Γενικά ισχύει:
ελαφρύ υλικό = καλή θερμομόνωση, κακή ηχομόνωση
βαρύ, πυκνό υλικό = καλή ηχομόνωση, κακή θερμομόνωση
Λέμε γενικά γιατι π.χ.το "15άρι φελιζολ" έχει χειρότερη θερμομόνωση απ΄το "23άρι"
Γυψοσανίδες και πετροβάμβακας δεν προσφέρουν σχεδόν τίποτα στο πρόβλημα της "ηχομεταφοράς".
Το πυκνότερο υλικό για οικοδομική χρήση ειναι το μολύβι το οποίο το χρησιμοποιούν και σε πόρτες γραφείων συσκέψεων μην "κολλήσει" κάποιο αυτί απ΄έξω!
Στη θέση σου θα τοποθετούσα μία τσιμεντοσανίδα σε απόσταση 3 εκ. από τον τοίχο και το κενό θα το γέμιζα με άμμο θαλάσσης όσο πιο ψιλά μπορούσα και το υπόλοιπο με "βαρύ σοβά" π.χ. παχειά τσιμεντόλασπη με άμμο θαλάσσης.
Προς "την μεριά της ασφάλειας" θα σοβάτιζα και την τσιμεντοσανίδα.
(Έχω μονώσει το "σπιράλ" του καυστήρα που εβγαινε σε διπλανό χώρο απ΄το λεβ/σιο και "μπουμπούνιζε" με νοβοπάν (!!!) και 5-6 εκ. αμμο θαλάσσης με άριστα αποτελέσματα.)
Σκέψου ότι ο πετροβάμβακας των 5 εκ. ακόμη και των 150kg/m3 ειναι κατά 7 φορές τουλάχιστον ελαφρύτερος απο τα 3 εκ. άμμου.
Οσον αφορά το "'τύμπανο" του δαπέδου αν δεν υποφέρεται με τίποτα κάνε μερικές τρύπες και γεμισέ το με πολυουρεθάνη -υπάρχουν έτοιμες ξύλινες καμβίλιες για να κλείσεις τις τρύπες.
Αν τα καδρόνια του παρκέ πάνε κάθετα στον "περί ου ο λόγος τοίχο" και αφού ο τοίχος αυτός θα "παχυνθεί" οποια λύση και αν δώσεις κάνε εκει πρώτα τις τρύπες και επιμήκυνε όσο πάει το σωληνάκι της πολ/νης (πχ με αλφαδολάστιχο) για να πιάσεις περισσότερο μήκος (πρώτα κάνουμε πρόβα απ΄έξω για να δούμε πόσο μακριά μπορεί καί προχωράει!)
Υπάρχει και μια θεωρία ότι ο ήχος "προβληματίζεται" όταν πρέπει να περάσει από πολλά υλικά με διαφορετικές πυκνότητες. Ποιός ξέρει;