ss_sk

Αυτό που πρόσφεραν τα ''έρκερ'' είναι ''επέκταση'' δόμησης έξω από την Ο.Γ.-Ρ.Γ. (για αυτό και εντοπίζονται στους πάνω ορόφους ενώ γενικώς ο όρος χρησιμοποιείται για κάθε μικρό τμήμα που εξέχει του κυρίως κτηριακού όγκου, έστω και ισογείου). Οπότε μάλλουν κοιτάμε πότε απαγορεύτηκε η δόμηση πέρα από Ο.Γ. - μάλλον το 85, οπότε και εξαιρέθηκαν μόνο οι εξώστες και οι αρχιτ. προεξοχές.

Βασικά υπάρχει ένα λαθάκι στη διατύπωση: δε διαμορφώνεται το φυσικό έδαφος διότι αυτό είναι ήδη...διαμορφωμένο. Τον περιβάλλοντα (τεχνητό) χώρο διαμορφώνουμε. Η απάντηση εξαρτάται. Μιλάμε για εντός ή εκτός? Περιοχή με ειδικούς όρους δόμησης ή άνευ? Τοιχίο ως όριο ιδιοκτησιών ή μέρος της εσωτερικής διαμόρφωσης του οικοπέδου?

Αχ, αχ, αχ, σας πρόλαβα... Ρίξτε ένα διάβασμα εδώ. Η επιχειρηματολογία είναι σαφής. Και υπόψιν το εν λόγω αρχιτεκτονικό γραφείο είναι από τα πιο φευγάτα της εγχώριας παραγωγής.

Για να μην υπάρχει απάντηση προφανώς δεν υπάρχει αντίστοιχη εμπειρία. Οπότε το καλύτερο (και ασφαλέστερο) είναι επικοινωνία με το ΤΕΕ (γρ. ΓΟΚ & Πολεοδ. Εφαρμογών φαντάζομαι)

Άριστο υλικά αλλά πανάκριβο το αναθεματισμένο. Αντίστοιχο του Corian και λίγο φθηνότερο είναι το Staron - αλλά και για αυτό το εύρος χρήσης απεριόριστο.

Νομίζω η διευκρίνηση αφορά στις περιπτώσεις όπου το Δ (όπως υπολογίζεται από τον τύπο ''3,0+0,1*Η'') προκύπτει μεγαλύτερο της υποχρεωτικής απόστασης που κατά βάσιν ισχύει. Δεν ξέρω πώς μπορεί να γίνει αυτό (αφού στα εκτός σχεδίου επιτρέπουν κατά βάσιν δύο ορόφους) αλλά μάλλον αφορά στις περιοχές με τα 5,00 άντε 7,50 μέτρα. Την αναφορά του Δ πάντως σε εκτός σχεδίου πρώτη φορά τη βλέπω.

Το παρόν το κλειδώνω προσωρινά μέχρι νεωτέρας.

Απλά τα πράγματα βρε παιδιά. Κόβεις λίγο έξτρα χαρτί και το χρησιμοποιείς για να ανοίξεις την πόρτα (ενδεχομένως και για να κλείσεις τη βρύση...εξαρτάται την περίπτωση). Άκου αγκώνας....και αν έχεις πόμολα...πώς? Κάπου είχα διαβάσει ότι σε έρευνα βρήκαν περισσότερα μικρόβια στους νιπτήρες από ότι στις λεκάνες...

1) Το τμήμα του απέναντι κτηρίου που διακρίνεται στο πάτωμα είναι ψηλότερα από αυτό που βλέπεις από το άνοιγμα. Ενδεικτικό το πόσο ''λίγο'' κάγκελο φαίνεται. 2) Νομίζω έχει σίτα μπροστά. Βλέπω μια μεταλλική ράγα στο πάτωμα. 3) Υπάρχουν πηγές φωτός που δε φαίνονται. Δικαιολογούνται πάντως οι σκιές.

Αυτοί των οποίων η μάνα (ή ο πατέρας) ξέρει από τέτοια. Γι' αυτό μου βρωμάει.

Λίγο φαί (μην τα βλέπετε έτσι τα αρνάκια και τα κατσικάκια, ξέρουν να παίρνουν την εκδίκησή τους) και καλή επιστροφή σε όσους ταξιδεύουν.

Συζήτηση - κατατοπιστικότατη - για εταιρίες εδώ. Οι επόμενες απαντήσεις καλό να επικεντρωθούν στο θέμα της ονομασίας.

Το σημειώνω και εδώ, τα σχέδια όψεων είναι πληροφοριακά. Ένα από τα στοιχεία που ελέγχουν είναι η σχέση του κτηρίου με το Φυσικό Έδαφος. Για αυτό και ''κανονικά'' πρέπει να κάνεις την ''τομή'' σε επαφή με το κτήριο - ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι δεν ακολουθείς ευθεία αλλά τεθλασμένη γραμμή. Άλλα εξωτερικά στοιχεία (πέργκολες, περιφράξεις) καλό να μην κρύβουν (μεγάλο) τμήμα του κτηρίου - εγώ τις περιφράξεις των βασικών όψεων, που έχουν περισσότερη επεξεργασία, τις δείχνω μεμονωμένα, στο ίδιο σχέδιο. Για συμβολισμό στα σχέδια κατόψεων μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η κλασσική γραμμή τομής - ίσως ο όρος ''Οψοτομή'' λύνει κάποια θέματα ονομασίας.

Δυστυχώς ο ορισμός για τις όψεις δε μου μοιάζει ως ατράνταχτο επιχείρημα σε περίπτωση άρνησης σχεδιασμού ''οριακής'' όψης. Από τη στιγμή που πρέπει να ελέγξουν το 1,50 από φυσικό έδαφος μπορούν να ζητήσουν ό,τι σχέδιο θεωρούν απαραίτητο. Ακόμη και αν το βαπτίσουν ''οριακή τομή''. Δυστυχώς είναι μονόδρομος, το off the record που σου είπανε: μπαλαμούτι στη γραμμή ΦΕ. Τελικά...σμολ γουόρλντ (εκτός αν μιλάμε για τρελή σύμπτωση/περεξήγηση). Απ' έξω απ'το γραφείο ήμουν, ετοίμαζα κάτι δικά μου και δεδομένου ότι η -μπιπ...ονόματα δε λέμε...υπολείξεις δε θίγουμε- έμεινε μέσα για να με εξυπηρετήσει αναρωτιόμουν ποιον σιχτίριζε περισσότερο, εμένα ή εσένα!

Παρακαλώ όσοι επιθυμούν το πρόγραμμα να το ζητούν μέσω Προσωπικού Μηνύματος. Εννοείται ότι η δημόσια ανάρτηση διευθύνσεων mail δεν είναι ιδιαίτερα ασφαλής κίνηση και την ευθύνη αναλαμβάνει το εκάστοτε μέλος. edit: και για να μην αρχίσουμε τις κάρτες το παραπάνω δεν είναι απλή παράκληση που επαφίεται στην ευγένεια των μελών! Οι επόμενες δημοσιεύσεις επί του θέματος και μόνο.

Βασικά αυτό είναι θέμα των κριτικών και διανοουμένων της μουσικής αλλά θεωρώ και εγώ ότι οι σύγχρονοι κινηματογραφικοί (αλλά όχι μόνο) συνθέτες συνεχίζουν/εξελίσσουν το πεδίο της συμφωνικής μουσικής. Και ας θυμώσουν ο Μπαχ και ο Μπετόβεν... Εγώ όμως θα βάλω στο πικάπ πιο ''αρχέγονες'' καταστάσεις: . Παραδόξως δεν υπάρχουν γνωστά τραγούδια και μουσικές για τη Μεγάλη Εβδομάδα (τί κάνανε τότε στας Ευρώπας?) αλλά για όποιον θέλει να μπει στο...μουντ υπάρχουν άλλες εναλλακτικές.

Αυτή η αλλαγή από ''αντιγραφή'' σε ''σύνθεση'' πότε έγινε? Μου βρωμάει...και πολύ μάλιστα! Άλλο να σου λέγανε να στήσεις τομές...άντε και όψεις.

Για παλαιότερα θέματα γραμμικού και ελεύθερου σχεδίου κυκλοφορούν βιβλία (μία απλή αναζήτηση στο google αρκεί...μην αρχίσουμε τη διαφήμιση). Νομίζω ότι το γραμμικό μπορεί να το ''παιδέψει'' κάποιος μόνος του. Το ελεύθερο όμως θέλει καθοδήγηση - αλλά θυμάμαι πάντα αυτό που μας είπε η καθηγήτρια (η Κυριάκη ήτανε) στη σχολή με το ''καλημέρα'': ό,τι μάθατε...ξεχάστε το τώρα. Παραμονές εξετάσεων κυκλοφορούν εντός σχολών (ΕΜΠ σίγουρα) διάφορα τευχάκια φωτοτυπημένα με παλιά θέματα κάποιων μαθημάτων. Η Ιστορία είναι ένα από αυτά. Ρωτήστε ένα φοιτητή. Κατ' ιδίαν μαθήματα εγώ δε θα πρότεινα πάντως. Καλύτερα φροντιστήριο και ας μην είναι και γνωστό. Νομίζω ότι μπορείς να κανονίσεις όσες ώρες θέλεις ώστε να μειωθεί το κόστος.

Υπενθυμίζω όμως το βασικό μειονέκτημα των κτηρίων από φέρουσα τοιχοποιϊα: την απαγόρευση μελλοντικών διαρρυθμίσεων. Γνωρίζω ζευγάρι το οποίο τέλη δεκαετίας '90 έχτισε τη κατοικία του με τον προαναφερόμενο τρόπο, για λόγους οικονομίας. Με το πέρασμα του χρόνου - και την εμφάνιση των παιδιών - συνειδητοποίησαν πληθώρα λειτουργικών προβλημάτων (και μην ξεκινήσουμε γκάλοπ για το πόση ώρα ή φαιά ουσία καταναλώνεται για το σχεδιασμό!). Σου λένε ''δεν πειράζει...ό,τι έγινε έγινε'' αλλά το καταλαβαίνεις το σαράκι που τους τρώει. Φύλαγε τα ρούχα σου λοιπόν...

Βέτο...βέτο...βέτο...βέτο! Πού' σαι μωρή Ντόρα? Υπάρχει κάπου ένα φόρουμ φανατικών υποστηρικτών (Ταλιμπάν ένα πράμα) και μπορεί να' ρθουν όλοι εδώ...

Έχει τη δυνατότητα η Πολεοδομία να μην εγκρίνει κάποια αίτηση κατεδάφισης εάν θεωρήσει ότι το κτίσμα έχει ενδιαφέρον και πρέπει να κριθεί διατηρητέο (εκεί μάλλον κολλάει η αίτηση). Φαντάζομαι την περίπτωση τη διαβιβάζουν και την τελική απόφαση την παίρνουν άλλοι (Εφορείες Μνημείων? ΥΠΠΟ?). Λογικά θα υπάρχει και το δικαίωμα της ένστασης. Ως γνωστόν οι ευνοϊκές ρυθμίσεις (άτοκα δάνεια κ.α.) για τους ιδιοκτήτες διατηρητέων είναι το λιγότερο ανεπαρκείς. Οι επιδοτήσεις (ευρωπαϊκές) είναι μία κάποια λύση αλλά από περίπτωση που μου έτυχε κατάλαβα ότι αφορά μόνο σε επαγγελματική ή πολιτιστική εκμετάλλευση, όχι ιδιωτική (κατοικία). Αν όντως ισχύει δε βοηθάει πολλούς.

Κανονικότατο σχέδιο κάτοψης χρειάζεται. Μάλιστα πολλές Πυρ. Υπηρεσίες το θέλουν επικυρωμένο από Πολεοδομία. Υπάρχουν συγκεκριμένα χρώματα που χρησιμοποιούνται για την απεικόνιση των διαφόρων συστημάτων (βλ. τμήμα Downloads) - τουλάχιστον στο πώς θα τα δείξεις υπάρχει ελευθερία (π.χ. πώς απεικονίζεται η σειρήνα συναγερμού) αρκεί βέβαια να υπάρχει Πίνακας επεξηγήσεων.

Μένω (και απαντώ) σε πολύ συγκεκριμένα σημεία: Η αξία του Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού του συγκροτήματος της Λ. Αλεξάνδρας είναι δεδομένη, αποδεδειγμένη και άρα αναμφισβήτητη. Διότι μιλάμε για συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και ποιότητες. Όσοι τα αγνοούν ή αδυνατούν να τα κατανοήσουν προφανώς δε γνωρίζουν πώς δομείται ο Χώρος (ανεξαρτήτου κλίμακας, κλειστός ή όχι) και ποια είναι τα χαρκτηριστικά που προσδιορίζουν το αν είναι καλός ή κακός. Οι μελετητές των Προσφυγικών πέτυχαν κάτι πρωτόγνωρο για τα (ελληνικά) δεδομένα της εποχής: σε ένα συγκρότημα κατοικιών, κρατικής στεγαστικής πολιτικής (όλοι αντιλαμβανόμαστε τους κινδύνους από κάτι τέτοιο) παρέδωσαν χώρους διαβίωσης υψηλής ποιοτικής στάθμης: Η τοποθέτηση των κτηρίων στο χώρο με το σχήμα, τις διαστάσεις, τις μεταξύ των αποστάσεις και τον προσανατολισμό ικανοποιούσε πλήρως τις απαιτήσεις για σωστό αερισμό και ηλιασμό. Αντιστοίχων προδιαγραφών ήταν και η μελέτη των εσωτερικών χώρων (διαμερισμάτων) ώστε να δοθούν υγιεινές, λειτουργικές και πλήρεις κατοικίες στους (λίγους τυχερούς) πρόσφυγες. Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου επιδίωκε τη γέννηση μια νέας ''γειτονιάς'' (χαρακτηριστικό που ήδη είχε αρχίσει να εξαφανίζεται στο κέντρο των Αθηνών) όπου οι κάτοικοι μπορούσαν να αναπτύξουν ευκολότερα κοινωνικούς δεσμούς. Η άποψη λοιπόν ''δεν έχουν καμιά αρχιτεκτονική αξία'' είναι αντικειμενικά-αντικειμενικότατα δείγμα αμάθειας και ασχετοσύνης. Η επιστήμη της Αρχιτεκτονικής δεν είναι οι οψούλες και τα χρωματάκια. Τί είναι, εκτός από τα λίγα παραπάνω? Όποιος ενδιαφέρεται να πάει να τη σπουδάσει! Γιατί και να πάρει να διαβάσει χωρίς ''εκπαιδευτική'' καθοδήγηση μόνο ψήγματα θα αντιληφθεί (δεν είμαστε όλοι ''Κορμπυζιέδες''). Και αναπόφευκτα οι όποιες απόψεις του περί ''αρχιτεκτονικών'' θεμάτων θα κινδυνεύουν να είναι...ατυχείς. Και όσο και αν είναι επικίνδυνο θα κάνω δύο βασικές γενικεύσεις για το Μοντέρνο Κίνημα (το λεγόμενο Bauhaus σχολή ήταν που αποτέλεσε τον κύριο ''εκπρόσωπο'' του κινήματος και πλέον θεωρείται συνώνυμο του τελευταίου): 1) οι ''Μοντέρνες'' Αρχές στην Αρχιτεκτονική - απλότητα, λειτουργικότητα και χρηστικότητα (με έμφαση στις γεωμετρικές φόρμες) - σε ένα μεγάλο ποσοστό έδιναν ''κουτιά'', είτε μιλάμε για Ελλάδα είτε μιλάμε για Γερμανία ή Γαλλία. 2) οι ''Μοντέρνες'' Αρχές στην Πολεοδομία - ορισμός σαφώς διακεκριμένων ζωνών χρήσεων, συγκέντρωση κτηριακών δομών, δημιουργία εκτενών επιφανειών φύτευσης - έδωσαν αποτέλεσματα...συζητήσιμα (εγώ τα θεωρώ, δυστυχώς, αποτυχημένα) καθώς δημιουργούσαν περιβάλλοντα και συνήθειες εντελώς ξένες ως προς τους κατοίκους (θυμίζω ότι πολλά συγκροτήματα του εξωτερικού, κυρίως κρατικών προγραμμάτων, βαθμιαία υποβαθμίστηκαν). Η συνταγή που κάνει μια πόλη ''πετυχημένη'' και ''ωραία'' είναι ακόμη επτασφράγιστο μυστικό. Όταν με πίεζαν στο τέλος της σχολής να ειδικευτώ στην Πολεοδομία αυτό που βασικά με αποθάρρυνε ήταν ο φόβος ότι ποτέ δε θα σχεδιάσω κάτι τόσο ζωντανό, τόσο εύπλαστο, τόσο ενδιαφέρον και εν τέλει τόσο αυτόνομο όσο μια ανθρώπινη πόλη. Με τα καλά και τα άσχημά της, με τις εκπλήξεις της, τα ασφαλή της μέρη αλλά και τις μυστικές γωνιές της. Καλό λοιπόν να βάζουμε κάποιο φρένο στις φαντασιώσεις μας. Είμαστε πολυ μικροί για να χωρέσουμε τον κόσμο. υ.γ.1 σημειώνω εδώ, προς χάριν της συζήτησης, πως προτιμώ ένα θέμα να μένει όσο το δυνατόν ορισμένο σε πλαίσια. Οι πλατιασμοί, όσο και αν αναπτύσσουν σωστούς προβληματισμούς και καλές σκέψεις-προτάσεις, μου χαλάνε τη ''συνταγή'' και για αυτό συνήθως δεν απαντώ επ' αυτών (για να μη πουν κάποιοι ότι...κωφεύω). υ.γ.2 ''η Αποκέντρωση ως ζήτημα τοπικό και όχι κεντρικού αναπτυξιακού σχεδιασμού''...μμμ...ειλικρινά, πρώτη φορά τη βλέπω σαν άποψη...θα την έχω στα υπόψιν...

Δε θα επεκταθώ και γιατί με έχουν καλύψει κάποιοι ''προλαλήσαντες'' και γιατί είναι αργά (τί να κάνω? τώρα το θυμήθηκα το θέμα) και δεν έχω όρεξη. Δε μου αρέσει να κάνω υποδείξεις αλλά επαναλαμβάνω ότι είμαστε επιστήμονες και οφείλουμε πριν εκφέρουμε γνώμη για ένα θέμα που άπτεται του αντικειμένου μας να προσέχουμε τί λέμε και πώς! Και να τεκμηριώνουμε ειδάλλως άχρηστο και ανούσιο (εκτός αν κάνεις poll). @Niko S Διάβασα με (περισσότερο) ενδιαφέρον τα σχόλια σου αλλά δεν μπόρεσα να καταλάβω την αιτιολόγησή της μη διατήρησης του συγκροτήματος. Το άχρηστο Δημόσιο, η βλακώδης (εν πολλοίς) Πολεδομική Νομοθεσία και τα ανυπέρβλητα εμπόδια για την αξιοποίηση των διατηρητέων (εντός και εκτός εισαγωγικών) ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι δεν μπορώ να τα δεχτώ ως λόγους. Το ζήτημα της ''μνήμης'' και της ''επιλογής'' χωράει πολλά αλλά και το εξής ένα: όταν έχεις μπόλικα διαλέγεις τα καλύτερα, όταν έχεις λίγα...δε σε παίρνει να το παίζεις δύσκολος. Επειδή όμως προφανώς θα έχεις (ως Αρχιτέκτονας) περισσότερες εικόνες δειγμάτων επανάχρησης/επέκτασης/προσθήκης από το μέσο όρο απορώ γιατί μένεις στην επιφάνεια: το ΦΙΞ π.χ. είναι ακρωτηριασμένο, αλλά η σημερινή κατάσταση δεν εμποδίζει (ντουμ σπίρο σπέρο, λέμε) μελλοντικές βελτιώσεις. Θα γούσταρα να πετάξω τις ιδέες μου και για το ΦΙΞ και για τα προσφυγικά αλλά κρατιέμαι...μπας και στηθεί κάνας Διαγωνισμός αύριο-μεθαύριο. Και την πρόταση για ''νέα'' κτήρια στη θέση των σημερινών ''ερειπίων'' για καλό την έβαλες? Ειλικρινά θες να παίξεις με τις πιθανότητες για τί πράματα θα χτίσουν και ποιος θα τα χτίσει? @zavi Το ανέκδοτο με τον ΓΟΚ του '73 άκρως αποτυχημένο και παιδιάστικο και δυστυχώς συνοδεύεται και με άλλα σχόλια κακής ποιότητας και αμφίβολης επιχειρηματολογικής κατεύθυνσης. Επίσης κάποιο άλλο σημείο με τρομοκράτησε αλλά ελπίζω να είναι τυχαία σύμπτωση - εξαρτάται από τί προτείνεις εσύ για την αντιμετώπιση του...υπερπληθυσμού της Αθήνας. @adadim Το ''τα κτίρια δεν έχουν καμιά αρχιτεκτονική αξία'' με το ''τα κτήρια θεωρώ ότι δεν έχουν καμιά αρχιτεκτονική αξία'' είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Μία λέξη κάνει όλη τη διαφορά - ζύγισέ το και ελπίζω να αντιληφθείς πού έκανες το σφάλμα. Σεβαστές προφανώς οι υποκειμενικές απόψεις - αλλά, τί στο διάολο, αν δεν ξέρουν οι Αρχιτέκτονες κάτι παραπάνω από Αρχιτεκτονική τότε ποιος ξέρει? Και δεν είναι ρητορικό το ερώτημα. Μη διοχετεύετε λοιπόν το θυμό, το άχτι, τη δυσπιστία και την απογοήτευσή σας για την Ελληνική πραγματικότητα σε ένα κακόμοιρο* συγκρότημα πολυκατοικίων (από τα ελάχιστα ντόπια δείγματα ενός παγκόσμιου κινήματος): δημιουργεί αμφιβολίες για την όποια δυνατότητα σωστής αξιολόγησης. * για τη μοίρα που του επιφυλασσόταν...

Αν υπάρχει δοκός στο έξω όριο της κίτρινης περιοχής, σίγουρα ναι. Αν όχι και ο όγκος του κτήριου κάνει ''σπάσιμο'' (προσωπική ερώτηση: σίγουρα είναι καλό αυτό?) τότε μάλλον το άνοιγμα θα πρέπει να καλύπτει το Δ. Αλλιώς θα το μετρήσουν στη δόμηση.