Socrates05

Πολύ καλή δουλειά, μπράβο! Αυτό που μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση είναι η πληθώρα των εφαρμογών που ενσωματώνονται σε μία. Επίσης η ποιότητα των εκτυπώσεων στο word γίνεται πραγματικά με απίστευτη ποιότητα, πίνακες, πλαίσια με μονές-διπλές γραμμές, υπερέχει ακόμα και από τα εμπορικά προγράμματα. Γενικά το έχεις ψάξει πολύ και έχεις δώσει βάση στη λεπτομέρεια. Εχω ξεκινήσει να κάνω δοκιμαστικά μια μελέτη. Παρατήρησα ένα bug κατά το οποίο αν κλείσουμε το παράθυρο προορισμένες άκρες με το κουμπί 'Χ' το πρόγραμμα 'ξεχνάει' όλες τις προορισμένες άκρες που του έχουμε δώσει. Επίσης ήθελα να ρωτήσω, άν αλλάξω το Κ μιας προορισμένης άκρης, υπάρχει τρόπος να αλλάξει αυτόματα στα σημεία της μελέτης που έχει χρησιμοποιηθεί ή θα πρέπει να τα αλλάξω ένα προς ένα χειρονακτικα;

Πολύ ενδιαφέρουσα προσσέγγιση, δεν έχω ξαναδιαβάσει κάτι παρόμοιο, όπως επίσης και το γεγονός ότι εφαρμόζεται η μέθοδος αυτή σε ορισμένα μέρη όπως η Βόρεια Αμερική. Καλό θα ήταν να βρούμε και μια πιο σύγχρονη άποψη για το θέμα αυτό, γιατί αν δεν κάνω λάθος το κείμενο είναι του 1976. Επίσης δεν είδα να αναφέρεται πουθενά αν επηρρεάζεται η αντοχή διαρκείας του κοχλία, για εφαρμογές που έχουμε δυναμική καταπόνηση. Νομίζω ότι η δημιουργία λαιμού σημαίνει ότι όχι μόνο ξεπεράστηκε το όριο ροής, αλλά και το όριο θραύσης, πάντως σίγουρα αρνητικό για την αντοχή του κοχλία εφ'όσον σημαίνει μείωση της διατομής του. @miltos : αν κατάλαβα καλά 'service' εννοεί τη 'λειτουργία' (και όχι τη 'συντήρηση')

Φαντάζομαι ότι η συγκεκριμένη μέθοδος ασφάλισης θα εφαρμόζεται σε περιπτώσεις που δεν υπάρχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά την τιμή της προέντασης αφού τελικά δεν έχουμε τρόπο να γνωρίζουμε με σχετική ακρίβεια πόσο μέρος της δύναμης παραλαμβάνει ο κοχλίας και πόσο το εσωτερικό περικόχλιο. Οι προτεινόμενες ροπές σύσφιγξης του εσωτερικού περικοχλίου κυμαίνονται σε πολύ μεγάλα όρια, από αυτό και μόνο μπορούμε να καταλάβουμε ότι η μέθοδος είναι κυρίως εμπειρική και σίγουρα όχι η καλύτερη επιλογή.

Θα ήθελα να πω κι εγώ τη γνώμη μου αναφερόμενος στο αρχικό ερώτημα. Κατ'αρχήν νομίζω ότι συμφωνούμε ότι το εξωτερικό περικόχλιο πρέπει να σφιχτεί με μεγαλύτερη ροπή απ'ότι το εσωτερικό, και οτι το εξωτερικό είναι αυτό που θα παραλάβει το φορτίο ενώ το εσωτερικό είναι αυτό που ουσιαστικά παίζει το ρόλο της ασφάλειας. Στο βιβλίο "Στοιχεία μηχανών Ι" του Ι. Στεργίου σελ. 115 γράφει ότι: "Συχνά χρησιμοποιείται για ασφάλεια και το αντιπερικόχλιο Α (κόντρα παξιμάδι) το οποίο πρέπει να έχει το αυτό ύψος με το κάτω περικόχλιο Β. Με τη σύσφιγξη του Α συμπιέζονται τα δύο περικόχλια και ασφαλίζονται. Ολόκληρο το φορτίο φέρει το Α" Βλέποντας και τα 2 βιντεάκια από το site που παρέθεσε ο AlexisPap http://www.boltscience.com/pages/twonuts.htm καταλαβαίνουμε ότι για να 'κοντράρουν' τα δύο παξιμάδια πρέπει στο εξωτερικό να εφαρμοστεί μεγαλύτερη ροπή απ'ότι στο εσωτερικό, διαφορετικά πολύ απλά θα χαλαρώσουν εύκολα. Τώρα όσον αφορά την ροπή που πρέπει να εφαρμόσουμε στο εξωτερικό περικόχλιο εδώ τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα, γιατί ενω στην περίπτωση του απλού περικοχλίου έχουμε Fa=Fπ (όπου Fa η δύναμη που ασκεί το περικόχλιο στον κοχλία, και Fπ η απαιτούμενη δύναμη προέντασης), στην περίπτωση των δύο περικοχλίων θα έχουμε Fa-Fb=Fπ (Fa ,Fb δύναμη εξωτερικού και εσωτερικού περικοχλίου αντίστοιχα) όπου η Fb είναι άγνωστη. Αυτό που έχω να παρατηρήσω εδώ είναι ότι καθώς σφίγγουμε το εξωτερικό περικόχλιο και τη στιγμή που αυτό αναλαμβάνει πλήρως το φορτίο, η δύναμη η οποία εξασκεί στον κοχλία είναι μεγαλύτερη από αυτήν που αρχικά ασκούσε το εσωτερικό περικόχλιο και όχι ίση. Το γεγονός ότι παρέλαβε εξολοκλήρου τη δύναμη το εξωτερικό περικόχλιο σημαίνει ότι χάθηκε η επαφή του σπειρώματος του κοχλία με το εσωτερικό περικόχλιο, άρα ο κοχλίας επιμηκύνθηκε (έστω και ελάχιστα), άρα δημιουργήθηκαν πρόσθετες τάσεις, άρα πρόσθετη δύναμη. Σφίγγοντας ακόμη περισότερο μέχρι το σπείρωμα του κοχλία να έρθει σε επαφή με την απέναντι πλευρά του σπειρώματος του εσωτερικού περικοχλίου, επιμηκύνεται ακόμη περισσότερο, άρα αυξάνεται και η δύναμη της προέντασης. Το πόσο θα αυξηθεί η δύναμη εξαρτάται από τη συνολική επιμύκηνση, το αρχικό μήκος, και τη διάμετρο του κοχλία. πχ για κοχλία από χάλυβα Μ10 και μήκους 50 mm, επιμύκυνση 0,02 mm αντιστοιχεί σε 5000 Ν.

Εγώ θέλω να πω το εξής. Πριν από τις λεπτομέρειες πχ. αντοχή εμβόλου σε πίεση και λυγισμό, είδος υγρού, ποσότητα, έυρος θερμοκρασιών υγρού κλπ. υπάρχει κάτι πολύ βασικό που πρέπει να ελεγθεί πρώτα, που έχει να κάνει με το βασικό στόχο του συστήματος, που είναι η παρακολούθηση της πορείας του ήλιου από το συλλέκτη. Από αυτά που κατάλαβα θέλεις μέσω ενός εμβόλου να ρυθμίζεις την κλίση του συλλέκτη στην κατάλληλη γωνία. Το έμβολο θα είναι συνδεδεμένο με κάποια δεξαμενή η οποία θα είναι γεμάτη με γλυκόλη, και ανάλογα με τις μεταβολές της θερμοκρασίας της γλυκόλης θα αυξομειώνεται και ο όγκος της οπότε θα μετακινείται και το έμβολο σε διαφορετική θέση. Η γλυκόλη θα θερμαίνεται μέσω του συλλέκτη, άρα όσο μεγαλύτερη ποσότητα ακτινοβολίας απορροφά ο συλλέκτης τόσο περισσότερο θα θερμαίνεται η γλυκόλη. Το ερώτημα μου είναι το εξής: ποιος θα είναι εκείνος ο μηχανισμός που θα παρέμβει και θα εμποδίσει την περαιτέρω διαστολή της γλυκόλης έτσι ώστε ο συλλέκτης να σταματήσει στο σημείο που βρίσκεται ο ήλιος. Για παράδειγμα ας υποθέσουμε ότι ο συλλέκτης βρίσκεται στην ακραία του θέση και ο ήλιος σε μια γωνία Α. Η γλυκόλη θα θερμανθεί σταδιακά και κάποια στιγμή ο συλλέκτης θα βρεθεί κάθετα στον ήλιο. Στη θέση αυτή η απορρόφηση θερμότητας θα γίνει μέγιστη με αποτέλεσμα η γλυκόλη να θερμανθεί ακόμα περισσότερο και να εκτρέψει το συλλέκτη από τη βέλτιστη θέση του. Κατά τη γνώμη μου ακόμα κι αν καταφέρουμε το συλλέκτη να παρακολουθεί τον ήλιο θα είναι με μόνιμη σημαντική απόκλιση από αυτόν.

Πολύ ενημερωτική αυτή η σελίδα στο wikipedia όσον αφορά τις διαστάσεις των σωλήνων. Για να είμαι ειλικρινής και εγώ μέχρι τώρα νόμιζα ότι για τους χαλκοσωλήνες η ονομαστική διάμετρος αντιστοιχεί με την εξωτερική και για τους χαλυβδοσωλήνες με την εσωτερική. Από τους πίνακες αυτούς όμως όπως και εδώ http://www.ydro-poseyd.gr/TY_Diktya_swlinwn.html φαίνεται ότι για τους χαλυβδοσωλήνες η ονομαστική διάμετρος για κάτω από 14" δεν συμπίπτει ούτε με την εσωτερική ούτε με την εξωτερική διάμετρο. Αν κατάλαβα καλά για σωλήνες της ίδιας ονομαστικής διαμέτρου αλλά διαφορετικό πάχος αυτό που μένει σταθερό είναι η εξωτερική διάμετρος ενώ η εσωτερική μεταβάλλεται ανάλογα με το πάχος του σωλήνα. Αρα ακόμα και για τους χαλυβδοσωλήνες αυτό που τους χαρακτηρίζει είναι η εξωτερική διάμετρος η οποία είναι η ίδια για όλα τα πάχη, ακόμα κι αν δεν υπάρχει ταύτιση εξωτερικής διαμέτρου με την ονομαστική διάμετρο.

Οσον αφορά το δικαίωμα υπογραφής για τους ανελκυστήρες ισχύουν ακόμα βασιλικά διατάγματα. Εχω βρει το παρακάτω κείμενο στο internet, απ'οτι βλέπω δεν αναφέρονται πουθενά πολιτικοί μηχανικοί. Το καλύτερο είναι επικοινωνήσεις με το τμήμα ανελκυστήρων της αρμόδιας Διεύθυνσης Ανάπτυξης οπότε θα έχεις απάντηση έγκυρη 100%.

Το θέμα της καταχώρησης ανελκυστήρων στη Διεύθυνση Ανάπτυξης είναι λίγο μπερδεμένη και ακόμα κι εγώ που έχω ασχοληθεί εδώ και τρία χρόνια δεν έχω καταλάβει ακριβώς τι γίνεται, η μάλλον για ποιο λόγο γίνεται με τον τρόπο αυτό. Αλλο η μελέτη που κατατίθεται στην πολεοδομία και άλλο η μελέτη που κατατίθεται στη Διεύθυνση Ανάπτυξης (Νομαρχία) κι αυτό γιατί σε όλες τις περιπτώσεις (χωρίς να μου έχει τύχει κάποια εξαίρεση) τις συντάσουν και υπογράφουν διαφορετικά πρόσωπα (δεν πάει η ίδια μελέτη και στις δύο υπηρεσίες όπως πχ στην ΕΠΑ και μετά στην πολεοδομία) Ετσι για την κάθε υπηρεσία εγκαταστάτης θεωρείται αυτός ο οποίος υπέγραψε την αντίστοιχη μελέτη και σχέδιο. Για να απαντήσω στο ερώτημά σου τώρα τη δήλωση για τη ΔΕΗ την υπογράφει αυτός ο οποίος ανέλαβε να καταθέσει μελέτη στη Διεύθυνση Ανάπτυξης άρα ο συνεργάτης του γραφείου ανελκυστήρων που ανέλαβε την εγκατάσταση, οπότε δεν έχεις καμια δουλειά να ασχοληθείς εσύ.

Πάντως εμένα στην πολεοδομία δεν μου είπαν τίποτα όταν κατέθεσα μελέτη ύδρευσης με κεντρικό boiler. Μάλιστα μου είπαν να τους προσκομίσω μια τεχνική περιγραφή που να αναφέρει ότι θα υπάρχει κεντρικό boiler το οποίο θα τροφοδοτείται από το δίκτυο των κοινοχρήστων και θα υπάρχουν υδρομετρητές για την κατανομή των δαπανών σε κάθε διαμέρισμα με βάση τις ενδείξεις.

Σε κάθε περίπτωση είναι υποχρεωμένος να σου πει με ποιο τρόπο το υπολόγισε. Ενα ξερό νούμερο δε λέει τίποτα. Συγκεκριμένα για τον υπολογισμό πρέπει να έχει λάβει υπ'όψη του τα εξής: α) την ποσότητα του πετρελαίου που καταναλώθηκε = αρχική ποσότητα πετρελαίου + ποσότητα που προστέθηκε - τελική ποσότητα πετρελαίου β) το κόστος του πετρελαίου ανά λίτρο βάση τιμολογίων αγοράς γ) οι ώρες λειτουργίας του ωρομετρητή σου (τελική μέτρηση - αρχική μέτρηση) δ) οι ώρες λειτουργίας του δικού του ωρομετρητή ε) από τα γ και δ προκύπτει η αναλογία σου σε χρόνο λειτουργίας της θέρμανσης ζ) τα χιλιοστά θέρμανσης του διαμερίσματός σου αν ξέχασα κάτι ας με συμπληρώσει κάποιος συνάδελφος.

Συγχαρητήρια κι από μένα για την προσπάθεια. Τα links στο dinoweb δεν λειτουργούν:

Τα παραπάνω τα ανέφερα γιατί σύμφωνα με τον κλασσικό ορισμό του δυναμικού, το δυναμικό έχει νόημα μόνο για συντηρητικά πεδία δυνάμεων. Αν παρ'όλαυτα θεωρήσουμε την έννοια του δυναμικού και στο μαγνητικό πεδίο, τότε σύμφωνα με την εξίσωση που αναφέρεις: όπου W είναι η δυναμική ενέργεια, η διαφορά της δυναμικής ενέργειας θα μας δώσει το έργο δηλαδή: ΔW = W2-W1 = m*g*r2-m*g*r1 = m*g*(r2-r1) = F*s όπου: F η δύναμη που εξασκεί το πεδίο στο σώμα s η διανυθείσα απόσταση πράγμα που ισχύει για το βαρυτικό και το ηλεκτροστατικό πεδίο, όχι όμως και για το μαγνητικό.

Σε ένα συντηρητικό πεδίο πχ βαρυτικό, η διαφορά δυναμικού μεταξύ δύο σημείων είναι ανάλογη του έργου (που θα δαπανηθεί ή που θα κερδηθεί) για τη μετακίνηση μιας μάζας μεταξύ αυτών. Επειδή το έργο αυτό είναι ανεξάρτητο από τη διαδρομή που θα ακολουθήσει η μάζα για να πάει από το ένα σημείο στο άλλο άρα και η διαφορά δυναμικού είναι συγκεκριμένη για τα σημεία αυτά. Αυτό σημαίνει ότι το δυναμικό σαν μέγεθος εκφράζει μονοσήμαντα κάθε σημείο του πεδίου, δηλαδή κάθε σημείο του έχει συγκεκριμένο δυναμικό. Στο μαγνητικό πεδίο όμως, που είναι μη συντηρητικό, το έργο που απαιτείται για τη μετακίνηση μιας μάζας μεταξύ δύο σημείων εξαρτάται από τη διαδρομή που θα ακολουθήσει η μάζα. Γι'αυτό αν ακολουθήσει διαφορετική διαδρομή θα έχουμε και διαφορετικό έργο, άρα διαφορετική διαφορά δυναμικού στην κάθε περίπτωση μεταξύ των δύο αυτών σημείων που σημαίνει ότι το δυναμικό σαν έννοια δεν έχει νόημα για το μαγνητικό πεδίο. Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, είναι αλήθεια ότι έχω πολύ καιρό να ασχοληθώ μ'αυτά...

Εδώ αναφέρεσαι στα συντηρητικά πεδία όπως το βαρυτικό και το ηλεκτροστατικό, ή και στα μη συντηρητικά όπως το μαγνητικό?

ΑΚΥΡΟ: δεν εγκρίθηκε για δημοσίευση