Παιδιά για να το παίξουμε Μηχανικάρες (ΔΕΝ αναφέρομαι σε κανέναν από εσάς παραπάνω) ζητάμε μερικές φορές πράγματα ιδεατά, γραμμένα ποοολυυυυύ όμορφα και ωραία στη βιβλιογραφία, τα οποία όμως ΔΕΝ έχουν επί της ουσίας κανένα τέτοιο όφελος που να δημιουργούν ποιοτική διαφορά σε ένα έργο.
Ναι μια χαρά θα ήταν να ρίχναμε τα πάντα κοστούμι......
Όμως σκέφτηκε ο συνάδελφος που το ζητάει:
1. Πως ο ΚΤΣ είναι σαφής με τους αρμούς (το επιτρέπει) και μάλιστα έχει και προβλέψεις επί αυτού;
2. Πως ο ΚΤΣ ορίζει ελάχιστο ύψος σκυροδέτησης ώστε να μην υπάρχει απόμιξη υλικών και σαφώς το 3,30 - 3,60 το ξεπερνάει;
3. Πως υπάρχει τρομερός κίνδυνος να είναι ανέφικτη η σωστή δόνηση στα υποστυλώματα τόσο λόγω ύψους όσο και λόγω πυκνού οπλισμού στους κόμβους και από εκεί που πάει να παροσουσιάσει μία ουαου σκυροδέτηση να βρεθεί να έχει τόσες φωλιές όσες και οι τρύπες σ' ένα ελβετικό τυρί;
4. Πως θα γ@μήσει τον εργολάβο και τελικά ποιος θα πληρώσει τα επιπλέον μεροκάματα; (Ναι κύριοι....ο Εργολάβος είναι συνεργάτης μας και αν βγάλει @ρχίδια δουλειά και εμείς χαμένοι θα είμαστε, αν κάνει μερακλίδικη δουλειά κερδισμένοι θα είμαστε).
5. Πως θα υπάρχει τεράστια φύρα ξυλείας και τελικά ποιος θα την πληρώσει;
6. Πως υπάρχει δυσκολία στη σωστή συγκράτηση του ξυλοτύπου;
Στατικά δεν υπάρχει καμία διαφορά, μόνο προβλήματα.
Ας μεριμνήσουμε να κάνουμε σωστά τις αγκυρώσεις στα δοκοσίδερα, ας φροντίσουμε να έχουμε σωστές επικαλύψεις, ας πάρουμε και κανένα δοκίμιο, ας πάμε στο έργο κάθε μέρα για μία ματιά και όχι μόνο για παραλαβή που τότε πολλές ατέλειες πρακτικά ΔΕΝ διορθώνονται και ας μην γίνει και κουστούμι ρε αδερφέ........