miltos

Τα ερωτήματα ήταν εντελώς καλοπροαίρετα. Εξέφρασα δυο πραγματικά και όχι ρητορικά-ειρωνικά, ερωτήματα. Απλά φάνηκε λίγο απότομο το post μου. Χωρίς να έχω σχέση με το αντικείμενο, θεώρησα πάρα πολύ επικίνδυνο να μπει υπογραφή για πιστοποίηση χωρίς να έχει γίνει πλήρης έλεγχος.

Πόσο κυριολεκτικά το λες αυτό? Δεν είσαι βέβαιος για αυτά που έχεις υπογράψει?

Εντάξει, μη γενικεύουμε τις καταστάσεις. Το τουμπόραμα του θερμοσίφωνα υποθέτω ότι δεν ηταν PEX. Εκτός αν δουλέψατε τον θερμοσίφωνα σαν ατμολέβητα

Όταν λες ventil, εννοείς σύνδεση κάτω από το σώμα, με διακόπτη Η (οι σωλήνες βγαίνουν από το πάτωμα) ή γωνιακό (σωλήνες από τοίχο) έτσι?

Πολύ σωστά τα λέει ο mechatron. Με ένα σύστημα με καλούς συλλέκτες και τις σύγχρονες τεχνικές σχεδιασμού, μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος μόνο με μεταλλική σωλήνα για τη σύνδεση συλλεκτών-boiler. Σε πιο τμήμα του δικτύου έγινε αυτό? Στις στήλες ή στο οριζόντιο δίκτυο στην "ταράτσα"

Για ποιον λόγο δεν χρειάζεται ΔΔΕ μια σταθερή εγκατάσταση? Πχ Μια αντλία (ειδικά με μεταλλικό δίκτυο σωληνώσεων). Μια εγκατάσταση θέρμανσης-ψύξης. Τα καλώδια που οδεύουν σε σχάρες. Ένας βιομηχανικός φούρνος. Ένας τόρνος. Όσο αφορά το δίκτυο της ΔΕΗ, τους ΑΗΣ κλπ δεν περιολαμβάνονται στην σχετική ΥΑ.

Οι θερμοστατικοί διακόπτες για ventil συνήθως έχουν ρύθμιζόμενη αντίσταση για τη θέση "τέρμα ανοιχτός". Νομίζω ότι δεν κλείνουν τελείως, αλλά κλείνουν τουλάχιστον πολύ. Τα σώματα, κυριολεκτικά, δεν ζεσταίνουν καθόλου? Αν βγάλεις την κεφαλή μπορείς να έχεις πρόσβαση στην ρύθμιση του διακόπτη (που θα παραμένει βιδωμένος στο σώμα). Ο διακόπης της πετσετοκρεμάστρας, ακόμα και να είναι τοποθετημένος ανάποδα στέλνει νερό μέσα στο σώμα, απλά δεν κυκλοφορεί όπως πρέπει. Παρόλα αυτά, δεν μπορεί να είναι εντελώς κρύο το σώμα.

Περίπτωση 1: Δύο ηλεκτρόδια από διαφορετικά υλικά, είναι καρφωμένα στο έδαφος και συνδέονται αγώγιμα μεταξύ τους μέσω ενός αγωγού γείωσης. Εκεί έχουμε ηλεκτρόλυση όλης της επιφάνειας (και σε σιγά σιγά και μάζας των ηλεκτροδίων). Ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η ηλεκτρόλυση είναι να παρεμβληθεί σπινθιριστής μεταξύ των 2 ηλεκτροδίων. Προσοχή στην εφαρμογή της μεθόδου, διότι κάτω από την τάση διάσπασης του κενού στον σπινθιριστή τα δύο ηλεκτρόδια είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους (δεν συμπεριφέρονται σαν μία γείωση). Επίσης προσοχή στην ηλεκτρόλυση του αγωγού γείωσης. Περίπτωση 2: Θέλω να συνδέσω αγωγούς από διαφορετικά υλικά, πχ να κατεβάσω αγωγό από χαλκό και να τον δυνδέσω σε αναμονή θεμελιακής από χαλύβινη ταινία. Εκεί έχουμε ηλεκτρόλυση στην επαφή των δύο υλικών. Υπάρχουν εύκολες λύσεις, όπως η χρήση διμεταλικών επαφών, ή συνδετήρων από ορείχαλκο. Artic, ο προβληματισμός σου εντάσσεται στην περίπτωση 2.

Η ύπαρξη διαφορετικών προσανατολισμών επηρεάζει τις αρμονικές?

Ναι, σαφώς ενδιαφέρει και άλλους. Βοηθάει πολύ κάποιον, όταν διαβάζει σε ένα post για μια απαίτηση, έναν περιορισμό κλπ, να έχει και μια αναφορά στη σχετική "νομοθεσία".

Θέλει πολύ προσοχή όταν καταργούμε τον ΔΔΕ για ένα άλλο μέτρο προστασίας. Πρέπει να εξασφαλίσουμε τουλάχιστον ίδιο επίπεδο προστασίας.

Θα έλεγα ότι ο όγκος του δοχείου καθορίζεται από το συνδιασμό αντλίας-δικτύου (δηλαδή αντλίας - καταναλώσεων). Η χειρότερη περίπτωση για την αντλία είναι η παροχή που ζητά το δίκτυο να είναι η μισή της παροχής που δίνει η αντλία στην περιοχή ρύθμισης του πρεσοστάτη (μέση παροχή αντλίας σε αυτή την περιοχή πιέσεων). Σε αυτή την περίπτωση έχουμε τη μέγιστη συχότητα εκκινήσεων. Αν η ζητούμενη παροχή είναι μικρή, ακόμα και μια μεγάλη (υπερδιαστασιολογημένη) αντλία βολεύεται με μικρό σχετικά δοχείο (μεγάλα διαστήματα off).

Ναι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Απεναντίας, είναι καλύτερα έτσι διότι έχεις και εφεδρεία στην περίπτωση που τρυπήσει το ένα δοχείο.

Σχετικά με τις αναπηδήσεις, δες το παρακάτω pdf, σελίδα 10 --> bounce time. http://www.findernet.com/comuni/pdf/TecEN.pdf Έχει και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα στην ίδια σελίδα. Βέβαια το παραπάνω έγγραφο αναφέρεται σε ρελέ λυχνίας. Δεν είμαι βέβαιος αν το φαινόμενο των αναπηδήσεων συμβαίνει και στα ρελέ ισχύος.

Αναφέρεσαι στο αποτέλεσμα των αναπηδήσεων των επαφών του ρελέ, όταν αυτό οπλίζει? Λογικά οι αναπηδήσεις αυτές συνοδεύονται από τόξο, δηλαδή η ένταση και η τάση δεν μηδενίζονται όταν απομακρύνονται οι επαφές μεταξύ τους. Από την άλλη, έχουμε να κάνουμε με τυλίγματα (πηνία), που προκαλούν υπερτάσεις κατά την απομάκρυνση των επαφών. Αν είχαμε να κάνουμε με ωμικά φορτία με ίδεις χωρητικότητες με αυτές των τυλιγμάτων, τα αποτελέσματα θα ήταν καλύτερα όσο αφορά την διαρροή.

Κώστα, στο συνεχές ο πυκνωτής ισοδυναμεί με ανοιχτό διακόπτη (στη μόνιμη κατάσταση), ενώ στο εναλλασόμενο είναι εμπέδηση, η τιμή της οποίας εξαρτάται από τη χωρητικότητα του πυκνωτή και τη συχνότητα.. Σκέψου την αντιστάθμιση, όπου οι φάσεις γεφυρώνονται με πυκνωτές.

nvel, στο #23 αναφέρθηκες στη στιγμή της εκκίνησης. Το πρόβλημα με τις χωρητικότητες εστιάζεται εκεί, ή σε όλη τη διάρκεια λειτουργίας του κινητήρα? Οι χωρητικότητες εμφανίζονται μεταξύ τυλιγμάτων και γης, ή μεταξύ τυλιγμάτων και γειωμένου κελύφους?

Τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό?

Ενδιαφέρον! Δεν αρκεί να υπάρχει ρεύμα διαρροής στα τυλίγματα, πρέπει τα ρεύματα να είναι ασσύμετρα. Πχ αν το ρεύμα κάθε τυλίγματος είναι 15mA, τότε ΣΙδιαρροής=0, οπότε ο ΔΔΕ δεν πέφτει. Ο λόγος είναι ότι κάθε ισοδύναμος πυκνωτής, δέχεται τάση από διαφορετκή φάση. Είναι ρεαλιστικό να διαφέρουν οι χωρητικότητες τόσο ώστε ΣΙδιαρροής>0?

Ο Μ/Σ υπάρχει για γαλβανική απομόνωση. Αν ακουμπήσεις έναν από τους 2 πόλους του Μ/Σ (οποιονδήποτε) δεν σε "χτυπάει" το ρεύμα. Αν όμως ακουπήσεις και τους 2 σε χτυπάει. Έτσι, αν από σφάλμα μόνωσης, ακουμπήσει κάποιος αγωγός ένα μεταλλικό τμήμα της μηχανής, δεν υπάρχει κίνδυνος για τον χειριστή. Όμως, υπάρχει κίνδυνος όταν συμβεί και δεύτερο σφάλμα μόνωσης. Ο τρόπος προστασίας με Μ/Σ χρειάζεται πολύ προσοχή. Αν δεν κάνω λάθος ένας Μ/Σ μπορεί να τροφοδοτεί μόνο ένα κύκλωμα (περιορισμένου μήκους καλωδίων). Επίσης δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοσδήποτε Μ/Σ, αλλά απαιτείται Μ/Σ απομόνωσης, που πληρεί ορισμένες προδιαγραφές. Σε όλα αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι η χρήση Μ/Σ αχρηστεύει την προστασία που παρέχει ο ΔΔΕ. Οπότε, ο Μ/Σ πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή.

Τα RD2 νομίζω ότι σου κάνουν όσο αφορά τηην ένταση. http://www05.abb.com/global/scot/scot209.nsf/veritydisplay/5ba539f757c32cb880256d83003ca0c4/$File/1txd00001c0201-3.pdf σελίδα 22. Πρέπει απλά να τα συνδιάσεις με κατάλληλο μέγεθος μετασχηματιστή, ώστε να χωράει τα καλώδια. Έχω την εντύπωση ότι ρεύμα το IΔn το οποίο ρυθμίζεις στο RD2, είναι η ένταση που "στέλνει" ο Μ/Σ σε αυτό. Δηλαδή μια διαρροή 30mA, μετασχηματίζεται σε ένταση πχ 6mA, οπότε το RD2 δεν αντιδρά.

Τα ρελέ με τοροειδή δεν μπορούν να ρυθμιστούν σε ευαισθησία 30mA, από όσο το είχα ψάξει τουλάχιστον. Οι διασυνδεδεμένες εγκαταστάσεις PV δεν θεωρούνται εσωτερικές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και επομένως δεν ισχύουν οι απαιτήσεις του 384 και νομίζω και της ΥΑ που υποχρεώνει θεμελιακή και ΔΔΕ. Αυτή την εντύπωση έχω, ψάξτο και μόνος σου.

Δεν κατάλαβα καλά το σκηνικό. Η εγκατάσταση είχε επιτηρητή? Αν ναι πως τα παρατήρησες όλα αυτά? Οι επαγωγικοί κινητήρες βραχυκυκλωμένου δρομέα ανεβάζουν ελάχιστες στροφές αν συνδεθούν σε μεγαλύτερη τάση από την ονομαστική. Ενώ υπό κανονικές συνθήκες δουλεύουν γύρω στις 2900rpm, όσο και να αυθηθει η τάση ο ρυθμός περιστροφής θα είναι πάντα μικρότερος από 3000rmp.

Ο C10 του κυκλώματος φωτισμού του υποπίνακα και ο C40 της ΔΕΗ. Αν το βραχυκύκλωμα ήταν L-PE, μάλον έπεσε και ο ΔΔΕ ("ρελέ" διαρροής).

Η πρόσθετη αντίσταση γενικά μπορεί να οφείλεται σε κάποια σύνδεση που δεν είναι καλά σφιγμένη. Για τον ασφαλειοδιακόπτη, λίγο δύσκολο το κόβω. Η πτώση τάσης στον ουδέτερο, στην ουσία παρουσιάζεται από την κολώνα και μετά. Η ένταση του ουδετέρου στο δίκτυο της ΔΕΗ είναι μικρή, οπότε αντίστοιχα μικρή είναι και η πτώση τάσης. Οπότε μπορούμε να δεχτούμε συνολικά το 1V για τον ουδέτερο, όσο δηλαδή είναι από το μπαροκιβώτιο μέχρι τον πίνακα. Το 1V της φάσης μπορεί να μοιραστεί στο δίκτυο της ΔΕΗ, σε κάποια σύσφιξη που δεν είναι καλή κλπ. Ίσως και ο ίδιος ο μετρητής να προκαλει κάποια πτώση τάσης.