Ροδοπουλος

Αγαπητέ μου φίλε υπάρχει η έννοια του Landmark. Οσο για τις συγκολλήσεις στο πλοίο μιλάμε πλοίο που αναφέρει και δέχομαι όσον αφορά το πάχος. Παρα ταυτά μιλάμε για διαφορετικά πράγματα. Δεν τραβάμε τίποτα απο τα μαλλιά γράφω τα πλέον βασικά και πιθανά. Για τα συμπυκνώματα κάνε ενα Glaccier και θα δεις. Τα χρήματα για τον έλεγχο και την μελέτη συντήρησης δεν είναι πολλά. Το τι θα βγει στο δια ταύτα θα είναι πολλά.

Μια χάρα τα λένε οι συνάδελφοι για την διαπνοή. Αυτό που έκανες είναι να αλλάξεις την πίεση υδρατμών και να συμπυκνώνεις υδρατμούς στις θερμογέφυρες. Δεν ξέρω τι είδους υγρομόνωση είχες παλαιότερα και θα ήταν χρήσιμο να την γνωρίζουμε. Ο μηχανικός χρειάζεται για να υπολογίσει σε σχέση με τις συνθηκες λειτουργίας τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές τι βαθμό διαπνοής χρειάζεσαι. Το γράφω αυτό διότι δυστυχώς θέλουν μερικές εταιρίες και μαστόρια να περάσουν την ιδέα οτι υπάρχουν υλικά παντός καιρού και καταστάσεων. Τα λεγόμενα θαυματουργά!!! Δεν υπάρχουν αντίθετα υπάρχουν πολλοί περιορισμοί και για αυτό απαιτείται μελέτη. Εχω επίσης την υποψία οτι το φαινόμενο δεν είναι του σημερινού χειμώνα αλλα υφίσταται κάποιο καιρό.

Το μήκος ραφών δεν είναι το θέμα. Το πάχος είναι !!! Στα πλοία δεν βρίσκεις 100mm πάχος εκτός απο τα ορισμένα πολεμικά και εκεί υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με τις παραμένουσες τάσεις. Το διαβρωτικό περιβάλλον του πλοίου δεν είναι απαραίτητα πιο διαβρωτικό διότι εκεί δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα συμπυκνωμάτων όπως στην κατασκευή του στεγάστρου. Ο αέρας στο εσωτερικό της διατομής θερμαίνετε απο τον ήλιο και ψύχεται εξωτερικά απο το περιβάλλον. Τα συμπυκνώματα μπορούν να δημιουργήσουν έναν δυναμικό ηλεκτρολύτη με τα χρόνια και καταστάσεις μικροβιολογικής διάβρωσης. Έχεις ένα μεταβαλλόμενο και μη ελεγχόμενο μικρο-κλίμα. Μην ξεχάμε οτι έχουμε διαστάσεις διαμέτρου ως και 3,2 μέτρα και πάχος διατομής 50-100mm. Το να επιλέξεις και μόνο το είδος της εσωτερικής προστασίας έχοντας μια σειρά απο παραμέτρους δεν είναι το ευκολότερο πράγμα στο κόσμο και σίγουρα απαιτεί μια μεγάλη πειραματική μήτρα πολλών εκατοντάδων πειραμάτων. Μπορείς κάλλιστα να χρειαστεί να δημιουργήσεις και ένα ειδικό προϊόν προστασίας σαν αποτέλεσμα. Σκέψου μόνο οτι θα πρέπει να "κατασκευάσεις" σε environmental chamber τις επιταχυνόμενες εσωτερικές περιβαλλοντικές συνθήκες για μια διάρκεια 100 ετών. Δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνει αυτό και απαιτεί μερικά χρόνια έρευνας. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα καταλήξεις σε καταστάσεις controlled environment χρησιμοποιώντας κάποιο επιλεγμενο αέριο που θα διοχετευεις μόνιμα στο εσωτερικό της κατασκευής. Αυτό σημαίνει νέο προυπολογισμό, ΗΜ κλπ. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει μια τέτοια κατασκευή είναι να καταφέρεις να δεις την λεπτομέρεια μέσα σε μια τέτοια κλίματα και να λύσεις τα προβλήματα που απορρέουν τόσο απο την πρόσβαση όσο και απο τα πιθανολογικά σενάριο αστοχίας που πλέον θα πρέπει να τα δεις κάτω απο ένα πρίσμα μη ντετερμινιστικής βάσης. Να φτιάξεις αυτό που ονομάζετε constituent model. Σε μία άλλη περίπτωση θα καταλήξεις να επιλέξεις διαφορετικό βασικό κράμα. Απο εκεί θα πρέπει να λύσεις νέα προβλήματα κοκ. Μια "απλή" αλλαγή κράματος χάλυβα μπορεί να τινάξει έναν προϋπολογισμό εύκολα στον αέρα. Επειδή έχω ακούσει απόψεις μέχρι και γιατί δεν έβαλαν κράμα τιτάνιου θα σου πω οτι μια τέτοια επιλογή κράματος θα δημιουργούσε πιθανότατα αδυναμία αξιόπιστης συγκόλλησης πάχους οχι 100 αλλα και 20mm. Δεν είναι λοιπόν τόσο εύκολα τα πράγματα αλλα εξωφρενικά πολύπλοκα και λειτουργούν σαν μια λερναία ύδρα. Το πρότζεκτ αυτό για εμένα ήθελε τουλάχιστον 4-6 χρόνια μελετών και αναλύσεων και άλλα τόσα για την κατασκευή. Οταν πρέπει να το κάνεις σε 2 χρόνια και με 130 εκ (στην πραγματικότητα ήταν 90 εκ!!! τα υπόλοιπα ήταν για άλλες εργασίες) τότε ή λες δεν το κάνω διότι πάω γυρεύοντας για να φτιάξω ενα λεμόνι ή κάνεις τον σταυρό σου και εύχεσαι να μην κάτσουν 5 απο τα 55 στραβά που φοβάσαι ταυτόχρονα. Αν θέτεις το θέμα τι κάνεις με 120 εκ? Μπορείς να φτιάξεις ένα στέγαστρο, να τα χώσεις σε μια μέρα στο καζίνο, να αγοράσεις ένα γιοτ, να φτιάξεις μια Phantom με χρυσό, κλπ. Είναι θεωρώ λάθος να κρίνουμε την επιλογή καθεαυτή. Μην ξεχνάς οτι όπως είπα και προηγουμένως, δεν γνωρίζουμε ακριβώς το θέμα και τις λεπτομέρειες. Εγω προσωπικά κάνω σενάρια και τίποτα παραπάνω.

και τα μολυβάκια έχουν εύρος 1 τιμή βάσης πεχα και η φαινολοφθαλεΐνη όριο 9-8,2 pH. Επίσης και οι 2 μέθοδοι ενεργοποιούνται σαν ένδειξη για ποσοστό portlandite and calcium carbonate μεγαλύτερο απο αυτό που δηλώνει ενανθράκωση. Οι διαφορές δεν είναι μεγάλες αλλα σημαντικές όσον αφορά την ακρίβεια. Βάζω τα 2 διαγράμματα απο το καλλιμπράρισμα Ολες οι μετρήσεις έγιναν απο καρότα Φ30 ως Φ120 χρησιμοποιώντας image analysis software με RGB detection βασισμένο στο Pantone Matching System. Ξέχασε να γράψω οτι όλες οι μετρήσεις είναι XC4.

Διαγράμματα με αποτελέσματα βάθους ενανθράκωσης απο διάφορες περιοχές στην Ελλάδα. Οι συντομογραφίες HU, MU, LU είναι high urban HU(CO2 >400ppm), MU (CO2 300-400ppm) LU (CO2 <300ppm). Ολα τα αποτελέσματα είναι απο ανεπίχριστα και χωρίς βαφή. Η μέτρηση έγινε είτε με ψεκασμό με φαινόλη, είτε με μολυβάκι πεχα τα οποία όμως έχουν καλλιμπραριστεί με TGA.

+1 με πρόλαβες και Επειδή γράφω ένα paper με αποτελέσματα ενανθράκωσης και απο Ναυπακτό

Επιτρέψτε μου να κάνω ένα ΣΕΝΑΡΙΟ επειδή δεν έχω πειραματικά αποτελέσματα απο το έργο. Απλά βασίζομαι στην τεχνική έκθεση του Γερμανικού φορέα. 1. Βρέθηκε σκλήρυνση του υλικού στην θερμικά επηρεαζόμενη ζώνη. Κάθε συγκόλληση σε χάλυβα δημιουργεί hardening ή softening στην ζώνη αυτή. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν η διαφορά της σκληρότητας σε σχέση με το βασικό υλικό ξεπερνάει ένα ποσοστό. Το ποσοστό διαφέρει απο χάλυβα σε χάλυβα. Μεγάλες τιμές hardening οδηγούν σε πτώση της ολκιμότητας και μεγάλες τιμές softening σε πτώση της αντοχής διαρροής. Το μέγεθος της ζώνης αυτής εξαρτάται απο πολλούς παραμέτρους και ειδικότερα απο τον χρόνο της συγκόλλησης, το πάχος της ραφής, τον αριθμό την συγκολλήσεων για την επίτευξη του πάχους, την θερμική προετοιμασία του υποστρώματος πριν και μετά την συγκόλληση, τον τύπο της συγκόλλησης και το θερμικό φορτίο της συγκόλλησης. Υπάρχουν και πρότυπα και εργασίες που δίνουν κάποιες βασικές αναλυτικές εξισώσεις. Η συγκόλληση πάντως τέτοιων τεμαχίων (100mm) δεν είναι κάτι που δεν χαρακτηρίζετε απο γνώση και εμπειρία. Σίγουρα υπάρχουν διαδικασίες που μπορούν σχετικά εύκολα να κάνουν optimise μια τέτοια συγκόλληση όσον αφορά τις τελικές μηχανικές ιδιότητες του συνόλου της συγκόλλησης. Σαν σύνολο εννοώ τρεις περιοχές, ραφή, θερμικά επηρεαζόμενη ζώνη και βασικό υλικό ή άν θέλετε τις διε-επιφάνειες ραφή/ΘΕΖ/βασικό υλικό. 2. Βρέθηκε διάβρωση στην περιοχή της ΘΕΖ. Πάλι και αυτό είναι αναμενόμενο. Η συγκόλληση κατα βάση δημιουργεί 2 υλικά απο πλευράς ηλεκτροχημείας και στο 90% των περιπτώσεων γαλβανική διάβρωση. Η ένταση του γαλβανικού κελιού και αυτή μπορεί να υπολογισθεί. 3. Κάτι που δεν αναφέρετε και για εμένα προσωπικά είναι αρκετά βασικό είναι οι παραμένουσες τάσεις λόγω της συγκόλλησης. Για να πάρετε μια αίσθηση μεγέθους αναφέρω οτι μπορούν κάλλιστα να είναι 30-65% του ορίου διαρροής του βασικού υλικού. Οι τάσεις αυτές βρίσκουν 2 τρόπους ισορροπίας. Ο πρώτος είναι μέσω της γεωμετρίας και δηλώνονται σαν extrinsic και ιδιαίτερα μεσω disrtortion strain και ο δεύτερος μέσω του ίδιου του υλικού (κλειδωμένες μέσα στην μικροδομή). Οι παραμένουσες τάσεις δεν είναι σταθερές αλλα κάνουν relax μέσω των φορτίων της κατασκευής και ιδιαίτερα το χρονικά μεταβαλλόμενων. Εδω έχουμε τα φορτία κόπωσης (δυναμικά φορτία της κατασκευής στα οποία θα πρέπει να βάλουμε και τα θερμικά thermal expansion/contraction). Κάθε φορά που έχουμε μια συγκεκριμένη φόρτιση, ένα ποσοστό απο τις παραμένουσες τάσεις "ελευθερώνεται" και μεταβάλλει τοπικά τις "γραμμές τάσεων". μετα το πέρας επιβολής του φορτίου αυτού οι τάσεις αυτές δεν ξανακλειδώνονται αλλα ψάχνουν να βρουν μια νέα γεωμετρική ισορροπία. Το να προσπαθήσει κάποιος να μοντελλάρει το φαινόμενο σε ένα τόσο πολύπλοκο έργο είναι εξαιρετικά δύσκολο μόνο και μόνο επειδή κάποιες συγκολλήσεις έγιναν πριν την κατασκευή, κάποιες μετά, τα φορτία ανάρτησης που και αυτά ελευθερώνουν τις τάσεις αυτές και δεκάδες άλλα παραδείγματα. Σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις όπως σε πλατφόρμες εξόρυξις σχεδιάζονται ειδικές ζώνες ανοχών για τις παραμένουσες αυτές τάσεις. Σαν τεχνολογία δεν είναι εύκολη και επηρεάζει αρκετά την αρχική γεωμετρία. 4. Προστασία έναντι διάβρωσης. Οι παραμένουσες αυτές τάσεις όπως είπαμε ξεκλειδώνουν με τα χρόνια λειτουργία και επιφέρουν μετατοπίσεις. Είναι λοιπόν πολύ εύκολο να διαρρήξουν μια προστατευτική βαφή όσο ελαστική και να είναι διότι α) οι παραμένουσες παραμορφώσεις μπορεί να είναι τόσο μεγάλες ώστε καμία βαφή εξαρχής να μην μπορεί να βρεθεί σε ισορροπία μαζί τους και β) η ελαστικότητα της βαφής υποβαθμίζετε με τον χρόνο έκθεσης. Μπορεί λοιπόν κάποιος να πει οτι η συντήρηση της βαφής για το συγκεκριμένο έργο να απαιτεί καθολική επαναβαφή με προηγούμενη καθαίρεση κάθε πχ 8-10 χρόνια. Το κόστος προφανώς και είναι αρκετά εκατομμύρια. Η γαλβανική προστασία/καθοδική σε τέτοια έργα δεν είναι κάτι σύνηθες και γίνετε αρκετά δύσκολα και με πολλούς περιορισμούς και αυξημένο κόστος και μελέτης και λειτουργίας. Θα μπορούσα να γράψω πολλές σελίδες επι του θέματος με βασικότερο την ύπαρξη μεταβαλλόμενου ηλεκτρολύτη (εξωτερικός και εσωτερικός αέρας) στα μεταλλικά στοιχεία. 5. Λύσεις υπάρχουν και κατα βάση θα ήταν να μην χρησιμοποιήσουν συγκολλήσεις καθόλου. Προφανώς αυτό θα είχε τεράστια επίδραση τόσο στην αρχιτεκτονική, στην ανάλυση, στο προϋπολογισμό και στην κατασκευή. Το θέμα είναι όσο μπορώ να γνωρίζω, οτι τέτοια προβλήματα υπάρχουν ανα τον κόσμο και πολύ απλά γίνονται σαν αποτέλεσμα ακολουθίας παραμέτρων. Δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία. Μπορεί κάλλιστα να βγει το κράτος και να δώσει στην δημοσιότητα της μελέτη συντήρησης και να δει κάποιος που καταλαβαίνει κατα πόσο οι παραδοχές ήταν σχετικές με τα πιθανά προβλήματα, τι εργαστηριακά αποτελέσματα χρησιμοποιήθηκαν και την μελέτη life cycle cost analysis αν έγινε. Μπορεί μάλλιστα ολά τα παραπάνω να έχουν υπολογισθεί και το κόστος και το βήμα συντήρησης να μιλάει για 5 χρόνια και αρκετά εκατομμύρια. Τίποτα δεν είναι απίθανο. Όπως και να έχει βέβαια η τελική απόφαση είναι πάντοτε του ΚΤΕ. Επαναλαμβάνω δεν γνωρίζω λεπτομέρειες απλά κάνω σενάριο!!!

το πιθανότερο είναι να γίνει απο μονο του οξείδιο του σιδήρου και κάποια στιγμή να καθαιρεθεί. Κομμάτια του μπορούν να σταλούν και στο Βρετανικό μουσείο.

2 επιπλέον πηγές επι του έργου που αξίζουν να τις δείτε http://www.gsd.harvard.edu/images/content/5/3/538968/fac-pub-pollalis-case-OACA-v1.pdf http://www.kathimerini.gr/233240/article/epikairothta/ellada/ioi-sto-stegastro-kalatrava

Κάποιος μάλλον δεν πήρε όσα του έταξαν............

Κάτι άλλο που θα πρέπει να καταλάβουμε είναι οτι στην Ελλάδα θεωρούμε το διδακτορικό συνυφασμένο με συγκεκριμένα επαγγέλματα. Γνωστός μου λέει στην κόρη του που έχει τελειώσει Φιλολογία και πρόλαβε να διοριστεί στο δημόσιο, είσαι τρελή να τα παρατήσεις όλα και να κάνεις διδακτορικό στην φιλοσοφία του Πλάτωνα και μάλιστα στην Οξφόρδη που θα σου βγάλουν το λάδι!!! Προφανώς και η κοπέλα ΠΡΕΠΕΙ να παρατηθεί και να κάνει διδακτορικό στην φιλοσοφία του Πλάτωνα στην Οξφόρδη. Αν όμως η κοπέλα ήταν μαθηματικός και ήθελε να κάνει διδακτορικό στα παράγωγα για λογαριασμό μεγάλης τράπεζας τότε βεβαίως να πάει και στο ταμ τουμ. Υπάρχει αν θέλετε μια "νοοτροπία" στην κοινωνία μας μου που κατά βάσει προωθεί το φαινόμενο οτι η επιτυχία είναι συνυφασμένη με το χρήμα που κάποιος βγάζει και πόσο καταναλωτικός μπορεί να γίνει. Αυτή η νοοτροπία δεν βοηθάει καθόλου την λογική της έρευνας. Ας μην πιάσω το περιβόητο μπλοκάκι στους διδακτορικούς φοιτητές που για εμένα δηλώνει την ίδια την νοοτροπία του Ελληνικού κράτους να προωθήσει την έρευνα ακόμα και αν τα χρήματα προέρχονται απο την ΕΕ. Ειδικότερα σήμερα με το αφορολόγητο πολλοί υποψήφιοι διδακτορικοί φοιτητές είτε δεν ξεκινάνε καν είτε τα παρατάνε.

Θα πρέπει να διαχωρίσουμε τα διδακτορικά διότι τα βάζουμε όλα στο ίδιο σακούλι. Οταν ξεκινούσα το διδακτορικό τελείωνε στον ίδιο καθηγητή κάποιος που το έκανε με υποτροφία απο την Vickers. Το θέμα του ήταν να μπορεί να εντοπίσει battle damage σε αεροσκάφος που επιχειρεί να προσγειωθεί σε αεροπλανοφόρο. Μαζί με μια μεγάλη ερευνητική ομάδα είχαν δημιουργήσει τα πρώτα interferometric radar για να μπορούν να μετρούν παραμορφώσεις στο Super Hornet F18. Το αεροσκάφος έπρεπε να κάνει κάποιες ειδικές μανούβρες για να αναλυθεί και να βγούνε συμπεράσματα. Η έρευνα συνεχίστηκε και μετά απο το διδακτορικό. Ο ομάδα έφτιαξε μια εταιρία και άρχισαν σε λιγότερο απο 9 χρόνια να πουλάνε την εφαρμογή και την τεχνολογία. Η τεχνολογία εκτός απο την εφαρμογή σε αεροσκάφη έβγαλε πολλά λεφτά απο την εφαρμογή στις γέφυρες SHM). Έχοντας λύσει το οικονομικό του πρόβλημα ξεκίνησε να εργάζεται στο πανεπιστήμιο όπου σήμερα θεωρείτε ιδιαίτερα πετυχημένος. Άλλος συνάδελφος ανέπτυξε έναν μαθηματικό αλγόριθμό στα super-elements και σήμερα εργάζεται σαν διευθυντής έρευνας στην Lockheed Martin. Αυτό που είχαν και οι 2 κοινό ήταν οτι "έβλεπαν περισσότερο μπροστά απο τους άλλους" και "οι άλλοι επένδυσαν επάνω τους". Η επένδυση προφανώς δεν είναι μόνο το κόστος του διδακτορικού αλλα πολλές δεκάδες εκατομμύρια ανάπτυξης. Ενας εξαιρετικός και προσωπικός φίλος απο την Ουκρανία με σπουδές στην Φυσική και Μαθηματικά έκανε διδακτορικό στην Θεωρία πλαστικότητας και δεύτερο διδακτορικό στα υλικά. Εχει δημοσιεύσει και στο περιοδικό Nature με την υψηλότερο impact factor στον κόσμο. Ο ίδιος δεν μπορεί να διδάξει διότι το απεχθάνεται και επιπλέον όπως χαρακτηριστικά λέει δεν διδάσκω αυτό που εγώ ο ίδιος έχω απορρίψει. Σήμερα το παίζει και μάλιστα επιτυχημένα αρθρογράφος στο National Geographic. Άλλος συνάδελφος και ο πρώτος μου διδακτορικός φοιτητής είχε θέμα την διάδοση μικρών ρωγμών κόπωσης σε τένοντες κράματος τιτανίου για προ-ένταση γεφυρών. Το 2002 δεν υπήρχε καν η ιδέα αντικατάστασής των χαλύβδινων με τιτανίου. Δυστυχώς δεν βρέθηκαν τα χρήματα ώστε να φτιάξουμε την πρώτη εφαρμογή σε πραγματική κλίμακα. Σήμερα εργάζεται στην τράπεζα HSBC σαν Asia R&D Manager και αυτό που κάνει είναι να γυρνάει τα πανεπιστήμια να βρίσκει ιδέες και τεχνολογίες και να τις φέρνει κοντά σε επενδυτές. Ενας άλλος διδακτορικός μου φοιτητής που δούλευε στην Hyundai Heavy Industries είχε θέμα την διάδοση ρωγμών σε χάλυβα υπο συνθήκες διάβρωσης και παγετού. Το βασικό πρόβλημα ήταν οι προπέλες των παγοθραυστικών πλοίων που έδειχναν αυξημένο κατά 35% ρυθμό αστοχίας. Το θέμα είναι αρκετά πιο πολύπλοκο απο όσο ακούγετε διότι πολλοί μηχανισμοί και ιδιότητες υλικών αλλάζουν στους -55. Καταφέραμε και καταλάβαμε το 30% του προβλήματος αλλά κατάφεραν μέσα στα επόμενα χρόνια να το λύσουν και σήμερα ο ρυθμός αστοχίας είναι μικρότερος απο 17%. Ο τότε φοιτητής συνεχίζει να εργάζεται στην Hyundai Heavy Industries. Το 2007 ξεκινάμε μια ερευνά για λογαριασμό της Schlumberger διότι οι σωλήνες γεώτρησης εμφάνιζαν αστοχία απο διάβρωση/κόπωση/φθορά/μεταβαλλόμενο τριαξονικό φορτίο. Η βασική προϋπόθεση ήταν να βρούμε με τεχνική που να διατηρήσει τον υφιστάμενο εξοπλισμό. Εδώ μιλάμε για περίπου 1 δις δολλάρια σε τέτοιους σωλήνες. Φτιάξαμε μια τεχνική με εξωτερικά χιτώνια (sacrificial jackets) τα οποία προσαρμόζαμε στο εσωτερικό των σωλήνων με κρυογενική συναρμογή. Ο σχεδιασμός και η επιλογή του μετάλλου ήταν ιδιαίτερα πολύπλοκος αλλά δούλεψε ικανοποιητικά. Η τεχνική εφαρμόζετε σήμερα απο την εταιρία με κέρδος πάνω απο 300 εκ ετησίως. Για να του ανταποδώσει η εταιρία την καταπληκτική ιδέα που είχε του έδωσε μετοχές αξίας 20 εκ δολαρίων. Σήμερα εργάζεται σαν καθηγητής σε σχολείο της Χιλής. Αυτό που θέλω να πω με τα παραπάνω προσωπικά μου παραδείγματα είναι οτι το διδακτορικό δεν αποτελεί cornerstone του πως εξελιχθεί η ζωή σου και τι λεφτά θα βγάλεις. Δεν υπάρχουν κουτάκια. Είναι μια προσωπική μάχη που δίνεις ενάντια στο μυαλό σου επειδή είσαι τρελά εγωιστής και πιστεύεις οτι είσαι καλύτερος και πιο έξυπνος απο τους άλλους. Οταν και αν το καταφέρεις και το αποδείξεις τότε είτε θα βρεις μια καινούργια ιδέα είτε θα κάνεις κάτι άλλο. Η έρευνα/διδακτορικό είναι η καλύτερη γκόμενα. Προσπαθείς να την ρίξεις στο κρεβάτι. Οταν την ρίξεις μπορεί βέβαια να σου χαρίσει τα πάντα. Μπορεί βέβαια και τίποτα. Βέβαια η γκόμενα και μάλιστα πουτανο-γκόμενα είσαι εσύ ο ίδιος/ίδια. Αυτά για εμένα είναι τα διδακτορικά. Διδακτορικά του τύπου να το κάνω γιατί δεν έχω κάτι καλύτερο ή δεν μου αρέσει το θέμα αλλα αυτό υπάρχει με χρήματα ή το κάνω για να μάθω 10 πράγματα παραπάνω και στοπ δεν μου λένε τίποτα και δεν πρέπει κατ'εμέ να γίνονται. Η Ελλάδα δυστυχώς ενώ έχει φαιά ουσία δεν έχει παράδοση στην έρευνα και είναι μάλλον στο τρυπάκι των ευρωπαϊκών προγραμμάτων σαν μόνη διέξοδο χρηματοδότησης. Τα προγράμματα αυτά όμως δεν παρέχουν απαραίτητα ούτε τον χρόνο ούτε την δυνατότητα για πραγματική έρευνα. Τα deadlines και οι συμβατικές υποχρεώσεις τους τα κάνουν να λειτουργούν περισσότερο σαν εξαναγκασμένη εργασία και πολύ λιγότερο σαν ερευνητική και εδώ η γκόμενα μετατρέπετε σε κάτι χειροπιαστό που δύσκολα θα κρατήσει ένα ατίθασο μυαλό για πολύ καιρό.

10 μέτρα από την θάλασσα και κατασκευή του 70 μάλλον θα έβλεπε προσβολή απο χλωριόντα σε πρώτο χρόνο και πιθανότατα και ενανθράκωση σε δεύτερο. Το τοιχίο βέβαια εκτός απο την ασπρίλα που σωστά έγραψαν οτι οφείλετε στα άλατα του σκυροδέματος που αντιδρούν με τα εισερχόμενα ύδατα. Βέβαια έχω την εντύπωση οτι υπάρχει και βιολογική διάβρωση. Πιθανότατα το τοιχίο βρίσκετε σε επαφή με πρανή.

οταν το οξείδια συνεχίσουν να αυξάνονται θα δημιουργήσουν διεπιφανεικές τάσεις που θα αποκολλήσουν την όποια ενίσχυση. Εχω διαβάσει άπειρα αντίστοιχα πειράματα και το λάθος που κάνουν είναι οτι φορτίζουν τα δοκίμια ακριβώς μετά την ενίσχυση και οχι μετά απο την πάροδο κάποιου χρόνου ώστε να ελέξγουν την εξέλιξη της διάβρωσης. Υπάρχουν βέβαια κάποιες εργασίες που συνέχισαν την επιταχυνόμενη διάβρωση και μετά έκαναν τα πειράματα. Τα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα αποκαρδιωτικά. Στην Ελλάδα έχουμε αρκετές περιπτώσεις απο υφάσματα που αστόχησαν μετά απο 2-3 χρόνια λόγω συνεχιζόμενης διάβρωσης. Απώλεια του μέτρου Ελαστικότητας λόγω εξάχνωσης έχει αποδειχτεί σε πάρα πολλές εργασίες και οφείλετε όπως σωστά λες στην μετατροπή της εξάχνωσης σε συγκέντρωση τάσεων και μετά σε ρωγμές που διαδίδονται. http://link.springer.com/article/10.1007%2Fs10704-009-9334-7 http://db.nzsee.org.nz/2014/oral/84_Andisheh.pdf Η κρυσταλλική δομή είναι η σωστή έκφραση και οχι η μοριακή. Ο χάλυβας οπλισμού δεν σφυρηλατείται αλλα υπόκειται σε θερμικές κατεργασίες.

Εφόσον σταματήσετε την διάβρωση στο 100% (δημιουργία νέων οξειδίων) ΝΑΙ. Διαφορετικά θα υπάρξει αποκόλληση της ενίσχυσης. Στην περίπτωση αυτή η ενίσχυση με ρητίνη είναι πιο επισφαλής σε σχέση με την ανόργανη μήτρα που χρησιμοποιεί ρητινουχο τσιμεντοειδές

Η μεταπτυχιακή εκπαίδευση χωρίζετε στην επαγγελματική και στην ερευνητική. Τα διδακτορικά ανήκουν στην ερευνητική. Μπορούν να ευδοκιμήσουν επαγγελματικά μόνο σε χώρες με αυξημένη τεχνολογική αιχμή. Η επαγγελματική εκπαίδευση είναι κυρίως ορισμένα μαστερ και προγράμματα εξειδίκευσης. Πολλές φορές το να μάθεις ένα παραγωγικό και εξειδικευμένο λογισμικό μπορεί να αποτελέσει καλύτερο επαγγελματικό προσόν. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα σε εξειδικευμένη γνώση με έντονη εμπορική αξία που μπορούν να αποτελέσουν καλύτερο επαγγελματικό προσόν. Ελάχιστα πανεπιστήμια έχουν πολύ εξειδικευμένα μάστερ διότι αυτά στοχευουν σε μια πολύ μικρή αγορά. Συνήθως είναι ιδιαίτερα ακριβά (>10Κ). Τα περισσότερα πανεπιστήμια φτιάχνουν μάστερ πιο "γενικά" αποσκοπώντας σε μεγαλύτερη μερίδα της αγοράς. Τα πρώτα μάστερ απευθύνονται κυρίως σε επαγγελματίες με προϋπηρεσία και τα δεύτερα σε νέους αποφοίτους. Στην Ελλάδα δυστυχώς αυτό που μας μένει είναι η εξειδίκευση για μετανάστευση και άρα Επιλέγουμε την επιπλέον εξειδίκευση με γνώμονα την χώρα στην οποία αναζητούμε εργασία και μετά απο σοβαρή έρευνα το τι θα θέλει αυτή η χώρα μετά απο 10-15 χρόνια. Επιλέγουμε με βάση την παράδοση της χώρας να υποστηρίξει συγκεκριμένα επαγγέλματα και πάντα σε συνεργασία με τις διεθνείς έρευνες αγοράς Οι επαγγελματικοί χώροι που αναμένονται να χαρακτηρίσουν τον 21ο αιώνα είναι α) Media and Governance Life extension c) Innovation and renovation management d) Maintenance and rehabilitation of infastructure e) Energy management and networks f) Oil and Gas exploitation g) Pharmaceutical Research and product development h) Cosmetics i) Satellites and Communications k) Food production innovation (Hybrids)

Οι τουριστικές επενδύσεις θα γίνουν αλλα θα έχουν ειδικό καθεστώς και δεν θα σηκώσουν σκόνη. Μιλάμε για επενδύσεις 5-15 εκ σε πολύ εξειδικευμένους προορισμούς (που δεν είναι τα γνωστά νησιά) και για πολύ μεγάλα πορτοφόλια. Οι επενδύσεις αυτές δεν θα χρησιμοποιήσουν την μάζα του ελληνικού λαού και θα κινούνται με 10-15 extra luxurious επιχειρήσεις. Μην ξεχνάτε οτι το καλύτερο οικόπεδο συνήθως δεν είναι το καλύτερο για τον κόσμο του. Τα παραδείγματα πάρα πολλά. Η Ελλάδα και το λέω με κάθε σιγουριά έχει κάτι πολύ ιδιαίτερο που δυστυχώς ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε ΦΑΙΑ ΟΥΣΙΑ και ΕΥΚΟΛΙΑ ΑΡΚΕΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ.

Ο κλάδος του τουρισμού διέπεται πλέον απο 3-4 παγκόσμια μονοπώλια (tour operators) και σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ την Ελλάδα οτι έχει ουσιαστικό τουριστικό προϊόν. Για παράδειγμα μόνο το Παρίσι έχει 16 εκ τουρίστες τον χρόνο. Η Ελλάδα είναι συνδεδεμένη με τον καλοκαιρινό τουρισμό της μεσαίας/χαμηλής Ευρωπαϊκής τάξης η καταναλωτική δύναμη της οποίας και αυτή συρρικνώνετε. Μην ξεχνάμε οτι τουρισμός δεν είναι μόνο τα ξενοδοχεία αλλά και τα εστιατόρια, χρυσοχοεία, κλπ και αυτά διαχρονικά ζούσαν από την εσωτερικό τουρισμό που σήμερα αδυνατεί να τα υποστηρίξει. Σίγουρα θα δημιουργηθούν και ήδη υπάρχουν θύλακες υψηλού τουρισμού αλλα σε ελάχιστο ποσοστό. Μην ξεχνάμε οτι το 10% του ΑΕΠ της Ελλάδος ισοδυναμεί με τον κύκλο εργασιών του Λας Βέγκας (με 45 εκ επισκέπτες) ενω δυναμικά ανεβαίνει και η Σιγκαπούρη. Η Ελλάδα μπορεί κάλλιστα να δώσει 5 μεγάλες άδειες σε 3 καζίνο στεριάς και 2 άδειες καζίνο σε πλοία, να τα παντρέψει με τον τουρισμό, γάμους κλπ και να καταφέρει να προωθήσει μέσα απο αυτά και άλλες δυνατότητες. Μια αύξηση 4-5 δις στο ΑΕΠ μέσα σε μια πενταετία είναι στις δυνατότητες και υποδομές που έχουμε. Δόξα το θεό υπάρχουν αρκετοί εφοπλιστές που τους ενδιαφέρει και αρκετούς επενδυτές. Το έσοδα για το κράτος σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ μεγαλύτερα απο τα έσοδα που μπορεί να πάρει απο τον ΕΝΦΙΑ. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι οτι η μεσαία τάξη είναι φρούτο 100 ετών στην παγκόσμια ιστορία και ποσοστιαία μηδαμινή εκτροπή στα όρια του σφάλματος. Οι φυγοκεντρικές δυνάμεις της κοινωνίας ήταν πάντα πολύ πιο ισχυρές. Η μεσαία τάξη χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια ώστε να δημιουργήσει επιπλέον μνηστήρες στα 2 άκρα.

Θεωρώ οτι κάνεις λάθος . 1. Ο επιχειρηματίας ενδιαφέρετε περισσότερο εαν υπάρχει ζήτηση και δυνατότητα πώλησης και λιγότερο για το κόστος. Εδω ισχύει ή και τα 2 ή τίποτα. Ακόμα επιχειρήσεις που βασίζονται στην εντατική παραγωγή θεωρούν οτι το κόστος δανεισμού, ενέργειας και φορολογίας είναι πολύ πιο σημαντικό απο την μείωση μισθών. 2. Η ανταγωνιστικότητα δεν πρόκειται ποτέ να αυξηθεί διότι πολύ απλά δεν υπάρχει επιπλέον ζήτηση για τα Ελληνικά προϊόντα σε τάξη μεγέθους που να μπορεί να υποστηρίξει ώστε και μια μοναδιαία αύξηση (περίπου 500εκ ανα μονάδα %). 3. Οι συντάξεις και να παραμείνουν σε απόλυτες τιμές ίδιες με το 2014 θα υποστούν μείωση 10-15% λόγω επιπλέον εσωτερικής υποτίμησης και αύξησης άμεσης ή έμμεσης φορολογίας. Αέννα δεν ήξερα την λέξη αλλα την βρήκα και την έμαθα.

Μην ξεχνάτε την πιθανή διαρροή ρεύματος. Ο οπλισμός πάντως εμφανίζει ιδιαίτερα αυξημένο όγκο οξειδίων. Η διαρροή ρεύματος σε καλώδια >20 ετων και εφόσον είναι τυλιγμένα με τον οπλισμό είναι ιδιαίτερα πιθανή. Τα οξείδια σπρώχνουν την μόνωση του καλωδίου και ταυτόχρονα με το θερμικό φορτίο το καλώδια εμφανίζει συμπτώματα grazing. Αυτό σημαίνει οτι η ομοιομορφία της μόνωσης σταματάει το ρευμα ξεκινάει να μαγνητίζει τον οπλισμό. Στην περίπτωση αυτή έχουμε μια ανεξέλεγκτη επιτάχυνση του μηχανισμού διάβρωσης που πλέον δεν ακολουθεί τα όρια της παθολογίας αλλα πολλαπλάσια. Στο 99% των περιπτώσεων θα υπάρχει σημαντική και πιθανότατα καθολική πτώση των μηχανικών ιδιοτήτων. Μπορείτε να το διαπιστώσετε ευκολα με ένα πολύμετρο ακουμπώντας τους δυο ακροδέκτες στον ιδιο οπλισμό και σε απόσταση 10-20εκ. Επειδή είναι κοινός ρευματοφόρος οπλισμός η ένδειξη τάσης σε συνεχόμενο ρεύμα θα πρέπει να είναι μηδέν. Οτιδήποτε παραπάνω και έχω μετρήσει μέχρι και 3Volt σε άνω διάβαση θεωρείτε παραμένων τάση (permanent magnetic charge). H μέτρηση θα γίνει με ανοικτό και κλειστό διακόπτη και θα δείτε την διαφορά. Αν βρείτε οτιδήποτε πάνω απο 100mV τότε άμεσα θα πάτε σε εφελκυσμό και απο εκεί ξεκινάει το κλάμα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δείτε κατά πόσο η παραμένων τάση έχει περάσει στους κόμβους των στοιχείων!!!! Η φυσική διαδικασία είναι προοδευτική προς την επιφάνεια οπλισμού. Δυστυχώς σε καμία περίπτωση ακόμα και σε αυτή των ανθρακο-ελασμάτων δεν μπορείτε να διατηρήσετε τον υπάρχων οπλισμό διότι απομαγνητίζετε μόνο σε θερμοκρασίες >650 βαθμούς και άρα μάλλον αδύνατο. Αναστολείς διάβρωσης και ανόδια μάλλον δεν θα βγάλουν άκρη. Ο αναστολέας δεν θα καταφέρει να φτιάξει φίλμ και το ανόδιο 2ης γενιάς θα καταναλωθεί τάχιστα. Το θέμα είναι ιδιαίτερα δύσκολο και ακριβό στην επίλυσή του.

H ανεργία δεν θα μειωθεί αλλα θα αυξηθεί Η ανταγωνιστικότητα δεν θα αυξηθεί οι συντάξεις δεν θα ισοπεδωθούν Η Ελλάδα δεν θα αποπληρώσει το χρέος της Ποτέ και σε καμία κατάσταση κρίσης δεν έχουν γίνει αυτά που λες astrah. Η ψυχολογία της οικονομίας είναι πολύ πιο δυνατή παράμετρος. Κανένας δεν θέλει να επενδύσει σε μια χώρα που ζεί στην ανέχεια. Διότι δεν υπάρχει εσωτερική ζήτηση. Βλέπε Βουλγαρία. Να επενδύσεις για να εξάγεις μπορεί αλλα υπάρχουν πολλοί καλύτερες χώρες. Η ανταγωνιστικότητα δεν θα αυξηθεί όσο υπάρχουν τράπεζες ζόμπι. Οι Ελληνικές τράπεζες είναι τελειωμένες και δεν πρόκειται ποτέ να ανακάμψουν εκτός και αν γίνουν ΜΙΑ. Οι συντάξεις είναι ο μόνος τρόπος που έχει το κράτος να περνάει χρήμα στην Αγορά και να διατηρεί κάποιες τράπεζες. Η Ελλάδα δεν θα αποπληρώσει το χρέος της διότι κανένας δεν το θέλει αυτό. Δεν θέλει να το κουρέψει μονομερώς και δεν θέλει και αποπληρωμή. Θέλει να μπορεί να επενδύσει όταν αυτός κρίνει οτι θα κερδίσει έχοντας την δύναμη να δημιουργεί πάντα συνθήκες ειδικής μεταχείρισης.

Δεν υπάρχει καμία κατοχυρωμένη δια νόμου εγγυημένη σύνταξη διότι ο νόμος αλλάζει πολύ εύκολα. Η Ελληνική κοινωνία με ανεργία 30% είναι σε κατάσταση οχι απλά αφασίας αλλά κατά βάση τεχνικής υποβοήθησης. Δεν πρόκειται να βρεθεί καμία λύση τώρα για τον απλό λόγο οτι η σημερινή παγκόσμια οικονομική κατάσταση και πολιτικές των G7 δεν βλέπουν την Ελλάδα που πλέον δεν αποτελεί ούτε καταναλωτικό παράδεισο ούτε και επενδυτικό. Ακόμα και αν υπάρξει μείωση του χρέους στο 100% εντός δεκαετίας η χώρα θα επιστρέψει στην σημερινή κατάσταση διότι στην πραγματικότητα βρίσκετε στο club των ελλειμματικών χωρών όπως αρκετές Πολιτείες των ΗΠΑ. Το οτι η χώρα βιώνει την πλέον ταχύτατη εξαφάνισή της μεσαίας τάξης δεν ενδιαφέρει κανένα. Προσωπικά θεωρώ οτι ποτέ δεν είχε την οικονομία να υποστηρίξει μια τόσο μεγάλη και καταναλωτική μεσαία τάξη. Σε κάθε παγκόσμια λίστα η χώρας μας βρίσκετε με το group της Κολομβίας, Κονγκό, και μερικών μικρών βαλκανικών. Οσο εθελοτυφλούμε να δούμε που ανήκουμε και τι θα πρέπει να κάνουμε ώστε σταδιακά, αργά και επίπονα να το αλλάξουμε θα μιλάμε οχι για συντάξεις των 350Ε αλλα για συντάξεις των 120Ε όπως σε πολλές Βαλκανικές χώρες. Όσον αφορά τα λεφτά που δόθηκαν στα ταμεία και που πλέον δεν υπάρχουν θα σας πρότεινα να κατανοήσετε οτι τα ασφαλιστικά ταμεία εδώ και 58 χρόνια ποτέ δεν σταμάτησαν να έχουν κρατική επιχορήγηση. Τα ταμεία λοιπόν δεν κουρεύτηκαν απο χρήματα που έδιναν τα μέλη τους αλλά από χρήματα που έπαιρναν απο τον κρατικό κουρμπανά είτε υπο μορφή έμμεσων ενέσεων είτε υπό μορφή παράλογων μορφών τελών.

Δεν πρόκειται να βρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές που απαιτούνται σε καμία περίπτωση. Οποιοδήποτε ποσοστό ανεργίας > 22% θωρείτε non-reversible. Αυτό που θα γίνει είναι να μειωθούν οι συντάξεις επιπλέον μέχρι το μαγικό νούμερο των <1000Ε. Η Ελλάδα ακόμα και αν αύριο βγει με ένα αναπτυξιακό και παραγωγικό μοντέλο που θα μπορεί να υποστηρίξει και που θα την αφήνουν να υποστηρίξει δεν πρόκειται να βρεθεί στο μέσο όρο της ΕΕ μετα το πέρας 30 ετων. Οτιδήποτε μπορεί και πρέπει να γίνει θα πρέπει να βλέπει την γενιά του 2050.

Με συνδυασμό με τα Την ίδια χρονιά στην ΕΕ 120 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν κοντά στο όριο της φτώχειας, ή το 24,5% του πληθυσμού, έναντι 23,8% το 2008. Τα υψηλότερα ποσοστά πληθυσμού που ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού καταγράφηκαν στη Βουλγαρία (48%), στη Ρουμανία (40%), στην Ελλάδα (35,7%), στη Λετονία (35%) και στην Ουγγαρία (33%). http://www.tanea.gr/news/greece/article/5176450/eurostat-3-9-ekat-anthrwpoi-sthn-ellada-zoyn-konta-sto-orio-ths-ftwxeias/ πάμε πολύ καλά στην ΕΕ. Το αστείο είναι οτι θεωρούμε οτι στην Αμερική αφήνουν τους ανθρώπους και πεθαίνουν!!! Μήπως να ξαναδούμε καλύτερα τα πράγματα. Υπόψιν στην Κίνα το ίδιο ποσοστό είναι <10% http://www.indexmundi.com/china/population_below_poverty_line.html Βέβαια ο Κινέζος υπολογίζει διαφορετικά την φτώχεια και έχει βαθμίδες αλλα συνολικά δεν ξεπερνάει το 27%.

Να ξεκινήσουμε απο το γέμισμα ρύσεων. Οι αρμοί θα πρέπει να ακολουθούν την ακαμψία της πλάκας ώστε να μην υπάρχουν συγκεντρώσεις τάσεων. Πολλές φορές μπορούμε να βάλουμε απο κάτω τους ελαστικές ταινίες. Το γέμισμα θα πρέπει να έχει ιδιότητες υψηλής πρόσφυσης και να έχει συμβατότητα με το μέτρο ελαστικότητας του σκυροδέματος καθώς και με τον συντελεστή θερμικής διαστολής. Θα πρέπει επίσης να ακολουθεί τις ελαστικές ταινίες. Γεωύφασμα και ινοπλισμένο τσιμεντοειδές 2 συστατικών πάχους 20-30 mm βάσει ΕΝ 1504-2. Οι αρμοί πάλι κόβονται βάσει των αρχικών. Μια απλή τομή σας δείχνει την διαδικασία. Βασικό είναι το γύρισμα του γεωυφάσματος μέσα στον αρμό ώστε να αποτρέψει διεπιφανειακές ρωγμές.