Τα γωνιακά έχουν μεγαλύτερο βάρος και πιο πολλές συγκολλήσεις. Είναι και πιο δύσκολα στον υπολογισμό ( Λυγισμοί, αποστάσεις παρεμβλημάτων κ.λ.π). Από την άλλη οι κοίλες είναι κοίλες. Αν πέσεις σε σιδερά απρόσεκτο μπορεί να έχεις φασαρίες (κακές κολλήσεις, κακές συναρμογες κ.λ.π). Εμένα με προβληματίζει πάντα και το πως συμπεριφέρονται οι κοίλες, παρόλο που ο ΕC3 έχει εργαλεία για αυτά, επειδή έχουν "περίεργες" αστοχίες. Ισως καλή λυση είναι δικτυώματα με άνω και κάτω πέλμα διατομή διπλού ταφ και διαγώνιες - ορθοστάτες κοιλοδοκούς. Σίγουρα βαρύτερο αλλά έχεις πιο εύκολες συγκολλήσεις και "ξεχνάς" πολλές μορφες αστοχίας.
Ζύγωμα έχω δει και σε 40μ πλαίσιο, με διατομή ΗΕΒ. Αλλά εκεί είχαν περιορισμό στο ύψος. Σε κάποιον παλαιο μηχανικό που εργαζόμουνα μεχρι 20-21 μ έβαζε ζύγωμα. Εδώ κάτω δεν έχω δει ακόμα δικτύωμα. Πάντως για μεγάλα ανοίγματα με ζύγωμα έχουμε και τεράστια θεμελίωση