Ροδοπουλος

Μια επίσης διαφορά μεταξύ βιολογικού, οχετού και θεμελίωσης είναι ο όρος aeration. Ο αερισμός μπορεί να μειώσει σημαντικά κάποιες συγκεντρώσεις χημικών στοιχείων και να περιορίσει την μικροβιολογική διάβρωση. Στην θεμελίωση δυστυχώς δεν έχουμε επαρκή αερισμό ενω οι θερμοκρασιακές συνθήκες επιτρέπουν την δημιουργία επιπλέον προβλημάτων. Το ξαναγράφω για άλλη μια φορά. Το θέμα δεν είναι εαν πέφτει ή όχι αλλά το όριο των παραδοχών που πρέπει να κάνεις και ο τρόπος που τις επιβεβαιώνεις. Το να "στεγνώσεις" την θεμελίωση είναι και αυτό μια λύση που απαιτεί τεκμηρίωση και έχει περιορισμούς. πχ. Το να περιορίσεις την υγρασία δεν είναι πανάκεια. Δυστυχώς κάτι τέτοιο σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να επιταχύνει διαδικασίες αποδόμησης. Δυστυχώς μια ερευνα στο google με τον τίτλο χημική προσβολή σκυροδέματος στα Ελληνικά καταλήγει σε 8.970 αποτελέσματα απο τα οποία ελάχιστα αποτυπώνουν το πρόβλημα. Αντίθετα μια ερευνα στο google με τον τίτλο concrete chemical attack καταλήγει σε 2.050.000 αποτελέσματα με πολύ βιβλιογραφία και κανονισμούς.

Earl όπως πολύ καλά γνωρίζεις υπάρχουν στάθμες ανεπάρκειας. Ο ΠΜ που θα κληθεί να μελετήσει την στατική επάρκεια θα πρέπει να γνωρίζει οτι α) η πτώση της αντοχής του σκυροδέματος λόγω χημικής προσβολής είναι δυναμική και άρα τα καρώτα κλπ θα αποδώσουν την κατάσταση την στιγμή της λήψης. Σε βάθος χρόνου θα υπάρχει επιπλέον υποβάθμιση. Το εύρος της υποβάθμισης το υπολογίζεις σε συσχετισμό με καρώτα απο περιοχές του ίδιου δομικού στοιχείου που δεν έχουν προσβληθεί. β) η συγκέντρωση των διαφόρων επικίνδυνων ενώσεων στο χώμα/μπάζωμα μπορεί υπο συγκεκριμένες συνθήκες να εξουδετερωθεί και με αρκετούς περιορισμούς. γ) Το πάχος επικάλυψης τις περισσότερες φορές παίζει μικρό ρόλο στην αντίσταση. Το βασικό συστατικό είναι ο τύπος του τσιμέντου και τα επιμέρους συστήματα προστασίας. Εαν σήμερα κατασκευάζαμε ένα τέτοιο στοιχείο θα γίνονταν χρήση ειδικής μεμβράνης με αντοχή έναντι χημικής προσβολής. Η μεμβράνη αυτή γίνεται ένα σώμα με το σκυρόδεμα κατα την σκυροδέτηση. δ) Τα ανόδια επίχωσης μπορούν να σταματήσουν την διάβρωση ΑΛΛΑ υπο συγκεκριμένες συνθήκες μπορούν να σταματήσουν την πτώση ολκιμότητας του χάλυβα εφόσον αυτή δεν έχει χαθεί. Με την εμπειρία μου θα έλεγα οτι εαν η πτώση έχει ξεπεράσει το 20% τότε απλά δεν μπορείς να την σταματήσεις. Τα βοθρολύματα δυστυχώς δεν περιέχουν μόνο σκατά. Εδω θα βρούμε πολλά καθαριστικά οξέα, άλατα, κλπ. Για να καταλάβουμε το πρόβλημα θα πρέπει να το συνδυάσουμε με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στους βιολογικούς. Οι χημικές ενώσεις του χώματος σαφώς και επηρεάζουν και αυτές τις αντιδράσεις που θα έχουμε. Θα πρότεινα να γίνουν οι παρακάτω μετρήσεις, Φάση Α στο 30% των στοιχείων θεμελίωσης α) Μια ανάλυση GPR για να βρεθεί η υψηλή συγκέντρωση της υγρασίας και το βάθος. β) Λήξη καρώτου απο το χώμα σε απόσταση 30 εκ μέχρι το βάθος της θεμελίωσης +1 επιπλέον μέτρο γ) Χημική ανάλυση του δείγματος και μέτρηση της ηλεκτρικής αντίστασης. δ) Μελέτη επικινδυνότητας βάσει ACI (βάθος, χημική ένωση, συγκέντρωση, προβλήματα. Φάση Β (δειγματοληψία απο τις 3 χειρότερες περιπτώσεις της φάσης Α) α) Λήψη και θραύση καρώτου Χ3 σκυροδέματος απο τις 3 ανωτέρω περιπτώσεις. Σε καμία περίπτωση το καρώτο δεν θα πρέπει να μπεί σε φούρνο ξήρανσης πριν την θραύση !!!!!!!! β) Λήψη και θραύση καρώτου Χ3 σκυροδέματος απο περιοχές του ίδιου στοιχείου εκτός περιοχής προσβολής. Εδώ θα πρέπει να καταλάβουμε οτι η ανιούσα υγρασία μεταφέρει και τις χημικές ενώσεις. Αρα θα κοιτάξουμε σε περιοχές με υγρασία μικρότερη του 2%. γ) Σύγκριση αποτελεσμάτων αντοχής σκυροδέματος δ) Αντίστοιχη διαδικασία με οπλισμό (δοκιμή σ-ε) + χημική ανάλυση + ανάλυση υδρογόνου. ε) Μέτρηση LPR, Half Cell, etc. Ολα τα παραπάνω θα πρέπει να δοθούν σε μορφή δυναμικής πτώσης ιδιοτήτων στον ΠΜ (ρυθμός πτώσης αντοχής σκυροδέματος, πτώση ολκιμότητας, διαρροής και διαμέτρου οπλισμού, κλπ). Επίσης ο χημικός που θα κληθεί να κάνει τις αναλύσεις θα πρέπει να προσπαθήσει να βρει εαν κρίνετε απαραίτητο συνταγή εξουδετέρωσης των επικίνδυνων χημικών ενώσεων (υπάρχουν κάποιες λύσεις). Το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό και καθόλου εύκολο !!!!!!!!!! Κατα την γνώμη χωρίς τα παραπάνω κανένας ΠΜ δεν πρέπει να γνωμοδοτήσει. Κάποια βασικά https://score.org.au/knowledge-base/publications/theme-1-corrosion/Factors%20involved%20in%20the%20long%20term%20corrosion%20of%20concrete%20sewers%20-WellsMelchersBond.pdf http://www.epimax.com.au/files/files/muen.2006.159.1.11.pdf

Ο εκπαιδευτικός οδηγός TUV-Brochure-all.pdf

Συγνώμη αλλα διαφωνώ οχι για την περίοδο αλλα για το νεράκι. Τα βοθρολύματα απαιτούν βάσει κανονισμού την χρήση ειδικής κατηγορίας σκυροδέματος (SR). Είναι προφανές οτι κάτι τέτοιο δεν ισχύει στο προκείμενο. Αρα όντως μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις soil liquification που αλλάζουν την κατηγορία εαν δεν κάνω λάθος σε Χ και ταυτόχρονα δημιουργούν σοβαρά προβλήματα δομικής ακεραιότητας της θεμελίωσης. επειδή δεν μου αρέσει να μιλάω χωρίς στοιχεία επίσημα αποτελέσματα απο αντίστοιχο πρόβλημα σε B500c κατασκευής 2002. Η αντοχή του 25/30 (με μήτρες κατα την σκυροδέτηση) βρέθηκε στα 14-17MPa. Επειδή το έχω ζήσει το θέμα απο κοντά έγινε της κακομοίρας και ακόμα τραβιούνται με δικαστήρια, ασφάλειες, πολεοδομία, κλπ. Οταν το ΚΕΔΕ γράφει δεν είναι δυνατή η μέτρηση σημαίνει οτι το ε5 είναι ΜΗΔΕΝ και άρα ολκιμότητα πάπαλα. Το καλύτερο είναι τι κάνεις? και ειδικότερα πόσο κοστίζει αυτο που πρέπει να κάνεις και ακόμα καλύτερα ποιος πληρώνει και στην τελική εχει να πληρώσει? και μια παρουσίαση για το τι περίπου γίνεται acidattackonconcrete-130422140238-phpapp02.pdf

Το προιόν λέγετε ACOSIN AC 90 και έχει πιστοποιητικό σε θάλαμο αφαλάτωσης για περισσότερες απο 25 ημέρες απο το Πανεπιστήμιο Πατρών (το όριο του ASTM είναι 120 ώρες).

Θα ήθελα να σας ενημερώσω οτι το σεμινάριο για τους συναδέλφους εκτός Αττικής θα παρουσιαστεί σύγχρονα και ασύγχρονα online. Υποχρεωτική δια ζώσης θα είναι η παρουσία κατά το πρακτικό μέρος.

δεν είαι ακριβό σε σχέση με τα εποξειδικά 2 συστατικών

Δεν θέλω να δημιουργήσω κανένα πανικό αλλα το πρόβλημα μπορεί να οδηγήσει σε α) Χημική προσβολή σκυροδέματος με σημαντική απομείωση αντοχής β) Σοβαρή διάβρωση του οπλισμού με ταυτόχρονη απώλεια ολκιμότητας πλέον της διατομής γ) Η αντιμετώπιση του συνήθως είναι πολύ δύσκολη και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στην δημιουργία νέας θεμελίωσης με ειδικές πλέον προδιαγραφές. γ1) Το πρόβλημα είναι οτι εαν υφίστανται τα α-γ τότε δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι αντιμετώπισης καθώς και υλικά. Θα πρότεινα να διαβάσετε το ACI Chemical Attack το οποίο επισυνάπτω Το κλιμάκιο του ΤΕΕ θα πρέπει να έχει αντιμετωπίσει παρόμοια προβλήματα και να έχει εμπειρία στο θέμα. ACI 201.2R-08-Chemical Attack.pdf

Δεν ξέρω το βλέπω δύσκολο.

Στην περίπτωση αυτή έχουμε τα εξής Τo υποστύλωμα έχει Icorr =7.7umA/cm2. Ο λόγος είναι οτι α) Εχουμε 0,85% χλωριόντα κατα βάρος σκυροδέματος β) έχουμε βόθρο στα 1,2 μέτρα γ) και βασικά ο ηλεκτρολόγος δεν γείωσε σωστά εδω και 30 χρόνια. Αποφασίσαμε να κάνουμε εφαρμογή ανοδίων επίχωσης για τον λόγο οτι θέλαμε μεγάλο driving current για πολλά χρόνια (35). Σε λιγότερο απο 4 ώρες είχαμε ρίξει το Icorr σε 1,1 umA/cm2 και είχαμε και instant off 140mV. Εδω βλεπετε τα καλώδια χαλκού που είναι συνδεδεμένα με αγώγιμο εποξειδικό στόκο για την μέτρηση απο-πόλωσης. Μετρήσαμε instant off μέχρι και 2.7 μέτρα απο την στάθμη του ανοδίου και πέρασε με 105mV.

Πιστεύω οτι ίδια προβλήματα θα υπήρχαν ασχέτως της οικονομικής κρίσης. Τα προβλήματα που έχουμε όπως είπε και ο AlexisPap είναι σε πρώτο χρόνο θεσμικά και σε δεύτερο χρόνο η σοβαρότατη αλλαγή που έχει επέλθει στον κατασκευαστικό χώρο απο το 2010, με την επισκευή και ενίσχυση για πρώτη φορά τα τελευταία 500 χρόνια να υπερβαίνει σε τζίρο τις νέες κατασκευές παγκοσμίως.

Εκπαιδευτικό πρόγραμμα Δια Βίου Μάθησης επιπέδου Advanced: Αρχές Προστασίας, Συντήρησης και Δομητικών Επεμβάσεων βάσει του προτύπου ΕΛΟΤ ΕΝ 1504 http://www.tuvaustriahellas.gr/index.php?briefing&page=1&item=127

Θα κάνω διαφήμιση και θα στο στείλω σε πμ

θα ρωτήσω και θα σας απαντήσω άμεσα

Οχι διότι το Zinc Reach Primer α) λειτουργεί σαν ανόδιο και β) είναι αρκετά σκληρό και γ) έχει 2 χέρια περασμένα. Παράδειγματα εφαρμογής για να καταλάβεις Δέστρες πλοίων.

Θα βάλετε κλασσικο μαυρο χάλυβα. Θα το περάσετε 2 χέρια με Zinc Reach Primer και θα το βάφετε 2 χέρια με ειδική βαφή για παραθαλάσσια. Μετα απο 15 χρονια θα το βλέπετε και δεν θα χρειαστεί ενδιάμεσα ξανά βάψιμο

Απο όσο ξέρω είναι επίσημα τιμολόγια

Επισημότατα Υπάρχουν κάποιες ΕΤΕΠ για την διαβρωση

Στην Ελλάδα της κρίσης εφαρμογή zemdrain σε C30/37. Η επικάλυψη είναι 3,5 εκ με τσιμεντένιους αποστατήρες, εχει υδροφοβιστεί και εχει βαφτεί με διάφανη ματ βαφή ΕΝ 1504-2.

Τους είπα να κάνουμε μερικά NORD μπας και βρούμε το ποσοστό σε τσιμέντο και μια καλύτερη αίσθηση απο πλευράς αντοχής και να το συνδυάσουμε με τους λίγους ΜΚΕ που έχουμε (37 κρουσιμετρήσεις, 16 υπέρηχοι και 8 εξολκευσεις). Απο εκεί και πέρα παραμετρική λύση για να βρούμε την ελάχιστη αντοχή λειτουργίας.

Δημήτρη 6 διαφορετικοί εργολάβοι μπετόν!!!!!!!!!! Διαφορετικά αδρανή ανα στάθμη. Διαφορετικά τα πάντα. Ακόμα και απο ένα να πάρω δεν μου λέει τίποτα οτι τα άλλα 7 θα είναι της ίδιας κατηγορίας. Βάλε τώρα οτι έχουμε και 20 Φ24 με Φ6 ανα 50 πιστεύω μάλλον η αντοχή είναι το λιγότερο. Βάλε και τις αγιογραφίες περιμετρικά που δεν σου αφήνουν πολλές επιλογές για να πάρεις ούτε ΜΚΕ και έχουμε ενα μεγάλο πρόβλημα.

Ούτε Φ30 δεν βγαίνει χωρίς να κόψεις οπλισμούς. Οι ΜΚΕ μου το δίνουν 14-17 χωρίς υποβιβασμό 30%. Βάλε και ύψος 22 μέτρα. Μποτίλια δεν μπαίνουν (στάθμη στα 5.5). Αρα 40χ40 με 20 Φ24, 22 μέτρα ύψος και πρέπει να βρούμε αντοχή. Επιπλέον κατασκευή του 1967 σε νησί.

Απο υποστυλώματα 40Χ40 που στηρίζουν τρούλο εκκλησίας που θα κόψεις 3 Φ24 καρώτο παίρνεις?

Α) Ποτε δεν βγάζεις αντοχή με κρουσίμετρο. Το πρότυπο μιλάει για ποιοτική αποτίμηση. Β) Εαν θες να βγάλεις αντοχή με κρουσίμετρο υπάρχει διαδικασία που το καλιμπράρεις. Με την οποία δεν συμφωνώ αλλα ΟΚ. Γ) Το να λες υποβιβάζω αυθαίρετα 30% τις μετρήσεις είναι στατιστικώς αδύνατο λόγο των φυσικών αποκλίσεων.

http://portal.tee.gr/portal/page/portal/teeait/drast/hmerida-11-12-2004/TAB5851916/InsituCoresUpvRebound.pdf