miltos

Να το σχήμα.

 

Ο αέρας είναι τόσος ώστε μόλις έχει σταματήσει η ροή.

 

Δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω το φόντο άσπρο και τις γραμμές μαύρες...

 

 

Αν το οριζόντιο σκέλος γίνει από μεγαλύτερη διατομή, ή φαρδύνει τοπικά, πετυχαίνουμε την δεξαμενή που έλεγα παραπάνω. Οπότε αυξάνεται η ποσότητα των αερίων που πρέπει να μαζευτούν για να σταματήσει η ροή.

 

 

Γιατί να αδειάσει η δεξαμενή? Κάποτε θα γεμίσει και αυτή αέρα, αλλά δεν τίθεται θέμα αδειάσματος. Είπα κλειστή δεξαμενή. Θα μπορούσε να είναι μια χοντρή σωλήνα, στο κάτω μέρος της οποίας συνδέονται τα δύο σκέλη.

Η ροή αδυνατεί να επανεκκινήσει μόνο όταν ο όγκος αερίου στο άνω μέρος του σιφωνιού ξεπεράσει κάποιο όριο. Οι ερωτήσεις μου είναι :

1. Ποιό είναι το όριο αυτό;

Όταν σταματήσει η ροή, η εικόνα που θα έχουμε είναι η εξής (με την αντλία σε λειτουργία):

 

Το δεξί σκέλος του σιφωνιού θα είναι γεμάτο με υγρό, μέχρι το ύψος του πιο χαμηλού σημείου της εσωτερικής διαμέτρου της σωλήνας στη θέση που αυτή γίνεται οριζόντια. Δηλαδή μέχρι οριακά να μη μπορεί να περάσει στο αριστερό σκέλος.

 

Το αριστερό σκέλος του σιφωνιού, στο ανώτερο τμήμα του θα έχει αέρα και από κει και κάτω υγρό. Το ύψος του αέρα θα είναι ίσο με τη διαφορά στάθμης των υγρών στις δεξαμενές.

 

Άρα αρκεί να παραχθεί ο παραπάνω όγκος αέρα για να σταματήσει η ροή.

 

Βέβαια ένα σχήμα θα ήταν χρήσιμο, αλλά δεν προλαβαίνω τώρα.

 

Για δεδομένο ύψος σιφωνιού πώς επηρεάζει η διάμετρος τον χρόνο "ακινησίας" του σιφωνιού μετά τον οποίο είναι δυνατή η επανεκκίνηση της ροής;

Όσο μεγαλύτερη η διάμετρος, τόσο περισσότερος αέρας μπορεί να σχηματιστεί μέχρι να φτάσουμε στην κατάσταση που περιγράφω παραπάνω. Ιδανικά θα έπρεπε να υπάρχει μια κλειστή δεξαμενή στο πάνω μέρος του σιφωνιού, στο κατώτερο μέρος της οποίας συνδέονται τα σκέλη.

 

Πάλι θέλει σχήμα.

-κενό post-

Άρα δεν έχεις σταθερό μανομετρικό. Η διαδικασία που πρέπει να κάνεις είναι η εξής:

 

Βρίσκεις το σημείο λειτουργίας της αντλίας σε συγκεκριμένο αριθμό στροφών Ν1 (για τον οποίο έχεις το διάγραμμα του κατασκευαστή). Για να γίνει αυτό πρέπει να ξέρεις και τα στοιχεία του δικτύου σου. Για αυτή την ταχύτητα περιστροφής λοιπόν, ξέρεις τα ακόλουθα:

 

Q1 παροχή

H1 μανομετρικό

P1 απορροφούμενη ισχύς

 

Για ταχύτητα περιστροφής Ν2 μπορείς να υπολογίσεις τα ακόλουθα:

 

Q2 = Q1 * N2/N1

H2 = H2 * (N2/N1)^2

P2 = P1 * (N2/N1)^3 ή P2 = P1 * (Q2/Q1)^3 ***

 

Τα παραπάνω με την παραδοχή ότι οι τριβές στο δίκτυό σου είναι της μορφής H=a*Q^2. Αν υπάρχει και υψομετρική διαφορά, δηλαδή αν οι τριβές είναι της μορφής H=a*Q^2 + ΔΗ μπορεις να βρεις τη λύση γραφικά, φτιάχνοντας δικές σου καμπύλες με βάση αυτές του κατασκευαστή, όπως είπε παραπάνω ο alexispap.

 

*** Ο βαθμός απόδοσης θα μεταβληθεί πολύ λίγο αν μεταβληθούν οι στροφές. Όμως μεταβάλλεται έντονα αν για σταθερές στροφές μεταβληθεί η παροχή (δηλαδή αν αλλάξει η χαρακτηριστική του δικτύου πχ αν κλείσουν κάποιες βάνες).

Αυτό που θέλω να κάνω είναι ένα θεωρητικό μοντέλο της αντλίας το οποίο με σταθερό μανομετρικό (20 m) και αλλάζοντας τον όγκο του νερού που προσφέρει η αντλία (μέσω του μοντέλου μου πχ: μέσω Simulink), να υπολογίσω την ταχύτητα περιστροφής της και την ισχύ που καταναλώνει.

 

 

Λες ότι το μανομετρικό μένει σταθερό όταν μεταβάλλεται η παροχή. Αυτό μπορεί να γίνει με 2 τρόπους:

α) Όταν αλλάζει η παροχή, αλλάζει και ο δίκτυο, πχ ανοιγοκλείνει κάποιο στραγγαλιστικό.

β) Το μανομετρικό δεν προέρχεται από τριβές του αγωγού, αλλά κατά κύριο λόγο από υψομετρική διαφορά. Πχ έχεις μια χοντρή σωλήνα που ανεβάζει το νερο 20m. Οι απώλλειες τριβών στη σωλήνα αυτή είναι αμεληταίες και το μανομετρικό είναι σταθερά ίσο με 20m, ανεξάρτητα από την παροχή.

 

Διευκρίνισε τι συμβαίνει για να μπούμε στο πνεύμα, διότι "ξενίζει" λίγο το σταθερό μανομετρικό.

Λίγο δύσκολο το βλέπω διότι υπάρχει άμεση σύνδεση των γειώσεων μέσω του ουδετέρου. Από την άλλη, στα υψίσυχνα ρεύματα η αντίσταση των αγωγών μεγαλώνει (οπότε έχουμε αισθητή διαφορά δυναμικού μεταξύ 2 γειώσεων που συνδέονται με τον ουδέτερο όταν ένα μέρος του ρεύματος του κεραυνού ρέει στον ουδέτερο μεταξύ των δύο γειώσεων).

 

Κατά τα άλλα, ναι, τα 230V "δεν υπάρχουν".

Ναι, αλλά αυτά που λες δικαιολογούν πως μεταφέρεται η υπέρταση από τον ουδέτερο στις φάσεις, όχι πως μεταφέρεται μέσω των φάσεων στη γη.

Μέσω των φάσεων? Τι εννοείς?

Ναι, κάποια ένταση θα περάσει και μέσω του ουδετέρου προς τις υπόλοιπες γειώσεις.

 

Το δυναμικό του ουδετέρου όμως θα ανυψωθεί σε όλη την περιοχή ακόμα και αν δεν υπάρχουν άλλες γειώσεις. Η παραπάνω ένταση απλά τείνει να μειώσει την υπέρταση όσο απομακρυνόμαστε από την γείωση του αλεξικέραυνου.

Επιτρέπεται η γείωση του αλεξικέραυνου στο ίδιο σώμα γείωσης (δηλαδή στην ίδια ταινία) με την ΔΕΗ;

 

Όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται κιόλας για σωστή αντικεραυνική προστασία.

 

Δεν θα έπρεπε η αντίσταση ουδετέρου - αλεξικέραυνου να είναι μεγαλύτερη από την αντίσταση ουδετέρου - γης και αλεξικέραυνου - γης;

 

δεν καταλαβαίνω...

Ekarak, συγνώμη που ξεφύγαμε από το θέμα σου.

 

Παρόλα αυτά έδωσα απάντηση παραπάνω. Το αλεξικέραυνο δεν θα σε προστατεύσει από τις υπερτάσεις στο ηλεκτρικό δίκτυο. Λόγω του κεραυνού το δυναμικό της αναμονής της θεμελιακής θα αυξηθεί πολύ σε σχέση με τη γη. Κατά συνέπεια θα αυξηθεί και το δυναμικό του ουδετέρου, οπότε θα έχεις μεγάλη υπέρταση μεταξύ φάσεων και ουδετέρου. Τα αντικεραυνικά είναι απαραίτητα για να αποφύγουμε τις ζημιές.

 

Εκτός αν εννοείς κάτι άλλο.

Tο όργανο αυτό είναι το megger που πρότεινε παραπάνω ο ilectrologos (συνήθως παράγει τάση dc μέχρι 1KV).

Αφορμή για την ερώτηση για το μπετό είναι μια φώτο από το βιβλίο της ΕΛΕΜΚΟ.

 

Εχει γίνει το εξής πείραμα: Έδεσαν με σύρμα μία μπετόβεργα με ένα κομμάτι ταινίας από αυτή που μπαίνει στη θεμελιακή. Εγκιβώτισαν τη σύνδεση σε άοπλο σκυρόδεμα (δοκίμιο διαστάσεων κάπου 20x20x20) και διοχέτευσαν κεραυνικό ρεύμα 30kA 10/350μs.

 

Το δοκίμιο έσκασε.

 

Και μόνο λόγω επιδερμικού φαινομένου οι συνδέσεις των ράβδων θα παρουσιάζουν μεγάλη αντίσταση.

Ακριβώς αυτή η μεγάλη αντίσταση είναι το πρόβλημα.

Το θέμα που άνοιξες έχει ενδιαφέρον.

 

Αν βάλεις αλεξικέραυνο δεν γλιτώνεις τα αντικεραυνικά.

 

Εμένα με προβληματίζει τι γίνεται με τον οπλισμό και το μπετό αν πέσει κεραυνός στον ιστό. Θα υποστεί βλάβες το μπετό?

Μπορείς να κάνεις την εξής δοκιμή:

 

Στον πίνακα άλλαξε τα καλώδια στη γενική ασφάλεια. Καλύτερα μετατόπισε όλα καλώδια κατά μία θέση για να μην επηρεαστεί τυχόν τριφασικός κινητήρας.

 

Αν συνεχίσουν να πέφτουν οι ίδιες ασφάλειες πιθανώς το πρόβλημα είναι ένα από τα 2 που αναφέρθηκαν (χαλασμένες ασφάλειες, βραχυκύκλωμα στη γραμμή μετρητής - γενικός πίνακας). Γενικότερα το πρόβλημα θα είναι πριν τις γενικές ασφάλειες της εγκατάστασης.

 

Αν αρχίσει να πέφτει η τρίτη ασφάλεια, το πρόβλημα είναι από τις γενικές ασφάλειες της εγκατάστασης και μετά.

Για να έχεις ροπή δεν απαιτείται περιστροφή. Πχ αν ακινητοποιήσουμε τον άξονα ενός κινητήρα και δώσουμε τάση, θα έχουμε μεγάλη ροπή στον άξονα, παρόλο που αυτός δεν περιστρέφεται.

 

Επίσης η περιστροφή δεν συνεπάγεται ροπή πέρα από αυτή που απαιτείται για την υπερνίκηση των τριβών. Όπως λέγαμε παραπάνω, αν δώσουμε τάση σε ένα μοτέρ χωρίς να συνδέσουμε κάποιο φορτίο, ο άξονάς του δεν μεταφέρει ροπή. Σαν να λειτουργεί ένα δράπανο χειρός στον αέρα. Όταν πάμε να τρυπήσουμε τον τοίχο, θα έχουμε ροπή στον άξονα και στο τρυπάνι.

 

Δες εδώ: http://www.valiadis.gr/pool/ftp/drawings/K160L-2-18.5KW-TEST_REPORT.pdf

 

Στο πρώτο πινακάκι αναφέρει διάφορα μεγέθη για 0% ως 125% του ονομαστικού φορτίου

Alexis, δεν τίθεται τέτοιο θέμα... Αλίμονο

billll, η ροπή είναι αυτή που προσπαθεί να σπάει τον άξονα του μοτέρ (άτρακτο πιο σωστά).

Χωρίς φορτίο --> ροπή = μηδέν

Μικρό φορτίο --> μικρή ροπή

Ονομαστικό φορτίο --> Ονομαστική ροπή.

 

Αν η ροπή δεν πάει κάπου, πολύ απλά δεν υπάρχει.

 

Λες ότι θες να ρυθμίσεις το μοτέρ. Εννοείς το θερμικό του? Αν ναι, τότε πρέπει να το ρυθμίσεις στην ονομαστική ένταση, την οποία θα βρεις γραμμένη στο ταμπελάκι του κινητήρα. Καλύτερα είναι να την βρεις από το ταμπελάκι και όχι να την υπολογίσεις. Όταν λέμε "μοτέρ 10Hp" εννοούμε την μηχανική ισχύ στην άτρακτο (P2). Η ηλεκτρική ισχύς που απορροφά το μοτέρ από το δίκτυο είναι μεγαλύτερη (P1=P2/n).

Αlexis, στον υπολογισμό του ρεύματος βραχυκύκλωσης, όσο αφορά την κατάλληλη επιλογή των μέσων προστασίας (αλλά και την επιλεκτικότητα για να είμαστε 100% OK) δεν υπολογίζουμε το βραχυκλύκλωμα στο τέλος του κυκλώματος, αλλά μετά το μέσο προστασίας. Στην ουσία υπολογίζεται το μέγεθος του βραχυκυκλώματος σε κάθε πίνακα, και με αυτό το μέγεθος προχωράμε για όλα τα στοιχεία του πίνακα.

 

Οπότε, στο παράδειγμα που ανέφερες θα υπολογίζαμε Ιsc = 230/0,033 = 7KA.

 

Με την ευκαιρία, πρακτικά, σε ένα σπίτι με κατασκευασμένη την εγκατάσταση, το συμμετρικό ρεύμα βραχυκύκλωσης για σφάλμα L-N μπορεί να υπολογιστεί ως εξής:

Μετράμε τάση L-N στον πίνακα, έστω 230V.

Ανάβουμε τον θερμοσίφωνα (κατανάλωση ~17Α) και ξαναμετράμε την τάση, έστω 226V. Δηλαδή έχουμε πτώση τάσης μέχρι τον γενικό διακόπτη 4V.

Η ένταση του βραχυκυκλώματος θα είναι Isc = 17Α*230/4 =~1000A.

Αν θεωρήσουμε μια οικιακή εγκατάσταση και το σημείο παροχής τον μετρητή της Δ.Ε.Η γνωρίζεις πως θα γίνει ο υπολογισμός; Θα ξεκινήσουμε να υπολογίζουμε ωμικές και επαγωγικές αντιστάσεις από το σημείο παροχής αγνοώντας το δίκτυο της Δ.Ε.Η ;

Αν δεν ξέρουμε τον Μ/Σ και τα μήκη των καλωδίων δεν μπορούμε να έχουμε υπολογισμό της προκοπής αν μιλάμε για μεγάλα ρεύματα βραχυκύκλωσης. Για πολύ μικρά ρεύματα βραχυκυκλώματος, όπως τα 400Α, ο Μ/Σ δεν παίζει σπουδαίο ρόλο. Τι εννοείς σημείο παροχής? Τον μετρητή? Την διακλάδωση από το δίκτυο της ΔΕΗ?

 

Alexispap, οι μικροαυτόματοι (οι αυτόματες ασφάλειες που έχουμε στα σπίτια) υποθέτω ότι λειτουργούν με τρόπο που θυμίζει σκανδάλες. Οπότε είναι λογικό ο χρόνος αφόπλισης να μην εξαρτάται από την Η/Μ δύναμη.

 

Ενδιάμεσα γόνατα θα δεις σε αυτόματους διακόπτες ισχύος (ΑΔΙ) που έχουν μηχανισμούς για την επιτάχυνση της απόζευξης και σε "ηλεκτρονικούς" ΑΔΙ. Επίσης σε κάποιους ΑΔΙ οι καμπύλες των μαγνητικών στοιχείων μπορεί να μην είναι οριζόντιες αλλά να έχουν κλίση προς τα κάτω.

Εμένα μου βγάζει επιλεκτικότητα μέχρι 270Α για C32 και C16 της σειράς C60N (δηλαδή μέχρι 8,5*32Α).

 

Ακόμα και αν βάλω C63 και Β1 πάλι έχω επιλεκτικότητα μέχρι 8,5*63Α.

Για μικροαυτόματο χαρακτηριστικής C 16A (MCN) και γενικό μικροαυτόματο ίδιας χαρακτηριστικής στα 32Α (MCN), έχουμε επιλεκτικότητα μέχρι 0,24 kA

0.24kA = 7.5 * 32A, όπου 7,5 = (5+10) / 2

 

(Το μαγνητικό ενός μικροαυτόματου χαρακτηριστικής Cενεργοποιείται σύμφωνα με τις προδιαγραφές της κατηγορίας από 5~10*Ιον. Για τον C32, λοιπόν τα 240Α είναι ο μέσος όρος του 5*Ιον και 10*Ιον. )

 

Δηλαδή στο συγκεκριμένο παράδειγμα επιλεκτικότητα υπάρχει μόνο στην περιοχή λειτουργίας του θερμικού στοιχείου του C32.

Θα σου πρότεινα να πειραματιστείς λίγο με το παρακάτω λογισμικό

 

http://www.schneider-electric.gr/greece/gr/products-services/electrical-distribution/products-offer/range-presentation.page?p_function_id=5004&p_family_id=5286&p_range_id=2237

 

Θέλω να πιστεύω πως το παραπάνω δεν θεωρείται διαφήμιση. Δεν ξέρω κάποιο αντίστοιχο, δωρεάν λογισμικό.

 

Πες 2 λόγια για την εφαρμογή σου μήπως βοηθήσει κανείς.

Σε ένα ηλεκτικό δίκτυο έχουμε επιλεκτικότητα όταν σε περίπτωση υπερέντασης πέφτει το μέσο προστασίας που είναι πιο κοντά στο φορτίο.

 

Πχ σε οικιακές εγκαταστάσεις έχουμε συνήθως μια γενική ασφάλεια και διάφορες επιμέρους που προστατεύουν τα κυκλώματα. Επιλεκτικότητα έχουμε αν στα βραχυκυκλώματα και υπερφορτίσεις των κυκλωμάτων πέφτουν μόνο οι επιμέρους ασφάλειες και όχι η γενική.

 

Επιλεκτικότητα μεταξύ δύο μικροαυτόματων είναι δύσκολο να επιτευχθεί, όσο αφορά τα βραχυκυκλώματα.