miltos

Ναι, αλλά πως συνδέται με τον επίτοιχο?

To πανέλο χρειάζεται και έναν inverter ώστε: 1) Να μετρέπει την DC τάση του πανέλου σε AC. Βέβαια, αν μας ενδιαφέρουν μόνο οι μετρήσεις και έχουμε κάπου να διοχετεύσουμε την ισχύ του πανέλου, δεν μας απασχολεί η μετατροπή σε AC. 2) Να βρίσκει το Maximum Power Point (σημείο μέγιστης ισχύος) του πανέλου και να το αναγκάζει να δουλεύει σε αυτό. Αν πχ συνδέαμε το πανέλο σε μία λάμπα αυτό δεν θα απέδιδε συνεχώς την μέγιστη ισχύ του. Θα έπρεπε η αντίσταση της λάμπας να είναι μεταβλητή για να πετυχαίνουμε μέγιστη ισχύ για κάθε ένταση ηλιακής ακτινοβολίας. Για τον τελευταίο λόγο λοιπόν, χρειάζεται inverter. Εκτός αν είχαμε δύο επιπλέον πανέλα με δυο καταγραφικά. Ένα στο έδαφος και ένα πάνω σε tracker... αλλά πάλι θα υπάρχουν ελλείψεις.

Παίρνουν τάση από τον επίτοιχο για να τροφοδοτήσουν τον θερμοστάτη? Ο επίτοιχος έχει δύο κλέμμες για να συνδέσεις εκεί μία ψυχρή επαφή. Πως τον συνδέουν?

Νομίζω πως δεν υπάρχει inverter που να μπορεί να δουλέψει με ένα πανέλο και να βγάζει 230VAC. Αλλά και να υπήρχε, μόνο και μόνο η ύπαρξη δυο διαφορετικών inverter θα πρόσθετε αβεβαιότητες. Φυσικά... Αυτό δεν αναιρεί όμως όσα έγραψα στο #5. Δεν μιλάμε καν για ίδιου μεγέθους αποκλίσεις.

Επανέρχομαι μετά από μικρή απουσία. Για τυποποιημένες "εγκοπές" δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιηθούν πεπερασμένα στοιχεία. Οι τυποποιημένες εγκοπές έχουν ήδη "λυθεί" πειραματικά, με πεπερασμένα ή άλλες μεθόδους και έχουν παραμετροποιηθεί. Βέβαια υπάρχουν πιο σύγχρονες μέθοδοι από αυτές που αναφέρει ο Γραικούσης στα βιβλία του, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τις συγκεντρώσεις τάσεων στη δεδομμένη εγκοπή, αλλά με την συμπεριφορά (αντοχή) των υλικών. Αλέξη, έχω καιρό να ασχοληθώ με αυτά, οπότε μπορεί να δώσω ελλειπείς-παραπλανητικές-λάθος απαντήσεις. Αυτό που ίσως πρέπει να κρατήσεις, διότι νομίζω ότι καταλαβαίνω που θες να εστιάσεις, είναι ότι πχ μια καμπτική τάση +/- 30kp/mm2 μπορει να μην προκαλέσει κόπωση του υλικού, ενώ ίδια τάση που προέρχεται από εφελκυσμό μπορεί να προκαλέσει την έναρξη και διάδοση της ρωγμής. Για αυτό και κατά κάποιον τρόπο γίνεται επαλληλία, όταν προχωράμε με τυποποιημένες εγκοπές.

Υπενθυμίζω τα παρακάτω, όσο αφορά το συγκεκριμένο σώμα (από το #20). Τονίζω το συμπέρασμα: Το σώμα που κάνει θόρυβο δεν λειτουργεί με υπερβολική ροή.

Δηλαδή? Τι θα ήταν?

Το διάγραμμα αυτό έχει πολύ μεγάλη εφαρμογή στις μηχανολολογικές κατασκευές, καθώς η δυναμική καταπόνηση είναι η πιο συνηθισμένη περίπτωση. Πχ μια άτρακτος ενός μειωτήρα. Η άτρακτος καταπονείται εκτός των άλλων και σε κάμψη, η οποία λόγω της περιστροφής της, την καταπονεί δυναμικά. Η στρέψη δεν είναι τόσο συνηθισμένη δυναμική καταπόνηση. Πολύ πιο συχνά συναντάμε την κάμψη. Από διαγράμματα έχουμε μπόλικα! Καμπύλη Wohler

Δεν ξέρω αν υπάρχει νόμος, αλλά πρακτικά δεν χρειάζεται Π. Αν η πλάτη μόνο είναι τοιχίο, αρκεί για να στηριχθούν οι οδηγοί. Μπορεί και να μην υπάρχει τοιχίο παρά μόνο τοιχοποιία με 2 σενάζ ανά όροφο. Πάλι αρκεί, αφού οι οδηγοί μπορούν να στηρίζονται στα δοκάρια και τα σενάζ σε αποστάσεις <1,10m. Βέβαια το τελευταίο δεν μπορώ να το τεκμηριώσω στατικά.

Χμμμ... Έτσι θα βρει τη διαφορά για τη συγκεκριμένη μέρα του έτους και για την συγκεκριμένη κλίση στην οποία θα σταθεροποιήσει τον tracker (η οποία λογικά θα είναι η βέλτιστη για την περιοχή). Φυσικά επηρεάζουν και οι συνθήκες περιβάλλοντος (συννεφιά). Το όφελος από τους tracker είναι διαφορετικό χειμώνα-καλοκαίρι, ηλιόλουστη-συνεφιασμένη μέρα. Είναι λίγο δύσκολο, εκ πρώτης όψεως, να διαπιστωθεί πειραματικά η διαφορά στην απόδοση μεταξύ σταθερών και με tracker.

Το διάγραμμα αναφέρεται σε άπειρη διάρκεια ζωής, πρακτικά σε 10^6 ~ 10^7 κύκλους. Το έχω συμπληρώσει στο προηγούμενο post μου, προφανώς την ώρα που έγραφες.

Διάγραμμα Smith: http://www.hexagon.de/wst1_e.htm Παίρνουμε ένα οποιοδήποτε σημείο πάνω στη διακκεκομένη γραμμή, έστω το Α. Η τετμημένη του Α μας δείχνει τη μέση τιμή μιας καταπόνησης. Πάνω στις δυο συνεχείς γραμμές υπάρχουν δύο σημεία που έχουν ίδια τετμημένη με το Α, έστω τα Β και Γ. Οι τεταγμένες τους μας δείχνουν την επιτρεπόμενη μέγιστη και την επιτρεπόμενη ελάχιστη τιμή της κυματοειδούς μορφής καταπόνησης, με μέση τιμή Αx. Πχ έστω Αχ=Αy=20Kp/mm2 By=-10Kp/mm2 Γy=50Kp/mm2 Αυτό σημαίνει ότι το μέγιστο ημιεύρος μιας δυναμικής καταπόνησης με μέση τιμή 20Kp/mm2, είναι 30Kp/mm2, αφού 50-20=20-(-10)=30. Σαν επιτρεπόμενο ημιεύρος, αν θυμάμαι καλά, εννοούμε αυτό για το οποίο η διάρκεια ζωής είναι 10^6 ~ 10^7 κύκλοι. Για κάθε υλικό και κάθε μορφή καταπόνησης (εφελκυσμό, κάμψη, στρέψη) υπάρχει ξεχωριστό διάγραμμα Smith. Το διάγραμμα αναφέρεται συνήθως σε λείο δοκίμιο, διαμέτρου 10mm. Από εκεί ξεκινάει ο υπολογισμός αντοχής σε κόπωση μιας διατομής. Edit: Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ παραστατικό: http://img.slidefinder.net/imagegethandler.axd?id=1484297&size=1

Τότε ίσως προκύπτει άλλο πρόβλημα, πχ με κάποια σκίαση σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας. Πρέπει να πετύχεις το string με λειτουργία σε μειωμένη ισχύ και τότε να κάνεις μετρήσεις-παρατηρήσεις. Από όσα έγραψες μέχρι τώρα, όταν μετράς όλα λειτουργούν κανονικά, εκτός αν κάπου έχεις έκλυση θερμότητας (κάπου στα 2kW) και δεν το έχεις καταλάβει (δύσκολο ως απίθανο)

Αν δουλέψει μόνο ο πρώτος όροφος, η χαρακτηριστική του δικτύου θα μεταταπιστεί αριστερά. Η συνολική παροχή θα είναι μικρή, αλλά η παροχή στον όροφο σχετικά μεγάλη.

Οι αντλίες επιλέγονται για την μέγιστη αναμενόμενη παροχή. Αν επέλεγες αντλία για το 70% της παροχής, το δοχείο θα σε ξελάσπωνε αν η μέγιστη ζήτηση παρουσιάζοταν για πολύ μικρό διάστημα, χωρίς να προλάβει να αδειάσει το δοχείο. Ο λόγος υπάρξης του δοχείου είναι η σταθεροποίηση της πίεσης (για την ακρίβεια ο περιορισμός της ανάμεσα δυο τιμές min-max). Παράλληλα πετυχαίνουμε μικρότερη κατανάλωση ενέργειας από την αντλία, καθώς δεν λειτουργεί συνεχώς και μάλιστα μπορεί, ανάλογα την επιλογή των ορίων min-max, να δουλεύει κοντά στο μέγιστο βαθμό απόδοσης.

Αυτό πάλι εξαρτάται. Υπάρχουν μεμβράνες που δέχονται το νερό εσωτερικά και πρέπει να φουσκώσουν σαν μπαλόνια. Γύρω από το μπαλόνι υπάρχει ο αέρας. Εκεί η μεμβράνη όντως επηρεάζει. Από την άλλη, υπάρχουν δοχεία που η μεμβράνη χωρίζει το πάνω και κάτω μέρος του δοχείου, όπου πάνω έχει αέρα και κάτω νερό. Σε αυτή την περίπτωση η μεμβράνη δεν είναι προεντεταμένη. Είναι ας πούμε "μπόσικη". Για μικρή απορρόφηση όγκου νερού από το δοχείο, θα έλεγα πως η μεμβράνη δεν επηρεάζει την πίεση του αέρα.

Δεν έχουν διαφορές. Όσο αφορά τα γενικά χαρακτηριστικά των δοχείων, σε ενδιαφέρουν τα εξής: Καταλληλότητα για πόσιμο, αν απαιτείται Μέγιστη πίεση και επιτρεπόμενη προφόρτιση μεμβράνης.

Είχαμε πιάσει ένα θέμα στα #2, #3, #4 και 5#. Βρήκα κάτι πιο εκτεταμένο από την αναφορά που είχα κάνει. Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον: http://www.elemko.gr/pdf/elemko_concrete.pdf

Χελώνα κατανάλωσης, εννοείς μετρητή? Δεν υπάρχει ξεχωριστός μετρητής για τις καταναλώσεις. Υπάρχει μόνο ένας που μετράει και προς τις δυο κατευθύνσεις.

Αν γίνει κάτι τέτοιο, με μια επίσκεψη μπορεί να διαπιστωθεί με μια επίσκεψη, χωρίς καν να μπεις στο χωράφι. Πρέπει να έχει συνδεθεί καλώδιο πριν το ρολόι (προς δίκτυο μεριά) προς τους inverter. Δε νομίζω πως υπάρχουν περιθώρια να ξεγελαστεί η ΔΕΗ ή ο ΔΕΣΜΗΕ, εκτός αν μιλάμε για μικρές αυξήσεις στην παραγωγή ενέργειας και εκτός αν υπάρχει πλήρης αδιαφορία από μέρους τους.

Όχι, τον Λάκη εννοούσα

Aginor, μια δοκιμέ με το τζιτζίκι μεταξύ προσαγωγής-επιστροφής θα σε πείσει. Ή απλά βίδωνε και μετά λύσε μία σύνδεση. Πατάει μέταλλο με μέταλλο, ακόμα και αν έχεις βάλει κανάβι με μίνιο. Γρηγόρη (aithilenio), ο σωλήνας δεν φαίνεται να έχει φθορά, αλλά γλίτσα. Ή με γελάει η εικόνα?

Συγνώμη, πως θα συνδέσουν το "κανονικό" ρεύμα στον inverter? Που θα το συνδέσουν? Στην έξοδο? Από που το πήραν? Άντε και το σύνδεσαν? Πως θα το στείλουν πίσω στο δίκτυο? Εκτός αν μιλάς για γεννήτρια...

Μάλον θέλει σκέψη πρωτού αυτοί οι θερμοστάτες συνδιαστούν με ηλεκτροβάνες. Βλέπε και: Το πόσο νωρίτερα πρέπει να κόψει, το πετυχαίνει με ακρίβεια? Αυτοί οι θερμοστάτες νομίζω ότι δουλεύουν σε κύκλους των 6 ή 12min. Λογικά συντηρούν τη θερμοκρασία με τέτοιους κύκλους. Δηλαδή διαδοχικά On-off για να διατηρηθεί η θερμοκρασία σταθερή.

Ανέβηκαν και στα downloads: http://www.michanikos.gr/downloads.php?do=file&id=1630