GeorgeS

Μπορεί το ΕΜΠ μαζί με τις παρέες του στο ΤΕΕ να νομίζει ότι νομοθετεί αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Επί των λεγομένων σου όμως και για να χρησιμοποιήσω τα δικά σου λόγια θυμίζω το εξής : "Εφόσον με 3.5-4 χρόνια σπουδές, οπουδήποτε στον κόσμο, θεωρούν και βεβαιώνουν ότι σου έδωσαν bachelor....", γιατί άραγε το ΕΜΠ και ΤΕΕ που επικαλούνται την παγκόσμια ή ευρωπαϊκή πραγματικότητα για την πάρτι τους, την απορρίπτουν για όλους τους άλλους και συγκεκριμένα για τα ΤΕΙ και τις ισότιμες σχολές εξωτερικού ? Ενώ τα βαφτίσια του προγράμματος σπουδών του πολυτεχνείου που είναι διαρθρωμένο ως ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟ πρόγραμμα ως ισοδύναμου με master είναι ισοπέδωση προς τα πάνω ??? Η διαφορά των ΑΤΕΙ από το πολυτεχνείο δεν είναι ούτε 2 ούτε 4 χρόνια, αλλά 1 έτος. Αν κάποιοι δεν στρώνονται να διαβάσουν και κάνουν 10 χρόνια στο πολυτεχνείο αυτό δεν σημαίνει ότι το χρονικό αυτό διάστημα προσμετράται στη διαφορά των ετών σπουδών. Υπάρχουν πολλοί φοιτητές του πολυτεχνείου που τέλειωσαν στα 5 χρόνια ακριβώς. Όσοι κάθονται 2-4 χρόνια παραπάνω προφανώς δεν είναι τόσο καλοί φοιτητές. Και με την ευκαιρία, δεν βλέπω να "λιώνουν" και τόσο πολύ στο διάβασμα όσο θες να μας παρουσιάσεις. Αντιθέτως, βλέπω να "λιώνουν" μια χαρά από τις μπύρες και τις κραιπάλες κάθε Σάββατο στα πάρτυ της ΑΣΟΕΕ και της Γεωπονικής.

Ναι. Είναι ίσως το πιο ευχάριστο νέο που ακούσαμε σε αυτές τις Ευρωεκλογές

Με καθαρά πολιτικούς όρους θυμίζω ότι η αποχή, για συγκεκριμένες πολιτικές ομάδες, δεν σημαίνει "μη αποδοχή ότι υπάρχει δημοκρατία" αλλά άρνηση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας η οποία απορρίπτεται συνολικά ως σύστημα και ως μοντέλο. Από την άλλη, νομίζω η συντριπτική πλειοψηφία όσων απείχαν από τις εκλογές δεν σημαίνει κατ΄ανάγκη ότι δεν αποδέχονται τη διαδικασία. Η εξήγηση είναι μάλλον πιο απλή. Προτίμησαν, αδιάφοροι γαρ πολιτικά, την παραλία ή μια εκδρομή παρά να πάνε να ψηφίσουν. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών αποδέχεται όμως και τη διαδικασία και το σύστημα.

Αγαπητέ Φυσικά και μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον αυτόματο διακόπτη ισχύος. Βέβαια, οι αυτόματοι διακόπτες ισχύος αν και μπορούν να κάνουν χειρισμούς υπό φορτίο, εντούτοις δεν ενδείκνυνται να χρησιμοποιούνται ως διακόπτες φορτίου, δηλαδή όπως ο τριφασικός διακόπτης που περιγράφεις. Παρ όλα αυτά, η λύση του αυτόματου διακόπτη ισχύος είναι η πιο ενδεδειγμένη για τη περίπτωσή σου καθότι προστατεύει αφενός μεν από υπερφόρτιση (ρυθμιζόμενο θερμικό) αφετέρου από βραχυκύκλωμα (μαγνητικό στοιχείο). Ο αυτόματος αυτός διακόπτης ισχύος αυτός θα σε καλύψει και μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις. Αν θες μπορείς να βάλεις και έναν τριφασικό διακόπτη που λες αλλά προσωπικά το θεωρώ υπερβολή και χωρίς πολύ νόημα. Στη θέση σου εγώ θα έμενα μόνο με τον διακόπτη ισχύος και σωστή ρύθμιση του θερμικού.

Έτσι όπως τα λες είναι Χριστίνα. Και στην προκειμένη περίπτωση ο ΔΔΕ θα μπει σε κάθε γραμμή ξεχωριστά. Το θέμα όμως είναι αν συνίσταται μετά από UPS ή σε μηχανογραφικά κέντρα να μπαίνουν αυτές οι διατάξεις καθότι, όπως ορθά παρατήρησε ο Κώστας, μια πτώση ενός server από μια αστοχία μπορεί να είναι σημαντικά επιζήμια.

Δεν ξέρω αν υπάρχει νομοθεσία για τέτοιο πράγμα. Ένα απλό φρεάτιο είναι, συνήθως το φτάχνουν με τούβλα ή τσιμέντο.

Υπάρχει μια μερίδα ανένταχτων ανθρώπων και μερικών πολιτικών σχηματισμών, κυρίως της εξωκοινοβουλετικής αριστεράς, οι οποίοι με την αποχή μεταφέρουν τη διαμαρτυρία τους ή το μήνυμα ότι απέχουν από μια διαδικασία που την θεωρούν παρωδία. Συχνά, κυρίως σε ότι αφορά συνιστώσες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και οργανωμένων σχηματισμών από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, η άποψη αυτή αποτελεί πολιτική θέση. Δηλαδή, "εφόσον αρνούμαστε την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, δεν συμμετέχουμε στις διαδικασίες της". Από την άλλη, υπάρχουν και κάποιοι ανένταχτοι άνθρωποι οι οποίοι με την αποχή θεωρούν ότι απέχουν από μια διαδικασία που δεν τους εκπροσωπεί ή δηλώνουν με την αποχή τους μια απέχθεια ή μια διαμαρτυρία προς τις πολιτικές δυνάμεις αυτού του τόπου. Γενικώς, η αποχή ως πολιτική στάση υφίσταται και ποικίλει πολύ, ως προς το τι ακριβώς εκπροσωπεί, ανάμεσα στις τάξεις όλων αυτών που απέχουν συνειδητά. Άλλωστε μην ξεχνάς ότι η αποχή εφαρμόζεται ακόμα και από κοινοβουλευτικά κόμματα σε διάφορες ψηφοφορίες. Το θέμα βέβαια εν προκειμένω είναι το εξής. Ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που απέχουν σήμερα από τις εκλογές ουδεμία σχέση έχει με όλα τα παραπάνω. Πρόκειται απλά περί αδιαφορίας με εξαιρέσεις βέβαια.

Φίλε μου Zavi αν πιστεύεις ότι όσοι απέχουν το κάνουν συνειδητά, δηλαδή η αποχή τους είναι μέρος μιας συνειδητοποιημένης πολιτικής στάσης, είσαι βαθύτατα νυχτωμένος. Μπορεί πράγματι να ισχύει για μερικούς έτσι όπως το όρισες αλλά αυτοί δεν αποτελούν την πλειοψηφία αλλά μια πολύ μικρή μειοψηφία. Θες να μου πεις ότι τα γεμάτα νυχτερινά club στα νησιά αυτό το τριήμερο ή οι συζητήσεις αν το φόρεμα toi moi είναι πιο ωραίο από αυτό της lussile συνιστούν συνειδητοποιημένη πολιτική άποψη, συμμετοχή στα κοινά και πολιτική θέση ? Οι μισοί από αυτούς δεν ξέρουν τι σημαίνουν τα αρχικά γράμματα των πολιτικών κομμάτων. Άλλο πράγμα η αδιαφορία και άλλο πράγμα η πολιτική θέση υπερ της αποχής.

θεωρητικολογίες. Το θέμα τίθεται, θα επιμείνω στην άποψή μου, σε λάθος βάση. Καλά κάνουν και εκμεταλλεύονται το θέμα για να κονομήσουν μερικοί. Όλοι αυτό δεν κάνουμε ? Δεν κοιτάμε πως θα κονομήσουμε ? Πως θα βγάλουμε περισσότερα χρήματα με το λιγότερο δυνατό κόπο ? Το ξαναλέω, ο ανθρωπισμός και οι ευαισθησίες θα δυσκολευτούν να βρουν εύκολα θέση σε μια κοινωνία στην οποία κινητήριος δύναμη είναι το προσωπικό όφελος, το ατομικό κέρδος. Αν το θέμα είναι τα όρια, αυτό είναι ένα άλλο ενδιαφέρον ζήτημα. Αλλά ο καθένας βλέπει τα πράγματα από τη δική του εγωιστική πλευρά. Όπως ο πολιτικός μηχανικός (φέρνω ένα παράδειγμα) υπεραμύνεται του δικαιώματος να υπογράφει πράγματα χιλίων δύο ειδικοτήτων έτσι και η πετρελαϊκή εταιρεία υπεραμύνεται των δικών της συμφερόντων. Μπορεί να μοιάζει πολύ διαφορετικό, αλλά στη βάση, στο πυρήνα της ουσίας του το πράγμα είναι ίδιο για όλους. Απλά το ένα συμβαίνει σε έναν μικρόκοσμο που δεν επηρεάζει και πολλούς το άλλο συμβαίνει ευρύτερα. Το δεύτερο όμως προέρχεται από το πρώτο. Προαπαιτεί το πρώτο του οποίου είναι η εξελικτική κατάληξη ως νοοτροπία ως κουλτούρα. Και αυτό ισχύει καθολικά σχεδόν σε όλες τις τάξεις και δομές της κοινωνίας μας όπως λειτουργεί σήμερα. Σε ότι αφορά την κρίση, την ανεργία, τους πολέμους κλπ. δεν αξίζει κανείς να περιμένει λύση. Διότι η κρίση, η ανεργία και όλα αυτά που αναφέρθηκαν είναι απαραίτητα συστατικά επιβίωσης του συστήματος. Μα πως θα ήταν δυνατόν να γιγαντωθούν όλες αυτές οι πολυεθνικές χωρίς την ύπαρξη ανεργίας για παράδειγμα ? Αν η προσφορά εργασίας ήταν μικρότερη από τη ζήτηση, ο έλεγχος θα είχε περάσει στα χέρια των εργαζομένων αφού η εταιρείες θα εξαρτυόντουσαν από αυτούς. Αυτό όμως δεν επιτρέπεται να γίνει. Πρέπει πάντα αυτοί που ζητούν εργασία να είναι περισσότεροι από τις προσφερόμενες θέσεις. Και όσο περισσότεροι είναι, τόσο καλύτερος έλεγχος θα υπάρχει. Κατά συνέπεια, έχω την βαθύτατη πεποίθηση, πως θέματα όπως η ανεργία, η οικονομική κρίση, ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, τα ναρκωτικά κλπ είναι σχεδόν αστείο να περιμένουμε να λυθούν υπό το υπάρχον σύστημα. Δεν λύθηκαν ποτέ και ούτε πρόκειται. Αυτό ισχύει και για το περιβάλλον. Η μόλυνση π.χ. του αέρα θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα κατάσταση για μια νέα αγορά παρόμοια με αυτή των τροφίμων ή των εμφιαλωμένων νερών, που στοιχίζουν όσο και η βενζίνη! και πολύ επικερδής για την φαρμακοβιομηχανία και σε μια τεράστια αλυσίδα επιχειρήσεων ... Γιατί όχι λοιπόν στη μόλυνση ?

Ο πυρήνας του προβλήματος βρίσκεται στην ανθρώπινη φύση που μπορεί να αποδειχθεί αρκούντος άπληστη για να αυτοκαταστραφεί σε πολλαπλά επίπεδα, ένα εκ των οποίων περιλαμβάνει και την καταστροφή του πλανήτη. Τα κόμματα είναι αναγκασμένα να αποδεχθούν, θέλουν δεν θέλουν, τις επιταγές και τους κανόνες που επιβάλει η κουλτούρα της παγκόσμιας οικονομίας. Το μέλλον των πολιτικών σχηματισμών, είναι δυστυχώς, να γίνουν εργαλεία στα χέρια του κεφαλαίου. Ο καπιταλισμός είναι το καταλληλότερο περιβάλλον για να ανθίσουν όχι μόνο η απληστία, αλλά και η εκμετάλλευση, η αλλοτρίωση και τελικά ο νόμος της ζούγκλας. Βεβαίως με πιο κομψό τρόπο και με πιο κομψούς δήμιους. Τα γραβατοφορεμένα στελέχη των εταιρειών, τους περιβόητους συμβούλους, οι οποίοι, όντας οι σωτήρες της οικονομίας, του περιβάλλοντος, της υγείας κοκ θα βρουν "επιχειρηματικά εργαλεία από την αγορά" για να σωθεί, στη προκειμένη περίπτωση, το περιβάλλον. Ναι, εργαλεία πολύ παρόμοια με αυτά που πολύ πρόσφατα βρήκαν και εφάρμοσαν στη Λατική Αμερική για την υδροδότηση χιλιάδων κατοίκων (που δεν έγινε ποτέ βέβαια) ιδιωτικοποιώντας ακόμα και το νερό της βροχής. Η ψυχαναγκαστική τους υποχρέωση, που απορρέει από το σύνδρομο της γραβάτας, τους επιβάλλει να αποδείξουν στην εταιρεία πόσο πολύ αξίζουν. Είναι σαν θρησκεία. Όλα για την εταιρεία. Εικόνισμα ο πρόεδρος της πάνω από τα κεφάλια τους. Σήμερα, μην αυταπατάστε καθόλου. Σε αυτούς έχει ανατεθεί το έργο της προστασίας του πλανήτη. Το πρώτο τους εφεύρημα, στηριγμένο πάντα σε εργαλεία της αγοράς, ήταν το εμπόριο ρύπων. Από την άλλη πράγματι ο λεγόμενος υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε και απέτυχε. Και όχι μόνο αυτό αλλά συχνά διέπραξε και εγκλήματα αλλά και γιγάντιες περιβαλλοντικές καταστροφές. Κανείς δεν αντιλέγει. Το περιβάλλον όμως σήμερα δεν πρόκειται να σωθεί από τους έχοντες και κατέχοντες εξουσία ή πλούτο. Αυτοί έχουν προ πολλού πουλήσει ψυχή και σώμα στο βωμό του χρήματος και της εξουσίας. Η προστασία του περιβάλλοντος έρχεται σε σύγκρουση με την ιδιοσυγκρασία και τις θεμελιώδεις αρχές της ελεύθερης αγοράς που ζούμε στη βάση της οποίας βρίσκεται η μια και βασική αρχή : "σκοπός είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους με κάθε τρόπο" κατά (Adam Smith). Τα περιβόητα win-win σενάρια είναι ελάχιστα και σπανίζουν. Και φυσικά υπάρχει η τάση ένα πολύ μεγάλο κόστος να μετακυλίεται αλλού. Είναι το λεγόμενο εξωτερικό κόστος. Ένα έμμεσο κόστος το οποίο όλοι όσοι ρυπαίνουν (μεγάλες πολυεθνικές) γνωρίζουν πολύ καλά ότι δημιουργούν αλλά σωπαίνουν και μαζί τους και οι έχοντες και κατέχοντες εξουσία που είναι υπόδουλοι του κεφαλαίου. Για παράδειγμα, μεγάλη χημική εταιρεία πετάει τα απόβλητα στο ποτάμι. Το ποτάμι τα μεταφέρει στη θάλασσα, η μόλυνση οδηγεί στο θάνατο 1000άδων ψαριών. Οι ψαράδες μένουν άνεργοι, το κράτος πληρώνει -μέσω ταμείου ανεργίας- έχτρα χρήματα γιαυτούς. Η κοινότητα σπαταλά κονδύλια για νέες επιδοτήσεις. Η τιμή των ψαριών ανεβαίνει για τους πολίτες. Όλα αυτά τα κόστη και πολλά άλλα που δημιουργήθηκαν από τη δράση της εταιρείας, είναι οι λεγόμενες εξωτερικότητες που μίλησε κάποιος πριν. Κόστη δηλαδή που δημιουργεί η εταιρεία χημικών, αλλά αρνείται να τα πληρώσει. Και αρνείται διότι η πολιτική εξουσία, υπόδουλη στο κεφάλαιο, ψηφίζει νόμους με παραθυράκια που καλύπτουν σχεδόν ΠΑΝΤΑ τους υπεύθυνους. Τα κόστη αυτά όμως υπάρχουν και κάποιος πρέπει να τα πληρώσει, μαντέψτε ποιος. Προσέξτε τώρα πως φτιάχνετε ένας Νόμος ή μια εισήγηση. Κάποιος, θα χρησιμοποιήσω από τον κλάδος μας παράδειγμα, μεγαλομηχανικός, γραβατοφορεμένος με Phd κίολας (τρομάρα του) βρίσκεται στη κατάλληλη θέση. Φυσικά, μεγάλος και τρανός γαρ, συντρώγει με επιχειρηματίες, στελέχη ομίλων, βιομηχάνους κλπ στο κολονάκι ή σε γνωστά εστιατόρια. Κατά τη σύνταξη ενός Νόμου ή μιας εισήγησης προς Νόμο στο Υπουργείο κλπ, τούτος ο άνθρωπος (και ξέρω μερικούς) είναι αδύνατον να πάει κόντρα στους ..."φίλους του". Στο συνάφι του. Δεν γίνεται, θα είναι καταστροφικό. Δεν θα μπορέσει να συμφάγει ξανά με αυτούς. Πρέπει να τους κάνει τα χατίρια και να φτιάξει μεν το νόμο αλλά να αφήσει και παραθυράκια. Έτσι γίνονται οι νόμοι στη χώρα μας. Όχι όλοι, αλλά ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτών. Νομικοί, μηχανικοί, οικονομολόγοι, σύμβουλοι και ανώτεροι υπάλληλοι στη δημόσια διοίκηση φτιάχνουν τους νόμους. Συνήθως, γνωστοί ημετέρων και πάει λέγοντας. Καθώς λοιπόν το σύστημα έχει ως βασική αρχή το κίνητρο για το κέρδος, γιατί ο εν λόγω "φίλος" μας στο παραπάνω υποθετικό παράδειγμα να πάει κόντρα σε αυτή τη βασική αρχή ? Αφού το δικό του κέρδος βρίσκεται με την παρέα αυτών που μολύνουν και οι οποίοι συνήθως είναι ευυπόληπτα και δημόσια πρόσωπα αυτής ή κάποιας άλλης χώρας. Και αν στηρίξει αυτούς, τους συνήθως πολύ ισχυρούς παράγοντες, θα τον στηρίξουν και αυτοί μετά. Τόσο απλό και ανθρώπινο είναι. Όλοι ακολουθούν αυτό το πετυχημένο μοντέλο. Το κυνήγι του κέρδους σε ατομικό επίπεδο, που γίνεται κοινωνικό και οδηγεί τελικά στη παράνοια. Το περιβάλλον προς το παρόν είναι μια μικρή λεπτομέρεια σε αυτή την ...ατομική υπόθεση.

Το θέμα είναι ότι αν σε περίπτωση οποιασδήποτε διαρροής επί μεταλλικό κελύφους (ή αστοχία μόνωσης) κλπ, ο άνθρωπος μπορεί να "κλείσει" κύκλωμα με τη γη, δηλαδή να τον διαπεράσει το ρεύμα διαρροής, τότε η χρήση ΔΔΕ δεν είναι επιβεβλημένη και μετά το ups (δηλαδή τον πίνακα τροφοδοσίας των καταναλώσεων)? Εγώ νομίζω πως ναι.

Φαντάζομαι ότι σε Φ16 ή και παραπάνω θα είσαι μια χαρά. Εναλλακτικά μπορείς να χρησιμοποιήσεις σωλήνα sibi. Το καλώδιο αν θυμάμαι καλά είναι το παλιό καλό ΝΥΥ, το οποίο είναι μια χαρά για τέτοιες εφαρμογές.

2000 ευρω για 7 ημέρες την εβδομάδα ?! Καθόλου καλά χρήματα. Ξέρετε ποιο είναι το κέρδος αυτών των εταιρειών που ασχολούνται με δημόσια έργα ? ΤΕΡΑΣΤΙΟ. Μην πιστέψετε κανένα από αυτά τα λαμόγια μεγαλομηχανικούς που λένε ότι "μπήκαν μέσα". Οι τιμές ΑΤΗΕ μπορούν να σου βγάλουν μια εργασία των 100 ευρώ, 1000 ευρώ. Το κέρδος των εργολάβων στα Η/Μ, ΜΟΝΟ από τα υλικά μόνο μπορεί σε μερικές περιπτώσεις να είναι αδιανόητο. Διότι αφενός μεν μιλάμε ότι πληρώνει η Υπηρεσία το καλώδιο 10 ευρώ ενώ έχει στοιχίσει (με εγκατάσταση) 3, αφετέρου διότι συνήθως πληρώνει 20-30% παραπάνω ποσότητες από αυτές που χρησιμοποιήθηκαν (φανταστείτε τι κέρδος είναι αυτό από μόνο του), συν το εργολαβικό όφελος, συν ότι άλλα προκύπτουν κλπ κλπ. Οπότε, σε αυτές τις εταιρείες που ασχολούνται με τα δημόσια έργα όποιος λέει ότι δεν έχει λεφτά να πληρώσει αξιοπρεπείς μισθούς, συνήθως λέει ψέματα.

Έχει γίνει μεγάλη συζήτηση για το θέμα αυτό. Το ερώτημα είναι γενικότερο και αφορά τη χρήση ρελέ διαρροής έντασης γενικότερα σε φορτία κινήσεως ή μη γραμμικά φορτία. Ο συνάδελφός μας ο Μίλτος, αν δεν κάνω λάθος, σε κάποια συζήτηση παλαιότερα είχε πει κάτι σωστό. Εφόσον το διανυσματικό άθροισμα των ρευμάτων είναι μηδέν, τότε δεν υπάρχει θεωρητικά κάποιος λόγος να πέφτει το ρελέ. Εταιρείες ηλεκτρολογικού υλικού όμως και αρκετοί τεχνικοί από την εμπειρία τους λένε να μην χρησιμοποιούμε ρελέ διαρροής (τουλάχιστον στα 30mA) σε τέτοια φορτία (ανελκυστήρες, κλιματιστικές, συμπιεστές κλπ) καθότι συχνά πέφτουν. Παρ όλα αυτά το θέμα έχει απαντηθεί μερικώς και υπάρχουν ακόμα σκοτεινά σημεία. Δες λίγο και τις παλαιότερες συζητήσεις εδώ.

1. Αν δεν είσαι σίγουρος, βάλε 100 kW για να είσαι ... σίγουρος! 2. Το φορτίο του ρευματοδότη το επιλέγεις εσύ ανάλογα με την εγκατάσταση. Σε κτίρια γραφείων εκτιμούμε περίπου 250-300 Watt ανά ρευματοδότη. Αλλά είναι πάντα στην δικιά σου κρίση λαμβανομένων υπόψην και των ετεροχρονισμών. 3. Λεπτομέρειες. Συνήθως ο φωτισμός πέρνει τιμή cosφ=1 εξ ορισμού (έχει ξεμείνει από το φωτισμό πυρακτώσεως). Αν έχει φθόρια με συμβατικό σύστημα έναυσης, ήτοι πυκνωτής, σταγγαλιστικό πηνίο κλπ, βάλε 0.9 αν και πλέον με τα ηλεκτρονικά ballast είσαι πάλι κάπου κοντά στο 1. Το πρόγραμμα προφανώς θεωρεί ότι ολα αυτά τα φορτία είναι ωμικά. Εγώ έχω εγκαταλείψει 4Μ και Tisoft (στα ηλεκτρικά είναι καλύτερη) εδώ και καιρό. Για λόγους οικονομίας του χώρου ας μην παραθέτουμε ολόκληρη την προηγούμενη δημοσίευση όταν είναι ξεκάθαρο ότι απαντούμε αποκλειστικά σ΄αυτή (Άρθρο 8 των Κανόνων Συμμετοχής). Ευχαριστώ, ilias

Αγαπητέ δυστυχώς δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ έτσι. Γι αυτό παρέθεσα και το ανάλογο απόσπασμα από το αντίστοιχο πρόγραμμα του ΟΑΕΔ το 2007. Και τότε, πάλι κάποιοι φρόντισαν να ξεχαστούν τα νέα παιδιά των ΤΕΙ αλλά μετά από ισχυρές πιέσεις της ΕΕΤΕΜ δεν τα κατάφεραν. Γιατί λοιπόν το 2007 να μπορούμε και το 2009 όχι ? Πως είναι δυνατόν κάθε φορά να γίνεται η ίδια ιστορία ? Την απάντηση την έδωσε μια χαρά ο Stayros. Σε ολόκληρη τη δημόσια διοίκηση υπάρχουν άπειρα τέτοια παραδείγματα τα οποία βεβαίως δεν είναι τυχαία. Δεν μας ξεχάσαν τυχαία στον ΟΑΕΔ, ούτε τυχαία μας είχαν παραλείψει από την Β τάξη στο Π.Δ. των ενεργειακών επιθεωρητών. Υπάρχουν κάποιοι που εκτελούν διαταγές του γνωστού παρακράτους που έχει στηθεί στη δημόσια διοίκηση το οποίο με κάθε ευκαιρία προσπαθεί να απαξιώσει τα ΤΕΙ και όσους αποφοίτησαν από αυτά.

Αγαπητοί συνάδελφοι Στο παρακάτω link θα βρείτε αρκετά ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τα PLC. Το πρώτο link κάνει μια πολύ εμπεριστατωμένη εισαγωγή στα PLC, τον προγραμματισμό τους κλπ. ενώ έχει και πολύ ενδιαφέρουσες παραπομπές για βιβλία σε pdf, λογισμικό κλπ. Κλικ εδώ : http://program-plc.blogspot.com/

Από το αντίστοιχο πρόγραμμα του 2007 : Ποιοι εντάσσονται. Στο πρόγραμμα μπορούν να ενταχθούν νέοι επιστήμονες που είναι ιατροί, οδοντίατροι, κτηνίατροι, φαρμακοποιοί, δικηγόροι, μηχανικοί που είναι απόφοιτοι Πανεπιστημιακών, Πολυτεχνικών Σχολών καθώς και απόφοιτοι Σχολών Τεχνολογικών εφαρμογών των ΤΕΙ που παρέχουν υπηρεσίες εντασσόμενες στα ελευθέρια επαγγέλματα, εφόσον πληρούν τις παρακάτω προϋποθέσεις:.... Να τι λέει το έντυπο για το 2009 : Σας πληροφορούμε ότι με την με αριθμ. 2418/27.2.2009 Απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας καταρτίστηκε Πρόγραμμα έξι χιλιάδων (6.000) νέων ελευθέρων επαγγελματιών (Ν.Ε.Ε.) ιατρών, οδοντιάτρων, κτηνιάτρων, φαρμακοποιών, δικηγόρων και μηχανικών αποφοίτων Πανεπιστημιακών και Πολυτεχνικών Σχολών, με διακριτικό τίτλο «Νέοι ελεύθεροι επαγγελματίες – Νέοι επιστήμονες έτους 2009». Μελετώντας την σχετική απόφαση είναι προφανές ότι οι πτυχιούχοι μηχανικοί εξαιρούνται από το πρόγραμμα. Το ενημερωτικό αυτό έντυπο συνεχίζει να είναι αναρτημένο στο επίσημο site του ΟΑΕΔ. Δεν γνωρίζω αν έχει γίνει κάποια τροποποίηση αλλά για όσους γνωρίζουν πως συντάσσονται οι σχετικές εισηγήσεις είναι προφανές ότι σκοπίμως "ξεχάστηκαν" οι μηχανικοί ΤΕΙ. Φυσικά, αυτή η "παράλειψη" δεν έγινε τυχαία. Οι γνωστοί συντεχνιακοί κύκλοι και οι κλίκες τους που "πολεμάνε" μετά μανίας και τα ΤΕΙ και τα παιδιά που σπουδάσανε σε αυτά φροντίζουν να συνεχιστεί ο αποκλεισμός τους σε όλα τα επίπεδα.... Ενημερωτικά και μόνο, σε παλαιότερες περιπτώσεις μετά από παρεμβάσεις της ΕΕΤΕΜ και συνήθως εκ των υστέρων το πρόγραμμα περιελάμβανε και τους μηχανικούς ΤΕ. Απλά για να βλέπουμε πόσο μας λαμβάνει υπόψη η κυβέρνηση και τι γίνεται στο παρασκήνιο.

Πιθανότατα η γείωση της Κλιματιστικής υπάρχει αλλά γίνεται "εντός" στις κλέμες που καταλήγει το παροχικό καλώδιο το οποίο θα έχει 4 ή 5 αγωγούς. Λογικό είναι να μην την βλέπεις καθώς πιθανόν να ενώνεται με το σασί από τη μέσα πλευρά και όχι εξωτερικά. Μιας και μιλάμε για αντικευρανική προστασία επαναλαμβάνω ότι κλιματιστικές ή άλλα συστήματα που βρισκονται στην ταράτσα ΔΕΝ απαιτείται να γειωθούν υποχρεωτικά ισοδυναμικά με την αντικεραυνική. Το αν πρέπει ή όχι να γίνουν ισοδυναμικές συνδέσεις εξαρτάται από την απόσταση από το σύστημα γείωσης. Το ίδιο συμβαίνει και με τα άλλα μέρη του κτιρίου. Έστω π.χ. παράθυρο αλουμινίου το οποίο γειτνιάζει με τον αγωγό καθόδου (γειώσεως) του συστήματος αντικευραυνικής. Εφόσον γειτνιάζει πρέπει να γίνει ισοδυναμική σύνδεση και μάλιστα (αν είναι μεγάλο σε ύψος) πιθανόν και σε δύο σημεία. Ο λόγος που αυτό πρέπει να γίνει είναι η εμφάνιση τόξου ή η εμφάνιση επαγωγικών ρευμάτων λόγω της μεγάλης έντασης του ρεύματος. Αν το παράθυρο ΔΕΝ είναι κοντά στον αγωγό ΔΕΝ είναι υποχρεωτικό να γίνει ισοδυναμική σύνδεση. Υπάρχει κάποιος τύπος από τα πρότυπα iec που υπολογίζει αυτή την απόσταση αλλα δεν τον έχω πρόχειρο τώρα. Βέβαια το να κάνεις ισοδυναμικές συνδέσεις δεν είναι κακό. Επίσης, το κεραυνικό ρεύμα όταν πλήξει ένα κτίριο που διαθέτει σύστημα αντικεραυνικής, πιθανότατα να μην διοχετευθεί όλο στην γη. Μπορεί δηλαδή (εξαρτάται από τη γείωση) μόνο ένα 60% να γειωθεί και το υπόλοιπο να διοχετευθεί στο δίκτυο με τη μορφή κρουστικού ρεύματος. Ως εκ τούτου το σύστημα αντικεραυνικής προστασίας πρέπει να περιλαμβάνει εκτός από τους κλωβούς και τα ηλεκτρόδια, υποχρεωτικά (άποψή μου) και απαγωγούς κρουστικών υπερτάσεων τουλάχιστον στον κεντρικό πίνακα (συνήθως τύπου Τ1 για κτίρια ή Τ2 για σπίτια) χωρίς και αυτό να είναι πάντα αρκετό.

Προς ενημέρωση Σχετικά με το θέμα των επ. δικαιωμάτων του τμήματος μηχανικών αποκατάστασης και ανακαίνισης κτιρίων μια ενδιαφέρουσα άποψη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΑΡΜΟΣ εδώ : http://4.bp.blogspot.com/_YiF_O7_6tgk/Sh00xiBq-FI/AAAAAAAAAQA/sBpq8sMuvEo/s1600-h/asimakis-+armos.bmp Παρά το γεγονός ότι ο αξιότιμος συνάδελφος θεωρεί σε κάποιο σημείο λανθασμένα ότι οι ηλεκτρομηχανολόγοι μηχανικοί ΤΕΙ έχουν επαγγελματικά δικαιώματα, εντούτοις η τοποθέτησή του έχει ενδιαφέρον και προσωπικά θεωρώ πως επιβεβαιώνει ως ένα βαθμό την άγρια παραπληροφόρηση που σκοπίμως και εκ του πονηρού προσπαθεί να περάσει η ΕΜΔΥΔΑΣ και το ΤΕΕ με στόχο να στρέψουν τον κλάδο των διπλωματούχων εναντίον των συναδέλφων τους από τα ΤΕΙ.

Οφείλω να παρατηρήσω ότι το γεγονός των απαράδεκτων συμπεριφορών δεν είναι πάντα ο κανόνας για τους δημοσίους υπαλλήλους και όταν υπάρχει έγκειται κυρίως στο γεγονός ότι οι Δημόσιες Υπηρεσίες προσφέρουν υπηρεσίες εξυπηρέτησης. Οι απαράδεκτες συμπεριφορές, όπου υπάρχει εξυπηρέτηση δεν είναι πάντως προνόμιο μόνο του δημόσιου τομέα αλλά και του ιδιωτικού. Ο ιδιωτικός τομέας είναι "ευγενικός" επειδή κονομάει και σε βλέπει σαν "εισερχόμενο κέρδος". Όπου ο ιδιωτικός τομέας έχει να κάνει με παροχή μη κερδοφόρων υπηρεσιών είναι τα ίδια και πολλές φορές πολύ χειρότερος. π.χ. ασφαλιστικές εταιρείες όταν διεκδικείς χρήματα, εισπρακτικές ιδιωτικές εταιρείες κλπ, τμήματα τεχνικής υποστήριξης κοκ. Για πάρτε τηλ. την τεχνική υποστήριξη ενός internet provider να δείτε τι "ωραία εξυπηρέτηση" έχει. 50 λεπτά αναμονή στη γραμμή και στο τέλος βγαίνει κάποιος που απαντά μονολεκτικά "ναι" "όχι" και στο τέλος "δεν ξέρω".

Λοιπόν συνάδελφοι, αν το κτίριο έχει αντικεραυνική προστασία. π.χ. με ακίδες περιμετρικά, τότε το ΑΝ θα γειωθεί το κέλυφος της κλιματιστικής με την αντικευραυνική εξαρτάται από την απόσταση που αυτή έχει από τους αγωγούς γείωσης. Αν η απόσταση είναι μεγάλη δεν χρειάζεται να γειωθεί (ισοδυναμικά). Αν όμως είναι κοντά τότε γειώνεται δια να αποφευχθεί η περίπτωση εμφάνισης υπερτάσεων εξ επαγωγής από το κεραυνικό ρεύμα. Δηλαδή να αποφευχθεί πιθανό τόξο. Οσο μεγαλώνει η απόσταση της κλιματιστικής από το σύστημα αντικεραυνικής μειώνεται σημαντικά αυτός ο κίνδυνος και η σύνδεση δεν είναι απαραίτητη. Αυτή νομίζω είναι η φιλοσοφία πίσω από τις ισοδυναμικές συνδέσεις.

Σύμφωνα με το πρότυπο και την σχετική ΚΥΑ όλα τα κυκλώματα εσωτερικής ηλ. εγκατάστασης πρέπει να προστατεύονται με διακόπτη διαφυγής έντασης (σωστά Μίλτο ? ) . Τώρα μια καλή τακτική είναι να "σπάσεις" τα ρελέ σε διάφορους κλάδους. π.χ. ένα ρελέ για τα κυκλώματα φωτισμού και ένα για τα κυκλώματα ρευματοδοτών-κίνησης ή όποιος αλλιώς κρίνεις εσύ. Το κόστος βέβαια ανεβαίνει λίγο αλλά σε κτίρια έτσι ενδείκνυται.

Συμφωνώ απόλυτα. Αυτό συμβαίνει διότι πολλοί καθηγητές δεν δίνουν βαρύτητα στα γραπτά. Τα εξετάζουν με προχειρότητα ή τα διορθώνουν άλλοι γι αυτούς. Τραγικές καταστάσεις. Κανονικά τα θέματα και τα λάθη θα έπρεπε να συζητιόνται στην αίθουσα, εφόσον βέβαια τα θέματα είναι σοβαρά και δεν είναι "τυποποιημένα" για να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα. Δεν έχεις άδικο. Απλά σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχουν και πολλοί αδιάφοροι φοιτητές οι οποίοι πάνε στη τύχη. Κατά τη γνώμη μου, αν κάποιος δεν αξίζει να περάσει το μάθημα ΔΕΝ πρέπει να το περάσει. Στο μάθημα των ΣΑΕ (Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου) όταν ήμουν στα ΤΕΙ θυμάμαι ότι γέμιζε το αμφιθέατρο με διάφορους άγνωστους οι οποίοι, άλλοι φαντάροι, άλλοι επί πτυχίο 5 χρόνια, ερχόντουσαν απλά για να δώσουν το μάθημα, αν καταφέρουν να αντιγράψουν έχει καλώς κοκ. Κοβόντουσαν μαζικά. Τώρα βέβαια, αν ένας καθηγητής έχει μαζέψει 520 άτομα, ήτοι 520 γραπτά, πόσο αντικειμενική διόρθωση κάνει είναι μια άλλη ιστορία. Καλά, αυτό το θέμα είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία που οι μηχανικοί των ΤΕΙ και πιθανόν και κάποιοι άλλοι πτυχιούχοι την βιώνουμε από πρώτο χέρι. Ας όψεται ο γνωστός συκοφάντης και η παρέα του. Πολύ αληθινή και ειλικρινής τοποθέτηση. Έτσι ακριβώς, δυστυχώς.

Πολύ σωστά. Φρελέν. Ειδικά για εγκαταστάσεις μεσαίας κλίμακας η ιδανικότερη λύση και η πιο γρήγορη. Τώρα, είναι βέβαια λίγο πιο ακριβό από φελοπολτό ή υαλοβάμβακα αλλά αξίζει τον κόπο.