miltos

Δεν το έχω ξαναδει αυτό το "σχήμα". Λες λοιπόν ότι:

 

α) Γεμίζετε μια δεξαμενή με τη βοήθεια μιας αντλίας

β) Από την δεξαμενή ρουφάει μια άλλη αντλία και στέλνει στις καταλανώσεις.

 

Μου κάνει εντύπωση.

Θα συμφωνήσω με το μέγεθος του πιεστικού δοχείου, αν ανοιγοκλείνουν βρύσες όλη την ώρα. Για να έχει 6 WC θα έχει και κίνηση... Θα απαλλάξει την αντλία από τις πολλές εκκινήσεις.

 

Αν μιλάμε για κατάστημα, ίσως πρέπει να δεις το ενδεχόμενο να μπουν 2 αντλίες, για εφεδρεία, σε περίπτωση που χαλάσει η πρώτη. Εκτός αν την εφεδρεία μπορεί να την καλύψει η σύνδεση με το δίκτυο ύδρευσης.

Οι έτοιμες κατασκευές είναι κάτι σαν αυτό:

 

http://www.pedrollo.com/Pedrollo2006/Prodotto.asp?idLingua=UK&Famiglia=ALTRE&Modello=SAR

 

Το κυριότερο που προσφέρουν είναι στεγανότητα. Όταν έρθει η ώρα της επισκευής, θα ανοίξει κάποιο καπάκι με λύματα μέσα στο χώρο, είτε αυτό είναι του φρεατίου, είτε της δεξαμενής μέσα σε αυτό.

Ξεκινάς από την επιλογή αντλίας. Αυτή θα τη διαλέξεις με βάση τις καταναλώσεις σου.

 

Το πιεστικό το διαλέγεις ώστε η αντλία να έχει λίγες εκκινήσεις ανά ώρα (τυπικά 20-30). Αν δεν υπάρχει συνεχής ζήτηση (όπως φαντάζομαι ότι γίνεται στο κατάστημα που αναφέρεσαι) δεν είναι απαραίτητο μεγάλο δοχείο.

 

Προσοχή στα υλικά, αν θέλουν να πίνουν το νερό αυτό. Αν και το να πίνεις από δεξαμενές, συνήθως δεν είναι ότι καλύτερο.

Με αυτά τα box δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα. Οπότε στα παρακάτω κράτα μια επιφύλαξη.

 

Το θεωρώ λύση ανάγκης, αν δεν υπάρχει χώρος για φρεάτιο. Έχει μικρή χωρητικότητα. Αν σου κοπεί το ρεύμα ούτε ένα καζανάκι δε θα μπορέσεις να τραβήξεις. Επίσης έχω ακούσει πολλά παράπονα για την αντοχή τους. Είναι ευαίσθητα παρά τους κοπτήρες. Δεν μιλώ για τα προιόντα της συγκεκριμένης εταιρίας, αλλά γενικά για αυτές τις κατασκευές.

 

Όταν χαλάσει δε νομίζω να μπορέσεις να το βγάλεις έτσι απλά. Κατ αρχήν θα καταλάβεις ότι χάλασε όταν σηκωθούν τα νερά στη λεκάνη... Πρέπει να βγάλεις σωλήνες και να μαζέψεις τα νερά...

 

Εξάλλου δεν κάνει για την περίπτωσή σου, διότι πρέπει να έχεις υπερυψωμένη ντουζιέρα, ώστε η αποχέτευσή της να πηγαίνει στο δοχείο αυτό οδεύοντας ψηλότερα από το δάπεδο. Εκτός αν θες να το χρησιμοποιήσεις μόνο για τη λεκάνη.

Είναι δύσκολο να καεί η αντλία σε τέτοια εφαρμογή επειδή θα δουλεύει σε μικρό μανομετρικό. Ο λόγος είναι ότι λειτουργεί για μικρά διαστήματα. Θα ήταν πιθανότερο να κεί από συχνές εκκινήσεις, αν το φρεάτιο είναι στενό και το φλωτέρ ρυθμιστεί σε μικρό εύρος και χρησιμοποιείται πχ το ντουζ. Αλλά και πάλι δύσκολο το βλέπω κάτι τέτοιο σε οικιακή χρήση.

 

Ο πυκνωτής δεν έχει καμιά σχέση με την προστασία της αντλίας. Υπάρχουν αντλίες με ενσωματωμένη θερμική προστασία.

Σύμφωνα με την ΤΟΤΕΕ 2412/86 οι υδροροές πρέπει να υπολογίζονται για βροχόπτωση τουλάχιστον 300 lit/(s∙ha). Το πινακάκι της ΤΟΤΕΕ έχεις τις περιπτώσεις των 150, 200, 300 και 400 lit/(s∙ha)

 

Η ΤΟΤΕΕ είναι χρήσιμη σε αυτό το σημείο. Έχει πίνακες με εκπτώσεις ανάλογα το είδος της επιφάνειας κλπ

Όσο αφορά τη γείωση, πρέπει να συνδεθείς στην θεμελιακή, έστω με σπινθιριστές. Δεν βλέπω το λόγο να γίνει διαφορετικά, ενώ υπάρχουν πολλοί λόγοι να γίνει έτσι.

 

Για τη διατομή του αγωγού που θα χρησιμοποιήσεις για τη γείωση δες ΕΛΟΤ HD 384 547.1.1. Απαιτείται το μισό της μέγιστης διατομής αγωγού προστασίας που υπάρχει στην εγκατάσταση, με ελάχιστο τα 6mm2, ενώ δεν απαιτείται η διατομή να ξεπερνάει τα 25mm2.

Κώστα, δεν έχω δει το προτυπο στο οποίο αναφέρεται το παραπάνω με τα μάτια μου, αλλά μόνο αναφορές σε αυτό. Πρόκειτε για το ΕΛΟΤ ΕΝ 62305, κεφάλαιο Ε.5.6.2.2.2. Αυτά αναφέρεται στο βιβλίο της ΕΛΕΜΚΟ

Η σύνδεση χάλυβα εντός σκυροδέματος και χαλκού εντός εδάφου είναι αποδεκτή όσο αφορά την ηλεκτρόλυση. Αντίθετα είναι απαράδεκτη η σύνδεση χάλυβα εντός σκυροδέματος με χάλυβα στο χώμα. Ο τελευταίος θα διαβρωθεί και μάλιστα πολύ γρήγορα (από ότι λένε τα πρότυπα). Τα παραπάνω οφείλονται στο γεγονώς ότι ο χάλυβας μέσα στο μπετό αποκτά δυναμικό σχεδόν ίδιο με αυτό του χαλκού.

 

Οι διμεταλλικές επαφές δεν μπορούν να εξαλείψουν το παραπάνω φαινόμενο. Αυτό το κάνουν οι σπινθιριστές, οι οποίοι σε νορμάλ κατάσταση είναι ας πούμε μονωτές, οπότε δεν υπάρχει αγώγιμη σύνδεση μεταξύ των γειώσεων και φαινόμενα ηλεκτρόλυσης. Όταν όμως δημιουργηθεί διαφορά δυναμικού στα 2 άκρα τους, πχ από κάποιο σφάλμα, συνδέουν αγώγιμα τις 2 γειώσεις, ώστε να "συνεργαστούν".

 

Οι διμεταλλικές επαφές νομίζω ότι βοηθάν μόνο στο να μη γίνεται διάβρωση τοπικά στη σύνδεση (εκεί που πατάν οι 2 επιφάνειες μεταξύ τους). Δεν έχει τύχει να τις χρειαστώ και δεν ξέρω ακριβώς τη χρήση τους.

 

Η σύνδεση της περιμετρικής γείωσης με τον οπλισμό, πιάνοντας πχ σε 1 μπετόβεργα, νομίζω ότι είναι επικίνδυνη, όσο αφορά σπινθιρισμούς, σπασίματα του σκυροδέματος κλπ. Σίγουρα δεν θα υπήρχε πρόβλημα, αν υπήρχε θεμελιακή γείωση, πχ ταινία, που θα συνδεόταν με τον οπλισμό σε πολλά σημεία.

 

Το θέμα της θεμελιακής, όσο αφορά τους σπινθιρισμούς κλπ με έχει ταλαιπωρήσει αρκετά. Νομίζω ότι εδώ μπορούν να συζητηθούν κάποια θέμα, με τη συνδρομή των πολιτικών μηχανικών. Θα επανέλθω αφού προχωρήσει το υπάρχων, για να μην ξεφεύγουμε, ή θα ανοίξω καινούριο.

Για να γίνεις επιθεωρητής πρέπει να απευθυνθείς κάποια εταιρεία πιστοποίησης ανελκυστήρων. Από ότι θυμάμαι δεν ξεκινάς κατ ευθείαν σαν επιθεωρητής. Υπάρχουν διάφορα στάδια (νομίζω βοηθός επιθεωρητή, επιθεωρητής, αρχιεπιθεωρητής)

Κώστα, έχει αποσύρει ο ΕΛΟΤ αυτό το πρότυπο?

Έχω ένα προσχέδιο του ΕΛΟΤ για την σχεδίαση της αντικεραυνικής προστασίας. Αγόρασα και το τελικό πρότυπο αλλά δεν εντόπισα κάποια διαφορά. Θα ανεβάσω το προσχέδιο από το γραφείο.

 

Μέχρι τότε, κάποια σχόλια:

 

Γενικά δεν συνιστώνται ξεχωριστές γειώσεις. Νομίζω ότι δεν προβλέπονται καν από τον ΕΛΟΤ. Σε κάποιους ξένους κανονισμούς γίνεται λόγος για ξεχωριστές γειώσεις, με την προυπόθεση να απέχουν 20 ή 30m.

 

Οι απαιτήσεις για την αντίσταση γείωσης δεν είναι τόσο "τραγικές". Αν θυμάμαι καλά ο κανονισμός απαιτεί ορισμένο μήκος ηλεκτροδίου, ενώ αν η αντίσταση είναι κάτω από 10Ω δεν χρειάζεται άλλος έλεγχος.

 

Μεγάλο ρόλο παίζουν οι αποστάσεις των αγωγών του ΣΑΠ από άλλα γειωμένα μεταλλικά μέρη. Αν χρησιμοποιούνται ξεχωριστές γειώσεις, οι απαιτούμενες αποστάσεις μεγαλώνουν.

 

Ανέβασα το σχέδιο του ΕΛΟΤ 1197 που ανέφερα παραπάνω

 

http://www.michanikos.gr/downloads.php?do=file&id=1212

Τι πιστεύετε για αυτό;;; (εννοώ τα χρησιμοποιήσουμε και

τα άλλα ηλετρόδια - τα κοντινά ίσως - της παροχής για να

πετύχουμε καλή γείωση)

 

Η καλή αντίσταση χρειάζεται μόνο για σφάλματα γης. Διαφορετικά, και 1000V να ήταν η αντίσταση γείωσης, δεν παίζει ρόλο στην προστασία από έμεση επαφή, αφού δεν μπαίνει στον βρόγχο σφάλματος.

Λογικά μπορεί να τοποθετηθεί αλλά δεν θα έχει μεγάλη απόδοση λόγω του ότι δεν θα λαμβάνει την μέγιστη θερμοκρασία του χώρου

 

Τι θες να πεις με αυτό ("δε θα λαμβάνει τη μέγιστη θερμοκρασία χώρου")?

 

Κατά τα άλλα δεν βλέπω λόγο να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί (αν αποφασιστεί να γίνει αερισμός με κανάλια). Αν θες βάζεις και ένα στοιχείο νερού μετά από αυτόν για να μπαίνει ζεστός ο αέρας στο χώρο.

Ρωτώ για επιβεβαίωση. Αλλά είπες ότι δεν φαινόταν απευθείας συνδεδεμένο στο πολύμπριζο. Εννοείς στο καλώδιο που το τροφοδοτεί?

Το πολύμετρο ήταν τοποθετημένο στο καλώδιο του πολύμπριζου φαντάζομαι, και όχι στον λαμπτήρα. Σωστά?

Όμως, δεν είναι μόνον το σφάλμα L-PE. Είναι και η περίπτωση απώλειας

ουδετέρου, όπως έχουμε ξαναπεί. Εκεί έχεις πρόβλημα με ΤΝ.

Κάνε ένα διαγραμματάκι και θα δεις ότι δεν μπορεί να συμβεί αυτό αν υπάρχει μόνο μια γείωση. Εγώ τουλάχιστον δεν είδα

 

Δες λίγο το post #7

Μίλτο, γιατί να ξαναγειώσω τον ουδέτερο;

Δεν προτείνα κάτι τέτοιο (μέχρι στιγμής τουλάχιστον***). Απλά έκανα μια σύνοψη όσων συζητάμε για να μη μπλεκόμαστε.

 

Αυτό που λέει ο bill best νομίζω ότι με έχει βάση.

 

***Δεν είμαι fan του συστήματος της άμεσης γείωσης. Στην περίπτωση του Η/Ζ, για να έχεις ικανοποιητικό ρεύμα σε κάποιο σφάλμα L-PE, ώστε να γίνει αυτόματη διακοπή της τροφοδότησης, πρέπει να έχεις πολύ μικρή τιμή R1+R2, όπου

 

R1 η αντίσταση γείωση της εγκατάστασης

R2 η αντίσταση γείωσης του ουδετέρου

 

Εκτός αν βασιστούμε αποκλειστικά σε διακόπτες διαρροής.

Δεν αμφισβητώ ότι έτσι λέει ο 384. Κουβέντα κάνουμε για να ερμηνεύσουμε το λόγο που τα γράφει αυτά.

Αν αποσυνδεθεί ο ουδέτερος του ΕΗΖ σε ουδετερογείωση ΤΝ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.

Πρόβλημα για τις συσκευές, ή για τον άνθρωπο. Δεν μπορώ να φανταστώ το δεύτερο. Μιλάω για την περίπτωση που έχουμε μία κοινή γείωση. Μπορεί να έχεις δίκιο, απλά δεν μπορώ να το καταλάβω.

 

Αν έχω 2 γειώσεις, μία για τον ουδέτερο του Η/Ζ και μία για την εγκατάσταση όπου ξαναγειώνω τον ουδέτερο, σίγουρα έχω πρόβλημα. Αν κοπεί ο ουδέτερος ανάμεσα στις 2 γειώσεις την κάτσαμε τη βάρκα.

 

Για να μην μπερδευόμαστε, ανοίξαμε 2 θέματα.

 

1)Κοινή γείωση ουδέτερου κόμβου και γείωση προστασίας της εγκατάστασης.

2)Δύο γειώσεις, μία για τον ουδέτερο και μία για την εγκατάσταση, όπου ξαναγειώνεται ο ουδέτερος (ουδετερογείωση)

Γενικά, ο διαχωρισμός ουδετέρου από την γείωση προτιμάται διότι

μία ασυνέχειά του (άπειρη αντίσταση γειώσεως), από σφάλμα, θα

μπορούσε να φέρει τα μεταλλικά μέρη υπό επικίνδυνη τάση.

 

Ναι, αυτό είναι το μεγάλο και ύπουλο πρόβλημα της ουδετερογείωσης.

 

Από την άλλη όμως υπάρχει το πλεονέκτημα της, υπό νορμάλ συνθήκες, αμελητέας αντίστασης γείωσης.

 

Στην περίπτωση του Η/Ζ του οποίου ο ουδέτερος γειώνεται στην γείωση της ηλεκτρικής εγκατάστασης, δεν νομίζω να μπορεί να εμφανιστεί το πρόβλημα της διακοπής του ουδετέρου. Για να γίνει αυτό πρέπει ο ουδέτερος να αποσυνθεθεί πριν το σημείο σύνδεσής του με τη γείωση. Όμως από το σημείο αυτό και πίσω, προς τα τυλίγματα, δεν υπάρχει άλλη γείωση από την οποία μπορεί να επιστρέψει ρεύμα στον ουδέτερο.

 

Στην περίπτωση του δικτύου της ΔΕΗ το πρόβλημα εμφανίζεται επειδή το ρεύμα περνάει από τη γείωση στη γη, και από τις υπόλοιπες γειώσεις του ουδετέρου "ανεβαίνει" πάλι σε αυτόν. Στην περίπτωση που συζητάμε δεν υπάρχουν οι υπόλοιπες γειώσεις. Το δυναμικό των γειωμένων τμημάτων ανεβαίνει ως προς τη γη κατά την πτώση τάσης στην γείωση.

Γιώργο, ας πούμε ότι γειώνουμε το Η/Ζ στην υπάρχουσα γείωση. Σε περίπτωση σφάλματος L-PE, ο βρόγχος σφάλματος είναι ο εξής:

 

Φάση Η/Ζ-PE-ισοδυναμικός ζυγός-Αγωγός που γειώνει τον ουδέτερο του Η/Ζ (δεν ξέρω πως να τον πω, μάλον αγωγός ισοδυναμικής σύνδεσης μπορεί να ειπωθεί)-Ουδέτερος Η/Ζ.

 

Δηλαδή ξεκινάμε από τη φάση και καταλήγουμε στον ουδέτερο, με παρεμβολή μόνο αγωγών πολύ μικρής αντίστασης. Η αντίσταση γείωσης δεν μπαίνει πουθενά στο παιχνίδι μέχρι στιγμής και το σφάλμα L-PE είναι ουσιαστικά βραχυκύκλωμα.

Δεν ασχολούμαι με υγραέριο, αλλά νομίζω πως επιβάλλεται να βάλεις nc βαλβίδα. Όταν δεν υπάρχει ρεύμα η βαλβίδα πρέπει να κλείνει. Σκέψου ότι σε περίπτωση φωτιάς μπορεί να κοπεί το ρεύμα, ή να το κόψει ο πυροσβέστης. Η βαλβίδα τότε πρέπει να κλείσει.

Όσες φορές έτυχε να πέσει κάποιο ρελέ, αυτό ήταν στον πρώτο πίνακα.

 

Απλά το ρελέ του γενικού είναι πο ευαίσθητο από το ρελέ του υποπίνακα.

Να πέσουν ταυτόχρονα αμφιβάλλω. Κάποιο θα προλάβει το άλλο.

 

Όπως μπορεί να πέσουν μαζί 2 μικροαυτόματοι, έτσι μπορεί να πέσουν και 2 ρελέ. Η δική μου ερμηνεία είναι η εξής:

 

Πάρε ένα ρελέ στο χέρι και δοκίμασε να κατεβάσεις πολύ αργά το μοχλό με το χέρι. Θα φτάσεις σε ένα σημείο Α, όπου αν αφήσεις τον μοχλό αυτός θα πέσει μόνος του. Σε αυτό το σημείο όμως οι επαφές είναι ακόμα κλειστές. Το σδιαπιστώνεις εύκολα με ένα τζιτζίκι. Ο μοχλός πρέπει να κινηθεί λίγο ακόμα μέχρι ένα άλλο σημείο Β για να ανοίξουν οι επαφές.

 

Ας πούμε λοιπόν ότι έγινε μια διαρροή και αρχίζουν να αντιδρούν τα 2 ρελέ. Κάποιο θα φτάσει στο Α πιο γρήγορα από το άλλο. Αυτό το ρελέ θα πέσει σίγουρα. Αν όμως μέχρι να φτάσει στο Β, το άλλο ρελέ προλάβει να φτάσει στο Α, θα πέσει και αυτό.

Στον δεύτερο τρόπο, αφού θέλεις να αποκλείσεις την περίπτωση να πέσει

πρώτα το γενικό ρελέ, τότε χρησιμοποιείς ρελέ με διαφορετικές παραμέτρους

(αναφέρεται και στον HD384)

gliv, ήθελα να εφαρμόσω τον δεύτερο τρόπο που λες, αλλά δεν έβρισκα επιλεκτικό ρελέ με ΙΔΝ=30mA. Έβρισκα μόνο σε 300mA. Από ότι βλέπω και από τον πίνακα της hager, τα επιλεκτικά έχουν IΔN>30mA. O λόγος που ήθελα να το κάνω είναι να βάλω ΔΔΕ σε κάθε υποπίνακα, ώστε να μην τρέχει ο χρήστης στον γενικό πίνακα, όταν πέφτει κάποιο ρελέ. Το γενικό ρελέ θα προστάτευε τις αναχωρήσεις από τον γενικό προς τους υποπίνακες.

 

Slalom, για ποιον λόγο να πέσει το πρώτο ρελε? Το ποιο από τα 2 θα πέσει έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά τους. Είναι πολύ πιθανό να πέφτουν και τα 2 ρελέ.