ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ

την 2η, αλλά οι αναμονές όσο το ύψος των μελλοντικών δοκών χωρίς συνδετήρες σε εκείνη την περιοχή. Μπορείς το τελικό κομμάτι των αναμονών να το σκυροδετήσεις με χαμηλής ποιότητας μπετόν που να σπάει μελλοντικά. Γιατί δεν κάνεις κανονικά τον σκελετό από Ω.Σ , να βάλεις κατάλληλες Ξ.Δ και μελλοντικά να βάλεις πέτσωμα...κλπ...κεραμ. και να έχεις στέγη ξύλινη? Θα είναι πιο όμορφη σας ξύλινη στέγη και θα αφαιρείται πιο έυκολα εφόσον θα είναι αυθαίρετη. Δεν ξέρω μονάχα αν στην πολεοδομία δεχτούν περιμετρικές δοκούς από Ω.Σ, αν ελέγχεται από πολεοδομία.

Χάρη το είδα και εγώ αυτό που λες στο Beton express από προχτές και δεν μπορώ να το χωνέψω. Γιατί θεωρεί α=1 στην μικρή πλευρά, όπως είπε και κάποιος άλλος συνάδελφος πιο πριν. Δηλαδή άν η πλάκα είχε μήκος 1 Κμ ! τότε στο μέσο της που θα ήταν καθαρός πρόβολος θα βάζαμε πλάκα πάχους 1* πλάτος / 30 ή 2.4*πλάτος/30. ?? Εγω πάντως δεν θα έβαζα ποτέ το πρώτο. Επίσης ποτέ δεν θα την έφτιαχνα αν δεν την θεωρούσα διέριστη την πλάκα που συζητάμε, ώστε να έχει ακαμψία και να δουλέψει σαν διέριστη. Άκόμα και σε αυτήν την περίπτωση, επειδή στο κέντρο θα δουλέψει στο κέντρο σαν πρόβολος θα μεγάλωνα σε πλάτος το δοκάρι και θα έβαζα κλειστούς συνδετήρες για στρέψη.

παλαιότερα τα πέδιλα τα λύνανε για G+Q και συγκρίνανε με την σεδ. Μάλιστα όταν η ένταση ήταν σεισμική προσαύξαναν τη σεδ με συντελεστή. Σήμερα κατά τον ΕC7, αν δεν κάνω λάθος λύνονται, ανάλογα με 3 κατηγορίες Α-Β-Γ. Για θεμελιώσεις πρέπει να είναι η Β κατηγορία στην οποία εφαρμόζονται οι συντελεστές 1.35 και 1.5. Πάντα γίνεται ο έλεγχος την ενεργής επιφάνειας του πέδιλου (>50%) που είναι ουσιαστικά έλεγχος ανατροπής και με βάση αυτήν την επιφάνεια και την σεδ υπολογίζεται η Νrd(KN) που συγκρίνεται με την δράση. Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος καθολικός συντελεστής, όλα μπαίνουν στην εκενντρότητα - ενεργή επιφάνεια θεμελίου. Μπορεί να μας πει κάποιος που ασχολείται κυρίως με γεωτεχνικα την άποψη του?

αυτό που εφαρμόζω, για να μην ξεφεύγουμε και από το θέμα, είναι C20/25 με Β500c

Συμφωνώ και εγώ με εσένα απολύτως acnt. Το έχω εφαρμόσει και 2-3 φορές σε σπιτάκια μακριά από τα "μαγαζάκια" που λες. Καλλίτερα να έχεις λύσει με C16 και να παραγγείλεις C20 (ΜΟΝΟ σε αυτές τις περιπτώσεις – ΟΧΙ κατά κανόνα). Θα πονέσει πολύ αν τα δοκίμια βγουν C16 και έχεις βάλει στην μελέτη C20. Τώρα σίγουρα αλλάζουν τα ελάχιστα ποσοστά οπλισμού (κυρίως) αλλά αυτό μπορούμε να τα λαμβάνουμε υπόψη μας στην μελέτη. Και φυσικά αν θέλει κανείς να ακριβολογεί και σε τέτοιες περιπτώσεις χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την εμπειρία που παραθέτεις, μπορεί να το κάνει! Θα έρθει όμως η στιγμή που ή θα πει "Ωχ και ποιος τρέχει τώρα στα δικαστήρια " ή "αχ να το είχα λύσει και με C16 " να ήμουν ΚΑΛΛΥΜΕΝΟΣ" !!

χαχαχα μαλλον μούφα είναι αυτά. Ωραία όμως!

κάνε την πλάκα σου με δοκιδώσεις εφόσον βγαίνει παχιά για συμπαγής

sundance όταν δεν βάζεις δοκούς γίνεται ακριβώς αυτό που λες. Όταν έχεις απουσία κάποιων δοκών θα φορτιστούν παραπάνω τα τοιχώματα σου και τα πλαίσια όπου έχεις. Όταν δεν έχεις καθόλου δοκούς ( το άλλο άκρο που γενικώς νομίζω ότι όλοι το αποφεύγουμε) τότε έχεις σε κάποιες ιδιομορφές σχεδόν λειτουργία προβόλου στα υποστυλώματα - άρα μεγάλες παραμορφώσεις και φυσικα σκουτούρες - αβεβαιότητες με ρωγμές - διατρήσεις κλπ.

Πρέπει να κάνεις κατάλληλη διαμόρφωση στο υπόγειο ώστε να μπορέσει να εδραστεί το μεταλλικό υποστύλωμα με την λάμα έδρασης και τα αγκύρια του σε κάποιο υποστύλωμα με Ω.Σ. Σίγουρα με πεπερασμένα θα έχεις πιο σωστά (ακριβή) αποτελέσματα αλλά μπορείς να προχωρήσεις και έτσι απλά να είσαι αρκετά συντηρητικός. Γενικώς όταν ξεφεύγει κανείς από κανονικά κτίρια πρέπει να είναι πιο προσεκτικός.

όπως είπε και ο a TomGR με το θεικό "τριανδρία" του ΕΜΠ γενικές και ειδικές γνώσεις έχει το "ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΔΟΜΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΑΠΟ ΧΑΛΥΒΑ" Παρε το οπωσδήποτε μαζί με τα υπόλοιπα της σειράς που θα σου πεί ο συνάδελφος ISBN 960-209-872-4

Για την μεταλλική κολώνα μπορείς να κάνεις την κατάληξη της στην πλάκα, (σε μήκος 0.5 μ ίσως να είναι καλά) κανονική από σκυρόδεμα? Το λέω για να μπορέσεις να αγκυρώσεις λίγο τις αγκυρόβιδες σου. Την διάτρηση να την ξεχάσεις γιατί έχεις δοκούς τις οποίες θα ελέγξεις σε διάτμηση πλέον. Όσον αφορά τις δοκούς δεν φαίνεται ακριβώς το μήκος τους. Μου φαίνεται λίγο μεγάλη για το μήκος της (αν τι καταλαβαίνω καλά) η άνω κατά ψ. Σίγουρα θα τις έλυνα με προσοχή, θα έλεγχα βέλη (με ερπυσμό απαραίτητα αν δεν το κάνει το πρόγραμμα σου) και δεν θα τις άφηνα ως έχουν αν εβγαζαν πολύ οπλισμό. Ίσως η αύξηση του πλάτους βοηθήσει λίγο στην όπλιση μόνο. Καλό θα ήταν να δημιουργούσες πακτώσεις στα άκρα τους δημιουργώντας υποστυλώματα με επαρκή ακαμψία στην διέυθυνση της δοκού. Αυτό θα σε βοηθήσει στο να κατανεμηθούν ποιο σωστά οι ροπές στις δικούς και από κύρια αμφιέριστη λειτουργία να δουλέψουν με μερικές πακτώσεις στα άκρα. Έτσι θα μειώσεις και τις παραμορφώσεις και τις εντάσεις και θα μπορουν να αγκυρωθούν και σίδερα μελύτερων διαμέτρων στις στηρίξεις. Αν δεν μπορείς να μορφώσεις υποστυλώματα τουλάχιστον τις κατακόρυφες καντες να είναι σε περασιά. Θέλει και προσοχή ότι δεν έχεις τοιχεία κατά ψ στην δεξιά πλευρά του κτιρίου. Κουράγιο !!! Εγω θα έλυνα με Q = 2 και όχι 3 που έχει ο ΕΑΚ

τα διαγραμμισμένα είναι τοιχώματα?

έχει τοιχοποιίες από πάνω?

Συγνώμη αλλά σήμερα ήταν κόλαση. Εννοώ να κάνεις την συγκόλληση σου , όσο απαιτείται, προς την ρίζα της δοκού και το υπολοιπο τμήμα να το αφήσεις ως έχει. Έτσι θα μεταβιβαστουν οι δυνάμεις (όσες "προλάβουν") μέσω συνάφειας στο πρώτο τμήμα που είναι ίσο με 80εκ μείον το μήκος της συγκόλλησης και μετά θα δουλέψει η συγκόλληση.

και αυτή. Ελπίζω να το έκανα καλά... (και συγνώμη για τα κεφαλαία στο προηγούμενο μήνυμα)

Στέλνω κάτι φωτογραφίες από δική μου κατασκευή.

Πώς υπολογίζεται το μήκος στρεπτοκαμπτικού ή πλευρικού λυγισμού μεταλλικών δοκών στις στέγες και σε πατάρια μεταλλικών κτιρίων? Σας παραθέτω την δική μου άποψη προς σχολιασμό: Εγώ λαμβάνω υπόψη μου το είδος της φόρτισης (ελέγχω το κάθε φορά ποιο είναι το θλιβόμενο πέλμα) και τις στηρίξεις που έχω στο πέλμα αυτό κατά περίπτωση. Υπολογιστικά όμως αυτό είναι δύσκολο γιατί έχω κάθε φορά πολλές περιπτώσεις. Για τον λόγο αυτό στην στέγη βάζω λοξές αντιρήδες στην 2η και στη προτελευταία τεγίδα ώστε να δεσμεύω πλευρικά το κάτω πέλμα των δοκών που θλίβεται στα άκρα στις φορτίσεις χιονιού και μονίμων, αλλά και στο κέντρο του λόγω υποπίεσης στον άνεμο. Είναι σωστός κατά την γνώμη σας αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης? Αποτελεί η κλασσική μορφή σύνδεσης δοκού στέγης – υποστυλώματος (με την προσθήκη ημιδιατομής κάτω από την δοκό) μέσο έναντι πλευρικής εξασφάλισης, ώστε να λαμβάνουμε στους υπολογισμούς μας Κw=0.7 στο πρώτο αυτό τμήμα (και ας προτείνει γενικά και αόριστα ο EC3 τιμή ίση με την μονάδα)? Η χρήση τεγίδων ψυχρής εξέλασης σε συνδυασμό με λοξές αντηρίδες είναι ικανές να εξασφαλίσουν στρεπτικά τις δοκούς σε μια στέγη?

Παρόλο που πέρασε καιρός γράφω και εγώ την δική μου εμπειρία - είμαι και νέος στο forum. Είχα μεταλλικό με 2 πατάρια και στέγη, πλαίσια ανά 5.8 μέτρα και στύλους ανά 6.8μ. Το έλυσα με ικανοτικό με το FESPA και μετά από πολύ καιρό που το τελείωσα (γιατί είδα πολλά παράξενα που έπρεπε να ελέγξω ή να διορθωθούν) είχα σαν αποτέλεσμα οικονομικά δοκάρια αλλά πολύ βαριές κολώνες. Αυτό συνέβη επειδή για να βγουν οι συνδέσεις με τους ικανοτικόυς και για να γίνει η σύνδεση πλήρους αντοχής και άκαμπτη έπρεπε να βάλω ΗΕΒ και ένα σωρό ενισχύσεις ορμού κλπ. Στην συνέχεια το έλυσα και με το INSTANT με q=1.5 και είχα ελαφρύτερες κολώνες αλλά μια δύο διατομές παραπάνω σε δοκούς. Στο μάτι και στην ψυχολογία μου αν μου επιτρέπεται μου άρεσε πιο πολύ με q=1.5 γιατί ήταν κατασκευαστικά πιο απλή και ίσως (δεν το έλεγξα) πιο οικονομική. Από εκεί και πέρα έχω πάρα πολλές παρατηρήσεις σχετικά με τους ικανοτικούς σε σχέση με λυγισμό, όπως ποια αντοχή πάιρνει κανείς σαν ροπή αντοχής δοκού στον ικανοτικό. Αν παίρνεις την ΜRd της δοκού δεν πρέπει να ελέγξεις ΑΝ η δοκός την σηκώνει χωρίς να διαλύσει σε πλευρικό λυγισμό??

Όσον αφορά ττις ροπές από το βάρος τους υπολογίζονται και δεν τις χάνουμε αλλά και βέβαια επειδή συνήθως τις στηρίζουμε στο μέσο από τεγίδα είναι γενικώς πολύ μικρες. Όσον αφορά το θλιβόμενο και τον περιορισμό στην λυγηρότητα εγώ προσώπικά δεν το εφαρμόζω στα αντιανέμια στέγης όπου συνήθως βάζω γωνιές και εφαρμόζω μόνο την Γ7[1+2] του ΕΑΚ με αποτέλεσμα η αντοχή σε θλίψη του θλιβόμενου να είναι πολύ μικρή. Για τα κατακόρυφα αντιανέμια ο περιορισμός στην λυγηρότητα όντως τα κάνει γαιδούρια αλλα αυτό είναι για το τσεπάκι μας! Ισώς βέβαια λόγω ανοχών, κατασκευαστικών ατελειών κλπ ο θλιβόμενος να μην προλάβει να παρει την δύναμη που αντέχει, πάντα φυσικά ανόλογα με το πόσο λυγηρός είναι.

Μα και τα δύο εφόσον μπορείς. Θα έχεις μια περιοχή ίση με 80-μήκος συγκόλλησης που θα μεταφέρει τις δυνάμεις από την μια ράβδο στην άλλη μεσώ συνάφειας και την υπόλοιπη (=μήκος συγκόλλησης) μέσω της συγκόλλησης. Αρκεί βέβαια να γίνει η συγκόλληση προς την μεριά της δοκού και όχι προς την πλευρά της πλάκας.

Ναι το ξέρω με την εφελκυστική λειτουργία του Χ και είναι κλασσικο λάθος σε πάρα πολλές μελέτες και για το χιαστί και για τον ορθοστάτη. Πάντως δεν έχω δοκιμάσει με Λ. Προτιμώ να μορφώνω ξεχωριστό αντιανέμιο στο μέσο της δοκού με ορθοστάτες SHS και χιαστί αναλόγως. Γενικώς πάντως δεν πολυσυμπαθώ τις τεγίδες να είναι ψυχρής και ειδικά όταν είναι μορφής Π που πάσχουν από στρέψη

Κάτι άλλο... Άνω αναμονές δεν έχεις; Οι κατακόρυφες που λες τι είναι;

αυθαίρετε το Φ12 αγκυρώνει μόνο στο δοκάρι? Δεν έχει συνέχεια σε πάράπλευρη πλάκα? Άν όχι δεν θα έπρεπε να είναι μεγάλη η πλάκα. Αν το πρόβλημα είναι ο αρμός τότε θα πρέπει (γενικώς θα πρέπει) να κάνεις εκτράχυνση της παρειάς της δοκου και αν δεν νιώθεις ακόμα σίγουρος βάλε βλήτρα με ρητίνες για να αναλαμβάνουν extra διάτμηση. Αν και κάθε περίπτωση έχει τις ιδιαιτερότητες, εγω το έχω εφαρμόσει σε δική μου κατασκεύη (πριν 4 χρόνια) και ολα οκ.

μηπως κάτι κρύβει το σχεδόν άτονη? Αν την βάλεις στο μοντέλο θα πάρει δυνάμεις

δεν σου κανει παραγωγη θεμελιωσης γιατι εχεις ορισει σαν θεμελιωση τον οροφο -1 απο τις default τιμες. Να βάλεις απο την καρτέλα Στατικά - Κτίριο - Γενικά ως όροφο θεμελίωσης τον -2. Για την παραγωγή ορόφου θα πάς στις παραγωγές...και διάβασε το manual προς αποφυγή σφαλμάτων. Καλή αρχή!!!