miltos

Γιώργο, τα τιμολόγια MT της ΔΕΗ μπορείς να τα δεις εδώ:

 

http://www.dei.gr/Documents/mt.tim1.7.08.pdf

Αν έχουμε ένα καλώδιο που σκιάζει ένα πανέλο, για να εκτιμίσουμε πρόχειρα την επίπτωση στην απόδοση, μπορούμε νοερώς να "πολλαπλασιάζουμε" τη σκιά επί τον αριθμό το κεψελών που έχει μια σειρά κατά το ύψος του πανέλου. Πχ αν έχουμε 6 σειρές από 10 κυψέλες, πολαπλασιάζουμε επί 10 Βέβαια οι σκιές των καλωδίων "αποσβένονται" σε κάποιο βαθμό από τη διάχυτη ακτινοβολία.

 

Οι σκιές δεν επηρεάζουν τα πανέλο όπως έναν ηλιακό θερμοσίφωνα, όπου τα πράγματα είναι γραμμικά (δηλαδή όταν σκιάζω το 10% της επιφάνειας του συλλέκτη, έχω 10% μείωση της απόδοσης).

Πολλές φορές τα off topic είναι χρήσιμα και ενδιαφέροντα και είναι σκόπιμο να επεκτείνεται η κουβέντα.

 

Βλέπω πολύ αισιόδοξη την πρώτη αναφορά ως προς το Operator "Feel"

 

Τα παραπάνω στοιχεία πάντως υπάρχουν στα βιβλία των στοιχείων μηχανών και συμπεριλαμβάνονται στους υπολογισμούς.

 

Αφού βγήκαμε ελαφρώς εκτός θέματος, να κάνω και γω την κουτσουκέλα μου. Είχα δει ένα διάγραμμα που μου άρεσε, το οποίο αποτύπωνε το Operator "Feel".

 

Μέχρι κοχλίες Μ10 (αν θυμάμαι καλά) ο "operator" σφίγγει τους κοχλίες παραπάνω από το απαιτούμενο. Πάνω από Μ10 τους σφίγει λιγότερο από το απαιτούμενο.

Δεν είναι δύσκολο να υπολογιστεί απαιτούμενη ροπή προέντασης των περικοχλίων.

 

Είναι υπολογισμός του τύπου:

πχ για κοχλία από χάλυβα Μ10 και μήκους 50 mm, επιμύκυνση 0,02 mm αντιστοιχεί σε 5000 Ν.

Απλά μπαίνουν στο παιχνίδι κατασκευαστικές λεπτομέρειες. Τι ανοχή έχει η χάρη (τζόγος) της συναρμογής των σπειρωμάτων? Πρέπει να καλυφθεί η περίπτωση της μέγιστης χάρης, ενώ για την ελάχιστη πρέπει να μην αναπτύσεται υπερβολική επιφανειακή πίεση στα σώματα από το περικόχλιο και το κεφάλι του κοχλία. Έχει κανείς υπόψιν τα νούμερα, για να πάρω μια ιδέα (ονομαστική τιμή και απόκλιση για τον τζόγο)?

 

Όσο πιο μακρύς είναι ο κοχλίας, τόσο θα τείνει η ροπή του μέσα περικοχλίου σε αυτή που θα εφαρμόζαμε αν δεν υπήρχε δεύτερο.

 

Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι ότι αυτόν τον τρόπο ασφάλισης τον βλέπω συνήθως σε συνδέσεις με κοντούς κοχλίες, πχ σε ιστούς φωτισμού. Εκεί πρακτικά, ίσως δεν είναι εφαρμόσιμη η μέθοδος.

Δεν ειμαι σίγουρος σε ποια γεωμετρική ανάλυση αναφέρεσαι. Είπα να εστιάσω στο σχήμα για να έχουμε κάτι συγκεκριμένο.

 

Επίσης με μπέρδεψες με το

Άρα είτε πάρεις h=0.74μ ένα πανέλο είτε h=1.80μ δύο πανέλα ο τύπος που δίνει το L παραμένει ο ίδιος.

Η σχέση που δίνει το L σαφώς παραμένει η ίδια. Η διαφωνία μου είναι στη φυσική διάσταση του L (δηλαδή ποια σημεία πρέπει να απέχουν L).

 

Αν βρω χρόνο θα φτιάξω σχήμα

tsilena, διαφωνώ και ως προς το L (δεν το πρόσεξα την προηγούμενη φορά που είδα το σχήμα). Σαν L πρέπει να πάρουμε την διάσταση που ισούται με 2.76m.

 

Συνοπτικά, πάνω στο σχήμα σου:

h-->0.74m

L-->2.76m.

Για ποιο λόγο να γίνει υπολογισμός με το ύψος της κορυφής του πανέλου? Μας ενδιαφέρει να μην σκιάζεται το πανέλο και όχι η προβολή του στο οριζόντιο επίπεδο. Με βάση το σχήμα σου, θα έβαζα όπου h, το 0,74m.

 

Κάτι άλλο. Γιατί εμπλέκεται στον υπολογισμό η κλίση των πανέλων? Έχει να κάνει με το μέγεθος των κυψελών?

Υπάρχει κάποια τεκμηρίωση για τους παραπάνω κανόνες?

 

Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, για να μην έχουμε σκίαση την 21η Δεκεμβρίου όταν ο ήλιος βρίσκεται στο μέγιστο ύψος (περίπου 27 μοίρες για γεωγραφικό πλάτος 39) πρέπει το κάτω μέρος μιας συστοιχίας να "βλέπει" το πάνω μέρος της προηγούμενης με γωνία 27 μοίρες.

 

Ισχύει tan27~=0.5, oπότε πρέπει L=2*h

 

(Τα παραπάνω τα παραθέτω σαν σημείο αναφοράς και όχι ως κριτήριο.)

 

Όπως είπε η tsilena, σαν h πρέπει να λαμβάνεται το ύψος του μπροστινού πάνελ, από τη βάση του πίσω.

Η επιλογή ελαστικού κοχλία έχει να κάνει κυρίως με την αντοχή του. Από κει και πέρα σαφώς και βολεύει ως προς την ασφάλισή του.

 

Φαίνεται πως σε μια περίπτωση χωρίς μεγάλα δυναμικά φορτία, είναι προτιμότερο να τσακιστεί ένα έλασμα για να ασφαλίσει τον κοχλία, παρά να γίνει πιο πολύπλοκη η κατασκευή.

 

Έχει πολύ ενδιαφέρον να μπορέσουμε να βρούμε ποσοτικά κριτήρια.

Δηλαδή και στον ανεμιστήρα θέλουμε οι φλάντζες να είναι συνεχώς υπό τάση. Δεν αλλάζει κάτι σε σχέση με τον διωστήρα. Είναι απλά θέμα κραδασμών και χαρακτηριστικών της σύνδεσης.

 

Ή δεν κατάλαβα καλά?

Γιατί να μην προεντείνουμε τους κοχλίες του ανεμιστήρα, όπως αυτούς του διωστήρα?

Αν οι φλάντζες δεν έχουν κραδασμούς, πχ φλαντζωτές συνδέσεις σε υδραυλικά δίκτυα, μακρυά από αντλίες κλπ, τότε δεν χρειάζονται ασφάλιση.

 

Μήλησες για "κοχλίες που βρίσκονται συνεχώς υπό τάση". Τι εννοείς? Δεν μπορώ να φανταστώ κοχλία που δεν είναι υπό τάση.

 

Αυτά που αναφέρω παραπάνω (μήκος κοχλία, βήμα κλπ) είναι παράγοντες που καθορίζουν την ανάγκη ασφάλισης (ή έστω το χρόνο στον οποίο θα ξεσφίξει ένας κοχλίας που δεν έχει ασφλιστεί).

Αλέξη, όπως ξέρεις, τα μετρικά σπειρώματα γενικά αυτασφαλίζουν. Τραβώντας ένα παξιμάδι που είναι βιδωμένο σε ένα σπείρωμα, το παξιμάδι δεν πρόκειται να περιστραφεί και να ξεβιδωθεί, ακόμα και αν δεν είναι καν σφιγμένο.

 

Όταν όμως υπάρχουν έντονοι κραδασμοί, τότε αλλάζει το πράγμα και όπως αποδεικνύεται τα περικόχλια ή οι φυτευτοί κοχλίες ξεσφίγγουν.

 

Το πόσο εύκολα θα ξεσφίξει ένα περικόχλιο εξαρτάται από κάποιους παράγοντες όπως (θεωρώ δεδομένη προένταση):

 

1)Η ελαστικότητα της σύνδεσης. Μεγάλο μήκος κοχλία και συνδεόμενων σωμάτων δίνει ελαστικότητα και απαιτεί μεγαλύτερη περιστροφή του περικοχλίου για να λασκάρει.

2)Το βήμα του σπειρώματος. Τα "λεπτά" σπειρώματα, δηλαδή αυτά με μικρότερο βήμα λύνονται δυσκολότερα.

3)Η γεωμετρία της επαφής του κοχλία με το σώμα. Πχ το κεφάλι ενός κοχλία μπορεί να είναι κωνικό και να φωλιάζει σε κοίλη κωνική επιφάνεια, οπότε απαιτείται μεγαλύτερη ροπή για να σφίξει και αντίστοιχα να ξεσφίξει.

 

Δεν μου έρχεται κάτι άλλο στο μυαλό αυτή τη στιγμή. Δεν θυμάμαι να έχω δει συγκεκριμένες συστάσεις για το πότε πρέπει να ασφαλίζεται ένα περικόχλιο.

Ναι, ανάλογα τους συντελεστές τριβής και τη γεωμετρική μορφή των επιφανειών επιφάνειες επαφής μπορεί να χρειαστεί κόντρα!

Η σύσφιξη του δεύτερου περικοχλίου δεν αυξάνει αλαφρά το φορτίο του μπουλονιού;

Ας πούμε ότι σφίξαμε το πρώτο περικόχλιο με ροπή Τ1 και ξεκινάμε να σφίγγουμε το δεύτερο. Αρχικά το μόνο που κάνουμε είναι να αποφορτίζουμε το πρώτο (μειώνεται η δύναμη που φέρει το σπείρωμά του). Όταν το σφιξουμε με ροπή περίπου Τ1, το πρώτο περικόχλιο γίνεται πλέον ροδέλα, δηλαδή το σπείρωμά του δε φέρει καμία δύναμη.

 

Αν αυξηθεί η ροπή στο δεύτερο περικόχλιο, το πρώτο αρχίζει να "κινείται" αξονικά μέχρι να έρθει σε επαφή με τις "απέναντι" παρειές του σπειρώματος του κοχλία. Συγχρόνως, αυξάνεται το φορτίο του κοχλία και η προένταση των σωμάτων. Από κει και πέρα οποιαδήποτε αύξηση της ροπής προέντασης του δεύτερου περικοχλίου, προκαλεί σε μεγάλο ποσοστό αύξηση της προέντασης των δύο περικοχλίων (οπότε και καταπόνηση του κοχλία μεταξύ των περικοχλίων) και σε μικρότερο ποσοστό, αύξηση της προέντασης των σωμάτων (οπότε και καταπόνηση του κοχλία μεταξύ των σωμάτων).

Κάποια γενικά πράγματα:

 

Τα inerter μπορούν να υλοποιήσουν κάποια στοιχειώδη λογική. Πχ μπορείς να ορίσεις κάποιες προεπιλεγμένες ταχύτητες που επιλέγονται με συνδυασμό των εισόδων. Ο προγραμματισμός τους γίνεται μέσω του μενού παραμέτρων που έχουν. Αν δεν σε καλύπτει το μενού του inverter, μπορείς με plc να το κάνεις πολλά περισσότερα πράγματα, ελέγχοντάς το με μια αναλογική έξοδο (έξοδος του PLC --> είσοδος του inverter).

 

Οδηγίες μπορείς να βρεις στο site της Schneider. Πιθανότατα υπάρχει και κάποιο λοισμικό για τον προγραμματισμό, ώστε να κάνεις την παραμετροποίηση στο pc και να "κατεβάσεις" το πρόγραμμα στο inverter.

Από ΔΕΗ μου είπαν ότι δέχονται μόνο μείωση ισχύος (η ερώτηση δεν αφορούσε το πρόγραμμα τν 10KW)

Και γω έχω χάσει θεμελιακή. Από νομική πλευρά δεν ξέρω. Πάντως κατασκευάστηκε θεμελιακή, άσχετα αν "χάλασε" στην πορεία.

 

Alexis, ξέρεις κάποιον τρόπο να βρω την αναμονή της θεμελιακής (λάμα γαλβανιζέ) που ανεβαίνει από ένα τοιχείο, μέσα από τα τσέρκια? Εννοώ χωρίς να το γκρεμίσω

Εννοώ, όπως λες, να έχεις στην είσοδο του inverter μεγαλύτερη ισχύ από την ονομαστική του, το οποίο σημαίνει "υποδιαστασιολόγηση". Το ποσοστό (20%) μην το παίρνεις δεδομένο. Θέλει ψάξιμο.

Όμως τότε γιατί δίνεται στο εγχειρίδιο του inverter μέγιστη dc ισχύς 11,4kWp;

 

Υπάρχει πολύ καλή απάντηση μέσα στο πρόγραμμα που χρησιμοποείς (κλικ στο πάνω ερωτηματικό εκεί που καθορίζεις τα strings)

 

Εν συντομία:

Ο inverter δεν καταστρέφεται αν η ισχύς ΜPP των πανέλων είναι λίγο μεγαλύτερη από την ονομαστική του, διότι μπορεί να τα κάνει να δουλέψουν σε συνθήκες διαφορετικές από το MPP, δηλαδή με μικρότερη ισχύ.

 

Επίσης η ονομαστική ισχύς των πανέλων είναι πολύ δύσκολο να παρατηρηθεί.

 

Οπότε μπορείς να υποδιαστασιολογήσεις τον inverter με μικρή ή καθόλου παραχώρηση στην παραγόμενη ενέργεια των πανέλων. Μπορείς ίσως να έχεις κάποιο μικρό όφελος στην παραγόμενη ενέργεια λόγω καλύτερου βαθμού απόδοσης του inverter.

Από την άλλη ο ΕΚ-1 μας ζητάει να λαμβάνουμε υπόψη υδρορροές, στηθαία κιγκλιδώματα και λοιπά εμπόδια. Γιατί όχι και Φ/Β;

Αυτά τα ζητάει για να ληφθεί υπόψιν η συσσώρευση του χιονιού (που γλιστράει και μαζεύεται σε μία περιοχή)? Αν ναι, στα φωτοβολταικά συνήθως δεν πρέπει να υπάρχει τέτοιο θέμα, καθώς η ακάλυπτη επιφάνεια της στέγης πάνω από αυτά θα είναι μάλον μικρή.

Πρόσφατα πήγα σε ΔΕΗ και κατεθεσα μονογραμμικο για το σπιτι που νοικιάζω, εκανα αλλαγή ονοματος και μου το ζητησαν λογω παλαιοτητας. Ειμαι ηλεκτρολόγος μηχανικός και δε μου ζητησαν αριθμο αδειας απο το τμήμα Βιομηχανιας.

 

Στη δική μας ΔΕΗ ζητούν την άδεια. Στην περίπτωσή σου ίσως δεν το προσέξανε ότι έλλειπε ο αριθμός αδειας, ή μπορεί να έχουν και διαφορετική τακτική. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία πάντως.

 

Αν ειναι πλήρης Η/Μ μελετη χρειάζεσαι ολες τις αδειες.

 

Οι άδειες αυτές δεν μου χρειάστηκαν ποτέ για μελέτη στην πολεοδομία, ούτε για κάποιο θέμα στην εφορία.

Γιάννη βλέπε #258:

Εκτός από αξιολογούμενοι (με την μέθοδο της φήμης), ας μην ξεχνάμε ότι μπορούν τα μέλη που έχουν πάνω από κάποιο όριο πόντων, να είναι και αξιολογητές.

H Voc κάθε σειράς πρέπει να είναι εντος ορίου MPPT(335V-500V) ή κάτω της μέγιστης τάσης εισόδου του inverter(700V)

Και τα δύο.

 

Η Voc, στην ελάχιστη αναμενόμενη θερμοκρασία των πανέλων, πρέπει να είναι μικρότερη της μέγιστης επιτρεπτής τάσης του inverter.

Κάτι λέγαμε για ενεργοβόρο...