ilias

Επειδή υπήρξε πρόβλημα με την εμφάνιση της φωτο, την ανεβάζω πάλι και ξαναθέτω τα ερωτήματά και...............όσοι πιστοί προσέλθετε! 1. Συμφωνείτε με την όπλιση της ανισοσταθμίας? 2. Χρειάζεται φουρκέτα και στις πλάκες Π1 και Π3 (επειδή και εκεί υπάρχει ελέυθερο άκρο πλάκας) εκτός από τις Π2 και Π5 που υπάρχουν?

Επειδή υπήρξε πρόβλημα με την εμφάνιση της φωτο, την ανεβάζω πάλι και ξαναθέτω τα ερωτήματά και...............όσοι πιστοί προσέλθετε! 1. Συμφωνείτε με την όπλιση της ανισοσταθμίας? 2. Χρειάζεται φουρκέτα και στις πλάκες Π1 και Π3 (επειδή και εκεί υπάρχει ελέυθερο άκρο πλάκας) εκτός από τις Π2 και Π5 που υπάρχουν?

οκ Χαρή νόμισα ότι εννοούσες ότι είσαι αρνητικός για την αύξηση του συνόλου των διαστάσεων.

Έχει κάποιος παρατηρήσεις ως προς τα υπόλοιπα ερωτήματα μου (πέρα από την ερώτηση για τις τριέρειστες)?

acnt σωστά για τριέρειστες οκ!

Συναδ. η εικόνα της ανισοσταθμίας φαίνετε γιατί ο panagiot δεν την βλέπει?

1. Συμφωνείτε με την όπλιση της ανισοσταθμίας? 2. Χρειάζεται φουρκέτα και στις πλάκες Π1 και Π3 (επειδή και εκεί υπάρχει ελέυθερο άκρο πλάκας) εκτός από τις Π2 και Π5 που υπάρχουν? 3. Για τους χρήστες Fespa: είναι σωστό από πίνακες εξαιτίας της ανισοσταθμίας να θεωρήσουμε ότι "σύνδεση πλάκας Π1 κάτω ->0", "σύνδεση πλάκας Π2 άνω και δεξιά ->0", "σύνδεση πλάκας Π3 κάτω ->0" και "σύνδεση πλάκας Π5 άνω ->0"? για να προσομοιωθεί καλύτερα η κατάσταση αφού κατά την επίλυση θα σταματήσει τα σίδερα των πλακών στα δοκάρια?Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τότε τις πλάκες μας τριέρειστες? [/img]

1.Και πάλι με Κ9 40/40 δε βγάζει δισδιαγώνιο. Βγάζει όμως με q=1.5 όπως αρχικά πρότεινε ο Χάρης. Η προσομοίωση της δοκού με ελαστικές αρθρώσεις μάλλον είναι πιο σωστή από την κατάργηση της ράβδου. Νομίζω πως ο Χάρης διαφώνησε με την αλλαγή της διατομής (επομένως και με την αύξηση και του πλάτους της δοκού). Χάρη διόρθωσέ μας. 2.Έστω ότι ένα μοντέλο ικανοποιεί κατά την επίλυσή του τη συνθήκη nv>0,60 λόγω επάρκειας τοιχωμάτων (οπότε μπορούμε να μην κάνουμε ικανοτικό). Έστω ότι αυξάνουμε τον οπλισμό μιας δοκού από As=6,16 (4Φ14) σε As=9,24 (4Φ16). Γενικά αυτή η αλλάγή οπλισμού θα έπρεπε να μας προβληματίσει για την αλληλεπίδραση δοκού-στύλων με βάση τα νέα δεδομένα. Θεωρείτε λοιπόν ότι πrπει να γίνει έλεγχος ικανοτικου με βάση το νέο οπλισμό ή δεν είναι απαραίτητο από τη στιγμή που nv>0.60?

[/img]

Χαρή συμφωνώ οτί λύση είναι είτε δισδιαγώνιος είτε τοίχωμα.Όμως επί της πράξης εφαρμόζουμε κάτι διαφορετικό, δηλαδή αύξηση διαμήκους οπλισμού κτλ που όπως είπες δεν το δικαιολογει και ο Κανονισμός. Αυξανοντας όμως το Αs μήπως οδηγούμαστε σε μία κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετική αντίδραση της κατασκευής πέρα απ΄ αυτή που περιμένουμε. Δηλαδή είναι ρεαλιστική μία τέτοια αντιμετώπιση?

panos προσωπικά δε θα συμφωνούσα με την προσομοίωση που πρότεινες, δηλαδή να μη θεωρήσεις στο μοντέλο ύπαρξη δοκού, γιατί ακόμα και αν θεωρείς πως θα σπάσει πρέπει να λάβεις υπόψη σου ότι δε λειτουργεί μόνη της στην πραγματικότητα αλλά σε συνδυασμό και με τους στύλους όπου τους μεταφέρει εντάσεις κτλ.Όσο μικρές λοιπόν και αν είανι αυτές θα πρεπει να υπολογιστούν για να μη θρεθούμε προ εκπλήξεων. Νομίζω ένας έλεγχος ικανοτικού και σύγκριση των δύο περιπτώσεων θα έδινε μία εικόνα.

Άρα ουσιαστικά Χάρη με βάση τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τέτοιες περιπτώσεις, παρόλα τα μειωνεκτήματα που έχουν, συμφωνείς στην αντιμετώπιση που έδωσα (αύξηση των ΑΝΩ-ΚΑΤΩ σε 4Φ16, πυκνοί συνδετήρες) αλλά δε συμφωνείς στην αύξηση της διατομής, αν κατάλαβα καλά? Όντως panos και εγώ θα περίμενα να βγάλει δισδιαγώνιο οπλισμό, αλλά δεν έβγαλε. Ακόμα και να μου έβγαζε όμως εξαιτίας των λόγων που ανέφερε και ο Χάρης (δυσκολία εφαρμογής κτλ) θα τον καταργούσα και θα όπλιζα ακριβώς με τον τρόπο που ανέφερε.

1. Σε κατασκευή εξαιτίας της μικρής απόστασης μεταξύ ενός υποστυλώματος Κ9 55/50 και ενός τοιχίου Κ10 220/25 σχηματίζεται “κοντή” δοκός έστω η Δ1.3 μήκους 1μ. Βλέποντας το πρόβλημα, η καλύτερη αντιμετώπισή του θεωρώ πως είναι η κατάργηση της δοκού και η κατασκευή τοιχίου αν΄ αυτής. Ας το δούμε όμως σαν πρόβλημα όχι για να καταλήξουμε εάν είναι το καλύτερο να την αντικαταστήσουμε με τοιχίο, αλλά για να δούμε τη συμπεριφορά της (καθώς και του στύλου) σε σχέση με τον τρόπο όπλισής της στην περίπτωση που δεν μπορεί να καταργηθεί. Το Fespa την οπλίζει χωρίς να βγάζει πρόβλημα με διατομή 25/50 και οπλισμό ΑΝΩ 4Φ14, ΚΑΤΩ 4Φ14 και Σ Φ10/15. Συμφωνείτε επεμβαίνοντας εμείς, οι διστάσεις και η όπλιση της να γίνουν 25/60 με ΑΝΩ 4Φ16, ΚΑΤΩ 4Φ16, ΠΛΑΪ 2Φ12/Π και ΣΦ10/10 έτσι ώστε να δημιουργήσουμε ένα πιο άκαμπτο στοιχείο εκεί? Είναι σωστή η δημιουργία άκαπτου στοιχείου εκεί ως αντικατάσταση ενός τοιχίου που δεν μπορεί να μπει? Σημειώνω ότι το εν λόγω κτήριο ικανοποίει το nv>0.60 λόγω τοιχωμάτων. Χρειάζεται θεωρείτε έλεγχος ικανοτικού εξαιτίας αύξησης οπλισμού παρόλο που υπάρχει nv>0.60? 2. Συμφωνείτε σε σχετικά μεγάλα ανοίγματα δοκών π.χ. 6.50 μ να αυξάνουμε τον Κάτω οπλισμό δοκού π.χ. από 4Φ14 που δίνει το πρόγραμμα σε 4Φ16 εξασφαλίζοντας το απαιτούμενο μήκος αγκύρωσης έτσι ώστε να μειώνουμε βέλη κάμψης κτλ?

Η αποθήκη θα είναι αγροτική όπου θα αποθηκεύονται λιπάσματα κτλ

Συναδ. σε ένα αγροτεμάχιο 12.000 μ2 (εκτός σχεδίου, πληροί όλους τους όρους αρτιότητας κτλ) θέλω να εκδώσω οικοδ. άδεια για μία αποθήκη 50 μ2 με υπόστεγο. Οι διαδικασίες είναι οι κλασικές που ακολουθούμε για εκδ. αδείας σαν να ήταν κατοικία ή πάμε διαφορετικά?Οι προϋπολογισμοί για φορολογικά - αμοιβές υπολογίζονται επίσης σαν κατοικία? EDIT: Η δημοσίευση συγχωνεύεται με την παρούσα συζήτηση. Παρακαλώ χρησιμοποιήστε την "Αναζήτηση" πριν ανοίξετε ένα νέο topic.

οκ το πήρα και σου έστειλα

Παναγιώτη σου έστειλα π.μ. δες το λίγο.

Ποιος είναι ο κανόνας που στηριζόμαστε και αξιολογούμε εάν το ποσοστό των ανοιγμάτων στο τοίχωμα υπογείου μπορεί να θεωρηθεί μεγάλο ή μικρό?Μας το καθορίζει ο Κανονισμός? Έχω την αίσθηση ότι πέρα από το πόσο επί % του συνολικού τοιχώματος καταλαμβάνουν τα ανοίγματα πρέπει να μας απασχολεί και η θέση και ο τρόπος που τοποθετούνται.Δύο ανοίγματα πχ 1.3χ1.10 συνεχόμενα που το ένα απέχει από το άλλο έστω 0.30-0.40μ έχω την αίσθηση ότι είναι διαφορετικό από ένα συνεχόμενο άνοιγμα 2.60χ 1.10 αφού η πρώτη περίπτωση δημιουργεί "κολωνάκι" ανάμεσα στα δύο ανοίγματα με ότι αυτό συνεπάγεται και κατά την προσωπική μου γνώμη εκεί χρειάζεται διαμόρφωση κρυφουποστυλωμάτων με βάση ΕΚΩΣ 18.6.1.

Γεια σε όλους σας.... Έχω μία περίπτωση ενός οικοπέδου το οποίο βρίσκεται εντός οικισμού (εκτός πόλεως) και οι όροι δόμησησής του είναι οι εξής: Ελάχιστο εμβαδό: 250τ.μ. Ελάχιστο πρόσωπο: 13 μ. Συντελεστής Δόμησης: 0,8 Κάλυψη: 70% Μέγιστο Ύψος: 11 μ. Μέγιστος αριθμός ορόφων: 3 Το οικόπεδο ικανοποιεί από κάθε άποψη τους όρους αρτιότητας. Η ερώτησή μου είναι η εξής: Από τη στιγμή που στην περιοχή καθορίζεται μέγιστο ύψος τα 11 μ. μπορώ να εντάξω το μελλοντικό κτίσμα στις διατάξεις των χαμηλών κτηρίων έτσι ώστε να επωφεληθώ της ευεργετικής διάταξης για το όριο Δ=2,5 μ. και να μην πέσω στο γενικότερο Δ=3+0.10Η? Τι άλλο πρέπει να προσέξω για να πάω με διατάξεις χαμηλών κτιρίων (εκτός φυσικά από τα αυτονόητα max ύψος 8,5 μ. κ.τ.λ.)? Ευχαριστώ προκαταβολικά!

cna ευχαριστώ!

despoina είναι εντελώς διαφορετική η φιλοσοφία διάταξης των εντολών στο 9αρι, ξέρω όμως ότι μπορεί να πάρει τη default μορφή των παλαιότερων AutoCAD αλλά δεν ξέρω πως.

όχι τη διάταξη με την έννοια πρώτα οι lines μετά οι διαστάσεις κτλ, αλλά τη μορφή έτσι ώστε να υπάρχει ακριβώς έτσι όπως είναι στα AutoCAD μέχρι και το 2008.

Γνωρίζει μήπως κάποιος πως μπορούμε την default διάταξη των εργαλείων η οποία υπάρχει μετά την εγκατάστασή του AutoCAD 2009 να την αλλάξουμε σε κλασική όπως και είχαν όλες οι έως τώρα εκδόσεις του προγράμματος?

Χάρη το βιβλίο του Σπυρόπουλου που ανέφερες από ποιες εκδόσεις το ζητάμε σήμερα? Υπάρχουν εκδόσεις Α.Π.Θ.? Το Beton Kallender για σκάλες είναι όντως χρήσιμο.

acnt ευχαριστώ...