miltos

Σκέφτομαι το εξής: Αν 10cm ηλεκτρολύτη παίζουν ρόλο, τότε τα ανόδια πρέπει να τοποθετούνται εκεί που γίνεται η αλλαγή του υλικού. Στη μια πλευρά να βιδώνει χαλκός και στην άλλη χάλυβας. Σε μια εγκατάσταση συνήθως θα πρέπει να τοποθετούνται πάνω από ένα ανόδιο.

Η σελίδα που αναφέρεις στο #5 φαίνεται ότι σου κάνει (δίνει το όριο θραύσης)

Να ληφθεί υπόψη ότι ο πείρος καταπονείται με διατμητικές τάσεις. Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας...

Αυτό το αναφέρει λογικά για να λάβεις υπόψιν ότι η καταπόνηση δεν είναι μόνο επιφανειακή.

Βρες στα βιβλία σου ή στο google τη σχέση της σκληρότητας με την αντοχή του υλικού. Αυτή η σχέση ειναι εμπειρική και δεν αποδεικνύεται "μαθηματικά". Πιθανώς να είναι διαφορετική για κάθε υλικό.

Ότι ακριβώς είπε και ο Αλέξης δηλαδή!

imt, η θερμοκρασία στασιμότητας δεν εξαρτάται από το ζουμί του συλλέκτη. Και άδειος να είναι, την ίδια θερμοκρασία θα πιάσει, πιο γρήγορα βέβαια.

Δεν με έχει προβληματίσει μέχρι στιγμής, αλλά λογικά ναι.

Πως όμως να κλέψουν τα ηλεκτρόδια?

ναι καταληγει σε ενα μικρο κηπο που εχω καρφωσει τα ηλεκτροδια...

Άρα πρέπει να είναι 25άρης (τουλάχιστον στο θαμμένο τμήμα).

Ο ίδιος αγωγός δεν θα συνδεθεί με τα ηλεκτρόδια, υπόγεια?

Βέβαια, ο 384 δεν ισχύει για τα φωτοβολταικά, αλλά βασικές αρχές του πρέπει να τηρούνται, εφόσον δεν υπάρχει (ή δεν γνωρίζουμε) κάποιο σχετικό πρότυπο.

Έχεις δίκιο. Τα ηλεκτρόνια δεν είναι απαραίτητο να "διοχετευτούν" προς τον ηλεκτρολύτη μέσω του χαλκού. Η βάνα λειτουργεί σαν αγώγιμη προέκταση του χαλκού...

Με αυτή την έννοια κάθε ορειχάλκινη βάνα (δεν γίνεται κάθοδος ως προς το χάλυβα ούτε άνοδος ως προς το χαλκό) είναι διηλεκτρικός σύνδεσμος!!! (αυξάνει την αντίσταση του ηλεκτρολύτη, ενώ η ίδια δεν διαβρώνεται)

Τον διηλεκτρικό σύνδεσμο http://www.dimco.gr/view_product.asp?pk=117, που ανέφερα στο #2, τον γνωρίζει κανείς? Δεν μπορώ να καταλάβω πως δουλεύει... Φαίνεται απλά σαν ένα κομμάτι σωλήνα με μια επικάλυψη από μέσα.

Δείτε τον και εδώ: http://www.perfectioncorp.com/de/downloads/ClearFlow_singles_%287%29.pdf

Δες ΕΛΟΤ HD 384 "ΠΙΝΑΚΑΣ 54-Α" (σελ 97)

Ο χαλκός (αγωγός γείωσης) περνάει από όλα τα ηλεκτρόδια (δηλαδή συνδέεται με καθένα από αυτά). Καλό είναι να σχηματιστεί βρόγχος, δηλαδή αν Α,Β,Γ είναι τα ηλεκτρόδια ο χαλκός να περνάει διαδοχικά από τα Α-Β-Γ-Α και να φεύγει από το Α για την εγκατάσταση.

Αν μπει γυμνός αγωγός γείωσης, πρέπει να έχει διατομή 25mm2 τουλάχιστον.

imt δεν είμαι σίγουρος ότι σε πιάνω. Μάλον πρέπει να κάνουμε ένα σχήμα.

Κώστα, αρχικά έλεγα να υπολογίσουμε με "τυπικές" τιμές έντασης.

Εναλλακτικά, αν ζυγίσω ένα ανόδιο μπορώ να υπολογίσω το φορτίο (Coulomb) που απαιτείται για να "φθαρεί" πλήρως. Αν ξέρω σε πόσο χρόνο φθείρεται (πχ ένα έτος), μπορώ να υπολογίσω την ροή ιόντων, οπότε μέσω της συγκέντρωσής τους στον ηλεκτρολύτη, να βρώ την ταχύτητά τους.

Η ταχύτητα συνάντησης των ιόντων με τα μέταλλα δεν μπορεί να είναι διαφορετική από την ταχύτητα με την οποία περνάν από μία διατομή της σωλήνας (αριθμός ιόντων ανά sec), διαφορετικά θα είχαμε συγκέντρωση φορτίων (πυκνωτής).

Η ταχύτητα κίνησης των ιόντων (λόγω ηλεκτρόλυσης) μπορεί να υπολογιστεί αν γνωρίζουμε:

α) την ένταση του ρεύματος (Coulomb/sec)

β) την συγκέντρωση των ιόντων στον ηλεκτρολύτη

γ) την διάμετρο της σωλήνας κατά μήκος της οποίας "ρέουν" τα ιόντα

Κολλάω λίγο στο β, αλλά θα το ψάξω μόλις λασκάρω λίγο

Σε ασθενείς ηλεκτρολύτες, όπως το νερό κλειστών κυκλωμάτων θέρμανσης, πόσο μπορεί να φτάσει η ταχύτητα των ιόντων? Εξακολουθεί να είναι συγκρίσιμη με την ταχύτητα του νερού?

Η ταχύτητα κίνησης των ιόντων είναι της ίδιας τάξης μεγέθους με την ταχύτητα της ροής?

Ω, γιατί?

Να το συνδυάσουμε και με την διευθυνση της ροής. Έστω κυκλοφορητής με 1m σιδεροσωλήνα 1" στην κατάθλιψη και 1m στην αναρρόφηση. Ενώνω τα δύο άκρα της σιδεροσωλήνας με χαλκό Φ28.

Η διάβρωση του σιδεροσωλήνα θα είναι διαφορετική στην κατάθλιψη από ότι στην αναρρόφηση?

Κώστα, ναι, το βάρος μας καθορίζεται από τη διαφορά μαζών (min-mout).

Το θέμα είναι από τι εξαρτώνται αυτές οι μάζες.

Η άθληση βοηθάει στην αύξηση του mout. Πχ τρέχω, οπότε κάνω καύσεις. Από την καύση παράγεται CO2 και H2O. Αυτά αποβάλλονται με την αναπνοή.

Ας πάρουμε 2 ανθρώπους, A και Β, που τρώνε 1kg τη μέρα. Ο Α τρώει κανονικά γεύματα και ο Β τρώει φελιζόλ (όπως οι κότες).

Σε περίπτωση καθιστικής ζωής, ο Α θα αποβάλλει 900gr τη μέρα και θα παχαίνει κατά 100gr τη μέρα. Ο Β θα αποβάλλει 1200gr τη μέρα και θα αδυνατίζει 200gr ανά μέρα.

Ο Α αποθηκεύει λίπος (mout < min).

Ο Β καίει λίπος (mout > min. Aπέβαλλε 1000gr φελιζόλ και 200 gr λίπους).

Σε περίπτωση που οι Α και Β αθλούνται, αλλάζουν τα πράγματα. Θα αποβάλλουν με την αναπνοή 100gr τη μέρα περισσότερο ο καθένας. Οπότε ο Α παραμένει σταθερός σε βάρος, ενώ ο Β χάνει 300gr τη μέρα.

Ερώτηση: Για πόσο ακόμα θα μπορεί να αθλείται ο Β?

Προς miltos. Προφανώς η ανταλλαγή ιόντων μεταξύ ανόδιου και (ενεργητικού και παθητικού) μετάλλων, ευνοείται και διευκολύνεται όταν τοποθείται το ανόδιο κατά μήκος της ροής.

Αυτό το προφανώς δεν το καταλαβαίνω. Επηρεάζεται η ροή ιόντων από τη ροή του ηλεκτρολύτη?

Και γιατί τα ανόδια πρέπει να τοποθετούνται "in line"? Δε θα μπουρούσαν να συνδεθούν με ένα ταφ στο δίκτυο? Μήπως για να ξεπλένονται?

Θα διαφωνήσω και γω (έντονα) με το 3.

Ο νέος που τρέμει να πληρώσει το ΤΣΜΕΔΕ τώρα ανταγωνίζεται τους παλιούς και πάει τις γκόμενες στην Αράχωβα? Από πότε?

Κοίτα στις ΤΟΤΕΕ της ύδρευσης και της αποχέτευσης. Νομίζω πως μία από αυτές δίνει απάντηση σε αυτό που ζητάς (απόσταση 1m, αν δεν κάνω λάθος, και στις διασταυρώσεις η ύδρευση από πάνω).

Έχω ανεβάσει στα download το σχέδιο από το πρότυπο ΕΛΟΤ 1197:

http://www.michanikos.gr/downloads.php?do=file&id=1212

Έχω και το τελικό πρότυπο και δεν εντόπισα διαφορές.

Δες όμως προσεκτικά το μήνυμα του Costasv κάτω από το download.

Οι αγωγοί καθόδου είναι μέρος του κλωβού, αν όχι πάντα, σε κάποιες περιπτώσεις τουλάχιστον (δεν θυμάμαι με σιγουριά). Προδιαγράφονται μέγιστες αποστάσεις μεταξύ τους.