miltos

Το υπόγειο και το ισόγειο δεν έχεις κανένα λόγο να το περάσεις στο σχέδιο. Χτίζεις μόνο τους χώρους για τους οποίος θέλεις να βρεις απώλλειες. Προφανώς δεν χτίζεις το κλιμακοστάσιο.

 

Οι φωταγωγοί δεν σε επηρεάζουν σε τίποτα. Οι τοίχοι τους είναι κανονικά τοίχοι προς περιβάλλον.

 

Όσο αφορά τη σκεπή πρέπει να δεις αν αερίζεται κάτω από τα κεραμίδια για να εκτιμίσεις τη θερμοκρασία που θα έχει κάτω από αυτά. Μπορείς να πάρεις λίγο μειωμένο ΔΤ, ή λίγο προασυξημένο Κ ή τίποτα από αυτά.

 

Συμβουλή: Μπορείς παράλληλα με τη μελέτη σου να φτιάξεις ένα μονοόροφο με 1-2 δωμάτια, να πειραματίζεσαι στο σχεδιαστικό και να βλέπεις τι δεδομένα παίρνει για το υπολογιστικό.

Στο fine βάζεις δάπεδα και οροφές όταν έχεις απώλλειες από αυτά.

 

Οπότε θες δάπεδο στον 1ο και οροφή στον 5ο και οπουδήποτε αλλού έχεις τέτοιες απώλλειες. Το δάπεδο του πρώτου ορόφου πρέπει να το περάσεις στο πρόγραμμα σαν οροφή, διότι διαφορετικά θα σου πάρει ΔΘ αυτό ως προς το έδαφος.

 

Ως προς τον φωταγωγό δεν είναι σαφής η ερώτηση. Ο φωταγωγός συνορεύει με θερμαινόμενο χώρο? Είναι κλειστό φρεάτιο, που έχει άνοιγμα μόνο πάνω? Πρέπει να εκτιμίσεις αν ο τοίχος του φωταγωγού μπορεί να θεωρηθεί εξωτερικός (δηλαδή αν ο αέρας στο φωταγωγό έχει θερμοκρασία αυτή του περιβάλλοντος ή μικρότερη).

 

Μια παρατήρηση για το fine: Αν δηλώσουμε εσωτερικό τοίχο προς μθχ και έχουμε άνοιγμα σε αυτόν τον τοίχο, δεν υπολογίζει απώλλειες χαραμάδων από αυτό το άνοιγμα.

Τις δυναμοκυψέλες τη βρίσκω παρατραβηγμένη λύση για να τσεκάρεις τον βενζινά. Στην ουσία πρέπει να φτιάξεις μία ζυγαριά πάνω στην οποία θα πατήσει η δεξαμενή. Με τα χρήματα που θα χρειαστείς μπορείς να κάνεις 1-2 γεμίσματα (μπορεί και παραπάνω).

Δεν θα πέσει.

 

Θα έχουμε ένα και μόνο κύκλωμα, με ίδιο ρεύμα παντού. Ένας αγωγός φεύγει από τον ΔΔΕ, συνδέεται με ένα φορτίο και επιστρέφει σε αυτόν. Το ρεύμα είναι το ίδιο (διανυσματικά) στην αρχή και το τέλος του αγωγού.

Αν από τον νο1 περνάει ρεύμα φάσης L1 10A, από τον νο2 ρεύμα φάσης L2 10A, και από τους άλλους δύο δεν περνάει ρεύμα.

 

Γιώργο, νομίζω ότι εδώ γίνεται το μπέρδεμα. Δεν υπάρχει "ρεύμα φάσης L1" ή "ρεύμα φάσης L2".

 

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, υπάρχει οι 2 φάσεις δημιουργούν μια τάση VL1-VL2=400sin(628t+φ). Αν το φορτίο είναι πυκνωτής, το ρεύμα θα είναι I=400*c*628*sin(628t+φ+π/2 ), κοινό για τους αγωγούς που συνδέονται στους πόλους νο1 και νο2. Δεν υπάρχει άλλο ρεύμα για την L1 και άλλο για την L2. Υπάρχει ένα ρεύμα για την τάση VL1-VL2.

Η μόνωση του σπιτιού δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα καλή γιατί αν και νεόδμητο παρατήρησα έντονη υγροποίηση στην βορινή πλευρά του!

 

Ε? Έντονη υγροποίηση? Στην εσωτερική πλευρά? Δύσκολο... Στα τζάμια υπάρχει υγρασία?

 

Παγοποίηση μπορεί να γίνει από τους 5-7C περίπου.

 

Κοίτα τη θερμοκρασία στην οποία είναι ρυθμισμένη η ΑΘ (γενικότερα την καμπύλη την αντιστάθμισης) και αν μπορεί να πιάσει τη θερμοκρασία αυτή.

Υπάρχουν Α.Θ. με αυτή την τεχνολογία που λειτουργούν αδιάλειπτα για εξωτερικές θερμοκρασίες (- 18 C°).

 

Αυτό μου φαίνεται πιο πιθανό, από το να λειτουργεί αδιάλειπτα στους 2C. Και αυτό επειδή στους -18C η υγρασία στην ατμόσφαιρα είναι ελάχιστη. Αν πετύχεις 2C με μεγάλη σχετικά υγρασία, οι υδρατμοί είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς που μπορεί να περιέχονται στην ατμόσφαιρα στους -18C. Σε κατάσταση κορεσμού και για τις 2 συνθήκες, στους 2C οι υδρατμοί που περιέχονται σε 1kg ξα είναι περίπου 5/πλάσιοι.

 

Η λειτουργία inverter όντως μειώνει τις παγοποιήσεις, αλλά δεν τις εξαφανίζει. Αδιάληπτη λειτουργία νομίζω πως δεν υπάρχει.

Το να πιάνει πάγο η ΑΘ με 2C είναι φυσιολογικό. Μάλιστα κάπου εκεί είναι η θερμοκρασία στην οποία πιάνει πάγο πολύ εύκολα.

 

Η ισχύς της ΑΘ δεν είναι μικρή, αν σκεφτείς ότι το ενδοδαπέδιο πρέπει να δίνει το πολύ 100W/m2. Βέβαια υπάρχουν και απώλλειες, αλλά δεν νομίζω τελικά να είνα το πρόβλημα η ισχύς.

 

Το ότι η ΑΘ λειτουργεί συνεχώς σε ζεστές μέρες ίσως έχει να κάνει με το ότι ο συμπιεστής είναι Inverter. Δεν κάνει καμία διακοπή? Υπάρχει ένα ελάχιστο όριο της απόδοσης που μπορεί να πιάσει ο inverter. Από κει και πέρα πάει οn off.

 

Αν θεωρείς ότι ο πάγος είναι υπερβολικός, και γενικότερα αν ψιλιάζεσαι την ΑΘ μπορείς να την ελέγξεις όπως είπε ο RAHOUTIS AΡ

 

Ένας τρόπος να ελέγξεις την λειτουργία της ΑΘ, όσο αφορά το ψυκτικό κύκλωμα είναι να μετρήσεις χαμηλή και ψηλή πίεση του ψυκτικού. Αν βρεις το manual της αντλίας θερμότητας θα αναφέρει ποιες πρέπει να είναι αυτές οι πιέσεις ανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία και τη θερμοκρασία νερού. Μπορεί να τις τσεκάρει εύκολα ένας ψυκτικός.

 

Η ΑΘ είναι compact ή έχει απομακρυσμένη εξωτερική μονάδα? Μήπως υπάρχει μεγάλο μήκος σωληνώσεων ψυκτικού? Αν ναι μπορεί να χρειαζόταν συμπλήρωση ψυκτικού μετά την εγκατάσταση, πράγμα που μπορεί να έχει αμεληθεί.

Μπορείς να βάλεις ένα πινακάκι δίπλα από το μετρητή, που θα είναι ο γενικός πίνακας. Εκεί θα βάλεις διακόπτη + ασφάλειες.

 

Διαφορετικά θα μπορούσες να βάλεις έναν επίτοιχο πίνακα μπροστά στο κουτί, στη σκάλα, αλλά είναι ψηλά και μάλον ενοχλεί αισθητικά.

 

Το πρόβλημα είναι ότι δεν επιτρέπεται διακλάδωση στη γραμμή μετρητής-πίνακας. Δηλαδή πρέπει πρώτα να περνάς από ασφάλειες και μετά να γίνονται διακλαδώσεις.

 

Λίγο δύσκολα παλεύονται τα τρία 5x10 σε κουτί...

Δες το αλλιώς. Αν συνδέσω μια λάμπα που αντέχει 400V σε 2 φάσεις θα πέσει ο ΔΔΕ? Είναι ακριβώς η ίδια περίπτωση με τον κινητήρα σε τρίγωνο, που παίρνει μόνο 2 φάσεις. Απλά το φορτίο της λάμπας είναι ωμικό.

 

Δεν μπορεί τα ρεύματα να είναι διαφορετικα στις 2 φάσεις. Για την περίπτωση της λάμπας θα έχουν φάση ίση με τη φάση του διανύσματος VL1-VL2

Ανέφερα την περίπτωση που ο ιστός είναι σε απόσταση από τη γείωση του ΣΑΠ. Οπότε το δυναμικό του ιστού (αν αυτός είναι γεωμένος κάπου αλλού) είναι πολύ κοντά στο δυναμικό των ποδιών.

 

Αν ο ιστός είναι πολύ κοντά στη γείωση του ΣΑΠ τότε όντως, φέρνει σε αυτή την περιοχή διαφορετικό δυναμικό -> "τζιζ"

Αν δεν υπάρχει καθοδική προστασία, και συνδεθούν οι δεξαμενές με την κοινή γείωση τότε ανάλογα με το υλικό του ηλεκτρόδιο γείωσης, θα έχουμε φαινόμενα διάβρωσης είτε του ηλεκτροδίου, είτε της δεξαμενής.

 

Αν συνδεθεί η γείωση της δεξαμενής με τη γείωση του ΣΑΠ μέσω σπινθιριστή, στην ουσία αυτές οι γειώσεις είναι ασύνδετες και δεν μπορεί να επηρεάσει ηλεκτρολυτικά η μία την άλλη. Αν χτυπήσει κεραυνός, τότε ο σπινθιριστής θα συνδέσει αγώγιμα τις γειώσεις.

Ναι, αν έχουμε δύο αντικείμενα με ξεχωριστές γειώσεις στον ίδιο χώρο υπάρχει κίνδυνος, αφού θα έχουν διαφορετικό δυναμικό.

 

Τι γίνεται στην παρακάτω περίπτωση: Ένας μεταλλικός ιστός φωτισμού βρίσκεται σε απόσταση από τη γείωση του ΣΑΠ, αλλά είναι συνδεδεμένος με αυτή. Πέφτει κεραυνός και κάποιος φουκαράς ας υποθέσουμε ότι εκείνη τη στιγμή ακουμπάει τον ιστό. Δεν θα ήταν καλύτερο να μην είναι συνδεδεμένος ο ιστός με τη γείωση του ΣΑΠ?

Ένα μεγάλο αρνητικό των κανονισμών είνει ότι λένε κάτι χωρίς να το εξηγούν. Πως να το εφαρμόσω αυτό, τη στιγμή που δεν το καταλαβαίνω και δεν γνωρίζω τη σκοπιμότητά του. Είναι αυτό που λέμε τυφλοσούρτης.

Η μεταγωγική επαφή και το κουτάκι στην πλευρά με τις διακεκομένες τι είναι?

 

Μήπως πρέπει να αφήσεις να περάσει λίγη ώρα δίνοντας ρεύμα στη αντίσταση ώστε να ζεσταθεί το πετρέλαιο και να κάνει κλικ το διμεταλλικό?

Η αντίσταση προθερμαίνει το πετρέλαιο?

 

Για να αποδόσει τα 12W στα 220V πρέπει να έχει αντίσταση 4033 Ohm (σε θερμοκρασία λειτουργίας), που είναι κοντά στα 3840 Ohm που μέτρησες (με τα οποία προκύπτει ισχύς 12.6W).

 

Ποιο είναι το πρόβλημα? Διότι το να διαβάσουμε το ταμπελάκι είναι μεγάλο πρόβλημα!

Χωρίς να έχω τις απαραίτητες γνώσεις για να το υποστηρίξω, θεωρώ απίθανο να πέσει ο κεραυνός πάνω σε έναν κάναβο 5x5m που απέχει 5-10cm από το μεταλλικό και γειωμένο πάνελ.

 

Νομίζω ότι στο βιβλίο του Ντοκόπουλου αναφέρεται ότι σύμφωνα με κάποιον γερμανικό κανονισμό πρέπει να απέχει ο κάναβος από τη στέγη, αν δε θέλουμε αυτή να πάθει ζημιά από τον κεραυνό.

Δες το σχέδιο του ΕΛΟΤ 1197 για την αντικεραυνική προστασία που επισυνάπτω. Έχω αγοράσει και το τελικό πρότυπο αλλά δεν βρήκα αλλαγές.

 

Δες την 2.1.3

 

Κατ εμέ, αν αποφασίσεις να βάλεις συλλεκτήριο σύστημα πρέπει αυτό και οι αγωγοί καθόδου να απέχουν από τα πανελ όσο ορίζεται από το πρότυπο, ώστε να μην σχηματιστεί τόξο (δηλαδή να μην περάσει ο κεραυνός στα πάνελ) και τρυπήσουν τα πάνελ.

 

EDIT : Δεν μπορώ να επισυνάψω το αρχείο λόγο μεγέθους. Αν θες γράψε το email σου να στο στείλω, ή να το ανεβάσω στα download αν δεν υπάρχει ήδη (δεν το έχω ξανακάνει, πρέπει να κοιτάξω τη διαδικασία πρώτα και δεν προλαβαίνω τώρα).

Γιώργο, 120 μοίρες διαφέρουν τα διανύσματα των τάσεων. Έτσι παίρνουμε ενεργή Vεν=400V μεταξύ 2 φάσεων. Αυτή η Vεν μας δίνει στο τρίγωνο ένα ρεύμα I, το οποίο είναι ίσο στις 2 φάσεις κάθε χρονική στιγμή. Στην ουσία έχουμε ένα πολύ απλό κλειστό κύκλωμα που διαρρέται όλο από το ίδιο ρεύμα.

 

Όσο αφορά τον τοροειδή, αυτός βλέπει το ρεύμα της μιας φάσης σαν θετικό (το βλέπει να μπαίνει από αριστερά προς τα δεξιά) και της άλλης φάσης σαν αρνητικό (το βλέπει να μπαίνει από δεξιά προς αριστερά).

Διότι το x είναι αυτό που μπορεί να πάρει σε εφελκυσμό ένα μεταλλικό τμήμα μήκους, ας πούμε, 20cm

Το δυναμόμετρο δεν θα είναι ελατήριο. Μπορεί να είναι πχ ένας κοίλος κύλινδρος με μυκηνσιόμετρα. Ο οποίος βέβαια λειτουργεί σαν ελατήριο, αλλά με πολύ μικρή αποθηκευμένη ενέργεια (λόγο πολύ μικρής μεταβολής του μήκους)

ilectrologos, αυτό που θίγεις για τη διαρροή θα μπορούσε να είναι μια πειστικότατη εξήγηση. Όμως αντίσταση μόνωσης που θα προκαλούσε ρεύμα διαρροής της τάξεως των 30mA είναι απαράδεκτη. Νομίζω ότι το είχε θίξει παλιότερα ο Γιώργος (georges).

 

Ένας ΔΔΕ με IΔΝ=30mA ενεργοποιείται στα 20mA (ή 15mA - δεν είμαι σίγουρος), αλλά και πάλι η αντίσταση μόνωσης θα ήταν απαράδεκτη.

 

Γιώργο, σε ένα μοτέρ που δεν έχει ουδέτερο, αν στιγμιαία κλείσει η πρώτα η επαφή μιας φάσης, δε θα υπάρχει καθόλου ρεύμα. Μόλις μπει και η δεύτερη, το ρεύμα θα είναι ίσο σε αυτές τις 2 φάσεις.

 

Δεν μπορώ να φανταστώ ΣΙ διάφορο του μεδενός, χωρίς διαρροή, σε οποιαδήποτε φάση λειτουργίας, μόνιμη ή μεταβατική.

Συμφωνώ για τις ασυμμετρίες που λέτε. Τα 30mA είναι τίποτα και εμφανίζονται για πλάκα.

 

Αλλά διαφωνώ ότι αυτά τα 30mA, ή και 1A ασυμμετρία θα ρίξει το ΔΔΕ. Διότι η ασυμετρία είναι τέτοια που να έχουμε ΣΙ=0.

Γιώργο, τι διαφορά έχει η ασσυμετρία που μπορεί να υπάρχει στην εκκίνηση με την μικρή η μεγάλη ασσυμετρία κατά τη λειτουργία σε μόνιμη κατάσταση?

 

Γιατί σε αυτή την ασυμετρία να μην έχω διανυσματικό άθροισμα 0?

Τι ποσά υγρασίας μπορούν να συγκεντρωθούν μέσα στο κάρτερ; Ειδικά όταν το λάδι δουλεύει 1 φορά κάθε δύο εβδομάδες για περίπου 10-15 λεπτά, ΧΩΡΙΣ φορτίο; Δηλαδή 26 εκκινήσεις ανά έτος με συνολικό χρόνο περίπου 5 ώρες. Σε έναν κινητήρα φορτηγού (ή άλλου οχήματος) αυτές οι συνθήκες μπορεί να πραγματοποιηθούν ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ και με τον κινητήρα να δουλεύει με φορτίο και όχι στο ρελαντί. Θα άλλαζε κανείς τα λάδια σε ένα φορτηγό μετά από μία ημέρα δουλειάς;

Κώστα, οι συνθήκες που περιγράφεις είναι εντελώς αντίθετες από αυτές που το άρθρο του saki περιγράφει ως ιδανικές. Το ιδανικό θα ήταν ο κινητήρας να εργάζεται σε συνθήκες λειτουργίας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι σύντομοι χρόνοι λειτουργίας δεν είναι ότι καλύτερο (σύμφωνα με το άρθρο). Φαντάζομαι πχ ότι οι μικροί χρόνοι λειτουργίας, (σε μεταβατικές συνθήκες) είναι καλή "ευκαιρία" για να μαζέψει το λάδι υγρασία που παράγεται κατά την καύση και συμπηκνώνεται σε κρύες επιφάνειες.

 

Και μένα δε θα μου άρεσε να πετάξω καινούργια λάδια. Στο κάτω κάτω πόσο ζημιά μπορει να κάνουν τα παλιά, τον επόμενο χρόνο, μέσα σε 5 ώρες που θα ξαναδουλέψει η ΜΕΚ την επόμενη χρονιά?

Δηλαδή αφού αρχίσει να ανάβει το λαμπάκι, αφού γίνει δηλαδή η εκκένωση-διάσπαση, η εμπέδηση της λυχνίας είναι σχεδόν καθαρά ωμική.