Με βάση τον Ε.Κ.Ω.Σ. 18.5.1:
"Ένα δομικό στοιχείο θεωρείται τοίχωμα όταν το μήκος του, lw είναι τουλάχιστον τετραπλάσιο του πλάτους του b."
Συνεπώς ένα κατακόρυφο στοιχείο διαστάσεων 1,00x0,25 m θεωρείται κατά Ε.Κ.Ω.Σ. τοίχωμα (κατά Ε.Α.Κ. 2003 ενδεχόμενο τοιχώμα) , με αποτέλεσμα να είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε όλες τις προδιαγραφές όπλισης που θέτει ο κανονισμός.
Επίσης στην 18.5.1 (β) αναφέρει ότι:
"Οι ακραίες περιοχές των κρίσιμων περιοχών υποστυλωμάτων με Α.Α.Π. πρέπει να διαμορφώνονται και να οπλίζονται σαν περισφιγμένα υποστυλώματα σε μήκος από το άκρο του τοιχώματος τουλάχιστον 1.5b ή 0.15lw…….".
Από τη στιγμή που ο ΕΚΩΣ λέει "τουλάχιστον ……." για τις διαστάσεις των κρυφοκολώνων δεν θα μπορούσε κάποιος να οπλίσει ένα τοίχωμα π.χ. 1,00x0,25 m σαν υποστύλωμα και όχι σαν τοίχωμα προσφέροντας ας πούμε αυξημένη περίσφυξη στο σύνολο του στοιχείου και όχι μόνο στις άκρες και να είναι οκ και με τον Κανονισμό?
Εξηγούμε ότι εγώ ακολουθώ την τακτική κατά ΕΚΩΣ αλλά θεωρώ ότι καλό θα ήταν να συζητήσουμε τα μειονεκτήματα και ίσως ??? τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας ενέργειας.