ilias

Ερώτηση για τους έχοντες Fespa (και για όποιον φυσικά γνωρίζει). Τα δοκάρια κατά τη διαμόρφωση και κατ΄επέκταση τη διαστασιολόγηση από το FESPA θεωρούνται αμφίπακτα? Τι είδους στήριξη θεωρεί εκεί? Διαμορφώνοντας δοκό 6 μ. 25/50 με μόνιμο φορτίο G= 9KN/m, παρατηρώ από τα διαγράμματα ροπών ότι δίνει ροπή μέσου +20.54 και στις στηρίξεις -20.44, τιμές που δεν επαληθεύονται για τη συγκερκριμένη φόρτιση G=9KN/m με το χέρι με βάση τον τύπο M=ql^2/12 (στο άκρο) σαν αμφίπακακτη. Γιατί? Επίσης για υπολογισμό με το χέρι παίρνουμε μήκος δοκού 6 μ ή 5.60 μ που φαίνεται από το μοντέλο για το μήκος της ράβδού λόγω των άκαμπτων απολήξεων? Οι τιμές των ροπών που παρέθεσα αφορούν μόνο τα Μόνιμα φορτία G (τις ροπές μόνο αυτών κοιτάζω).

Συνάδελφοι σε σχέση με τον Ικανοτικό και την τιμή του q και με βάση πάντα και τον ΕΑΚ 4.1.1 [5] νομίζω είναι ξεκάθαρο ότι όταν λύσεις με q=1.5 δεν απαιτείται Ικανοτικός. Στην Πολεοδομία σήμερα λοιπόν μου είπε ο ελεγκτής ότι ικανοτικός δεν χρειάζεται όταν q=1.0 και επέμενε παρόλο που του ανάφερα τα του ΕΑΚ και ότι με q=1.5 είμαι υποχρεομένος να κάνω Ικανοτικό για τα κοντά υποστυλώματα και όλα τα συναφή. Είμαι τόσο λάθος?

Υπάρχει κάπου κάποιος πίνακας όπου μπορούμε να ενημερωνόμαστε για το ποιοι οικισμοί είναι οριοθετημένοι ή μη?

Συνήθως τι πάχος αρμού χρησιμοποιείτε?

Συνάδελφοι πόσο αποδοτική μπορεί να είναι η δημιουργία αρμού μεταξύ στύλου και τοιχοποιϊας σε μία τέτοια περίπτωση?

Δεν είναι έτσι νομίζω. Οι διατάξεις του άρθου 14 δεν ισχύουν στις περιοχές όπου Ημεγ.<11,00 μ. Δηλαδή εάν υπαρχει Ημεγ=11,00 μ ισχύει κανονικά το άρθρο 14. Το "=" δηλαδή που έγραψες δεν ισχύει. *************************** Τι ισχύει τελικά για το ύψος της στέγης? Άρθρο 14: 5. Πάνω από το μέγιστο ύψος των 8,50 m. επιτρέπονται στέγες μέγιστου ύψους 1,50 m. καθώς και οι λοιπές κατασκευές που αναφέρονται στο άρθρο 16". Εγκύκλιος 55/11-8-2000 ΑΡΘΡΟ 11 (Τροποποίηση του άρθρου 14) παρ. 3- Περιορίζεται το επιτρεπόμενο ύψος της στέγης σε 1,50 μ. Τελικά το 1,50 m ισχύει για ύψος πάνω από τα 8,50 m ή για οποιαδήποτε ύψος κάτω των 8,5 m κάνουμε το κτήριο?

Σωστή η προσέγγισή σου!

Χάρη ως προς την αντοχή που προσφέρει στη διατομή αυτή η διάταξη ποιά είναι η γνώμη σου?

Υπάρχουν σχόλια για τον τρόπο όπλισης που ανέβασα στην αμέσως προηγούμενη δημοσίευση? ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Είναι ο τρόπος που πρότεινε ο ssouanis

Άρη αυτός είναι ο γενικός κανόνας που ακολουθώ και προσπαθώ να τον κρατάω. Πλάτος δοκών συνήθως χρησιμοποιώ 0.25 m, εκτός αν απαιτούνται μεγαλύτερες διάμετροι ή πολλά καπάκια οπότε 0.30 m. Εξάλλου με βάση τις λεπτομέρειες όπλισης και του Καθηγητή Ιγνατάκη, ακόμα και για συνθήκες περιβάλλοντος 2 σε μια δοκό 0.25 m πλάτους χωράνε μέχρι και 6Φ14 (οριακά όπως βέβαια λέει). Τώρα υπό άλλες απαιτήσεις υπάρχει και η κατάλληλη προσαρμογή. Επίσης Φ10 ναι σε όλες τις πλάκες. Χρησιμοποιώντας πάντα συγκεκριμένες διαμέτρους οπλισμού, γενικά υπάρχει καλύτερος και πιο εύκολος έλεγχος και δε σου τα πρίζ@@ν οι σιδεράδες κάνοντας αλχημίες, αφού υπάρχει μία σχετική τυποποίηση όπως είπε και ο Χάρης.

1. Φ18 και άνω, Σ Φ10 2. Φ14 και άνω προσπαθώντας πάντα για απαραίτητο μήκος αγκύρωσης. min ΑΝΩ 3Φ14 + καπάκια αν προκύψουν min ΚΑΤΩ 4Φ14 Σ Φ10 3. Φ10 και άνω πρόβολος έως 1.50 m -> ΑΝΩ Φ10/15, ΔΙΑΝΟΜΗ Φ8/25 πρόβολος > 1.50 m -> ΑΝΩ Φ12/15, ΚΑΤΩ Φ10/20, ΔΙΑΝΟΜΗ Φ8/25 ΑΝΩ-ΚΑΤΩ ή ΚΑΙ Φ10/25 Βέβαια μπορούν να διαφοροποιηθούν κατά περίπτωση.

Ανεβάζω εκ μέρους του ssouanis ένα σχεδιάκι όπου φαίνεται πως αντιμετωπίζει ανάλογα τοιχώματα. Τα σχόλια σας απαραίτητα για να δούμε μειωνεκτήματα-πλονεκτήματα.

ok ssouanis και το ανεβάζω εγώ στο forum

ssouanis για το πως μπορείς να ανεβάσεις κάτι δες εδώ: http://www.michanikos.gr/ftopic1345.html για να μην κάθομαι να γράφω όλο το κατεβατό πάλι. Αν θέλεις για να σε διευκολύνω στείλε το στο e-mail μου (φαίνεται) στο προφίλ μου εκεί που λέει e-mail και το ανεβάζω εγώ στο forum.

ssouanis 1. αν θέλεις ανέβασε ένα σχεδιάκι 2. μέχρι ποιο μήκος διαμορφώνεις έτσι? 3. γιατί θεωρείς ότι οι μεγαλύτερες κρυφοκολώνες είναι ευνοϊκότερες? Γενικά από τη στιγμή που θα αστοχήσει το τοίχωμα, οι κρυφοκολώνες παραλαμβάνουν εναλλαξ θλιπτική - εφελκυστική καταπόνηση ανάλογα με την φορά του σεισμού, καθώς και αξονικά φορτία. Με βάση τον τύπο λοιπόν Neff=2/3*(Nsd/2 + Msd/z), όπου z η απόσταση των κέντρων των κρυφοκολώνων, συμπεραίνω ότι όσο πιο μεγάλο είναι αυτό, για συγκεκριμένο πάντα μήκος τοιχώματος, δηλαδή κτ΄επέκταση όσο πιο μικρές είναι οι κρυφοκολώνες έως να προσεγγίσουν το ελάχιστο όριο του κανονισμού, τόσο λιγότερο καταπονούνται αφού μικραίνει το Νeff σχεδιασμού και τόσο επόμένως μεγαλύτερη αντοχή αποκτούν.

Σίγουρα acnt 10-15 εκ. δεν είναι αρκετά, αλλά κρατώ κάποιες επιφυλάξεις για το ποια διαμόρφωση είναι υπερ της ασφάλειας τελικά, γιατί δεν μπορώ να κατανοήσω,μην έχοντας απτές αποδείξεις, την πραγματική συμπεριφορά της κάθε διάταξης υπό πραγματικές συνθήκες έντασης. Δεν έχω πειστεί δηλαδή υπερ της μίας ή της άλλης λύσης. Βασικά δεν με αφήνει αδιάφορο το γεγονός ότι ο ΕΚΩΣ προτείνει ένα συγκεκριμένο τρόπο όπλισης (σαν τοίχωμα δηλαδή - κάτι θα ξέρουν παραπάνω) αλλά από την άλλη πιστεύω πολύ και στο ένστικο του κάθε μελετητή μηχανικού.Και όπως είπε και ο ssouanis, το κάθε πρόγραμμα έχει τη δική του φιλοσοφία και εκεί είναι που ο καθένας πρέπει να βάλει τη δική του σφραγίδα. Πέρα απ΄όλα αυτά θα μπορούσαμε με ασφάλεια να ορίσουμε ένα όριο ως προς τις διαστάσεις ενός τοιχώματος κάτω από τις οποίες θα το οπλίζαμε σαν στύλο και πάνω από αυτό σαν τοίχωμα?

Όντως ένα τοίχωμα δε γίνετε στύλος με το που θα το οπλίσουμε σαν στύλο, ούτε φυσικά το αντίστροφο.Συμφωνώ. Αυτό θα λειτουργήσει όπως θα λειτουργούσε και οι εντάσεις θα ακολουθήσουν το..........δρόμο τους. Δουλειά μας λοιπόν είναι να τις κατανοήσουμε και προφανώς να τις αντιμετωπίσουμε. Και εδώ λοιπόν είναι το επόμενο ερώτημά μου. Εαν δούμε την λειτουργία ενός τοιχώματος (όπως τουλάχιστον την καταλαβαίνω εγώ), οπλισμένου κατά Ε.Κ.Ω.Σ. και σαν τοίχωμα φυσικά, έχω την αίσθηση ότι εάν δεχτεί ένταση πέρα από τα όρια αντοχής του, θα αστοχήσει αρχικά καμπτικά και από κει και πέρα την περαιτέρω ένταση θα την αναλάβουν οι δύο περισφιγμένες περιοχές των άκρων του οι οποίες και σχεδιάζονται με βάση την αξονική φόρτιση του τύπου: Neff=2/3*(Nsd/2 + Msd/z). Εάν λοιπόν το οπλισουμε σαν υποστύλωμα είμαστε σίγουροι ότι ο μηχανισμός ανάληψης των εντάσεων θα παραμείνει ο ίδιος? Εάν δηλαδη αστοχήσει ο στύλος καμπτικά, ποιος μηχανισμός όμοιος με αυτόν των κρυφοκολώνων θα ενεργοποιηθεί και θα προσφάρει αξονική αντίσταση? Είμαστε σίγουροι ότι ο περισσότερος οπλισμός που θα προκύψει από την όπλιση του σαν στύλου θα κάνει αυτή τη δουλειά ή θα προσφέρει περισσότερη αντοχή έναντι καμπτικής αστοχίας έτσι ώστε να αργήσει να επέλθει αυτή?

Νομίζω πως έχει ξανασυζητηθεί ανάλογο θέμα, κάνε μία προσπάθεια με "αναζήτηση".

Σωστός....Χρήσιμη η επισύμανσή σου acnt.

acnt ελέγχεις με as=L/2h<2,5 ?

Χάρη οκ, τώρα πρόσεξα καλύτερα ότι εννοούσες ότι αλλάζουμε τον οπλισμό όταν πάμε σαν στύλο.

Γιατί δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό σαν τοίχωμα αφού κατά ΕΚΩΣ είναι? Και αφού δίνει και οδηγίες όπλισής του σαν τοίχωμα? Βασικά ο ΕΑΚ δεν το μετράει σαν τοίχωμα ή το θεωρεί σαν ενδεχόμενο τοίχωμα (ΕΑΚ 2003) αρκεί να παρουσιάζει υπό στατική οριζόντια φόρτιση, διάγραμμα ροπών καμπτικού προβόλου κατά κύριο λόγο και να εξασφαλίζεται η δημιουργία μίας μόνο πλαστικής άρθρωσης στη βάση του. Ακόμα μια "ασυμφωνία" ΕΚΩΣ-ΕΑΚ. Θα έλεγα καλύτερα Λάμπρο, ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό σαν τοίχωμα, με την έννοια ότι δεν μπορεί να συμετάσχει στην παραλαβή των σεισμικών δυνάμεων (και συνεπώς στην αύξηση του nv) και όχι με την έννοια ότι δεν είναι κατά φύση τοίχωμα.

Άρα Χάρη πέρα από το κόστος προσωπική σου άποψη είναι, απ΄ότι κατάλαβα, πως καλύτερα είναι να οπλίζεται σαν υποστύλωμα. Φυσικά υποθέτω ότι εννοείς με διαφορετικό ποσοστό οπλισμού και όχι με κατανομή του οπλισμού των κρυφοκολώνων σε όλο του μήκους του τοιχώματος έτσι?Γιατί με βάση τον ΕΚΩΣ η αντιμετώπιση της διάτμησης γίνεται με διαφορετικούς τύπους για τον υπολογισμό συνδετήρων για υποστυλώματα και για τοιχώματα. Επίσης δεν πρέπει να μας προβληματίσει το γεγονός ότι εάν το οπλίσουμε σαν υποστύλωμα τότε οι κρίσιμες περιοχές εντοπίζονται στα άκρα του σε κάθε όροφο, ενώ αν το οπλίσουμε σαν τοίχωμα η κρίσιμη περιοχή είναι στη βάση του? Θέλω δηλαδή να πω μήπως δεν υπάρχουν σαφή πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα αφού αλλάζει γενικά η όλη συμπεριφορά του συστήματος?

Με βάση τον Ε.Κ.Ω.Σ. 18.5.1: "Ένα δομικό στοιχείο θεωρείται τοίχωμα όταν το μήκος του, lw είναι τουλάχιστον τετραπλάσιο του πλάτους του b." Συνεπώς ένα κατακόρυφο στοιχείο διαστάσεων 1,00x0,25 m θεωρείται κατά Ε.Κ.Ω.Σ. τοίχωμα (κατά Ε.Α.Κ. 2003 ενδεχόμενο τοιχώμα) , με αποτέλεσμα να είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε όλες τις προδιαγραφές όπλισης που θέτει ο κανονισμός. Επίσης στην 18.5.1 (β) αναφέρει ότι: "Οι ακραίες περιοχές των κρίσιμων περιοχών υποστυλωμάτων με Α.Α.Π. πρέπει να διαμορφώνονται και να οπλίζονται σαν περισφιγμένα υποστυλώματα σε μήκος από το άκρο του τοιχώματος τουλάχιστον 1.5b ή 0.15lw…….". Από τη στιγμή που ο ΕΚΩΣ λέει "τουλάχιστον ……." για τις διαστάσεις των κρυφοκολώνων δεν θα μπορούσε κάποιος να οπλίσει ένα τοίχωμα π.χ. 1,00x0,25 m σαν υποστύλωμα και όχι σαν τοίχωμα προσφέροντας ας πούμε αυξημένη περίσφυξη στο σύνολο του στοιχείου και όχι μόνο στις άκρες και να είναι οκ και με τον Κανονισμό? Εξηγούμε ότι εγώ ακολουθώ την τακτική κατά ΕΚΩΣ αλλά θεωρώ ότι καλό θα ήταν να συζητήσουμε τα μειονεκτήματα και ίσως ??? τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας ενέργειας.

Ακριβώς γι΄αυτό ρώτησα μην τυχόν και μπορεί να τα κάνει ανεστραμένα. Με πρόλαβες Χάρη