Για να το σχολιάσουμε γενικότερα, η περίπτωση μου θυμίζει το ανέκδοτο με τον γρύλο.
Μιλάμε για ένα φορητό σύστημα, το οποίο σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Αύριο κιόλας, μπορούν να προσθέσουν 1-2 αερόθερμα. Αυτή η κίνηση αρκεί για να ρίξει κατηγορία το κτίριο.
Επίσης, θα μπορούσαν σε άλλη περίπτωση να έχουν κρύψει τις θερμάστρες και που ξέρεις, μπορεί να το έχουν κάνει ήδη για τους υπόλοιπους χώρους του κτιρίου.
Και καλείσαι εσύ τώρα να βρεις το ποσοστό κάλυψης των θερμαστρών. Πράγμα που μπορεί να γίνεται εύκολα με δυο ζώνες, αλλά αν αναγκαζόσουνα να δημιουργήσεις διαφορετικές ζώνες για άλλα συστήματα? Πχ οι μισοί χώροι που έχουν θερμάστρες έχουν εγκατεστημένα κλιματιστικά που λειτουργούν μόνο σε ψύξη...
Τρέχα γύρευε.
Μήπως τελικά οι απλοποιητικές μέθοδοι εκτίμισης είναι αυτό που χρειάζεται, προκειμένου μια, έτσι και αλλιώς ασαφής κατάσταση, να αντιμετωπιστεί εύκολα και γρήγορα? Μήπως πρέπει να περιμένουμε κάτι τέτοιο από τις αναθεωρήσεις των ΤΟΤΕΕ? Έστω προσωρινά, μέχρι ίσως να αποκτήσει άλλες δυνατότητες το λογισμικό του ΤΕΕ? Το παραπάνω δεν είναι ακριβώς πρόταση, απλά εκφράζω κάποιες σκέψεις.