Εντελώς αδύνατο
Ωραίο post.
Το μεγάλο πρόβλημα του ξυλολέβητα είναι ότι μεταβάλλεται συνεχώς ο ρυθμός καύσης, ενώ ο ανεμιστήρας έχει σταθερές στροφές. Δηλαδή, όσο διαρκεί η απαίτηση για μέγιστη ισχύ του λέβητα (όταν η θερμοκρασία του λέβητα είναι μικρότερη από το set point) μικραίνει συνεχώς η ποσότητα των ξύλων στο θάλαμο καύσης. Άλλη συμπεριφορά έχουμε όταν ο λέβητας είναι γεμάτος ξύλα, άλλη όταν αδειάζει. Η περίσσεια αέρα είναι λοιπόν μεταβαλλόμενη. Άλλη πάλι είναι η περίσσεια αέρα όταν γεμίζουμε με λεπτά ξύλα, άλλη με κούτσουρα. Στους πυρολυτικούς το φαινόμενο είναι λιγότερο έντονο (φαντάζομαι), όσο αφορά τη σταδιακή καύση του φορτίου.
Όταν τώρα ο ανεμιστήρας μειώσει στροφές προκειμένου να μειωθεί η αποδιδόμενη ισχύς, αλλάζει πάλι η περίσσεια αέρα.
Ο βαθμός απόδοσης που δίνει ο κατασκευαστής, είναι λοιπόν επιτεύξιμος μόνο υπό πολύ συγκεκριμένες συνθήκες, σε αντίθεση με έναν λέβητα πετρελαίου-αερίου, όπου τον πετυχαίνεις εύκολα. Στο πετρέλαιο είναι δύσκολο να πιάσεις τον βαθμό απόδοσης σε πλήρη ισχύ. Όμως αν πιάνεται, (πολλοί λέβητες κλέβουν) και καταφέρεις να τον πιάσεις, τον έδεσες.