Πεθαίνει μία γυναίκα και πάει στον παράδεισο.
Την υποδέχεται λοιπόν εκεί ο Άγιος Πέτρος, την καλωσορίζει και προσφέρεται να της κάνει μία ξενάγηση ώστε να προσαρμοστεί όσο πιο γρήγορα γίνεται στη νέα της πραγματικότητα.
Εκεί λοιπόν που γυρνούσαν βλέπει η γυναίκα ένα πολύ μεγάλο κτίριο.
-Τι είναι αυτό Άγιε μου, ρωτάει?
-Αυτό είναι το δωμάτιο των ρολογιών μας, λέει ο Άγιος Πέτρος!
-Έχετε και ρολόγια εδώ? Μα νόμιζα πως ο χρόνος πλέον δεν έχει κανένα νόημα!
-Φυσικά και δεν έχει! Δεν τα έχουμε όμως για την ώρα, απλά το κάθε ρολόι αντιστοιχεί σε ένα άνθρωπο! Κάθε φορά που λέει από ένα ψέμα γυρίζει ένα λεπτό ο δείκτης και ξέρουμε ανά πάσα στιγμή των αριθμό των ψεμάτων του!
-Άγιε μου να σε παρακαλέσω για κάτι, μπορώ?
-Πες μου τέκνον μου και αν μπορώ να το κάνω, ευχαρίστως!
-Μπορείς σε παρακαλώ να μου δείξεις το ρολόι του άντρα μου? Θέλω να δω πόσα ψέματα μου έχει πεί!
-Μμμμμμμμμμμμμμμ είναι λίγο δύσκολο αυτό τέκνον μου!
-Μα γιατί δεν έχει ρολόι ο άντρας μου? Μάλλον θα είναι πολύ τίμιο το χρυσό μου! Αχ μπράβο, πολύ χάρηκα!
-Έχει τέκνον μου, έχει! Αλλά ποιος πάει μεσημεριάτικα να ενοχλήσει το Θεό! Το έχει πάρει και το χρησιμοποιεί σαν ανεμιστήρα!