή ασφαλείας. Αν θυμάμαι με τον Αντώνη είχαμε υπολογίσει περίπου 2,8. 

Φωτογραφίες θα προσπαθήσω να βάλω εφόσον πάρω έγκριση απο τον εργολάβο. Επι των θεμάτων που διατυπώσατε 

Η διάτρηση γίνεται σε τρεις φάσεις. Η αρίδα θα πρέπει να είναι Φ25 για το Φ20 οπλισμό. Στην αρχή τρυπάμε με μια 25 εκ. μετά με μια 80 εκ και τελειώνουμε με την 1,2 μέτρα. Η πρώτη και δευτερη διάτρηση γίνεται με βάση όπως αυτή της φωτό. Η τρίτη διάτρηση δεν έχει κανένα πρόβλημα όταν υπάρχει ήδη όδευση 80 εκ. 

Η ρητίνη μπαίνει πάντα με ηλεκτρικό πιστόλι επειδή θα πρέπει να περάσει χωρίς άερα και ταυτόχρονα να ξεπεράσει το βάθος. Για το 1,2 μέτρα έγινε χρήση πλαστικού σωλήνα Φ12 που χρησιμοποιήθηκε σας οδηγός για την όδευση της ρητίνης. Το Φ12 στην Φ25 οπή επιτρέπει να εκτονώσουμε εύκολα τον συμπιεσμένο αέρα κατα την είσοδο της ρητίνης. Ο ρυθμός είναι ο ρυθμός εσπίεσης του πιστολιού και να τραβάμε τον οδηγό/σωλήνα προς τα έξω με την μισή ταχύτητα. Η διαδικασία αφορά της στάθμη 1,2 εως 0,3 μέτρα. Μετά κάνουμε την κλασσική ελικοειδή. Βασικό αλλά είναι μια άλλη συζήτηση, είναι το pot life ή ο χρόνος πολυμερισμού. Αυτό θα χρειαστεί να επιλεγεί ανάλογα με το συνεργείο. Συνήθως τα 30 λεπτά είναι ΟΚ.

Σε γενικές γραμμές είναι μια απλή διαδικασία, μελετητικά ορθή και αρκετά οικονομική αν αναλογιστεί κανείς τις εναλλακτικές.

Αρίδα 1.2 μέτρων υπάρχουν και δεν αποτελούν ιδιαίτερο εξοπλισμό. Συνήθως γίνεται χρήση αντάπτορα προέκτασης. Makita, Hilti έχουν και αρίδες 1150 και αντάπτορες. Τυπικό κόστος αντάπτορα SDS Max 55-60E για 800mm. Το μόνο που απαιτείται είναι ο μαγνητογράφος ώστε να ξέρουμε ακριβώς που τρυπάμε.

εγω έκανα ποιοτικό έλεγχο αγκύρωσης των βλήτρων ώστε να καταλήξουμε στην σωστή ρητίνη, δοσολογία, μέθοδο έμπηξης των βλήτρων, το κωδικό της ρητίνης και την τελική οικονομοτεχνική ανάλυση. Ελέγξαμε 4 διαφορετικές ρητίνες απο 4 διαφορετικές εταιρίες. Υπάρχει συγκεκριμένη προδιαγραφή για την διαδικασία ελέγχου των βλήτρων. Την μελέτη την έκανε ο εξαιρετικός Αντώνης Κανελλόπουλος και την εφαρμογή ο Αχιλλέας Τεχνική.

+3 antloukidis (+1 ανα απάντηση)

Η μέτρηση αγαπητέ kouneli θα έπρεπε αν γίνει από την κάτω παρεία της πλάκας ειδικά επειδή έκανες χρήση απλού IR. Ορισμένα προβλήματα που επηρεάζουν την ακρίβεια θα μπορούσαν να μειωθούν με pulse IR. 

Το ε ειναι ο γνωστος συντελεστης που πρεπει να ορισουμε στην θερμοκαμερα η στο υπερυθρο θερμομετρο για να μας δωσει τη σωστη θερμοκρασια.

Υπάρχουν πίνακες για το ε αλλά δεν καλύπτουν όλα τα υλικά και γενικά είναι μερικής ακρίβειας. Συνήθως θα βρούμε υλικά όπως, σκυρόδεμα, πέτρα, μάρμαρο, ξύλο κλπ

κάναμε  πέρυσι επέκταση πλάκας εξώστη στο νοσοκομείο Κούρκουλος χρησιμοποιώντας βλήτρα Φ20 χημικής αγκύρωσης ανα 15 εκ σε βάθος 1,2 μέτρων, πάχος πλάκας 20 εκ και αντοχής C15/20. Προβληματάκι υπήρχε μόνο στην διάτρηση τέτοιου βάθους αλλα λύνεται με σωστό εξοπλισμό. 

 

Ολοκληρώνω το θέμα για να συνεισφέρω κάποιες πληροφορίες στο forum.

 

Η μελέτη και η κατασκευή ολοκληρώθηκαν , ήταν έργο εξπρές λόγω μεγάλου ενοικίου που είχε  αυτό το επαγγελματικό ακίνητο. 

Η κατασκευή ήταν πολύ δύσκολη , αλλά όλα πήγαν καλά , αντικαταστάθηκαν οι φέρουσες τoiχοιποιίες από οργανισμό οπλισμένου σκυροδέματος και γίνανε ενισχύσεις με gunite και frp σε κάποια δοκάρια και κολώνες. 

 

Για να αντικατασταθεί μία φέρουσα τοιχοποιία πάχους 50 εκ.  , υποστήλωνα όλες τις πλάκες που πατούσαν στον τοίχο , αφαιρούσα τα 25 εκ. τοίχου από τα 50 και έριχνα ένα δοκάρι με gunite. Μετά αφαιρούσα τον υπόλοιπο τοίχο και έριχνα άλλο ένα κολητό παράλληλο δοκάρι 25 εκ με gunite. Έτσι σε πρώτη φάση έριξα όλα τα νέα υποστυλώματα και νέα πέδιλα με έγχυτο σκυρόδεμα μέχρι το ύψος της μελλοντικού δοκού και μετά σε δύο φάσεις με gunite αντικατέστησα τις τοιχοποιίες με δοκάρια.

 

Κάποιες χρήσιμες πληροφορίες:

 

Για το Gunite : 

 

Έριξα συνολικά 11 μ3 gunite C30/35 περίπου.

 

Το κόστος για αυτά τα  11 μ3 ήταν:

 

Για το ρίξημο τελικά πληρώσαμε εργατικά (δύο να φορτώνουν , ένας να ρίχνει και ένας να βοηθάει χ 3 μέρες) + αλίβα + κομπρεσέρ (για τρεις μέρες) σύνολο 1200 ευρώ.

Επιπλέον ακόμα δύο μπετατζήδες μόνιμα να βοηθάνε στις σκαλωσιές και στα καλούπια  , οσο ρίχναμε το gunite , άλλα έξι μεροκάματα. 

Να σημειώσω ότι βρήκαμε και προσφορά με 2500 ευρώ και με 1050 ευρώ. Αυτός με τα 1050 , ζήταγε 300 ενοικίαση αλίβας και κομπρεσερ  την μέρα+ 50 ευρώ το μεροκάματο του ψεκαστή που θα μας έστελνε και θα βάζαμε εμείς τους υπόλοιπους εργάτες. 

 

Για τα υλικά:

 

Ο κ.Ροδόπουλος συστήνει σε κάποιο παλαιότερο θέμα σύνθεση :

 

400 τσιμέντο

1100 άμμο

460 αδρανή 10 χιλ.

πρόσθετα αντίστοιχα με αυτά που έβαλα

ήμουνα αρκετά πιο ακριβής

CEM II A-M 42.5 400 Kgr

Silica Fume 48 Kgr

Sand 726 Kgr

Light Aggregatre 2-6mm 470 Kgr

Water Reducer 6 Kgr

Water 209 Kgr

για να πάρεις αντοχή κοντά στα 49 MPa. Πάντα όμως έλεγα οτι αν δω aliva χωρίς ρυθμιστή παροχής νερού θα ξεκινήσω τις κλωτσιές.

Εργατικά : με δύο εργάτες σε μία μέρα τα τοποθετήσαμε όλα , με αρκετά προσεκτική και καλή δουλειά. Επιπλέον 4-6 μεροκάματα για προετοιμασία επιφανειών , καθάρισμα σοβάδων , τρίψιμο με διαμάντι , τοπικές επισκευές , στρογγυλοποίηση γωνιών κλπ.

στα υφάσματα πάντως θα χρειαστείτε περισσότερη εκπαίδευση. Αφήσατε την ρητίνη και στέγνωσε επικίνδυνα.  

κοιτάξτε και το asa prorebar

http://www.asarebar.com/Solutions/RebarSoftware/ProRebar.aspx

Γνωρίζει κανένας αν έχουν μεταφερθεί οι λίθοι σε ασφαλές μέρος.  

υπομονή θα μας απαντήσει.....

+1

και εγω για υφιστάμενο το έκοψα πάντως

Αν και με FEA μπορείς να το αντιμετωπίσεις 

Πολύ δύσκολο για υφιστάμενο και θα χρειαστείς Solid Edge

Για νέα κατασκευή και εφόσον ο λόγος Φ της οπής προς Α της διατομής είναι μικρός τότε η παραπάνω βιβλιογραφία αποτελεί καλή λύση.

Σε αυτές βεβαία τις περιπτώσεις σημαντικό λόγο παίζει να διασφαλίσεις οτι δεν θα υπάρχει ΠΟΤΕ διαφυγόν ρεύμα. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις ειδικούς σωλήνες TFE με αυστηρά πιστοποιητικά υψηλής αντίστασης που να είναι ανθεκτικοί και στα αλκάλια.   

McRaster εύγε +1

Reinforced concrete beams with web openings: A state of the art review

Συνήθως το θέμα καλύπτεται με την χρήση FRPs. Αν μου ζητηθεί σε πμ θα βάλω την βιβλιογραφία με την λύση διότι είναι σε βιβλίο και θα μας φάνε τα πνευματικά δικαιώματα με το δίκιο τους.

1-s2.0-S0261306912001598-main.pdf

A! γεια σου, το αποτέλεσμα είναι 5,8Mpa (τάση) άρα 5800ΚΝ/μ2 σωστά?

Έχω ένα εξελάκι που βγάζει 5,8ΚΝ, προφανώς είναι λάθος (οι μονάδες...)

 

McRaster, όχι, για πλάκα εδάφους ( )

 

Αν μου προσφέρετε τώρα και ένα εξελάκι για οπλισμό διατομής υπό κάμψη και αξονική θα είμαι ευγνώμων....

 

Υπόψιν: 5.8MPa εφελκυστική σε πλάκα εδάφους του γ@μεί τα πρέκια....νομίζω? 

για πλακα εδάφους θα υπολογίσεις με την εξίσωση για ογκομετρική θερμική τάση

με θερμικό συντελεστή Κ = 36 x 10-6 mm/mm/oK.

Θα ήταν το ιδανικό εάν είχα εργασιακή εμπειρία από την Ελλάδα, αλλά δεν μπορώ να βρω δουλειά στο αντικείμενο μέχρι στιγμής!!! Δεν υπάρχουν πολλές θέσεις εργασίας και αυτές που υπάρχουν φυσικά προτιμούν τους πλέον έμπειρους άνεργους οι οποίοι είναι πλέον πάρα πολλοί! Άρα το βιογραφικό μου πώς θα το χτίσω με εμπειρία??? Γι' αυτό θα συνεχίσω τις σπουδές μου και θα ψάχνω έξω σαν junior. Αν γνωρίζει κάτι κάποιος για την κατάσταση στη Σουηδία όπως έγραψα σε μήνυμα πιο πάνω ας μου στείλει ένα pm.  

δεν είναι απαραίτητα η σωστή λύση. Καλύτερα να ξεκινήσεις να κοιτάς για θέσεις graduate engineer recruitment 

http://rockpile.phys.virginia.edu/arch21.pdf

Συντελεστής θερμικής διαστολής: καλύτερα να πάρεις 11 Χ 10-6 mm/mm/oC

Μέτρο ελαστικότητας σκυροδέματος: καλύτερα να κινηθείς μεταξύ 20-28

Μια ανακλαστική βαφή μπορεί να δώσει μια πτώση 1-2 βαθμούς αλλα δεν αποτελεί λύση θερμομόνωσης πλάκας. Η ανακλαστική ή ψυχρή βαφή δίνει τα μέγιστα αποτελέσματα όταν εφαρμόζεται σε κέλυφος. Επιπλέον η συγκεκριμένη πλάκα εμφανίζει προβλήματα.  

Το ενδιαφέρον στην περίπτωση του ξύλου και για τις ίδιες συνθηκες λειτουργίας είναι οτι η χρήση διπλού φράγματος (φράγμα + μορφόπλακα) υδρατμών δεν παρέχει καμία προστασία. Στην παραπάνω περίπτωση το φράγμα μπήκε πριν το XPS. Το XPS όμως είναι ελάχιστα υγροσκοπικό και άρα κάναμε μια τρύπα στο νερό. Στην εικόνα χωρίς κανένα φράγμα υδρατμών (με οδηγούς αντί για μορφόπλακα.

κοιτάξτε λίγο το EU Skill Panorama

εδω

για να δείτε τις εκτιμήσεις απαιτήσεων μέχρι το 2025 στην ΕΕ.

Ενα απο τα προβλήματα που ξεκινάνε και κάνουν την εμφάνισή τους είναι η χρήση μορφόπλακων για την τοποθέτηση των σωλήνων  της ενδοδαπέδιας θέρμανσης. Οι μορφόπλακες κατασκευάζονται απο διογκωμένη πολυστερίνη και παρέχουν φραγή υδρατμών υψηλής αντίστασης, Sd>1000. 

Η διάστρωση  αποτελείται απο την πλάκα του σκυροδέματος, τις θερμομονωτικές πλάκες, την μορφόπλακα, ενδοδαπέδια, ελαφροσκυρόδεμα, φράγμα υδρατμών, κολλά πλακιδίων και τα πλακάκια, εικόνα 1. Η διάστρωση είναι τυπική ορόφου.  

Ας θεωρήσουμε όπως και παραπάνω οτι η κάτω παρειά "ζει" σε θερμοκρασία 19-22 βαθμούς και υγρασία 40-60%. Η άνω παρειά "ζει" και αυτή σε θερμοκρασία 19-22 βαθμούς και υγρασία 40-60%. Η απόδοση της ενδοδαπεδιας είναι 150W/m2. 

Οπως θα δούμε στην εικόνα 2 υπάρχει μια μικρή συσσώρευση υγρασίας που πιθανότατα να μην επηρεάσει τα πλακάκια. 

Αν όμως βάλουμε ξύλινο δάπεδο τότε θα διαπιστώσουμε συσσώρευση υγρασίας στο ξύλο, εικονα 3 και 4. Στην περίπτωση αυτή η επιλογή του ξύλου θα πρέπει να γίνει υπο την προϋπόθεση οτι η ξυλεία έχει ελάχιστη απορροφητικότητα στην υγρασία, συνηθως κάτω απο 8%. Διαφορετικά θα δούμε τις υπόλοιπες εικόνες

με λίγα λόγια οταν επιλέγουμε πχ ενδοδαπέδια επιλέγουμε ταυτόχρονα την πλήρη διάστρωση. Ενδοδαπέδια και μετά δεν έχω λεφτά για το ξύλο με την μειωμένη απορροφητικότητα δεν πρέπει να υπάρχει στο μυαλό των ιδιωτών. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να κατεβάσουμε τις απαιτήσεις μας σε πλακίδια. 

καλό θα είναι να μην βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα. Όταν διενεργείς έλεγχο..... πολύ πίσω στον χρόνο......... μερικές φορές το κάνεις και για επικοινωνιακούς λόγους ειδικότερα όταν γνωρίζεις οτι δεν θα υπάρχει....αντίδραση.